သမ္မာကျမ်းစာကို ဘာကြောင့် စိတ်ချယုံကြည်ရမှာလဲ?

“I commend Harold Sala’s work to you with much appreciation for his insight.”

RAVI ZACHARIAS , Author and speaker

သင်နှလုံးသားနဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်အကြားအ

ကွာအဝေးကို တံတားခင်းပေးခြင်း

Harold J. Sala

Why You Can Have Confidence in the Bible

Published by Harvest House Publishers

Eugene, Oregon 97402

www.harvesthousepublishers.com

Published in Myanmar by

CLC Books, No.180, 39th St, Kyauktada Tsp, Yangon, Myanmar

Tel : +95-1-249176, Email: clcmyan@gmail.com

by Permission of Guidelines Inc.

မာတိကာ

သမ္မာကျမ်းစာကိုအမိအရဆုပ်ကိုင်ပါ……

၁။ သမ္မာကျမ်းစာသည် ယုံကြည်ကိုးစားထိုက်သောစာအုပ်ဖြစ်ပါသလား…..

၂။ သမ္မာကျမ်းစာသည် တုနှိုင်းမဲ့သော ပေါင်းကူးတံတား..

၃။ ပေါင်းကူးတံတားဖြစ်သည့် သမ္မာကျမ်းစာ၏လက်ရေးစာမူအထောက်အထား…

၄။ ပေါင်းကူးတံတားဖြစ်သည့် သမ္မာကျမ်းစာ၏ရှေးဟောင်းသုတေသန….

၅။ ပေါင်းကူးတံတားဖြစ်သည့် သမ္မာကျမ်းစာ၏ ပြီးပြည့်စုံသောပရောဖက်ပြုချက်….

၆။ ပေါင်းကူးတံတားဖြစ်သည့် သမ္မာကျမ်းစာအားထောက်ခံသည့်သိပ္ပံပညာ………

၇။ အသက်တာများကိုပြောင်းလဲစေသော အသက်ရှင်သည့် သမ္မာကျမ်းစာ..

၈။ မသေချာ မရေရာမှုတို့၏ ဂယက်တိုက်ခတ်မှုများ…..

အစပြုခြင်း

သမ္မာကျမ်းစာကို လေ့လာဖတ်ရာမှ

အကျိုးအများဆုံးရရှိသည့်အရာများ.. ..

နှုတ်ကပတ်တော်ကို သင်၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ရရှိနည်း။..

သမ္မာကျမ်းစာကို အမိအရဆုပ်ကိုင်ပါ

ရေးခဲ့ဖူးသမျှစာအုပ်ထဲမှ ဤစာအုပ်သည်လှပသေသပ်မှု အရှိဆုံးလို့ သတ်မှတ် နိုင်ပါတယ်။ စာအုပ်နာမည်မှာ “ခဲလ်၏စာအုပ်” ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ ခဲလ်က ဘယ်သူလဲ။ ပိုပြီးသိသင့်တဲ့ မေးခွန်းကတော့ ခဲလ်ဘယ်မှာလဲ။ ခဲလ်ဆိုတာကတော့ အိုင်ရီလန်းက ရွာကလေးတစ်ရွာဖြစ်ပြီး အဲဒီရွာမှာ ပုံနှိပ် စက်မပေါ်ခင်က စာမူတွေကို မှုပွားကူးပေးကြတဲ့သူတွေနေကြတယ်။ သူတို့က ကောင်းတီးမက်ဆိုတဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ နေထိုင်ပြီး စာမူတွေကူးပေးကြတဲ့သူတွေဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့က အလွန် တရာလက်ရာမြောက်တဲ့ လက်ရေးလက်ရာတွေနဲ့ စာမျက်နှာတွေကို လှပခန့်ညား စေခဲ့ပြီး ကမ္ဘာပေါ်က အကောင်းဆုံးပြတိုက်ထဲကပုံတွေနဲ့ယှဉ်နိုင် လောက်သည်အထိ ကျွမ်းကျင်မှု ရှိကြပါတယ်။ ဒါတွေကို ခုနှစ်ရာစုနဲ့ကိုးရာစုကြားထဲက အမည်မသိ ဘုန်းတော်ကြီးတွေကလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြခြင်းဖြစ်ပြီး နည်းပညာတွေ မတိုးတက်ခင် ရှေးယခင်ကတည်းကဒေသထွက်ပစ္စည်း တစ်မျိုးဖြစ်တဲ့ ထိုးဆေးကို အသုံးပြုခဲ့ကြ ပါတယ်။

ဒီအံ့ဩဖွယ်ကောင်းတဲ့လုပ်ငန်းစဉ်တွေကို နောက်ဆုံးတော့ အိုင်ယာလန် ပြည်၊ ဒပ်ဗလင်မြို့က တီနိတီကောလိပ် ရဲ့စာကြည့်တိုက်မှာ အများပြည်သူတွေ ကြည့်ရှုနိုင် အောင် ဒီကနေ့အထိခင်းကျင်းပြသထားပါတယ်။ ကျွန်တော် ယူကရိန်းက ပြန်လာပြီး ဒပ်ဗလင်မှာ နားတဲ့အခါမှာ ဒီစာအုပ်ဟောင်းကြီးက ကျွန်တော်ကြည့်ချင် တဲ့ အထဲမှာတော့ နံပါတ်တစ်နေရာမှာ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

စာကြည့်တိုက်ထဲသို့ဝင်ဖို့ရန် အတိုင်းတိုင်းအပြည်ပြည်မှ ရောက်လာကြ သောသူများအားလုံး တန်းစီနေတဲ့အခါမှာ ကျွန်တော် တွေးမိပါတယ်။ ဒါကတော့ တကယ့်ထူးခြားဆန်းကြယ်တဲ့နေရာပဲ၊ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း(၁၂၀၀)ကျော်လောက်က ရေးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ်ကိုကြည့်ရဖို့ ချမ်းအေးတဲ့မနက်မှာ တန်းစီပြီး ရပ်စောင့် နေကြရ ပါတယ်။ ဒုက္ခခံပြီးမှ စာမူတွေကိုကူးရေးခဲ့ကြတဲ့ သူတွေရဲ့ အကြောင်းကိုလည်း တွေးမိခဲ့ပါတယ်။ ဂျုံရွမ်ကို လက်တင်ဘာသာစကားဖြင့် ဘာသာပြန်တဲ့ ဗူးလ်ဂိတ်ကျမ်း၊ မှာတိရစ္ဆာန်တွေရဲ့အရေခွံကိုလှီးဖြတ်ပြီး ၉ ပေ၊ ၁၃ ပေ အပိုင်းအပိုင်းတွေလုပ်ကာ

(၄င်းအပိုင်းတွေကို စာမျက်နှာတွ လို့ခေါ်ကြပါတယ်) သားရပါးရ တစ်လွှာပေါ်တစ်လွှာထပ်ပြီး သစ်ပြားနဲ့ဖုံးအုပ်ထားကြတယ်။

ကင်တာဘူရီက ဂိုဏ်းချုပ်ဘစ်ဂူကြီးစတီဖင်လန်တုန်းက ဆယ့်သုံး နှောင်းပိုင်း မှာ ကျမ်းစာထဲက ကျမ်းပိုဒ်တွေကို အခန်းတွေခွဲလိုက်တဲ့အခါ ဘုန်းတော်ကြီးတွေက ကျမ်းပိုဒ်တွေထဲမှာ စုတ်တံပါးပါးလေးနဲ့ သင်္ကေတတွေ၊ ရေးထည့်ရပါတယ်။ ဆေးရောင်တွေက ကောင်းစွာရှိနေတာ အံ့သြစရာကောင်းပြီး ဆုကျေးဇူးတွေကို ခံစားထားရတဲ့သူတွေက တကယ့်ကို အနုစိတ်ပြီး နက်ရှိုင်းစွာ အလှတန်ဆာဆင်ထားတာတွေကို ဒီကနေ့တွေ့မြင်နိုင်ပါတယ်။ သူတို့လုပ်ခဲ့တဲ့ အရာ တွေအတွက် သူတို့ရဲ့နာမည်တွေ မရေးထိုးထားပဲ သူတို့ရဲ့အရေးအသားနဲ့ ချယ်သမှု တွေကို ဂရုတစိုက် အလေးထား လုပ်ဆောင်ကြပါတယ်။

ပြီးတော့အိုင်ယာလန်နဲ့ ကမ္ဘာ့အခြားဒေသတွေမှာ ရှေးတုန်းကဘာသာရေး၊ စစ်ပွဲ နွှဲခဲ့တဲ့အကြောင်းကိုလည်း တွေးမိပါတယ်။ သခင်ယေရှုက သင့်ရဲ့ အိမ်နီးနားချင်းနဲ့ ရန်သူကိုချစ်ပါလို့ အကြံပြုခဲ့တာကို ဘေးဖယ်ထားကြတယ်။ ဒီစာအုပ်ကို စာကြည့်တိုက် ထဲက မှန်ဘောင်တွေထဲမှာ သေချာသိမ်းဆည်းထားပေမယ့်လို့ အသုံးမပြုကြသည် သာမကနှလုံးသားနဲ့ နာခံလိုက်လျှောက်မှုကိုလည်း မပြုခဲ့ကြပါဘူး။ –

“ခဲလ်၏စာအုပ်” ထဲကစာမျက်နှာတွေမှာ ကျမ်းပိုဒ်တွေထဲက ဖော်ပြထားတဲ့ ဖန်ဆင်းခြင်း၊ ကောင်းကင်တမန်များ၊ သားရဲများ၊ စာတန်နှင့် သူ၏နောက်လိုက်များ၊ သန့်ရှင်းသူနဲ့ အပြစ်သားများ၊ သခင်ယေရှုနဲ့ တပည့်တော်များ အစရှိတဲ့ အကြောင်း အရာတွေကို ပန်းချီဆရာတွေက ပုံဖေါ်ထားတာတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေပါတယ်။

အမေရိကန်က ဝေဖန်သုံးသပ်သူ အိပ်ခ်ျအဲလ်မင်းကဲ့င်ရဲ့ ဖော်ပြချက်အရ အဲဒီ ကျမ်းစာအုပ်ဟာ ကမ္ဘာပေါ်က စာပေအရေးအသားအားလုံးထဲမှာ အပြောင်မြောက် ဆုံးသော စာအုပ်တစ်အုပ်ဖြစ်တယ်လို့ မှတ်ချက်ပြုပါတယ်။

“ကမ္ဘာပေါ်မှာအရေးအပါဆုံးသော စာအုပ်ကဘာစာအုပ်လဲ”လို့ သင့်ကို မေးခဲ့ ရင် “ကျမ်းစာအုပ်” ပဲလို့ လွယ်လွယ်နဲ့ ဖြေမှာပါပဲ။ ခေတ်ကာလတစ်လျှောက်မှာ အရောင်းရဆုံးစာအုပ်လည်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ ကျမ်းစာအုပ်ကို ဖတ်ဖြစ်ကြရဲ့ လားလို့ မေးခဲ့ရင် “အေး..ကျွန်တော် တစ်ခါတော့ဖတ်ဖူးတယ်။ ဒါမှမဟုတ် “ကျွန်တော့် ဇနီးကတော့ တစ်ခါတစ်လေဖတ်တယ်” ဆိုတဲ့အဖြေမျိုး ကြားရမှာပါပဲ။ ကျမ်းစာက သင့်ရဲ့အသက်တာကိုဘယ်လို လွှမ်းမိုးမှုပြုထားပါသလဲလို့မေးရင်တော့ ပြန်ဖြေဖို့ အဖြေရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ။

သင်ပြောကောင်းပြောမှာပေါ့ “လူတော်တော်များများက သူတို့ကိုယ် သူတို့ခရစ်ယာန်တွေဖြစ်ကြောင်းကြွေးကြော်ကြပေမယ့် သူတို့ရဲ့ အသက်တာက ကျွန်တော့်ထက်ဘာမှ မပိုသာပါလား။ သူတို့အနေဖြင့် သူတို့ရဲ့မိန်းမတွေနဲ့ ရန်ဖြစ်ကြ၊ ကွာရှင်းကြ၊ အလုပ်အားတဲ့နေ့တွေမှာ အလွန်အကျူးသောက်စာယစ်မူး၊ မူးယစ်ဆေးဝါး တွေသုံးစွဲ၊ စိတ်ဓာတ်တွေကျ-ကျွန်တော်နဲ့ဘာမှ မခြားနားဘူး။ ဒါနဲ့များ ဘာကြောင့် ကျမ်းစာဖတ်ရသေးလဲ။”

သင်ပြောတာမှန်တယ်ကျမ်းစာကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်သိနေပြီး ဘုရားကျောင်း မှန်မှန်တက်တဲ့ လူတွေရဲ့အသက်တာက ဒီလိုဖြစ်နေတာ ကျမ်းစာအုပ်ပေါ်က ဖုံကို တစ်ခါမှ မသုတ်မိတဲ့သူနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ဘာသာတရားလိုက်စားသူတစ်ချို့က အမွှေးနံ့သာတွေ ထွန်းညှိပူဇော်ပြီး ကျမ်းစာအုပ်ကို ကံကောင်းစေတဲ့ အဆောင်အဖြစ် သိမ်းထားကြတယ်။ ခရစ်ယာန်တွေနဲ့ ခရစ်ယာန်မဟုတ်တဲ့သူတွေရဲ့ အသက်တာမှာ လည်း အနည်းငယ်ကွဲပြားမှုတွေ တွေ့ရှိရပါတယ်။ ဘာကြောင့်လဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲ။

ကျွန်တော့်ရဲ့ အတွေ့အကြုံအရ လက်တွေ့ကျကျ အဓိကကျကျ ပြောရ ရင်တော့ ဒီကနေ့လူတွေရဲ့အသက်တာနဲ့ သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ သွန်သင်မှုတွေက ကိုက်ညီမှု မရှိကြပါဘူး။ ဘုရားသခင်က အမှန်တကယ်ပဲကျမ်းစာကိုရေးတဲ့သူလား။ ဘုရားသခင်က ကျမ်းစာကို ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့်မှုတ်သွင်းခဲ့တာလား။ ကျမ်းစာအုပ်က ကောင်းမြတ်တဲ့ ဘာသာရေး သွန်သင်ချက်တွေဖြစ်လို့ လူကောင်းတွေက နှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းက အသုံးပြုခဲ့တာလား။ ဒါမှမဟုတ် ယုတ်စွဆုံး ဒီဘာသာရေး စာအုပ်က ဒဏ္ဍာရီ ၃g်တွေအပေါ်မှာပဲအခြေခံထားတာလား။ ဒါပေမယ့် သမ္မာကျမ်းစာက ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်တိုင် ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းခဲ့တဲ့ စစ်မှန်တဲ့စာအုပ်ဖြစ်လို့ အလွန်တရာ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းလှပြီး ဖော်ပြချက်တွေကို လျစ်လျူရှုဖို့ ခက်ခဲလှပါတယ်။

သင်က နှုတ်ကပါတ်တော်အကြောင်းကို တစ်ခုမှမပြောဖူးပေမယ့် ကျမ်းစာကို ဖတ်တဲ့အခါမှာတော့ “ဒီစာအုပ်ကိုငါအမှန်တကယ်ပဲ ယုံနိုင်မလားဆိုပြီးတွေးမိမှာပါ။ ဒါကတော့ သဘာဝကျတဲ့ မေခွန်းတစ်ခုပါပဲ။ သင့်ရဲ့ အသက်တာမှာ မေးဖူးခဲ့တဲ့ မေးခွန်း တွေထဲမှာ ဒီမေးခွန်းက အရေးအပါဆုံးသောမေးခွန်းဖြစ်မှာပါ။

ဒီမေးခွန်းကိုဖြေဆိုနိုင်ဖို့ ကျွန်တော်နဲ့အတူ နှစ်နာရီလောက် အချိန်ယူနိုင် မလား။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းသုံးထောင်ကျော်က သုတ္တံ့ဆရာက “အကျိုးအကြောင်းကို မစစ်မှီ အမှုစီရင်သောသူသည် မိုက်သောအပြစ်၊ အရှက်ကွဲရသော အပြစ်ရှိ၏” (သု ၁၈၁၃) လို့ပြောထားပါတယ်။ အဲဒီစကားဟာ အခုထက်ထိမှန်နေတုန်းပါပဲ။

သင့်ရဲ့နှလုံးသားတံခါးကို ဖွင့်ပြီးဖြစ်ပျက်နေတာတွေကို လေ့လာသုံးသပ်ပါ။ ပြီးမှဘုရားသခင် အမှန်တကယ် စကားပြောနေသလားဆိုတာကို သင်ကိုယ်တိုင် ဆုံးဖြတ်ပါ။ အပြစ်အပျက်တွေကို ယုတ္တိကျကျ ဆင်ခြင်စဉ်းစားပြီးတဲ့အခါမှာ ကျမ်းစာထဲက ဘုရားရှင်ပြောနေတဲ့အရာတွေကို “ဘာတွေလဲကွ” ဆိုတဲ့တုံ့ပြန်မှုမျိုးကို သင်ဘယ်တော့မှ လုပ်မိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။

အခန်း (၁)

သမ္မာကျမ်းစာသည် ယုံကြည်ကိုးစားထိုက်သော စာအုပ်ဖြစ်ပါသလား

ဒီအံ့ဩဖွယ်ကောင်းလှတဲ့ စာအုပ်ထဲမှ အလင်းတန်းတွေက သမ္မာတရားဖြစ်ပြီး

ထုတ်ပယ်လို့ရနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်ပါ။

မဲလ်ကောမ်မဂ်ရိ၍ ဂီးလ်ဘတ်ကိတ်ချယ်စတာတွန်ကကျွန်တော်တွေ့ချင် နေတဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်ပါတယ်။ သူဟာ စွမ်းရည်ထက်မြတ်သူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ထူးချွန် ထက်မြက်တဲ့ စာရေးဆရာ၊ ဝေဖန်ရေးသမား တစ်ဦးလည်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒီဗြိတိသျှ သတင်းစာဆရာ သတင်းထောက်က အာသီသပြင်းပြသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ဆေးပြင်းလိပ်ကို ငုံထားလေ့ ရှိပါတယ်။ ကိုယ်အလေးချိန်မှာ ပေါင် (၃၀၀) ခန့်ရှိပါတယ်။ ဒီလိုပဲ စာပေလောကထဲမှာ သူဟာအတော့်ကို အစွမ်းထက်တဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။ သူဟာ လူ့သဘော သဘာဝ ကို ဖမ်းစားနိုင်တဲ့ တက်ကြွတဲ့ အရည်အချင်းရှိတဲ့သူဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့လျှာမှာလည်း အရိုးထဲ အထိစွဲငြိသွားအောင် ထက်မြက်လွန်းလှပါတယ်။ သူ့ကို နှစ်သက်တဲ့သူရှိသလို မုန်းတဲ့ သူများလည်း ရှိပါတယ်။ သူ့ကို စိတ်မဝင်စားတဲ့သူ မရှိသလောက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။

အခမ်းအနားတစ်ခုမှာ “ပစိဖိတ်က ကျွန်းလေးတစ်ကျွန်းပေါ်မှာ သင် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ရှိနေတဲ့အချိန်မှာ သင်ကစာအုပ်တစ်အုပ်ကို လက်ခံ ယူဆောင်ခွင့်ရှိမယ်ဆိုရင် ဘယ်လို စာအုပ်မျိုးကိုယူမလဲ” လို့ မေးခွန်းတစ်ခုကို မေးခဲ့ပါတယ်။ သူရဲ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က သူ့ကို ဘာသာရေးသမားလို့ သိထားတဲ့ အတွက် “သမ္မာကျမ်းစာကို ရွေးမယ်လို့ ယူဆပါတယ်” လို့ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ဖြေခဲ့ပါတယ်။ “မဟုတ်ဘူး” လို့ သူကပြုံးပြုံးလေး ပြောခဲ့ပါတယ်။ “ရှိတ်စပီးယားရဲ့ စာအုပ်ကိုပဲ ယူမယ်ဆိုတာကို လောင်းရဲတယ်ကွာ” လို့ နောက်တစ်ယောက်က အရဲစွန့်ပြီးခဲ့တယ်။ “မင်းမှားနေပြီ” လို့ ချယ်စတာတွန်က ပြောခဲ့ပါတယ်။ “ဒါဆိုရင် ခင်ဗျာ အနေနဲ့ရော ဘာကို ရွေးမှာလဲ” လို့ သူတို့ကမေးကြတယ်။ “အကယ်လို့ ကျွန်တော်သာပစိဖိတ်ရဲ့ ကျွန်းပေါ်မှာ တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်နေမယ်ဆိုရင် ကမ္ဘာပေါ် စာအုပ်တွေအားလုံးထဲက တစ်အုပ်ကိုရွေးရရင်တော့ သင်္ဘောတစ်စင်း ဘယ်ဆောက်မလဲဆိုတဲ့ လက်စွဲစာအုပ်ကိုပဲ ရွေးမှာဖြစ်တယ်” လို့သူက ပြန်လည် ဖြေကြား ခဲ့ပါတယ်။

ချယ်စတာတန်က လက်တွေ့ဆန်ပြီးဆက်ကပ်တဲ့ခရစ်ယာန်တစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့အလျောက် လောကကြီးထဲ ဘဝလှိုင်းလေခက်ထန်နေတဲ့အချိန်မှာ လမ်းညွှန် ချက်အတိုင်း သတိပြုမောင်းနှင်ဖို့ သဘောမတူစရာ မရှိပါဘူး။ နှစ်ဆယ့်တစ်ရာစု ဘဝမုန်တိုင်းနှင့် အမှောင်ထုကြီးမှ လွတ်မြောက်ဖို့ကျွန်တော်တို့ကို လမ်းပြပေးနေတဲ့ တစ်ခုတည်းသော စာအုပ်မှာ ကျမ်းစာအုပ်ပင်ဖြစ်ပါတယ်။ ။

၁၉၃၈ ခုနှစ်က ပထမအကြိမ် ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေခဲ့တဲ့ “အထီးကျန်ခြင်း” ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့စာအုပ်ထဲမှာ ရစ်ချက်အီးဘတ်ရဲ့ အကြောင်းကို ပြောထားပါတယ်။ သူကကမ္ဘာ့တောင်ဝင်ရိုးစွန်းရဲ့ ဆောင်းရာသီအချိန်မှာတောင် လတ္တီကျု ၈ဝံ ဝရံ မှာရှိတဲ့ ရေခဲ လွင်ပြင်မှာ အကြာကြီးနေခဲ့ပြီး အဲဒီနေရာက အမေရိကနဲ့ တောင်ပိုင်းဝင်ရိုးစွန်းဒေသရဲ့ အကြားမှာ ရှိပါတယ်။ နေရောင်ခြည်မရတဲ့ သုံးလတာအတွင်းမှာ စိတ်တွေလှုပ်ရှား ခဲ့ရလောက်အောင် ဆည်းဆာအချိန်ဆိုတာ မရှိခဲ့ပါဘူး။ ဘတ်ရဲ့ မူရင်းအစီအစဉ် ကတော့ လူသုံးယောက်က တောင်ဝင်ရိုးစွန်းရဲ့ တဲငယ်လေးထဲမှာ နေကြပြီး သိပ္ပံ ပညာရပ်ဆိုင်ရာစမ်းသပ်လေ့ လာမှုတွေကို လုပ်ဖို့ပါပဲ။ ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်က သူ့ရဲ့ စိတ်ကူးကို ဆန့်ကျင်သွားတော့ “သူ စိတ်မကောင်း ဖြစ်ခဲ့တယ်”လို့ သူပြောခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့ မူရင်းအစီအစဉ်အတွက် အဟန့်အတားတွေ ရှိလာတော့ ဘတ်က သူတစ်ယောက် တည်း တဲငယ်လေးရှိရာကို ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

အသက်ရှင်ရပ်တည်ဖို့ သိပ်ခက်ခဲတဲ့ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ နှင်းမုန်တိုင်း တွေ အပူချိန်ရေခဲ အမှတ်အောက် ၅ဝ-၆ဝ ဒီဂရီကြားမှာ လေးလခွဲလောက်နေခဲ့တဲ့ ရစ်ချက်ဘတ်ထက် ပိုပြီးအထီးကျန်တဲ့လူရှိတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

တနေ့တော့သူအဖျားတွေတက်နေပြီး ကြောက်စရာကောင်းတဲ့မုန်တိုင်းတွေ တိုက်ခတ်နေတဲ့အချိန်မှာ သူ့ရဲ့တဲငယ်လေးထဲမှာ မွန်းကြပ်နေသလို ခံစားနေရတဲ့ အတွက် အပြင်ထွက်ပြီး လေရှုဖို့ ရူးသွပ်စွာ တွေးပြီးထွက်လာခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့ မီးဖိုပိုက်ကချွတ်ယွင်းမှု အနည်းငယ်ရှိနေလို့ ကာဗွန်ဒိုင် အောက်ဆိုဒ်တွေပဲ ထွက်လာတော့ သူ့ရဲ့စိတ်တွေ ခေါင်းတွေ ပိုမိုပြီးတော့ရှုတ်လာတယ်လို့ သူခံစားမိပါတယ်။

အအေးဒဏ်ကိုခုခံနိုင်ဖို့ နွေးနိုင်သမျှ နွေးအောင်ဝတ်ဆင်ပြီး သူ့ရဲ့ တုတ်ကောက်ကို ကိုင်ကာ နှင်းခဲကြီးတွေကြား သွက်သွက်လက်လက် လျှောက်ခဲ့ ပါတယ်။ သူအမှတ်အသားလုပ်ခဲ့တဲ့ သူ့ရဲ့ခြေရာတွေပေါ်မှာ ခဏချင်းအတွင်း နှင်းတွေက ဖုံးအုပ်သွားပါတယ်။ ဘတ်က အတော်ဝေးတဲ့နေရာကို ရောက်သွားခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့တဲကို လည်း လှမ်းမမြင်ရတော့ပဲ နှင်းတွေကြားထဲမှာ ခြေရာကောက်စရာ မရှိဖြစ်နေခဲ့ပါ တယ်။

သူ့ရဲ့တဲကို ရှာတွေ့ပါတော့မလားဆိုပြီး နာရီအနည်းငယ်မျှ ဦးတည်ရာမဲ့ သွားနေရင်း ရေခဲပြင်ပေါ်မှာ ထာဝရအိပ်စက်သွားတော့မလားဆိုတဲ့ အတွေးတစ်ခု ခေါင်းထဲဝင်လာတယ်။ မိုင်တစ်ရာအတွင်းမှာ သူ့ကိုလာပြီးရှာမယ့်လူတစ်ယောက်မှ မရှိဘူး။ သူကသူ့ရဲ့အဖွဲ့ကို ညွှန်ကြားခဲ့တာကတော့ “သူထွက်ပြီး တစ်လမကြာခင်အထိ ငါ့ကိုလုံးဝလာမရှာဖို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ။

တကယ်တော့ ဒီလူက ကြောက်စိတ်မွန်တတ်တဲ့သူမဟုတ်ဘူး။ သူ့ရဲ့ ရှူးဖိနပ် ခွာကိုသုံးပြီး “စက်ထရူဂျီ”လို့ခေါ်တဲ့ ပင်လယ်ရေခဲ အစိုင်အခဲတွေကို ဖဲ့ထုတ်နေပါ တယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီရေခဲတုံးတွေကို ဆင့်လိုက်ပြီး မျှော်စင်လေးကိုလုပ်ကာ ၄င်းကိုမြေပုံ ညွှန်းအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ လျှပ်တပြတ်မီးကို စွဲစွဲမြဲမြဲကိုင်ထားပြီး သူလာခဲ့တဲ့ လမ်းကို မှန်းဆကာ သူထွက်လာခဲ့တယ်။

ရေခဲတိုက်ကြီးတွေ သူ့ရဲမြင်ကွင်းကနေ ပျောက်သွားတဲ့အထိ လမ်းလျှောက် သွားခဲ့တယ်။ ဆက်သွားရင်း သွားစရာမရှိမှ လမ်းကိုချိုးကွေ လိုက်ပြီး ဦးတည်ရာကို ပြောင်းလိုက်တယ်။ ဒီလိုမျိုး ခဏခဏလုပ်ရင်းနဲ့မှ သူ့နှလုံးသားထဲမှာ စိုးရိမ်စိတ် ပေါ်လာ ခဲ့ပါတယ်။ “စိတ်ပျက်စရာ ကောင်းတဲ့ နှင်းပုံကြီးက ပျော်ရွှင်မှုဘယ်တော့မှ မပေးခဲ့ဘူး” လို့ သူရေးသားခဲ့တယ်။ “ကျွန်တော့်မျက်စိကို အဝတ်နဲ့ ပိတ်စည်းပြီး ဓါးနဲ့ ထိုးသလို ခံစားရပါတယ်။” သူထပ်ပြီးကြိုးစားတယ်။ ဘာမှထူးခြားမှုမရှိဘူး “ငါလမ်း ပျောက်ပြီ” လို့သာ သူ့ကိုယ်သူပြန်ပြောလိုက်တယ်။ နှင်းတောထဲ တိုးပြီး နောက်ထပ် ခြေလှမ်း (၃၀) လောက်လျှောက် လိုက်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေ သူ့ရဲ့တဲကလေးကိုလှမ်းမြင်လိုက်ရတယ်။ နွေးထွေးမှုနဲ့ အစားအသောက်တွေရှိနေတဲ့ တဲငယ်လေးက ဘုရင့်နန်းတော်ထက်ပိုပြီး ကောင်းမြတ်နေပါတယ်။ ။

ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာ သမ္မာကျမ်းစာက လမ်းညွှန်မှုတွေကို ပေးနေပါတယ်။ တစ်ဦးချင်းအနေနှင့် သော်လည်းကောင်း အဖွဲ့အစည်းအနေနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ လမ်းလွှဲမှုမှ လမ်းညွှန်ပေးနေခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ လူသားတွေရဲ့အပြုအမူတွေ၊ ကိုယ်ကျင့် တရားနဲ့ဆိုင်တဲ့အမှားနဲ့အမှန် ဝေဖန်သုံးသပ်မှုတွေအတွက် လမ်းပြပေးခြင်း၊ ကမ္ဘာကြီးရဲ့ မြင့်မြတ်တဲ့အနုပညာ၊ ဂီတနဲ့ စာပေတွေကိုလည်း ဉာဏ်ကွန့်မြူးမှု ပေးနေခြင်းအပြင် တစ်ဦးချင်းစီရဲ့ လုပ်ဆောင်မှုတိုင်းကိုလည်း လမ်းညွှန်ပေးလျက် ရှိပါတယ်။ သူ့ရဲ့ လမ်းညွှန်မှုကို လိုက်လျှောက်သည်ဖြစ်စေ၊ လျစ်လျူရှုသည်ဖြစ်စေ၊ သူကတော့ မားမား မတ်မတ်ရပ်တည်နေသည်။ အမှန်တရားနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ ကျောက်ဆောင်ကြီးကဲ့သို့ ခိုင်မာစွာ တည်ရှိနေပြီး စံအဖြစ် အရာအားလုံးကို တိုင်းတာပေးနေပါတယ်။ ။

ဤသမ္မာကျမ်းစာအုပ်ကို ဘာသာစကားတစ်ထောင်ကျော် ဘာသာပြန်ခဲ့ပြီး ဖြစ်ပါတယ်။ စာအုပ်ထဲမှာပါဝင်တဲ့ ဗဟုသုတတွေက အသိပညာတွေနဲ့ ပြီးပြည့်စုံ နေပါတယ်။ အနောက်တိုင်းပညာရေး လူ့အသိုင်းအဝိုင်းနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတွေအကြား အဓိကအခန်းကဏ္ဍမှာ ပါဝင်သူဖြစ်တဲ့ လက်နှိပ်စက်ကို တီထွင်ခဲ့တဲ့ ဂျာမန်ပညာရှင် ဂျိုဟန်းဂူတင်ဘတ်က ဂျာမနီမှာ (၁၄၅၀) ဝန်းကျင်လောက်က ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ဆာလံကျမ်းကို ရိုက်နှိပ်ခဲ့ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ သည်

(၁၉၇၁) တုန်းက အာကာသယာဉ်မှူးအက်မစ်ချဲ့က အပိုလို (၁၄) ကိုစီးပြီး အာကာသထဲကို သွားတဲ့အခါမှာ သမ္မာကျမ်းစာကို သူနဲ့အတူ အာကာသထဲကို ပထမဦး ဆုံးအကြိမ် ယူဆောင်သွားခဲ့ပါတယ်။ ကင်းဂျိမ်း(စ်) ဘာသာပြန်ရေးသားထားတဲ့ ကျမ်းစာကို မိုက်ခရိုဖလင်နဲ့ရိုက်ကူးထားတာ နှစ်လက်မခွဲ စတုရန်းပတ်လည်လောက် ရှိပြီး အဆပေါင်း (၆၂၀၀၀) လောက် ကျုံ့စေရပါတယ်။ အဲဒီအထဲမှာ စာလုံးရေ (၇၇၃၇၄၆)လုံးပါရှိပြီး လွယ်ကူစွာဖတ်နိုင်ဖို့ အဏုစိတ်မှန်ဘီလူးနဲ့ ကြည့်ရင်အဆ (၁၀၀) လောက်ရဲ့လို့ရပါတယ်။

အမေရိကန်သမ္မတတွေ ရာထူးဆက်ခံဖို့ တရားဝင်ကျမ်းကျိန်ရတဲ့အခါမှာ တစ်ဘက်ကနေ ကျမ်းစာအုပ်ကို ကိုင်ထားရပြီး ဘုရားရှင် ကျွန်ုပ်ကို ကူမတော်မူပါလို့ ကတိသစ္စာပြုရပါတယ်။

နာဇီတွေကြောင့် အစုလိုက်အပြုံလိုက် အသတ်ခံရတဲ့ ထောင်ပေါင်းများစွာ သော ယောက်ျားမိန်းမတွေက သူတို့မသေခင် “ထာဝရဘုရားသည်ငါ၏ သိုးထိန်း ဖြစ်တော်မူ၏” (၂၃၁) သို့မဟုတ် “အမြင့် ဆုံးသောဘုရား၏ကွယ်ကာရာဌာန

တော်၌ နေသောသူသည် အနန္တတန်းခိုးရှင်၏ အရိပ်ကိုခိုရလိမ့်မည်” (ဆာ ၉၁၁) ကို ရွတ်ဆိုကြပါတယ်။ သန်းပေါင်းများစွာသောလူတွေက“ကောင်းကင်ဘုံ၌ ရှိတော်မူသော ကျွန်ပ်တို့၏အဖ ကိုယ်တော်၏နာမတော်အား ရိုသေလေးမြတ်ခြင်း ရှိပါစေသော်..” လို့ ဆုတောင်းခဲ့ကြပါတယ်။ ထို့အပြင် (၁ကော ၁၃)ထဲက ကြီးမြတ်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ အကြောင်းကိုလည်း ကိုးကားတတ်ကြပါတယ်။ ပြီးမှ

(၁၉၆၈)ခုနှစ်က အမေရိကန်ရေတပ်သင်္ဘောတစ်စီးကို မြောက်ကိုးရီးယား တွေက သူတို့ရဲ့ပိုင်နက်ထဲသို့ ကျူးကျော်သည်ဟု စွပ်စွဲခဲ့ပြီး အဲဒီသင်္ဘောကို စစ်သား အနည်းငယ်အင်အားဖြင့် သိမ်းပိုက်ခဲ့ပါတယ်။ ဤအထဲမှာ တပ်သားခုနှစ်ဆယ်နှင့် အရာရှိခုနှစ်ဦးပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ ဤလူများက(၁၁)လခန့်လောက် ငရဲထဲမှာ နေရသလို ခံစားရကြောင်း ဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။ အဖမ်းခံရပြီး ရက်သတ္တပါတ်အနည်းငယ်မှာ အိမ်သာ စက္ကူပေါ်မှာ သူတို့မှတ်မိတဲ့ ကျမ်းပိုဒ်တွေကို ရေးချကြပါတယ်။ တစ်ယောက် တစ်လှည့် ဖတ်ရှုခဲ့ကြပါတယ်။ ထိုကျမ်းစကားတို့သည် ပြည့်စုံမှုမရှိဘဲ အလွတ်ကျက်ထားတဲ့ ကျမ်းပိုဒ်အချို့တို့ကို ရေးသားခြင်းဖြစ်သော်ငြားလည်း သင်္ဘောပေါ်က လူတွေအတွက် စိတ်သက်သာခြင်းနဲ့ မျှော်လင့်ခြင်းတွေကို ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ လက်

(၁၉၇၉) ခုနှစ်က တရုတ်ခေါင်းဆောင်တိန့်ရှောင်ပိန်က တရုတ်ပြည်ရဲ့ ပင်လယ်ပိုင်နက်ထဲမဟုတ်ပဲ အမေရိကန်ရေပိုင်နက်ထဲ ငါးဖမ်းခရီးထွက်ခဲ့ပါတယ်။ သူကအကြီးစား စစ်လက်နက်ပစ္စည်းတွေ၊ ကွန်ပျူတာဆိုင်ရာနည်းပညာတွေ စက်မှု လုပ်ငန်းတွေကို လေ့လာခဲ့တဲ့အတွက် အမေရိကန်သမ္မတ ဂျင်မီကာတာရဲ့ ရုံးခန်းဆီသို့ ခေါ်ယူခြင်းခံခဲ့ရပါတယ်။

ကာတာက ခရစ်ယာန်စစ်စစ်ဖြစ်သလို နှစ်ခြင်းဥပုသ်စာကျောင်းဆရာ ဖြစ်လို့ သူ့ရဲ့စားပွဲပေါ်မှာ သမ္မာကျမ်းစာအုပ်ကိုထားရှိပါတယ်။ ကမ္ဘာပေါ်က အာဏာကြီးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ရဲ့စားပွဲပေါ်မှာ သမ္မာကျမ်းစာအုပ်ကိုတွေ့တော့ ကအံ့ဩသွားပြီး အဲဒီစာအုပ်အကြောင်းကို ဝေဖန်သုံးသပ်နေမိတယ်။ သမ္မတ

ကာတာက အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မခံပဲ ဒီစာအုပ်က အမေရိကန်ကို ကြီးက ခမ်းနားစေတဲ့ စာအုပ်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြခဲ့ပါတယ်။ အမေရိကန်သမ္မတဖြစ်တဲ့ အလျောက် ဩဇာကြီးစွာနဲ့ လုပ်ဆောင်နိုင်တဲ့အလျောက် တရုတ်ပြည်ကို သာသနာပြု စေလွတ်တဲ့ အကြောင်းကို တိန့်အားပြောပြခဲ့ပါတယ်။ ။

တိန့်ကတော့ အဲဒီသိတင်းစကားတွေကို သေသေချာချာ မသိခဲ့ပါဘူး။ သူ အိမ်ပြန်လာတဲ့အခါမှာ ကွန်မြူနစ်တွေ အခိုင်အမာ ပိတ်ဆို့ခဲ့တဲ့ ကုလားကာကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲမပြီး သူဖြစ်ချင်တာတွေကို အကောင်းဆုံးဖြစ်လာအောင် အပေးအယူ လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ၁၉၇၉မှာ တရုတ်ပြည်ထဲကို နိုင်ငံခြားသား ၁ဝဝဝဝကို ပထမဦးဆုံး အကြိမ်ဝင်ခွင့်ပြုခဲ့တဲ့အခါ ကျွန်တော်လည်းပါခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်တုန်းက တရုတ် ပြည်မှာ ပေကျင်းနဲ့ ရှန်ဟိုင်းမှာပဲအသင်းတော်နှစ်ပါးကိုသာ ဖွင့်ခွင့်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ အသင်းတော်များသို့ တရုတ်လူမျိုးများအနေဖြင့် မသွားရဲကြပါ။ ကျွန်တော် ရှန်ဟိုင်း ဘုရားကျောင်းကိုချောင်းကြည့်တုန်းက ပေါလစ်သုတ်ထားတဲ့ ခုံတန်းတွေမှာ နိုင်ငံ ခြားသားအနည်းငယ်လောက်သာ တက်ရောက်ကြပြီး ခုံတွေမှာ လစ်လပ်နေတာကို တွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ ။

အဲဒီအချိန်တုန်းက လုံခြုံရေးတွေက လက်ပတ်အနီတွေနဲ့ သူတို့ရဲ့ အိမ်နီး နားချင်းတွေကို စောင့်ကြည့်ခဲ့ကြပါတယ်။ နိုင်ငံခြားသားတွေနဲ့ ဒေသခံတွေ အဆက် အသွယ်ရှိမရှိကို စောင့်ကြပ်ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ အလွန်တရာ ရဲဝံ့တဲ့လူတွေ လောက်ပဲ နိုင်ငံခြားသားတွေဆီကို ချဉ်းကပ်ပြီး စကားပြောရဲတာပါ။ လူငယ်တစ်ယောက်က ကျွန်တော်တို့ အဖွဲ့သားတစ်ယောက်ဆီလာပြီး မဝံ့မရဲနဲ့ အင်္ဂလိပ် စကားတိုးတိုးလေးနဲ့ လာမေးပါတယ်။ သင့်ဆီမှာ သမ္မာကျမ်းစာအုပ်ပါသလား (အဲဒီတုန်းက ကွန်မြူနစ် အစိုးရက သမ္မာကျမ်းစာကို တားမြစ်ပိတ်ပင်ထားတာ ထိတ်လန့်စရာ ကောင်းလွန်းလှ ပါတယ်)။

အင်္ဂလိပ်ခရီးသွားဧည့်သည်က ပြန်ပြောပါတယ်။ “ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်ဆီမှာ တစ်အုပ်ရှိပါတယ်” ဒါနဲ့ပဲ အပြန်အလှန်စကား ပြောဖြစ်ပါတယ်။ “အခု သင့်နဲ့အတူရှိပါသလား”

“မရှိပါဘူး အင်္ဂလန်က ကျွန်တော့်အိမ်မှာပါ” “သင့်ရဲ့သမ္မာကျမ်းစာအုပ်ကို ဖတ်ဖြစ်ပါသလား”

“ဟင့်အင်း၊ မဖတ်ဖြစ်ဘူး ကျွန်တော့်ရဲ့စာကြည့်တိုက်ထဲမှာပဲ စာအုပ် တစ်အုပ် အဖြစ်တင်ထားတာပါ”

ဒါနဲ့ လူငယ်လေးကအကြံအိုက်သွားပြီး မေးလိုက်တယ် “သင့်မှာကျမ်းစာအုပ် ရှိရင် ဘာ့ကြောင့်မဖတ်တာလဲ။”

သမ္မာကျမ်းစာအုပ်သည် အလေးအနက်ထားခြင်းခံရသည့် စာအုပ်တစ်အုပ် ဖြစ်ပါသလား။

လူငယ်လေးရဲ့မေးခွန်းက ဒီကနေ့ ကျွန်ုပ်တို့အများစုအတွက် လိုအပ်တဲ့ မေးခွန်းတစ်ခုပဲဖြစ်ပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းက သမ္မာကျမ်းစာဟာ ကမ္ဘာ ပေါ်မှာ ရောင်းရအကောင်းဆုံးစာအုပ်ဖြစ်ပေမယ့် ကမ္ဘာပေါ်မှာ လူအများဆုံးဖတ်ဖြစ်တဲ့ စာအုပ်အဖြစ်တော့ တင်စားခြင်းမခံခဲ့ရပါဘူး။ သုတေသနပြုသူ ဂျော့ဘာနာက ခရစ်ယာန်တွေထဲမှာ (၉၃)ရာခိုင်နှုန်းလောက်က ကိုယ်ပိုင်ကျမ်းစာအုပ် တွေရှိကြ ပေမယ့် တစ်ဝက်လောက်ကပဲ ကျမ်းစာဖတ်ဖြစ်ကြတယ်။ အခြားသော သုတေသန ပညာရှင် ဂျော့ဂေါအပ်ဂျူနီယာကလည်း ဤအဆိုကို ထောက်ခံပါတယ်။ သူ့ရဲ့ သုတေသနပြုမှုရဲ့ ရလဒ်အရ သူပြောတာကတော့ “လူတွေက ကျမ်းစာအုပ်ကို ထိန်းသိမ်းကြတယ်။ ဒါပေမယ့် မဖတ်ကြဘူး-ဒါ့ကြောင့်လည်း ကျဆင်းမှုတွေ ဖြစ်လာ တာပဲ” လို့ပြောခဲ့ပါတယ်။

လူတွေက ဒီစာအုပ်ထဲကအကြံပြုချက်နဲ့ လမ်းညွှန်မှုတွေကို ဘယ်လောက် အလေးအနက်ထားပြီး ခံယူနေကြပါသလဲ။ ဒီအချက်ကို စဉ်းစားသုံးသပ်ကြပါစို့။

ဂျော့ဘာနာရဲ့အဆိုအရ ခရစ်ယာန်အသိုင်းအဝိုင်းမှာကွာရှင်းပြတ်စဲမှုတွေက

အပြင်လောကထက်ပိုများနေပါတယ်။ ဒါဟာ အသင်းတော်ကနေ ဟန့်တားပြီး ဆုံးမမှု အားနည်းနေကြောင်း အထင်အရှားပါပဲ။ အကြောင်းပြချက်ကတော့ “ကျွန်တော်မပျော်မရွှင်ဖြစ်တာကိုဘုရားရှင်အလိုမရှိဘူး၊ ဒါ့အပြင် ကျွန်တော် တကယ်အမှားလုပ်ခဲ့ရင်လည်းဘုရားသခင်ကကျွန်တော့်ကိုခွင့်လွှတ်မှာပါ” လို့ပြောကြပါတယ်။

စာရင်းဇယားအရကတော့ ခရစ်ယာန်လူပျိုလူလွတ်တွေက ခရစ်ယာ မဟုတ်တဲ့သူတွေလိုပဲကာမပိုင်းဆိုင်ရာစိတ်တက်ကြွမှုတွေရှိနေပါတယ်။

သင်ကဘုရားမဲ့ဝါဒီတစ်ဦး၊ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တစ်ဦး၊မွတ်စလင်တစ်ဦးသို့မဟုတ်ခရစ်ယာန်တစ်ဦးဖြစ်နေပါစေစီးပွားရေးဆိုင်ရာကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာပျက်ပြားနေခြင်းဟာသမ္မာကျမ်းကိုလျစ်လျူရှုနေလို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။

ခရစ်ယာန်တွေက သူတို့ရဲ့ယုံကြည်ခြင်းနှင့် အပြုအမူတွေကို ခွဲခြားပစ်လိုက် ကြတယ်။ ဆော့ဝဲလ်များကိုတရားမဝင်သုံးခြင်းသို့မဟုတ်အခမဲ့သီချင်းများ ကို ကူးယူခြင်းတို့မှာ ခိုးယူနေခြင်းဖြစ်သော်လည်း လျစ်လျူရှုထားပြီး ဤကဲ့သို့သောလုပ်ရပ်များကိုအားပေးတတ်ကြပါတယ်။“တရားမဝင်တာကို သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါလုပ်နေတာတွေက မှားမှမမှားတာ။” မိဘဆွေမျိုး

တွေကိုအတုယူပြီးဆယ်ကျော်သက်လေးတွေက“အများမိုးခါးရေသောက် မှတော့ငါသောက်တာမဆန်းပါဘူး” လို့ပြောတတ်ကြပါတယ်။

လော့စ်အိန်ဂျဲလစ်တိုင်းမ်ရဲ့ပင်တိုင်စာရေးဆရာဂျော့ဘိုချာကပြောပါတယ်။ “လေ့လာတွေ့ရှိချက်အရ တကြော့ပြန်နိုးကြားတဲ့ ဆယ်ကျော်သက်ရွယ် ခရစ်ယာန်လေးတွေက သူတို့ရဲ့လောကီသူငယ်ချင်းတွေလိုပဲ တေးသီချင်း တွေကိုခိုးယူဖို့၊ ဖလှယ်ယူဖို့သိပ်တက်ကြွနေကြပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းအား လျစ်လျူရှုခြင်း၏ ပြဿနာ

သင့်အနေနဲ့ အရာအားလုံးကို လျစ်လျူရှုပြီးတိတ်ဆိတ်ငြိမ်းချမ်းစွာ နေနိုင် ပါလိမ့်မယ်။ သင့်ရဲ့ ကွန်ပျူတာအတွက်နည်းပညာရှင်တွေငှားရမ်းနိုင်တယ်။ ကျန်းမာရေး ချို့ယွင်းချက် တွေအတွက် အထူးကုပါရဂူတွေဆီမှာ မေးမြန်းနိုင်ပါတယ်။ ဈေးကွက် အတွက် အကြံပေးကျွမ်းကျင်သူတွေကို ငှားရမ်းလို့ရပါတယ်။ သင်မသိတဲ့အရာတိုင်း အတွက် သိနေတဲ့ သူတွေကို ရှာဖွေနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သမ္မာကျမ်းစာကို လျစ်လျူရှု လိုက်ရင်တော့ အားနည်းချက်တွေနဲ့ ကြုံဆုံရမှာဖြစ်ပါတယ်။

ရုတ်တရက်လှိုင်းထန်စေပြီး ဗုံးတစ်လုံးကဲ့သို့ လူတွေကို အထိနာစေခဲ့တဲ့ “ဒါဗင်ချီကုတ်” အကြောင်းကို ဥပမာယူကြည့်ဖို့ရန် ဖြစ်ပါတယ်။ လူတွေရဲ့ မှားယွင်းတဲ့ အသက်တာတွေ၊ ထင်မြင်ယူဆချက်တွေ၊ မူမမှန်တဲ့ သမိုင်းစဥ်အကြောင်းကို ထည့်မတွက်ခင် အောက်ပါအချက်တွေကို စဉ်စားဆင်ခြင်

ကြည့်ပါ။

. (၂၀၀၃) ခုနှစ်ကတည်းက ဖြန့်ဝေခဲတဲ့ ဒါဗင်ချီကုတ်ကဘာသာစကား (၄၄)မျိုးအထိ ဘာသာပြန်ခဲ့ပြီး အုပ်ရေသန်းပေါင်း (၄၀)ထက်မက ရောင်းချခဲ့ရ ပါတယ်။ ရစ်(ခ်) ဝါးရင်းရဲ့ အသက်တာကိုပြောင်းလဲစေပြီး ရောင်းအားကောင်းတဲ့စာအုပ် “ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်း” စာအုပ်ထက် နှစ်ဆ ရောင်းကောင်းခဲ့ပါသည်။ စာအုပ်ကို ထုတ်ဝေပြီး တစ်နှစ်အတွင်း တိုင်းပြည် (၁ဝဝ)လောက်မှာ ရောင်းရ အကောင်းဆုံး စာအုပ်ဖြစ်ခဲ့ပြီး Doubleday ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေရေးက “အချိန်တိုင်းမှာ

ရောင်းရအကောင်းဆုံးလူကြီးဝတ္ထု”လို့ခေါ်တွင်ခဲ့ပါတယ်။

. (၂၀၀၅)ခုနှစ် အကုန်ပိုင်းမှာတောင် ကမ္ဘာပေါ်မှာလူတွေကို လွှမ်းမိုးမှု အပြုနိုင်ဆုံး ပုဂ္ဂိုလ်အယောက်တစ်ရာစာရင်းထဲမှာ ဘရောင်းကလည်း တစ်ယောက် အပါအဝင်ဖြစ်ကြောင်း တိုင်းမ်မဂ္ဂဇင်းက ဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။ သမိုင်းစဉ်ထဲမှာဘရောင်းရဲ့စာအုပ်ကရောင်းရအကောင်းဆုံးစာရေးဆရာ ဖြစ်ခဲ့တော့ စီအန်အန်၊ တူဒေးရှိုး၊ နေရှင်နယ်ပတ်ပလစ် ရေဒီယို၊ ဗီအိုအေ တွေကပါဖော်ပြခြင်းခံရရုံမကပဲသတင်းစာတွေနဲ့စာစောင်တွေထဲမှာလည်းဖော်ပြခြင်းခံရပါတယ်။

ဒီစာအုပ်ကိုကိုလံဘီယာရုပ်ရှင်နဲ့အီမိတ်(ချ်) အန်တာတိန်းမန့်တို့ကမူပိုင်အဖြစ်ဝယ်ယူခဲ့ပါတယ်။၂၀၀၆ခုနှစ်မှာဒါဗင်ချီကုတ်ရုပ်ရှင်ကိုတွန်ဟတ်စ်ကနေစပြီးတစ်ကမ္ဘာလုံးကိုဖြန့်ချီပြသခဲ့ပါတယ်။ဒီဇာတ်ကားထဲကမမှန်ကန်တဲ့အချက်အလက်တွေဖြစ်တဲ့သမိုင်းကြောင်းတွေကိုဖွင့်ချလိုက်ရမည့်အစားအကြီးအကျယ်အောင်မြင်မှုတွေကိုရခဲ့ပြီးဒီစာအုပ်တည်ရှိရာပဲရစ်မြို့ကလိုဗယ်ဒေသကိုဧည့်သည်တွေအများကြီးရောက်လာကြပါတယ်။

Christianity Today မဂ္ဂဇင်းမှာဂါရီအမ်ဘာဒ်ကရေးသားထား တာကတော့ ဒါဗင်စီကုတ် ဆိုတဲ့စာအုပ်က ဆွဲဆောင်မှုသိပ်ရှိ တယ်လို့ ယူဆရပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း (၅၀)ခန့်ကတည်းက ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တွေ ဆွေးနွေးခဲ့တဲ့ အချက်တွေပဲဖြစ်ပါတယ်။

ဒန်ဘရောင်းရဲ့ ပိုပြီးအငြင်းပွားစေတဲ့ အချက်တွေကတော့
သခင်ယေရှုကမာဂဒလမာရိနဲ့ရင်းနှီးနီးကပ်စွာနေထိုင်ခဲ့တယ်။
သခင်ယေရှုနဲ့ မာဂဒလမာရိက ဇနီးမောင်နှံတွေဖြစ်ကြတယ်။
သခင်ယေရှုနဲ့ မာဂဒလမာရိတို့ဆီမှာ သားသမီးတွေရှိခဲ့တယ်။
အသင်းတော်ခေါင်းဆောင် (ကက်သလစ် ဘာသာရေးဆိုင်ရာ

ယုံကြည်ချက်) တွေမှာဒီလျှို့ဝှက်ချက်တွေကိုဖုံးဖိထားတယ်။

နှစ်ပေါင်းများစွာ ဖုံးဖိထားတဲ့ ဧဝံဂေလိကျမ်းတွေဖြစ်တဲ့ မာရိ ခရစ်ဝင်ကျမ်း၊ ရှင်သောမခရစ်ဝင်ကျမ်းနှင့် ရှင်ဖိလိပ္စုခရစ်ဝင်ကျမ်းတွေထဲမှာ အမှန် တရားတွေအားလုံး ဖော်ပြထားပါတယ်။

ဒီဇာတ်လမ်းရဲ့အခြေခံသဘောတရားတွေက မမှန်မကန် ဖန်တီးစွပ်စွဲထား ခြင်းဖြစ်ပြီး ဘရောင်းအနေနဲ့ ဘာမှ ခိုင်လုံတဲ့သက်သေ အထောက်အထား မပြနိုင်ပဲနဲ့ သူ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင် စကားပြောတွေထည့်ထားပြီး “ဓမ္မသစ်ကျမ်းက မှားယွင်းနေတဲ့ကျမ်း ဖြစ်ကြောင်းကို သိပ္ပံပညာရှင်တွေက လေ့လာတွေ့ရှိထားတယ်” လို့ ဘရောင်းရဲ့ မမှန် မကန်ပြောဆိုနေမှုကို ဧဝံဂေလိစိတ်အားထက်သန်တဲ့ ခရစ်ယာန်တွေနဲ့ ကက်သလစ် တွေက ဝေဖန်သုံးသပ်ထားပါတယ်။

ဒီဇာတ်လမ်းက စိတ်ကူးယဉ်ဝတ္ထုလား ဒါမှမဟုတ် အမှန်အကန်ပဲလား။ ယူအက်စ်အေတူဒေးသတင်းစာရဲ့ ဖော်ပြချက်အရကတော့ ဒီစာအုပ်က သမိုင်းအချက် အလက်တွေကို အခြေခံပြီး ခေတ်ပြိုင်ဇာတ်အိမ်တစ်ခုအဖြစ် ဖန်တီးထားခြင်း ဖြစ်ပါ တယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ဘရောင်းရဲ့ စာအုပ်အစပိုင်းကို ဖြစ်ရပ်မှန်အချက်အလက်တွေနဲ့ အစပြုထားပြီး“ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံးကို ပုံဖော်ထားတဲ့ အနုပညာ၊ ဗိသုကာ၊ အထောက် အထားတွေ၊ လျှို့ဝှက်ပုံသေကားချပ်တွေကအမှားကင်းပါတယ်” လို့ ပြောနေခြင်းက သက်သေမရှိပဲ ယိုးစွပ်ခြင်းမျှသာဖြစ်တယ်။

အဲဒီစာအုပ်က သမိုင်းကြောင်းတွေမှန်ကန်ပါတယ်လို့ လူတွေက ယုံကြည် လက်ခံပါသလား။ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ လမ်းလွဲအောင်လုပ်ခြင်း၊ ရည်ရွယ်ချက်ကို ပုံဖော်ဖို့ အမှန်တရားကို ချာချာလည်ဖြစ်သွားစေတဲ့ လုပ်ရပ်တွေကို လူတွေက ယုံကြည်လက်ခံ ပါသလား။

ဒီစာအုပ်ကိုဖတ်တဲ့ ကနေဒီနိုင်ငံသားသုံးယောက်တို့မှာ တစ်ယောက်က ယေရှုနဲ့ မာဂဒလမာရိကနေ မွေးတဲ့သားစဉ်မျိုးဆက်တွေက ခုထက်ထိ ကမ္ဘာပေါ်မှာ သက်ရှိ ထင်ရှားနေတယ်ဆိုတာကို ယုံကြည်သက်ဝင်နေကြကြောင်း ဒီစီမာ (Decima) စာတမ်းရဲ့ လေ့လာချက်အရသိနိုင်ပါတယ်။ သုတေသီ ဂျော့ဘာနာရဲ့ အဆိုအရ ဒီစာအုပ်ကိုဖတ်တဲ့ အမေရိကန်နိုင်ငံသား (၅၃)ရာခိုင်နှုန်းက “သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် နားလည်မှု၊ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် အကူအညီဖြစ်စေနိုင်တယ်လို့ ပြောပါတယ်။

သူတို့ဖတ်ရမြင်ရတဲ့အရာတွေကြောင့် အချို့ရဲ့ ယုံကြည်ခြင်းတွေကို တုန်လှုပ် သွားစေပါသလား။ ရေဒီယိုအားဖြင့် ဧဝံဂေလိ အမှုတော်ဆောင်ခြင်း၊ သမ္မာကျမ်းစာ သင်ကြားခြင်းကို နားထောင်နေတဲ့သူတစ်ယောက် ပေးပို့တဲ့ စာကို ဖတ်ကြည့်ရအောင်။

ဘယ်ကနေ တပ်ခေါက်ရမလဲ မသိဘူး။ ဘုရားရှင် ကျွန်တော့်ကို ကူမဖို့ ကျွန်တော်ဆုတောင်းပါတယ်။ ဒန်ဘရောင်းရေးတဲ့ ဒါဗင်စီကုတ်ကို စပြီး ဖတ်ခဲ့တယ်။ ခရစ်ယာန်ဘာသာတရားဘယ်ကအစပြုခဲ့သလဲ။ ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ ကျဆုံးခဲ့သလဲ ဆိုတဲ့အကြောင်း စင်စစ်အားဖြင့် ခရစ်ယာန် ဘာသာတရားက သာသနာပတွေရဲ့ဘာသာတရားကနေခိုးယူထားပြီးလိမ်လှည်မှုနဲ့ပြည့်နေတဲ့ ဘာသာတရားဖြစ်ကြောင်း…

စတာတွေကိုစိတ်ဝင်တစားဖတ်မိပါတယ်။လျှို့ဝှက်တဲ့လူအသိုင်းအဝိုင်း၊သခင်ယေရှုရဲ့နောက်ဆုံးညစာစားပွဲမှာအသုံးပြုတဲ့ပန်းကန်(သို့) ခွက်၊အသင်းတော်တွေကိုပြောင်းလဲစေတဲ့အချက်၊ကျမ်းပယ်အဖြစ်သတ်မှတ်ထားတဲ့အချက်တွေ၊ဒါတွေအားလုံးကမှန်ကန်နေပါသလား။

စဉ်းစားဆင်ခြင်စရာတွေပါပဲ။ အရင်ကမကြားဖူးတဲ့အရာ၊ လျစ်လျူရှုထားတဲ့အရာတွေပါပဲ။ ဒါပေမယ့်အခုတော့သိလာရတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ဆယ့် ငါးနှစ်ကျော်ကတည်းက ခရစ်ယာန်ဖြစ်ခဲ့ခြင်းက လိမ်ညာမှုတွေချည်းပဲလား။ အဲဒါတွေက တကယ်ပဲဖြစ်ပျက်ခဲ့တာလား၊ သူက မာဂဒါလမာရိနဲ့ တကယ် လက်ထပ်ခဲ့တာလား။ ကျွန်တော်ယုံကြည်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တဲ့ အရာ အားလုံးက ငွေကြေးအတွက်ပဲလား။ ကျွန်တော်သိဖို့တွေ..

အခုတော့ ကောင်းကင်နိုင်ငံ၊ ဘုရားသခင်၊ ယေရှုနဲ့ပတ်သက်ပြီး သံသယတွေဖြစ်နေပါပြီ။ ကျွန်တော့်ကိုကူညီပါ။ ကျေးဇူးပြုပြီးကူပါ။ ဘုရားရှင်ရဲ့ နာမတော်အားဖြင့်ကူမတော်မူပါ။

သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ ဖော်ပြချက်ကို ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ခဲ့ရင် ဘုရားရှင် ပြောနေ တာတွေကို နားလည်လာမှာဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့တန်ဖိုးကို လက်ခံယုံကြည်လာရုံမကပဲ အချို့ ကိစ္စတွေမှာ ရွေးချယ်ဖို့ဒွိဟဖြစ်မနေပဲတည်ငြိမ်စွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။ ရိုးရိုးလေး

ပြောရမယ်ဆိုရင် ဤစာအုပ်ထဲမှာရှိတဲ့ အမှန်တရားတွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ အသက်တာ၊ အပြုအမူ၊ စိတ်နေသဘောထား၊ ငွေကြေးတွေကို တို့ထိမှုပေးနေပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ အတွေးအခေါ်အားလုံးကို တို့ထိပေးခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အများစုက ဒီအခြေအနေထိ ရောက်မလာခဲ့ပါဘူး။ လူအများစုက သူတို့ ကိုယ်သူတို့ ခရစ်ယာန်လို့ပြောကြပြီး ကိုယ်ပိုင်ကျမ်းစာအုပ်တွေနဲ့ ဘုရားကျောင်း သွားတက်ကြပေမယ့် စင်စစ်အားဖြင့် ဒီစာအုပ်ထဲက ဖော်ပြနေတဲ့အရာတွေကို ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်တာမျိုးမရှိကြပါဘူး။ ဤကျမ်းစာအုပ်ကို စံအဖြစ် မြင့်မြတ်တဲ့နေရာမှာ ထားပြီး ယုံကြည်သက်ဝင်ကြ၊ စဉ်စားဆင်ခြင်ကြပေမယ့်၊ ကျွန်တော်တို့နေထိုင်ကြတဲ့ ကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ အဲဒီယုံကြည်မှုတွေက သိပ်ပြီးလက်တွေ့မကျဘူး ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျမ်းစာကို လျစ်လျူရှုထားကြပြီး အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါအရ ကိုယ်ကျင့်တရားတွေ အပေါ်မှာပဲ သက်ဝင်ယုံကြည်နေကြလို့ ဘဝအသက်တာရဲ့ မျှော်လင့်ခြင်းတွေက ရှာမတွေ့နိုင်အောင်ဖြစ်နေပြီး ထောင်ချောက်ထဲမှာပဲ ရစ်ပတ်ခြင်းခံနေရလို့ ပတ်ဝန်း ကျင်က သူတို့ရဲ့အပြုအမူတွေကို ဝေဖန်ကြတဲ့အခါမှာ ရှုတ်ထွေးမှုတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ရပါ တယ်။

ဤစာအုပ်က တကယ့်ကိုတန်းဖိုးရှိတဲ့ စာအုပ်အဖြစ် ယူဆောင်သင့်ပါ သလား။ ဘုရားသခင်ရဲ့အသက်ရှင်သောနှုတ်ကပတ်တော် ဟုတ်ပါသလား။ သူ့အထဲက အမှန်တရားတွေက အသက်တာအသက်ရှင်ခြင်းရဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားနဲ့ ဝိညာဉ် ရေးရာမှာ လမ်းပြနေပါသလား။ ဒီမေးခွန်းတွေကို ပြောဆိုခြင်းအားဖြင့် ဒီစာအုပ် အကြောင်း သိလာမှာဖြစ်ပါတယ်။ သခင်ယေရှုက ကတိပေးခဲ့တယ်။ “ထိုသူ၏ အလိုတော်သို့ လိုက်ချင်သောသူမည်သည်ကား၊ ဤဒေသနာသည် ဘုရားသခင်၏ ဒေသနာတော်ဖြစ်သလာ။ ငါသည် ကိုယ်အလိုအလျောက် ဟာပြာသလာဟု

ပိုင်းခြား၍ သိလိမ့်မည်” (ယော၇း ၁၇)။

သမ္မာကျမ်းစာအုပ်သည်အဘယ့်ကြောင့် အရေးပါရသလဲ

ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံးမှာ ဘယ်စာအုပ်မှ ဒီလိုအချက်မျိုးမပါဘူးဆိုတဲ့အရာကို

စဉ်းစားကြည့်နိုင်ပါတယ်။

၁။ ဘုရားသခင်သည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ဖခင်ဖြစ်ကြောင်းကိုမိတ်ဆက်ပေးထားပြီး

အဲဒီဘုရားက စိတ်ဆိုးတတ်တဲ့ ဘုရားမဟုတ်ပဲ သင့်ကိုချစ်လျက် ခွင့်လွတ်ပေး နေပြီးသင့်ဘဝမှာကျဆုံးမှုတွေတွေ့ကြုံနေရရင်တောင်မှသူ့ရဲ့သားသမီးအဖြစ်

ထွေးပိုက်ထားနေပါတယ်။

၂။ ဖန်ဆင်းချိန်ကတည်းကလူ့သမိုင်းစဉ်ကြီးကိုဖော်ပြပေးနေပါတယ်။

၃။ ခေတ်အလိုက်ဖြစ်ပေါ်လာမယ့် ရာပေါင်းများစွာသော ပရောဖက်ပြုချက်ကို

ဖြည့်စွမ်းပေးနေပြီး လူမျိုးစုတွေ၊ စစ်တပ်တွေနဲ့သမိုင်းစဉ်တွေ တစ်ဆင့်ပြီး

တစ်ဆင့်ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့အကြောင်းအရာတွေကိုရှင်းလင်းစွာဖော်ပြထားပါတယ်။

၄။ အခြားဘယ်စာအုပ်မှာမှ ရေးသားခြင်းမရှိတဲ့ အတုမရှိခြင်းနဲ့ တန်ခိုးသြဇာ

ကြီးမားခြင်းအကြောင်းတွေကိုဖော်ပြပေးထားပါတယ်။

၅။ လူသားတွေရဲ့နှလုံးသားထဲကပေါ်ထွက်လာတဲ့အရေးကြီးဆုံးသောမေးခွန်းတွေ အတွက်အဖြေပေးထားပါတယ်။

ကျွန်ုပ်ကဘာလဲ။

ကျွန်ုပ်ဘယ်ကလာသလဲ။

ဘာ့အတွက်ကြောင့်ကျွန်ုပ်ဖန်ဆင်းခံရတာလဲ။

ဘာတွေကိုတန်ဖိုးထားသင့်သလဲ။

၆။ သင့်ရဲ့ယုံကြည်ခြင်းအတွက် အခြေခံကျတဲ့အုတ်မြစ်တွေကိုတည်ဆောက်ပေး

နေပါတယ်။

၇။ ဝမ်းနည်းကြေကွဲတဲ့အချိန်မှာ သက်သာမှုကိုပေးပြီး ဒုက္ခအခက်အခဲတွေနဲ့

ကြုံတွေ့ရတဲ့အချိန်မှာခွန်အားတွေပေးခဲ့ပါတယ်။

၈။ သေခြင်းတစ်ဖက်မှာထာဝရအသက်ရှိနေတယ်ဆိုတဲ့မျှော်လင့်ခြင်းကိုပေးနေပြီး

ကောင်းကင်နိုင်ငံဆိုတာအမှန်တကယ်တည်ရှိနေတဲ့နေရာဖြစ်ပါတယ်။

၉။ သင့်ရဲ့အသက်တာအတွက်ဘုရားသခင်ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်နဲ့အလိုတော်ကိုဖော်ပြ

ပေးနေပါတယ်။

၁၀။ သူ့ရဲ့ သွန်သင်ချက်ကို လိုက်လျှောက်အသက်ရှင်တဲ့ အသက်တာအတွက်

ကောင်းကျိုးများစွာကိုပေးနေပါတယ်။

ဤစာအုပ်ထဲမှာ အမှန်တရားတွေရှိသလား မရှိဘူးလားဆိုတဲ့ မေးခွန်းကို ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းဖို့ အခြေခံကျတဲ့ အချက်တွေ တစ်ချက်မကရှိနေပါတယ်။ ဤစာအုပ်ရဲ့ ဖေါ်ပြချက်တွေထဲမှာ ကျွန်တော့်အသက်တာအတွက် ဘာဆွဲဆောင်မှုတွေရှိနေသလဲ။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်ရဲ့သားဖြစ်ခဲ့ရင်၊ အကယ်၍ ကျွန်တော်က သူစေလွတ်လိုက်တဲ့ သားတော်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန်ထက် သူ့ရဲ့အလိုတော်နဲ့ အကြံ အစည်တော်ကို အလေးအနက်ထားခဲ့ရင် သမ္မာကျမ်းစာက ကျွန်ုပ်အသက်တာ အတွက် ဘယ်လိုအကျိုးရလဒ်တွေကို ပေးမှာလဲ။

ကျွန်တော်က ၁၉၆၃ခုနှစ် ကတည်းက အသံလွှင့်ဌာနမှာ လုပ်ခဲ့တော့ နှစ်ပေါင်းများစွာထောင်နဲ့ချီတဲ့ စာတွေ၊ အီးမေးလ်တွေကိုရခဲ့ပြီး ရာပေါင်းများစွာသော သူတွေက အကြံဉာဏ်ရယူဖို့နဲ့၊ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးရာ အကူအညီရဖို့ ကျွန်တော်နဲ့ စကားပြော ခဲ့ကြပါတယ်။ သူတို့ရင်ဖွင့်ပြီး သူတို့ရဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ရေးရာအခက်ခဲတွေကို ပြောပြကြပါတယ်။ အချို့တို့ကို အောက်မှာဖော်ပြထားပါတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ခြောက်လလောက်က အသက်(၃၂) နှစ်ရှိတဲ့ ကျွန်မရဲ့

ခင်ပွန်းကငယ်ရွယ်တဲ့အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ပတ်သက်ခဲ့ပါတယ်။ “သူလိုချင်တဲ့အရာအားလုံးကိုရခဲ့ပါတယ်” လို့သူကပြောပါတယ်။ဒီလိုမဖြစ်ခင်သူကဥပုသ်စာဖြေကျောင်းမှာအတွင်းရေးမှူးဖြစ်ပြီး၊တနင်္ဂနွေနေ့မှာဘုရားကျောင်းသွားဖို့ကလွဲပြီးပေါ်လာတဲ့ကိစ္စတွေကိုထည့်မစဉ်းစားခဲ့ပါဘူး။လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်နှစ်တုန်းကသမ္မာကျမ်းစာသင်တန်းမှာကျမ်းစာသင်ခဲ့ပါတယ်။ခုတော့ကျွန်မတို့ကွာရှင်းပြတ်စဲသွားကြပြီးကျွန်မယောက်ျားကတော့သူရှိတဲ့နေရာကသူ့ရဲ့ကမ္ဘာလေးပဲလို့ယုံကြည်နေဆဲပါပဲ။ဆုတောင်းပေးမှုအတွက်အထူးပင်ကျေးဇူးတင်ရှိပါတယ်။

. ကျွန်မယောက်ျားကကျွန်မကိုထားခဲ့ပြီးကွာရှင်းပြတ်စဲဖို့တောင်းဆိုခဲ့ ပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်လောက်ကကျွန်မတို့လက်ထပ်ခဲ့ကြပြီး၁နှစ်၊ ခုနှစ်၊ ၄နှစ်အရွယ် ကလေးသုံးယောက် ရှိပါတယ်။ နှစ်ဦးနှစ်ဘက် မိသားစုတွေကသိပ်ရင်းနှီးကြပြီးအသင်းတော်မှာတက်ကြွစွာပါဝင်တဲ့ သူတွေဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်မရဲ့အသက်တာမှာ အကြီးမားဆုံးသော အမှားကိုပြုမိခဲ့ ပါတယ်။

ကျွန်မဘာတွေကိုလုပ်ပြီးအလွန်အကျူးသောက်ခဲ့မိသလဲဆိုတာကို ရှင်းမပြနိုင်ပါဘူး။ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ ကွန်ဖရင့်ကို သုံးရက် တက်ပြီး အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က နောက်ဆုံးအကြိမ် ညနေစာစားဖို့ ဖိတ်ခေါ်ရာကနေတွေ့ဆုံခဲ့ကြပါတယ်။ ကောက်တေးအရက်သောက်ပြီး ညနေစာစားတယ်။ပြီးတော့အရက်ဆက်သောက်ကြပါတယ်။ ပြီးတော့

ဘော့စ်နဲ့အဖွဲ့သားတချို့လမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူ့အခန်းထဲမှာပဲ တစ်ညတာ ကုန်လွန်ခဲ့ပြီး မိုးလင်းတော့ လူတွေရဲ့ ဝေဖန်ပြောဆိုမှုတွေကို မယုံနိုင်အောင် ခံခဲ့ရပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ခင်ပွန်း ဂျွန်နဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်လောက်ကတည်းက လက်ထပ်ခဲ့ပြီး ကလေး နှစ်ယောက်ရခဲ့ပါတယ်။ဒါအပြင်ကျွန်မတို့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အရမ်းချစ်ကြပါတယ်။ ဘာတွေဖြစ်ပျက်ခဲ့သလဲဆိုတာကိုတော့ဘယ်လို ရှင်းပြရမှန်းမသိတော့ပါဘူး။

လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်အနည်းငယ်က အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ ပြစ်မှား ခဲ့ဖူးပါ o တယ်။ ကျွန်တော်တို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် နက်ရှိုင်းစွာ ဂရုပြု ကြပေမဲ့အသင်းသားတွေကကျွန်တော်တို့ကိုအပြစ်ထဲမှာကျင်လည်တဲ့ သူဆိုပြီး ပယ်ထားကြတော့ရာဇဝတ် အပြစ်သားလိုပဲ ခံစားရပါတယ်အကယ်၍ဘုရားသခင်ကကျွန်တော်တို့ကိုအရှိအတိုင်းလက်ခံနေသလို အသင်းတော်ကမိတ်ဆွေတွေကသူတို့နဲ့တန်းတူဘာ့ကြောင့်လက်မခံနိုင်တာလဲ။

ဒါတွေကသခင်ယေရှုကို ယုံကြည်လက်ခံတဲ့ ယုံကြည်သူတွေရဲ့ နှလုံးသား ထဲကပေါ်ထွက်လာတဲ့ ညဉ်းသံတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့ယုံပါတယ်လို့ ပြောနေတဲ့အရာ တွန့် ရှင်သန်ကြီးထွားမှုတွေအားလုံးက ဘာမှအလေးအနက်မရှိလှဘူး။ သူတို့ကတဒင်္ဂ ပျော်ရွှင်မှုအတွက်ပဲ အလေးထားပြီး သူတို့ရဲ့အပြုအမှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျမ်းစာက ဘာပြောနေသလဲဆိုတာကို ဂရုမစိုက်ကြဘူး။

အသက်တာအတွက် အခွင့်အာဏာရှိသာ သမ္မာကျမ်းစာ

ဒီကနေ့ လူတော်တော်များများကို ကျမ်းစာယုံပါသလားလို့ မေးရင် “ဟုတ်တယ် ကျမ်းစာကို သိပ်ယုံတာပေါ့” လို့ ချက်ချင်းကြမှာပါပဲ။ ကျမ်းစာကို အခွင့် အာဏာရှိတယ်လို့ အသိအမှတ်ပြုနေပေမယ့် သူတို့ရဲ့ အပြုအမူကတော့ တခြားပုံ ပေါက်နေပါတယ်။ ။

ယုံကြည်ခြင်းနယ်ပယ်မှာတော့ အခွင့်အာဏာက တုန်လှုပ်ဖွယ်ရာကောင်းတဲ့ အချက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအရာကို ယုံသင့်မယုံသင့်ဘူးဆိုတာ သင့်ကို ဘယ်သူ ပြောနေ သလဲ။ ဘယ်သူ့ရဲ့ အခွင့်အာဏာနဲ့ ရှည်ကြာခဲ့တဲ့ ယုံကြည်ခြင်းနဲ့ ကျင့်ဝတ်တွေကို သင်စိန်ခေါ်နေသလဲ။ ဒီကနေ့ လူအများစုက သူတို့ယုံပါတယ်လို့ ပြောနေတဲ့ စစ်မှန်တဲ့ အခွင့်အာဏာတွေကို လျစ်လျူရှုထားတယ်လို့ ကျွန်ုပ် ခံယူမိပါတယ်။ ဥပမာအားဖြင့်

ပြောရရင် သင်က ဗုဒ္ဓဘာသာ၊ မွတ်စလင်၊ နတ်စား မဟုတ်ပဲ ဘာ့ကြောင့် ခရစ်ယာန် ဖြစ်ရသလဲ။ သင် ဘာ့ကြောင့်ယုံပြီး ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ။ တစ်ချို့ကတော့ သူတို့ရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို ပြောတယ် “ကျွန်တော့်ရဲ့ နှလုံးသားထဲမှာ ခံစားရပါတယ်။

ဂျော့မက်ဒိုဝဲလ်က ဘုရားရှိတယ်ဆိုတာကို သံသယရှိသူတွေကို ချေပပြော ဆိုဖို့ သမ္မာကျမ်းစာကို ယုံသလားမယုံဘူးလားလို့ လူငယ် (၁၄၀၀) ကိုမေးမြန်းတော့ သူတို့ကယုံတယ်လို့ဖြေတဲ့အခါမှာ သူက ဘာကြောင့်ယုံသလဲလို့ထပ်မေးပါတယ်။ အဲဒီ မေးခွန်းအတွက် သဘာဝကျတဲ့ မေးခွန်း(၅၀)လောက် ရှိခဲ့ပေမယ့် တစ်ယောက်သော သူသာ တိကျသေချာတဲ့အဖြေကို နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

အထက်တန်းကျောင်းသား (၂၅၀)လောက်ရှိတဲ့အုပ်စုနဲ့ စကားပြောရင်း ဂျော့က ပရိသတ်ထဲကို လျှောက်သွားပြီး ခေါင်းထောင်လို့ယူဆရတဲ့ တဆယ့်ခုနှစ်နှစ် အရွယ်လောက်ရှိတဲ့လူငယ်ကို လက်ညှိုးထိုးလိုက်တယ်။ အပြန်အလှန် စကား ပြောကြ ပါတယ်။

ဂျော့- ဒီအရာ (သူ့လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ကျမ်းစာအုပ်) ကိုဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါတ်တော်လို့ သင်လက်ခံပါသလား။

ကျောင်းသား – ဟုတ်ကဲ့ – ဒီအထဲကအရာတွေမှန်ကန်တိကျတယ်လို့သင်ယုံပါသလား။

ကျောင်းသား – ဟုတ်ကဲ့

ဂျော့ – သမိုင်းကြောင်းတွေမှန်ကန်တိကျတယ်လို့သင်ယုံပါသလား။အဲဒါတွေကိုကောသင်လက်ခံနိုင်ပါသလား။

ကျောင်းသား – ဟုတ်ကဲ့ ဒါနဲ့က သူ့ရဲ့လေသံကို လျှော့ချပြီး “ဘာကြောင့်လဲ” လို့မေးလိုက်တယ်။ ကျောင်းသားလီမှ အဝမရှိတော့ဘူး။ အဲဒီနေ့မှာပဲ ဂျော့က အပြင်ဘက်မှာ ပရိသတ်တွေနဲ့စကားပြောနေတုန်း အဲဒီလူငယ်အဖွဲ့က သူ့ဆီကို လမ်းလျှောက်လာပြီး“အဲဒီမေးခွန်းရဲ့အဖြေကို ကျွန်တော် သိတယ်” ဆိုပြီး အစမရှိ အဆုံးမရှိ ပြောလိုက်တယ်။ ပြီး “ဘာမေးခွန်းလဲ” လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်ဆယ့်လေးနာရီလောက်က ပြောခဲ့တာတွေ ကို မေ့တူတူဖြစ်နေပေမယ့် ရင်ကော့ကာ ပြန်မေးလိုက်တယ်။

လူငယ်လေးကကျမ်းစာအုပ်ကိုလက်မှာကိုင်ရင်းပြောတယ်။ “ကျမ်းစာကဘာကြောင့်မှန်ကန်တာလဲ။

( ဂျော့က စိတ်ဝင်စားသွားပြီး ဒီကောင်လေးက ဒီအချက်ကို အသေအချာ တွေးနေတဲ့ပုံပါပဲလို့ သုံးသပ်နေမိတယ်။ လူတိုင်းကလည်း စိတ်ဝင်စားကြတယ်။

“ဘာကြောင့်လဲ” လို့သူမေးလိုက်တယ်။

“ဒီစာအုပ်ကို ကျွန်တော်ယုံကြည်နေလို့ပါပဲ” လို့လူငယ်လေးက ရှင်းပြပါ တယ်။

“ဘာတဲ့လဲ” လို့ ဂူကထပ်မေးတယ်။ ကား

“ကောင်းပြီလေအဲဒီစာအုပ်ကိုကျွန်တော်ယုံနေလို့အဲဒီစာအုပ်ကမှန်နေတာပါ” လို့လူငယ်ကဖြေတယ်။

ဂျော့- “သင့်ရဲ့ ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်းတွေအတွက်ကော ဒီအချက်တွေ မှန်ကန်နေပါသလား”

အ‌ ဖြေ-“မဟုတ်ပါဘူး သူတို့မယုံရင်တော့ သူတို့အတွက် မမှန်ဘူးပေါ့” ဂျောက နောက်ထပ်မေးခွန်းတစ်ခု ထပ်မေးလိုက်တယ်။ “သင်နဲ့ကျွန်ုပ် ကြားမှာရှိတဲ့ ကွဲပြားမှုတွေကို သင်သိပါသလား။” ဒါနဲ့ လူငယ်က မဆိုင်းမတွပဲဖြေတယ်။ “အဲဒီ စာအုပ်ကို သင်ယုံနေတဲ့အတွက်ကြောင့် သင့်အတွက်မှန်ကန်နေတယ်။ ကျွန်တော့်ကလည်း အဲဒီစာအုပ်ကို ယုံနေတဲ့အတွက်ကြောင့် မှန်နေပါတယ်”

သမ္မာကျမ်းစာကမှန်ကန်ပြီးအခွင့်အာဏာတွေရှိတယ်ဆိုတာကိုလက်ခံသင့်တယ်ဆိုတဲ့ယုံကြည်ချက်ကိုအယုံအကြည်ကင်းမဲ့တဲ့သူ၊မယုံကြည်တဲ့သူတွေကမကြာသေးခင်ကနှစ်တွေမှာစိန်ခေါ်မှုတွေပြုခဲ့ကြပါတယ်။

အနောက်တိုင်းက ရီစပ်ချ်တက္ကသိုလ်က လူတစ်သောင်းကို “သမ္မာကျမ်းစာ က ဘုရားသခင်ရဲ့နှုတ်ကပါတ်တော်ဖြစ်ကြောင်းကို သင်ယုံပါသလား” ဆိုတဲ့ မေးခွန်းကို မေးခဲ့ပါတယ်။ (၇၄၄၂) ယောက်ကပြန်ပြီး ဖြေကြားခဲ့ပါတယ်။ (၈၂)ရာခိုင်နှုန်းသာ မက်သဒစ်၊ (၈၉)ရာခိုင်နှုန်းသာ အပီစကာပါလီယံ၊ (၈၁)ရာခိုင်နှုန်းသာ ယူနိုက်တက် ပရက်စ်ဘေးရီးယန်းနဲ့ (၅၇)ရာခိုင်နှုန်းသာ နှစ်ခြင်းနဲ့ လူသာရင်က “မယုံပါ” လို့ဖြေခဲ့ပါတယ်။ ဒီမေးခွန်းကို တုံ့ပြန်ခဲ့တဲ့သူအများစုက သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ အခွင့်အာဏာကို စိန်ခေါ်မှုပြုခဲ့ကြပါတယ်။

၁၉၆၀ ခုနှစ်တုန်းက (၆၅)ရာခိုင်နှုန်းသာ အမေရိကန်တွေက သမ္မာ ကျမ်းစာက မှန်ကန်ကြောင်း ယုံကြည်ခဲ့ကြပြီးနောက် (၃၅)နှစ်ကြာတဲ့အခါမှာ အရေ အတွက်က (၃၅)ရာခိုင်နှုန်းအထိ ကျဆင်းခဲ့ပါတယ်။ ပိုပြီးတုန်လှုပ်စရာကောင်းတာက (၆၅)ရာခိုင်နှုန်းလောက်က အဲဒီအထဲက အမှန်တရားကို ငြင်းပယ်နေကြပြီး၊ (၇၀)ရာခိုင်နှုန်းလောက်က လုံးဝဥဿုံမှန်ကန်တဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားတွေမရှိဘူးလို့ အခိုင်အမာယုံကြည်နေကြတယ်။ သူတို့ရဲ့မျိုးဆက်သစ်တွေက သမ္မာကျမ်းစာအထဲမှာ ရှင်းလင်းတိကျတဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားအကြောင်းတွေပြထားတယ် ဆိုတဲ့အရာကို ပယ်ချလာကြတယ်။ လုပ်ဆောင်မှုတွေက မှန်တဲ့အရာတွေကော မှားတဲ့အရာတွေပါ ပါရှိနေပြီး ကျမ်းစာက သမုတိသစ္စာအဖြစ်ခံယူသလို မသေချာမရေရာတဲ့ အရာ အဖြစ်လည်း ဖေါ်ညွှန်းနေကြပါတယ်။ အရင်မျိုးဆက်တွေက သူတို့ရဲ့မှန်ကန်စွာ (သို့) မှားယွင်းစွာ တွေးခေါ်ယူဆမှုတွေအပေါ်လိုက်လျှောက်အသက်ရှင်ဖို့ အားနည်းပေမယ့် အနည်းဆုံးသောကျမ်းစာထဲက စံထားတဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားနဲ့လူမှုရေးကျင့်ဝတ်တွေကို လက်ခံအသိအမှတ်ပြုကြပါတယ်။ အခွင့်အာဏာကို အတိုက်အခံလုပ်ခြင်းသည် ပုန်ကန်သောနှလုံးသားဖြစ်တယ်။

ကျွန်တော်အသက် (၁၂) နှစ်ကတည်းက ယေရှုခရစ်တော်နဲ့ ကိုယ်တိုင် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခွင့်ရခဲ့ပြီး အမှုတော်မြတ်အတွက် ခေါ်တော်မူခြင်းခံရကြောင်း ထူးခြားစွာ ခံစားခဲ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော် သမ္မာကျမ်းစာကို စတင်လေ့လာပြီး သူများကို ပြန်ရှင်းပြ တတ်သေးပေမယ့် ဘုရားရှင်ရဲ့ မေတ္တာတော်နဲ့ သူတို့ကို ကြောက်ရွံ့ရမယ်အကြောင်းကို ၊ တစ်ချိန်တည်းမှာ လေ့လာခဲ့ပါတယ်။ ဒီသဘောတရားကို အမျိုးသာဓမ္မအတွေးအခေါ် ပညာရှင်တွေက “ရိုသေလေးစားထိုက်သော အမှန်တရား” လို့ခေါ်ကြပါတယ်။ ဒီအချက်က အဓိကကျသလို အစိတ်အပိုင်းလည်းဖြစ်ပေမယ့် သဘောတရား

အတူတူပါပဲ။ ဘုရားသခင်က စစ်မှန်တဲ့ဘုရားဖြစ်ကြောင်းကို သိရှိခြင်းနဲ့ စကြဝဠာကြီး တစ်ခုလုံးကို စိုးစံနေတယ်ဆိုတာကို ကိုယ်တိုင်ခံစားသိရှိနေခြင်းက ဘက်ညီနေဖို့ လိုပါတယ်။ ထာဝရအရှင်က သူ့ရဲ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းရင်း “ကောင်းပြီး သနားစရာကလေး ငယ်၊ ဒါက သင့်ရဲ့ ဇီဝဗေဒ၊ သင့်ရဲ့ ဒီအန်အ- သင့်ကို အပြစ်ပြုစတဲ့အရာ” လို့ မပြောဘူး။

သင်က လမ်းကြိုလမ်းကြား အမှောင်ထဲမှာ လျှောက်ပြီး ညဉ့်နက်တဲ့အချိန်မှာ သင့်ရဲ့ကားကိုဖြတ်လမ်းကနေမောင်းလာတုန်း မျက်နှာဖုံးနဲ့ လူတစ်ယောက်က ရုတ်တရက်ရပ်ခိုင်းကာ လက်ထဲမှာလည်း သေနတ်ကိုင်ထားပြီး “သင့်ရဲ့ငွေတွေကို ပေးစမ်း” လို့ပြောတယ် သင်က ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ဘာမှပြန်ခံမပြောပဲ ရှိတာတွေ အားလုံးထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ လစာထုတ်တဲ့နေ့မှာ သင့်ရဲ့ဇနီးက “အချစ်ရေ ကလေး တွေကို ဖိနပ်ဝယ်ပေးဖို့ ငွေနဲနဲလိုနေတယ်” လို့ပြောတဲ့အခါမှာ သင်ကချက်ချင်းပဲ ပိုက်ဆံအိတ်ဖွင့်ပြီး “ဒီမှာလိုသလောက်ယူသွားပါ” လို့ ပြန်ပြောပါတယ်။ ဘာခြားနား ချက်ရှိသလဲ။ တစ်ယောက်ကိုတော့ ကြောက်ကြောက်နဲ့ တုံ့ပြန်ပြီး အခြားတစ်ယောက် ၊ ကိုတော့ မေတ္တာနဲ့ တုံ့ပြန်ပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့အလိုတော်ကို သင့်ရဲ့နှလုံးသားကနေ လိုလိုလားလား လိုက်လျှောက်လိုခြင်းဖြစ်တယ်။ ဘုရားရှင်ရဲ့လမ်းပြမှုကို ခံယူခြင်းက သင့်အတွက်ထမ်းပိုး၊ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးမဟုတ်ပဲအကြီးမြတ်ဆုံးသောပျော်ရွှင် ဝမ်းမြောက်မှု ဖြစ်ပါတယ်။ တ

မာကြောတဲ့နှလုံးသားက တော်လှန်ပုန်ကန်ခြင်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ခရစ်တော် မပေါ်မှီ နှစ်ပေါင်းခုနှစ်ရာက ဟေရှာယကရေးခဲ့ပါတယ်။ “ငါတို့ရှိသမျှသည် သိုးကဲ့သို့ လမ်းလွှဲလျက် ကိုယ်လမ်းသို့ အသီးသီး လိုက်သွားကြသည်ဖြစ်၍ ထာဝရဘုရားသည် ခပ်သိမ်းသာငါတို့၏ အပြစ်များကို သူ့အပေါ်၌ တင်တော်မူ၏” (ဟေ ၅၃း၆)။ ။

သင့်ရဲ့တော်လှန်ပုန်ကန်တတ်တဲ့ နှလုံးသားကိုယဉ်ပါးလာစေပြီး ဘုရားသခင် အလိုတော်နဲ့ အကြံအစည်တော်ကို လက်ခံနိုင်ဖို့ တစ်ခုတည်းသာနည်းလမ်းက တွေ့ရကြီးမြတ်တဲ့ မေတ္တာတော်ကို နားလည်ဖို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့အဖိုးထိုက်တဲ့ မေတ္တာတော်ကို သိနိုင်တဲ့ တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းကတော့ နှုတ်ကပါတ်တော်ရဲ့ ဖော်ပြချက်တွေကို သိကျွမ်းဖို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ။

သူ့ရဲ့ ကြီးမြတ်တဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို သင်တုံ့ပြန်လိုက်တာနဲ့ အခွင့်အာဏာ ကနေ ဘာမှမဟုတ်တဲ့ အရာအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားနိုင်ပါတယ်။ သမ္မာကျမ်းစာနဲ့

ပတ်သက်တဲ့ ဗဟုသုတတွေမရှိတဲ့အတွက် လမ်းမကြီးကနေ ချိုးကွေ့လိုက်တာနဲ့ သင့်အတွက် ဘာမှရေရာသေချာမှုမရှိဖြစ်နေပြီး၊ သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ ပေါင်းစည်းညီညွတ်မှု ကြည်ညိုအားကိုးထိုက်မှုက သင့်အတွက် မသေချာမရေရာဖြစ်ခြင်း၊ ဘုရားသခင်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ မေးခွန်းဆက်နွယ်မှုအတွက် အဖြေတွေကို ရှာမရ ဖြစ်နေပါလိမ့်မယ်။

သမ္မာကျမ်းက သင့်ရဲ့ကိုယ်ပိုင်အသက်တာကို ဘာတွေပြောနေသလဲ ဆိုတာကို သင်ကိုယ်တိုင် ခိုင်လုံတဲ့ အထောက်အထားတွေ ရှာတွေ့နိုင်ဖို့ ခိုင်မာတဲ့ အချက်ခြောက်ချက်ကို ဒီစာအုပ်ထဲမှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။ သခင်ယေရှုရဲ့ အမှုတော် မြတ်လုပ်ငန်းထဲမှာ ရိုးသားဖြူစင်တဲ့မေးခွန်းတွေနဲ့ သူ့ဆီကိုလာတဲ့လူတစ်ဦး တစ်ယောက်စီတိုင်းကို နောက်ကြောင်းပြန်မလှည့်ခိုင်းပါဘူး။ သူသည် အမှန်တရား ဖြစ်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့အားပြညွန်ရန် သူ့ဆီကို ရိုးရိုးသားသားနဲ့ရောက်လာတဲ့အခါမှာ ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်တို့ကို စိတ်အနှောင့်မယှက်ဖြစ်အောင် လုပ်မယ်လို့ ထင်ပါ သလား။

တက္ကသိုလ်တစ်ခုရဲ့သိပ္ပံဌာနကအမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့စကားပြောဖူးရောက်တော့အားလုံးကိုစွန့်ပစ်ခဲ့တယ်။ “သမ္မာကျမ်းစာကိုအယုံအကြည်မရှိဘူး” လို့သူမပြောခဲ့ပါတယ်။ “မင်းကသိပ္ပံဘာသာတွဲကမဟုတ်လား” လို့ကျွန်တော်မေးလိုက်တယ်။သူမခေါင်းညိတ်တာနဲ့ကျွန်တော်ဆက်မေးလိုက်တယ်။ “သမ္မာကျမ်းစာကခေတ်နောက်ကျပြီးအသုံးမဝင်ခြင်း၊ကိုးကွယ်ကိုးစားရန်မထိုက်ခြင်းဆိုတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုမချခင်မှာဒီစာအုပ်ကိုသေသေချာချာလေ့လာဖူးမယ်ဆိုတာကျွန်တော်ယုံပါတယ်။ဒီစာအုပ်ဖတ်လို့နိဂုံးမချုပ်နိုင်သေးခင်မှာသိပ္ပံဘာသာရပ်ရဲ့စူးစမ်းလေ့လာမှုတွေကိုယုံကြည်သက်ဝင်တာမဟုတ်လား။” သူမက “မဟုတ်ဘူး” လို့ပြောပြီး “တကယ်တော့ဒီစာအုပ်ကိုတစ်ခါမှမဖတ်ဖူးသေးဘူးလို့” လို့ပြောပါတယ်။

အကြောင်းအရာတစ်ခုကို သေချာမစဉ်းစားပဲ ကြိုပြီးဆုံးဖြတ်ခြင်းနဲ့ ရမ်း ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့အစွဲ အလန်းတွေက အရမ်းဆိုးရွားလှပါတယ်။ လူတော်တော်များများ လုံးဝဘက်လိုက်တဲ့ အဆိုးမြင်ဝါဒီနဲ့ ဒီစာအုပ်ကိုလေ့လာဖို့ ရှဉ်းကပ်ပြီး စာအုပ် အဖြစ်အပျက်တွေကို လှောင်ပြောင်ကဲ့ရဲ့ အထင်အမြင် သေးတတ်ကြပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာက သင့်ရဲ့ယုံကြည်ကိုးစားမှုအတွက် ဘယ်လောက်အထိ အဖိုး ထိုက်တန်မှုကို ဖြစ်စေသလဲဆိုတာကို ရှာဖွေကြည့်ပါ။ သင့်ရဲ့ ဒီအန်အေ၊ ကလပ်စည်း တွေရဲ့ ပေါင်းစပ်ဖွဲ့စည်းမှုတွေကို သိတဲ့ ပရော်ဖက်စာ တွေရဲ့ ထင်မြင် သုံးသပ်ချက်တွေ၊ သင်သိထားတာတွေ၊ သင်နဲ့အတူ ရှင်သန်ကြီးထွားခဲ့တာတွေကို ဘေးဖယ်ထား လိုက်ပြီး သုညကနေစပြီး သမ္မာကျမ်းစာကိုဖတ်ပါ။ (ကျွန်တော်ရဲ့ ဆရာတစ်ယောက်ပြောခဲ့ဖူးသလိုပါပဲ။ “သူတို့က လျစ်လျူရှု နေတာမဟုတ်ဘူး မခိုင်လုံမမှန်ကန်တဲ့ အကြောင်းအတော်များများကိုသိနေလို့ပါပဲ” အခုအစပြု ကြည့် ရအောင်။

စဉ်းစားပါ၊ ဆွေးနွေးပါ

၁ စွန့်စားသူ ရစ်ချက်ဘတ်က ရေခဲပြင်မှာလျှောက်သွားတဲ့အခါသူချခဲ့တဲ့ အမှတ်အသားတွေကို ရှာဖွေပြီး အပြန်လမ်းကို ရခဲ့ပါ တယ်။ သမ္မာကျမ်းစာကတော့ သင့်အသက်တာမှာ လမ်းမ ပျောက်ဖို့ ဘယ်လို အသုံးတည့်ပါလိမ့်မလဲ။

. လူအများစုက သမ္မာကျမ်းစာကို လေးစားကြည်ညိုကြပါတယ်။ အိမ်တစ်အိမ်မှာ အနည်းဆုံးတစ်အုပ်တော့ ရှိကြပေမယ့် မဖတ် ဖြစ်ကြတာ များပါတယ်။ သင်ရော သင့်အိမ်က ကျမ်းစာကို ဘယ်နှစ်ကြိမ် ဖတ်ဖြစ်ပါသလဲ။ ဘုရားသခင်ရဲ့နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဆင်ခြင်ဖို့ဘယ်လို ပြင်ဆင် ခဲ့ပါသလဲ။

. ပညတ်တော်ကို သေသည့်တိုင်အောင်ကိုယ်တိုင် လိုက်လျှောက် ခဲ့ရင် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းမှာ ဘယ်လောက်အထိ ဦးဆောင်မှု ပြုနိုင်မလဲ။

ကျွန်တော်နဲ့ပက်သက်ပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့ စိတ်ကူးအကြံအစည်တွေက ကျွန်တော့်အကြံအစည်တွေထက် ပိုကောင်းနေတယ် ဆိုပါစို့။ သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ ကျွန်တော့်အပေါ် အလွမ်းမိုးနိုင်ဆုံး အချက်က ဘာလဲ။

အခန်း (၂)

သမ္မာကျမ်းစာသည် ထုနှိုင်းမဲ့သော ပေါင်းကူးတံတားဖြစ်သည်။

ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်မိန့်မြွက်နေတယ်ဆိုတဲ့အချက်ကသမ္မာကျမ်းရဲ့ အခိုင်မာဆုံး

အချက်ဖြစ်ပါတယ်။

ဂျွန်ကယ်လ်ဗင်

အင်္ဂလိပ်လူမျိုး တရားဟောဆရာကြီးတစ်ပါးဖြစ်တဲ့ ချားလ်ဟက်ဒန် စပါးဂျင်က ဆင်းရဲတဲ့အမျိုးသမီးကြီးအကြောင်းကို အခုလိုပြောဖူးပါတယ်။ ဘုရားကို မယုံတဲ့လူတစ်ယောက်က သူ့ကို “ခင်ဗျား ဘာဖတ်နေတာလဲ” လို့မေးတော့၊ “ဘုရား သခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါတ်တော်ကို ဖတ်နေတာပါ”လို့ ဖြေခဲ့ပါတယ်။ “ဘုရားရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်လို့ သင့်ကို ဘယ်သူပြောသလဲ” လို့ပြန်မေးတဲ့အခါ “သူကိုယ်တိုင်ပဲပေါ့” လို့ ပြန်ဖြေခဲ့ပါတယ်။ “အဲဒီလို ပြောတယ်ဟုတ်လားလို့” လှောင်ပြောင်ပြောပြီး “ဒါကို သက်သေပြနိုင်ပါ့မလားလို့” မေးတယ်။ ဒီတော့ ကောင်းကင်ကြီးကို မော့ကြည့်ပြီးတော့ အမျိုးသမီးကြီးက အခုလိုပြန်မေးခဲ့ပါတယ်။ “အဲဒီကောင်းကင်ကြီးထဲမှာ နေမင်းကြီး ရှိနေတယ်ဆိုတာကို သင်ဘယ်လို သက်သေပြနိုင်မှာလဲ”တဲ့။ ဒါနဲ့ သူက “သိပ်သေချာ တာပေါ့၊ အနွေးဓါတ်ကိုလည်းရတယ်၊ အလင်းရောင်ကိုလည်း မြင်ရတယ်။ ဒီထက်ကောင်းတဲ့သက်သေရှိပါ့မလား”လို့ဖြေတော့အမျိုးသမီးကြီးက ဝမ်းသာအားရပြန်ပြော တာကတော့ “ဒါပဲပေါ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော် ဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့ သေချာနေတဲ့ အချက်ကကျွန်မနှလုံးသားကို နွေးထွေးစေပြီး ကျွန်မဝိညာဉ်ကို အလင်းပေးနေလို့ပေါ့” လို့ ပြန်ပြောခဲ့ပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာက အဲဒီလိုဖြစ်စေတယ်ဆိုတာ သင်လည်း သဘောတူကောင်း တူနိုင်မှာဖြစ်ပေမယ့် ဒီအကြောင်းအရာတွေကို သိရုံလောက်နဲ့ လုံလောက်တဲ့ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန် ကျတဲ့ အတွေ့အကြုံမျိုး ဟုတ်ပါ့မလား။ ခေတ်ပြိုင်ဂုရုကြီးတွေ အရှေ့တိုင်း ပရောဖက် ကြီးတွေရဲ့ စာကိုဖတ်ပြီး အဲဒီခံစားမှုတွေကို ရရှိတယ်လို့ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြတဲ့သူတွေရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒါဆိုရင်သမ္မာကျမ်းစာမှာ ဒီထက်ပိုတဲ့ ဩဇာ သက်ရောက်မှုများ ရှိပါသေးသလား။ ကျောင်းတော်က ပို့ချသလောက် သို့မဟုတ် ခရစ်ယာန်မိသားစု အသိုင်းအဝိုင်းက ကြီးပြင်းလာပြီး ကြားသိခဲ့ရသလောက်ပဲလား။ ဒါမှမဟုတ် သင့်နှလုံးသားထဲက နက်ရှိုင်းစွာ ခံစားရမှုမျိုးလား။ ဒါမှမဟုတ် သင့်ရဲ့ လက်တွေ့ကျတဲ့ အခြေခံကျတဲ့ ယုံကြည်ခြင်းကြောင့်လား၊ စာကြည့်တိုက်တွေထဲက စာအုပ်စင်တွေ ပေါ်မှာ သန်းနဲ့ချီတဲ့ စာအုပ်တွေရှိနေမှာဖြစ် ပေမယ့်ကျမ်း စာရဲ့အတုမဲ့ဖြစ်ခြင်းကိုယှဉ်နိုင် စရာ စာအုပ်တစ်အုပ်မှ မရှိပါဘူး။ ဘာကြောင့်များ ဒီလို တုနှိုင်းမဲ့စာအုပ်တစ်အုပ်အဖြစ်ဖြစ်တည်နေရတာပါလဲ။

၁။ တမူထူးခြားစွာဖြင့် ရေးသားထားသော သမ္မာကျမ်းစာ ၊

ကျွန်တော်အခုထိ သဘောကျတဲ့ ပြဋ္ဌာန်းစာအုပ်တစ်အုပ်ရှိပါတယ်။ ရှေးကျတဲ့ အရှေ့ပိုင်းယဉ်ကျေးမှု စာအုပ်ပါ။ ဒီစာအုပ်ကို ပြုစုတဲ့ ဂျိမ်းဟင်နရီဘရက်က ရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှုတွေနဲ့ ပတ်သက်ရင် ကျွမ်းကျင်သူတစ်ဦးပါ။ ဘရက်က အီဂျစ်ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ပတ်သက်ရင် အမေရိကန်လူမျိုးထဲမှာ ပထမဦးဆုံး ပါရဂူဘွဲ့ရတဲ့ သူဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အခုလူသုံးများတဲ့ “မြေဩဇာကြွယ်ဝတဲ့ လခြမ်းဒေသ” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို တီတွင်ခဲ့သူလည်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစကားလုံးက အီဂျစ်ကနေ မက်ဆိုပိုတေး မီးယားအထိ ယဉ်ကျေးမှု ပျံ့နှံ့သွားတဲ့ ကာလတစ်ခုကို ရည်ညွှန်းတဲ့ ဝေါဟာရ တစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ တရား

ဘရက်ရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ရုပ်ပုံတွေဟာ ၁၉၃၁ ဒီဇင်ဘာလ ၁၄ရက်မှာ တိုင်းမ်မဂ္ဂဇင်းမှာ ပါလာပါတယ်။ သူ့ရဲ့စာအုပ်က ပညာရှင်ဆန်စွာ တင်ပြ ထားပြီး ရင်ခုန်စရာစိတ်ဝင်စားစရာကောင်း လှပါတယ်။ ကျွန်တော်အငမ်းမရ ဖတ်ရှုမိတဲ့ စာအုပ်လည်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်ကြောင့်ပဲ ကျွန်တော်က အီဂျစ်ပြည်ကို သွားပြီး ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လေ့လာချင်စိတ်ဖြစ်ခဲ့မိပါတယ်။ ကိုင်ရိုမြို့မှာရှိတဲ့ ပြတိုက်ကြီးကို ‘ ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ အရင်ကဓါတ်ပုံထဲမှာ တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ပုံတွေကို မျက်ဝါးထင်ထင်မြင်တွေ့ခွင့် ရပါတော့တယ်။ တိုက်ဂရစ်နဲ့ ယူကရေးတီးမြစ်က တွေ့ရှိခဲ့တဲ့ ပထမဆုံး စာပေအရေးအသားတွေကို ဘရက်က စိတ်ဝင်စားဖွယ် ကောင်းအောင် ဖော်ပြခဲ့တာကို အမှတ်ရနေမိပါတယ်။ အဲဒီ စာပေအရေးအသားတွေရဲ့ အကြောင်းအရာတွေဟာ အတူတူလိုချည်းပါပဲ။ မူကွဲအမျိုးမျိုးနဲ့ ရှိနေကြပေမယ့် အကြောင်းအရာတွေကတော့ပိုင်ဆိုင်မှုနဲ့ ဆိုင်တဲ့ သဘောတူညီချက်တွေ၊ အသစ်တီထွင်ဖန်တီးမှုစာရင်းတွေ၊ လက်ထပ်ခြင်းဆိုင်ရာ ဂတိကဝတ် တွေပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဘီစီ (၄၀၀၀) လောက်က စတင်ဖြစ်ထွန်းခဲ့တဲ့ အဲဒီအရေးအသားတွေက ဘယ်လို ဖြစ်ထွန်းလာသလဲဆိုတာ ကိုတော့ အခြားပညာရှင်များလိုပဲ ဘရက်လည်း မရှင်းပြနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ သေချာတာ ကတော့ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ တိကျသေချာတဲ့ တီတွင်ကြံဆမှုနဲ့ အခုလိုအခြေအနေကို ဗြုန်းစားကြီး ရောက်လာတာမဟုတ်ပါဘူး။ ပထမတော့ ရုပ်ပုံတွေ၊ ဒါမှမဟုတ် အမှတ် အသားတွေက စကားလုံးတွေကို ကိုယ်စားပြုပါလိမ့်မယ်။ နောက်ပိုင်း အဲဒီဒေသမှာ အသုံးပြုကြရင်းနဲ့ တဖြည်းဖြည်း စံတစ်ခု သတ်မှတ်လာခဲ့ကြပါတယ်။ အဲဒီစာပေတွေကို အိုးကွဲစတွေ၊ ကျောက်တုံးတွေ ကနေ ကာဗွန်မင်နဲ့ ကူးယူဖော်ပြရတာဖြစ်ပါတယ်။ ။

အီဂျစ်နိုင်ငံမှာ “ပက်ပါရီ” လို့ခေါ်တဲ့ စာပေအရေးအသားမျိုး မပေါ်ခင်က အသုံးပြုခဲ့တဲ့အရုပ်စာတွေကို “hieroglyphe”လို့ခေါ်ပါတယ်။ ကျောက်ဂူတွေ၊ အထိမ်း အမှတ်ကျောက်တိုင်တွေမှာ ဖာရောဘုရင်ရဲ့ ဦးခေါင်းပုံနဲ့အတူ ဖြစ်ပျက်တဲ့ အကြောင်းတွေ ဖော်ပြထားပါတယ်။ အဲဒီစာအုပ်တွေက အလွန်ပဲရှုပ်ထွေးလှပြီး တစ်ခု ခုကို ဖော်ပြဖို့ဆိုရင် ဒီကနေ့ခေတ်ထက် အများကြီး ပိုအရေးပါလှပါတယ်။ ဗာဗုလုန် လူမျိုးတွေကလည်း မောရှေ့ထက် နှစ်ပေါင်း (၃၀၀)ခန့်စောပြီး ၁၇၅၀ဘီစီလောက်က အရေးအသားစတင်ခဲ့တာကို တွေ့ရပါတယ်။ “ဟန်မူရာဘီ” ဆိုတဲ့ ဗာဗုလုန်ဘုရင်က ကျောက်ပြားတစ်ခုမှာ ဥပဒေ (၂၅၀) ကို ရေးထွင်းခဲ့ပါတယ်။ ။

အမြင့်ခုနှစ်ပေခွဲ၊ အကျယ်ခြောက်ပေကျယ်ဝန်းတဲ့ ဥပဒေ ကျောက်စာအုပ် ကြီးပဲဖြစ်ပါတယ်။ ပဲရစ်မြို့ရဲ့ လူမြဲပြတိုက်ကိုရောက်ရင် အဲဒီကျောက်ပြားကြီးမှာ ရေးထွင်းထားတဲ့ ဥပဒေတွေကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မြင်တွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဟန်မူရာဘီရဲ့ ကိုဓဥပဒေက တရားမျှတမှုအတွက် တော်တော်လေး စုံစုံလင်လင် ဖော်ပြ ထားတာတွေ့ရပါတယ်။ ခိုးယူမိရင်ပြန်ပေးရမည့်ကိစ္စ၊ လယ်ယာမြေပိုင်ဆိုင်ခွင့်၊ ကျွန်များရဲ့ အခွင့်အရေး၊ ကလေးများနဲ့ အမျိုးသမီးတွေရဲ့ အခွင့်အရေး၊ ထိမိခိုက်မိမှုများအတွက် အခွင့်အရေးများ၊ လူသတ်မှုအတွက် အပြစ်ဒဏ်များ စသဖြင့် ဖြစ်ပါတယ်။

ပက်ပါရီး ရှေးဟောင်းအီဂျစ်ပြည်မှ စာရွက်များ

ဘီစီ (၃၀၀၀)ခန့်က (ဒါမှမဟုတ် ဒီထက်လည်း စောချင်စောနိုင်ပါတယ်။ ဘယ်သူမှ အတိအကျမသိပါဘူး) အီဂျစ်တွေက နိုင်းမြစ်ဝှမ်းတစ်လျှောက်မှာ ပေါက်တဲ့

ကျူပင်တွေကနေ ပက်ပါရီလို့ခေါ်တဲ့ စာရွက်တစ်မျိုးကို တီထွင်အသုံးပြုခဲ့ကြပါတယ်။ အဲဒီကျူပင်တွေကို အခွံခွာပြီး အခြောက်ခံကာ စာရွက်အဖြစ်အသုံးပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်တယ်။

အဲဒီကျူပင်တွေကို သူတို့ရဲ့လှေ (မောရှေကို မြစ်ထဲမျောလိုက်စဉ်ကအခုလိုမျိုး၊ လှေထဲကို ထည့်တယ်လို့ ယူဆရပါတယ်) ကြိုးသိုင်းဖိနပ်၊ စားပွဲခုံ၊ ကုလားထိုင်တွေ၊ စာရေးကိရိယာတွေအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့ကြပါတယ်။ ပက်ပါရီ အချပ်တွေကို တစ်ခုနဲ့ တစ်ခုထပ်ပြီး အလိပ်လိုက်ပြုလုပ်ထားတဲ့ စာအုပ်တွေကို ဒီနေ့ခေတ်ရဲ့ စာကြည့်တိုက် တွေမှာ လေ့လာတွေ့ရှိနိုင်ပါတယ်။

ယောဘဝတ္ထုထဲမှာ ပက်ပါရီနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အခုလိုဖော်ပြထားတာကို တွေ့ရှိ နိုင်ပါတယ်။ “ဂမာပင်သည် ရွံ့မရှိဘဲ ကြီးပွားနိုင်သလော၊ မြစ်နားမှာ ပေါက်သော မြက်ပင်သည် ရေမရှိဘဲ ကြီးပွားနိုင်သလော။ ထိုအပင်သည် စိမ်းလျက် မရိတ်မဖြတ် သော်လည်းလို့၊ အခြားအပင်ထက် သာ၍ညှိုးနွမ်းတတ်၏” (ယောဘ ၈း၁၂-၁၃)။

နိုင်းမြစ်ဝှမ်းဒေသဟာ နှစ်စဉ်ရေလျှံလျက်ရှိပါတယ်။ ဒီလိုရေလျှံပြီးတဲ့နောက် ကျန်ခဲ့တဲ့ စိမ့်တောကြီးတစ်ဝိုက်မှာ ကျူပင်တွေအများအပြား ပေါက်ရောက်လေ့ ရှိပါ တယ်။ အဲဒီ စိမ့်တာကြီးမရှိပဲ ကျူပင်တွေ မရှင်သန်နိုင်ပါဘူး။ ရေမရှိရင်တော့ အလွယ်တကူ သေဆုံးသွားတတ်ကြပါတယ်။မောရှေက ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို ကျောက်ပြားပေါ်မှာရေးခဲ့တယ် လို့ဆို ပေမယ့် ကျမ်းစာလို့ ကျွန်တော်တို့ပြောနေတဲ့ စာကိုတော့ ပက်ပါရီတွေပေါ်မှာ ရေးခဲ့တာ ပါ။ အခုလို စနစ်တကျကူးယူထိန်းသိမ်းခြင်းမရှိခင် ဒီအထောက်အထားတွေက ကစဉ့် ကလျားဖြစ်နေမှာ သေချာပါတယ်။ တကယ်လို့ သင်ကိုင်ရိုမြို့ကို ရောက်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ပြတိုက်တွေမှာ ပက်ပါရီတွေကို ဘယ်လိုလုပ်လဲဆိုတာကို လေ့လာနိုင်ပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာ စတင်ဖြစ်ပေါ်လာပုံ

သမ္မာကျမ်းစာက ပထမဆုံးသော စာပေအရေးအသားမဟုတ်ပေမယ့် ပုံနှိပ် ထုတ်ဝေခဲ့တဲ့စာအုပ်တွေထဲမှာ သက်တမ်းအရှည်ဆုံး ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမ်းစာကဖန်ဆင်း ၊ ခြင်းနဲ့အစပြုပြီး ဘုရားသခင်၊ လူ၊ မာရ်နတ်တို့ရဲ့ အကြောင်းကို ဖော်ပြထားတဲ့ ပထမဆုံး

သောစာအုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ နောက်ပြီး အဲဒီ အမှန်တရားတွေကို ဒီနေ့ အသက်ရှင်မှုန့်၊ ဆက်စပ်ပြနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်ပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့ အချိန်တွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး တိကျတဲ့ ၊ ပရောဖက်ပြုမှုတွေလည်းရှိပါတယ်။

မည်သို့သော လူများက သမ္မာကျမ်းကိုရေးသားခဲ့ပါသလဲ ။

အရိုးရှင်းဆုံးပြောရရင်တော့ ဒီနေ့သမ္မာကျမ်းစာလို့ ကျွန်တော်တို့ခေါ်တဲ့ ကျမ်းစာအုပ်ကို လူပေါင်း(၄၀)လောက်က ရေးသားခဲ့ပါတယ်။ ဂရိလို သမ္မာကျမ်းစာကို (biblia) လို့ခေါ်ပြီး အဓိပ္ပါယ်က စာအုပ်များ သို့မဟုတ် စာလိပ်များလို့ အဓိပ္ပါယ် ရပါတယ်။

အဲဒီ စာရေးသူတွေက ဘယ်လိုလူမျိုးတွေပါလိမ့်။ သူတို့တွေရဲ့ နောက်ခံတွေက မတူသလို၊ ပညာရေးအခြေခံတွေ၊ လူ့အသိုင်းအဝိုင်း အခြေအနေတွေနှင့်၊ စွမ်းဆောင် ရည်တွေဟာ မတူကြပါဘူး။

တချို့က သာမန်အလုပ်သမားတွေ ဖြစ်ကြပါတယ်။ အာမုတ်က သဖန်းပင် စိုက်သူဖြစ်ပြီး ပေတရု၊ ယာကုပ်နဲ့ ယောဟန်တို့က တံငါသည်တွေ ဖြစ်ကြပါတယ်။

အချို့ကယဇ်ပရောဟိတ်တွေဖြစ်ကြပါတယ်။အဲဒီလူတွေကဓမ္မပညာတွေကိုသင်ကြားခံယူထားတဲ့သူတွေဖြစ်ပါတယ်။

အချို့ကဘုရင့်နန်းတွင်းနဲ့ဆက်စပ်ပတ်သက်တဲ့လူတွေဖြစ်ပါတယ်။မောရှေ့ဆိုရင်ဘုရင့်သမီးတော်ရဲ့မွေးစာသားဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ဒါဝိဒ်နဲ့ရှောလမုန်ကရှင်ဘုရင်တွေဖြစ်ပြီး၊ဟေရှာယကတော့ဘုရင်နဲ့ညီအစ်ကိုဝမ်းကွဲတော်စပ်ပါတယ်။

တစ်ဦးကတော့ ဆီးရီးယားက သမားတော်ဖြစ်ပါတယ်။ သမ္မာကျမ်းစာကို ရေးသားခဲ့တဲ့သူ တွေအထဲမှာတစ်ဦးတည်းသောတစ်ပါးအမျိုးသားလို့ဆိုရမှာ ပါ။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းမှာ အများဆုံးပါဝင် ပတ်သက်ပြီး ရေးသားခဲ့တဲ့သူကတော့ လုကာပဲဖြစ်ပါ တယ်။ရှင်လုကာ ခရစ်ဝင်ကျမ်း ကိုသူပဲရေးခဲ့သလိုတမန်တော် ဝတ္ထုကိုလည်းသူပဲရေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

ရှောလုဆိုတဲ့နာမည်ကနေပေါလုဖြစ်သွားတဲ့ရံဆရာတစ်ယောက်လည်းပါဝင်ပါတယ်။သူကဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့ဓမ္မအတွေးအခေါ်ပညာရှင်တစ်ဦးလည်းဖြစ်ပါတယ်။ဒမသက်မြို့ကိုသွားတဲ့လမ်းမှာမပြောင်းလဲခဲ့ရင်တော့သူကကြီးကျယ်တဲ့လူတစ်ဦးဖြစ်လာမှာမသေချာပါ။

မဿဲကတော့အခွန်ခံတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။ သခင်ယေရှုက သူ့ကိုခေါ်တုန်းက အခွန်ခံရုံးမှာထိုင်နေတဲ့အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။ ပထမဆုံး ခရစ်ဝင်ကျမ်းကိုရေးခဲ့ တဲ့သူပါ။

အခုလိုမတူညီတဲ့လူအများကြီးက ဘုရားသခင်အကြောင်း၊ သမိုင်းအကြောင်း၊ ဘာသာရေးယုံ ကြည်မှုတွေအကြောင်း စာအုပ်တစ်အုပ်အဖြစ် ဘယ်လို ရေးသားခဲ့တာ ပါလိမ့်။ သူတို့ရဲ့ မတူညီတဲ့ အရေးအသားတွေက ညီညွတ်မျှတလို့ နေပါတော့တယ်။ မမြင်နိုင်တဲ့ ဘုရားရဲ့တန်ခိုးတော်မပါပဲနဲ့ အခုလို ညီညွတ်မျှတမှု ရှိနိုင်ပါမည်လား။ ဒီအရာက သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ ကျေနပ်အားရစရာ ကောင်းတဲ့ အချက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ တမန်တော်ကြီးရှင်ပေတရုက အခုလိုပြောခဲ့ပါတယ်။ ။

“အကြောင်းမူကား အနာဂတ္တိစကားသည် လူအလိုအားဖြင့် ဖြစ်ဘူးသည် မဟုတ်၊ ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းသူတို့သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ တိုက်တွန်း တော်မူခြင်းကို ခံရ၍ ဟောပြောကြ၏” (၂ပေ ၁း၂၁)။ ။

အခုလို ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေးနဲ့ သိပ်ကိုကြီးကျယ်တဲ့ အလုပ်ကြီးကို နားလည်နိုင်ဖို့ ဥပမာတစ်ခုနဲ့ကြည့်ရအောင်။ ရုရှားနိုင်ငံ စိန့်ပီတာစဘတ်မြို့က ပြတိုက်တာဝန်ခံ တစ်ယောက်က ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းမှ လူ(၄၀)ကို ခေါ်ပြီး အခုလိုတာဝန်ပေးခဲ့ပါတယ်။ သူတို့လုပ်ရမယ့်အလုပ်က ချိန်းဆိုထားတဲ့ ရက်တစ်ရက်မှာ ဘယ်လိုအရောင် ဘယ်လို အရွယ်အစားပဲဖြစ်ဖြစ် ကျောက်ပြားတစ်ချပ်စီ ယူလာဖို့ပါပဲ။ သူတို့က တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အဆက်အသွယ်မလုပ်ရပါဘူး။

အများစုက သူ့လိုပဲ အခြားသောသူတွေလည်း ပါဝင်နေတယ်ဆိုတာကို သိတောင်မသိကြပါဘူး။ သတ်မှတ်ထားတဲ့ရက်မှာ ကျောက်ပြားတွေ ရောက်ရှိ လာပါတော့တယ်။ အချို့သောကျောက်ပြားက အရမ်းကို သေးငယ်ပြီး အချို့က လေးလွန်းလို့ ကုန်တင်ကားကြီးတွေ ကုန်တင်လေယဉ်ကြီးတွေနဲ့တောင် သယ်လာရပါတယ်။ တချို့ ကတော့ အရောင်တောက်တောက်၊ တချို့ကတော့ အရောင်မှိန်မှိန်၊ အခုလို မတော် မတရားဖြစ်နေတာကြီးနဲ့ ပြောင်းပြန်စဉ်းစားကြည့်စမ်းပါ။ အဲဒီလို အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံ ဖြစ်နေတဲ့ ကျောက်ပြားတွေကို သူ့နေရာနဲ့သူ ချိတ်ဆက်လိုက်တဲ့အခါ အလွန်အံ့သြ ဖွယ်လှပတဲ့ မြင်ကွင်းကြီးတစ်ခု ဖြစ်လာတယ်။ ဒါက သိပ်ကို အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ လက္ခာဏာတစ်ခုပါပဲ။ ဒီလောက် ရင်သပ်ရှုမောဖွယ် လက်ရာကို ကမ္ဘာ့အံ့ဩဖွယ် ခုနစ်ပါးထဲမှာထည့်သွင်းသင့်ပြီး ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းကလူတွေလာကြည့် ကြမှာဖြစ်ပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာကလည်း ဒီအတိုင်းပါပဲ။ အချို့ကျမ်းတွေက တိုတောင်းပြီး အချို့ကျမ်းတွေက ရှည်လျားပါတယ်။ ဖိလေမုန်ဩဝါဒစာ ရှင်ယောဟန်ဩဝါဒစာ ဒုတိယစောင်နဲ့ တတိယစောင်တို့က သိပ်ကို တိုတောင်းလှပြီး၊ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲကဆွေစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းတွေပြတဲ့ ကျမ်းပိုဒ်တွေဆိုရင်တော့ ရှည်လျားလွန်းလှပါတယ်။ သမ္မာကျမ်းစာက လူသားတွေအပေါ်ထားရှိတဲ့ ဘုရားရဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာအကြောင်း ပေါင်းစပ်ဖော်ပြထားတဲ့ စာအုပ်ကြီးဖြစ်ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် သူ့ရဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ကျောခိုင်းသူတွေကတော့ ငြင်းပယ်ခံရမှာဖြစ်ပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ အထူးခြားဆုံးအချက်ကတော့ လူပေါင်းများစွာပါဝင် ရေးသား ခဲ့ပေမယ့် သူတို့ရဲ့အရေးအသားတွေက ညီညွတ်မျှတတဲ့ အချက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ကျောက်ပြားတွေစုဆောင်းတဲ့ ဥပမာကို ပြန်ကြည့်ရအောင်။ ကျောက်ပြားတစ်ချပ်စီက ဘုရားသခင်အကြောင်း လူသားတွေအကြောင်း ယဉ်ကျေးမှုတွေအကြောင်း တစ်နည်း အားဖြင့် ဘုရားသခင်ရဲ့ သမိုင်းအကျဉ်းချုပ်ကို စိတ်ကူးမိသမျှ ချရေးတယ် ဆိုကြပါစို့။ အခု ကျွန်တော်ပြောခဲ့သမျှတွေဟာ သဘာဝထက်သာလွန်တဲ့ တန်ခိုးတော် မပါပဲနဲ့ အဆက်အစပ်ရှိရှိ၊ အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ ရေးသားထားတယ်ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်မည် မဟုတ်ပါလား။ ဒီအချက်ကပဲ ခင်ဗျားလက်ခံနိုင်ဖို့ ခက်ခဲနေတဲ့ အပိုင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းနဲ့ပတ်သက်လို့ ရှင်ပေါလုက အခုလို ပြောခဲ့ပါတယ်။ “ထိုကျမ်းစာရှိသမျှသည် ဘုရားသခင် မှုတ်သွင်းတော်မူသောအားဖြင့် ဖြစ်၍” (၂တိ ၃၁၆)။ အခြား ဘာသာပြန်ချက်တစ်ခုက “ထိုကျမ်းစာရှိသမျှသည် ဘုရားသခင် မှုတ်သွင်းတော်မူခြင်း အားဖြင့်ဖြစ်၏” လို့ပြောထားပါတယ်။ နော်မန်ဂယ်စလာ ပြောတာ ကတော့ မှတ်သားလောက်ပါတယ်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းမှာ “မှုတ်သွင်းတော်မူခြင်း” ဆိုတဲ့ စကားကို တစ်ကြိမ်သာ အသုံးပြုခဲ့ပြီး ဒီစကားလုံးက ကျမ်းစာအရေးအသားကိုသာ ရည်ညွှန်းပါတယ်။ ကျမ်းရေးသူကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဟုတ်ပါ။

ဘုရားသခင်ရဲ့ ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းခြင်းက သမ္မာကျမ်းစာ အရေးအသား တွေပေါ်ဘယ်လိုသက် ရောက်မှုရှိခဲ့ပါသလဲ။ ကျမ်းစာကို ရေးသူတွေက ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်တိုက်ချပေးတာကို လိုက်ခဲ့ကြတာလား။ ဒါမှမဟုတ် သူတို့ရဲ့ တစ်ဦးချင်း ဘဝအတွေ့အကြုံကနေ ထွက်ပေါ်လာတာလား။ သမ္မာကျမ်းစာ တစ်ခုချင်းကို သေသေ ချာချာ လေ့လာကြည့်မယ်ဆိုရင် သူတို့ရဲ့ ပုဂ္ဂလိရေးရာအတွေ့အကြုံက အတွေးအခေါ်

တွေ စိတ်ကူးတွေကို ပုံဖေါ်ထားတာတွေ့ရပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ အရေးအသား ပုံစံတွေ ကွဲပြားချင်ကွဲပြား နေပါလိမ့်မယ်။ သူတို့ရဲ့စကားလုံးတွေက ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်တော် ထွက်စကားတော်တွေနဲ့ လွှမ်းခြုံနေတာကို တွေ့ရပါလိမ့်မယ်။ သူတို့ရဲ့ အရေးအသားတွေမှာ ဘုရားသခင်ရဲ့ တံဆိပ်ခတ်နှိပ်ထားပါတယ်။ အက်ဝင်လူဇာက အခု ထားပါတယ်။

“ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းတယ်ဆိုတဲ့သဘာကသူတို့ရဲ့အရေးအသားတွေကို ဘုရားသခင်က ထောက်ခံအတည်ပြုတယ်ဆိုတဲ့သဘော သက်သက်မျှ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒီ စာရေးသူတွေက ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်တော်ထွက်တွေကို ရေးသား ခဲ့ကြတာပါ။ ဘုရားသခင်ရဲ့ အကြံအစည်တော်တွကို သ နည်းဟန်ပန်နှင့် ရေးသား ရခြင်းဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်က လူတသိစေချင်တဲ့အကြောင်းအရာ တွေကိုကျမ်းရေး သူတွေကမှတ်တမ်းတင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။”

သမ္မာကျမ်းစာက အသက်ရှင်သလို အခွင့်အာဏာလည်းရှိပါတယ်။ သမ္မာ ကျမ်းစာထဲမှာ ဖော်ပြဖို့မသင့်တဲ့ ကိစ္စအကြောင်းအရာတွေ ပါဝင်နေတာ မှန်ပေမယ် အဲဒီအမှားအယွင်းတွေကနေ ကျွန်တော်တို့ မမှားဖို့ သင်ယူနိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျမ်းတစ်အုပ်လုံးဖြစ်လာဖို့ သမ္မာကျမ်းစာကနှစ်ပေါင်း(၁၅၀၀) ခန့်အချိန်ယူ ခဲ့ရပါတယ်။ အလွန်ကြီးမားလှတဲ့ အချက်အလက်စုစည်းမှုကြီးဖြစ်လာပြီး ဒီစုစည်းမှုများ ကလည်း ယုံကြည်မှု ဆိုတဲ့အရာကို အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုလျက်ရှိပါတယ်။ ရာစုနှစ်တစ်ခု ကနေ တစ်ခုပြောင်း လဲလာသည်နှင့်အမျှ အတွေးအခေါ် အသိပညာတွေက မျိုးဆက် တစ်ခုကနေတစ်ခု ပြောင်းလဲ သွားမှာဖြစ်ပါတယ်။ အခုတော့ အဲဒီ အပြောင်းအလဲတွေနဲ့ ကိုက်ညီဖို့ တည်းဖြတ် ပြင်ဆင်ခြင်းမရှိဘဲ သမ္မာကျမ်းစာကို လက်ဆင့်ကမ်းခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါ တယ်။

သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ အဖွင့်ကျမ်းငါးကျမ်းကို မောရှေရေးခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမ်း ငါးကျမ်း (Pentateuch) လို့ခေါ်ပါတယ်။ (ဒီစကားလုံးက ဂရိဝေါဟာရ နှစ်လုံးကနေ ဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ “Penta” ဆိုတာ “ငါး” ဖြစ်ပြီး (teuchos) ကတော့ “ကိရိယာတန်ဆာပလာ” လို့အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့် ပညတ္တိကျမ်းငါးကျမ်းလို့ အမည်တွင်ပါတယ်။ အဲဒီကျမ်းငါးကျမ်းကိုပဲဂျူးတွေက “တိုရ” “Torah” လို့ခေါ်ပါတယ်။ သမိုင်းပညာရှင်တွေက ဒီကျမ်းတွေရဲ့ အစကို ဘီစီ(၁၄၀၀) ခန့်လို့ သတ်မှတ်ခဲ့ကြပါ တယ်။

ဒီကျမ်းငါးကျမ်းကလူသားတွေနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ အကြံအစည် တော်ကို ပထမဦးဆုံး ဖွင့်ပြခြင်းလို့မဆိုနိုင်ပေမယ့် ဒါကို ပထမဆုံး မှတ်တမ်းတင်ထားခြင်း ဆိုတာကတော့ သေချာပါတယ်။ ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့ အကြံအစည်ကို အာဒံနဲ့ ဧဝတို့ရဲ့မျိုးဆက်တွေကို ဖွင့်ပြခဲ့တာဟာ အသေအ ချာပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအကြောင်းအရာ တွေကို မျိုးဆက်တစ်ဆက်မှနေတစ်ဆက် နှုတ်နဲ့လက်ဆင့် ကမ်းခဲ့ကြပါတယ်။ အချို့ အဖြစ်အပျက်တွေ၊ ဥပမာ ရေလွှမ်းခြင်းအကြောင်းဆိုရင် မတူညီတဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတွေ နေရာဒေသတွေဆီကို ပျံ့နှံ့ရောက်ရှိသွားခဲ့ပါတယ်။ ။

နှုတ်ပြော ရာဇဝင်တွေက ဘယ်လောက်စိတ်ချရပါ့မလဲ။ ရေးမှတ်ထားတာ မရှိဘဲနဲ့ ဒီလောက်ရှည်တဲ့ စကားပြောတွေအကြောင်းအရာတွေကို လူတွေ ပြည့်ပြည့် စုံစုံမှတ်မိနိုင်ပါ့မလား။ ပုံနှိပ်စာအုပ်တွေ၊ ပြဋ္ဌာန်းချက်တွေ၊ စာရွက် စာတမ်းတွေနဲ့ သင်ယူခဲ့ရတဲ့ သင့်အတွက်တော့ အံ့သြစရာ မယုံနိုင်စရာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

ကျွန်တော် အာဖရိကမှာ အလွန်များတဲ့ ပရိသတ်ကြီးကို တရားဟော ခဲ့ရတုန်းက အဖြစ်အပျက်ကို မှတ်မိနေပါတယ်။ သူတို့အများစုက စာမတတ်ကြပါဘူး။ ကျွန်တော်သူတို့ကို သီချင်း တစ်ပုဒ်သင်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော် တစ်ခေါက်ဆိုပြပြီး သူတို့ကိုလိုက်ဆိုခိုင်းပါတယ်။ အလွန်အံ့သြစရာ ကောင်းပါတယ်။ ကျွန်တော် တစ်ခေါက် ဆိုပြတဲ့ သီချင်းကို သံစဉ်လည်းမမှား စာလုံးအကျအပေါက် လည်းမရှိဘဲ ပြန်ဆိုပြနိုင်ကြပါတယ်။ ဒီနေ့ခေတ်မှာတောင် အချို့လူတွေက သူတို့ကြားသမျှကို အတိအကျမှတ်သားထားနိုင်တယ်ဆိုတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အနောက် ကမ္ဘာမှာတော့ ဒီကျွမ်းကျင်မှုမျိုးမရှိတော့ပါဘူး။

သမ္မာကျမ်းစာက ထူးခြားတဲ့ကျမ်းရေးသူ ထူခြားတဲ့အကြောင်းအရာတွေ ပါဝင်ကြောင်း သက်သေထူလျက်ရှိပါတယ်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွေက ရေးပြီးပြီး ချင်းပဲ ဘုရားသခင်ရဲ့နှုတ်က ပါတ်တော်အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံခဲ့ရပြီး ဘုရားဝတ်ပြုရာ တဲတော်ထဲမှာ ထားရှိခြင်းခံခဲ့ရပါတယ်။ “ဘုရားသခင်မိန့်တော်မူသည်ကား” ဆိုတဲ့ စကားလုံးမျိုး အကြိမ်သုံးထောင်ကျော်ပါရှိပြီး၊ ဓမ္မသစ်ကျမ်းမှာတော့ “ဤသို့ရေးထား လျက်ရှိ၏” ဆိုတဲ့စကားလုံး (၉၀)ကျော်ပါရှိပါတယ်။ ဒီအကြောင်းအရာတွေ ဘယ်က ရသလဲဆိုတာကို ပြသလျက်ရှိပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ အသံတော်ဟာ လျှပ်စီး လျက်ခြင်း မိုးကြိုးသံနဲ့အတူ တောင်ပေါ်မှာ ထွက်ပေါ်ခဲ့တာပါ။ ဒါကြောင့် ဒီအကြောင်း အရာတွေ ဘယ်လောက်ခိုင်လုံသလဲဆိုတာကို လူတွေသိနေခဲ့ပါတယ်။ ဟေရှာယက အခုလို ပြောခဲ့ပါတယ်။

“မြက်ပင်သည် ညှိုးနွမ်းသွေ့ခြောက်တတ်၏။ အပွင့်လည်း ကြွေတတ်၏။

ထာဝရ ဘုရား၏ နှုတ်ကပါတ်တရားမူကားကာလအစဉ်အမြဲတည်၏” (ဟေ ၄၀၈)။

ဒါတွေဟာ ရှေးတုန်းကလူတွေ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို လက်ခံနိုင်ဖို့ အထောက် အထား အချို့ဖြစ်ပါတယ်။ ရှေးလူတွေက သမ္မာကျမ်းစာကို ပစ်ပယ်ပြီး ငြင်းပယ်ကောင်း ငြင်းပယ်မှာဖြစ်ပေမယ့် ဒါက ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်တော်ထွက် စကားတွေဖြစ်တယ် ဆိုတာကိုတော့ သိနေကြပါတယ်။ သခင်ယေရှုကိုယ်တော်တိုင် ကျွန်တော်တို့ ဓမ္မ ဟောင်းကျမ်းလို့ခေါ်တဲ့ သမ္မာကျမ်းစာကို လက်ခံခဲ့ပါတယ်။ “ပညတ္တိကျမ်း၌ အငယ်ဆုံး သောစာလုံး ဗိန္ဒုတစ်လုံးမျှပြည့်စုံခြင်းသို့ မရောက်မှီ မပျက်စီးရ” (မ ၅၂၈)။ အင်္ဂလိပ် ဘာသာပြန်မှာ စုတ်ချက်အသေးဆုံး ဟေဗြဲအက္ခရာနှစ် လုံးကို ရည်ညွှန်းပါတယ်။ ဒီနှုတ်ထွက်စကားကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် သခင်ယေရှုရဲ့ စိတ်ထဲမှာ သမ္မာကျမ်းစာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မကြိုက်တာကိုပယ်ကြိုက်တာကိုဆယ် ဆိုတဲ့ သဘောမရှိဘူး ဆိုတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ။

ဓမ္မသစ်အသင်းတော်က ဓမ္မဟောင်းကျမ်းရဲ့ စစ်မှန်မှုကို လက်ခံခဲ့ပါတယ်။ သခင်ယေရှုကာ၊ ရှင်ပေါလုကပါ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း ပထမငါးကျမ်းကို မောရှေ့ရေးတယ် ဆိုတာကို လက်ခံခဲ့ကြပါတယ်။ ပထမကျမ်းငါးကျမ်းကို အခြေတည်ပြီး ကျန်တဲ့ ကျမ်းစောင်တွေ ဖြစ်တည်လာတာဖြစ်ပါတယ်။ အချို့ကျမ်းတွေက သမိုင်းဆိုင်ရာ ကျမ်းတွေဖြစ်ပြီး အချို့ကတော့ အလင်္ကာကျမ်းတွေဖြစ်ပါတယ်။ တစ်ချို့ကျမ်းတွေက အနာဂါတ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဟောတဲ့ကျမ်းတွေဖြစ်ပါတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အားလုံးက ဂန္တဝင်မြောက်ကျမ်းတွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီကျမ်းစာတွေကို စာကူးသူတွေက ကူးယူခဲ့ကြပြီး အမွန်အမြတ်ထားရာ စာစောင်တွေအဖြစ် သတ်မှတ်ခြင်းခံခဲ့ရပါတယ်။

ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာအကြောင်းကို ဖွင့်ပြဖို့ သမ္မာကျမ်းစာကို ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစကားလုံးတွေနဲ့ ဘာသာစကားတွေကသာ သူ့ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ကိုဖွင့်ပြဖို့ အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဟေဗြဲဘာသာစကားက ဓမ္မဟောင်းကျမ်းရဲ့ အခြေခံဘာသာစကားဖြစ်ပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းကတော့ “ကွိုင်နီးလို့ ၊ ခေါ်တဲ့ ဂရိစကားနဲ့ရေးခဲ့ပါတယ်။ ကွိုင်နီးဂရိစကားက အများသုံးရေးသုံးစကားဖြစ်ပြီး အဲဒီ ရှေးသုံးစကားကြောင့် လူတိုင်းသမ္မာကျမ်းစာကို ဖတ်နိုင်ခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

ဟေဗြဲနဲ့ ဂရိဘာသာစကားကို လူတိုင်းမဖတ်နိုင်တဲ့အတွက်ကြောင့် သမ္မာ ကျမ်းစာကို ဘာသာပေါင်းစုံနဲ့ ဘာသာပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။ အခုဆို ဘာသာစကားပေါင်း တစ်ထောင်ကျော် ရှိနေပြီးဖြစ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အခြားစာအုပ်တွေထက် သမ္မာ ကျမ်းစာက ဘာသာပေါင်းများစွာနဲ့ ပြန်ဆိုခဲ့ရရုံမက အရောင်းရဆုံး စာအုပ်တစ်အုပ် ဖြစ်တယ်ဆိုတာဟာ အထင်အရှားပါပဲ။

၂။ သမ္မာကျမ်းစာ၏ထူးခြားသည့် ဖွဲ့စည်တည်ဆောက်ပုံ

အောင်မြင်ကျော်ကြားတဲ့ ဘောလုံးနည်းပြဖြစ်တဲ့ ဘရိုက်လွန်ဘာဒီက ဘောလုံးရာသီအသစ်တစ်ခုကို ဘောလုံးအသစ်တစ်လုံးကိုင်ပြီး စတင်လေ့ရှိပါတယ်။ သူက ဘောလုံးကို ကိုင်ပြီး “ဒါဟာ ဘောလုံးနော်” လို့ပြောလေ့ရှိပါတယ်။ ဒါဘောလုံး ဆိုတာကို အားလုံးသိပြီးသားဖြစ်ပါတယ်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆော့နေကျ ကန်နေကျ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါဆိုဘာလို့ ဒီလိုပြောတာပါလဲ။ သူ့အနေနဲ့ ဘောလုံး တစ်လုံးဖြစ်ခြင်းကို အာရုံပြုစေချင်လို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ။

ကျမ်းစာကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းနဲ့ ဓမ္မသစ်ကျမ်းလို့ နှစ်ပိုင်း ခွဲထားပြီး စာအုပ်တစ်အုပ်အဖြစ် ရေးသားထားတာကိုတွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီ နှစ်ပိုင်းအကြား ကွာခြားမှုက နှစ်ပေါင်း (၄၀၀)လောက်ရှိပေမယ့် သင့်ရဲ့ ဦးနှောက် အမြှေးပါးတမျှ ပေါင်းစပ်လို့နေပါတယ်။ နှစ်ပိုင်းလုံးရဲ့ ဦးတည်ချက်က အတူတူပဲ ဖြစ်ပါ တယ်။ စိန့်ဩဂတ်စတင်းက ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကိုတော့ ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာ ဖွင့်ဟထား ပါတယ်။”

ဒါးလက်စ်မြို့က ပထမနှစ်ခြင်းအသင်းတော်ရဲ့ သင်းအုပ်ဆရာ ဒဗလျူအေ ခရစ်ဝဲလ်က ကားစုတ်တစ်စီးနဲ့ လူငယ်လေးအကြောင်းကို ပြောလေ့ရှိပါတယ်။ သူ့ကားကကုန်းတက်ဆိုရင် ခက်ခဲလေ့ရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ကုန်းမတက်ခင် ကုန်းဆင်းမှာ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆင်းပြီးမှ တက်ရလေ့ရှိပါတယ်။ တစ်ခါတော့ ကုန်းဆင်းတစ်ခု အရှိန်ရနေတုန်း သူ့ရဲ့ညာဘက်ခြမ်းက ကားနှစ်စီး လာနေတာကို သတိပြုမိပါတယ်။ လူငယ်လေးကအရှိန်လျှော့လိုက်ပြီး ပထမကားကျော်တက်သွားမှ အဲဒီ ကားနှစ်စီးကြား ဝင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူသတိမပြုမိလိုက်တာက ပထမကားက

ဝင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကလိုက်ပြီး ပထမကားလာနေတာကို သတိပြုပါ။

သံမဏိကြိုးနဲ့ ဒုတိယကားကို ဆွဲလာတယ်ဆိုတာပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဆေးရုံမှာ ဆေးဖိုး ဝါးတွေ ရှင်းပြီးတဲ့နောက် အဲဒီလူငယ်လေးက မှတ်သားလောက်တဲ့ သင်ခန်းစာရ လိုက်ပါတယ်။ “ရိုတ်ထားတဲ့ အရာနှစ်ခုကို ဖြတ်တောက်ဖို့ဆိုတာ အတော်ခက်ပါလား တဲ့ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းနဲ့ ဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့ ချိတ်ဆက်မှုကလည်း အဲဒီလိုပဲဖြစ်ပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာသည် စုပေါင်းထားသည့် ကျမ်းတစ်အုပ်ဖြစ်သည် ။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲမှာ မောရှေအားဖြင့် ဘုရားသခင်ပေးခဲ့တဲ့ ပညတ်ချက် တွေ၊ သမိုင်းဖတ်စာတွေ၊ လှပတဲ့အလင်္ကာတွေနဲ့ ပရောဖက်ပြုချက်တွေကို တွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ တချို့ကတော့ ပရောဖက်ကြီးနဲ့ ပရောဖက်ငယ်လို့ ခွဲခြားပြီး ရေးတတ် ကြပါတယ်။ ပရောဖက်ကြီးတွေရဲ့ အရေးအသားက ပိုပြီးရှည်ပါတယ်။ သူတို့က ပိုပြီး အရေးပါလို့ ပရောဖက်ကြီးလို့ ခေါ်တာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။

ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာတော့ သခင်ယေရှုရဲ့ သက်တော်စဉ်အကြောင်း၊ ပင်တေ ကုထွေနေ့မှာ စတင်မွေးဖွားခဲ့တဲ့ အသင်းတော်ဆက်လက်ရှင်သန်မှုအကြောင်း၊ ရှင်ပေါလုနဲ့ အခြားတမန်တော်တွေရဲ့ သွန်သင်ချက်တွေကို ကျွန်တော်တို့ရဲ့ လက်တွေ ဘဝနဲ့ ကမ္ဘာလောကကြီးထဲမှာ ဘယ်လိုအသုံးချရမလဲဆိုတာကို ရှင်းလင်းပြဆို ထားပါတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ အာမဂဒုံစစ်ပွဲကြီးအကြောင်းနဲ့ သခင်ယေရှုရဲ့ ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာခြင်းအကြောင်း ပရောဖက်ပြုချက်တွေပါဝင်ပါတယ်။ ။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကာ ဓမ္မသစ်ကျမ်းကိုပါ အမည်နာမအမျိုးမျိုးနဲ့ တင်စား ခေါ်ဝေါ်ကြတာ တွေ့ရှိရပေမယ့် ပဋိညာဉ်အသစ်နဲ့ ပဋိညာဉ်ဟောင်း ဆိုတဲ့ ဝေါဟာရ ကတော့ အထိရောက်ဆုံးညွှန်းဆိုချက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ (Covenant) ဆိုတဲ့စကားက ဂရိဘာသာအရ diatheka ဖြစ်ပြီး လူနှစ်ဦးကြား သို့မဟုတ် အဖွဲ့ နှစ်ဖွဲ့ကြားထားရှိတဲ့ သဘောတူညီမှုဖြစ်ပါတယ်။ ပထမပြုခဲ့တဲ့ ပဋိညာဉ်ဟောင်းက အာဗြဟံ၊ ဣဇက်၊ ယာကုပ်နဲ့ သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်တွေနဲ့ ဘုရားသခင်အကြားပြုခဲ့တဲ့ ပဋိညာဉ်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ပဋိညာဉ်သစ်ကတော့ သခင်ယေရှုရဲ့အသေခံခြင်းအပေါ်အခြေခံပြီး ဘုရားသခင်နဲ့ လူသားတစ်ရပ်လုံးအကြား ထားရှိခဲ့တဲ့ ပဋိညာဉ်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ သခင်ယေရှုက လူသားတစ်ရပ်လုံးကို ရွေးနတ်ဖို့ ထိုက်သင့်တဲ့ အဖိုးအခကို ပေးခဲ့ရတာဖြစ်ပါတယ်။ အသစ်သောပဋိညာဉ်က သခင်ယေရှုဆင်းသက် ကြွလာပြီးနောက် ဘုရားသခင်နဲ့

လူသားအားလုံးအထားရှိခဲ့တဲ့ ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုကို ဖေါ်ပြတဲ့ ကျမ်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

စကြဝဌာကြီးတစ်ခုလုံးကို ဖန်ဆင်းတဲ့ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့ ဖန်ဆင်းခြင်း အပေါ်မှာ ဂရုပြုစောင့်ရှောက်လျက်ရှိတဲ့အကြောင်း၊ ကတိတော်နဲ့အညီ ပြုမူလျက် ရှိကြောင်း သိခွင့်ရတာက စိတ်ချမ်းသာစရာ ကောင်းလှပါတယ်။ ပြုံးရီတန်ကျမ်း ပညာရှင်တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ပယ်ရီမီလာက အခုလိုပြောပါတယ်။

“ဘုရားသခင်နဲ့ သင့်အကြား ပဋိညာဉ်ဖွဲ့ပြီးသွားပြီဆိုရင် သင်က အကူအညီမဲ့ အလှမ်းဝေးတဲ့ အဖြစ်ကနေ လွတ်မြောက်သွားခဲ့ပြီးဖြစ်ပါတယ်။ သင့်ကို ကူညီမစမယ့် ဘုရားသခင် ရှိနေပြီလေ”

အင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်ကျမ်းတွေမှာ အခုလိုမျိုးခြုံပြီးတွေ့ရနိုင်ပါတယ်။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်း

ပညတ္တိကျမ်းများ-ကျမ်း၅ကျမ်း

စာအကာနှင့်ဆိုင်သောကျမ်း- သမိုင်းဝင်၁၂ကျမ်း

ပရောဖက်ကျမ်း- အလင်္ကာကျမ်း၅ကျမ်း

ကနဦးပရောဖက်များ – ပရောဖက်ကြီး၅ကျမ်း၊

အခြားပရောဖက်များ – ပရောဖက်ငယ်၁၂ကျပ်

အားလုံးပေါင်း= ၃၉ကျမ်း

မှတ်ရအလွယ်ဆုံးနည်း ၃×၉ = ၂၇

ဓမ္မသစ်ကျမ်း

ဧဝံဂေလိကျမ်း-၄ကျမ်း –

(ဇာတ်ကြောင်းပြန်လည်ပြောခြင်း)

ရာဇဝင်ကျမ်း-၁ကျမ်း(အသင်းတော် ဆက်လက်ရှင်သန်ခြင်း)

ပေးစာများ-၂၁ကျမ်း

(ရှင်းလင်းဖွင့်ဆိုမှုများ)

ပရောဖက်ပြုချက် – ၁ကျမ်း (ပြီးပြည့်စုံ စေခြင်း)

အားလုံးပေါင်း = ၂၇ကျမ်း

၃၉+၂၇ – ၆၆(မိရိုးဖလာ လက်ခံခဲ့သောသမ္မာကျမ်းစာ) ရှင်ပေါလု ၁၃ကျပ် အခြားကျမ်း၈ကျမ်း

၃။ သမ္မာကျမ်းစာ၏ ခိုင်မာသော အဆိုများနှင့်ထူးခြားချက်များ

ရှင်ပေတရုနှင့် ရှင်ပေါလုက ခိုင်မာတဲ့အဆိုနှစ်ချက်ကို ဖော်ထုတ်ခဲ့ပါတယ် ရှင်ပေတရုက သမ္မာကျမ်းစာသည် လူသားတွေနဲ့ အစပြုထားခြင်းမဟုတ်) သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ရဲ့ လမ်းပြခေါ်ယူမှုအောက်မှာ လူတွေက ရေးသားခြင်း ဖြစ်တယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ရှင်ပေါလုကလည်း ၄င်းအချက်ကိုပဲ အခိုင်အမာ အတည် ပြုခဲ့ပါတယ်။ “သမ္မာကျမ်းစာအားလုံးက ဘုရားသခင်ရဲ့ ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်” ကျမ်းအားလုံးက တပေါင်းတစည်းတည်းဖြစ်နေပါတယ်။

အချို့ကျမ်းပိုဒ်တွေက ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းခြင်းခံရတယ်လို့ ယူဆကြပြီး အချို့ကတော့ ဝေခွဲလို့မရအောင် ဖြစ်နေပါတယ်။ ဘယ်ကျမ်းပိုဒ်က ဝိညာဉ်တော် မှုတ်သွင်းထားပြီး ဘယ်ကျမ်းပိုဒ်က ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းခြင်း မခံရဘူးဆိုတာကို ဘယ်သူက အဆုံးအဖြတ်ပေးမှာလဲ။ ကျွန်ုပ်တို့နှစ်သက်တယ်လို့ယူဆတဲ့ ကျမ်းပိုဒ် ကိုတော့ ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းတယ်လို့ယူဆပြီး ကျွန်ုပ်တို့စိတ်မဝင်စားတဲ့ ကျမ်းပိုဒ် ကိုတော့ အရေးမပါသလို ချောင်ထိုးထားမှာလား။

ကမ္ဘောဒီးယားကနေပြန်လာတဲ့ သာသနာပြုတွေအတွက် ကျွန်တော် အခန်း ရှာပေးခဲ့တဲ့ အချိန်ကို ပြန်ပြီးသတိရမိပါတယ်။ ဘုရားကျောင်းနဲ့ သိပ်မဝေးတဲ့နေရာက အခန်းပိုင်ရှင်အမျိုးသမီးဆီကိုသွားပြီး တံခါးကိုခေါက်ကာ ကျွန်တော်ရဲ့ သာသနာပြု လုပ်ငန်းအကြောင်းကို အမျိုးသမီးအား ရှင်းပြခဲ့ပါတယ်။ သာသနာပြုဆရာတွေ အိမ်ငှားဖို့ သမ္မာကျမ်းကို ဘာသာပြန်နေတဲ့အကြောင်းတွေကို ပြောပြတော့ သူမထံမှ ကြင်နာစွာတုံ့ပြန်လာလိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်ထားခဲ့မိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူမက ချက်ချင်းပဲ “သာသနာပြုတွေကို ကျွန်မအယုံအကြည် မရှိဘူး” လို့ပြောခဲ့ပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်က “သခင်ယေရှုရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်ကို သင်အမှန်တကယ် ယုံကြည်ပါသလား” လို့ပြန်မေးလိုက်တယ်။ သူမက တုံ့ဆိုင်းစွာနဲ့ – မကန်ကန် ဘာသာပြန်ဆိုထားတာတွေကိုတော့ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ယုံပါ တယ်” လို့ ပြန်ပြောခဲ့ပါတယ်။ ။

ကျွန်တော်ဆက်ပေးပါတယ် “သခင်ယေရှုက သူ့ရဲ့ တပည့်တော်တွေကို နောက်ဆုံးအကြိမ် မိန့်မှာခဲ့တဲ့စကားဖြစ်တဲ့ ကမ္ဘာကြီးထဲကို သွားပြီးတော့ သတင်း ကောင်းတွေ ဝေမျှဖို့ ပြောခဲ့တာကို သင်သိပါသလား။”

“သခင်ယေရှု ဒီစကားကို ပြောခဲ့တယ်ဆိုတာကို ကျွန်မမယုံဘူး။ သူသေပြီးမှ တစ်စုံတစ်ယောက်က ထပ်ထည့်တာပဲဖြစ်မှာပါလို့ သူမက ပြန်ပြီးချေပခဲ့ပါတယ်။

အများစုက သမ္မာကျမ်းကို ချဉ်းကပ်ကြတဲ့အခါမှာ အစားအသောက်မျိုးစုံပါတဲ့ ဘာသာရေးစားသောက်ပွဲကြီးလို့ ယူဆကြပြီး ကိုယ်ကြိုက်တဲ့အချက်ကိုပဲ ရွေးနှုတ်

ကောက်နှုတ်ကာ “ဒီအချက်က ဘုရားသခင်တကယ်ပဲပြောတယ်ဆိုရင် ငါဒီအချက်ကို ကြိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ မကြိုက်သည်ဖြစ်စေ သူ့ရဲ့နှုတ်ကပါတ်တော်ထဲက အမှန်တရားကို ငါလက်ခံမယ်။ ဒါဆိုရင် ပြဿနာရှင်းပြီပေါ့” လို့ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှ မပြောခဲ့ပါဘူး။

သမ္မာကျမ်းစာထဲကဖော်ပြထားတဲ့ အကြောင်းအရာတချို့ကို စဉ်းစား ဆင်ခြင် ကြည့်ရအောင်။

“မြက်ပင်သည် ညှိုးနွမ်းသွေ့ခြောက်တတ်၏။ အပွင့်လည်းကြွေတတ်၏။ ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တရားဟူမူကား ကာလအစဉ်အမြဲတည်၏ဟု ဆိုသတည်း” (ဟေ ၄၀း၈)။ ရှေးယခင်ကတည်းက ကာလအစဉ်အမြဲ တည်ရှိနေတာဖြစ်တယ်။ သင်ကလေးဘဝတုန်းက “ကာလအစဉ်အမြဲ” ဆိုတဲ့ အတိုင်းအတာကို ဘုရားကျောင်း တက်နေတဲ့အချိန်၊ ကျောင်းတက်နေစဉ် ကာလအတောအတွင်း ဒါမှမဟုတ် သွား ဆရာဝန်က သင့်ရဲ့သွားကို ဆွဲနှုတ်လိုက်တဲ့ အချိန်ကလားလို့ ထင်ကောင်း ထင်နေပေမယ့် ဒီသဘောတရားက အဆုံးမရှိတဲ့ ကာလအချိန်ကို ဖော်ညွန်းနေခြင်းပဲဖြစ်ပါ တယ်။ ဟေဗြဲဝေါဟာရကို ဘာသာပြန်လိုက်ရင် “ကာလအစဉ်အမြဲ” ဆိုတဲ့စကားလုံးနဲ့ ထပ်တူဖြစ်နေတာတစ်ခုက “ထာ၀ရ” လို့ဘာသာပြန်ထားတဲ့ ဝေါဟာရပဲဖြစ်ပါတယ်။ ကျမ်းပိုဒ်ရဲ့ နောက်ဆက်တွဲ အဓိပ္ပါယ်ကတော့ “မြင်ကွင်းကို ဖုံးအုပ်ခြင်း”သို့မဟုတ် “ဖုံးလွှမ်းထားခြင်း” ဖြစ်တယ်။ ဟေရှာယပြောချင်တာကတော့ နှင်းဆီ သို့မဟုတ် ပန်းတစ်ပွင့်က အချိန်တန်ရင် လွင့်ကြွေသွားပြီး ပျက်စီးသွားတဲ့ သဘောတရားနဲ့ ထာဝရ ဘုရားရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်ကတော့ အဆုံးမရှိ ထာဝရတည်မြဲနေတယ်ဆိုတဲ့ သဘော ထားကို ခိုင်းနှိုင်းဖော်ပြထားခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။

“အိုထာဝရဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်သည်ကောင်းကင်ဘုံ၌အစဉ်အမြဲတည်ကျမ်းစာထဲမှာဖော်ပြထားပြီးသူ့ရဲ့ဦးတည်ချက်ရှိမှုကလည်းစုံစမ်းခြင်းတွေကြုံရတဲ့အချိန်မှာတောင်မားမားမတ်မတ်ရပ်တည်နိုင်ပါတယ်။ဆာလံဆရာသုံးနှုန်းထားတာက“အစဉ်အမြဲတည်ပါ၏” ဆိုတဲ့စကားဖြစ်ပြီး “natsab” ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်က“တည်ထောင်ခြင်း” သို့မဟုတ် “ပြောင်းရွှေ့၍မရခြင်း” ဆိုတဲ့သဘောဖြစ်ပါတယ်။ကျောက်တိုင်တွေစိုက်ထူတဲ့အခါမှာမြေပေါ်မှာခိုင်ခိုင်မာမာစိုက်ထူပြီးအုတ်မြစ်ချတဲ့သဘောတရားနဲ့လည်းတူနေပါတယ်။အဲဒီစကားလုံးကိုပဲစမစ်သမ္မာကျမ်းအဘိဓာန်ထဲမှာဖော်ပြထားတာကတော့ “မြို့စောင့်တပ်ရဲ့ခိုင်ခံ့သောခံတပ်”လို့ဖော်ပြထားပါတယ်။ရန်သူရဲ့တိုင်းပြည်မှာတိုင်ကိုစိုက်ထူခြင်းလို့လည်းအသုံးပြုထားပါတယ်။

“ငါ အမှန်အကန်ဆိုသည်ကား ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီး မပျက်ဆီးမှီ တိုင်အောင် ပညတ္တိကျမ်း၌ အငယ်ဆုံးစာလုံး ဗိန္ဒုတလုံးမျှပြည့်စုံခြင်းသို့ မရောက်မှီ မပျက်စီးရ” (မ၅း ၁၈)။ သခင်ယေရှုက ဟေဗြဲကျမ်းထဲကနေ ကောက်နှုတ်ဖော်ပြထား တာခြင်းသည် သူဘာကိုဆိုလိုသလဲဆိုတဲ့အရာအား ပေါ်လွင်အောင် အဓိပ္ပါယ် ဖော်ပြ ထားပါတယ်။ “အငယ်ဆုံးသော စာလုံးက (ဟေဗြဲထဲတွင် Yod) ဟေဗြဲ အက္ခရာစဉ် ဆယ်လုံးမြောက် စကားလုံးဖြစ်တယ်။ ဂရိစကားလုံး “iota” ဂရိအက္ခရာမှာ အသေးဆုံး စာလုံး-အတိုကောက်သုံးစကားလုံး “apostrophe” (့) နဲ့လည်း အဓိပ္ပါယ်တူပါတယ်။

နောက်ဆက်တွဲစကားလုံးကတော့ “ဗိန္ဓု” ဖြစ်တယ်။ (ဘာသာပြန်သူ ဖြည့်စွက်ချက် = အင်္ဂလိပ်လို “least stoke of a pen” ကို မြန်မာကျမ်း စာအုပ်ထဲ၌ ဆရာယုဒသန်က “ဗိန္ဓု” လို့ဘာသာပြန်ထားပါတယ်)။ တိုက်ရိုက် ဘာသာပြန်ရင်တော့ “အသေးဆုံးသောမင်ခြစ်ရာ” လို့ပြန်လို့လည်းရပါတယ်။ အသေးဆုံးသောမှင်ခြစ်ရာ အကြောင်းကို ဟေဗြဲစကားလုံး daleth နဲ့ ပုံဖော်ပြသွားပါ့မယ်။

ကန့်လန့်မျဉ်းဖြောင့်တစ်ကြောင်းကို ဒေါင်လိုက်မျဉ်းတစ်ကြောင်းနဲ့ ဆွဲပြီး ရေးထားတာကို ဘာလို့ ခေါ်ပါတယ်။ ၄င်းသည် သခင်ယေရှုပြောသော စကားများကို | ထိန်ချန်ထားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ အဓိကအချက်ကို ဖော်ညွှန်းဖို့ ယေရှုက လိုတာထက်ပိုပြီး ချဲ့ကားပြောခဲ့တာလား။ မဟုတ်ပါဘူး။ သူကအကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်အခိုင်အမာ ဆွေးနွေးခဲ့ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒီကနေ့ ကျွန်ုပ်တို့နား လည်နေတာထက် ပိုပြီး သူတို့ နားလည်နေပါတယ်။ “ရေးသားဖော်ပြထားတဲ့အတိုင်း သမ္မာကျမ်းက တိကျ သေချာစွာ ပြီးပြည့်စုံလာပါလိမ့်” လို့သူပြောခဲ့ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်လို ဘာသာပြန်လိုက်တဲ့ အခါမှာ ကူးရေးတဲ့ သူရဲ့ဖေါင်တိန်ကနေ အသေးဆုံးသောမင်ခြစ်ရာလေးတစ်ခုက စကားလုံး တစ်လုံးရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို လုံးဝပြောင်းလဲသွားစေတယ်ဆိုတာကို ပုံဖော်ပြလို့ မရနိုင်ဘူး။

ဥပမာ – အောက်မှာ ဖော်ပြထားတဲ့ ဟေဗြဲစကားလုံးနှစ်လုံးကို ဘယ်လို ဘာသာပြန် ထားသလဲ ဆိုတာကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ။

ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းရန်

הל

ဘုရားတရားကို မထီမဲ့မြင်ပြုရန် ၊

חלל

ကွဲပြားချက်တွေကို မျက်မြင်တွေ့နိုင်ပါတယ်။ ဒီစကားလုံးနှစ်လုံးရဲ့ အဓိပ္ပါယ်မှာ ဆန့်ကျင်ဘက် အနေအထားမှာရှိပြီး သူတို့ရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကလည်း ကွဲပြားနေပါတယ်။

ရှင်ပေတရုရေးသားထားတဲ့ ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီးသည် ကြီးသော အသံပြုပြီး ပြင်းထန်တဲ့ အပူရှိန်ကြောင့် မြေကြီးကအရည်ပျော်သွားတယ်ဆိုတာက သိပ္ပံပညာအရ အဏုမြူဗုံးရဲ့သဘောကို ကြိုဆိုလက်ခံနေတဲ့သဘောတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ရှင်ပေတရုရဲ့ ခေတ်ကာလမှာ အဏုမြူဗုံးတွေက လူသားတွေကို ခြိမ်းခြောက်မှုပြုနေတယ်လို့ ပြောပါက အလွန်တရာ တင်စားပြောဆိုခြင်းပါပဲ။ ဒီကနေ့ ခေတ်ကာလရဲ့နျူကလီးယား တွေအကြောင်းကို ပေတရုကလွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ရေးနိုင်မယ်တဲ့လား။ သူဘာကို ရေးနေ သလဲဆိုတာကို သူနားလည်ရဲ့လား။ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ဤအရာသည် ဘုရားရှင်ရဲ့ အစီအမံ ပဲဖြစ်ပါတယ်။

“ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီး မတည်သော်လည်း ငါ့စကားသည်တည်လိမ့်မည်” (မ၂၄၃၅)။

ဖော်ပြပါ အဆိုနှစ်ခုစလုံးကို သခင်ယေရှုပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာမြေကြီး တစ်ပြင်လုံးပေါ်က ဘယ်ဘာသာရေးအထောက်အထားမှာမှ ဒီလိုမျိုး အခိုင်အမာပြောဆိုတာမျိုးမရှိဘူးလို့ ပညာရှင်တွေက လက်ခံသဘောတူကြပါတယ်။ “ကိုရန်” ကကာဘာတဲ့လဲလို့ သင်မေးကောင်းပေးမှာပါ။ ခိုင်မာတဲ့ယုံကြည်ချက်တွေကို စတင်တည်ထောင်တဲ့သူက ဖော်ပြခဲ့တာလား။ ကိုရန်ကို အင်္ဂလိပ်လို ဘာသာပြန် ထားတဲ့အထဲမှာ ဝေါဟာရတွေကို တိုက်ရိုက်ဘယ်လိုသုံးထားသလဲဆိုတာကို ပြောထား ပါတယ်။ (အာရဗစ် စကားမဖတ်တတ် နားမလည်ပဲနဲ့ ကိုရန်ရဲ့ အလှတရားတွေကို သင်ချီးမွမ်း နိုင်မှာမဟုတ်ပါဘူးလို့ အစ္စလမ်ကျမ်းပညာရှင်က ဖော်ပြထားပါတယ်)။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာ မှတ်တမ်းတင်ထားတဲ့ သခင်ယေရှုရဲ့ အခိုင်အမာ အဆိုပြုချက် ကကို အင်တာနက်ကကျမ်းအက္ခရာစဉ်စာအုပ်ထဲမှာတောင် ဘာမှ မဖော်ပြခဲ့ပါဘူး။

အကယ်၍ ကိုရန်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ခက်ခဲတဲ့ မေးခွန်းကို မေးဖို့ရန် စဉ်းစား ကြည့်မယ်ဆိုရင် သင့်ရဲ့အမှတ်တံဆိပ်တွေကို စွန့်စားကြည့်နေရုံမကပဲ သင့်ရဲ့ အသက်တာကိုတောင်မှ စွန့်စားကြည့်နေတာပဲလို့ ရာဗီဇက်ခရိုင်းရက်က ပြောခဲ့ပါ တယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခရစ်ယာန်တွေကတော့ သမ္မာကျမ်းစာကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဝေဖန် ဆန်းစစ်မှုတွေလုပ်ဖို့ လိုအပ်လာပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သမ္မာ ကျမ်းစာက အယုံအကြည်ကင်းမဲ့သူတွေရဲ့ ဓါးသွားတွေကြားမှာ မားမားမတ်မတ် ရှင်သန်နိုင်တယ် ဆိုတာကို ယုံကြည်နေလို့ပါပဲ။

“ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်သည် အသက်ရှင်ခြင်း၊ တန်ခိုးနှင့် ပြုပြင် ခြင်း၊ သန်လျက်တကာတို့ထက် ထက်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ အသက်နှင့် စိတ်ဝိညာဉ်ကို၄င်း၊ ရိုးဆစ်နှင့် ခြင်ဆီကို၄င်း ပိုင်းခြား၍ ထုတ်ခြင်းကွင်းတတ်၏” (ဟေဗြဲ ၄း၁၂)။

ဟေဗြဲသြဝါဒစာရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကတော့ သမ္မာကျမ်းစာက အသက်ရှင်သော ကျမ်းဖြစ်တယ်ဆိုတာကို ဖော်ပြထားခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဘယ်လိုပုံစံနဲ့လဲ။ ဘုရား သခင်ကဘာတွေပြောနေသလဲ၊ ကျွန်ုပ်တို့ အသက်တာမှာ ဘာတွေကို စေခိုင်းနေသလဲ ဆိုတဲ့ အမှန်တရားတွေကို ကျွန်ုပ်တို့ လျင်မြန်စွာခံယူပြီး ကျွန်ုပ်တို့နှလုံးသားနဲ့ စိတ်ထဲမှာ အမြစ်စွဲသွားစေခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ ၄င်းသည် စီရင်ချက်ချခြင်း၊ ပြစ်တင်ရှုတ်ချခြင်း၊ လမ်းပြမှုပေးခြင်း၊ နှစ်သိမ့်မှုပေးခြင်းတို့ကို ပြုနေပါတယ်။

ကိမ်းဘရိတ်တက္ကသိုလ်က အဆင့်မြင့်ပညာရှင် ဂျေဘီဖိလစ်က သမ္မာ ကျမ်းစာကို မထီမဲ့မြင် ပြောဆိုထားပါတယ်။ သူက ဘာသာစကားလေ့လာတဲ့ နေရာမှာ အလွန်ထူးချွန်ပေမယ့် ဒီစာအုပ်ကို အလေးအနက်ထား စဉ်းစားဆင်ခြင်တာမျိုး မရှိခဲ့ပါ ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီစာအုပ်ကို စတင်လေ့လာတဲ့အချိန်ကစပြီး ခေတ်မှီ ဘာသာပြန် ဆိုထားတဲ့ အရည်အသွေးတွေကို စဉ်းစားလာမိပါတယ်။ ကျွန်တော် ရေးသားထားတာတွေကို သူထိပ်တိုက်တွေ့တဲ့အခါ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့ပါသလဲ။ သူကပြောပါတယ် “ကျွန်တော့် အတွက် တုံ့ပြန်မှု၊ စိန်ခေါ်မှု၊ လှုံ့ဆော်မှု၊ နှစ်သိမ့်မှုတွေ ကို တွေ့ရှိလာခဲ့ရပြီး အရင်က သမ္မာကျမ်းစာအပေါ် အတွေးတိမ်ခဲ့တာတွေကို အပြစ်တင်မိပါတော့တယ်။” သူကဆက်ပြောပါတယ်။ ထူးခြားတဲ့ အသက်တာပါဘဲ ကျွန်တော့်အတွက်မဖြစ်နိုင်ဆုံး အခြေအနေတွေမှာ ကျွန်တော့်ကို စကားပြောနေ ပါတယ်။ ဒါက ကျွန်တော့်အတွက်

အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် ကောက်ချက်လား။ ဒါကကျွန်တော့်အတွက် လေးနက်တဲ့ နိဂုံးချုပ်ပါ” လို့ သူကပြောတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ဆီမှာရှိတဲ့ ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲက နှုတ်ကပါတ်တော်တွေက အမှန်တရားနဲ့ ပြည့်နှက်တဲ့ တံဆိပ်ခတ်နှိပ်ထားပြီး အမှန်တရားရဲ့ ကွင်းဆက်ကိုလည်း ဖော်ဆောင်ပေးနေပါတယ်။ ။

၄င်းနောက် ဘယ်လိုဆက်ပြီး အကဲဖြတ်မှာလဲ။ သမ္မာကျမ်းစာက ဘုရားသခင် ပေးထားတာဖြစ်ပြီး အနှိုင်းမဲ့တဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်အဖြစ် ပေးထားခဲ့တယ်ဆိုတဲ့အချက်ကို လက်ခံပြီးသည်သာမက ငါ့ထက်ပိုပြီး အရေးကြီးတာကတော့ သင်ဖတ်နေတဲ့ စာမျက်နှာရဲ့ စကားလုံးတွေမှာ တန်ခိုးသြဇာတွေကို ဘုရားသခင်က ပေးထားခြင်းပါပဲ။

၄။ သမ္မာကျမ်းစာဖြစ်ပေါ်လာပုံ၏ ထူးခြားချက်များ

– ပေရွက်ပေါ်မှာ မြင်တွေခြောက်သွားတဲ့အချိန်ကနေစပြီး ပုံနှိပ်စက်ဖြင့် ပုံနှိပ် ထုတ်ဝေတဲ့အဆင့်သို့ ရောက်ရှိလာပုံဟာ အချိန်ကာလများစွာ ရှည်လျားလှပြီး ဒီအဆင့် အထိ ကျမ်းစာနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဖန်းတီးမှုက သုံးဆင့်တိတိရှိနေပါတယ်။ကိုယ်တော်တိုင် ဗျာဒိတ်သခင်၏ နှုတ်ကပါတ်လည်း“ငါထံသို့

ပြုပြီး ဒါကို

အဆင့် (၁)။ ။ ဘုရားသခင်၏ဖွင့်ပြုခြင်း

ဘုရားသခင်က လူသားတွေကို အမှောင်ထဲမှာ လျှောက်လှမ်းစေဖို့ အလိုတော်မရှိတဲ့အတွက် သူ့ရဲ့စကားကို ဟောပြောသောသူ (ပရောဖက်) များကို ကိုယ်တော်တိုင် ဗျာဒိတ်တော်တွေ ဖွင့်ပြပေးခဲ့ပါတယ်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲမှာ “ငါ့ထံသို့ ရောက်လာသော ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပါတ်တော်မူကား…”ဆိုပြီး ခြောက်ဆယ့် တစ်ကြိမ် ဖော်ပြထားပါတယ်။ ပရောဖက်ယေရမိကလည်း “ငါထံသို့ ရောက်လာသော ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်မူကား” ဆိုပြီး ဆယ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ဖော်ပြပြီး ဒါကို တယအကြိမ်ပြန်ပြီး တိတိကျကျဖေါ်ညွှန်းထားတာလည်းရှိပါတယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ သူကနှုတ်ကပတ်တော်ကို လက်ခံဖို့ တုံ့ဆိုင်းနေခဲ့ပါတယ်။ သူက သူငယ်ပါသေးတယ် လို့ငြင်းဆန်ခဲ့ပေမယ့် ဘုရားသခင်က သူ့အားတစ်စုံတစ်ခုကို ဖော်ပြပြီး စကားပြောခဲ့တဲ့ အခါမှာ သူကြားရဖတ်ရတဲ့အရာက ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော် ဖြစ်တယ် ဆိုတာကို ချက်ချင်းပဲ အသိအမှတ်ပြုနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

မောရှက သိနတောင်ပေါ်ကနေဆင်းလာတဲ့အခါမှာ သူ့ရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာ ဘုရားသခင်ရဲ့တန်ခိုးတော်နဲ့ တောက်ပနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာမှ မေးမြန်းစရာမရှိခဲ့ပါဘူး။ ဘုရားသခင်ပြောတဲ့ စကားတော်တွေကို မောရှေက ကျောက်ပြားပေါ်မှာ ဘုရားရှင်ရဲ့လက်တော်နဲ့ ရေးသားထားတဲ့ နှုတ်ကပါတ်တော်တွေကို ယူဆောင်လာခဲ့တယ်ဆိုတာကို သူတို့တွေသိနေကြပါတယ်။ မောရှေက ဘုရားသခင်ရဲ့ ပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသူဖြစ်တစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့အမ မိရိအံက သူရဲ့သြဇာအာဏာနဲ့ဆိုင်ပြီး စိန်ခေါ်မှုပြုခဲ့တဲ့အတွက် နူနာစွဲခဲ့ရပါတယ်။ ဒီအဖြစ်အပျက် တွင် ဘုရားရှင်က သူမကို မကျေနပ်ကြောင်းကို ဖော်ပြနေပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြီး စိန်ခေါ်မှုမပြုရဲတော့ပါ။

ယေဇကျေလကျမ်းထဲက အခန်းကြီး (၃၀)မှာ ဗာဗုလုန်ပြည်ကို ပြည်နှင်ဒဏ် အဖြစ်ရောက်သွားခဲ့တဲ့ ယေဇကျေလက “ငါ့ထံသို့ ရောက်လာသော ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်မူကား” ဆိုတဲ့ တူညီတဲ့အသုံးအနှုန်းကို လေးဆယ်ရှစ်ကြိမ် တိုင်အောင် ဖော်ပြထားတာတွေ့ရပါတယ်။ ဒါက ကောင်းကင်ဘုံရှင်ရဲ့ အလွန်တန်ခိုး ရှိတဲ့စကားကို နားထောင်တဲ့ လူသားတွေရဲ့ ဆက်နွယ်မှုပဲဖြစ်ပါတယ်။

အဆင့် (၂)။ ။လူသားတို့၏ လက်ခံရယူခြင်း ၊

ဒီဖြစ်စဉ်ရဲ့ ဒုတိယအပိုင်းကတော့ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်ကို လူသားတို့ လက်ခံရယူနိုင်တဲ့အပိုင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဘုရားသခင်က ပရောဖက်တွေ အားဖြင့် စကားပြောတယ် မပြောဘူးဆိုတာကို လူတွေက ဘယ်သိနိုင်မှာလဲ။ မောရှေက ရိုးရိုးလေးပဲမေးပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ ဖွင့်ပြချက်တွေကို ပရောဖက်တွေက ဘာပြောခဲ့ သလဲ။ ပြောစေလိုတဲ့အရာကို ပရောဖက်တွေက မပြောရင် ဘာတွေဖြစ်မှာလဲ။ “ငါမမှာထားဘဲ ငါ့အခွင့်ကို ဆောင်၍ ရဲရင့်စွာဟောပြောသောပရောဖက်၊ အခြား တစ်ပါးသောဘုရားအခွင့်နှင့်ဟောပြောသော ပရောဖက်သည် အသေသတ်ခြင်းကို ခံရမည်ဟု ငါ့အားမိန့်တော်မူ၏” (တရား ၁၈း၂၀)။ ဘုရားသခင်ရဲ့ဖွင့်ပြချက်ကို အတုအယောင်လုပ်တဲ့သူတွေအတွက် ကြီးမားတဲ့ အပြစ်ဒဏ်ပဲဖြစ်ပါတယ်။

နှုတ်ကပတ်တော်သတင်းစကားကို ပယ်ချတဲ့အခါမှာ ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျပြီး ဒုက္ခများစွာ ကြုံဆုံရတဲ့အချိန်များစွာရှိပါတယ်။ ယေရမိက ပျက်ဆီးခြင်း ကျရောက် မယ့်အကြောင်း စာလိပ်နဲ့ရေးထားတာကို ယောယကိမ်မင်းက မောင်းချဓား (ကလောင် တံတွေ အသွားထက်စေဖို့ ပုံဖေါ်တဲ့ အလွန်ထက်မြက်တဲ့ဓား) နဲ့ ခုတ်ဖြတ်ပြီး မီးထဲကိုပစ်

ထည့်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ယေရမိက ပရောဖက်ပြုထားတဲ့ စကားတွေကို တစ်ခါ ထပ်ပြီး ရေးချလိုက်ပြီး ဘုရင်ဆီကို ပို့ခဲ့ပါတယ်။

ဘုရားသခင် ဖွင့်ပြတဲ့အရာတွေကို ရရှိတယ်၊ မရဘူးဆိုတာကို လူတွေရဲ့ လက်ခံရယူမှုအပေါ် မူတည်နေပြီး ဘုရားသခင်က ပရောဖက်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်၊ ဆာလံဆရာ၊ စာရေးဆရာတွေအားဖြင့် စကားပြောခဲ့တယ်ဆိုတာ အသိအမှတ်ပြုရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ နောက်ထပ် အဆင့်တစ်ဆင့်တော့ ကျန်ပါသေးတယ်။

အဆင့် (၃)။ ။သမ္မာကျမ်းစာကို စုဆောင်းခြင်းနှင့် ထိန်းသိမ်းခြင်း

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းရဲ့အရေးအသားတွေကို အဓိကထားလေ့လာခြင်းဖြင့် အောက်ပါအချက်အလက်တွေကို ကျွန်ုပ်တို့ အသိအမှတ်ပြုလာနိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။

မောရှေရေးခဲ့တဲ့စာတွေကို ပဋိညာဉ်သေတ္တာထဲမှာ ထည့်ပြီး တောထဲမှာ လည် လှည့်လည်စဉ်ကာလတစ်လျှောက်လုံးတဲတော်ထဲမှာထိန်းသိမ်းထားပါတယ်။

(တရား၃၁း၂၆)

ရှမွေလရဲ့အရေးအသားများ (ဒါဝိဒ်ကို ဘုရင်အဖြစ် ဘိသိတ်ပေးခဲ့တဲ့ ပရောဖက်) ကို စာလိပ်၌ ရေးထားပြီးထာဝရဘုရားရှေ့တော်မှာ သိမ်းဆည်း

ထားပါတယ်။ (၁ရာ၁၀း၂၅)

ယောရှိမင်းလက်ထက်က မောရှေရဲ့ ပညတ်တော်တွေကို ဗိမ္မာန်တော်ထဲမှာ

သိမ်းဆည်းထားခဲ့ပါတယ်။ (၄ရာ၂၃း၂၄)

ဒံယေလကမောရှေရဲ့ပညတ်တော်နဲ့ ပရောဖက်များနဲ့ ဆိုင်တဲ့စာအုပ်တွေကို စုဆောင်းထားတယ်ဆိုတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ (ဒံယေ၉း၂၊၆၊၂၃) ၊

စာရေးဒဇရက မောရှေရဲ့ ပညတ်တော်ကျမ်းနဲ့ ပရောဖက်ကျမ်းတွေ ကူးရေးထားတာတွေကိုပိုင်ဆိုင်ထားကြောင်းတွေ့ရပါတယ်။ (နေဟ၉၁၄၊ ၂၆-၃၀)

ဘီစီ၄၀၀လောက်မှာကျွန်ပ်တို့လက်ထဲကလက်ရှိဓမ္မဟောင်းကျမ်းကိုစာအုပ်တစ်အုပ်အဖြစ်စုစည်းမိခဲ့ပါတယ်။အပျက်အဆီး၊အပျောက်အရှမရှိပဲခံနိုင်ရည်ရရှိကျော်ဖြတ်ခဲ့ခြင်းထက်အံ့သြစရာကောင်းတဲ့အချက်မရှိပါဘူး။

ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာမှုတွေကို စုဆောင်းတဲ့အခါမှာတော့ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း တက် အရှုပ်အရှင်းမရှိပဲ ရှင်လင်းစွာ စုဆောင်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းကိုဖွင့်လိုက်တဲ့အခါ သင်ပထမဆုံးတွေ့လိုက်တဲ့ ကျမ်းလေးကျမ်းကို ဧဝံ လို့ခေါ်ပါတယ်။ တကယ်တော့ အဲဒါတွေက တစ်ခုတည်းသော ဧဝံဂေလိပါပဲ။ယေရှုပြောခဲ့တာတွေ၊ လုပ်ဆောင်ခဲ့တာတွေကို သတင်းကောင်းအဖြစ်နဲ့ လူလေး မှတ်တမ်းတင်ထားခြင်း ပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့ကို ရှင်မဿဲ၊ ရှင်မာကု၊ ရှင်လ ရှင်ယောဟန်အဖြစ်နဲ့ ကျွန်ုပ်တို့ သိနေကြပါတယ်။ စစ်ဘက်ဆိုင်ရာ အကြီးအကဲဖြစ်ပြီး ဆက်ကက်တဲ့ ခရစ်ယာန်ဖြစ်တဲ့ စတုန်းဝေါဂျက်စန်က ဒီကျမ်းလေးကျမ်းကို “ရှင်မသည် ခရစ်ဝင်၊ ရှင်မာကုခရစ်ဝင်၊ ရှင်လုကာခရစ်ဝင်၊ ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်” ဆိုပြီး မှည့်ခေါ် ထားရခြင်းက “သူတို့တွေက ဧဝံဂေလိအကြောင်းကို ထောက်ခံပြောဆိုနေခြင်းပဲ ဖြစ်တယ်” လို့ ထောက်ခံပြောကြား ခဲ့ပါတယ်။

အခု သင့်ရဲ့ကျမ်းစာထဲမှာ အစီအစဉ်တကျဖော်ပြထားတဲ့အတိုင်း ဒီကျမ်း လေးကျမ်းကို စီပြီးရေးခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး။ ဖြစ်နိုင်တာက ရှင်မဿဲက ခရစ်တော်ရဲ့ သက်တော်စဉ်ကို ဦးစွာရေးခဲ့တဲ့သူဖြစ်ပြီး၊ သူရေးပြီးတော့မှ ရှင်လုကာ၊ ပြီးတော့ ရှင်မာကုနဲ့ နောက်ဆုံး ရှင်ယောဟန် ရေးခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဓမ္မသစ်ကျမ်း ထဲမှာ ဒီအစဉ်အတိုင်း ဘာကြောင့်မဖြစ်တာလဲ။ သူတို့ရဲ့ အဓိကအကြောင်းအရာနဲ့ ပါဝင်တဲ့ အချက်အလက်တွေကြောင့်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ။

ပထမသုံးကျမ်း – ရှင်မဿဲ၊ ရှင်မာကုနဲ့ ရှင်လုကာတို့ကို synoptics လို့ ခေါ်တွင်ပြီး၊ အဓိပ္ပါယ်ကတော့ ကြောင်းအရာတစ်ခုထဲကို ကွဲပြားတဲ့ ရှုထောင့်သုံးမျိုး ကနေ ရေးသားတင်ဆက်ထားခြင်းကြောင့်ဖြစ်တယ်။ ရှင်မသဲ (အခွန်ခံတစ်ဦးဖြစ်ပြီး အခွန်ခံတဲ့ခုံမှာထိုင်နေစဉ် သခင်ယေရှုက သူ့ကိုခေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်) က သူတို့ သုံးယောက်ထဲမှာ ဂျူးအဆန်ဆုံးသူဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့အရေးအသားတွေထဲမှာလည်း မျိုးရိုး စဉ်ဆက်အကြောင်းကို အကျယ်တဝင့် ဖော်ပြထားပါတယ်။ ဂျူးတွေရဲ့ခံစားချက် ရှုထောင့်ကနေ စာရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး သခင်ယေရှုက ဂျူးတွေ စောင့်မျှော်နေတဲ့ မေရှိယ ဖြစ်ကြောင်းကို ပုံဖေါ်ထားပေးပါတယ်။

ရှင်မာကုကတော့ ရောမတွေရဲ့ရှုထောင့်ကနေ စာရေးခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ကျမ်းထဲမှာ စူးစူးရှရှပြတ်ပြတ်တောက်တောက် ရေးသားထားတဲ့ အရေးအသားတွေကို တခါတလေ “စီးပွားရေးသမားတို့၏ ဧဝံဂေလိ” လို့လည်းခေါ်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ကျမ်း တစ်အုပ်လုံးမှာဂရိစကားလုံးဖြစ်တဲ့ (euthus)ကို ဟိုနားဒီနားတွေမှာ ထည့်သုံးထားပြီး အဓိပ္ပါယ်ကတော့ “ဖြောင့်ဖြူးသောလမ်း၊ ချက်ချင်း၊ ပန်း”လို့ အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်။

ဒီစာအုပ်ထဲကအခန်း(၁၆)ခန်းစလုံးကစိတ်လှုပ်ရှားစရာ အဖြစ်အပျက်တွေနဲ့ပြည့်နှက် နေပါတယ်။ သခင်ယေရှုရဲ့ အမှုတော်မြတ်လုပ်ငန်းမှာ ဘာတွေဖြစ်ပျက်ခဲ့သလဲ ဆိုတာကို သူ့ရဲ့အရေးအသားထဲမှာ ဦးစားပေးဖေါ်ပြထားပါတယ်။

ရှုရိဆေးဆရာဖြစ်တဲ့ ရှင်လုကာကတော့ သူ့ရဲ့ဘဝအတွေ့အကြုံနဲ့ ခံစားချက် တွေကို ပုံဖေါ်ပြီး စိတ်ရှည်စွာနဲ့ရေးသားခဲ့ပါတယ်။ သခင်ယေရှုရဲ့ အမှုတော်မြတ် လုပ်ငန်းမှာ အမျိုးသမီးတွေကို နေရာပေးခဲ့တဲ့အကြောင်း သီးခြားဖော်ပြထားပြီး ခရစ်တော်ရဲ့ ဝေဒနာခံစားရခြင်းကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ကျမ်းထဲမှာ သခင်ယေရှုကို ပြီးပြည့်စုံတဲ့ လူသားတစ်ဦးအဖြစ်ပုံဖော်ထားပြီး ဂရိတွေရဲ့ စိတ်နေသဘောထားကို ဖော်ကျူးထားပါတယ်။

ရှင်ယောဟန်ကတော့ ရှေ့ကသုံးယောက်နဲ့မတူပဲ သခင်ယေရှုသက်တော်စဉ် ထဲက (၂၁)ရက်ကို အဓိကထားဖော်ပြပြီး အဲဒီအချိန်အတောအတွင်းမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေကို ဦးစားပေးရေးသားထားပါတယ်။ အခန်းကြီး (၁၃)ကနေ စာအုပ် အဆုံးအထိကို သခင်ယေရှုခရစ်တော်ရဲ့ နောက်ဆုံးခုနှစ်ရက်တာ အသက်ရှင်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းတွေကို အဓိကထား ဖေါ်ပြခဲ့ပါတယ်။

ဧဝံဂေလိကျမ်းတွေပြီးသွားတဲ့အခါမှာ တမန်တော်ဝတ္ထု ဆက်လာပါတယ်။ ကနဦးအသင်းတော်တွေရဲ့အကြောင်းကို ဆက်လက်ဖော်ပြထားပြီး ရှင်ပေါလုရဲ့ သာသနာပြုခရီးစဉ်သုံးခုရဲ့အကြောင်း ရောမမှာ ရှင်ပေါလု အဖမ်းခံရတဲ့အကြောင်း၊ သူ့ရဲ့ သဘောထားခံစားချက်တွေ စာရေးထားတဲ့အကြောင်းတွေကို မှတ်တမ်းတင်ထားပါ တယ်။

နှစ်ဆယ့်တစ်စောင်ထဲမှာ (ရှင်ပေါလုက ၁၃စောင်)နဲ့ အခြားရှစ်စောင် ကိုတော့ သာမာန်စာစောင် သို့မဟုတ် ပေးစာအဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး မယုံကြည်သူတွေ ကြားထဲမှာ ရုန်းကန်အသက်ရှင်နေကြတဲ့ ခရစ်ယာန်အမျိုးသား အမျိုးသမီးများကို သွန်သင်လမ်းပြ ထားတဲ့ စာတွေဖြစ်ပါတယ်။ ရှင်ပေါလုရဲ့ စာစောင်အများစုက ယုံကြည်သူတွေရဲ့ နေ့စဉ်အသက်တာမှာ ကြုံတွေ့နေရတဲ့ပြဿနာတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အကြောင်း ရေးသားထားပြီး ခရစ်ယာန်ဖြစ်ရင် ဘာပြဿနာမှ မကြုံဆုံရတော့ဘူးဆိုတဲ့ အတွေးအခေါ်ကို လျစ်လျူရှုဖို့မသင့်ကြောင်းလည်း ဖေါ်ပြထားပါတယ်။

ရှင်မသဲက သူ့ရဲ့စာအုပ်ကို အာရမိဘာသာနဲ့ အေဒီ (၃၇)လောက်ကရေးခဲ့ ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်ကိုပဲ ဂရိဘာသာနဲ့ အဒီ ၄၅ကနေ ၅၀ကြားမှာ ရေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

ရှင်လုကာခရစ်ဝင်ကျမ်းက အဒီ (၅၈) လောက်မှာရေးခဲ့ပြီး ရှင်မာကုခရစ်ကျမ်းကို

အေဒီ (၆၇)နဲ့ (၆၈) ကြား ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်းကို အေဒီ (၈၅) နဲ့ (၉၀) ကြားမှာ ရေးသားခဲ့ပါတယ်။

သခင်ယေရှုရဲ့ ညီတော်ရှင်ယာကုပ်က သူ့နာမည်ပါတဲ့ စာအုပ်ကို ရေးခဲ့ပြီး၊ အေဒီ ၄၅ကနေ ၅၈ကြားမှာပဲ ရေးသားခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

– ရှင်ပေါလုရဲ့စာစောင်တွေကိုတော့ အောက်ပါအတိုင်းအုပ်စုဖွဲ့နိုင်ပါတယ်။

အုပ်စု(၁)

/သက်သာလောနိတ်ဩဝါဒစာပဌမစောင် | အေဒီ၅ဝမှ၅၁/ ကောရိန္တမြို့

မာကေအဲန်ပြည်

သက်သာလောနိတ်ဩဝါဒစာဒုတိယစောင် | ‌ေအဒီ၅၁

(၆လကြာပြီးနောက်)(တမန် ၂၀း၁)

အုပ်စု(၂) ကောဩဝါဒစာပဌမစောင်/ အေဒီ၅၄မှ၅၅ ဧဖက်မြို့

ဒုတိယအကြိမ် /ကာရိဩဝါဒစာဒုတိယစောင် ( အေဒီ၅၄မှ၅၅ မာကေဒေါနိပြည်(တ၂၀၁)

သာသာသနာပြုခရီးစဉ် ဂလာတိဩဝါဒစာ

‌ေအဒီ၅၅-၅၆ ကာရန်တJJ) အတွင်း ရောမဩဝါဒစာ

အေဒီ၅၆ ) ကောရိမြို့

အုပ်စု(၃) ဧဖက်သြဝါဒစာ

/အေဒီ၆၀မှ၆၁ ရောမ

ဧဖက်အကျဉ်းထောင်လို့‌ ခေါ်တဲ့ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်တဲ့အိမ်/ | ဖိလိပ္ပိသြဝါဒ/

ကောလောသဲသြဝါဒစာ ဖိလေမုန်ဩဝါဒစာ

အုပ်စု(၄) နောက်ဆုံးချိန်အကျဉ်းချခံရစဉ်/ တိမောသေသြဝါဒစာ ပဌမစောင် | အေဒီ၆၅မှ၆၈/ ရောမ

တိတုသြဝါဒစာ | အေဒီ၆၅-၆၆ /ရာမ

တိမောသေသြဝါဒစာဒုတိယစောင် အေဒီ၆၅-၆၆ /ရောမ

ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှ ကျန်တဲ့စာစောင်တွေကို ပေးစာများလို့ခေါ်ကြကာ ဟေဗြဲသြဝါဒစာ၊ ရှင်ပေတရု၏စာစောင်များ၊ ရှင်ယောဟန်၏ ဩဝါဒစာသုံးစောင်နဲ့ ယုဒကျမ်းတို့ဖြစ်ပြီး အေဒီ (၆၇)နဲ့ (၉၆) ကြားမှာ ရေးခဲ့ခြင်းဖြစ်တယ်။ ၄င်းနောက်

ရှင်ယောဟန်ကပြည်နှင်ဒဏ်ခံရစဉ်ပတ်ကျွန်းကနေဗျာဒိတ်ကျမ်းကိုရေးသားခဲ့တဲ့အတွက်နောက်ဆုံးမှာ (၂၇)အုပ်ဖြစ်သွားပြီးဓမ္မသစ်ကျမ်းအနေနဲ့အသိအမှတ်ပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်တယ်။

နောက်ဆုံးရှင်းလင်းချက်။ ။ ရှင်ယောဟန်က စာရေးပြီးသူ့ရဲ့ ဖေါင်တိန်ကိုချလိုက်တဲ့ အခါမှာ သက်ပြင်းချပြီး “အိုး..ပြီးပြီ…အခုတော့ ပုံနှိပ်ကြရအောင်”လို့မပြောခဲ့ပါဘူး။ ဒီစာအုပ် (၂၇)အုပ်က တပေါင်းတည်း စုစည်းမိပြီးဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့် စစ်မှန်ပြီး မှန်ကန်တဲ့စာတွေဖြစ်ဖို့ရန် အချိန်များစွာယူခဲ့ပါတယ်။ ကမ္ဘာနဲ့တစ်ဝှမ်းက သမ္မာ ကျမ်းစာအုပ်ကို လက်ခံလာဖို့ အကြောင်းဖြစ်စဉ်တွေကို အခန်း(၃)မှာ ကျွန်တော် ဆက်လက်ပြီး ပြောပြသွားမှာပါ။

၅။ သမ္မာကျမ်းစာ၏ ခံနိုင်မှုစွမ်းရည်၊ ထိန်းသိမ်းခြင်းနှင့် ဆိုင်သော ထူးခြားချက်များ ၊

သမိုင်းစဉ်တစ်လျှောက်လုံးမှာဘယ်စာအုပ်မှမူလအတိုင်းတန်ဖိုးရှိခြင်းချစ်မြတ်နိုးမှုခံရခြင်းနဲ့အကြိမ်ပေါင်းများစွာခဏခဏထုတ်ဝေရတဲ့စာအုပ်တစ်အုပ်မှမရှိပဲသမ္မာကျမ်းစာတစ်အုပ်တည်းသာဒီလိုအရည်အသွေးနဲ့ပြည့်စုံခဲ့ပါတယ်။ဒီကနေ့ထိသမ္မာကျမ်းစာနဲ့ပတ်သက်တဲ့ရှေးဟောင်းစာမူကြမ်းပေါင်း (၂၀၀၀၀) ထက်မကရှိနေပါတယ်။ရှေးကျတဲ့ဂရိရှေးဟောင်းစာမူကြမ်း (၅၃၀၀)ကျော်၊သမ္မာကျမ်းစာကိုလက်တင်နဲ့ဘာသာပြန်ထားတဲ့စာမူကြမ်း (၈၀၀၀)ကျော်၊အမျိုးမျိုးသောဘာသာပြန်ဆိုထားတဲ့ရှေးဟောင်းစာမူ (၁၀၀၀)ကျော်၊ကနဦးအသင်းတော်ဖခင်များရဲ့သမ္မာကျမ်းထဲကကောက်နှုတ်ရေးသားထားတဲ့အချက်တွေထောင်ပေါင်းများစွာရှိနေပါတယ်။

ကျွန်တော်အနေနဲ့ ကမ္ဘာ့သမိုင်းထဲက အရေးအသားတွေနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်တဲ့ အခါ ဂရိဒဿနိကဗေဒပညာရှင်ကြီး ပလေတိုရေးခဲ့တဲ့ ရှေးဟောင်းစာမူ (၁၃)ခုေလာက်ပဲရှိခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီအထဲကစာမူဟောင်းရှစ်ခုက သိုင်ဒီဒိုင်း (Thucydides) ရဲ့ တခုကြောင်းဖြစ်ပြီး ဘီစီလေးရာလောက်မှာ ရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီ တYဟောင်းတွေလောက်ပဲရှိနေပါတော့တယ်။ ဗြိတိသျှသမိုင်းပညာရှင် အက်ဝပ်ဂီဘွန်ရဲ့ စားသုံးသပ်ချက်အရ ရောမသမိုင်းပညာရှင် တဒိထက် (Tacitus)က ရှေးဟောင်းသမိုင်းပညာရှင်တွေထဲမှာ အလွန်ထူးချွန်ထက်မြက်တဲ့ သူဖြစ်ပြီး သူက နှစ်အလိုက် မှတ်တမ်းကြီး (၁၆) ခုအပြင် နောက်ထပ်သုံးခုထပ်ရပြီး၊ အခြားသာစာတွေ အများကြီးရေးခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ သူ့ရဲ့ရှေးဟောင်းစာမူ နှစ်ခု လောက်ပဲကျန်ပါတော့ တယ်။

ကမ္ဘာပေါ်က စာကြည့်တိုက်ကြီးတွေနဲ့သမိုင်းပြတိုက်ကြီးတွေမှာ Sophocles, Euripides, Virgil, and Cicero ofcq:anipo @9:@uma: 084602 3ɔ$28:cus သာတွေ့ရပါတယ်။ ဂျွန်ဝါးဝစ်မွန်ဂိုမက်ရီရဲ့ အဆိုအရ စာမူဟောင်းတွေထဲက လေးခုက တိုင်ဘေးရီးယက်စ်ဆီဇာရဲ့အကြောင်းကို ရည်ညွှန်းဖော်ပြထားခြင်းဖြစ်ပြီး အဲဒီစာမူ လေးခုစလုံးရဲ့ အရေးအသားတွေက ကိုက်ညီမှုမရှိကြပဲ သူကကမ္ဘာပေါ်မှာ အသက်ရှင် နေထိုင်ခဲ့တယ်ဆိုတာကို ဖော်ပြထားတယ်ဆိုတဲ့အချက် တစ်ခုနဲ့ပဲတူနေပါတယ်။

ထောင်ပေါင်းများစွာသော ရှေးဟောင်းစာမူတွေထဲမှာ သခင်ယေရှု ခရစ်တော်ကဂါလိလဲကမ်းခြေမှာ ဘယ်တုန်းကမှ လမ်းလျှောက်ခြင်း၊ အသက်ရှင်ခြင်း မပြုခဲ့ဘူးလို့ ဖော်ညွှန်းထားတယ်ဆိုရင် တစ်စုံတစ်ယောက်က ဘယ်လိုကောက်နှုတ်ရေးသားလို့ ညွှန်းထားတယ်တုန်းကတမူတွေနေပါတယ်။

၁၄၅ဝ မတိုင်ခင်က ဂျိုဟန်ဂူတန်ဘတ်ရဲ့ရွေ့လျားလို့ရတဲ့ လက်လှည့်စက် တွေ မပေါ်သေးခင်မှာ သမ္မာကျမ်းစာ (ဓမ္မဟောင်းနဲ့ ဓမ္မသစ်ကျမ်း နှစ်ကျမ်းစလုံး) ကို လက်နဲ့ပဲကူးရေးခဲ့ရတယ် ဆိုတာကို သတိရလိုက်ပါ။ အပတ်တကုတ်ကြိုးစားပြီး အပင်ပန်းခံလုပ်ရတဲ့ အလုပ်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ စာလိပ်တွေနဲ့ စာသင်ခန်းထဲမှာ လုပ်ဆောင် ကြခြင်းကို Scriptoriumလို့ ခေါ်ကြပါတယ်။ ဆရာ သို့မဟုတ် ခေါင်းဆောင်က ခုံတန်း တွေရဲ့ရှေ့မှာထိုင်ပြီးနှုတ်တိုက်ချပြ၊ ဖတ်ပြတဲ့စာကို စာရေးသူတွေက သေသေချာချာ တစ်လုံးချင်း ကူးရေးရပါတယ်။ တကယ့်ကို အလေးအနက်ထားရတဲ့ တာဝန်ကြီး တစ်ရပ်ပဲဖြစ်ပါတယ်။

နောင်လာနောက်သားတွေ စာလိပ်ကို ပြန်ပြီး ရှာဖွေတွေ့ရှိခြင်းအားဖြင့် များစွာသော အထောက် အကူရင်းမြစ်တွေ ရနိုင်ဖို့ရည်ရွယ်ပြီး အမှားမခံပဲ စာလိပ် တွေကို မြေမြှုပ်ခဲ့တာ လည်းရှိမှာဖြစ်ပါတယ်။ စာလိပ်တွေကို အသုံးပြုဖို့ သိပ်ဟောင်းနွမ်း လာရင် မြေမြှုပ်ခြင်း သို့မဟုတ် မီးရှို့ပစ်လိုက်တာတွေ လုပ်ကြပါတယ်။

ရှေးတုန်းက ရိွလို့ခေါ်တဲ့ သူတွေက သမ္မာကျမ်းစာကို ကူးရေးတဲ့အချိန် အခန်းထဲကို ဘုရင်ကလမ်းလျှောက်လာတယ်ဆိုရင်တောင်မှ စာရေးသူက မတ်တပ်ရပ် ဂါဝရမပြုပဲ အဲဒီအပိုင်းပြီးတဲ့အထိကူးရေးရပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဘုရင်ဆိုတာ သေမျိုးဖြစ်နေလို့ အချိန်တန်ရင်သေရမှာဖြစ်ပေမယ့် ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါတ်တော်က သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်ပြီး ထာဝရတည်မြဲနေမှာဖြစ်အတွက်ပဲ ဖြစ်ပါ တယ်။

ရာစုနှစ်တစ်လျှောက်လုံးမှာ သမ္မာကျမ်းစာက ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါတ် တော်အဖြစ် လေးစားအထင်ကြီးခံခဲ့ရပြီး လွန်ခဲ့တဲ့ ရာစုနှစ်အနည်းငယ် လောက်ကမှ ကြည်ညိုလေးစားမှုတွေ ယုတ်လျော့လာခြင်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ၁၉၃၃ခုနှစ်တုန်းက ဗြိတိသျှ အစိုးရက ရုရှားအစိုးရထံမှ ကိုဒက်စိုင်းနိုက် (Codex Sinaiticus) သို့မဟုတ် စိုင်းနိုက်စာမူဟောင်းကို ငွေပေးပြီးဝယ်ယူခဲ့ပါတယ်။ အရေးကြီးတဲ့ အဲဒီရှေးဟောင်း စာမူတွေကို ဗြိတိသျှသမိုင်းပြတိုက်ဆီကို သယ်ဆောင် လာပြီး အဲဒီမှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ သိမ်းဆည်းထားကြပါတယ်။ လန်ဒန်မြို့ရဲ့ လမ်းမပေါ်ကို သယ်ဆောင်သွားတဲ့အခါမှာ လူတွေက ငြိမ်သက်စွာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဦးထုပ်တွေကို ချွတ်ကာ ရှေးစာမူကို အရိုအသေ ပေးကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီကနေ့မှာတော့ သမ္မာကျမ်းစာကို ဒီလိုပုံစံနဲ့ အလေးအနက် ပြုတာတွေအလှမ်းဝေးခဲ့ပါပြီ။ ။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို ထိန်းသိမ်းခဲ့ကြသာ မာဆိုရက်တစ်လို့ ခေါ်သည့် ဂျူးစာရေးများ၏ ပံ့ပိုးဆောင်ရွက်မှုများ ၊“ဓလေ့ထုံးတမ်း” အရ ဟေဗြဲစကားလုံးမှာ မာဆိုရက်လို့ခေါ်ပြီး မာဆိုရက်တစ် ဆိုတာကတော့ သမ္မာကျမ်းစာကို ချစ်မြတ်နိုးသူတို့အားလုံး၊ အကြွေးတင်နေကြသော အဖွဲ့လို့ အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်။ ဘာကြောင့်လဲ။ အေဒီ သုံးရာစုနဲ့ လေးရာစု အတောအတွင်း အသင်းတော်အာဏာလွှမ်းမိုးတဲ့အချိန်မှာ ဂျူးရိဗွီတွေက ခရစ်ယာန်စာပေတွေကို တွင်ကျယ်စွာကူးယူဖြန့်ဝေခြင်းတွေကို အလေးထားလုပ်ဆောင်လာကြပါတယ်။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းပျက်စီးမှာ ဖရိုဖရဲဖြစ်မှာကို စိုးရိမ်ပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့ စာမူ အထောက်အထားတွေ တစ်ဟုန်ထိုးတိုးတက်လာတာကို ခဏထားလိုက်ပြီး ဂျူးဘာသာရေးနဲ့ဆိုင်တဲ့ကျောင်းနှစ်ကျောင်းကိုမက်ဒေသရေးနီးယန်းဒေသမှာ တစ်ကျောင်း၊ ဂါလိလဲမှာ တစ်ကျောင်းတည်ဆောက်ခဲ့ပါတယ်။ ။

သူတို့ရဲ့အဓိက ရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ ရှေးဟောင်း စာမူတွေကို စုဆောင်းခြင်း၊ တည်ဆောက်ခြင်းနဲ့ ထိန်းသိမ်းခြင်းတွေ ပြုလုပ်ဖို့ပဲဖြစ်ပါ တယ်။ သူတို့ရဲ့ ကြီးမြတ်တဲ့လုပ်ငန်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး လုပ်ဆောင်တဲ့အခါမှာ အသင်းတော် အတွက် သူတို့အနည်းငယ်စိုးရိမ်ပူပန်နေတာရှိပါတယ်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းက ဓမ္မသစ် ကျမ်းအတွက် လက်ကိုင်တုတ်ဖြစ်ပေမယ့် ယုံကြည်သူတွေက ပညတ်တရား အောက်မှာမဟုတ်ဘဲ ကျေးဇူးတော်အောက်မှာရှိပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းကို နားလည်နိုင်ဖို့ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းက ခိုင်မာတဲ့အုတ်မြစ် ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။

သူတို့ပါဝင်လုပ်ဆောင်နေကြတာကတော့

ကျမ်းပိုဒ်ထဲမှာသရအက္ခရာနဲ့သံပြောင်းသင်္ကေတတွေထပ်ထည့်ခြင်း
အသံထွက်နဲ့ဆိုင်တဲ့စံနှုန်းတွေကိုတိုးတက်လာစေခြင်း၊

. ထောင်ပေါင်းများစွာသော စာလိပ်နဲ့ ရှေးဟောင်းစာမူတွေကို စုဆောင်း၍

အမျိုးအစားခွဲခြင်း၊

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကိုလေးစားမြတ်နိုးတဲ့စိတ်မြှင့်တင်ပေးခြင်း
နှစ်ပေါင်း၁၅ဝဝခန့်ရှိစံထားလောက်တဲ့ကျမ်းတွေကိုထိန်းသိမ်းခြင်း

စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတာကတော့ မာဆိုရက်တစ်တွေက အမှားအယွင်း မရှိ တိကျသေချာအောင် ဘယ်လိုကူးယူခဲ့သလဲဆိုတဲ့ အချက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ရေတွက် ခြင်းနဲ့ ဆိုင်တဲ့အစီအမံတွေက ရှုတ်ထွေးလှတယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းကို နေးလ်လိုက်ဖွတ် ကရှင်းပြခဲ့ပါတယ်။

စာအုပ်တိုင်းမှာရှိတဲ့ စာလုံးတွေ၊ စကားစုတွေ၊ ကျမ်းပိုဒ်တွေကို သူတို့က နံပါတ်တွေတပ်ကြပါတယ်။ စာအုပ်တိုင်းက စာတွေပါတဲ့ အချိန်တွေကို ရေတွက်ကြပါတယ်။ စာပိုဒ်တွေထဲမှာပါတဲ့ ဗျည်းနဲ့ တိကျတဲ့ အရေအတွက် အားလုံးကို မှတ်သားကြပါ တယ်။ ပင်တေကျုဒ် (ကျမ်းငါးကျမ်း) ထဲကစာ၊ စာလုံးကျမ်းပိုဒ်တွေကိုရေတွက်ခဲ့ကြတယ်။ဟေဗြဲကျမ်းထဲကရေတွက်လို့ရတဲ့ အရာတွေအားလုံးကို ရေတွကြတယ်။ ဒီလိုသေချာလုပ်ထားပြီး ကျမ်းကို ကူးချပြီးတဲ့အခါမှာ ကျမ်းကို အသုံးမပြုခင် အမှားအယွင်းတွေကို သေချာ စစ်ဆေးကြပါတယ်။

ကျမ်းရဲ့အစွန်ဘက်မှာ မှန်ကန်ကြောင်းအတည်ပြုတဲ့ အမှတ်အသားတွေကို မာဆိုရက်တစ်တွေက ပြုလုပ်ထားကြပါတယ်။ ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးကို ကွန်ပျူတာနဲ့ လွယ်လွယ်ရိုက်နိုင်ပေမယ့် သမ္မာကျမ်းကို အမှားအယွင်းမရှိ တိကျအောင် ကူးရေး နိုင်တယ် ဆိုတာက မယုံနိုင်စရာပဲဖြစ်ပါတယ်။

သင့်အနေနဲ့ အံ့ဩမိမှာပါ။ ကျမ်းစာကိုပြန်စစ်ကြည့်တဲ့အခါမှာ မှားလို့ ပယ်ထားတာတွေ ထပ်ဖြည့်တာတွေရှိပါသလား။ မှန်ပါတယ် အားလုံး ပြီးသွားတဲ့အခါမှာ တကယ်တော့ အမှားတွေရှိနေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အရှုပ်အယှက်တွေ မသေချာမှုတွေ ဖြစ်လာစေပြီး အရေးကြီးတာတွေကျန်ခဲ့တာမျိုး တစ်ယောက် ယောက်က ပြန်ပြီး အနက်ဖွင့်ပေးရတာမျိုးရှိပါသလား။

ခေတ်သစ် သိပ္ပံပညာရဲ့ပံ့ပိုးမှု

ဆယ့်ကိုးရာစုကနေစပြီး ကျမ်းတတ်ပညာရှင်တွေက ရှေးစာမူတွေ ဖတ်ကြည့်တဲ့အခါမှာ ကွဲပြားနေတဲ့အချက်ကို ဖြေရှင်းဖို့ ကျမ်းပိုဒ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ဝေဖန် ဆန်းစစ်မှုတွေလုပ်ဖို့ ကြိုးစားလာကြပါတယ်။ “ကျမ်းပိုဒ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ဝေဖန်ဆန်းစစ်မှု တွေက ရိုးရိုးလေးပါပဲ”လို့ နေးလ်လိုက်ဖွတ်က ပြောပါတယ်။ “မူရင်းစာရေးဆရာရဲ့ အရေးအသားထဲက တိကျတဲ့စကားလုံးတွေကို ရှာဖွေနိုင်ဖို့ ရနိုင်သမျှ အထောက် အထားတွေနဲ့ နှိုင်းယှဉ်လေ့လာနိုင်ဖို့ ရှာဖွေလုပ်ဆောင်ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ အရည်အသွေးကတော့ ဂရိ ကျမ်းစာအုပ်အစစ်ထဲကဖတ်လို့ အဆင်မပြေတဲ့ အချက် အလက်တွေကို ပယ်ရှားပစ်ဖို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ပေါလ်ဒီဝက်နာက ကျမ်းပိုဒ်နဲ့ ဆိုင်တဲ့ ဝေဖန်ဆန်းစစ်ခြင်းကို အနက်ဖွင့်ထားပါတယ်။ “သိပ္ပံပညာနဲ့ အနုပညာ ပေါင်းစပ်ပြီး ကျမ်းပိုဒ်အတွက် အသင့်လျော်ဆုံးသောစကားလုံးကို ရှာဖွေသတ်မှတ် ပေးခြင်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ တနည်းအားဖြင့်ပြောရရင် မူရင်းကျမ်းနဲ့အနီးစပ်ဆုံး စကားလုံးကို အတည် ပြုပေးခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။

အသင်းတော်တွေ ညဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု ခံရပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း (တမန် ၇ ထဲမှာအသေးစိတ်ဖေါ်ပြထားတယ်) ယုံကြည်သူတွေက နေရာအသီးသီးသို့ ပျံ့နှံ့သွားကြတယ်။ တချို့က အီဂျစ်ပြည်ထဲဝင်သွားပြီး အလက်ဇန်းဒယန်းမှာ အခြေချကြပါတယ်။ တချို့က ဂျူးတွေရဲ့ ညှဉ်းဆဲခံရကာ နဲနဲသက်သာတယ်ထင်ပြီး ရောမမြို့က နေစီစရီးယားမြို့ကို ထွက်သွားကြပါတယ်။ တချို့က မြောက်ပိုင်းမှာရှိတဲ့

ကွန်စတန်တင်နိပယ်မြို့ကြီးဆီ၊ တချို့က အနောက်ဘက်ကို ထွက်သွားပြီး ရောမမှာ အခြေချကာ အသင်းတော်တည်ထောင်ခဲ့ကြပါတယ်။ သူတို့ ဘယ်နေရာပဲသွားသွား ကူးရေးထားတဲ့ ဇဝံဂေလိကျမ်းနဲ့ အဖိုးတန်စာတွေကို သူတို့နဲ့အတူ ယူဆောင်ပြီး တန်ဖိုးထားကြပါတယ်။

ဒီမြို့တွေက ရှေးစာမှုတွေကို ပြန့်ပွားစေတဲ့ အဓိကနေရာတွေဖြစ်လာပြီး သူသူ့ဆီမှာရှိတဲ့ စာမူတွေကို သူတို့ရဲ့မိသားစုတွေဆီကို လက်ဆင့်ကမ်းကြပါတယ်။

အလက်ဇန်းဒယန်း – အီဂျစ်ပြည်အလက်ဇန္ဒာမှ
အနောက်ပိုင်း – ရောမမြို့မှ
ဘိုင်ဇန်တိုင်း – ကွန်စတန်တင်နိုပယ်မှ
ပါလက်စတိုးနီးယန်း – တိဖက်ရီးယင်မှ

အခုခေတ်မှာ ရှေးဟောင်းစာမူတွေကို ပြန်လည်ရှာဖွေတွေ့ရှိနိုင်ပြီး ပညာရှင် တွေရဲ့လက်ထဲကို လွယ်လင့်တကူ ရောက်ရှိနိုင်ပြီဖြစ်တဲ့အတွက် စာမူတွေထဲကကွဲပြား ခြားနားချက်တွေကို မူရင်းနဲ့ ပြန်ချိန်ထိုးပြီး ဖြေရှင်းနိုင်ပါပြီ။

တကယ်လို့ အလက်ဇန်းဒယန်းက စာကူးရေးတဲ့လူဟာ အမှားလုပ်ခဲ့မိမယ် ဆိုရင်လည်း သိသာထင်ရှားလှပါတယ်။ စာလုံးတစ်လုံးတစ်လေ မှားပေါင်းထား တာတွေ၊ ထပ်ရေးမိတာတွေ တစ်ကြောင်းလောက် ပြုတ်ကျန်ခဲ့တာတွေရှိတဲ့အခါမှာ ဒီစာပိုဒ်ကိုပဲ အမှားအယွင်းမရှိ ကူးချထားတဲ့ မူပွားတွေရှိနေပါတယ်။ အကယ်၍ အလက်ဇန်းဒယန်းက စာမူဟောင်းတွေထဲမှာ ကျန်ခဲ့တာတွေရှိနေရင် ဒီစာမူက အခြားဒေသကလား အခြား အုပ်စုတွေဆီကလားဆိုတာ သံသယဖြစ်နိုင်စရာရှိပါတယ်။

အောင်မြင်စွာ ရေးသားပြီးစီးတဲ့ စာမူကြမ်းတွေတောင်မှ အမှားတွေပါနေတာကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် ဒါကမူကွဲလို့ခန့်မှန်းလို့ရပြီး မူကွဲရေးထားတာတွေက တကယ့်မူရင်း နဲ့တော့ ကွဲပြားမှုရှိတဲ့ သဘောကို သက်ရောက်ပါတယ်။ ဆိုလိုတာက စကားလုံးတစ်လုံး အတွက် ထောင်နဲ့ချီတဲ့ မေးခွန်းတွေရှိနိုင်တယ်ဆိုတာကို ထူးချွန်ထက်မြက်တဲ့ ပညာရှင် ဖြစ်တဲ့ ကျမ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဝေဖန်သုံးသတ်မှုပြုသူ အက်ဖ်ဂျေအာတော့ (အော့) က ပြောခဲ့ပါတယ်။

ဒီမူကွဲတွေက ဘယ်လောက်အထိအရေးပါသလဲ။ ဘာမှသိပ် အရေးမပါလှ ပါဘူး။ အရေးကြီးတဲ့ ယုံကြည်ချက်၊ သွန်သင်ချက် ဒါမှမဟုတ် သမိုင်းအချက်အလက်

တွေကို ထိခိုက်ပျက်ပြယ်သွားစေခြင်းမျိုးမရှိပါဘူး။ သင့်ရဲ့ကျမ်းစာအုပ်ကို ကောက်ကိုင်ပြီး ဖတ်လိုက်တဲ့အခါမှာ သင့်အတွက် စိတ်ချလုံခြုံမှုကို ခံစားနေရတာက အံ့ဩစရာပါပဲ။

ကျမ်းပိုင်းဆိုင်ရာဝေဖန်သုံးသပ်မှုတွေပြုတဲ့သူတွေကသူတို့ရဲ့လုပ်ငန်းစဉ်နဲ့ပတ်သက်ပြီးစည်းမျဉ်းအချို့ရေးချကြပါတယ်။

ပိုပြီးရှေးကျတဲ့ စာမူတွေကို ပိုကောင်းတယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။မူရင်း

ရေးသားခဲ့တဲ့အချိန်နဲ့ပိုပြီးနီးကပ်နေမယ်ဆိုရင်ဒီစာမူကိုပြောင်းဖို့ပြင်ဖို့ကအချိန်သိပ်နည်းနေမယ်ဆိုတဲ့သဘောပါပဲ။

. လိုရင်းတိုရှင်းရေးသားထားတာကိုလက်ခံပါတယ် (ဒီယူဆချက်အရတစ်စုံတစ်ယောက်ကတစ်ခုခုကိုဝေဖန်သုံးသပ်ဖို့ခက်နေတယ်ဆိုရင်သူ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်အတွေးကိုထပ်ထည့်လိုက်တဲ့အတွက်စာကြောင်းရှည်လာနိုင်တယ်ဆိုတဲ့သဘောပါပဲ)။

. ဖတ်ရခက်တာတွေကို ပိုပြီးဦးစားပေးပါတယ်။ ဘာ့ကြောင့်လဲ။ စာရေးတွေက နားလည်ရလွယ်အောင်ကျမ်းပိုဒ်ကိုရှင်းလင်းအောင်ဖြည့်လိုက်တာမျိုးလည်း ရှိပါတယ်။

. စာရေးသူရဲ့ ဟန်ပန်နဲ့သွင်ပြင်လက္ခဏာကိုက်ညီမှုရှိတဲ့ အရာတွေကို ဦးစား ပေးပါတယ်။

. ယုံကြည်ခြင်းကို ဦးစားမပေးထားတဲ့ အရေးအသားတွေက အပြောင်းအလဲ

အနည်းငယ်လောက်ပဲရှိတယ်လို့ယူဆကြပါတယ်။

သူတို့ရဲ့ ခေတ်ကာလနဲ့ အကိုက်ညီဆုံး စာအရေးအသားတွေက မူရင်းကျမ်း

တွေနဲ့နီးစပ်တယ်လို့ယူဆကြပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိခိုက်အောင်ငြိမ်းခြောက်မှုတွေနဲ့ကြုံဆုံရတဲ့ အချိန်မှာ ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ ကြိုးစားပြီး ရှင်သန်နေကြပါသလဲ။

ရှင်မသဲက သခင်ယေရှုရဲ့ အသက်တာ သေခြင်းနဲ့ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း အကြောင်းကို ရေးဖို့ ကြိုးစားတဲ့အချိန်ကစပြီး ဒီကျမ်းစာကို ဖျက်ဆီးပစ်ဖို့ ရန်သူတွေ နေတယ်။ အသုဘချရင်း ဖြည်းညင်းစွာ အချက်ပေးတဲ့ခေါင်းလောင်းသံလိုပဲ

အတွက် အချက်တစ်ရာမက အသံပေးနေပေမယ့် လူသတ်ကောင်ကတော့က မနေပါဘူး” လို့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါမာက္ခဒေါက်တာဘားနတ်ရမ်က သုံးသပ်တင်ပြထားပါတယ်။

ပထမတစ်ယောက်ကတော့ ရောမအင်ပါယာရှင်ဖြစ်တဲ့ ဂဲအော(စ်) အော်ရဲ ရီးယပ်(စ်) ဗာလဲရီးယပ် ဒိုင်အိုကလဲတီးနပ်(စ်) Gaius Aurelius Valerius Diocletianusဖြစ်ပြီးအတိုကောက်ကတော့ဒိုင်အိုကလဲရှင်းဖြစ်တယ်။သူကအတ္တကြီး သူဖြစ်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ ဘုရားလို့ကြော်ငြာပြီး သူ့ကို ကိုးကွယ်ခိုင်းခဲ့ပါတယ်။ (သုံးပါး တစ်ဆူထဲမှာ လစ်ဟာနေတဲ့နေရာကိုရှာပြီး ထာဝရအကိုးကွယ် ခံချင်တယ်)။ သူ့ရဲ့ လက်သည်းတွေကို ရွှေဆိုင်းချထားပြီး သူ့ရဲ့ဆံပင်ပေါ်မှာ ရွှေမှုန်တွေ ဖျန်းပက် ထားတယ်လို့ သမိုင်းပညာရှင်တွေကပြောကြတယ်။ သူ့ရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ လုပ်ရပ်တစ်ခု ကတော့ အေဒီ(၃၀၃)ခုနှစ်မှာ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်တွေအားလုံးရဲ့ သမ္မာကျမ်း (ဓမ္မဟောင်းရော ဓမ္မသစ်စာလိပ်တွေကိုပါ) ဖျက်ဆီးပစ်ရန် အမိန့်ထုတ် လိုက်ပါတယ်။

အဲဒီနှစ်ထဲမှာပဲနီကိုမီဒီယာကောင်စီကိုကျင်းပပြီး ခရစ်ယာန်တွေအားလုံးကို ဖျက်ဆီးဖို့ နိုင်ငံရေးဆုံးဖြတ်ချက်ချခဲ့ပါတယ်။ အသင်းတော်တွေနဲ့ ကျမ်းစာအုပ် ကိုယ်မှတ်ထားတယ်။ အဲဒီအချိန်က ရိုသေလေးစားထိုက်တဲ့ ခရစ်ယာန် ခေါင်းဆောင် ထဲက တစ်ပါးဖြစ်ပြီး အသင်းတော်ဖခင်ဖြစ်တဲ့ အူစီဘီးယက်ရဲ့ အမိန့်ထုတ်ပြန် ချက်စာစောင်ထဲကပါတဲ့အချက်ကို ရေးသားဖေါ်ပြထားပါတယ်။ “အသင်းတော်တွေကို အုတ်မြစ်ကနေ လှန်ထုတ်ပစ်ဖို့ မြင့်မြတ်တဲ့ကျမ်းစာတွေကို မီးရှို့ဖျက်ဆီးဖို့ ဂုဏ်သိက္ခာ ဘယ်လောက်ပဲရှိရှိ ရှုတ်ချဖျက်ဆီးပစ်ဖို့ အမိန့်ပေးထားပါတယ်။”

ဘုရားကျောင်းတွေကို ဖြိုဖျက်ပစ်လိုက်ပြီး ထောင်ပေါင်းများစွာသော ရှေးဟောင်းစာမူတွေ (စာလိပ်တွေကို စာလိပ်လိုက်လိပ်ထားသည်) ကို ရောမစစ်သား တွေဆီ ပို့ပေးရပြီး သူတို့ကရောမဈေးနဲ့ လမ်းမတွေပေါ်မှာ မီးရှို့ဖျက်ဆီးပစ်ကြပါတယ်။

ဒိုင်အိုကလဲရှင်းက ဒီစာအုပ်ကို အားလုံးဖျက်ဆီးခဲ့တယ်ဆိုတာကို သူစိုက်ထူ ထားတဲ့ ကျောက်တိုင်ပေါ်မှာ ရေးသားထားတဲ့ “ခရစ်ယာန်ဆိုတဲ့ အမည်နာမ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး” ဆိုတဲ့ စာတမ်းက သက်သေထူနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆယ်နှစ် ကြာတဲ့အခါမှာ သမိုင်းပညာရှင်တွေရဲ့ အဆိုအရ ဒိုင်အိုကလဲရှင်းက မချိမဆန့် ဝေဒနာကို ခံစားရပြီး ကွယ်လွန်သွားတဲ့အခါ အများက လက်ခံသဘောတူထားတာ ကတော့ သူ့ရဲ့အတွင်းကလီစာတွေမှာ ကပ်ပါးတချို့ သို့မဟုတ် ဖက်ခွက်နာဖြစ်ပြီး ဆုံးပါး | ခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

စာကြွင်း။ ။ဒိုင်အိုကလဲရှင်းနောက်တွင် ကွန်စတန်တင်အင်ပါယာရှင် ဖြစ်လာခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့ကြည့်ရှုမှုအောက်မှာ အသင်းတော်တွေက ပြန်လည်တိုးတက်လာကာ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုတွေ လျော့ပါးလာခဲ့ပါတယ်။ အေဒီ (၃၂၂)မှာ ကွန်စတန်တင်က အသင်းတော်တွေအတွက် ကျမ်းစာ ငါးဆယ်ထုတ်ဝေဖို့ အမိန့်ပေးခဲ့ပြီး ကွန်စတန်တင် နိုပယ်မြို့မှာ စတင်လုပ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီစာအုပ်တွေကို “အကောင်းစားသားရေ ပြားပေါ်မှာ ဖတ်လို့ရအောင် ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ ရေးသားရခြင်း အဆင်ပြေပြီး သယ်ရ လွယ်ကူခြင်း ကျွမ်းကျင်တဲ့ စာရေးတွေက ရေးသားခြင်း စသည်တို့ကြောင့် အနုပညာ လက်ရာတွေနဲ့ ပြီးပြည့်စုံစွာ ပုံဖေါ်ထားပါတယ်။” ကွန်စတန်တင်နိုပယ်မှာ ခမ်းနား ထည်ဝါတဲ့ ကျမ်းစာအုပ်ကြီးနှစ်ကောင်ရှိနေပြီး ဆိုင်းနိုက်ရှေးဟောင်းစာမူနဲ့ ဗာတီကန် ရှေးဟောင်းစာမူတို့ဖြစ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနှစ်အုပ်လုံးက အင်ပါယာရှင်က အမိန့်ပေးပြီး ရေးခိုင်းတဲ့စာအုပ် မဟုတ်ပါဘူး။

မေလ (၃၀)၊ ၁၇၇၈မှာ ကွယ်လွန်ခဲ့တဲ့ Francois-Marie Arouet de Voltaire က “နောက်လာမယ့်ရာစုမှာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ကျမ်းစာအုပ်တစ်အုပ်မှ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး” လို့ပြောခဲ့ပါတယ်။ သေချာတဲ့အရာတစ်ခုကို သူ လက်လွှတ်လိုက်ရ တာပါ ပဲ။ ဒီကနေ့ နှစ်ဆယ့်တစ်ရာစုမှာ ဖြစ်ပေါ်နေတာတွေကို သူသိရင်တော့ သိပ်ကိုအံ့သြ သွားမှာပါ။ ဗြိတိသျှမှ သမ္မာကျမ်းစာအဖွဲ့ရဲ့ သုံးသပ်ချက်အရ သုံးစက္ကန့်အတွင်း ကျမ်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကို ထုတ်ဝေနေပြီး ကမ္ဘာနဲ့အဝှမ်းမှာ ကျမ်းအက္ခရာစဉ်၊ သမ္မာ ကျမ်းစာလေ့လာမှုလမ်းညွှန်၊ အခြားသော ဘာသာရေး စာပေတွေမပါပဲ ကျမ်းစာအုပ် ချည်းကိုပဲ နေ့တိုင်း စက္ကန့်တိုင်း ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေနေပါတယ်။ ဗော်တဲယားက သူသေပြီး တဲ့နောက် ဂျီနီဗာ သမ္မာကျမ်းစာအဖွဲ့အစည်းက ပုံနှိပ်တိုက်ကို ဝယ်လိုက်ပြီး သမ္မာ ကျမ်းစာကို ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေဖြန့်ချီတာကိုသိခဲ့ရင် အတော့်ကို စိတ်ရှုတ်မိမှာပါပဲ။

အင်္ဂလန်အစိုးရ ဟင်နရီ -၅က သမ္မာကျမ်းစာဖတ်ခြင်းက ပြစ်မှုကျူးလွန်ခြင်း ဖြစ်ပြီး သမ္မာကျမ်းစာအုပ်ကို ပိုင်ဆိုင်တဲ့လူတွေကို ဥပဒေအရ အပြစ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို ဆိုးရွားတဲ့ အာဏာရှင်အစိုးရတွေက သမ္မာကျမ်းကို ပစ်မှတ်အဖြစ်ထားပြီး ပျက်စီးအောင် လုပ်ကြတာကို အချိန်နဲ့ အခြေအနေတွေက အမြဲအခွင့်မပေးပါဘူး။ မကြာသေးခင် အချိန်က ဘုရားမဲ့ဝါဒကို ယုံကြည်တဲ့ အစိုးရအဖွဲ့ဖြစ်တဲ့ ကွန်မြူနစ်တွေက သူတို့ရဲ့ ဒသနိကအတွေးအခေါ်အရကျမ်းစာအုပ်ဖြန့်ဝေခြင်းကို ကန့်ကွက်တားဆီး ခဲ့ပါတယ်။

နှစ်ဆယ်ရာစုမှ ကျမ်းစာအုပ်ကို မဖျက်ဆီးနိုင်အောင်စိန်ခေါ်ခြင်း

တရုတ်ပြည်ရောက်တုန်းက လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေးအရာရှိတွေနဲ့ အပြန်အလှန် စကားပြောခဲ့တာကို သတိရမိပါတယ်။ ၁၉၈ဝ အစောပိုင်းမှာ ကျွန်တော်ကလူ (၂၅)

ယောက်အဖွဲ့ကို ပုလဲမြစ်ကမ်းဆီခေါ်သွားစဉ် တရုတ်မှာရှိတဲ့ ခရစ်ယာန်တွေအတွက် ကျမ်းစာအုပ်တွေကို ယူသွားကြပါတယ်။ အဲဒီတုန်းက တရုတ်ပြည်မှာ ယုံကြည်သူ ၂၅ဝဝဝဝ အတွက် ပုံနှိပ်ကျမ်းစာအုပ် တစ်အုပ်စီ ခန့်မှန်းပြီးယူသွားကြပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့သားတွေရဲ့ လက်ဆွဲအိတ်ထဲမှာ ကျမ်းစာအုပ်ကို တွေ့တဲ့ အခါမှာ ကျွန်တော်က အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဖြစ်တဲ့အတွက် အကောက်ခွန်အရာရှိတွေရဲ့ အခန်းငယ်လေးဆီကို ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့ပါတယ်။

ထိုအခိုက်မှာ ကျွန်တော်က “ဘာပြဿနာ ဖြစ်တာလဲ” လို့မေးခဲ့ပါတယ်။

“မင်းဆီမှာ ကျမ်းစာအုပ်တွေပါလာတယ် ကျမ်းစာအုပ်ကို တရုတ်ပြည်ထဲ

ယူဆောင်ခွင့်မပြုဘူး

“ဒီစာအုပ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘာမှကြောက်စရာမလိုဘူး။ ဒီစာအုပ်ကလူတွေကို ရိုးသားဖို့၊ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်ဖို့၊ ဥပဒေကိုနာခံလိုက်လျှောက်တဲ့ နိုင်ငံသားကောင်းတွေ ဖြစ်ဖို့လုပ်ဆောင်ပေးတာ တစ်ခုပဲရှိတယ်” လို့ ကျွန်တော်က ပြန်ပြောခဲ့ပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ ကောင်းမြတ်မှုကို အကျိုးအကြောင်းနဲ့ရှင်းပြတဲ့အခါမှာ ငြင်းခုံပြောဆိုတာတွေလည်းရှိခဲ့ပါတယ်။ တရုတ်အစိုးရက နောက်ဆုံးတော့ အလျှော့ ပေးပြီး “သမ္မာကျမ်းစာ ဆန့်ကျင်ခြင်း”ကို လျှော့ပေါ့ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို ပါးနပ်စွာ လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် အဖိုးတန်တဲ့ ပြောစရာလေးတွေ ပေါ်ထွက်လာပါတယ်။

၆။ ကမ္ဘာပေါ်မှာလွှမ်းမိုးမှု အပြုနိုင်ဆုံးလူတွေရဲ့ ကိုယ်ရေး ရာဇဝင်(အတ္ထုပ္ပတ္တိ) တွေထဲမှ သမ္မာကျမ်းစာရဲ့တစ်မူထူးခြားသော အချက်များ

လာရီကင်းက တီဗွီ၊ ရေဒီယို တင်ဆက်တဲ့ အစီအစဉ်တွေမှာ ထင်ပေါ် ကျော်ကြားတဲ့ အစီအစဉ်မှူးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာပေါ်က ကျော်ကြားသူတွေကို အင်တာဗျူး မကြာခဏလုပ်ခဲ့ရတဲ့သူလည်းဖြစ်ပါတယ်။ ဘယ်မေးခွန်းကိုမဆိုမေးဖို့ သူတွန့်ဆုတ်တာ မရှိခဲ့ဖူးပေမယ့် အစီအစဉ်တစ်ခုမှာ ဧည့်သည်တစ်ယောက်က သူ့စားပွဲဆီကိုလာပြီး သမိုင်းရှုထောင့်ကနေပြီး အင်တာဗျူးလုပ်ဖို့ အကြိုက်နှစ်သက်ဆုံး

သူဘယ်သူလဲလို့မေးခဲ့ပါတယ်။ သူဖော်ပြတဲ့အမည်ကတော့ သခင်ယေရှုခရစ်တော်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

“သင်သူ့ကို ဘာမေးမှာလဲ” လို့ ဧည့်သည်ကသူ့ကို စိန်ခေါ်ခဲ့ပါတယ်။ လာရီကင်းက လေးနက်စွာဖြေခဲ့ပါတယ်။ ။

“ကျွန်တော်မေးချင်တာကတော့ သင်က အပျိုစင်ကနေမွေးဖွားခဲ့သလား” ဆိုတဲ့ မေးခွန်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူရဲ့အဖြေက သမိုင်းကြောင်းကို အနက်ဖွင့်ပေးမှာ ဖြစ်တယ်။ သခင်ယေရှုရဲ့မွေးဖွားခြင်းက သဘာဝလွန်တရားလားဆိုတာကို ဂျူးတွေ၊ ဘုရင်တွေက ဒီအကြောင်းကို အလေးထားကြပါတယ်။ အကယ်၍ သူကအပျိုစင်က မွေးတာမဟုတ်ပဲ၊ သမ္မာကျမ်းစာကို ကိုယ်စားပြုတဲ့သူတစ်ယောက်မဟုတ်ခဲ့ရင် သူက အတုအယောင်သမားတစ်ဦးပဲဖြစ်မှာပါ။ ဧဝံဂေလိကျမ်းကို ရေးသားတဲ့သူက ပရောဖက်ပြုချက်တွေကို ပြည့်စုံစေပြီး အပျိုကညာမှ မွေးဖွားခဲ့တယ်လို့ ပြောထားတဲ့ အတွက် အပျိုစင်ကနေ မွေးခြင်းမဟုတ်ခဲ့ရင် သူတို့ရေးထားတာတွေက သံသယရှိစရာ ဖြစ်လာမှာပါ။ ဟေရှာယ ၇၁၄ မှာ ပရောဖက်ပြုထားတဲ့ “သတို့သမီးကညာသည် ပဋိသန္ဓေစွဲယူ၍ သားယောက်ျားကို ဖွားမြင်လတ္တံ့” ဆိုသည့်အချက်က အမှန်တကယ် ပြီးပြည့်စုံခဲ့ပါသလား။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာ ဖော်ပြချက်အရ ရှင်းလင်းသေချာတဲ့ အသုံး အနှုန်းတွေနဲ့ ဒီအကြောင်းတွေကို ပြီးပြည့်စုံစွာနားလည်စေခဲ့ပါတယ်။

ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာ အဓိကပုံဖော်ထားတာက ခရစ်တော်ရဲ့ အကြောင်းဖြစ်ပြီး သမ္မာကျမ်းစာမှအပ အခြားနေရာတွေမှာ သူ့အကြောင်း၊ သူ့ရဲ့သာသနာလုပ်ငန်း၊ သူ့ရဲ့အသက်တာ သေခြင်းနဲ့ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းအကြောင်းကို ကျွန်ုပ်တို့အား အနည်း ငယ်သာ ဖော်ပြထားပါတယ်။

ဓမ္မသစ်ကျမ်းက ဒီအရှင်ရဲ့အတ္ထုပ္ပတ္တိတွေ၊ သမိုင်းစဉ်မှာ လွှမ်းမိုးမှုပြုနေပုံ တွေကို ဖော်ပြထားပြီး သူက သမိုင်းဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးကို ပြောင်းလဲမှုပြုနိုင်သူ ဖြစ်ပါတယ်။

ရောမကိုထောက်ခံတဲ့ဂျူးသမိုင်းပညာရှင်ဂျိုးရှဖတ်၊ရာမသမိုင်းပညာရှင်တွေဖြစ်တဲ့တခိတက်နဲ့စူတိုနီးယက်တို့ကသခင်ယေရှုရဲ့အကြောင်းကိုဖေါ်ပြထားတဲ့အခါမှာ

ဓမ္မသစ်ကျမ်း(၂၇)ကျမ်းစလုံးကသူ့ရဲ့အကြောင်းအရာကိုဖြည့်စွက်ပုံဖေါ်ထားခြင်းပဲဖြစ်တယ်လို့ထောက်ခံပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။

ဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့အထောက်အထားအရ သခင်ယေရှုကို ပုံဖော်ထားတာ ကတော့

သူ့ရဲ့မွေးဖွားခြင်းနဲ့ ကလေးဘဝရဲ့ထူးခြားချက်၊ လူငယ်အရွယ်ကထူးခြားချက်နဲ့ သူ့ရဲ့သက်တော် (၃၀)လောက်က အစပြုတဲ့ အမှုတော်မြတ်လုပ်ငန်းက အတုမရှိခဲ့ပါ။ လူတွေမပြောရဲတာကို သူပြောခဲ့တယ်။ ဘုရားကလွဲပြီး လူတွေ မလုပ်နိုင်တာကို သူလုပ်ခဲ့တယ်။ ဒုက္ခဆင်းရဲခံရခြင်းနဲ့ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းက အနှိုင်းမဲ့ပဲဖြစ်ပါတယ်။

စီအက်စ်လူးဝစ်ရဲ့စာထဲက ကောက်နှုတ်ချက်တစ်စုကို အချုပ် ဖေါ်ပြလိုက် ပါတယ်။

ဒီလူကဘုရားရဲ့သားဒါမှမဟုတ်အရူးဒါမဟုတ်ဒါထက်ဆိုးရွားတဲ့ သူဖြစ်ရမည်။ သူ့ကိုလူနုံ လူအ တစ်ယောက်လို ရိုက်နှက်နိုင်ပါတယ်။ သူ့ကို တံတွေးနဲ့ထွေးပြီး မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ယောက်လို သတ်ပစ်နိုင်တယ်။ ဒါမှမဟုတ် သူ့ရဲ့ခြေတော်ရင်းမှာ ပြပ်ဝပ်ပြီး သူ့ကို ဘုရားအရှင်သခင်လို့ ခေါ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်ုပ်တို့တစ်တွေ အဓိပ္ပါယ်မရှိတဲ့ အပေါ်စီး အတွေးတွေနဲ့ သူ့ကိုကြီးမြတ်တဲ့ လူသားဆရာအဖြစ် ပုံမဖော်လိုက်ပါနဲ့။ သူ့အကြောင်းကိုဒီလိုဖွင့်ပြဖို့သူမပြောဘူး၊ ဒီလိုလုပ်ဖို့သူမရည်ရွယ်ခဲ့ပါဘူး။

၇။ သမ္မာကျမ်းစာ၏ သတင်းစကားများသည် ထူးခြားမှုရှိခြင်း

“ဘဝခရီး နှင်စေသောရည်ရွယ်ချက်” ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကို ရစ်(ခ်)ဝါရင်က ရေးသားခဲ့ပြီး သန်းပေါင်းတစ်ဆယ်ထက်မက ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေခဲ့ရကာ နယူးယောက် တိုင်းမ်မှ အရောင်းရဆုံးစာအုပ်အဖြစ် (၄၂)လလုံးလုံးဆက်တိုက် ရောင်းအားမြှင့်သည့် စာအုပ်အဖြစ် ဖော်ပြခြင်းခံခဲ့ရပါတယ်။ လူတွေက ဘဝအသက်တာဆိုတာဘာလဲ ဆိုတာကို သိချင်စိတ်ပြင်းပြခဲ့တာကို တွေ့ရပါတယ်။ ။

ဝါရင်ရဲ့စာအုပ်ထုတ်ဝေမှုအစတုန်းက သူ့ရဲ့အရေးအသားတွေကို ကျွန်တော် ကောက်ချက်ချခဲ့ဖူးတယ်။ “ဒီစာအုပ်က သိပ်ကောင်းပြီး လူတွေအတွက် အကျိုးရှိမယ်” လို့ ကျွန်တော်တွေးမိခဲ့ပါတယ်။ စာရေးသူကိုယ်တိုင်တောင်မှ ဒီလောက်ထိ အောင်မြင် မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိတဲ့အကြောင်းကို ကျွန်တော်တွေးရင်း အံ့ဩလာတယ်။ ဒီစာအုပ်ရဲ့

ထူးခြားတဲ့အောင်မြင်မှုကတော့ လူတွေရဲ့ ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်နေတဲ့ နှလုံးသားကို ဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်ခြင်းပါပဲ။ (ပုပ်ရဟန်းမင်းဂျွန်ပါ(၂) ကတောင်မှ သူသေတဲ့အခါ သူ့အိပ်ယာနားမှာထားတဲ့ အဖိုးတန်စာအုပ်အဖြစ် မှတ်တမ်းတင် ထားပါတယ်)။

အသေးစိတ်ပြင်ဆင်ထားခြင်းမရှိပဲ ဒီစာအုပ်နှင့်ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော် ပြောချင်တာကတော့ သမ္မာကျမ်းစာတစ်ခုတည်းသာလျှင် ဘဝအသက်တာရဲ့ လေးနက်တဲ့ မေးခွန်းတွေကို ဖြေဆိုနိုင်ပါလိမ့်မယ်။

ငါဘယ်သူလဲ (ပုဂ္ဂိုလ်ရေးရာ)
ငါဘယ်ကလာတာလဲ (တည်ရှိမှု)
ငါသေပြီးရင် ဘယ်ကို သွားရမလဲ (အဓိပ္ပါယ်)
ဘဝအသက်တာဆိုတာဘာလဲ (ရည်ရွယ်ချက်)
ကမ္ဘာကြီးက ဘယ်ကိုဦးတည်နေတာလဲ (ပရောဖက်ပြုချက်)

ဒီအဖြေတွေကို ဘယ်စာအုပ်၊ ဘယ်အရင်းမြစ်၊ ဘယ်သူ့ဆီကမှ ရှာတွေ နိုင်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ သမ္မာကျမ်းစာတစ်ခုတည်းကသာလျှင် ထူးခြားပြီး ပြိုင်ဘက်ကင်း နေပါတယ်။

အခြေခံသဘောတရား။ ။ထူးကဲသာသမ္မာကျမ်းစာ

သင်သည် ခရီးသွားတစ်ယောက်အနေနဲ့ သမ္မာကျမ်းထဲက ဖော်ပြထားတာ တွေကို ယုံကြည်စိတ်ချပြီး လျှောက်လှမ်းနေပါတယ်။ ဒီစာအုပ်ထဲမှာ ဘုရားသခင်ရဲ့ ကြီးမြတ်တဲ့ လက်ရာတော်၊ သူ့ရဲ့အချိန်အခါ၊ သူ့ရဲ့သွင်ပြင်လက္ခဏာ၊ သူ့ရဲ့ထူးခြားတဲ့ အရည်သွေးတွေကို ဖျတ်ကနဲမြင်နိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါတွေက နောက်ထပ် အကြောင်း အရာ တစ်ခုဖြစ်တဲ့ သမ္မာကျမ်းစာမှာ ပါဝင်တဲ့အချက်အလက်တွေက စစ်မှန် နေကြောင်းကို ဦးတည်ပေးနေပါတယ်။ အခြေခံကျတဲ့ သက်သေအထောက်အထား အပေါ်အခြေခံပြီး နောက်အခန်းထဲမှာ ရှေးစာမူတွေနဲ့ဆိုင်တဲ့ အကြောင်းတွေကို ပြောပြ သွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

စဉ်းစားပါ၊ ဆွေးနွေးပါ

ကွဲပြားတဲ့လူတွေက ကွဲပြားတဲ့ရှုထောင့်ကနေပြီး နှစ်ပေါင်းရာနဲ့ ချီပြီး ကျမ်းစာကို ရေးခဲ့ကြပေမယ့် သူတို့ရဲ့ အရေးအသားအားလုံးက ဘာ့ကြောင့် ကိုက်ညီမှုရှိနေကြတာလဲ။

ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့အကြံအစည်တော်နဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို ဖွင့်ပြတဲ့ အခါမှာ အာဒံ ဧဝမှအစဆွေစဉ်မျိုးဆက်တစ်ခုလုံးဆီကိုနှုတ်အားခြင်း သမိုင်းတလျှောက်မှာ လက်ဆင့်ကမ်းစေခဲ့တယ်ဆိုတာ သံသယ ရှိစရာ မလိုပါဘူး။ သင့်ရဲ့မိသားစုက မျိုးဆက်တစ်ဆက်မှ တစ်ဆက် ဘယ်လို လက်ဆင့် ကမ်းခဲ့သလဲ ဆိုတာကိုဖော်ပြပါ။

ပဋိညာဉ်ဆိုတာဘာလဲ။ ပဋိညာဉ်ဟောင်းနဲ့ ပဋိညာဉ်သစ်တို့ရဲ့ ကွဲပြား ခြားနားချက်ကို ဖေါ်ပြပါ။

ကင်းမ်ဘရိတ်တက္ကသိုလ်က အဆင့်မြင့်ပညာရှင် ဂျေဘီဖိလစ်က သမ္မာ ကျမ်းစာကို မှိုချိုးမျှစ်ချိုးပြောခဲ့ဖူးပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ကျမ်းစာကို အသေအချာ လေ့လာခဲ့ပါတယ်။ နောက်တော့ သူပြောခဲ့တယ်။ “ထူးခြားတဲ့ အသက်တာ” နဲ့ “မသေချာမရေရာ လမ်းမှာ ကျွန်ုပ်ကိုစကားပြောနေပါတယ်” သူဘာကို ဆိုလိုသလဲ ဆိုတာကို သင်သိပါသလား။

အခန်း(၃)

ပေါင်းကူးတံတားဖြစ်တဲ့ သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ လက်ရေးစာမူ အထောက်အထား

ယနေ့ ဓမ္မသစ်ကျမ်းနှင့်ဆိုင်တဲ့လက်ရေးစာမူ(၅၇၅၀)ထက်မကရှိခဲ့ရာရှေးစာပေ အရေးအသားနှင့် ပတ်သက်၍ ဓမ္မသစ်ကျမ်းအတွက် အကောင်းဆုံးသော

သက်သေအထောက်အထားများဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ နော်မန်ဒဲလ်ဂိုင်စလာ

သင်သည်လေးစားစရာကောင်းသောစာအုပ်ကိုဖတ်နေခြင်းဖြစ်ပြီးကုန်စုံဆိုင်ရဲ့ကောင်တာနားကဖခင်ရဲ့နိုင်ထက်စီးနင်းပြုခြင်းခံရသောကလေးငယ်များဆိုတဲ့ကြောက်လန့်စရာပါတဲ့အပေါစားစာစောင်တွေကိုဖတ်နေခြင်းမဟုတ်ပဲ- သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာပါတဲ့အကြောင်းအရာတွေဆောင်းပါးတွေကိုဂရုပြုကြည့်ပါ။စိတ်ဝင်စားလာတဲ့အလျောက်အကြောင်းအရာတွေကိုလှန်လှောကြည့်မိလာပါလိမ့်မယ်။ဖတ်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာဒီလိုအချက်အလက်တွေကိုတွေ့လာရပါလိမ့်မယ်။ “သမ္မာကျမ်းစာကိုဘာသာစကားများစွာနဲ့ပြန်ဆိုထားပြီးမူရင်းအရေးအသားအတိုင်းယခုတိုင်အောင်ရှိနေတုန်းပါပဲ။ခရီးစဉ်တလျှောက်မှာတော့အပြောင်းအလဲတွေပြင်ဆင်ချက်တချို့ရှိတော့စစ်မှန်တဲ့ယုံကြည်ခြင်းတွေနဲနဲပါးပါးမှေးမှိန်သွားတာတော့ရှိခဲ့ပါတယ်။” ကျမ်းရေးသူတွေကသမ္မာကျမ်းစာရဲ့ဖြူစင်မှန်ကန်မှုကိုတာဝန်သိသိစောင့်ရှောက်ပေမယ့်ဘာသာရေးဆိုင်ရာခေါင်းဆောင်တွေ၊ကောင်စီတွေ၊အဖွဲ့ဝင်တွေနဲ့ဘုရင်တွေကစွက်ဖက်မှုတွေလုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။

သင်ချက်ချင်းတွေးမိမှာပါ။ ဒါဗင်စီကုတ်ထဲမှာ ဒန်ဘရောင်းက ဘာတွေကို တာဝန်သိစွာ စောင့်ထိန်းခဲ့သလဲ။ အားလုံးကတော့ ပုံရိပ်တွေ၊ အခိုးအငွေတွေချည်းပဲ မဟုတ်ပါဘူး။ ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေရလောက်အောင်ဆိုတော့ အရေးအသားတွေထဲမှာ ဘယ်လို အမှန်တရားတွေပါနေသလဲဆိုတာသင်သုံးသပ်ကြည့်ပါ။ ဒါ့အပြင် စာရေးသူရဲ့ နာမည်ဘေးမှာ (Ph.D)ဆိုတဲ့ ဘွဲ့နာမပါနေတာကို သတိထားကြည့်ပါ။ ဒီတော့ သူ့ရဲ့

ပညာရေးနဲ့ အတွေ့အကြုံတွေက မလှဘူးလို့ သင်တွေးမိမှာပါ။ ဒါနဲ့ သင်ထပ်ပြီး စဉ်းစားမိမှာပါ။ အကယ်၍ အချက်အလက်မမှန်ဘူးဆိုရင် မဂ္ဂဇင်းတိုက်တွေက သုံးဦးမယ်တဲ့လား။

တိုင်းမ်၊ ယူအက်စ်နယူး၊ ဝေါရီပေါ့၊ အီကိုနောမစ်အစရှိတဲ့ မဂ္ဂဇင်းတွေမှာ ရံဖန်ရံခါဖေါ်ပြထားတဲ့ ခေါင်းစည်းစာတမ်းတွေက ဘာတွေလဲ။ ကျွန်တော်ဖိုင်တွဲထားတဲ့ ပေါ်တင်ရေးထားတဲ့ ခေါင်းစည်းတချို့ကတော့…..

သမ္မာကျမ်းစာကဘယ်လောက်အထိမှန်ကန်နေသလဲ- တိုင်းမ်

သမ္မာကျမ်းစာထဲက အချက်တွေဟာ အမှန်လားစိတ်ကူးယဉ်တွေလား

သန့်ရှင်းသောမြေက ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက အမြဲတမ်းပြောခဲ့တဲ့ မဟာဇာတ်လမ်းတွေနဲ့ပတ်သက်တဲ့ တွေ့ရှိချက်တွေကိုဝေမျှပြောခဲ့ပါတယ်

တိုင်းမ် ၊

သမ္မာကျမ်းစာက မှန်ကန်ပါသလား- သမ္မာကျမ်းစာထဲက အဓိကကျတဲ့

သော့ချက်တွေကို အထောက်အကူပြုနိုင်မယ့်အသစ်သောရှာဖွေတွေ့ရှိချက် များ- ယူအက်စ်နယူးနဲ့ဝေါရီပေါ့

ဒီလိုခေါင်းစည်းစာတမ်းတွေပါတဲ့ ဇာတ်ကြောင်းတွေကို သင်ဘယ်လို ယုံမှာ လဲ။ မဂ္ဂဇင်းတွေနဲ့ အလားတူအကြောင်းတွေကို ရေးသားထားတဲ့ သတင်းစာတွေကို ကောက်ဖတ်ပြီး မတောက်တခေါက် အချက်အလက်တွေနဲ့ မမှန်မကန် ထင်ကြေးပေးပြီး ရေးသားထားတာတွေဖြစ်ပြီး မဂ္ဂဇင်းတွေ ရောင်းကောင်းအောင် လုပ်ဇာတ်ခင်းထား တယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော် အပြည့်အဝယုံကြည်နေပါတယ်။

ဒါ့ကြောင့်လည်း ရှေးရိုးစွဲ ကျမ်းတတ်ပညာရှင်တွေရဲ့ ကန့်ကွက်တဲ့အမြင်ကိုလည်း ပြန်ပြီး ကောက်နှုတ်ဖို့လိုပါ တယ်။ ဒီလိုအစွမ်းပြကြတာတွေက မဂ္ဂဇင်းရောင်းအားကို မြှင့်တက်လာစေပါတယ်။ ရလဒ်ကတော့ သာမန်အားဖြင့် သမ္မာကျမ်းတွေကိုဖတ်ပြီး “မင်းသိလား ငါအရမ်း ရှုပ်ထွေးနေပြီ။ ငါဘာကို ယုံရမလဲဆိုတာကိုတောင် မသိတော့ဘူး” လို့ပြောလာကြပါ

မူရင်းစာမူကြမ်းကိုအလေးအနက်ထားပြီး မလေ့လာသူတွေက ကျမ်းစာကို တဘက်စောင်းနင်းမြင်တဲ့လူတွေကြောင့် နောက်ဆက်တွဲပြဿနာက သမ္မာကျမ်းရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိခိုက်အောင်လုပ်လာကြတာတွေ ဒီအရာတွေက ကျမ်းရဲ့အခွင့်အာဏာ

အတွက် ခိုင်လုံတဲ့ သက်သေအထောက်အထားမဟုတ်ပါဘူး။ “အသစ်သာ ရှာဖွေ

တွေ့ရှိချက်များ” လို့ ဒီကနေ့ဖော်ပြထားတဲ့ အချက်တွေက တကယ်တော့ ရှေးယခင် ကတည်းကရှိခဲ့တာတွေပါ။ ဒါပင်စီကုတ်ဇာတ်ကား ပေါ်ထွက်လာတုန်းကယုဒကျမ်းကို တွေ့ရှိခဲ့တဲ့အကြောင်း အမွမ်းတင်ပြောဆိုနေတာတွေက အသစ်သော ဇာတ်ကြောင်း (သို့) တိုက်ဆိုင်မှုရှိလို့ ဆိုပြီး ပြောလို့မရပါဘူး။ အဲဒီကျမ်းတွေက တကယ်ဆိုရင် ကျမ်းတတ်ပညာရှင်တွေ ကျမ်းပယ်အဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့ပြီး ယခုတစ်ဖန် အဲဒီကျမ်းတွေ ဟာ အမှန်အကန်ပါလို့ပြောနေတာတွေဟာ နှစ်ပေါင်းငါးဆယ်လောက်ပဲရှိသေးတယ် ဆိုတာကို ဒီစာအုပ်ရဲ့ နောက်ပိုင်းမှာတွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

“ရှေးကျတဲ့မူရင်းစာမူအချို့က ဒီကနေ့ ကျွန်တော့်အသက်တာမှာ ဘာအသုံး တည့်မှာလဲ” လို့တွေးထင်နေမိမှာပါ။ သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ သမာဓိဂုဏ်သိက္ခာကို သင် စိတ် ဝင်စားမယ်ဆိုရင် အဲဒါတွေက အရမ်းကို အရေးပါလှပါတယ်။ အလွန် ရှေးကျတဲ့ စာမူကြမ်းတွေကို ပြန်တွေ့ပြီး အဲဒီအထဲက အကြောင်းတွေနဲ့ သင့်ရဲ့အိမ်၊ ရုံးခန်းမှာရှိတဲ့ သင့်ရဲ့ကျမ်းစာအုပ်ထဲက ရှိနေတဲ့ အကြောင်းအရာတွေက တူနေတဲ့အခါမှာ ကျမ်းတွေက အပြောင်းအလဲပြင်ဆင်ချက်တွေမရှိတဲ့အခါမှာ သမ္မာကျမ်းထဲမှ ဘုရားရှင် ပြောနေတာ တွေကို သင်ပိုပြီး ယုံကြည်အားကိုးမှုရှိလာမှာဖြစ်ပါတယ်။

ရှေးကျတဲ့ပေရွက်အပိုင်းအစများနဲ့ တိရစ္ဆာန်များရဲ့ သားရေကနေဖော်ပြထားတဲ့ ပုံပြင်ဇာတ်လမ်းများ

သမ္မာကျမ်းဆိုင်ရာမူရင်းစာပေများ မျိုးဆက်တစ်ဆက်မှတစ်ဆက် လက်ဆင့် ကမ်းပြီး ထိန်းသိမ်းနိုင်ဖို့ ဘုရားရှင်က စီမံထားပါတယ်။ သမ္မာကျမ်းစာကို ဝေဖန်မှုပြုတဲ့ သိပ္ပံပညာရပ်ဆိုင်ရာ အထောက်အကူပြုချက်တွေကလည်း မှန်ကန် ကြောင်းအတည် ပြုရန် စစ်ဆေးတဲ့အခါမှာ ကျမ်းပိုဒ်တွေကမှန်ကန်တိကျမှုရှိကြောင်း ကိုဖော်ပြနေပါ တယ်။ ဒီအသိတရားနဲ့ နားလည်မှုတွေက သံသယ(သို့) မေးခွန်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ ကြီးမားတဲ့ ကွာဟချက်တွေကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပါတယ်။

သိပ္ပံပညာနဲ့နည်းပညာတွေက ဝိညာဉ်ရေးရာတန်ဖိုးများ ယုတ်လျော့သွားအောင် လုပ်တဲ့အခါမှာ ဘုရားသခင်က နှစ်ပေါင်း (၁၀၀၀)ထက်မကကြာခဲ့တဲ့ ကျမ်းစာတွေနဲ့

အပိုင်းအစမူရင်းတွေကို ပြန်ပြီးရှာတွေ့စေခဲ့ခြင်းက တိုက်ဆိုင်မှု သက်သက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အမှန်တရားက စိတ်ကူးစိတ်သန်းတွေထက် ပိုပြီး ဆန်းကြယ်လှပါ တယ်လို့ ခေတ်စားနေတဲ့ အတွေးအခေါ်တွေကကျွန်တော်တို့ကို ဖော်ပြထားပါတယ်။ အကယ်၍ သင်မယုံသေးဘူးဆိုရင်တောင်မှ ဒီအပိုင်းကို သင်ဖတ်ပြီးတဲ့ အခါမှာတော့ ယုံကောင်းယုံလာမှာပါ။

ကွမ်ရမ်မှ တွေ့ရှိချက်များ

သင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ရုံးခန်းကိုလာလည်သင့်ပါတယ်။ လာတဲ့အခါမှာ ဟေရှာယ အနာဂတ္တိကျမ်းရဲ့ အရှေ့ပိုင်းကျမ်းအချို့ရေးသားထားတဲ့ စာလိပ်ကို တွေ့ရမှာဖြစ်ပြီး အစ္စရေးက ပင်လယ်သေနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာရှိတဲ့ ကွမ်ရမ်က ဂူအမှတ်(၁)မှာ တွေ့ရှိ ခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစာလိပ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တဲ့ အရေးပါတဲ့ အကြောင်းတွေကလည်း ကောင်းသော အစပြုခြင်းဖြစ်ပါတယ်။

၁၉၄၇ခုနှစ် နွေဦးတုန်းက အစ္စရေး (ကိုယ်ထူကိုယ်ထ နိုင်ငံမဖြစ်သေးပါ) နဲ့ ၄င်ရဲ့အိမ်နီးချင်း အာရပ်နိုင်ငံတို့ စစ်မက်ဖြစ်ပွားနေကြတဲ့ အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။ အာမီရက် ဘီဒိုယွန်လူမျိုးစုက ဂျင်မူဟာမက် ဆိုတဲ့လူက ဆိတ်တွေကျောင်းနေရင်း ဂူတစ်ခုကို တွေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဂူက မိုးရေတွေ အလွန်တိုက်စားခြင်းခံရလို့ လျှိုကလေးလိုဖြစ်နေပြီး ပင်လယ်သေနဲ့ အနည်းငယ်လှမ်းတဲ့ နေရာမှာရှိနေပါတယ်။ ဆိတ်တွေက ဒီဂူတွေ ကြားမှာ လှည့်လည်သွားလာနေတာလားဆိုပြီး သူတွေးမိခဲ့တယ်။

သူကကျောက်ခဲတစ်လုံးကောက်လိုက်ပြီး ဂူရဲ့မျက်နှာစာဘက်ကို ပစ်လိုက် တယ်။ သူကြားလိုက်ရတဲ့ ထူးဆန်းတဲ့အသံက ဆိတ်အော်တဲ့ အသံမဟုတ်ဘူး ဝိညာဉ် အသံ ဖြစ်နေတယ်။ တုန်လှုပ်နေတဲ့ ကြောင်ငယ်လေးလိုပဲ အမြီးကုပ်ပြီး လူနေအိမ် ဖြစ်တဲ့ ဆိတ်သားရေနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ လုံခြုံနွေးထွေးရာ တဲဆီဦးတည်သွားခဲ့တယ်။

အဲဒီညနေမှာ မီးပုံနားမှာ မိသားစုတွေ စုထိုင်ကြတဲ့အခါမှာ မူဟာမက်က သူကြုံဆုံခဲ့ရတဲ့ ဝိညာဉ်ဆိုးရဲ့အကြောင်းကိုပြောပြခဲ့ပါတယ်။ “ဒါတွေမဖြစ်နိုင်ဘူး” လို့ သူတို့က ပြောကြပြီး ဟုတ်မဟုတ်သက်သေထူဖို့ နောက်တစ်နေ့မနက်မှာ သူတို့ ဝမ်းကွဲညီအစ်ကိုတွေစုပြီး ဂူထဲမှာ ဘာသံတွေ မြည်သလဲဆိုတာကိုသွားပြီး ရှာဖွေကြ ပါတယ်။

လျှိုမြောင်ရဲ့ အပေါ်ဘက်က မြင့်တဲ့နေရာမှာရှိတဲ့ ဂူဆီရောက်ဖို့က မလွယ်ကူ လှပါဘူး။ အဲဒီကိုရောက်လို့ ခဲနဲ့ပေါက်ကြည့်တဲ့အခါမှာ ကျောက်ဆောင်ထဲကထွက်လာ တဲ့အသံက (၃၆)လက်မမြင့်တဲ့ ရှေးဟောင်းမြေအိုးကနေထွက်ပေါ်လာတဲ့ ပဲ့တင်သံပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အိုးအကွဲအစတွေရဲ့ကြားထဲမှာ ရာစုနှစ်များစွာကတည်းက သိမ်းဆည်း ထားတဲ့ ရှေးဟောင်းစာလိပ်တွေကို တွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ အဖုံးကို ရေနံကတ္တရာနဲ့ ပိတ်ထား လို့ အပူဒဏ်နဲ့ သွေ့ခြောက်တဲ့ရာသီဥတုဒဏ်ကို ခံနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူတို့တွေက စာမတတ် ကြတော့ စာလိပ်ပေါ်က ရေးထားတာတွေကိုနားမလည်ကြပါဘူး။ ဂူအမှတ် (၁)လို့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ အထဲမှာ နောက်ထပ်စာလိပ် ရှစ်ခု ကိုးခုလောက် ရှိနေသေးတယ်။

ဒီဇာတ်ကြောင်းထဲကအရာတွေကို ကျွန်တော်ယုံကြည်သက်ဝင်မိပါတယ်။ ဤဖြစ်စဉ်ဟာ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုထွင်ထားတာ မဟုတ်ဘဲလျက် အမှန်တကယ် ဖော်ထုတ်တွေ့ရှိရတာဖြစ်ပါတယ်။ ။

နောက်နှစ်ရက်ကြာတော့ အရင်တွေ့ခဲ့တဲ့ဂူဆီကို ညီဝမ်းကွဲတစ်ယောက် (ဂျမ်မူဟာမက်မဟုတ်တဲ့သူ) ကနောက်စောစောထပြီး အခြားသူတွေ အိပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ ဂူဆီကိုသွားပြီး ဂူအဝကနေ ခြေလှမ်း ၃၅ဝ လောက်ကုတ်တက်ပြီး ဂူထဲမှာ ဘာအဖိုးတန်ပစ္စည်းတွေရှိမလဲဆိုပြီးရှာဖွေခဲ့တယ်။တကယ်ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဖြစ်နိုင်ချေရှိတာတွေကို ဟာရီသောမတ် ဖရန့်ကဒီလို ဖော်ပြထားပါတယ်။

နောက်တစ်နေ့မနက် အာရုဏ်ဦးချိန်မှာ မူဟာမက် အာမက်အဲလ်ဟန်း (အိမ်ခေါ်နာမည်ကတော့“ဝံပုလွေ” “အက်ဒီဟစ်”) ကအရင်ဆုံး နိုးလာတယ်။ အိပ်ပျော်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ဝမ်းကွဲနှစ်ယောက်ကိုထားခဲ့ပြီး ဂူထဲကို ခြေလှမ်း (၃၅၀)လောက်နဲ့ ကုတ်ဖဲ့ဝင်ခဲ့ပါတယ်။ သေးသွယ်တဲ့ လူငယ်လေးရဲ့ ကြိုးစားအားစိုက်ထုတ်မှုကြောင့်ဂူထဲသို့ ပထမဆုံးခြေလှမ်းလှမ်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အိုးအကွဲတွေ၊ အကျိုးအပဲ့အစအန တွေရှိနေပါတယ်။ နံရံတွေပေါ်မှာတော့ ခရားသေးသေးလေးတွေရှိနေပြီး တချို့ကတော့ ပန်ကန်လုံးပုံစံနဲ့နဂိုမူရင်းနေရာမှာရှိနေတုန်းပါပဲ။ အက်ဒီဟစ်ကိုရဲ့ကြမ်းပြင်ကို ဖက်တွယ်ထားပြီးသူ့လက်နဲ့ကစားတစ်လုံးကိုလှမ်းဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ဘာမှ မရှိဘူး။ ရင်ခုန်စွာနဲ့ပဲအဖုံးကို ဆွဲဖြဲကြည့်လိုက်တယ် စိတ်အားထက်သန်စွာနဲ့

အထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ ဘာမှမရှိဘူး။ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဆက်ကြည့်တယ်။

အားလုံးအတူတူပဲ။ ကိုးခုမြောက်ကတော့အထဲမှာ ညစ်ပတ်နေတယ်။ သူကအလုပ်နှစ်ထုတ် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တတိယ အထုပ်ကတော့ အဝတ်နဲ့ မထုတ်ထားဘဲ သားရေပြားကိုတွေ့တယ်။ သားရေပြား တွေက အချိန်ကာလ

ကြာခဲ့ပြီးလိုတော့ စိမ်းဖန့်ဖန့် ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါတွေ အားလုံးကို အက်ဒီဟစ်က ဂူထဲကနေ အဲဒီနေ့မနက်မှာအားလုံးထုတ်လာခဲ့ပါတယ်။

မူရင်းစာမူတွေကို ဘယ်လိုတွေ့ခဲ့သလဲ။ တွေ့ခဲ့တာတွေကကော အရေးပါမှု ရှိနေသလား။ ဖရန့်က နိဂုံးချုပ်ပြောထားတယ် “အက်ဒီဟစ်နဲ့ အင်တာဗျူးလုပ်ခဲ့တဲ့ ကျမ်းပညာရှင်တွေရဲ့အဆိုအရ အဲဒီဆောင်းဦးမနက်အထိ လူငယ်လေးရဲ့ လက်ထဲမှာ ဟေရှာယကျမ်းလိပ်၊ ဟဗက္ကုတ် အနက်ဖွင့်ကျမ်းနဲ့ နောက်လိုက်တပည့်တော်များရဲ့ စာအုပ်တွေရှိနေပါတယ်။ ။

ဝမ်းကွဲတွေက ဒီစာလိပ်တွေကိုယူပြီး မူလနေရာမှာ ပြန်ထားခဲ့ပါတယ်။ ဟေရှာယကျမ်းလိပ်ကို အိတ်ထဲမှာထည့်ပြီး တဲရဲ့ထုပ်တန်းပေါ်မှာ အကြာကြီး ချိတ်ဆွဲ ထားခဲ့တယ်။ ဗီဒိုအင်းတွေက လှည့်လည်သွားလာတဲ့ လူတွေဖြစ်တဲ့အလျောက် သူတို့ရဲ့ အုပ်စုတွေနဲ့အတူ ရေကြည်မြက်နုရာကို ရှာဖွေပြီး တစ်နေရာပြီးတစ်နေရာကို ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကြကာ ဗက်လင်ကိုမသွားခင် ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်မှာ သူတို့နဲ့ ကုန်ဖလှယ်ကြတဲ့ ကာလိ အစ်ခန်ဒါးက ကန်ဒိုလို့အမည်ရတဲ့ ကုန်သည်တစ်ယောက်နဲ့ အဲဒီစာလိပ်တွေကို လဲလှယ်ပြီး ငွေအနည်းငယ်ရခဲ့ပါတယ်။ ၊

ကန်ဒိုက သူ့မှာရှိထားတဲ့အရာကို ကောင်းစွာသိပါသလား။ အစပိုင်းတော့ ကောင်းကောင်းမသိပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာ ရှေးကျတဲ့စာလိပ်တွေက အရမ်းကို အဖိုးတန် တယ်ဆိုတာကို သူသိလာခဲ့တယ်။ (နောက်ပိုင်းမှာ ရှေးဟောင်းပစ္စည်းတွေ ရှေးကျပြီးတန်ဖိုးရှိတဲ့ပစ္စည်းတွေကို လှည့်လည်ရောင်းချရင်း အသက်မွေးခဲ့တယ်)။ ဒါတွေက တန်ဖိုးကြီးတယ်ဆိုတာကို သူသိပေမယ့် တကယ်တမ်း ဘယ်လောက် တန်ဖိုးကြီး သလဲဆိုတာတော့ သူမသိခဲ့ပါဘူး။ ကန်ဒိုက ဒါကို စစမြင်တုန်းက ဆိုင်ရီယာန် (Syrian) လို့ထပ်ခဲ့တယ်။ သူ့ ဆီမှာအရေးပါတဲ့ ရောင်းကုန်တွေ ရှိတယ်ဆိုတာကို သူသိနေတယ်။ ဗက်လင်မြို့က မော်ဒန်သားတွေရဲ့ လက်အောက်မှာ ရှိနေတော့ အာဏာပိုင်တွေက ဒီစာလိပ်တွေကို တွေ့သွားရင် ချက်ချင်းပဲသိမ်းလိုက်ပြီး

သူ့ကို ဒုက္ခပေးမယ်ဆိုတာကို သူသိနေတယ်။ ဒုက္ခကကြီးလှပါတယ်။ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ နှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင် သက်တမ်းရှိတဲ့ စာလိပ်တွေကို သူ့ရဲ့ဆိုင်အနောက်ဘက်မှာ မြှုပ်ထားပြီး ဖွက်ထားခဲ့ကြောင်း မှတ်တမ်းတင်ခဲ့ပါတယ်။

ကန်ဒိုက ဗီဒိုအင်းဆီကနေ လက်ရေးစာမူလိပ် သုံးခု ဒါမှမဟုတ် လေးခု လောက် ဝယ်ခဲ့တယ်လို့ အများစုကယုံကြည်ကြတယ်။ ကန်ဒိုကဗီဒိုအင်းကိုနောက်ထပ် ဂူတွေဆီသွားပြီး လက်ရေးစာမူတွေကို ယူခိုင်းသလား။ ဒါမှမဟုတ် ခွင့်ပြုချက်မရပဲ သူကိုယ်တိုင် သွားတူးသလားဆိုတာကိုတော့ သေချာမသိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဗီဒိုအင်းနဲ့ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက တရားဝင်ခွင့်ပြုချက်မရှိပဲ လက်ရေးစာမူတွေကို ဂူတွေထဲမှာ ရှာဖွေခဲ့ကြလို့ “စာလိပ်များရဲ့ စစ်ပွဲတွေ” ဖြစ်ခဲ့ပါသေးတယ်။

ကန်ဒိုအနေဖြင့် အဲဒီစာလိပ်တွေက ဘာစာလိပ်တွေလဲ ဘယ်လောက် တန်ဖိုး ကြီးသလဲဆိုတာကိုသိဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့ပါတယ်။ သူယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့ သူငယ်ချင်း ဖြစ်တဲ့ အမေရိကန်သာရှေးဟောင်းပစ္စည်းတွေကို နဲနဲပါးပါး နားလည်တဲ့ သူဆီကို အဆက်အသွယ်လုပ်လိုက်တယ်။ အဲဒီ အမေရိကန်သားက ယေရုရှလင် မြို့ဟောင်းမှာ နေတဲ့သူဖြစ်ပြီး ယေရုရှလင် ဟီဘရူးတက္ကသိုလ်က ရှေးဟောင်း သုတေသန ဘာသာ ရပ်ရဲ့ ဥက္ကဌဖြစ်သူ အီလီဇာစူးကဲနစ်နဲ့ ဆက်သွယ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီလူက သူ့ရဲ့တက္ကသိုလ် အတွက် စာလိပ်ကို လုံးဝဝယ်မှာပဲလို့ အမေရိကန်သားက တွေးမိခဲ့တယ်။ မ

တစ်နှစ်လောက်ကြာတော့ ၁၉၄၈မှာ အစ္စရေးတွေပိုင်တဲ့ ဗက်လင်မြို့နဲ့ ပတ်သက်ပြီး စစ်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ ဗြိတိသျှအာဏာပိုင်တွေက လုံခြုံရေးစစ်တပ်အတွက် အလေးအနက်ထားပြီး မြို့ဟောင်းကို အသေအချာ စောင့်ကြပ်ကာစစ်တပ်ကိုပဲ ဖြတ်သန်းခွင့်ပြုထားတယ်။ နောက်တစ်နေ့မနက်မှာ ပါမောက္ခစူးကဲနစ်က အမေရိကန် သားနဲ့ တွေ့ဖို့သဘောတူလိုက်တယ်။ လုံခြုံရေးအစောင့်တွေ မရောက်ခင်မှာပဲ အချင်းချင်းဆုံကြဖို့ပြောခဲ့ပါတယ်။ ပါမောက္ခက မေးမြန်းစစ်ဆေးတာမခံချင်လို့ပါပဲ။

လျော့ရဲတဲ့ သံဆူးကြိုးတန်းက သူတို့နှစ်ဦးကို စည်းခြားထားပြီး စူးကဲနစ်က အဲဒီစာလိပ်၊ ပေါ်ကကျမ်းပိုဒ်တွေကို စိတ်ဝင်တစားစူးစိုက်ကြည့်နေမိတယ်။

သူ့ရဲ့မျက်စိတွေက ရှေးဟောင်းဟေဗြဲကျမ်းပိုဒ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေပြီး သူထင် ထားတဲ့အတိုင်း ဟေရှာယကျမ်းဖြစ်ပြီး မြင်ခဲ့ဖူးသမျှထဲမှာတော့ ရှေးအကျဆုံးပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင်ကျော် သက်တမ်းရှိတဲ့ ရှေးဟောင်းစာလိပ်ကို

ငေးမောခွင့်ရခဲ့တယ် ဆိုတာက အခွင့်ထူးဖြစ်တယ်” လို့နောက်ပိုင်းမှာ သူ့ရဲ့ဂျာနယ်ထဲမှာ ရေးသားဖေါ်ပြထားပါတယ်။ ပါမောက္ခ စူးကဲနစ်က အလွန်တရာ အဖိုးတန်တဲ့အရာလို အသိအမှတ်ပြုပြီး အဲဒီစာလိပ်သုံးလိပ်ကို ဝယ်ယူဖို့ လျှို့ဝှက်စွာစီမံလုပ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။ ကျန်တဲ့စာလိပ်လေးလိပ်ကိုတော့ ယေရုရှလင်က မြို့တော်အတွင်းရှိ ဆိုင်ရီယန်လူမျိုး ယာကုတ်အနွယ်ဝင်များရဲ့စိန့်မာကုအသင်းတော် (Syrian Jacobite Monastery of St.Mark) မှ အာသိုဒေါ့ဂိုဏ်းချုပ်ဘီရှေ့အသနီးယက်(စ်) ယေရှုဝါဆယ်မြူရယ်က စုံစမ်းရှာဖွေပြီး ကန်ဒိုကို ပေါင်၂၄ (သို့) အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၉၇ ဒေါ်လာပေးပြီး ဝယ်ခဲ့ ပါတယ်။ ဂိုဏ်းချုပ်ကြီးက သူရရှိထားတဲ့အရာတွေ ဘယ်လောက် အဖိုးတန်သလဲ ဆိုတာကို အသေအချာစူးစမ်းနေပါတယ်။ ဒီရှာဖွေမှုတွေက အဆုံးသတ်ခါနီးပါပြီ။

ဖြစ်ရပ်မှန်က စိတ်ကူးယဉ်ထက် ဆန်းကြယ်တယ်ဆိုတဲ့အတိုင်းပဲ ဒီတစ်ခါ တော့ (၃၃)နှစ်အရွယ် အမေရိကန်သား ဂျွန်စီစေးထရီဗာက ဇာတ်ကြောင်းထဲမှာ ပါဝင်လာခဲ့တယ်။ ထရီဗာက တောင်ပိုင်း ကယ်လီဖိုးနီးယား တက္ကသိုလ်ကနေ ၁၉၃၇ခုနှစ်မှာ ဘာသာရေးအထူးပြုဘွဲ့ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနှစ်မှာပဲ အဲလစ်ဇဘက်နဲ့ လက်ထပ်ထိမ်းမြားပြီး ရေးလ်ကိုသွားခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာ ဘွဲ့လွန်တစ်ခုကို ဆက်ယူခဲ့ပါ တယ်။ ဓမ္မဟောင်းထဲက စီမိတစ်ဘာသာနဲ့ ပက်လီယိုဂရပ်ဖီ (ရှေးဟောင်း မူရင်း အရေးအသားကို လေ့လာသောဘာသာရပ်) ကိုအဓိက ယူပြီး ပါရဂူ (Ph.D) ဘွဲ့ကို ရယူခဲ့ပါတယ်။ ထရီဗာက သူ့ရဲ့ဒေါက်တာဘွဲ့အတွက် စာတမ်းကို ဟေရှာယကျမ်း အခြေပြုရေးသားခဲ့ပြီး အဲဒီစာတမ်းက သူ့ရဲ့အသက်တာအတွက် အလွန်တရာ အရေးကြီးတယ်ဆိုတာကို သူဘယ်တုန်းကမှ မတွေးထင်ခဲ့ပါဘူး။

ထရီဗာက အပျော်တမ်း ဓါတ်ပုံရိုက်သမားတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ဓါတ်ပုံပညာနဲ့ ရုက္ခ ဗေဒတွေကို အလွန်အမင်း စိတ်ဝင်စားသူဖြစ်ပါတယ်။ ၁၉၄၇ခုနှစ်မှာ ယေရုရှလင်က အရှေ့တိုင်းသုတေသနပြုတဲ့ အမေရိကန်ကျောင်း (အခုတော့ Albright Institute of Archaeological Research လို့ခေါ်တယ်) မှာ မိတ်ဆွေဖွဲ့ဖို့ အခေါ်ခံရတဲ့သူ သုံးယောက်ထဲမှာ ထရီဗာလဲ ပါဝင်ခဲ့တယ်။ သူက အစ္စရေးကို မသွားခင်မှာ ရောင်စုံ ဓါတ်ပုံကူးယူတဲ့ ရက်တိုသင်တန်းကိုတက်ခဲ့ပြီး အန်စကို (Ansco) (အဲဒီတုန်းက ကိုဒက်နဲ့ပြိုင်ဘက် ဓါတ်ပုံကုမ္ပဏီ) ကထရီဗာကို ဓါတ်ပုံကူးဖို့လိုအပ်တဲ့ နောက်ဆုံးပေါ် ကိရိယာတွေ အပြည့်အစုံပေးခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့အကောင်းစားကင်မရာ အသစ်နဲ့တွဲလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကွမ်ရမ်က မှောင်နေတဲ့ဂူထဲမှာ ရှိနေတဲ့အရာတွေကို ကမ္ဘာတစ်လွှား ပြသနိုင်လိမ့်မယ်လို့ သူဘယ်တုန်းကမှ မထင်ခဲ့ပါဘူး။

သူ့ရဲ့ ကိရိယာတန်ဆာပလာတွေနဲ့အတူ ထရီဗာက (၃၅)မီလီမီတာ အရှည်တဲ့ နတ်(ရှ်)ပါပိုင်ရီ (Nash Papyri) ကိုရိုက်ကူးခဲ့တော့ အဲဒီပေရွက်က သူနဲ့ သိပ်ရင်းနှီးတယ်လို့ ခံစားရပါတယ်။ ဖေဖေါ်ဝါရီ ၂၀၊ ၁၉၄၈ခုနှစ်မှာ သူမ ပထမဦးဆုံး တွေ့ဖူးခဲ့တဲ့ ဟေရှာယကျမ်းရဲ့ မူရင်းစာမူဖြစ်ပြီး ဂိုဏ်းချုပ်ဆယ်မြူရယ်နဲ့ သူရဲ့မိတ်ဆွေ ရဟန်းနှစ်ပါးက သူတို့ ရှာတွေ့ထားတဲ့ စာလိပ်တွေ တက္ကသိုလ်ကို ယူလာခဲ့တုန်းက ဖြစ်တယ်။ အဲဒီပေရွက်နဲ့ ဟေရှာယမူရင်းကျမ်းလိပ်က အလွန်ပင်တူနေပါတယ်။

ထရီဗာနဲ့သူ့မိတ်ဆွေ ဝီလျံဘရောင်းလီက ဒေါက်တာဘွဲ့အတွက် စာတမ်း ပြုစုထားတဲ့ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲက ဟေရှာယအနာဂတ္တိကျမ်းနဲ့ ချက်ချင်းတိုက်ကြည့် ကြတယ်။ သူကယုံကြည်တယ်။ သူ့ဇနီးကနေတစ်ဆင့် ဆက်သွယ်လိုက်တဲ့အခါ ဂိုဏ်းချုပ်ကြီးက စာလိပ်ကို တစ်ညတာထားခဲ့ဖို့ သဘောတူခဲ့ကြပါတယ်။ သူ့ဇနီးသည်ရဲ့ပြောကြားချက်အရ ထရီဗာက ချက်ချင်းပဲ မူရင်းစာမူကို ဓါတ်ပုံရိုက်ပြီး တစ်ညလုံး အလုပ်လုပ်နေပါတယ်။ သူဘယ်လောက်ကြာကြာ အသုံးပြုခွင့်ရမလဲဆိုတာ မသေချာ လို့ပါပဲ။

ဂိုဏ်းချုပ်ရဲ့ခွင့်ပြုချက်အရထရီဗာကသူကူးထားတဲ့ဓါတ်ပုံကိုသူ့မိတ်ဆွေဖြစ်တဲ့ပါမောက္ခဝီလျံဝဲလ်အာဘရိုက်နဲ့ဂျွန်ဟော့ကင်မှာရှိတဲ့ (American School of Oriental Research) ကဆရာကြီးဖြစ်သူ (သမ္မာကျမ်းဆိုင်ရာရှေးမူရင်းလက်ရေးနဲ့ရှေးဟောင်းပစ္စည်းတွေကိုရှာဖွေလေ့လာတဲ့တက္ကသိုလ်ဌာနမှူး) ဆီကိုပို့ပေးလိုက်ပါတယ်။အာဘရိုက်ကစာမူတွေရဲ့အချိန်ကာလတွေကိုတွက်ချက်ခန့်မှန်းတဲ့အခါမှာအဲဒီစာလိပ်ကဘီစီ (၁၀၀)လောက်ကရေးခဲ့တယ်လို့ယူဆရပါတယ်။သူ့ရဲ့ဓါတ်ပုံထဲကအရည်အသွေးအရဆိုရင်တော့စာလိပ်ကနှစ်ပေါင်းများစွာကြာနေပြီးဖြစ်လို့ထုပ်ပိုးထားတာကိုဖြန့်လိုက်တာနဲ့ချက်ချင်းကြွေကျသွားတယ်လို့လေ့လာသူတစ်ဦးကပြောခဲ့ပါတယ်။

ဒီအချက်တွေကို ဆင်ခြင်ကြည့်ပါ။- ဂျွန်ထရီဗာက ယေရုရှလင်မြို့ကို ရောက်နေခြင်းက ကြုံကြိုက်တိုက်ဆိုင်မှုကြောင့်လား ဒါမှမဟုတ် ဘုရားသခင်ရဲ့ကြီးမြတ်တဲ့ အကြံအစည် တော်ကြောင့်လား။ အချိန်မှန် နေရာမှန်မှာ သာမန်ထက်ထူးကဲတဲ့ အရည်အသွေးတွေနဲ့အတူ ဒေါက်တာဘွဲ့အတွက် ပြုစုထားတဲ့ စာတမ်းကလည်း သူမြင်တွေ့ခဲ့ရတဲ့အရာ တွေကို အရေးကြီးတာတွေဖြစ်ကြောင်းကို သိရှိလာစေခြင်းက သူ့အတွက် ဘုရားရှင် ပြင်ဆင်ပေးထားတာလား။ အခုတော့ အသက် ၉ဝ လောက် ရှိပြီးဖြစ်တဲ့ သူ့ရဲ့ဇနီး အဲလိဇဘက်ကို ဒီမေးခွန်းတွေ ကျွန်တော်မေးခဲ့ပါတယ်။ သူမကလည်း သေချာတဲ့ ဝေါဟာရတွေနဲ့ အခိုင်အမာအတည်ပြုပြောခဲ့ပါတယ်။ မှောင်နေတဲ့ ဂူထဲမှာ နှစ်ပေါင်း (၁၉၀၀) ကျော်လောက် မြုပ်နှံထားခဲ့တဲ့ စာရွက်စာတမ်းတွေက တိုက်ကြည့်ဖို့ အတွက် အများကြီး အကူအညီဖြစ်စေပြီး သူ့ရဲ့ပျော်ရွှင်စရာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာတွေကို သူ့ဇနီးဆီ နေ့တိုင်း စာရေးပြီး ဝေမျှခဲ့ပါတယ်။ ။

အဲဒီနှစ်ထဲမှာပဲ ဂိုဏ်ချုပ်ဆယ်မြူရယ်က စာလိပ်တွေကိုနယူးယောက်သို့ ယူသွားပြီးဈေးကောင်း ကောင်းနဲ့ရောင်းချနိုင်ဖို့ရှာဖွေခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်းမှာ ရေဒါ ဖန်သားပြင်ပေါ်မှာ မှေးမှိန်သွားတယ်လို့ ယူဆရပါတယ်။

နောက်ထပ်ငါးနှစ်ကြာတဲ့အခါမှာတော့ ဇွန်လ ၁ရက်၊ ၁၉၅၄ မှာ ဂေါစထရိတ် ဂျာနယ်ရဲ့ ခေါင်းစည်းမှာ “ပင်လယ်သေမှ တလိပ်လေးလိပ် ရောင်းရန်ရှိသည်” ဆိုတဲ့ ကြော်ငြာပါလာပါတယ်။ အဲဒီအထဲမှာပါတဲ့ အကြောင်းအရာကို ဖော်ပြထားပါမယ်။

ကြောငြာထဲမှာ ဖော်ပြထားတဲ့ ဆွဲဆောင်မှုတစ်ခုကတော့ ပါမောက္ခ စူးကဲနစ် ရဲ့သား ယီဂေးယခင်က အစ္စရေးကာကွယ်ရေးဝန်ကြီးချုပ်အဖြစ်မှ အနားယူပြီး အရင် ကတည်းက သူစိတ်ဝင်စားခဲ့တဲ့ ရှေးဟောင်းသုတေသန လုပ်ငန်းကို ပြန်လုပ်ခဲ့ ပါတယ်။ ကြားလူရဲ့ အကူအညီနဲ့ ဆယ်မြူရယ်ဆီကနေ မြ စာလိပ်လေးလိပ်ကို ဒေါ်လာ ၂၅ဝဝဝဝ နဲ့ ဝယ်ယူခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ယခင် အဖေ့အတွက်တော့ လိုက်လေဝေးလေ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ စာလိပ်က ခုတော့ သဘောရှိ သည့်အတိုင်း အသုံးပြုနိုင်ပါပြီ။ ကုန်ကျစရိတ် တချို့ကိုတော့ နယူးယောက်က ပရဟိတဒါနရှင်ဒီအက်စ်ဂေါ့တက်မန်ကပေးလှူခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ပံ့ပိုးမှုတွေကြောင့် ယေရုရှလင်မြို့ရှိ အစ္စရေးပြတိုက်ရဲ့ အထွဋ်အမြတ်ထားတဲ့ စာအုပ်တွေထဲမှာ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ မူရင်းစာမူတွေကို အများပြည်သူများအတွက် ခင်းကျင်းပြသ ထားနိုင်ရခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။

ဟေရှာယကျမ်းရဲ့ မူရင်းစာမူကို ရှာတွေ့တဲ့အထိ ဟေရှာယကျမ်းအတွက် ရှေးအကျဆုံးဗြဲကျမ်းပိုဒ်တွေကတော့ “ကိုဒက်” လို့ခေါ်တဲ့ စာအုပ်ထဲကလက်ရေးမူ

တွေပဲဖြစ်တယ်။ အဲဒီမူရင်းစာမူကို အီဂျစ်ပြည်ကိုင်ရိုမြို့နားမှာ တွေ့ရှိခဲ့တဲ့အတွက် ကိုင်ရိုကိုဒက်လို့ အမည်ပေးထားခြင်းဖြစ်တယ်။ ထိုအထဲ၌ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲက ပရောဖက်ကျမ်းတွေပါပြီး အေဒီ ၈၉၅ ခန့်လို့ထင်ရပါတယ်။ နောက်ထပ်မံတွေ့ရှိတဲ့ဟေရှာယကျမ်းက ပိုပြီးနှစ်ပေါင်းတစ်ထောင် လောက် နောက်ကျကာ ဟေရှာယကျမ်းရဲ့ မူရင်းစာမူအဖြစ် တည်ရှိနေတုန်းပါပဲ။

အချို့ဝေဖန်သုံးသပ်ချက်အရ အကယ်၍ ကျမ်းပိုဒ်တွေကိုပြင်ခြင်း၊ အမှား တွေကိုပြင်ခြင်း သို့မဟုတ် လက်ဆော့တာတွေလုပ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ကွမ်ရမ်မှာ တွေ့ခဲ့တဲ့ မူရင်းစာမူနဲ့ အေဒီ ၈၉၅မှာ တွေ့ခဲ့တဲ့ မူရင်းစာမူနှစ်ခုလုံးကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်လို့ရပါတယ်။ (ဒီစာအုပ်ရဲ့ အရှေ့ပိုင်းမှာ ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေတဲ့စာအုပ် သူတို့တွေရဲ့ ခေါင်းစည်းတွေကို ကျွန်တော် ကောက်နှုတ်ပြခဲ့တဲ့အတိုင်း စွပ်စွဲပြောပြီး အတော်များ များကအမှားကို လက်ခံထားကြပါတယ်)။

ဟေရှာယကျမ်းထဲမှာ ဘာတွေအပြောင်းအလဲရှိသလဲ။ ဘာမှထွေထွေ ထူးထူးမရှိဘူးလို့ ကျမ်းပညာရှင်တွေက ပြောကြပါတယ်။ အပြောင်းအလဲကတော့ နည်းနည်းပါးပါးပါပဲ။ သိသာတာကတော့ ဖေါင်တိန်ပျော်သွားတာတွေ၊ စာလုံးပေါင်း မှားတာတွေနဲ့ အနေအထားလေးကွဲတာလောက်ပဲဖြစ်ပြီး ထူးထူးခြားခြား ကွဲပြားနေတာ ဘာမှမရှိဘဲ ကျမ်းတစ်ကျမ်းလုံးက တန်းတူရည်တူပဲရှိနေတယ် ဆိုတာကိုသက်သေ ထူနိုင်ပါတယ်။ ကွမ်ရမ်ကနေတွေ့ခဲ့တဲ့ ဟေရှာယကျမ်းနှစ်လိပ်နဲ့ ရှေးတုန်းက မာဆိုရက်တစ် (Masoretic text)ကျမ်းကို တိုက်ကြည့်ရင်စာလုံး တစ်လုံးချင်းက အစတူနေပါတယ်။

ဂူအမှတ် (၁)ကနေရတဲ့ စာလိပ်တွေက ပထမဆုံးသော စိတ်ဝင်စားစရာ ဂုဏ်ယူစရာသတင်းဖြစ်ပေမယ့် ၁၉၄၇ အထိတော့ ဘာမှမတူးဖော်ရသေးဘူး။ ဂူပေါင်း (၄၀)လောက်ကနေ လက်ရေးစာမူ(၈၀၀)ကျော်ရခဲ့ပြီး ဧသတာဝတ္ထုကလွဲပြီး ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲက ကျမ်းအားလုံးနီးပါးပါနေတယ်။ အဲဒီအရေးပါတဲ့ မူရင်းစာမူနဲ့ စာရွက်စာတမ်းတွေက သက်သေညီညွတ်မှုရှိနေတာကို ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ သမ္မာကျမ်းစာက ခိုင်လုံစွာ သက်သေပြနေပါတယ်။ ၄င်းစာမူတိုင်းမှာ သမ္မာကျမ်းစာရဲ့အချိန်က သမိုင်း ကြောင်းကိုပါ ထပ်ထည့်ထားပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းပါ ထပ်ပြီးပေါင်းထည့်ထားပါတယ်။

ဗြိတိသျှသမိုင်းပြတိုက်ရဲ့ ယခင်ဒါရိုက်တာဖြစ်သူ “ဂရိပေရွက်များမှ ရှေးဟောင်း လက်ရေးများကို လေ့လာခြင်း” ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကို ရေးသားခဲ့သူ ဆာဖရီဒီ

ရစ်ကန်းရွန်က ရေးသားထားပါတယ်။ “ဓမ္မသစ်ကျမ်းလိုပဲ စာအုပ်ကိုရေးတာနဲ့ ရှေးအကျဆုံးစာမူရဲ့ ရက်စွဲတွေက သိပ်ပြီးမကွာလှပါဘူး” သူရေးသားခဲ့တဲ့ “သမ္မာ ကျမ်းစာနဲ့ သုတေသနပြုခြင်း” စာအုပ်ထဲမှာ သူပြောထားပါတယ်။ “သမ္မာကျမ်းစာနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ သံသယတွေ သူတို့ ရေးသားထားတာတွေ လွင့်ပျယ်သွားဖို့အတွက် သက်သေထူနိုင်မယ့် နောက်ဆုံးသော အုတ်မြစ်တစ်ခုပါပဲ။

စိန့်ကတ်သရင်းမှ ဗြိတိသျှစာကြည့်တိုက်သို့ ရောက်ရှိသွားသော ရှေးဟောင်းစာလိပ်၏ ထူးခြားသည့် ခရီးစဉ်

အေဒီ (၅၅၀)လောက်က ဂျက်စတင်းနီးယားအင်ပါယာက ဆာရာဆန်း မျိုးနွယ်စုက ဘုန်းတော်ကြီးတွေရဲ့ စီးနင်းတိုက်ခိုက်မှုကို ကာကွယ်ဖို့အတွက် ဆိုင်းနိုင်း ပင်နီစူလားရဲ့ လျှိုမြောင်ကျဉ်းလေးမှာ ခံတပ်တစ်ခုကို တည်ဆောက်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေရာက ဘုရားသခင် မောရှေအား စကားပြောခဲ့တဲ့ မီးလောင်တဲ့ ချုံပုတ်ရှိရာ နေရာလို့ ယုံကြည်နေကြပါသည်။ (ခရီးသွားဧည့်သည်တွေကလည်း အဲဒီနေရာက အပူရှိန်ပြင်းတဲ့အတွက် မီးလောင်တဲ့ချုံပုတ်ဆိုတာကို ယုံကြည်လက်ခံကြတယ်)။

ဒီကနေ စိန့်ကတ်သရင်းကို ရောက်ဖို့ အနည်းငယ်ခက်နေပေမယ့် ၁၈၄ဝ တုန်းက ကမ္ဘာပေါ်က ရှေးအကျ ဆုံးဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ (၂၉)နှစ်သားအရွယ် လူ တစ်ယောက်ရောက်ရှိလာတော့ စိန်ခေါ် မှုတွေပိုများ နေပါတယ်။ သူနာမည်က ကွန်စတန်တင်ဗွန်တီချန်ဒေါ့ဖြစ်တယ်။ သမ္မာကျမ်းဆိုင်ရာ မူရင်းစာမူကို ထိန်းသိမ်းပြီး အလင်းပေးခဲ့တဲ့သူထဲမှာတော့ တစ်ဆယ့်ကိုးရာစုနှစ်က ထူးချွန်ကျော်ကြားဆုံး ပညာရှင်ဖြစ်တဲ့ တီချန်ဒေါ့ကိုတော့ ဘယ်သူမှ မမှီပါဘူး။ ဂျာမန်လူမျိုး၊ ဆရာဝန်ရဲ့သား ဖြစ်တဲ့သူက သူ့ရဲ့ခရီးသွားမှတ် တမ်းအရ သူ့အသက်တာကမြင်းတွေ၊ကုလားအုတ်တွေ၊ တခါတလေ သင်္ဘောတွေစီးပြီး မိုင်ပေါင်း များစွာဝေးတဲ့ ခရီးသွားခဲ့တာကဒီကနေ့ ကမ္ဘာ့ ခရီးသွားတွေထက်တောင် ပိုပါသေးတယ်။

“သမ္မာကျမ်းစာကိုကျွန်တော်တို့ဘယ်လိုရခဲ့ပါသလဲ” ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့ စာအုပ်ထဲမှာ နေးလ်လိုက်ဖွတ်က ၁၈၄၄ခုနှစ်မှာ ငယ်ရွယ်ပြီး မကျော်ကြားသေးတဲ့ တီချန်ဒေါ့က ကုလားအုတ်ကိုစီးပြီး စိန့်ကတ်သရင်း ရောက်လာပုံကို ပြောပြထားပါတယ်။ သူကမည်သူမည်ဝါဖြစ်တဲ့အကြောင်း ပြောပြပြီးတဲ့အခါမှာ ပေသုံးဆယ် လောက်မြင့်တဲ့ ကန့်လန့်တန်းပေါ်မှာ လုံခြုံရေးအတွက် စစ်ဆေးဖို့ ဘုန်းတော်ကြီးတွေက ပင့်မြှောက် လိုက်ကြပါတယ်။ သူက ဘာသာရေးနဲ့ဆိုင်တဲ့ ဘုရားဖူးမဟုတ်ပဲ သမ္မာကျမ်းစာနဲ့ဆိုင်တဲ့ အထောက်အထားတွေကို ရှာဖွေနေတဲ့ ပညာရှင်ပဲဖြစ်တယ်။ သူ့ရဲ့ ဘဝတစ်လျှောက် လုံးမှာ ကျော်ကြားမှုနဲ့ ငွေကြေးအတွက် ရှာဖွေပြီး ဆက်ကပ် လုပ်ဆောင်ခဲ့ပေမယ့် သမ္မာကျမ်းထဲကအဖြေကို ရှာဖွေခဲ့ခြင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

အစပိုင်းနှစ်တွေမှာ တီချန်းဒေါ့က ဂရိကျမ်းကို ဆန်းစစ်လေ့လာ တည်းဖြတ် ခြင်းကို ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေပြီးတဲ့အခါမှာ ပညာရေးဆိုင်ရာ အသိအမှတ်ပြုခြင်းခံခဲ့ရပါတယ်။ သူက အပြင်းအထန်ကြိုးစားသူ၊ ထူးချွန်ထက်မြက်သူ၊ လှုံ့ဆော်မှုပြုနိုင်သူ၊ ရဲရင့်သူ ဖြစ်တယ်။ ဒီအရည်အချင်းတွေနဲ့ ပေါင်းစည်းထားတဲ့ ငယ်ရွယ်တဲ့ပညာရှင်လေးက ဝါရင့်ဘုန်းတော်ကြီးတွေရဲ့ စေ့စေ့စပ်စပ် စစ်ဆေးခြင်းကိုခံရပြီး လူငယ်လေးကို အလွန် တရာချီးမွမ်းကြပြီး နေရာပေးလာကြပါတယ်။

တစ်မနက်မှာတော့ တီချန်ဒေါ့က စာကြည့်တိုက်မှူးက သားရေပုရပိုက် ဟောင်းကို မီးရှိနေတာကို အံ့သြစွာမြင်တွေ့ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီအထဲမှာ ဓမ္မဟောင်းကို ဂရိဘာသာနဲ့ကူးရေးထားတဲ့ စာရွက်တော်တော်များများပါနေပြီး တီချန်ဒေါ့ရဲ့အဆိုအရ “ကျွန်တော်မြင်ဖူးတဲ့အထဲက အတော်ကို ရှေးကျတဲ့အရာတွေဖြစ်တယ်” လို့ပြောပါ တယ်။

ရှေးဟောင်းပုရပိုက်စာ အပိုင်းတွေထည့်ထားတဲ့ ခြင်းအတော်များများ မီးရှို့ ပစ်လိုက်ပြီး ကျန်နေသေးတဲ့ သုံးပုံတစ်ပုံ ၄၃ မျက်နှာလောက်ကို ရရှိခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့ ဘယ်ကနေဘယ်လိုရခဲ့သလဲဆိုတာကို ဘယ်သူကိုမှ မပြောပြပဲ ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေခဲ့ပါတယ်။

ကျန်တာတွေကို ရယူချင်တာနဲ့ ၁၈၅၃ မှာ စိန့်ကတ်သရင်းကို သူပြန် သွားပေမယ့် ကျန်နေတဲ့ရှေးဟောင်းစာမူတွေကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှ မသိတဲ့အတွက် အကြီးအကျယ်စိတ်ပျက်ခဲ့ရပါတယ်။ သူတို့တွေမီးရှို့ ပစ်တာလား၊ သူမမြင်သာတဲ့နေရာမှာ ထားတာလား။ တစ်စုံတစ်ယောက်က ဒီကိုအလည် ရောက်လာပြီး ဈေးကြီးကြီးပေးဝယ်ပြီး အခြားတစ်နေရာကို ယူသွားသလား။ မသေချာ လှပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျန်တဲ့အပိုင်းအစလေးခုကို စာညှပ်ကပ်ပြားအဖြစ် အသုံးပြုထားတာကို သူတွေ့လိုက်တယ်။ အဲဒီစာရွက်ပေါ်က စာကကမ္ဘာဦးကျမ်း ၂၄ ထဲကဖြစ်ပြီး မူရင်းကျမ်းလိပ်ကနေပြီး ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတစ်ကျမ်းလုံးကို ဂရိဘာသာနဲ့ပြန်ဆို (လက်လွှာဂျင် လို့ခေါ်တယ်) ထားခြင်းဖြစ်တယ်ဆိုတာကို သူသိနေပါတယ်။

လတွေ နှစ်တွေ ကူးပြောင်းခဲ့ပါပြီ၊ တီချန်ဒေါ့ကလည်း အသက်ရလာပါပြီ။ ဒီတစ်ခေါက် စိန့်ကတ်သရင်းကို ပြန်လာဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ၁၈၅၉ မှာ ရုရှားက ကာလ်၊ အလက်ဇန္ဒား ၂ ရဲ့အကူအညီနဲ့နီဂတ် (Negev)ကဘုန်းကြီးကျောင်းဆီကို ခရီး ရှည်ထွက်ခဲ့ပါတယ်။

နောက်တစ်ကြိမ်လည်း ဘာမှမထူးဘူး။ ဘယ်သူမှအဲဒီအကြောင်းမပြောဘူး။ ဘယ်သူမှ ဒီအကြောင်းတွေကို မသိဘူးလို့ထင်ခဲ့တယ်။ အကြီးအကျယ် စိတ်ပျက် လက်လျှော့လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ဗီဒိုအင်း ဧည့်လမ်းညွှန်ကို သုံးရက်အတွင်း ပြန်ဖို့ပြင်ဆင်ရန် အကြံပေးခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ နေ့လည်မှာ ဘုန်းကြီးကျောင်းက ကြီးကြပ်ကွပ်ကဲသူက သူ့ရဲ့ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ညနေဘက် လဖက်ရည်သောက်ဖို့ ဖိတ်ခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့အခန်းကို ရောက်တဲ့အခါမှာ ကြီးကြပ်ကွပ်ကဲသူက ပြောပါတယ်။ “ငါလည်း ဆက်ထွာဂျင်ကို ဖတ်ဖူးတယ်” လို့ပြောပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ တီချန်းဒေါ့က “အဝတ်နီနှင့် ပတ်ရစ် ထားသောစာအုပ်တစ်အုပ်” လို့ဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။

သူအရမ်းတက်ကြွခဲ့ပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ သူ့ရဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို မှေးမှိန် စေခဲ့ပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်ဆယ့်ငါးနှစ်တုန်းကတော့ အာမခံသေတ္တာထဲမှာ ရွှေကဲ့သို့ တန်ဖိုးထားသိမ်းဆည်းထားတဲ့အရာကို လူငယ်တွေက တက်ကြွစွာနဲ့ ပုံနှိပ်ခဲ့ဖူးတာ ကိုတော့ စိုးရွံ့မိပါတယ်။ သူကတစ်ညတာ စာလိပ်ကိုသူရဲ့အခန်းထဲသို့ယူဆောင်ခွင့်ပြုဖို့ ခွင့်တောင်းဆိုခဲ့ပါတယ်။ သူကကြည်နူးပီတိနဲ့အတူ ဒီလိုပြောခဲ့ပါတယ်။ ။

နှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်အတွင်း ဒီဘာသာရပ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီးလေ့လာခဲ့တဲ့ မူရင်း စာမူတွေထဲမှာတော့ သက်တမ်းအရ အလွန်အရေးပါတဲ့ သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ ရတနာအဖြစ် အလွန်တရာအဖိုးတန်တဲ့ စာရွက်စာတမ်းတွေက ကျွန်တော့် လက်ထဲမှာ ရှိနေတယ်ဆိုတာကို သိနေပါတယ်။ စိန်တုံးကြီးလိုပဲ အလွန် အဖိုး တန်တဲ့အရာကို ပိုင်ဆိုင်ထားရတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ခံစားရတယ် ဆိုတာကို ဝန်ခံမိပါတယ်။

သူရဲ့ယောက္ခမ ဒေါက်တာ လက်ဝင်ရှက်နဲလာ ဆီကိုရေးခဲ့တဲ့ စာထဲမှာတော့ “သူ့အခန်းထဲကို ရောက်သွားတာနဲ့ ဦးဆုံးဒူးထောက်ပြီး အံ့ဩလောက်တဲ့အရာကို တွေ့ရှိခဲ့တဲ့အတွက် ဘုရားသခင်ရဲ့ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပါတယ်။”ဟုရေးထားသည်။

တီချန်ဒေါ့က ဒီရှေးဟောင်းစာမူတွေကို ကိုင်ရိုကိုယူသွားပြီး လေ့လာရင်ပိုပြီး ကောင်းမှာဖြစ်လို့ ဘုန်းတော်ကြီးတွေ ယုံကြည်သက်ဝင်အောင် သက်သေပြုပြီး တချိန်ချိန်မှာ ပြန်လာပေးမယ်ဆိုပြီး အဲဒီနေရာကို ယူသွားဖို့ စီစဉ်ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်းနိုက် ရှေးဟောင်းစာမူလို့ လူသိများနေတဲ့ မူရင်းစာမူက မူလဘုန်းကြီးကျောင်းကို ဘယ်တော့မှ ပြန်မရောက်ခဲ့တော့ပါဘူး။ ရုရှားကို ယူသွားခဲ့ပြီး စီဇာကိုပြသခဲ့ပါတယ်။ (သင်မှတ်မိမယ်ဆိုရင်တော့ ဒီစီဇာက စူးစမ်းရှာဖွေရေးခရီးစဉ်ကို ထောက်ပံ့ခဲ့တဲ့သူ ဖြစ်ပါတယ်)။ ဘုန်းတော်ကြီးတွေရဲ့ကြားမှာ သဘောထား ကွဲလွဲမှုတွေ ညှိနှိုင်းမှုတွေ ပြုလုပ်ပြီး နောက်ဆုံးတော့ ရုရှားသားစီဇာကို ရုရှား ရူဘယ် ၉ဝဝဝ နဲ့ တရားဝင် လဲလှယ်ခဲ့ကာ ဘုန်းတော်ကြီးတွေကို ဆုတံဆိပ်တွေချီးမြှင့်ခဲ့ပါတယ်။ စီဇာသေပြီး တော်တော်ကြာတဲ့အထိ စိန့်ပီတာစဘတ်မှာ ရှိနေခဲ့ပေမယ့် ၁၉၃၃ မှာ ဒေဝါလီခံခဲ့ရတဲ့ ကွန်မြူနစ်အစိုးရက ငွေလိုတဲ့အတွက် ဗြိတိသျှပြတိုက်သို့ ပေါင် ၁ဝဝဝဝဝဝ (ဒေါ်လာ ၅ဝဝဝဝဝ) နဲ့ရောင်းချခဲ့ပါတယ်။

စိတ်ဝင်စားစရာ သိပ်ကောင်းတာကတော့ ငွေချေတဲ့အချိန် ၁၉၃၃ ထဲမှာပဲ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် အဲဒီနေရာမှာပဲ ဖရန့်စီယို မာရင်းအာအက်ဒီဝေါထဲရီရဲ့ ပထမ ဦးဆုံးစာအုပ်ကို ပဲရစ်က ရှေးဟောင်းပစ္စည်းတွေရောင်းတဲ့ လဟာပြင်ဈေးထဲမှာ ယူအက်စ် ငွေကြေး (၁၁ ဆင့်) နဲ့ရောင်းချခဲ့ပါတယ်။ ဒါနဲ့ ဝေါထဲရီက ဘယ်သူလဲ။ ဆယ့်ရှစ်ရာစုက ထူးချွန်ထက်မြက်တဲ့ ဒဿနိက အတွေးအခေါ်ပညာရှင်ဖြစ်ပြီး ခရစ်ယာန်တွေ အဓိကမှတ်မိနေတဲ့ အချက်ကတော့ သူပြောခဲ့တဲ့စကားဖြစ်တဲ့ “ခရစ်ယာန်ဘာသာတရားဟာ နှစ်ပေါင်းတစ်ရာအတွင်း ပျောက်ကွယ်သွားမှာပဲ” ဆိုတဲ့ အချက်ပါပဲ။

ကျွန်တော် ဗြိတိသျှပြတိုက်ကို ပထမဦးဆုံးအလည်သွားခဲ့တုန်းက ဆိုင်းနိုက် ရှေးဟောင်းစာမူတွေ ခင်းကျင်းပြသထားတဲ့ စင်္ကြန်နားကနေ လျှောက်သွားခဲ့တာကို ဘယ်တော့မှ မမေ့နိုင်ပါဘူး။ (အခုတော့ဗြိတိသျှစာကြည့်တိုက်ဆီကို ပြောင်းရွေ့ထား လိုက်ပါပြီ)၊ ရှေးဟောင်းစာမူကြမ်းတွေကို ပထမဦးဆုံး စတွေ့ခဲ့တုန်းက အတော့်ကို

အံ့ဩမိပါတယ်။ ပင်လယ်ပြင်မှာ နေဝင်တာကိုကြည့်ခဲ့တဲ့ ခံစားမှုမျိုး ဒါမှမဟုတ် မွေးကင်းစကလေးကို ပွေ့ချီလိုက်ရတဲ့ ခံစားမှုမျိုးမကပဲ ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာ ပျက်စီး ဆုံးရှုံးရမယ့်အရာတွေကို ဘုရားသခင်က ထိန်းသိမ်းထားပေးတဲ့ အံ့ဩမှုမျိုးပါပဲ။

ဒီခံစားချက်တွေကို ခေတ္တထားလိုက်ပြီး ဆိုင်းနိုက်ရှေးဟောင်းစာမူက ဘယ်လောက်အရေးကြီးသလဲ။ သမ္မာကျမ်းစာက ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါတ်တော် ဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ ယုံကြည်စိတ်ချမှုကို ဘယ်လောက်အထိ အထောက်အကူ ပြုပါသလဲ။

ကျမ်းစာရဲ့ အပိုင်းအစတချို့ ပျောက်နေတာတွေကလွဲရင် ဒီစာမူကြမ်းက သမ္မာကျမ်းစာ တစ်အုပ်လုံးရဲ့ ရှေးအကျဆုံးနဲ့ အပြည့်စုံဆုံးသော စာမူဖြစ်တယ်လို့ ယူဆရပါတယ်။ ဆိုင်းနိုက်ရှေးဟောင်းစာမူကို ကျမ်းပညာရှင်တွေက အေဒီ ၃၅ဝလို့ သတ်မှတ်ခဲ့ပြီး ရာစုနှစ်တွေကြား ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို နားလည်နိုင်ဖို့နဲ့ ဗဟုသုတ တွေရရှိနိုင်ဖို့နှိုင်းယှဉ်ချင့်ချိန်နိုင်တဲ့“စံနှုန်း”အဖြစ်ထားခဲ့ကြပါတယ်။ ဗာတီကန်ကိုဒက်နဲ့ အတူဆိုင်းနိုက်ရှေးဟောင်းက သမ္မာကျမ်းစာနဲ့ဆိုင်တဲ့ အကောင်းဆုံးသော ရှေးဟောင်း စာမူအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံရပါတယ်။

ဖုံးကွယ်နေတဲ့ အလွန်တန်ဖိုးရှိသော ပုလဲရတနာ

စိတ်ပျက်စရာကောင်းပြီး လွဲချော်နေတာတွေကတော့ အလွန်အရေးပါတဲ့ သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ ရှေးဟောင်းစာမူက ပြီးပြည့်စုံမှုနဲ့ ကိုက်ညီမှုတွေရှိနေပေမယ့် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်း ပညာရှင်တွေက ကြည့်ရှုသုံးစွဲဖို့ အခွင့်အလမ်းမရသေးတဲ့အထိ ဗာတီကန်ရဲ့ မပြောပလောက်တဲ့ ပြတိုက်ထဲမှာ ဖုံးကွယ်ထားခြင်းခံခဲ့ရပါတယ်။

အရေးကြီးတဲ့ ဗာတီကန်ကိုဒက်ကို အေဒီ ၃၂၅ လို့သတ်မှတ်ပြီး ရောမနဲ့ ဗာတီကန်ကို ရောက်လာတာ တစ်ဆယ့်ငါးရာစုလောက်တုန်းက ဖြစ်တယ်။ ကွန်စတန် တင်ဇွန်တီချန်ဒေါ့ မြင်းကွင်းမှာ ပေါ်မလာခင်အထိတော့ အဲဒီမှာပဲ ငြိမ်းချမ်းစွာ ထိန်းသိမ်းထားတယ်ဆိုတာ မှန်းဆနိုင်ပါတယ်။ ရှေးဟောင်းစာမူတွေရဲ့ အရေးပါမှုကို သိနှင့်တဲ့အလျောက် တီချန်ဒေါ့က ဓါတီကန်ကိုမြင်ခွင့်ရဖို့ အသနားခံခဲ့ပါတယ်။ ငါတိကန်က သူ့ကို ခွင့်ပြုဖို့ အင်တင်တင်ဖြစ်နေပြီး အဲဒီကျမ်းတွေကို မကြည့်ခင် ကျမ်းထဲက စာကြောင်းတစ်ကြောင်းကိုမှ မကူးယူရန်ကတိပေးခဲ့တယ်။

ရဲရင့်ပြီးထက်မြက်တဲ့ပညာရှင်အိုင်ကျူ (IQ)အရမ်းမြင့်တဲ့သူကဘာမှမမှုပဲရှေးဟောင်းစာမူတွေကိုကြည့်ခွင့်ရတဲ့အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာပဲကျမ်းချက်တွေအားလုံးကိုမှတ်မိနေတယ်။ညဘက်ဆိုလျှင်သူ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်အခန်းလေးထဲမှာအပတ်တကုတ်ကြိုးစားပြီးသူမြင်ခဲ့တဲ့စာလုံးအတိုင်းစာကြောင်းအတိုင်းမှတ်စုစာအုပ်ထဲမှာရေးခဲ့ပါတယ်။

နောက်ပိုင်းမှာ အခက်အခဲကြုံလာတယ်။ တစ်နေ့မှာ သူ့စိတ်ကို မထိန်းနိုင် တော့ပဲ သမ္မာကျမ်းစာ အခေါ်အဝေါ်အရ သိနတောင်မှာတွေ့ခဲ့တဲ့ ကျမ်းနဲ့ နှိုင်းယှဉ် ကြည့်ချင်လို့ စာရွက်ထဲမှာ စာကြောင်းအနည်းငယ်ကို ကူးချမိပါတယ်။ သူရေးကူးထား တာကို စောင့်ကြည့်နေတဲ့ စာကြည့်တိုက်မှူးကမိသွားတော့အဖိုးတန်တဲ့ စာမူကို ဘာမှ ဆက်လုပ်ခွင့် မပေးတော့ပါဘူး။

အလက်ဇန်းဒရီးယန်းများ၏ ထပ်မံဖြည့်စွက်သောအချက်များ

တတိယအရေးပါတဲ့ အချက်ကတော့ကျမ်းနှစ်ကျမ်းလုံးရဲ့ အလွန်အရေးပါတဲ့ သမ္မာကျမ်းဆိုင်ရာ မူရင်းစာမူတွေက အီဂျစ်ပြည်ကအလက်ဇန်းဒီးယားမှာ ဇာတိဇစ်မြစ် အဖြစ်ရှိနေတဲ့အတွက် စုဆောင်းရရှိထားတဲ့ စာမူတွေကို ဗြိတိသျှစာကြည့်တိုက်မှာတွေ့နိုင်ပါတယ်။ သားရေပေါ်မှာ လက်ရေးနဲ့ရေးသားထားတဲ့ (uncials လို့ခေါ်သော) ရှေးဟောင်းစာမူတွေကကွန်စတန် တင်နိုပယ် ကိုရောက်ခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတော့ အင်္ဂလန် မှာရှိနေခဲ့ပါတယ်။ တစ်ဆယ့်ငါးရာစုကနေစပြီး ရှေးဟောင်းစာတွေက ကောင်းစွာ ထိန်းသိမ်းထားခြင်းခံရပြီး ကျမ်းစာရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတချို့သာ ပျောက်ဆုံးနေပါတယ်။

အီဂျစ်ပြည်သဲသောင်ပြင်ထဲ၌ နှစ်ရှည်လများ မြုပ်နှံခဲ့သောထောင်နှင့်ချီသော ပေရွက်များ

အီဂျစ်ပြည်သဲသောင်ပြင်၌ ထောင်းပေါင်းများစွာသော ဓမ္မဟောင်းကျမ်း အပိုင်းအစများကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီး အချို့မှာ နည်းလမ်းပေါင်းမျိုးစုံဖြင့် စုတ်ပြဲပျက်စီးနေပါ တယ်။ ပေရွက်များက ပူပြင်းခြောက် သွေ့တဲ့လေရဲ့ဒဏ်ကြောင့်ဆိုးရွားခဲ့ပြီး စိုထိုင်းတဲ့ ရာသီဥတု တွေကြောင့်လည်း ပျက်စီးခဲ့ပါတယ်။

တရားဇရပ်တွေမှာ ဂဲနီဇ်(genizah) လို့ခေါ်တဲ့ စတိုခန်းတွေရှိပြီး စာလိပ်တွေကို အာမခံသေတ္တာတွေထဲမှာ လုံခြုံစွာသိမ်းဆည်းထားကာဂျူးတွေရဲ့ ပညတ်ချက်အရ ဘုရားသခင်ရဲ့ အမည်နာမ ပါဝင်တဲ့ကျမ်းစာလိပ်အပါဝင် ပုဂ္ဂလိကစာစောင်နဲ့ သဘော တူစာချုပ်တွေကိုပါ မဖျက်ဆီးပစ်ရဘူးလို့ တားမြစ်ထားပါတယ်။ ပျက်စီးနေတဲ့ စာမူတွေ ကိုတော့ စတိုခန်းရဲ့အပြင်ဘက် သဲထဲမှာ သချာမြုပ်နှံထားတဲ့အတွက် အခုထက်ထိ အဖိုးတန်စွာရှိနေတုန်းပါပဲ။

အီဂျစ်ပြည်က အာဇီရင်ခက်က တွေ့ရှိခဲ့တဲ့ အဖိုးတန်လှတဲ့ ရှေးဟောင်းစာမူ များစွာကို အောက်စဖို့ဒ်(Oxford)မှာ ဘွဲ့ရခဲ့သူ ဘီပီ ဂရန်းဖဲလ်နဲ့ အေအက်စ်ဟန့်က တာဝန်ယူထိန်းသိမ်းခဲ့ပါတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်က နှုတ်ခမ်းမွေးရှည်ရှည်နဲ့ ရှာဖွေ တွေ့ရှိထားတာတွေကို ချစ်မြတ်နိုးတဲ့သူတွေဖြစ်ပြီး အလွန်အတွဲညီတဲ့သူ နှစ်ယောက် ဖြစ်ကြတယ်။

၁၈၈၆ နဲ့ ၁၉ဝ၆ ခုနှစ်ကြာ နှစ်ဆယ်ရာစုအလယ်လောက်မှာ ငယ်ရွယ်တဲ့ ပညာရှင်နှစ်ဦးက ခြောက်သွေ့တဲ့ အီဂျစ်သဲသောင်ပြင်ကြားမှာ မြှုပ်နှံနေတဲ့ တန်ပေါင်း များစွာသော ရှေးဟောင်းပေရွက်တွေကို တူးဖော်ရရှိခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့ဘာတွေ တွေ့ခဲ့သေးသလဲ။ အရပ်သုံးတွေဖြစ်တဲ့ ဈေးစာရင်း (ဇနီးသည်က မီးဖိုချောင်မှာ လိုတဲ့ ဈေးစားရင်းတွေကို ခင်ပွန်းသည်ကိုသတိပေးနေခြင်း)၊ စီးပွားရေးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အသုံးအနှုန်းတွေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးရာတွေ၊ သမ္မာကျမ်းစာနဲ့ ကောက်နှုတ်ချက်တွေပါတဲ့ ရာပေါင်းများစွာသော ရှေးဟောင်းစာမူတွေကို ဘာသာစကားများစွာနဲ့ ရေးသား ထားတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ တစ်ယောက်သောသူရဲ့ အဆိုအရ ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲက (၁၇၀)လောက်က ရှေးအကျဆုံးသော စာမူများဖြစ်ပြီး နှစ်ရာစုအစောပိုင်းလို့ ခန့်မှန်း ရပါတယ်။ ပီ (P)လို့ခေါ်တဲ့ ပေရွက်အပိုင်းအစတချို့ကို အေဒီ (၁၂၅) လို့သတ်မှတ်ပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့ နောက်ဆုံးသောကျမ်းကို ရေးသားခဲ့တဲ့ အချိန်နဲ့မျိုးဆက်တစ်ဆက်ပဲ ကွာခြားပါတယ်။ အရင်တုန်းက ဂျွန်ရေးလန်းပီလို့ သိခဲ့ကြတဲ့ ရှေးစာမူတွေကို မန်ချက် စတာတက္ကသိုလ်ရဲ့ မော်ကွန်းတိုက်ထဲမှာ သိမ်းဆည်းထားပါတယ်။ အခုအချိန်အထိ ဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့ ရှေးစာမူအပိုင်းအစတွေကို တွေ့ရှိနေတုန်းပဲဖြစ်ပြီး ဒီအကြောင်းကို ဆက်ပြီး မဆွေးနွေးခင် မေးခွန်းတစ်ခုကို ဖော်ပြချင်ပါတယ်။ “ဒီရှေးဟောင်းစာမူပေရွက် အားလုံးကဘယ်လောက်တောင်မှ အရေးကြီးပါသလဲ။”

တွေ့ရှိခဲ့တဲ့ ရှေးဟောင်းပေရွက်အများစုက အေဒီနှစ်ရာစုနဲ့ သုံးရာစု လောက်က ပေရွက်တွေဖြစ်ပြီး ခရစ်ယာန်ဘာသာတရားကို စပြီးတည်ထောင်ချိန် ဖြစ်တယ်။ အချို့စာမူတွေက တစ်ရာစု အထိရှိနေပါတယ်။ ရှေးဟောင်းပေရွက်များစွာကို တွေ့ရှိခဲ့ခြင်းအားဖြင့် ပညာရှင်တွေက ကျမ်းစာနဲ့ဆိုင်တဲ့ အခြားသောစာမူတွေနဲ့ အခြေခံဂရိသဒ္ဒါတွေကို နှိုင်းယှဉ်ဖော်ပြနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲက ဝေါဟာရ တွေကို ဘယ်လိုအသုံးပြုထားသလဲ၊ ဝေါဟာရတူပြီး အဓိပ္ပါယ်ဘယ်လို ကွဲသလဲဆိုတာ ကို ထိုးထွင်းမြင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ဟောဝဒ်ဗို့(စ်)ရဲ့ အဆိုအရ အရေးကြီး ဆုံးသော အချက် တစ်ချက်က “ဒီရှေးဟောင်းစာမူတွေကစာလုံးအကြီးတွေနဲ့ ရေးသားထားတဲ့ ရှေးတုန်းက စာမူဟောင်းတွေကို အတည်ပြုပေးဖို့ရန် မူရင်းနဲ့ uncials ကြားကွာဟမှုတွေကို တံတားခင်းပေးနိုင်ပါတယ်။

ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းမှ ရှေးဟောင်းစာမူများနှင့် ပတ်သက်သော ပဲ့တင်သံများ ၂

တစ်ရာစုက ရှေးဟောင်းပေရွက်အပိုင်းအစက အတော့ကို စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းတဲ့ စာမူဟောင်းဖြစ်ပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး တွေ့ရှိခဲ့တဲ့အထဲမှာတော့ ရှေးအကျဆုံးဖြစ်ပါတယ်။ ရောမကာသိုလစ်အသင်းတော်ရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်တဲ့ ပွန်တီဖီကယ် (Pontifical) သမ္မာကျမ်းစာကျောင်းက သိက္ခာတော်ရ ဂျို(စ်)အိုခေါ် လက်ဟန်က အေဒီ (၅၀) လောက်က ရေးသားခဲ့တဲ့ ရှင်မာကုခရစ်ဝင်ကျမ်းရဲ့ အခန်း ၄၊ ၅ နဲ့ ၁၂ ရဲ့ အပိုင်းအစတွေကို တွေ့ရှိခဲ့ကြောင်း ကြော်ငြာခဲ့ပါတယ်။ ဒီကျမ်းအပိုင်း အစတွေက တွေ့ရှိခဲ့တဲ့ ဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့ စာမူဟောင်းတွေထက် ၇၅ နှစ် ပိုတောင်းပြီး မကြာသေးမှီက တွေ့ရှိခဲ့တဲ့ ရိုင်လန်းပေရွက်ဟောင်းတွေထက် ပိုပြီးရှေးကျပါတယ်။ ဒါနဲ့ ပါမောက္ခ အိုခေါ်လက်ဟန်က ဘယ်သူတဲ့လဲ။ သူကဘာစီလိုနားတက္ကသိုလ်က ပညာရှင် တစ်ပါးဖြစ်ပြီး ရှေးဟောင်းပေရွက်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်သူလို့ အသိအမှတ် ပြုခံထားရသူဖြစ်ပါတယ်။

ပါမောက္ခအိုခေါ်လက်ဟန်ကကွမ်ရမ် ဂူအမှတ်(၇)မှာ ထူးခြားတဲ့အရာကို တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီမှာ ပေရွက်အပိုင်းအစ ခုနှစ်ခုကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီး အားလုံးကို ဂရိ လက်ရေးနဲ့ရေးသားထားတာဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီနေရာက အေဒီ ၇၃လောက်မှာ ကွမ်ရမ် အဖွဲ့ကို ဖျက်သိမ်းလိုက်ပြီးနောက် ခရစ်ယာန်စာ မူဟောင်းနဲ့စာပေတွေကို ထိန်းသိမ်းထားသိုတဲ့ ဒေသရဲ့ အနောက်ဘက်၊ ခြောက်ကပ်ပြီး လူသူကင်းဝေးတဲ့ ဂူတွေပဲဖြစ်ပါ တယ်။ အရေးပါတဲ့ စာမူဟောင်းအပိုင်းအစတွေက အလွန်သေးငယ်ပြီး အကြီးဆုံး စာရွက်ဆိုရင် ၂.၇နဲ့ ၁.၃ လက်မပဲရှိလို့ စာလုံးငါးလုံးလောက်ပဲဆန့်တော့ ခြားနားသိသာ စေတာတွေ ခွဲခြားဖို့ရန် သိပ်မလွယ်လှပါဘူး။

အေဒီ ၅ဝလောက်က ရှင်မာကုခရစ်ဝင်ကျမ်း အပိုင်းတွေကို တွဲထားတဲ့ အတွဲက သခင်ယေရှု ဂါလိလဲကမ်းခြေမှာ လှမ်းလျှောက်ခဲ့ပြီး (၁၇)နှစ်အကြာမှာ ရေးခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒီကိစ္စက ကျမ်းပညာရှင်တွေကြားမှာ ဘာမှအရှုပ်အရှင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။ ရှင်မာကု ရေးသားခဲ့တဲ့အချိန်နဲ့ ဒီစာပေတွေကို ခန့်မှန်းတဲ့အချိန်တွေက နှစ်အနည်းငယ်သာ ကွာခြားလို့ ကွာဟချက် သိပ်မရှိလှပါဘူး။

ဒါ့အပြင် ဓမ္မသစ်အပိုင်းအစတွေထဲမှာ တမန်တော်ဝတ္ထု ၂၇ (အေဒီ ၅ဝ ခန့်)၊ ရောမဩဝါဒစာ ၅၊ တိမောသေသြဝါဒစာ ပဌမစောင် ၃။ ရှင်ပေတရုသြဝါဒစာဒုတိယ စောင် ၁၊ ရှင်ယာကုပ် ၁ (အေဒီ ၇ဝ ခန့်) တို့လည်းပါနေပါတယ်။ ဒါတွေက ဘာကြောင့် အရေးပါရသလဲ။ အာရ်စီစပိုရယ်က ဒီမေးခွန်းကို ဖြေခဲ့ပါတယ်။ “သခင်ယေရှုကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ သိကျွမ်းခဲ့တဲ့သူတွေ ရေးသားခဲ့တာကို ငြင်းခုံနေကြပါတယ်။

စာမူဟောင်း၏ အထောက်အထားမှ ပြောပြသောဇာတ်လမ်းများ

ရှေးဟောင်းစာမူတိုင်းမှာ ပြောပြစရာဇာတ်လမ်းလေးတွေ ရှိနေတယ်ဆို တာကို မေးခွန်းထုတ်စရာ မလိုတော့ပါဘူး။ ကျမ်းပညာက နောက်ခံသမိုင်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ ပြစ်မှုတွေကို စုံစမ်းစစ်ဆေးဖို့ မလိုပေမယ့် အဲဒီမှာပါတဲ့ အမှတ်အသားတွေက အရမ်း အရေးကြီးပါတယ်။ အမှတ်အသားတွေကို စာလိပ်ပေါ်မှာ ရေးသားထားကြပါတယ်။ အဖိုးအခကြီးခြင်းနဲ့ ပိုမိုခိုင်ခံ့တဲ့ စာရေးကိရိယာတွေကို မရနိုင်တဲ့အတွက် သမ္မာကျမ်းစာ ရှေးဟောင်းစာမူ အများစုကို ပေစာရွက်တွေပေါ်မှာပဲ ရေးသားထားပြီး စက္ကူစာရွက်ရဲ့ ရှေးပြေးလို့ သိမှတ်ထားကြပါတယ်။ ပေရွက်ရဲ့ ပြဿနာက သဘာဝပစ္စည်းနဲ့ပဲ လုပ်ထားလို့ ဘယ်လောက်ကြာကြာခံမလဲဆိုတာ မသိနိုင်ပါဘူး။ စာရေးဆရာတွေက သူတို့ကိုယ်တိုင် စာအုပ်အမျိုးမျိုးရေးခဲ့ပေမယ့် မူရင်းစာမူကြမ်း မရှိတာတော့ သေချာ ပါတယ်။

ပိုပြီးကောင်းတာကတော့ သိုးဆိတ်သားရေ ဒါမှမဟုတ် နွားသားရေ (တိရိစ္ဆာန်ငယ်တွေရဲ့ သားရေနဲ့လုပ် ထားတဲ့ သားရေပြားက အရည်အသွေး သိပ်ကောင်း ပါတယ်) ခံနိုင်ရည်ရှိတာသေချာပါတယ်။ စာရေးဖို့အကောင်းဆုံးသော သားရေက နွားကလေးရဲ့ သားရေဖြစ်ပြီး မဖွားဖူးသေးတဲ့ ဒါမှမဟုတ် သားဖွားနေဆဲ နွားပျိုလေးရဲ့ သားရေက အရည်အသွေးအကောင်းဆုံးပါပဲ။ ဒါပေမယ့်ပြဿနာက စာမျက်နှာတိုင်း အတွက် သားရေလိုနေပြီး မှင်အတွက်ပြင်ဆင်ရခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဈေးကြီးပြီး အချိန် ကုန်တဲ့အတွက် ပေရွက်လို အလွယ်တကူ ရနိုင်တာမျိုးတော့မဟုတ်ပါဘူး။ က

အောက်ဖော်ပြပါအချက်တွေကို ယေဘုယျအားဖြင့် သတိပြုလိုက်ပါ ။

ပေရွက် -တစ်မှလေးရာစုအထိ

သိုးဆိတ်သားရေ -လေးမှရှစ်ရာစုအထိတည်

နွားကလေးသားရေ -ရှစ်ရာစုမှတစ်ဆယ့်လေးရာစုအထိ

အခြားအရေးပါတဲ့အချက်တစ်ချက်ကတော့ မှင်အသုံးပြုတဲ့ ကိစ္စပဲဖြစ်တယ်။ ဒီအချက်က ဘာ့ကြောင့် အရေးကြီးတာလဲ။ မှင်အမျိုးအစား၊ လက်ရေးအနေအထား၊ ရေးစပ်သီကုံးပုံတွေ၊ အမှတ်အသား ပြုလုပ်ထားပုံတွေက ဘယ်ချိန်ဘယ်နေရာမှာ ရေးခဲ့တဲ့ စာမူလဲဆိုတာကို ဖော်ပြနေပါတယ်။

ကျွန်တော် ဖိလိပိုင်နိုင်ငံ မနီလာမြို့မှာ နေခဲ့တုန်းမှာ အတွင်းရေးမှူးက စာတစ်စောင်ကို ကောက်ကိုင်ပြီးပြောတယ်။ “ဒီစာကတော့ ဘွဲ့ရသွားတဲ့ရေးထားတာ” လို့ပြောပြီး ဘယ်တက္ကသိုလ်က ဘယ်သူဆိုတာကို သူပြောနိုင်ပါတယ်။ “မင်းဘယ်လို ပြောနိုင်တာလဲလို့ ကျွန်တော်မေးတယ်။”

သီလရှင်တစ်ပါးနဲ့အတူ ကျောင်းသားတွေက စာရေးနည်းကို လေ့လာတဲ့ နေရာမှာတော့ အဲဒီကျောင်းက ထူးခြားတဲ့ကျောင်းပဲ ဖြစ်တယ်လို့ပြောပြပါတယ်။

ကျွန်တော့်ဖခင်လက်ထပ်တုန်းက စာလုံးပုံစံတွေ အကွေ့အကောက်တွေနဲ့ တန်ဆာဆင်ထားပြီး (Spencerian) လို့ခေါ်ကြပြီး စာလုံးပျက်သွားရင်တောင်မှ အရပ်အရှည်တွေ ကျန်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုပါပဲ သမ္မာကျမ်းရဲ့ ရှေးဟောင်းစာမူကြမ်းတွေမှာ တွေ့ရတဲ့ အရေးအသားတွေမှာလည်း ပြောပြစရာ ဇာတ်ကြောင်းလေးတွေ ရှိနေပြီး – ရေးသားခဲ့တဲ့ အနီးစပ်ဆုံးအချိန်နဲ့ ဘယ်မှာရေးခဲ့သလဲဆိုတာကို ဖော်ညွှန်းနေပါတယ်။

ဂရိဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို အလက်ဇန်းဒီးယားဂျူးတွေက ကမ္ဘာကြီးအား ပေးလိုက်ပြီ

ဒီကနေ့ သန်းပေါင်းများစွာသာသူတွေက ဝီလျှံကယ်မာကျွန်ဆင်ရဲ့ အလိုအရ သာသနာလုပ်ငန်းမှာ အကြွေးတင်နေကြပါတယ်။ သူ ဂွါတီမာလာမှာ ၁၉၁၇ တုန်းက တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့စဉ် စိန်ခေါ်တဲ့မေးခွန်းတစ်ခုကို မေးခဲ့ပါတယ်။ “သင့်ရဲ့ ဘုရားသခင်က တော်တဲ့သူဖြစ်တယ်ဆိုရင် ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ဘာသာစကားကို ဘာ့ကြောင့် မသင်ယူနိုင်ရမှာလဲ။” ဒီစိန်ခေါ်ချက်အတိုင်း ထောန်ဆင်က သူ့ရဲ့ကျန်ရှိတဲ့ ဘဝအသက်တာကို ထောင်ပေါင်းများစွာသောသူတွေ တိုင်းရင်းသားဘာသာစကားနဲ့ ကျမ်းစာအုပ်ဘာသာပြန်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ။

အခြေအနေကတော့ သုံးရာစုဘီစီနဲ့သိပ်ပြီးတော့ မခြားနားလှပါဘူး။ ဂျူး အများစုက အလက်ဇန်းဒီးယား၊ အီဂျစ်မှာ နေကြပြီး သမ္မကျမ်းစာထဲက ဘာသာ စကားဖြစ်တဲ့ ဟေဗြဲဘာသာထက် ဂရိလိုပိုပြီး ပြောနိုင်ကြပါတယ်။ ရိွတွေက ဟေဗြဲ ဘာသာစကားကိုတတ်တယ် ဒါပေမယ့် တရားဇရက်မှာ ပညတ်တော်တွေကို ဖတ်တဲ့ အခါ လူတိုင်းအတွက် သိပ်အဆင်မပြေလှဘူး။ ဟယ်လင်းနစ် အသိုင်းအဝိုင်းမှာတော့ ဂျူးတွေကအသုံးအနှုန်း သိပ်မမှန်တဲ့ မူကွဲဟေဗြဲလိုပြောဆိုကြပါတယ်။ ၄င်း

ထင်ရှားကျော်ကြားတဲ့ အလက်ဇန်းဒီးယား ဂျူးဖြစ်တဲ့ အရစ်စတီးယားက ယေရုရှလင်မြို့က သူ့ရဲ့အစ်ကို ဖီရိုကရိတ်ဆီကို စာရေးပြီး ဖာရာမင်းက မြင့်မြတ်တဲ့ စာကြည့်တိုက်မှူး ဒီမီထရီးယက်ကို မြင့်မြတ်တဲ့ စာကြည့်တိုက်အတွက် ပညတ်တော် တွေကို ဘာသာပြန်ဖို့နဲ့ ထပ်ပြီးဖြည့်စွက်ဖို့ တောင်းဆိုတဲ့ အကြောင်းကိုပြောပြပါတယ်။ သမိုင်းအရတော့ ဒီစာနဲ့ ပတိုလမီ၂ (၂၈၅-၂၄၇ဘီစီ) ကအလက်ဇန်းဒီးယား စာကြည့် တိုက်မှာ သမ္မာကျမ်းစာပါထည့်ထားဖို့ရေးလိုက်တဲ့စာနဲ့ တစ်ထပ်တည်းတူနေပါတယ်။

နောက်ဆုံးမှာတော့ ဒီစာက ယေရုရှလင်မြို့က ယုဒယဇ်ပရောဟိတ်ကြီး အီလီဇာဆီရောက်သွားပြီး ပညတ်တော်တွေကို ဘာသာပြန်ပေးဖို့ သူ့ဆီမှာ တောင်းဆို ထားပါတယ်။ အကယ်၍ ဒီစာက အရစ်စတီးယားရဲ့ စာဖြစ်တယ်လို့ ယုံတယ်ဆိုရင် အီလီဇာကို အကူအညီတောင်းခိုင်းလိုက်တဲ့သူပဲဖြစ်မှာပါ။ သူဒီတောင်းဆိုချက်ကို တုန့်ပြန်တဲ့အနေနဲ့ ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ် (၇၂)ယောက် (မျိုးနွယ်စု ၁၂စုထဲကခြောက်ယောက်စီ) ကို အလက်ဇန်းဒီးယားကို စေလွှတ်ခဲ့ပြီး ၊ဖာရာမင်းက သူတို့အတွက် နေရာထိုင်ခင်း ကောင်းစွာစီစဉ်ပေးပါတယ်။ ပညတ်တော် တွေကို သူတို့ ဘာသာပြန်ကြတယ်။ (၇၂) ရက်အတွင်း ပြီးမြောက်အောင် ဆောင်ရွက် နိုင်ကြတယ်။

အရစ်စတီးရပ်စ်ရဲ့ စာထဲမှာ ရေးသားထားတဲ့ အသေးစိတ်အချက်အလက် တွေကို အကောင်အထည် ဖော်တဲ့အခါမှာ သေချာတာတစ်ခုကတော့ ဟေဗြဲ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို ဂရိဘာသာနဲ့ ဘီစီနှစ်ရဲ့မှ သုံးရာစုအတွင်း အလက်ဇန်းဒီးရပ်စ်ထဲ ဒါမှမဟုတ် အနီးတဝိုက် ဖါရောရဲ့ ကျွန်းနားမှာ ဘာသာပြန်ခဲ့ခြင်းဖြစ်တယ်။

ယခင် မက်ဒီတေရီးနီးယန်းတွေဟာ ဆက်ထွာဂျင်ကို ဖတ်ခဲ့ဖူးခြင်းကြောင့် မျိုးဆက်သစ်များအတွက်လည်း ဖတ်ဖူးပြီးသားကဲ့သို့ဖြစ်နေတယ်။ ဖြစ်နိုင်ချေရှိတာက ဘာသာပြန် အမျိုးမျိုးရှိပြီး နောက်ဆုံးတော့ ပညတ်တော်တွေကိုစနစ်တကျ စုစည်းပြီး တဲ့အခါကျမ်းစာရဲ့မူတစ်ခုအနေနဲ့ လက်ခံလာခဲ့ကြပါတယ်။

ဆက်ထွာဂျင်(တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပါယ် ခုနှစ်ဆယ်)ကသခင်ယေရှုနဲ့သူ့တပည့်တော် တွေအတွက် ကျမ်းစာအုပ်ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ဓမ္မဟောင်းထဲမှာ ဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့ ကောက်နှုတ်ချက်အများစုက ဆက်ထွာဂျင်ထဲက ဖြစ်တယ်။ ဆက်သွာဂျင်က ကနဦး ခရစ်ယာန်တွေအတွက် တန်းတူသဘော ထားလက်ခံနိုင်ပေမယ့် ဂျူးတွေရဲ့ တုံ့ပြန်ချက် ကတော့ ခရစ်ယာန်ထက် ဂျူးတွေအတွက် ပိုပြီး အနှစ်သာရရှိတဲ့ အခြားသောဘာသာ ပြန်ဆိုမှုတစ်ခု ပြုလုပ်လာကြပါတယ်။

ယနေ့ကျမ်းစာအုပ်လို့ကျွန်ုပ်တို့ခေါ်တဲ့ စာအုပ်ကိုကျွန်ုပ်တို့ ဘယ်လိုအဆုံးသတ် ထားပါသလဲ

အောက်တွင်ဖော်ပြထားတဲ့ ဆွေးနွေးချက်တွေကဤမေးခွန်းရဲ့ တိကျသော များ မဟုတ်သော်လည်း ကျမ်းစာအုပ်ထဲမှာ စာစောင် (၆၆) စောင်က တန်ခိုး ရှသာ စာအုပ်များအဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး ကျမ်းစာအုပ်ဖြစ်ပေါ်လာပုံကို အကျဉ်းချုပ်ဖော်ပြထားပါတယ်။

ကျမ်းစာအုပ်မှာ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း (၃၉)အုပ်ပါပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်း (၂၇)ကျမ်းပါဝင်ပါတယ်။ ။ ဒီစာအုပ်ကတစ်ခုတည်းသာ တန်ခိုးအာဏာနဲ့ ပြည်ဝတဲ့ စာအုပ်ဖြစ်ပြီး

ကျမ်းစာအုပ်အဖြစ် အောင်သွင်းထားခြင်းကို သင်ဘယ်လိုလုပ် သိနိုင်ပါသလဲ။ မကြာသေးခင်က တွေ့ရှိခဲ့တာတွ ကွမ်ရမ်ဂူထဲကစာလိပ်တွေနဲ့ စာပေတွေကကော ဘာတွေလဲ။

နှစ်ပေါင်း (၁၀၀၀)ကျော်ကြာရေးသားခဲ့တဲ့ဓမ္မဟောင်းကျမ်း (၃၉)ကျမ်းကိုစတင်လေ့လာကြည့်ရအောင်။စာအုပ်တွေကိုရွေးချယ်ပြီးဓမ္မဟောင်းကျမ်းအဖြစ်ပုံဖော်လိုက်ခြင်းကဒီကနေ့ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ဉာဏ်ပညာဗဟုသုတအရတော့မေးခွန်းထုတ်ဖို့၊စိန်ခေါ်ဖို့ဘာမှပြဿနာမရှိသလိုပဲအန္တရာယ်ဖြစ်စရာလည်းမရှိပါဘူး။စာရေးသူတွေကအကြိမ် (၃၀၀၀)ထက်မက “အန္တတန်ခိုးရှင်သည်တန်ခိုးအာဏာအားလုံးရဲ့အရင်းအမြစ်” အဖြစ်ခံယူထားပြီးအမြဲပြောနေတာက“ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား” “ဘုရားရှင်သည်တန်ခိုးတော်ရှင်၊ပြိုင်ဘက်မရှိအတုမရှိ”ကြောင်းကိုအခိုင်အမာပြောထားပါတယ်။

မောရှေရေးခဲ့တဲ့ပညတ်တော်နဲ့ဆိုင်တဲ့ကျမ်းကို (Pentateuch)လို့လူသိများပြီးပဋိညဉ်သေတ္တာတော်ထဲမှာချက်ချင်းသိမ်းဆည်းထားပါတယ်။ပညတ်တော်နဲ့ဆိုင်တဲ့ကျမ်းတွေကထိုသေတ္တာတော်ထဲမှာနှစ်(၄၀)လောက်သိမ်းထားခဲ့ပြီးဣသရေလတွေကတောထဲမှာလှည့်လည်ခဲ့ကြပါတယ်။ခါနန်ပြည်ကိုတိုက်ခိုက်သိမ်းပိုက်ပြီးတဲ့နောက်စစ်တိုက်ခြင်းအကြောင်းတွေကိုဖော်ပြထားတဲ့ယောရှုမှတ်စာကိုထပ်ဖြည့်ထားပြီးသူတို့ရဲ့နောက်ဆုံးဌာနေယေရုရှလင်မြို့အထိမူရင်းလက်ရာမပျက်သိမ်းဆည်းထားခဲ့ပါတယ်။

ယောရှုအချိန်ကစပြီး ရှောလမုန်မင်းလက်ထက်အထိ ပရောဖက်တွေ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်တွေနဲ့ ကဗျာဆရာတွေက သမိုင်းကြောင်းနဲ့ ဗဟုသုတဆိုင်ရာ စာပေတွေကို မှတ်တမ်းတင်ထားကြပါတယ်။ ရှောလမုန်မင်းလက်ထက် ဗိမ္မာန်တော်ဆောက်လုပ်ပြီးစီးချိန်မှာ ဒီစာအုပ်တွေနဲ့အတူ ပရောဖက်ကျမ်းအချို့က သန့်ရှင်း မြင့်မြတ်ပြီး တန်ခိုးအာဏာရှိတဲ့စာအုပ်တွေလို့ သတ်မှတ်ခြင်းခံခဲ့ရပြီး ဗိမာန်ထဲမှာ ထိန်းသိမ်းထားပါတယ်။ ဒံယေလစာအုပ်တွေကို “ကျမ်းစာ” လို့ (ဒံယေ ၉:၂) ရည်ညွှန်းခဲ့ပြီး ဟေရှာယကတော့ “ထာဝရဘုရား၏ကျမ်းစာ” (ဟေရှာ ၂၉၁၉၊ ၃၄၁၆) လို့ခေါ်ခဲ့ပါတယ်။ ဟေရှာယအနာဂတ္တိကျမ်း၊ ယေရမိအနာဂတ္တိကျမ်း၊ ယေဇကျေလအနာဂတ္တိကျမ်းနဲ့ ဒံယေလအနာဂတ္တိကျမ်း (သူတို့ရဲ့အရှည် အပေါ်မူတည်ပြီး အဓိက ကျသော ပရောဖက်ကျမ်းလို့သတ်မှတ်တယ်) တွေကို ပရောဖက်ငယ် တစ်ဆယ့် နှစ်အုပ်နဲ့တွဲပြီး ဖော်ပြထားပါတယ်။ ပရောဖက်ငယ်တွေက ဟောရှေ အနာဂတ္တိ

ကျမ်းကနေမာလခိအနာဂတ္တိကျမ်းအထိဖြစ်ပြီးစာစောင်ကတိုတဲ့အတွက်ကြောင့်ပရောဖက်ငယ်များလို့ဖော်ညွှန်းထားပါတယ်။

ဧဇရနဲ့ နေဟမိလက်ထက် ဗာဗုလုန်မှာ ကျွန်ခံနေရတဲ့အချိန် ဓမ္မဟောင်း ကျမ်းကိုဂျူးတွေအားလုံးက ပြန်ပြီးတည်းဖြတ်ခဲ့ကြကာ ဘီစီ ၄၃၂ မှာ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း အားလုံးကို အပြီးအစီး ကျမ်းဘောင်သွင်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

အခြားသောဘာသာရေးနဲ့ဆိုင်တဲ့စာအုပ်တွေကောရှိပါသလား။အများကြီးရှိခဲ့ပေမယ့်နောင်လာနောက်သားတွေရဲ့လက်ထဲမှာပျောက်ဆုံးကုန်ပါတယ်။ယောရှုမှတ်စာ၁၀၁၃နဲ့ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင်၁း၁၈နှစ်ခုစလုံးမှာဂျက်ဟာဆိုတဲ့စာအုပ်အကြောင်းကိုဖော်ပြထားပါတယ်။ဒါပေမယ့်အများသဘောအရကတော့ဘုရားသခင်ကဘာကိုဖော်ပြပြီးဘာတွေကိုလက်ခံမလဲ၊ဘာတွေစိတ်ဝင်စားစရာတွေရှိပါသလဲဆိုတာထက်ဘုရားရှင်အရေးတကြီးပြောတဲ့စကားနဲ့အန္တတန်ခိုးရှင်ကိုပုံဖော်ထားတာတွေမပါတဲ့အတွက်ချန်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။

အသင်းတော်မှာကျမ်းဘောင်သွင်းတဲ့ စာအုပ်ရဲ့အရည်အသွေးအကြောင်းကို သတ်မှတ်တဲ့အခါမှာ စစ်ဆေးခြင်းမခံရပဲ ဘယ်စာအုပ်တွေက ဝိညာဉ်တော်ရဲ့ လှုံ့ဆော်မှု ကိုခံရပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာ ပါနေတာလဲ။ ဘယ်စာအုပ်တွေက စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပြီး ဝိညာဉ်တော်ကသွန်းလောင်းထားပြီး ခွန်အားပေးနေတာလဲ။ ဒါမှမဟုတ် အခြားစာအုပ်တွေလိုပဲ အနန္တတန်ခိုးရှင်ရဲ့ တန်ခိုးအာဏာတွေကို ပယ်ထားသလားဆိုတဲ့ အချက်တွေကို စဉ်းစားစရာရှိလာပါတယ်။ အခု ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲက ပထမကျမ်း လေးကျမ်းအကြောင်းကို လေ့လာကြည့်ရအောင်။ ။

ဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့ရှေ့ပိုင်းက ကျပ်လကျမ်းကို ဒီကနေ့ ခရစ်ဝင်ကျမ်းများ တစ်လူသိများနေပြီး ကနဦးအသင်းတော်တွေက ဒီကျမ်းလေးကျမ်းကို ဧဝံဂေလိဟူ၍ 8. စိုးလေးရည်ညွှန်းခဲ့ပြီး တစ်အုပ်စီကို ဧဝံဂေလိကျမ်းတစ်ကျမ်းအဖြစ် မသတ်မှတ် ခဲ့ပါဘူး။ခရစ်ဝင်ကျမ်းတွေက တစုတစည်းတည်း အမြန်ထွက်လာပြီး အားလုံးက သမ္မာကျမ်းစာအဖြစ်လက်ခံခဲ့တယ်။ ရှင်ယောဟန်က သူ့နာမည်နဲ့ ခေါင်းစဉ်တပ်ထား တဲ့ စာအုပ်ကိုရေးပြီးတာနဲ့ ကျမ်းစာအဖြစ်လက်ခံခဲ့တာပါပဲ။

ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာအခြားသောအချက်အလက်တွေလည်းရှိနေပါတယ်။ဓမ္မသစ်ကျမ်းရဲ့ (၂၇)စောင်ထဲမှာ (၁၃)စောင်ကရှင်ပေါလုရဲ့စာစောင်တွေဖြစ်ပြီးစာစောင်အများကြီးရေးခဲ့တာကိုဘယ်သူမှမေးခွန်းမထုတ်ခဲ့ပါဘူး။စာစောင်တွေကိုအတိုအရှည်လိုက်စီထားပြီးအရှည်ဆုံးဖြစ်တဲ့ရောမဩဝါဒစာကိုအရှေ့ဆုံးမှာထားပြီးအတိုဆုံးကျမ်းဖိလေမုန်ကိုတော့ဒီစာအုပ်ရဲ့နောက်ဆုံးအနေနဲ့နိဂုံးချုပ်ထားပါတယ်။

ရှင်ပေါလုက ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာပါတဲ့ စာစောင်တွေထက်မက စာတွေအများ ကြီးရေးခဲ့ပါတယ်။ ဥပမာအားဖြင့်ပြရရင်တော့ သူက ကောရိန္တကအသင်းတော်ဆီကို အနည်းဆုံးစာလေး စောင်လောက်ရေးခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်တို့သိပြီးသားပါ။

ကောရိန္တဩဝါဒစာပဌမစောင်ထဲမှာ “မတရားသောမေထုန်၌ မှီဝဲသောသူတို့နှင့် မပေါင်းဖော်မည့်အကြောင်း အထက်ဩဝါဒစာ၌ ငါရေးထားခဲ့ပြီး” (၁ကော ၅၉) မှာဖော်ပြထားပြီး ၂ကော အခန်းကြီး (၁၀)မှာလည်း ရှင်ပေါလုက အသင်းတော်တွေရဲ့ ပြဿနာတွေကို ဖော်ပြထားတဲ့အခါမှာ အထက်ကရေးသားထားသော စာကိုပြန်ပြီး ရည်ညွှန်းထားကြောင်းတွေ့ရပါတယ်။ ဒီနေ့မှာတော့ ကောရိန္တကို ရေးတဲ့ ရှင်ပေါလုရဲ့ စာနှစ်စောင်တည်း တွေ့ရှိရပါတယ်။ ယုတ္တိတော့ရှိတယ်။ ရှင်ပေါလုက အသင်းတော်တွေ သာသနာပြုတဲ့ပုံစံအတိုင်း အဲဒီအသင်းတော်ကိုထားခဲ့ကာ အသင်းတော်ရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေကို စာရေးပြီး သွန်သင်နေခြင်းဖြစ်လို့ အခုကျမ်းစာထဲမှာရှိတဲ့ စာစောင် တွေထက် ပိုပြီး များပြားတဲ့စာတွေကို ရေးခဲ့ခြင်းပါပဲ။ ရှင်ပေါလုရေးခဲ့တဲ့ စာတွေက ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် တိုက်ရိုက် သို့မဟုတ် ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းခဲ့သလား ဆိုတဲ့ အချက်ကို သတိပြုမိဖို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။

အသင်းတော်အသီးသီးကို ရေးလိုက်တဲ့စာတွေကို အခြားသော အသင်းတော် တွေလည်းဖတ်ရပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်ကလက်ခံရရှိတဲ့ သူရဲ့ နာမည်ကို ဖယ်လိုက်ပြီး ဒုတိယဖတ်ရတဲ့ အသင်းတော်တွေရဲ့နာမည်ကို ပြန်ပြီးအစားထိုးထားတယ် ဆိုတာကို လည်း ကျွန်ုပ်တို့ သိကြပါတယ်။ ရှင်ပေါလုက ကောရိန္တအသင်းတော်ကို စာရေးခဲ့ပါတယ်။ “ဤစာကို သင်တို့သည် ဖတ်ပြီးမှ လာဒိကမြို့အသင်းတော်ကို ဘတ်စေကြ လော့။ ထိုမြို့မှရသာစာကိုလည်း သင်တို့ဖတ်ကြလော့” (ကောလာ ၄း၁၆)။

ရှင်ပေတရုက ဘုရားသခင်က သူ့အားပေးတော်မူသော ဉာဏ်ပညာအတိုင်း စာစောင်များအား ရေးခဲ့ခြင်းကို အသိအမှတ်ပြုလက်ခံသည်။ ရှင်ပေါလုရဲ့ အရေး အသားထဲမှာ “ခက်ခဲသောအရာအချို့ရှိ၏” (၂ပေ ၃၁၅-၁၆) ဟုဖော်ပြထားတဲ့အတိုင်း အခြားသော ကျမ်းပိုဒ်များကဲ့သို့ပင် တူညီတဲ့အဆင့်မှာ ထားပါတယ်။

အထွေထွေစာများအဖြစ် လူသိများတဲ့ ကျန်တဲ့စာရှစ်စောင်ကတော့ ဟေဗြဲ ကျမ်း၊ ရှင်ယာကုပ်ဩဝါဒစာ၊ ရှင်ပေတရုသြဝါဒစာပဌမစောင်၊ ရှင်ယောဟန် ကျမ်းသုံးကျမ်းနဲ့ ယုဒကျမ်းတို့ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစာစောင်အများစုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ငြင်းခုံမှု တွေရှိခဲ့ပါတယ်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က အမှန်တကယ် လှုံ့ဆော်ခဲ့တာလား။ ယုံကြည်သူတိုင်း လက်ခံသင့်တဲ့ စာစောင်လား စတဲ့ကွဲပြားတဲ့အမြင်တွေ အပေါ်မှာ ငြင်းခုံကြတာပါ။ ဘာကြောင့်ငြင်းခုံမှုတွေပြုကြတာလဲ။ အဖြေကတော့ နေရာဒေသတွေ ကွဲပြားတဲ့အလျောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြား ဆက်သွယ်မှု မရှိခြင်းနဲ့ ယနေ့ခေတ်ကာလကဲ့သို့ အပြန်အလှန်ပြောဆို ဆွေးနွေးမှုတွေ မရှိကြလို့ပါပဲ။ နေးလ်လိုက်ဖွတ်က ရှင်းပြထားပါတယ်။

စုဆောင်းရရှိထားတဲ့ အချက်အလက်တွေက အချိန်ကာလနဲ့ နေရာကွဲပြားမှု ရှိသလို အမျိုးမျိုးသော စုဆောင်းရရှိချက်တွေမှာ အချက်အလက်တွေ တစ်ထပ်တည်း ဖြစ်မနေပါဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း ဓမ္မသစ်ကျမ်းက စာအုပ်တွေ ဘာမှတုန့်ဆိုင်းမှုမရှိ လက်ခံခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဟေဗြဲသြဝါဒစာ မှာတော့ကျမ်းရေးသူကိုသေချာမသိသေးတဲ့အခါမှာအားလုံးတသဘောတည်း လက်ခံနိုင်ဖို့အတွက်ကတော့ယာယီအဟန့်အတားတွေရှိခဲ့ပါတယ်။

မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိနှင့်ဆိုင်သော အချက်အလက်များ

ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကြီးထွားလာအောင်လုပ်ဆောင်ခဲ့တဲ့သူရဲ့ ဇစ်မြစ်ရှိနေ ပါတယ်။ အေဒီ ၁၄ဝ ဝန်းကျင်လောက်မှာ သင်းအုပ်ဆရာတစ်ယောက်ရဲ့သား မာရှင်က ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာရင်းတွေကို ပြန်ပြီးရေးဆွဲခဲ့ပါတယ်။ မာရှင်က ခဲတံအပြာရောင်ကို ကိုင်ပြီး အသင်းတော်တွေက ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် လက်ခံထားတဲ့အပိုင်းတွေနဲ့စာစောင်တွေကိုပယ်ဖျက်ခဲ့တယ်။ သူက ဓမ္မဟောင်းကျမ်းအားလုံးကို ပယ်လိုက်ပြီး ရှင်လုကာကျမ်း တစ်ချို့အပိုင်းကို ခဲတံနဲ့ခြစ်လိုက်တယ်။ ရှင်ပေါလုရဲ့ စာစောင် လယ်စောင် (တိမာသဩဝါဒစာပဌမနဲ့ ဒုတိယစာစောင်၊ တိတုသြဝါဒစာကို ပယ်တယ်) ကိုသာလက်ခံခဲ့တယ်။ အသင်းတော်တွေက “မင်းအတွေးအခေါ်သိပ်ခေါင် နေပြီး”လို့ကြွေးကြော်ခဲ့ပမယ့် သူတို့ရဲ့ပြစ်တင်ရှုတ်ချမှုက မာရှင်အဖို့ ဘာမှကြီးကြီး မားမား မထိခိုက်ခဲ့ဘူး။ သူက လူအုပ်ကြီးကို စည်းရုံးထားပြီး သူ့နောက်လိုက်တွေက သူ့ကိုကြီးမြတ်တဲ့ ဝိညာဉ်ရေးရာဆရာကြီးအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုကြတယ် (ခုခေတ် လူအုပ်ကြီးနဲ့ ဘာမှမထူးခြားလှပါဘူး)။

ဒါကြောင့်လည်း အသင်းတော်ရဲ့အမျက်ဒေါသကသူ့အပေါ်ပုံကျလာပါတယ်။ သူ့ကို အဆက်အသွယ်ဖြတ်လိုက်ပြီး မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအဖြစ်သတ်မှတ်ခဲ့ကြတယ်။ မမျှော်လင့်ပဲ ဒီလိုဖြစ်သွားပေမယ့် အသင်းတော်ကို တွန်းအားပေးချင်တာကတော့ ဘယ်စာအုပ်ကို လက်ခံသင့်တယ် ပယ်ချသင့်တယ်ဆိုတာကို သေသေချာချာဆုံးဖြတ်ဖို့ပါပဲ။

အေဒီ (၃၂၅) မှာ ပြုလုပ်ခဲ့တဲ့ နိုင်စီးယားကောင်စီမှာ ဓမ္မသစ်ကျမ်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အကြမ်းဖျင်းသဘော တူညီမှုကို ရယူထားပေမယ့် ဟေဗြဲသြဝါဒစာ၊ ရှင်ယောဟန်ဩဝါဒစာ ဒုတိယစောင်နဲ့ တတိယစောင်၊ ရှင်ယာကုပ်ဩဝါဒစာ၊ ယုဒကျမ်းတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အငြင်းပွားမှုတွေရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ၃၅၇ ခုနှစ်မှာ အသင်းအုပ်ဆရာဖြစ်ပြီး ကထိကလည်းဖြစ်တဲ့ အာသနေစီးယပ်စ်ကကျမ်း(၂၇)ကျမ်း စာရင်းကို ပြုစုပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းအတွက် အမှန်တကယ်ရှိသင့်သောကျမ်းအဖြစ် ကျမ်းဘောင်သွင်းခဲ့ပါတယ်။ ၃၉၇ ခုနှစ်မှာတော့ အရှေ့ပိုင်းနဲ့ အနောက်ပိုင်း အသင်းတော်တွေပါဝင်တဲ့ ကာသေ့ကောင်စီမှာ အဲဒီအချက်ကို လက်ခံသဘောတူ ခဲ့ပါတယ်။ နှစ်ဆယ့်ခုနှစ်အုပ်ကို အသိအမှတ်ပြုပြီး ထပ်ပြီးမထည့်တော့ပါဘူး။

လေ့လာချက်အရတော့ ဒီအချက်က အရမ်းအရေးပါတဲ့အချက်ပါပဲ။ ဘယ် စာအုပ်က ပါသင့်တယ် ဘယ်စာအုပ်ကမပါသင့်ဘူးဆိုတာကို အသင်းတော်က ဆုံးဖြတ် ခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး။ ဘုရားသခင်ရဲ့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကလုပ်ဆောင်သွားတာ ဖြစ်ပြီး အသင်းတော်က အဲဒါတွေကိုအသိအမှတ်ပြုပေးရုံပါပဲ။ နှစ်ဆယ်ရာစုမှာ ကျော်ကြားခဲ့တဲ့ ကျမ်းတတ်ပညာရှင်ကြီးအက်ဖ်အက်ဖ်ဘရု(စ်)က ဒီလိုပြောခဲ့ပါတယ်။

အလေးအနက်ထားပြီး ဖော်ပြရမယ့် အချက်တစ်ချက်ရှိပါတယ်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်း ထဲက စာအုပ်တွေဟာ အသင်းတော်တွေအတွက် သိပ်ပြီးဩဇာအာဏာ သောင်းတယ် လို့ပြောလို့မရဘူး။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အဲဒီကျမ်းဟာ ကတည်းကကျမ်းဘောင်သွင်းမဲ့စာရင်းထဲမှာပါထားပြီးသားဖြစ်ပြီးကွဲလွဲတဲ့ အမြင်နဲ့ဆိုရင် တော့ ကျမ်းတောင် သွင်းတဲ့အထဲမှာ အသင်းတော် ကိုယ်တိုင် ပါနေပြီး ထိုအသင်း တော်ကိုယ်တိုင် ဘုရားသခင်က ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်း ထားတဲ့အရာ၊ နဂိုတည်းက အဖိုးထိုက်တန်ပြီး၊ တန်ခိုးအာဏာ တော်တွေ တိုက်ရိုက် ဒါမှမဟုတ် သွယ်ဝိုက်စွာလွမ်းမိုးနေတယ်လို့ သတ်မှတ်ခြင်း ခံထားပြီးသားဖြစ်တယ်။ ကျမ်းဘောင်သွင်းတဲ့စာအုပ်တွေကိုစီစစ်ဖို့ပထမအကြိမ် ခရစ်ယာန် အသင်းတော်များကောင်စီကို မြောက်အာဖရိကမှာရှိတဲ့ ဟစ်ပိုလီယက်မှာ (၃၉၃) ခုနှစ်နဲ့ ကာသေ့မှာ (၃၉၇) ခုနှစ်တွေမှာ ကျင်းပ ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီကောင်စီတွေက ဘာမှ အသစ်ထပ်မံပြင်ဆင် ဖြည့်စွက်တာမရှိပဲ ခရစ်ယာန် အသိုင်းအဝိုင်းက လက်ခံထားပြီးသားကို တည်းဖြတ်ပေးရုံသက်သက်ပါပဲ။

စာအုပ်(၆၆)အုပ်ပါဝင်တဲ့ ကျမ်းစာအုပ်ကို canon (ကျမ်းရင်း) လို့ခေါ်ပြီး ဂရိ စကားလုံး ကိုင်နွန် (kainon) ကနေဆင်းသက်လာခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစကားလုံးကို ပထမဦးဆုံး အသုံးပြုပုံကတော့ အီဂျစ်ဖာရော ဘုရင်ရဲ့ လက်မောင်းကို ကွေးလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့တစ်တောင်ဆစ်ကနေလက် ခလယ်အဆုံးထိ တိုင်းကြည့်လိုက်ရင် အဲဒီအရှည်က အနက်ရောင်ကျောက်အပိုင်းအစလောက်ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်ပါတယ်။ ဒါကအရာအားလုံးကိုတိုင်းတာပြီး တန်ဖိုးဖြတ်ဖို့တရားဝင် အတိုင်းအတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ပေရွက်အပိုင်း အစတွေကိုလည်း ဒီလိုပဲ တိုင်းတာပြီး နိုင်ငံတော်ရဲ့ စံချိန်မှီ ဒါမှမဟုတ် ကျမ်းရင်းလို့ ခေါ်ခဲ့ကြပါတယ်။

စာအုပ်တွေကိုရွေးချယ်တဲ့အခါအများစုကအပယ်ခံရခြင်းမှာဒီစည်းမျဉ်းတွေကလမ်းညွှန်မှုတွေပေးနေတာလား။ယေဘုယျအားဖြင့်အချက်လေးချက်ကိုအောက်ပါအတိုင်းသတ်မှတ်ထားပါတယ်။

၁။နောက်လိုက်တပည့်တော်(သခင်ယေရှုနောက်လိုက်တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်ထဲကတစ်ယောက်) သို့မဟုတ်သခင်ယေရှုနဲ့ပတ်သက်နေတဲ့သူတစ်ယောက်ယောက်ကရေးခဲ့တာလား။ရှင်မာကုကနောက်လိုက်တပည့်တော်တစ်ယောက်မဟုတ်ခဲ့ပေမယ့်ရှင်ပေါလုနဲ့အတူခရီးသွားခဲ့တဲ့သူဖြစ်တယ်။ရှင်မာကုကလည်းတပည့်တော်(၁၂)ပါးထဲကတစ်ယောက်မဟုတ်ပဲရှင်ပေတရုရဲ့တူတစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်ပြီးရှင်မာကုရဲ့နာမည်ကိုယူပြီဧဝံဂေလိကျမ်းကိုရေးချခြင်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

၂။ ဒီစာအုပ်ထဲမှာ ဘာတွေပါသလဲ။ အခြားစာအုပ်တွေထဲက ဥပဒေသ၊

ယုံကြည်မှုနဲ့ယေဘုယအကြောင်းအရာတွေကိုပြန်ပြီးဖော်ပြထားပါသလား။

၃။ အချက်အလက်တွေနဲ့ဆိုင်တဲ့မေးခွန်းကိုအားလုံးကလက်ခံနိုင်ပါသလား။

အချို့စာအုပ်တွေကစံနှုန်းတွေနဲ့ကိုက်ညီနိုင်ဖို့အချိန်ပိုယူခဲ့ရပါတယ်။

၄။ ဝိညာဉ်တော်နှိုးဆော်ခြင်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ အထောက်အထားတွေရှိပါသလား။

ဆေးသုတ်ခြင်းက စာရေးဆရာရဲ့လက်မှတ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကိုဆောင်ပါ တယ်။ ငွေက လက်မှုပညာရှင်ရဲ့ အမှတ်တံဆိပ်ဖြစ်ပြီး၊ ဝိညဉ်တော် လှုံ့ဆော်ခြင်းရဲ့ အထောက်အထားကတော့ ရှေးဟောင်းစာမူတွေကို ဘုရားသခင်ကစာရေးသူတွေအားပြောပြခြင်းဖြစ်တယ်ဆိုတာကိုငြင်းစရာ အကြောင်းမရှိပါဘူး။

ဓမ္မသစ်နဲ့ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွေထက်မက နောက်ထပ်စာအုပ် (၁၄)အုပ်

အပေါ်ခရီဖာ(Apocrypha) အဓိပ္ပါယ်ကတော့ “ဖုံးကွယ်ထားခြင်း” ဖြစ်ပြီး ကက်သလစ်နဲ့ အော်သိုကျမ်းတွေမှာ ထပ်ဖြည့်ထားပါတယ်။ ဤစာစောင်များကို အများစုက ပယ်ထားတဲ့ ကျမ်းတွေဖြစ်တယ်။ ဒီစာအုပ်အများစုက ဘီစီ ၂၀၀ကြား ရေးသားခဲ့တာဖြစ်ပြီး တစ်ယောက်ယောက်က ပထမလူနေရာမှာ စကားပြောပြီး ရေးသားထားတဲ့ပုံပါပဲ။ ဂျူးတွေက ဒီစာအုပ်တွေကို လုံးဝလက်မခံခဲ့ဘူး။ ဓမ္မဟောင်း ကျမ်းထဲမှာလည်း လက်မခံပါဘူး (ဒီစာအုပ်တွေက ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို အဆုံးသတ်ဖို့ လုပ်နေပြီး နောက်မှရေးသားခဲ့တာပါ)။

ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို ကောက်နှုတ်ထားတဲ့ ကျမ်းပိုဒ်တွေ အများကြီးရှိနေပြီး အထူးသဖြင့် ရှင်မဿဲနဲ့ တမန်တော်ဝတ္ထုက ကောက်နှုတ်ထားခြင်း ဖြစ်ပြီး ကျမ်းပယ်ထဲကနေ တိုက်ရိုက်ကူးချတာ တွေမရှိပါဘူး။ ကနဦးအသင်းတော် ခေါင်းဆောင်အများစု (အော်ရီဂင်နဲ့ ဂျဲရွပ်အပါအဝင်) က ဒီစာအုပ်တွေကို ပယ်ခဲ့ ပါတယ်။

ဒါနဲ့ဒါတွေကိုဘာကြောင့်ရေးခဲ့ရတာလဲ။စာရေးသူတွေရဲ့စိတ်နေသဘောထားကိုသေသေချာချာမသိနိုင်ပေမယ့်အက်ဖ်အက်ဖ်ဘရု(စ်) ယုံကြည်နေတာကတော့တချို့ကကွက်လပ်တွေကိုဖြည့်ဖို့ရေးကြပြီး၊သခင်ယေရှုအမှုတော်မဆောင်ခင်ပုန်းကွယ်နေတဲ့အချိန်နဲ့ဆိုင်တဲ့သတင်းအချက်အလက်တွေကိုထပ်ဖြည့်ဖို့ရေးကြခြင်းဖြစ်တယ်။တချို့ကတော့ပေးစာတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီးပြည့်စုံတဲ့အချက်အလက်တွေကိုရဖို့ရေးကြခြင်းဖြစ်တယ်။တချို့ကတော့နော့တစ်သို့မဟုတ်မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတွေရဲ့ယုံကြည်ချက်ကိုဖော်ပြဖို့ရေးသားခြင်းဖြစ်လို့အသင်းတော်တွေကချက်ချင်းပဲပယ်ချခဲ့ပါတယ်။ကျမ်းပယ်အများစုကဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲကအချက်အလက်တွေကိုလည်းကောက်နှုတ်ထားကြပါတယ်။

သခင်ယေရှုနဲ့ တပည့်တော်တွေက ဒီကျမ်းပယ်တွေကို ကိုးကားပါသလား။ တချို့ ကျမ်းပညာရှင်တွေကတော့ အပြင်စာရေးဆရာတွေကို ကိုးကားသလို သွယ်ဝိုက်ပြီး အနည်းငယ် ကိုးကားထားတာရှိပေမယ့် ဓမ္မဟောင်းက တန်ခိုးသြဇာ ညောင်းတဲ့ စာမူတွေလို တိုက်ရိုက်ကိုးကားထားခြင်းမျိုးတော့မရှိပါဘူး။ ဒီစာစောင် တွေက ဝိညာဉ်တော် လှုံ့ဆော်မှုနဲ့ဆိုင်တဲ့ စမ်းသပ်မှုမှာ ကျရှုံးသွားတာဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ နေလ်လိုက်ဖို့ရဲ့ အဆိုအရ “ကျမ်းပယ်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ပြဿနာကတော့ အဖြစ်မှန်ထက် ချဲ့တွင် ပြောဆိုခြင်း” ဖြစ်တယ်လို့ ဖော်ပြထားပါတယ်။ ။

၁၅၄၆ ခုနှစ်မှာ ရိုမင်ကက်သလစ် အသင်းတော်တွေက ထရန့်မှာ ကောင်စီ ခဲ့ပြီး ကျမ်းပယ် (၁၄)အုပ်ထဲက (၁၁)အုပ်ကတန်ခိုးအာဏာနဲ့ ပြည့်ဝပြီးဘောင် သွင်းဖို့ ကြော်ငြာခဲ့ပါတယ်။ ကြီးမြတ်တဲ့ ဘုန်းတော် ကြီးတွေက ရာစု တလျှောက် ဒီစာအုပ်တွေကို ဆန့်ကျင်ပြီး ရေးသားပြောဆိုခဲ့ပေမယ့် နောက်ဆုံးဘောင် သွင်းခဲ့ကြပါတယ်။ သူတို့ရဲ့လုပ်ရပ်တွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး မာတင် က ရောမ အသင်းတော်တွေကို တိုက်ခိုက်ခဲ့တယ်ဆိုတာကို အများစုက ယုံကြည် နေကြပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သူတွေအတွက် ဆုတောင်းတာတွေ‌ ကောင်းကင်ဘုံသို့တက်လှမ်း နိုင်ဖို့ရန်သေ သူတို့၏ဝိညာဉ်ကို သန့်စင်ပေးရာဘုံစတဲ့ ကျင့်စောင့်မှုနဲ့ ချက်တွေကို ကျမ်းပယ်ထဲမှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။ )

ရှာဖွေ၍မတွေ့နိုင်သေးသည့် ဧဝံဂေလိကျမ်းများစွာရှိနေသေးသည် ဆိုသည်မှာ ဖြစ်နိုင်ပါသလား ၊

အခြားသောဧဝံဂေလိကျမ်းရှိသေးတယ်ဆိုတဲ့မေးခွန်းရဲ့အဖြေကတော့ဘယ်သူ့ကိုသင်ယုံပါသလဲ။ဘာကိုစံထားပြီးလက်ခံခြင်း၊ပယ်ချခြင်းတွေပြုသလဲဆိုတဲ့အချက်တွေအပေါ်မူတည်ပါတယ်။ဥပမာအားဖြင့်နာမည်ဟောင်းဖြင့်ကျော်ကြားခဲ့တဲ့ရှေးစာမူဟောင်းကနှစ်ပေါင်း (၁၇၀၀)လောက်ပျောက်ဆုံးနေပြီးမှပြန်တွေ့ခဲ့တာကို “ရှင်ယုဒကျမ်း” လို့လူသိများခဲ့တယ်။

ဘာ့ကြောင့် ဒီနာမည်ပေးထားတာလဲ။ စာမူရဲ့နောက်ဆုံးမှာ “ရှင်ယုဒကျမ်း” လို့ရေးသားထားပြီး စာထဲက ရည်ညွှန်းဖော်ပြချက်ထဲမှာတော့ စာရေးသူက သခင်ယေရှုရဲ့ တပည့်တော်ဖြစ်ပြီး ဥယျာဉ်ထဲမှာ ယေရှုကို ဟန်ဆောင်လိမ်လည်ပြီး ငွေဒင်္ဂါး သုံးဆယ်နဲ့ ရောင်းစားသူ နောက်ပြီး သူကိုယ်သူကြိုးဆွဲပြီး သေခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ အချက်

တွေနဲ့ အဆုံးသတ်ထားပါတယ်။ တိုက်ဆိုင်တယ်ဆိုရမလားပဲNational Geographic မဂ္ဂဇင်းအကြောင်းကို အထူးတင်ပြတဲ့အချိန်က သန့်ရှင်းသော ရက်သတ္တပတ် အတွင်းမှာ ဖြစ်တယ်။ တကယ်တော့ ကျမ်းပညာရှင်တွေက အီဂျစ်က သဲပြင်ကြီးထဲမှာ ဒီစာမူဟောင်းတွေကို တွေ့ခဲ့တာကြာလှပါပြီ။

ရှေးကျတဲ့ စာမူဟောင်းတွေကြား ပိုပြီးရှုပ်ထွေးလာစေတဲ့အချက်ရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဘာကို ယုံရမလဲ၊ ဘာကို မယုံရဘူးလဲဆိုတာကို မသေချာဘူးဖြစ်နေပါတယ်။

သေချာတာတစ်ခုတော့ရှိတယ်။ ဘယ်သူမှ ထုပ်ပိုးရစ်ပတ်တဲ့ စာရွက်အညိုတွေကို အတုလုပ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဆိုလိုတာကဘာတဲ့လဲ။ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ရှိနေတဲ့အရာတွေက တန်ဖိုးရှိတဲ့အရာတွေ၊ စစ်မှန်တဲ့အရာတွေပဲဖြစ်ပြီး အဲဒီကြားထဲမှာမှ အတုအယောင် တွေ အတုခိုးထားတာတွေ၊ မမှန်တာတွေဟာ ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းနေပါစေ စစ်မှန်တဲ့အရာတွေလိုတော့ မဟုတ်ကြပါဘူး။ ဒါကြောင့် ရှင်ယုဒ ကျမ်းက အမှန်အကန်လား အတုအယောင်လားဆိုတာ စဉ်းစားရမှာပဲ။ ဒီမှာကု အချက်အလက်တွေရှိတယ် ။

အချက် (၁)။ ။ ယုဒက စာမူကြမ်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘာမှမရခဲ့ပါဘူး။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းကို ဂရိဘာသာနဲ့ရေးသားခဲ့ချိန်မှာ ဒီစာမူကြမ်းကို ယုဒကိုယ်တိုင် မသိနားမလည်ခဲ့တဲ့ အီဂျစ်ဘာသာစကား ကော့(စ်)တစ်နဲ့ ရေးသားခဲ့ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် ဒီစာမူက အေဒီ ၄ဝဝ လောက်မှာ ရေးခဲ့တယ်လို့ယူဆရပေမယ့် အချို့သော ပညာရှင် တွေက လက်ရေးလက်သား၊ အသုံးပြုတဲ့မှင်၊ ဘာသာဗေဒ၊ စတဲ့ အသုံးအနှုန်းတွေ အပေါ်အခြေခံပြီး နှစ်ရာစုနဲ့ သုံးရာစုကြား ရေးသားထားတဲ့အရေးအသားဖြစ်နိုင်ပြီး ဂရိစာပေထက်ပိုပြီး ရှေးကျလို့လည်း အေဒီ (၂၀၀)ခန့် ဖြစ်နိုင်ချေရှိပါတယ်။ နှစ်ရာစုနှောင်းပိုင်းလောက်မှာ အားလုံးပြီးစီးနေပြီး အခြားသောဓမ္မသစ်ကျမ်းစာမူဟောင်းတွေနဲ့ တပြိုင်တည်း ပေါ်ထွက်လာပါတယ်။ ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်း အခန်း (၁၈)ရဲ့ တစိတ် တဒေသက အဲဒီအထဲမှာပါနေပြီး အဲဒီအပိုင်းကို အေဒီ ၁၂၅ လို့ခန့်မှန်းပါတယ်။ အမည်မသိ စာရေးဆရာအတွက် ဖြေရှင်းချက်ကို ရှာတဲ့အခါမှာ “ယုဒကျမ်း” ကို ရေးတဲ့သူကသခင်ယေရှုနောက်တော်လိုက် ဖျားယောင်းသွေးဆောင်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကွယ်လွန် ခဲ့တာ အချိန်ကြာလှပြီဖြစ်တဲ့ ယုဒတစ်ယောက် မဟုတ်နိုင်ကြောင်း အခိုင်အမာ ပြောဆို နိုင်ပါတယ်။

အချက်(၂)။ ။ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲမှာ ဒီစာအုပ်ရဲ့စာမူဟောင်းတွေက ပျောက်လွင့်ကုန်ပါပြီ။ နော့တစ်တွေရဲ့ သတင်းစကားအရ ခန္ဓာကမကောင်းမှုဖြစ်ပြီး အဲဒီအရာတွေကနေ ရုန်းထွက်နိုင်ဖို့လိုတယ်လို့ ပြောထားပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ ယုဒက သခင်ယေရှုကို လှည့်စားခဲ့တဲ့သူဖြစ်ပေမယ့် လူဆိုးပုံမပေါ်ပဲ သူရဲကောင်းနဲ့ တူနေပါ တယ်။ ရှင်ပေါလုက ကောလောသဲအသင်းတော်ကို ရေးတဲ့စာထဲမှာ ဒီသွန်သင် ချက်တွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ရှုတ်ချပြောဆိုထားပါတယ်။

အချက် (၃)။ ။အသင်းတော်ရဲ့ ဖခင်တွေကလည်း နော့တစ်တွေရဲ့ သွန်သင် ချက်ကို တညီတညွတ်တည်း လက်မခံကြောင်းကို ကြေငြာခဲ့ပါတယ်။ ဒီစာမူတွေက မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတွေရဲ့ အယူကဲ့သို့ ဖြစ်လို့ ဓမ္မသစ်ကျမ်းနဲ့ မကိုက်ညီဘူးလို့ပြောပါတယ်။ ရှင်ပေါလုရေးခဲ့တာလည်း မထူးဆန်းတော့ပါဘူး။ “သို့သော်လည်း သင်တို့အား ငါတို့ဟောပြောသော ဧဝံဂေလိတရားကို ငါတို့သည် ဟာပြာသော်၄င်း၊ ကောင်းကင်ဘုံမှ လာသော ကောင်းကင်တမန်ဟောပြောသော်၄င်း ဟောပြောသောသူသည် ကျိန်တော် မူခြင်းကိုခံစေ” (ဂလာ ၁း၈)။

အချက် (၄)။ ။ ဒီစာမူက ဇဝံဂလိကျမ်းနဲ့ မဆီလျော်ဘူးလို့ အကြံပြုကြ ပါတယ်။ လိမ်လည်ပြီး အကွက်ဆင်ထားတာတွေက ပိုပြီးရှက်သွားဖို့ တွန်းအား ပေးနေပါတယ်။ အဲဒီစာထဲမှာပုံဖော်ထားတာကတော့ယုဒကသခင်ယေရှုကို နာခံတဲ့သူ၊ ဖြစ်ပြီး သူ့ကို ရောမတွေဆီကို စေလွှတ်ခဲ့ပါတယ်။ ယုဒက လူကောင်း သူကောင်း ဖြစ်ပေမယ့်ယုဒတွေရဲ့ဖိအားပေးခြင်းကို ခံခဲ့ရပါတယ်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲကဂရိစကားလုံး ဖြစ်တဲ့ “ဧဝံဂေလိ” ရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကတော့ “သတင်းကောင်း” “ကောင်းသောသတင်း” လို့ ၊ တညီတညွတ်တည်း လက်ခံသုံးနှုန်းခဲ့ကြပါတယ်။ ဂရိပညာရှင် အဒေါ့ဒိုင်စီမန်ရဲ့ ညွှန်ပြချက်အရ ဒီစာလုံးကို ဟိုအရင်က အသုံးပြုခဲ့ပုံကို ဖော်ပြထားပါတယ်။ ဂရိ၊ ကျောက်စာထဲမှာတော့ စစ်တပ်က စစ်အောင်မြင်တဲ့အခါမှာ ရှေ့တော်ပြေးကအောင်မြင်ခြင်းဆိုတဲ့ သတင်းကောင်းကို ပြေးပြီးပြောရပါတယ်။ ဒီစာမူဟောင်းထဲမှာ ဦးတည်ဖော်ပြထားတဲ့ သတင်းကောင်း ဒါမှမဟုတ် ကယ်တင်ခြင်းဆိုင်ရာ သတင်း ကောင်းက အပြစ်ရဲ့တန်ခိုးနဲ့ ပြစ်ဒဏ်ခံရခြင်းကနေ လွတ်မြောက်တဲ့ အဓိပ္ပါယ်ဖြစ်တယ်။

အချက် (၅)။ ။ ခရစ်ယာန်ဘာသာတရား ပြန့်ပွားပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာ ရေးသားခဲ့တဲ့ စာမူကြမ်းများစွာထဲက တစ်ခုဖြစ်ပြီး ဟန်ဆောင်နေတဲ့သူက ထင်ပေါ် ကျော်ကြားချင်လို့ နာမည်အတု တစ်ခုရေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။

မနုဿဗေဒပညာရှင်သာသနာပြုဆရာဖြစ်တဲ့ဒွန်ရစ်ချက်စံကခရစ်ဝင်ကျမ်းတွေရဲ့အကြောင်းကိုပါပူဝါနယူးဂီနီကဆွီလူမျိုးတို့ကိုပြောပြတဲ့အခါမှာသူတို့ကယုဒကိုသဘောကျတယ်။အဲဒီအတွက်သူအရမ်းကိုစိုးရိမ်ခဲ့ရပါတယ်။ “သူတို့တွေမှားနေကြပြီး”လို့တွေးနေမိတယ်။သူကဒီဇာတ်ကြောင်းတွေကိုပြန်ပြောတဲ့အခါမှာသူတို့တွေကယုဒနဲ့သိပ်တူကြတယ်လို့ယူဆမိပါတယ်။ဒီလူမျိုးတွေအသက်တာပြောင်းလဲလာတယ်။သစ္စာဖေါက်ပြီးယုတ်ညံ့တဲ့ဘဝကနေဘုရားသခင်ရဲ့ကျေးဇူးတော်ကိုချီးမွမ်းလာကြတယ်။ရစ်ချက်စံကအဲဒီမှာသာသနာပြုခြင်းအားဖြင့်သစ္စာဖောက်ဆွလူမျိုးတွေကအမှန်တရားကိုသူတို့သိလာပြီးအဲဒီအမှန်တရားကသူတို့ကိုလွတ်မြောက်ခွင့်ပေးခဲ့ပါတယ်။

စင်စစ်အားဖြင့် (မဂ္ဂဇင်းသို့မဟုတ် သတင်းစာတွေ မရှိသေးတဲ့ခေတ်မှာ) ကနဦးအသင်းတော်တွေက သတင်း သို့မဟုတ် ခရစ်ဝင်ကျမ်းများလို့ ဖော်ပြထားတဲ့ရှေးဟောင်းစာမှုများအကြောင်းကို ကောင်းကောင်း ကြီးသိနေပါတယ်။ အဲဒါတွေက အစစ်အမှန်လား အတုအရောင်လားဆိုတာကို သူတို့ရဲ့ အရည်အသွေးကို ကြည့်ခြင်း အားဖြင့် ပိုင်းခြားတတ်ကြပါတယ်။

စစ်မှန်တဲ့ သက်သေနဲ့အတူ “ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ စာတွေကို” ထပ်ပြီး တွေ့နိုင် ပါသလား။ တွေ့နိုင်ပါတယ်။ ယုဒကျမ်းရယ်လို့ မပေါ်မရှိမှီ နော့တစ်အရေးအသားတွေက ခရစ်တော်ရဲ့စကား (၁၁၄) ချက် ပါတယ်ဆိုတဲ့ သောမတ်ကျမ်းကို အသင်းတော်က လက်မခံခဲ့ပါဘူး။

အခြေခံသဘောတရား

သမ္မာကျမ်းစာအုပ်က ကမ္ဘာပေါ်မှာ ကောင်းစွာထိန်းသိမ်းထား ခြင်းခံရပြီး အကောင်းဆုံးသောစာ မူတွေပါတဲ့စာအုပ်ဖြစ်တယ်။ ၁၉၅၀ ခုနှစ်မှာ ရှေးဟောင်းဆိုင်ရာ ကျမ်းတတ်ပညာရှင် ဒေါက်တာချား လ်(စ်)ရိုင်ရီ က “ယနေ့ ဓမ္မသစ်ကျမ်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ မူရင်းစာမူကျမ်းပေါင်း ငါးထောင်ထက်မက ရှိနေပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းကို ဘက်စုံစမ်းသပ်မှု ပြုပေးနိုင်တဲ့ ရှေးအကျဆုံး အရေးအသားတွေဖြစ်တယ်။” အရှေ့အလယ်ပိုင်းမှာ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေရဲ့ ရှာဖွေတွေ့ရှိချက်အရ အခုဆိုရင် ရှေးဟောင်းစာမူ ၅၇၅ဝ ကျော် ရှိနေပြီး ဖြစ်ပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာ တစ်ခုလုံးထဲကကျမ်းချက်တွေ အပါအဝင် ဓမ္မသစ်ကျမ်းကို အကြိမ်ပေါင်း ၈၆ဝဝဝ ထက်မက ကောက်နှုတ်အသုံးပြုထားပါတယ်။ ကနဦး အသင်းတော်ဖခင်တွေရဲ့ အရေးအသားနဲ့ တရားဟောချက်တွေ အပြင် လက်တင်၊ အာရမိနဲ့ အခြားသောဘာသာစကားတွေကို တစ်ရာစုနဲ့ ငါးရာစုအထိ ဘာသာပြန် ခဲ့ကြတဲ့ စာတွေထဲမှာ ကောက်နှုတ်ထားကြခြင်းဖြစ်တယ်။

များစွာသော သမ္မာကျမ်းဆိုင်ရာ ရှေးစာမူတွေကို ချိန်ထိုးကြည့်ဖို့ ပြင်ပ စာရေးဆရာတွေရဲ့ ရှားပါးတဲ့ အရေးအသားတွေကလည်း အထောက်အကူဖြစ်စေ ပါတယ်။ သမ္မာကျမ်းစာမူဟောင်းများစွာနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ကြပါတယ်။ ဟိုမားနဲ့အိုင်းလိတ်က ရှေးစာမူဟောင်း ၆၄၇ ကို စုဆောင်းထိန်းသိမ်းခဲ့ပြီး ယူရီဖိုက်က ၃၃ဝ စုဆောင်းခဲ့ကာ ရောမသမိုင်းပညာရှင် တိုင်ဆီတက်ရဲ့ အရေးအသားတွေကိုတော့ လုံးချင်းအနေနဲ့ ထိန်းသိမ်းထားပြီး ကိုးရာစုလောက်က ရေးတယ်လို့ခန့်မှန်းရပါတယ်။

သိသာထင်ရှားတဲ့ ကွာဟမှုတစ်ခုကတော့ အပြင်စာရေးဆရာတွေ သေတဲ့ အချိန်နဲ့ သူတို့ရဲ့ အရေးအသားတွေကို စတွေ့ခဲ့တဲ့ အစာဆုံးအချိန်ကြားထဲမှာကွာဟမှု များစွာ ရှိနေပါတယ်။ ဗာဂျေသေတဲ့အချိန်နဲ့ သူ့ရဲ့ အရေးအသား စာမူဟောင်းတွေကို တွေ့တဲ့အချိန်ကနှစ်ပေါင်း ၃၅ဝ ကွာနေပြီး၊ ပလီနီနဲ့ သူရေးသားတဲ့မှတ်တမ်း တွေ့ရတဲ့ အချိန်ဟာ နှစ်ပေါင်း ၅ဝဝ ကျော်ကွာနေပါတယ်။ ဒါ့ထက်မယုံနိုင်စရာကရိသ်နဲ့ သူရေးခဲ့တဲ့ စာတွေကြား နှစ်ပေါင်း ၁၄၀၀ လောက်ကွာနေပါတယ်။ သူရေးခဲ့တဲ့ “ဘုရားမရှိဘဲ လူတွေ အသက်ရှင်နိုင်ပါသလား” ဆိုတဲ့စာအုပ်ထဲက အချက်ကို ရာဗီဇာခရိုင်းရယ်က အကျဉ်းချုံးဖော်ပြထားပါတယ်။

စင်စစ်အားဖြင့် ဓမ္မသစ်ကျမ်းဟာ ရှေးဟောင်းအရေးအသားတွေ အများကြီး ရှိနေတဲ့အတွက် လွယ်ကူစွာနဲ့အကောင်းဆုံးစမ်းသပ်နိုင်ပါတယ်။ အဖြစ်အပျက်နဲ့ ရှေးစာမူတွေအကြား အချိန်ကာလတွေ၊ ပြီးတော့ အဲဒီစာမူဟောင်း ကို လက်ခံ ဒါမှမဟုတ် ဆန့်ကျင်တဲ့ စာမူအထောက်အထားတွေလည်း အများကြီးရှိနေပါ တယ်။ ဒီကျမ်းကိုရတဲ့အချိန်နဲ့ တည်တံ့ခိုင်မာမှုတွေကို ချိန်ထိုးဖို့တော့ – ရှေးစာမူအထောက်အထားတွေမရှိပါဘူး။

လွန်ခဲ့တဲ့ ရာစုနှစ်တုန်းက လေးစားကြည်ညိုထိုက်တဲ့ ဂရိပညာရှင် နှစ်ဦး ဖြစ်တဲ့ ဘီအက်စ် ဝက်စကော့နဲ့ အက်ဖ်ဂျေအေဋိတို့က စာလုံး တစ်လုံးတည်း အတွက် မေးခွန်းပေါင်း ရာနဲ့ချီရှိပြီး မကြာသေးခင်ကပဲ တွေ့ရှိခဲ့တဲ့ သက်သေအထောက် အထားတွေကြောင့် ကျေနပ်လောက်တဲ့ အဖြေတွေရခဲ့ပါတယ်။ ကျမ်းစာရဲ့ မူရင်း စကားလုံး ၉၉.၉ ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီးဖြစ်ကြောင်း ခရစ်ရှန်နတီ တူဒေးရဲ့ အယ်ဒီတာဖြစ်သူကဲနက်ခန့်ဇာက အခိုင်အမာပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။

အသင်းတော်သမိုင်းပညာရှင် ဒေါက်တာ အက်ဝပ်ပါနိုးရှင်းရဲ့ အဆိုအရ စာမျက်နှာ (၅၀၀) လောက်ရှိတဲ့ စာအုပ်ထဲမှာ စာလုံးတစ်လုံးချင်း ဒါမှမဟုတ် စာတစ်ပိုဒ် ချင်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ မေးခွန်းတွေကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်မေးမယ်ဆိုရင်တောင်မှ စာမျက်နှာ တစ်ဝက်ထက်ပိုပြီးမေးစရာအကြောင်းမရှိတော့ပါဘူး။

ဒဏ္ဍာရီတွေကို လုံးဝ အခြေခံထားတာမဟုတ်တဲ့ သမ္မာကျမ်းစာက ကူးပြီး ရင်းကူး၊ ဘာသာပြန်ပြီး ရင်းထပ်ပြန်ခဲ့တဲ့အတွက် ဒီကနေ့ ကျွန်ုပ်တို့လက်ထဲမှာရှိနေတာတွေက မူရင်းရေးသားသူ မောရှေ၊ ပရောဖက်တွေ၊ ရှင်မဿဲ၊ ရှင်မာကု၊ ရှင်လုကာ၊ ရှင်ယောဟန်၊ တမန်တော် ပေါလုနဲ့ အခြားစာရေး သူတွေရေးခဲ့တဲ့ စာမူရင်းတွေနဲ့ ထပ်တူဆင်နေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအချက်ကို လက်မခံတဲ့သူကတော့ အချက်အလက် တွေကို လျစ်လျူရှုထားလို့ပဲဖြစ်မှာပါ။

သမ္မာကျမ်းစာကို အမှန်တရားအတွက် တိုင်းတာတဲ့စံတစ်ခု၊ သင့်အသက် တာအတွက် လမ်းညွှန်သူ၊ အသက်ရှင်နေထိုင်မှု ပုံစံအဖြစ် သုံးသည်ဖြစ်စေ မသုံးသည် ဖြစ်စေ သမ္မာဓိရှိခြင်းနဲ့ မှန်ကန်မှုအတွက် အထောက်အထား ဖြစ်စေခြင်းက သင့်အသက်တာကို လွှမ်းမိုးနေမှာပါ။ လျစ်လျူရှုလို့မရနိုင်ပါဘူး။

စဉ်းစားပါ၊ ဆွေးနွေးပါ

သဲကန္တာရထဲမှာ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တဲ့ ရှေးဟောင်းစာမူတွေက ဒီကနေ့

ကျွန်ုပ် အသက်တာအတွက် ဘာလုပ်လို့ရမလဲ။

သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ညနေစာ စားနေတုန်း တစ်ယောက်သောသူက ဒါဗင်စီကုတ် ဇာတ်ကားကို ငှားကြည့်ခဲ့ပြီး သခင်ယေရှုက မာဂဒလမာရိနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တဲ့အကြောင်းကို ယုံကြည်ကြောင်း ပြောပါတယ်။ သင့်အနေနဲ့ ဘယ်လို တုံ့ပြန်မှာလဲ။ –

ပါမောက္ခအိုခေါ်လက်မာန်က ဘာစီလိုနာတက္ကသိုလ်က ပညာရှင်

တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အေဒီ ၅ဝနဲ့ ၇ဝ ဝန်းကျင်လောက်က ရေးသား ခဲ့တဲ့ ရှင်မာကုခရစ်ဝင်ကျမ်း တစ်ချို့ကိုတွေ့ရှိခဲ့ပြီး အဲဒီစာမူဟောင်း တွေက အရင်တွေ့ခဲ့တာတွေထက် ပိုပြီးရှေးကျပါတယ်။ ဒီတွေ့ရှိ ချက်တွေကဘာ့ကြောင့် အရေးကြီးသလဲ။

. ပါပူဝါနယူးဂီနီမှ ညှိ လူမျိုးတွေက ခရစ်ဝင်ကျမ်းထဲမှ ပုံဥပမာ အကြောင်းတွေကို စပြီးကြားတဲ့အခါမှာ ယုဒကို ချီးမြှောက်ပြောဆို ခဲ့ရခြင်းက သူတို့ရဲ့ယဉ်ကျေးမှုမှာ သမာဓိရှိခြင်းထက် ဖေါက်ပြန်မှုကို တန်ဖိုးထားလို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ အမှားကို အမှန်လို့ထင်ရ လောက်အောင် သင်နဲ့မိတ်ဆွေတွေကို ခေတ်သစ်ယဉ်ကျေးမှု တွေက ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ လွှမ်းမိုးနေပါသလဲ။

အခန်း (၄)

ပေါင်းကူးတံတားဖြစ်တဲ့ သမ္မာကျမ်းစာ၏ ရွေးကောင်းသုတေသန

ရှေးဟောင်းသုတေသနရဲ့ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုတွေကသမ္မာကျမ်းစာဆိုင်ရာကိုးကားမှုတွေအတွက်

လက်သင့်မခံနိုင်စရာအကြောင်းမရှိပါဘူး။ ရှေးဟောင်းသုတေသီ နဲလ်စန်ဂလက်

၁၉၇၉ ခုနှစ်မှာ နိုင်ငံတော်အတွက် လေယဉ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ပညာရပ်နဲ့ အာကာသ ဆိုင်ရာ စီမံအုပ်ချုပ်မှုဌာန (နာဆာ)က အာကာသကောင်းကင်ခရီး (၁)နဲ့ အာကာသ

ကောင်းကင်ခရီးရှည် (၂)လို့အမည်ရတဲ့ အာကာကသစူးစမ်းယာဉ်နှစ်စင်းကို လွတ်တင်ခဲ့ပါတယ်။ အကြောင်းအရာ အမျိုးမျိုးရှိတဲ့အနက် အာကာသယဉ်ထဲမှာ စာအုပ်ပါပြီး အဲဒီအထဲက ကမ္ဘာပေါ်က လူ (၁၁၈)ယောက်နဲ့ ဓါတ်ပုံအဲဒီတုန်းက ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သီချင်းခွေ (I- Pod လည်းအပါအဝင်ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို ဒီကနေ့တော့ ဘာမှ သံသယဝင်နေစရာမလိုတော့ပါဘူး) ကမ္ဘာမြေပြင်ပေါ်ကို ဘယ်လိုသွားမလဲ ဆိုတဲ့ တြိဂံပုံလမ်းညွှန်ချက်တွေ၊ လက်တင်နဲ့ ဟိတ္တိဘာသာအပါအဝင် ဘာသာပေါင်း (၆ဝ)နဲ့ ရေးထားတဲ့ နှုတ်ခွန်းဆက်စကားတွေ ပါဝင်ပါတယ်။ အာကာသ ကောင်းကင် ခရီးရှည်ကတော့ ၁၉၈၆ မှာ စကြာဝဠာကြီးထဲမှာ လည်ပတ်နေပြီး နောက်ထပ် ရပ်နားရမယ့်နေရာကတော့ အာလဖာစင်တော်ရီကြယ်နဲ့ အနီးဆုံးနေရာ ဖြစ်ပြီး ကြာချိန်ကတော့ နှစ်ပေါင်း ၄ဝဝဝဝ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော့်အတွက် စိတ်ဝင်စားစရာကတော့ နာဆာအနေနဲ့ ဟိတ္တိဘာသာ စကားကို ရွေးချယ်ပြီး ကျွန်ုပ်တို့ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့ လူမျိုးစုတစ်စုရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုကို ဖော်ပြပေးနေလို့ပါပဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းများစွာက ဟစ်ထိုင်းလူမျိုးစုအကြောင်းကို ကျမ်းစာထဲမှာ ဖော်ပြထားပြီး အဲဒီလူမျိုးက အခုထက်ထိ ရှိနေသေးတယ်ဆိုတာကို သမိုင်းပညာရှင်တွေအားလုံးက ငြင်းဆန်ကြပါတယ်။

၁၉၁၅ ဒီဇင်ဘာလတုန်းက ဘိုဟီးမီးယားဘာသာ ဗေဒပညာရှင် ပရာဂိုး တက္ကသိုလ်က ပါမောက္ခဖြစ်တဲ့ ဘက်ရစ်ဟာရနီက ဟစ်ထိုင်းဘာသာရဲ့ အဓိကသော့ချက်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ကြောင်း ကမ္ဘာကိုကြငြာခဲ့ပြီး ဟိတ္တိက အင်ဒို-ဥရောပ ဘာသာနဲ့ ဆက်နွယ်မှုရှိကြောင်းကို ပြောပြခဲ့ပါတယ်။ ဟိတ္တိတွေက အသက်ရှင် နေထိုင်ခဲ့တဲ့ တရားဝင်မှုများဖြစ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုလက်ခံကြပြီး အရှေ့အလယ် ပိုင်းဒေသနဲ့ သူတို့ရဲ့ ဆက်နွယ်ပတ်သတ်မှုတွေက သိပ်ပြီးအရေးပါလှတဲ့ အကြောင်းကို သမိုင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့သူတို့ရဲ့ တုံ့ပြန်မှုတွေက အသိအမှတ်ပြု လက်ခံလာကြပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သမိုင်းသုတေသီတွေက ပညာရေးနယ်ပယ်တွေအတွက် အထောက် အကူဖြစ်မယ်လို့ မထောက်ခံရင် ကျမ်းစာထဲမှာ မှတ်တမ်းတင်ထားတဲ့ သမိုင်းစဉ်တွေက ဒဏ္ဍာရီ၊ ယုံစရာမကောင်းတဲ့အရာအဖြစ် လက်ခံစဉ်းစားရမှာ ဖြစ်ပါ တယ်။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းနဲ့ ရှေးကျတဲ့အရှေ့ပိုင်းဒေသ သမိုင်းဘာသာရပ်ရဲ့ ပါမောက္ခ၊ တီနိတိ အီဗင်ဂျဲလီကယ် ဒီဗီနီတီးကျောင်းရဲ့ သမိုင်းသုတေသီပညာရှင် ဒေါက်တာ ဂျိမ်းဟော့မီယာရဲ့ အဆိုအရ သမ္မာကျမ်းစာက စံထားလောက်စရာမရှိဘူးလို့ လက်ခံ ကြတဲ့ လောကီပညာရှင်တွေက ပိုများလာပြီး ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေရဲ့ အထောက် အထားတွေက ခိုင်လုံပါတယ်ဆိုတဲ့အချက်ကို အငြင်းအခုံလုပ်လာကြပါတယ်။ ။

သူတို့က “အမြင်ကျဉ်းသူများ” အဖြစ် လူသိများပြီး တကျော့ပြန်တဲ့ သမိုင်း ပညာရှင်အချို့နဲ့တူနေပါတယ်။ သူတို့ကနာဇီတွေက ဂျူးတွေကို အစုလိုက်အပြုံလိုက် သတ်ခဲ့တဲ့ဖြစ်ရပ်ကို ငြင်းဆန်ကြပြီး ကမ္ဘာ့သမိုင်းက လူမျိုးစုအလိုက် ဘက်လိုက်ပြီး ယုံတမ်းစကားတွေကို အဖြစ်မှန်ရောက်အောင် လုပ်ယူနေကြတယ်လို့ စွပ်စွဲကြပါတယ်။

ဒါ့အပြင် သမ္မာကျမ်းစာထဲက ဖြစ်ရပ်မှန်တွေ၊ သမိုင်းစဉ်တွေက နိုင်ငံရေးနဲ့ ဆက်နွယ်နေတယ်ဆိုတာ ကိုလည်း ငြင်းဆန်ကြပါတယ်။ ဥပမာပြောရရင် သမ္မာကျမ်းစာထဲကဖော်ပြထားတဲ့ သမိုင်းမှတ်တမ်းထဲမှာ ဘုရားသခင်က အာဗြဟံကို ခေါ်ပြီး | သူ့ရဲ့ဆွေစဉ်မျိုးဆက်တွေကို ကောင်းကင်ထက်က ကြယ်တွေလိုပဲ များပြားစေမယ်ဆိုတဲ့ ဂတိပေးခဲ့ပြီး ယူဖရိတ်မြစ်ရဲ့ အရှေ့ဘက်ကနေ အနောက်ဘက် တစ်လျှောက်၊ | အီဂျစ်ပြည်တောင်ပိုင်းကနေ လက်ဘနွန်မြောက်ပိုင်း၊ မက်ဒီတ ရေးနီးယန်းဒေသ တွေကို အမွေခံရမယ်ဆိုတာကို အစ္စရေးတွေက ယုံကြည်နေကြပါတယ်။ (ဒီဂတိတော်ထဲမှာပါတဲ့ မြေတချို့ကဟိတ္တိတွေပိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့မြေ ဖြစ်တယ် ဆိုတာကို သတိပြု ကြည့်ပါ)။ တနည်းအားဖြင့်ပြောရရင် မောရှေ ရေးသားခဲ့တာတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဥစ္စာပစ္စည်း ပိုင်ဆိုင်မှုအကြောင်းကို ကုသရေလအများစုက စဉ်းစား လာကြပါတယ်။ ဘာ့ကြောင့်လဲ ဆိုတော့ “ဒီမြေမှာ ငါတို့နေလာတာကြာခဲ့ပြီး။ ဒီမြေကို ငါတို့ပိုင်တယ်” လို့ ပါလက်စတိုင်း သားတွေက အကြီးအကျယ် အငြင်းပွားလာ လို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။

ဒါကတော့ ရှင်းရှင်းလေးပါပဲ။ မြေပိုင်ဆိုင်ခွင့်ကို ထောက်ခံဖော်ပြထားတဲ့ အချက်အလက်တွေက အယုံအကြည်မဲ့သွားစေခဲ့ပြီး ဒီမြေကိုပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အတွေးတွေကလည်း ရုပ်သိမ်းခံ လိုက်ရသလိုပါပဲ။ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေရဲ့ အရေးပါမှုအခန်းကဏ္ဍတွေကို နားလည်လာတဲ့အလျောက် ဒီမြေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ခိုင်လုံတဲ့သက်သေတွေကို ရှာတွေ့နိုင်ဖို့ ပါလက်စတိုင်းအာဏာရှင်တွေက ရှေ့ဟောင်း သုတေသီတွေရဲ့ ရှာဖွေမှုတွေကို တွန်းအားပေးခဲ့ပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ရှာဖွေတွေ့ရှိမှု အရတော့ ပါလက်စ တိုင်းသားတွေက ခါနန်လူမျိုးတွေဖြစ်ပြီး ဟိုးအရင်ကတည်းက ဂျူးတွေက အီဂျစ်ပြည်ကနေ ပြောင်းရွေ့လာတယ်လို့ပြောပါတယ်။

အစ္စရေးတွေကတော့ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေအပေါ်ယုံကြည်သက်ဝင်မှု ရှိနေပြီး သိပ္ပံပညာနဲ့ အလှမ်းဝေးတဲ့နေရာမှာ ရှိနေကာ သူတို့ စိတ်ဝင်စားတဲ့အရာကို အလေးပေးလုပ်ဆောင်ကြတယ်။ အစ္စရေးနဲ့ ပါလက်စတိုင်းက နယ်မြေတွေကို ပိုင်းခြားပြီး အစ္စရေးတွေကမြေအောက်ပစ္စည်းတွေကို ထိန်းသိမ်းပိုင်ခွင့်နဲ့ ပါလက်စတိုင်း ကမြေပေါ်ပစ္စည်းအားလုံး ထိန်းသိမ်းခွင့်ရရှိခဲ့ပါတယ်။

သူတို့ကြားက ပဋိပက္ခတွေက ပိုမိုပြင်းထန်လာပြီး ပါလက်စတိုင်းတွေက မြေထိုးစက်တွေနဲ့ ယေရုရှလင်က မို့မောက်နေတဲ့ ကျောက်ဆောင်တွေနဲ့ AI-Aqsa ဗလီတွေကို တူးဖော်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီအချက်က အစ္စရေးရှေး ဟောင်းသုတေသီတွေကို ထိပါးရာ ရောက်နေပါတယ်ဟု ဂျက်ဖရီရှီလာက ရှင်းပြထားပါတယ်။ “ပါလက်စတိုင်း တက မြေကြီးကိုတူးဖော်ပြီး စစ်ထုတ်လိုက်တဲ့အခါမှာ ကြွေထည်မြေထည်ပစ္စည်း တွေကိုတွေ့ခဲ့ပြီး ပထမ ဗိမာန်တော်အချိန်ကာလက (၈၅၀-၅၈၆ ဘီစီ) ကနေ တစ်ဆယ့်ငါးရာစု အကြားက ခုနှစ်တွေကို ဖော်ညွှန်းနေပါတယ်။ စောဒကမတက် နိုင်တဲ့ အချက်တစ်ချက်ကတော့ရှိနေပါတယ်။ မြေတူးစက်တွေနဲ့ တူးထုတ်လိုက်တဲ့ နေရာတွေကို ပြန်ပြီးပြုပြင်တာမရှိလို့ ရာစုနှစ်တစ်လျှောက်လုံး အဲဒီအတိုင်းပဲ ရှိနေခဲ့ပါ တယ်။

ကျွန်တော်ရဲ့ အဆိုကို ပြန်ကောက်ကြည့်မယ်ဆိုရင် လောကီပညာရှင်တွေက သမိုင်းကြောင်းနဲ့ ရှေးဟောင်းသုတသီတွေရဲ့ ခိုင်လုံတဲ့သက်သေတွေရှိနေတာတောင်မှ ကျမ်းစာက ဒဏ္ဍာရီ ဒါမှမဟုတ် စိတ်ကူးယဉ်လုပ်ဇာတ်လို့ ယူဆနေတုန်းပါပဲ။ တစ်ချို့ပညာရှင်တွေက ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေရဲ့ တွေ့ရှိချက်များစွာကို လျစ်လျူရှု ကြပြီး ဒီသက်သေအထောက်အထားတွေကို လက်ခံဖို့ငြင်းဆန်ကြပါတယ်။

ရင်းနှီးတဲ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ သမိုင်းကြောင်းနဲ့ အမှန်အကန်ဖြစ်ခြင်းကို ငြင်းဆန်ပြီးပြောတဲ့စကားကို သတိရမိပါတယ်။ “သမ္မာကျမ်းစာ က သမိုင်းကြောင်းအရ၊ အချက်အ လက်တွေအရ မှန်ကန်တယ်ဆိုတာကို လက်ခံဖို့ ဘယ်လိုသက်သေထူမလဲ” လို့မေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါနဲ့ ပုတ်ခတ်ပြောဆိုသူတွေက “ငါမသိဘူး၊ စဉ်းစားရဦးမှာပေါ့” လို့ပြန်ဖြေခဲ့ပါတယ်။ ။

ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေရဲ့ များပြားလှစွာသော ရှာဖွေတွေ့ရှိချက် တွေက သမ္မာကျမ်းစာထဲက အကြောင်းအရာတွေ၊ သမိုင်းတွေ၊ အချက်အလက်၊ နာမည်တွေ၊ နေရာတွေ၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာတွေနဲ့ ကျင့်သုံးမှုတွေကို မှန်ကန်ကြောင်း အတည်ပြု ပေးနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက သမ္မာကျမ်းစာ မှန်ကန်ကြောင်းကို သက်သေထူနေတယ်ဆိုတာမှန်သလား။ သက်သေ အထောက်အထား တွေကို လက်မခံတဲ့လူတချို့အတွက် ဖြေရှင်းချက်တွေက မလိုတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သိပ္ပံနည်းပညာတွေရဲ့ တိုးတက်လာမှုနဲ့ “အင်ဒီယားနာျး၏အဖိုးတန်ရတနာကို စတင် တူးဖော်ခြင်း” ဆိုတဲ့ နည်းပညာ တွေထက်ပိုပြီး သာလွန်ကောင်းမြတ် နေတော့ သမ္မာ ကျမ်းစာနဲ့ဆိုင်တဲ့မှတ်တမ်းတွေကို အခိုင်အမာ အတည်ပြုလာနိုင်တဲ့အပြင် သမ္မာ ကျမ်းစာကို ယုံကြည်ကိုးစားလောက်တယ်ဆိုတဲ့ အာမခံချက်တွေ ရှိလာစေပါ တယ်။

ခေတ်သစ်ရှေးဟောင်း သုတေသန ဆိုတာဘာလဲ။

ရှေးဟောင်းသုတေသနဆိုတဲ့ ဝေါဟာရကတော့ “အတိတ်မှာရှိနေခဲ့တဲ့ အရာတွေကို သိပ္ပံနည်း ကျလေ့လာခြင်း” လို့ အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်ဝေါဟာရ Archaeology ကဂရိစကား လုံးနှစ်လုံး ဖြစ်တဲ့“archios” နဲ့“logos” ကနေ ဆင်းသက် လာပြီး “ရှေးဟောင်းပစ္စည်းများကို လေ့လာခြင်း” လို့ အဓိပ္ပါယ် ရပါတယ်။ ကျယ်ကျယ် ပြန့်ပြန့် ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ သိပ္ပံရှုထောင့်မှ ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ လူသား၊ ယဉ်ကျေးမှု

ဓလေ့ထုံးစံတွေကို နည်းမျိုးစုံနဲ့ ပြန်လည်ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တာတွေကို ဆန်းစစ်လေ့လာ ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။

သာမန်အားဖြင့်တော့ မေးခွန်းတွေထွက်လာပါတယ်။ “ဟိတ္တိလို လူမျိုးစုနဲ့ မြို့တွေက ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ ပျောက်ဆုံးသွားသလဲ။ အချို့မြို့တွေ နိနေဝေလို မြို့က လုံးဝ အပြီးအပိုင်ပျောက်ဆုံးပြီး အလက်ဇန္ဒာ သည်ဂရိတ်ရဲ့ စစ်တပ်တွေတောင်မှ တချိန်က ကြီးကျယ်ခမ်းနားခဲ့တဲ့မြို့ကိုဖြတ်ပြီး စစ်ချီခဲ့မှန်းမသိကြပါဘူး။ နပိုလီယံဘိုနာဘတ်နဲ့ သူ့ရဲ့စစ်တပ်ကလည်း ဗာဗုလုန်မြို့ဟောင်းကို ဖြတ်သွားခဲ့ပေမယ့် အဲဒီမှာ မြို့ဟောင်း ရှိမှန်းမသိခဲ့ကြဘူး။

မောရှေ့ မတိုင်ခင်နှစ်ပေါင်း (၁၀၀၀)လောက်ကတည်းက ဆောက်ခဲ့တဲ့ ပိရမစ်တွေဟာ ယနေ့တိုင် ထင်ရှားနေတုန်းပါပဲ။ ရှေးကျတဲ့ သမိုင်းမှတ်တိုင်တွေဟာ

ပျောက်ကွယ်သွားခြင်း မရှိပါဘူး။ ပထဝီရေမြေအနေအထားနဲ့ဆိုင်တဲ့ မှတ်တိုင်တွေ ဖြစ်တဲ့ ဂါလိလဲဒေသ၊ အာမေဍန် စစ်တိုက်မယ့်နေရာ အက်စ်ဒရာလွန်တောင်ကြား ဧလိရှဲ အခြေချခဲ့တဲ့ ယေရိဘေ။ အေဒီ ၇၃ တုန်းက “မာစာဒါ”ဆိုတဲ့ ခံတပ်ကြီးထဲမှာ မျိုးချစ်ဂျူး ၉၆ဝ ယောက်က ရောမတွေဆီကို လက်နက်မချပဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အဆုံးစီရင်ခဲ့တဲ့နေရာ၊ ဖောရေမုန်တောင်၊ ကေဒြန်တောင်ကြားနဲ့ သံလွင်တောင်တွေ ကတော့ ရှေးမူမပျက် အခုချိန်ထိ ရှိနေတုန်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အခြားအထင်ကရ အဆောက်အဦးတွေ၊ လူမျိုးစုတွေနဲ့ ထင်ရှားသိသာတဲ့အရာတွေ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေ မတူးဖော်သေးတဲ့ အချိန်အထိ ပျောက်ဆုံးနေတုန်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒါတွေက ဘာကြောင့် ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ဘာတွေဖြစ်ပျက်ခဲ့သလဲ ဆိုတဲ့ မေးခွန်းတွေကို ပေါ်ထွက်လာစေပါတယ်။

ခေတ်သစ် သမိုင်းသုတေသီတွေက ထင်ကြေးပေးပြီး ပြောတာတာတွေကို ပယ်ထားကာလူမျိုး၊ မြို့နဲ့ နေရာဒေသတွေက ဘာဖြစ်ခဲ့သလဲဆိုတာကို ဖြေရှင်းချက် ပေးကြပါတယ်။ မြို့တစ်မြို့က ဘယ်ဒေသမှာ ဘယ်လိုဆောက်ခဲ့သလဲဆိုတာတွေကို ဖော်ပြနိုင်ခြင်းက ရေသွယ်တဲ့ပိုက်တွေ၊ အသင့်ခုခံကာ ကွယ်နိုင်တဲ့နေရာတွေ၊ ကုန်ကူးတဲ့လမ်းကြောင်းပေါ်မှာ တည်ရှိနေတာတွေ၊ စီးပွားရေးအလား အလာကောင်းတဲ့ ဆိပ်ကမ်းနေရာတွေရှိတာကို ကြည့်ပြီး သိနိုင်ပါတယ်။ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံတွေနဲ့ ရန်လိုကြခြင်းကြောင့် ပျက်ဆီးနိုင်သလို၊ သူ့ဟာနဲ့သူ ပျက်ဆီးသွားကြတာတွေလည်းရှိပါတယ်။ စစ်ပြီးသွားကြတဲ့အခါမှာ မြို့ဟောင်းပေါ်မှာပဲ မြို့သစ်ကို ပြန်လည်တည် ထောက်ကြပြီး အရင်က ပစ္စည်းတွေအားလုံးကို မြုပ်နှံပစ်တတ်လေ့ရှိကြပါတယ်။ ။

အငတ်ဘေးနဲ့ အစာရေစာခေါင်းပါးမှုကလည်း လူတွေကို ဝေးလွင့်သွားစေ ပါတယ်။ ဆိပ်ကမ်းတွေက ရာစုနှစ်များစွာ ပိတ်ဆို့နေပြီး လူတွေအဝေးကို ပြောင်းရွှေ့ သွားတဲ့အတွက် သင်္ဘောနဲ့ အသက်မွေးဝမ်း ကျောင်းလုပ်ငန်းကလည်း တဖြည်းဖြည်း လျော့နည်းလာပါတယ်။ ဒီလို အဖြစ်အပျက်မျိုးကို ဧဖက်မြို့ကြီးမှာ ကြုံဆုံခဲ့ရပြီး ကစတားမြစ်က အေဂျီယန်ပင်လယ်ထဲကို စီးဝင်သွားခြင်းကြောင့်ဖြစ်တယ်။ အခုတော့ အဲဒီ ကမ်းခြေဟောင်းက ငါးမိုင်လောက်ကျယ်တဲ့ကျွန်းအဖြစ်ရှိနေပြီး ရှင်ပေါလု ခေတ်တုန်းကတော့ ဆိပ်ကမ်းအဖြစ်ရှိခဲ့တဲ့နေရာဖြစ်ပါတယ်။ ပါ

မြေငလျင်လှုပ်ခြင်းကြောင့်လည်း မြို့တွေပျက်စီးခဲ့ပါတယ်။ ဒေသတွေရဲ့ တွေးခေါ်ယူဆချက်အရ ငလျင်လှုပ်ခြင်းဟာ ဘုရားရဲ့အပြစ်စီရင်ခြင်းဖြစ်တဲ့အတွက် အဲဒီနေရာမှာ မြို့ပြန်မတည်ကောင်းဘူးလို့ ယူဆကြပါတယ်။ ဒါကြောင့် အုတ် အကျိုးအပဲ့ တွေနဲ့ သံတွေက ပုံလာပြီး နှစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာပဲ အဲဒီနေရာမှာတောင်ပူစာလို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ဘယ်သူမှ စိတ်အရှုပ်ခံပြီး “ဒီနေရာမှာ အရင်တုန်းက ရှေးဟောင်း… စသည်ဖြင့်” ပြောမနေကြပဲ နောက်မျိုးဆက်သစ်တွေက ဒဏ္ဍာရီ တွေလိုပဲ ပြောပြ လာပါတော့တယ်။ အခြားပျက်စီးသွားတဲ့မြို့တွေကလည်း ဘုရားသခင်ရဲ့ အပြစ်စီရင်ခြင်းကို ခံရတယ်ဆိုပြီး ပြန်မဆောက် ကြတော့ပါဘူး။ ဥပမာ- ဗျိုင်မြို့တော်ကြီးကပျက်စီးခဲ့ပြီး ပြန်မဆောက်ခဲ့ပါဘူး။ ပရောဖက်ယေဇကျေလ ကြိုတင်မိတ်ဆက်ထားတဲ့အတိုင်းလှောင်ပြောင်သရော်တတ်တဲ့ ဣသရေလတွေရဲ့ အကျင့်စရိုက် တွေကြောင့်ဖြစ်တယ် (ယေဇ ၂၆၃-၃)။ ထို့အတူပဲ ရှစ်ရာစုပရောဖက်ဖြစ်တဲ့ ဩဗဒိရဲ့ ပြောကြားချက်အရ ဧဒုံလူတွေဟာ ပက်ထရာဆိုတဲ့ မြို့တော်ကြီးကနေ ထွက်သွားရခြင်းကလည်း တူညီတဲ့ အချက်အလက်တွေပဲဖြစ်ပါတယ်။ ။

ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေအတွက် ဆွဲဆောင်မှုဖြစ်စေတဲ့ အချက်တစ်ချက် ကတော့ ဝှက်ထားတဲ့ မည်သည့်အဖိုးတန်ပစ္စည်းတွေကိုမဆို ဘယ်တော့တွေ့နိုင်ဦးမလဲ ဆိုတဲ့အချက်ပါပဲ။ အီဂျစ်ဂူထဲမှာ နှစ်ပေါင်း (၃ဝဝဝ) လောက်က စည်းနှိပ်ထားတဲ့ရွှေတွေ၊ ရတနာတွ လျှို့ဝှက်ကျောက်စာတွေရှိမလားဆိုပြီး စိတ်ဝင်တစားရှိခဲ့ ကြပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာဆိုင်ရာ ရှေးဟောင်းသုတသီတွေက အဖိုးတန်ပစ္စည်း ရှာဖွေ ခြင်းနဲ့ ရှေးဟောင်းပစ္စည်းတွေ ရှာဖွေခြင်းအားဖြင့် သမ္မာကျမ်းစာက မှန်ကန်တယ် ဆိုတာကို သက်သေထူဖို့ဆိုတဲ့ ဦးတည်ချက်တွေကို အပြင်းအထန် လမ်းကြောင်းပြောင်းခဲ့ပါတယ်လို့ ဂျက်ဖရီရဲလာက ပြောခဲ့ပါတယ်။ သူပြောတာမှန်ပါတယ်။ တွင်းတူးပြီး ရှာဖွေခဲ့တဲ့နည်းလမ်းတွေက ခေတ်ကုန်သွားပြီ၊ သိပ္ပံပညာဆိုင်ရာ ဗဟုသုတ တွေ၊ နည်းပညာ တန်ဆာပလာတွေက အကြီးအကျယ် ပြောင်းလဲသွားပြီးဖြစ်တဲ့ အတွက် သမိုင်းသုတေသီတွေရဲ့ ကိုင်တွယ်ပုံတွေလည်း ပြောင်းလဲသွားပါတယ်။

သမိုင်းသုတေသလုပ်ငန်း သိပ္ပံပညာဖြစ်တဲ့ ဓါတုဗေဒ သို့မဟုတ် သင်္ချာတွေလို ပုံသေနည်းသတ် မှတ်ချက်တွေနဲ့ တွက်ချက်လို့မရပဲရှုထောင့်မျိုးစုံနဲ့ ဖော်ထုတ်ဆန်းစစ် ရတာမို့လို့ ရှုပ်ထွေးမှုတွေရှိနေပါတယ်။ ဒီကနေ့ သမိုင်းသုတေသီ တွေက ဆေးပညာနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပြုတဲ့လူလိုပဲ သူထူးချွန်တဲ့ နယ်ပယ်မှာ ပါရဂူဖြစ်ဖို့လိုပါတယ်။ ဓါတုဗေဒပညာရှင်၊ ဟီမာတိုလော့ဂျစ်၊ ဘူမိဗေဒပညာရှင်၊ ရာသီဥတုပညာရှင်၊ မနုဿပညာရှင်၊ ဒီအင်အေပညာရှင်၊ ကွန်ပျူတာပညာရှင်၊ မှုခင်းဆေးပညာရှင် စသဖြင့် ခေါ်ဆိုနိုင်ပါတယ်။ ဒီကနေ့ခေတ်မှာ ဂြိုလ်တုတွေ ရေဒါတွေနဲ့တောင် လုပ်ဆောင်နိုင်ပြီးဖြစ်တယ်။

ခရီးရှည်ကိုနိုင်ခဲ့ခြင်း

သမိုင်းရဲ့ ဖော်ပြချက်အရ ပထမဆုံးသောသမိုင်းသုတေသီက နေဗုဒ်ခနေဇာ ရဲ့သား ဗေလရှာဇာရဲ့အဖေ နာဘိုနီဒက်ဖြစ်ပြီး ဗာဗုလုန်နိုင်ငံ နောက်ဆုံးအချိန် ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတုန်းက ရင်ခွင်ပိုက်အုပ်စိုးသူအဖြစ် တွဲဘက်အုပ်ချုပ်ခဲ့တဲ့သူဖြစ်တယ်။ မြောက်ပိုင်း ဗာဗုလုန်က အဆောက်အဦးတွေကို ပြန်ပြီး စုစည်းတဲ့အခါမှာ ထာဂုံ(၁)ရဲ့ သား နရင်ဝင်းဆောက်ခဲ့တဲ့ စိပါက ဗိမာန်တော်ရဲ့ စင်္ကြန်ကို သူက တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။ သူရဲ့ထင်မြင်သုံးသပ်ချက်ကို စလင်ဒါပုံလွှဲပြားပေါ်မှာ ရေးသားမှတ်တမ်းတင်ထားပြီး အဲဒီရေးထားတာကို ကျွန်ုပ်တို့ ယုံကြည်လက်ခံမယ်ဆိုရင် မြှုပ်ခဲ့တဲ့အချိန်နဲ့ ရှာဖွေ တွေ့ရှိတဲ့ အချိန်ကြားမှာ နှစ်ပေါင်း (၃၂၀၀) ခန့် ကွာဝေးသွားခဲ့ပါတယ်။

ခေတ်သစ်သုတေသီလုပ်ငန်းက ၁၇၉၉ မှာစတင်ခဲ့ပြီး နပိုလီယံဘိုနာပါတဲက အီဂျစ်ကို ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခဲ့တဲ့အချိန် ရိုစီလာကျောက်တုံးကို နပိုလီယံတွေ့ရှိခဲ့တုန်းက ဖြစ်ပါတယ်။ စစ်သားတွေက အဲလ်ရာစ်အစ်(ရိုစီလာ) မြို့တစ်ဝိုက်ကို တူးဖော်ခဲ့စဉ်တုန်းက သူတို့ရဲ့ အဖွဲ့သားဖြစ်တဲ့ တောစပ်က ကျောက်တုံးအမဲအပြား ကြီးကို တွေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဂေါ်ပြားနဲ့ကျောက်ကို ထိုးမိတဲ့အခါမှာ ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ အဖိုးတန်ကျောက်ကြီးတစ်ခုကို တွေ့ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီအမဲပြားကြီးက ၄၅ လက်မနဲ့ ၂၈ လက်မခွဲရှိပြီး အထူက ၁၁ လက်မ ရှိပါတယ်။

ဒီကျောက်ပြားပေါ်မှာ ဘာသာစကားသုံးခုနဲ့ ရေးထိုးထားပြီး အီဂျစ်အရုပ်စာနဲ့ (၁၄)ကြောင်း၊ အရပ်သုံးစကားနဲ့ (၃၂)ကြောင်းပါရှိပါတယ်။ (unicials)လို့ ခေါ်တဲ့ ဂရိစကားလုံးကြီးတွေနဲ့ (၅၄)ကြောင်းပါရှိပါတယ်။ တစ်ရာစုခန့်ကြာပြီး (၁၈၈၂) ခုနှစ်မှာ ပြင်သစ်ပညာရှင် ဂျင်ဖရန့်စီယိုချန်ပိုလီယံက၄င်းအရေးအသားများကို ဖတ်ရှု အဓိပ္ပါယ်ဖေါ်ခဲ့ပါတယ်။

ပြင်သစ်တွေ စစ်ရှုံးတဲ့အခါမှာ အင်္ဂလိပ်တွေကရတနာပစ္စည်းတွေကို ဗြိတိသျှ သမိုင်းပြတိုက်သို့ (၁၈၀၂) တွင် သိမ်းယူသွားခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီကျောက်တုံး ကတော့ ပေ (၅၀)အနက်ရှိတဲ့ ဥမင်လမ်းကူးထဲမှာ နှစ်နှစ်လောက် လုံခြုံစွာသိမ်းဆည်း ထားလို့ဒုတိယကမ္ဘာစစ်တုန်းက ဂျပန်ဗုံးပေါက်ကွဲတုန်းကလည်း မပျက်စီးပဲ ကျန်နေခဲ့ ပါတယ်။

စူးစမ်းလေ့လာရေးခရီးစဉ် မည်သို့သောပုံစံဖြင့် ပြီးဆုံးသွားပါသလဲ။

“ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ ပဋိညာဉ်သေတ္တာကိုဝင်စီးသူများ” ဇာတ်ကားကို ကြည့်ဖူးသူတိုင်းအတွက် အဖြေရှိနေပြီး မြေသယ်စက်ယန္တယားကြီးတွေနဲ့တူးဆွခြင်းကို စပြီး လုပ်ကြတော့မှာလား။ ခဲယဉ်းလှပါသေးတယ်။ အလွန်အရေးပါလှတဲ့ ရှေးဟောင်း ပစ္စည်းထောင်ပေါင်းများစွာကို အတွေ့အကြုံနည်းသူနဲ့ ရတနာရှာဖွေ တူးဖော်တဲ့ သူတွေက တူးဆွေမွှေနှောက် ရှာဖွေကြပေမယ့် အရေးပါတဲ့ သုတေသီတွေကတော့ လုံးဝကွဲပြားတဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့ ချည်းကပ်ကြပါတယ်။ ။

ဆာမောတီးမားဗီးလား နဲ့ကတ်လန်းကင်ဂွန် က နည်းစံနစ်သစ်တွေ မတီထွင် ခင်ထိ သမိုင်းသုတေသီတွေက မို့မောက်နေတဲ့ ဂမူလေးတွေအပေါ်မှာ တွင်းတူးပြီးကတုတ်ကျင်းတူး သို့မဟုတ် တွင်းခေါင်းတူးကြပြီး အုတ်အကျိုးအပဲ့တွေကို ဖယ်ထုတ်ကာ အဖိုးတန်ရှေးဟောင်းပစ္စည်းတွေကို ရွေးထုတ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီနည်းလမ်းကို အသုံးပြုတဲ့ အခါမှာ အိုးခြမ်းပဲ့တွေ၊ အရိုးတွေ၊ လက်ဝတ်ရတနာတွေ၊ ရွှေ ဒါမှမဟုတ် အဖိုးတန်ကျောက်၊ ရှေးဟောင်းမူရင်းစာမူတွေနဲ့ အိမ်သုံးအဆောင် ပစ္စည်းအမျိုးမျိုးကို ရရှိနိုင်ပြီး ပြတိုက်နဲ့ စုဆောင်းသူတွေအတွက် အလွန်တန်ဖိုးရှိတဲ့ အခြေခံပစ္စည်းတွေဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီအထဲက စွန့်ပစ်လိုက်တဲ့ ပစ္စည်းအချို့ထဲမှာ သူ့ခေတ်အခါရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတွေကို ဖော်ပြနေလို့ ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတွေကို ပြန်လည်ရှာဖွေဖေါ်ထုတ်နိုင်ဖို့ ဆက်စပ်မှုကို ပေးနိုင်ပါတယ်။ တူးဖော်တဲ့နေရာကနေ စွန့်ပစ်လိုက်တဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုက အဲဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ ပြန်ပြီးဆက်စပ်ကြည့်နိုင်ဖို့ နောက်ထပ် အခွင့်အရေးရှိလာတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လေလုံတဲ့နေရာမှာထိန်းသိမ်းထားခြင်း ခံရတဲ့အရာတွေက စွန့်ပစ်ခံလိုက်ရတာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ စပြီး ပျက်စီးလာပါတော့တယ်။

ခေတ်သမိုင်းသုတေသီတွေက ကွဲပြားပြီး အရည်အသွေးရှိတဲ့နည်းလမ်း တွေကို အသုံးပြုလာကြပါတယ်။ မဟာနည်းဗျူဟာအရ ဦးစွာရေမြေအနေအထား၊ ပထဝီအနေအထား တူးဖော်မယ့်နေရာနဲ့ ဆက်စပ်နေတဲ့နေရာအားလုံးကို အသေးစိတ် ဓါတ်ပုံရိုက်ရပါတယ်။ မြေမျက်နှာသွင်ပြင်နဲ့ဆိုင်တဲ့ အချက်အလက်တွေကို မှတ်သား ပြီးတာနဲ့ အမှတ်သင်္ကေတရှိတဲ့နေရာမှာ (၁၀) စတုရန်းမီတာရှိတဲ့ အကွက်ကြီးကို အကွက်ချထားလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအကွက်တွေ တစ်ခုနဲ့တစ်ခု ဆက်နေတဲ့နေရာကို မျဉ်းတားထားတဲ့နေရာလို့ သတ်မှတ်ပြီး၊ နံပါတ်အစဉ်လိုက် ရေတွက်ကာ အဲဒီအကွက်တွေ တစ်စတုရန်းမီတာလောက်ရွေ့သွားတိုင်း အသေအချာမှတ်သာထား ကြပါတယ်။ တစ်စုံတစ်ခုတွေ့ရှိတဲ့ အခါတိုင်း အဲဒီပစ္စည်းကို မရွေ့ခင် လူလက်နဲ့ မကိုင်ခင် အရင် ဓါတ်ပုံရိုက်ပြီး ဝါရင့်ဝန်ထမ်းတွေက စစ်ဆေးလေ့လာမှုတွေ ပြုကြပါတယ်။

ဦးဆုံးစက်ယန္တယားတွေနဲ့ တူးဆွမှုတွေမလုပ်သေးခင် ရှုပ်ထွေးနေတဲ့ အတား အဘိုးပေါင်းများစွာကို ကျော်လွှားနိုင်ဖို့ အောက်ဖော်ပြပါ အဆင့်တွေကို အကျဉ်းချုံး တင်ပြထားပါတယ်။

၁။သုတေသနပြုလုပ်မယ့်နေရာကိုတူးဖော်ဖို့ခိုင်လုံတဲ့အကြောင်းရင်းတွေကိုစဉ်းစားရပါတယ်။အရှေ့အလယ်ပိုင်းကရှေးဟောင်းဒေသတွရဲ့ (၅) ရာခိုင်နှုန်းထက်မပိုတဲ့နေရာတွေကိုတူးဖော်မိတဲ့အခါသိပ္ပံပညာရှင်တွေကအဲဒီဒေသတွေကသမိုင်းအတွက်ရော၊သမ္မာကျမ်းပိုင်းဆိုင်ရာအတွက်ပါစုံစမ်းစစ်ဆေးမှုတွေကိုအလေးအနက်ထားလုပ်ဆောင်နိုင်တဲ့အဖိုးတန်တဲ့ဒေသဖြစ်တယ်လို့ပြောကြပါတယ်။

၂။ငွေကြေးအခက်အခဲရှိခြင်း – စူးစမ်းလေ့လာခြင်းအတွက်ကုန်ကျစရိတ်သိပ်များပါတယ်။ခရီးစရိတ်၊နေရာထိုင်ခင်း၊ကိရိယာတန်ဆာပလာပညာရှင်တွေနဲ့ဒေသခံအလုပ်သမားတွေအတွက်လစာအစားအသောက်နဲ့အဓိကစဉ်းစားပေးရမယ့်အရာတွေ၊ဝန်ဆောင်ခနဲ့အစိုးရဆီကခွင့်ပြုချက်တွေလိုအပ်ကြပါတယ်။သာမန်အားဖြင့်ဒီငွေတွေကဘယ်ကရတာလဲ။စူးစမ်းလေ့လာခြင်းအများစုကိုအဖွဲ့အစည်းတွေ၊ဟားဗတ်၊အော့စဖို့ဒ်၊ကင်းဘရစ်ချ်၊ချီကာဂိုတက္ကသိုလ်နဲ့တွဲထားတဲ့အိုရီယံတယ်တက္ကသိုလ်၊ဗြိတိလျှသမိုင်းပြတိုက်နဲ့ပရဟိတဒါနရှင်တွေဆီကနေရကြပါတယ်။

၃။အဲဒီဒေသတွေကိုတူးဖော်နိုင်ဖို့အစိုးရရဲ့ခွင့်ပြုချက်တွေကိုရယူဖို့ကသိပ်ခက်လှပါတယ်။အစ္စရေးမှာစူးစမ်းလေ့လာဖို့အတွက်ဂျူးဘာသာရေးခေါင်းဆောင်အဖွဲ့တွေရဲ့သဘောတူခွင့်ပြုချက်ကလည်းလိုအပ်ပြီးသူတို့တွေကအုတ်ဂူတွေနဲ့အခြားနေရာတွေကိုမွှေနှောက်တာတွေကိုကန့်ကွက်ဆန့်ကျင်ကြပါတယ်။

၄။ဝန်ထမ်းဆိုင်ရာအဖွဲ့ – လေ့လာရေးခရီးစဉ်အများစုကို ရှေးဟောင်း သုတေသီလို့ အသိအမှတ်ပြုခြင်း ခံထားရတဲ့သူ အနည်းဆုံးတစ်ဦးက အရည်အချင်းရှိတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေ ကျောင်းဆင်းပြီး လက်တွေ့လုပ်ချင်တဲ့ သူတွေကိုဦးဆောင်ဦးစီးပြုရပါတယ်။ ဝန်ထမ်းတွေထဲမှာလည်းအတွေ့အကြုံ ရှိတဲ့ပါမောက္ခတွေပါ ပြီးသူတို့ကခွင့်ယူရက်သို့မဟုတ်နွေရာသီကျောင်းပိတ် ရက်တွေမှာ သူတို့ကိုယ် တိုင်လေ့လာမှုတွေ လုပ်ခဲ့ကြတာဖြစ်တယ်။

၅။ ထောက်ပံ့ပို့ဆောင်ရေးအတွက်ဆုံးဖြတ်ခြင်း.. အလုပ်သမားတွေကဘယ်လို

ထောက်ပံ့၊ ပံ့ပိုးမှုတွေလုပ်မှာလဲ။ လုံလောက်တဲ့အထောက်အပံ့နဲ့ရေတွေကို ဘယ်မှာရနိုင်မှာလဲ။ အမျိုးမျိုးသောလုပ်ငန်းတာဝန်ဖြစ်တဲ့ ကားမောင်းခြင်း၊ ချက်ပြုတ်ခြင်း၊ အထောက်အပံ့ရှာဖွေတူးဖော်ခြင်း၊ ရှာဖွေတွေ့ရှိတဲ့အရာ တွေထဲက မျိုးတူတာတွေကို အုပ်စုခွဲခြင်းတွေကိုလုပ်ဖို့ ဒေသခံလူတွေကို ငှားရမ်း ရပါတယ်။ ရိုးသားတဲ့အလုပ်သမားတွေကိုရရှိဖို့သိပ်မလွယ်ကူပါဘူး။ အမေရိကန်ကျောင်း ဖြစ်တဲ့ အိုရီယန်တယ် သုတေသီဌာနမှ ဒေါက်တာဝီလျံအာဘရိုက်ကအလုပ် သမားတွေဆီကနားစွန်နားဖျားကြား လိုက်တာကတော့ ရွှေရှာတွေ့လို့ကတော့ ဒါရိုက်တာတွေရဲ့ လည်မျိုကိုညစ်ပြီး ဥစ္စာပစ္စည်းတွေ လုပြီး ထွက်ပြေးကြမယ်လို့ ပြောကြပါတယ်။ ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ပဲ ဒေါက်တာအာဘရိုက်နဲ့ သူ့ရဲ့အဖွဲ့က စူးစမ်းရှာဖွေတဲ့ အခါမှာ ရွှေကို မတွေ့ခဲ့ကြပါဘူး။

ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက ဘယ်လိုနေရာမျိုးတွေမှာ စူးစမ်းရှာဖွေမှုတွေ လုပ်ချင်ကြ ပါသလဲ။

ဒီမေးခွန်းကို တိုတိုရှင်းရှင်းဖြေရမယ်ဆိုရင် သင့်ရဲ့ အိမ်ထဲမှာရှိတဲ့ သာမန် ပစ္စည်းတွေဖြစ်ပြီး သင့်ရဲ့အသက်တာ၊ သင့်ရဲ့ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ဆက်စပ် နေတဲ့ပစ္စည်းတွေ ပါပဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် ၃ဝဝဝ အတွက်ကတော့ သာမန်လို့ယူဆထားတာတွေက ဒီကနေ့ အတွက် သမန်ထက်လွန်ကဲတဲ့ ပစ္စည်းတွေဖြစ်နေပါတယ်။

သမိုင်းပြတိုက်တွေမှာ ဖြည်းဖြည်းချင်းလျှောက်ကြည့်တဲ့အခါ အဝတ်အစား တွေ ချက်ပြုတ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ၊ အရွယ်မျိုးစုံ၊ ပုံစံမျိုးစုံတင်ထားတဲ့ အိုးအမျိုးမျိုး၊ ခုနှစ် သက္ကရာဇ်တွေကို ဖေါ်ပြထားတဲ့ သော့၊ ဓါးတွေ၊ စစ်လက်နက်တွေ၊ ဒင်္ဂါးပြားတွေ၊ အရိုးအိုးတွေ၊ ရုပ်တုအကြီး အသေး (ဥပမာ-ရှေးကျတဲ့ ဧဖက်မြို့ရဲ့ အကြီးမားဆုံးသော အဆောက်အဦးတွေ၊ မြို့တော်ခန်းမရဲ့ သံထောင့်တွေ၊ ပြည်တန်ဆာအိမ်က ပစ္စည်းတွေ ရေးတွင်းထဲပစ်ချခဲ့တာမျိုးတွေ) စာတွေနဲ့ မှတ်စုတိုတွေ (ပေရွက်တွေပေါ်မှာ ရေးသား ခဲ့တယ်) နဲ့ အခြားပစ္စည်းတွေပါဝင်ပါတယ်။

ရှေးဟောင်းသုတေသနက သမ္မာကျမ်းစာကိုနားလည်နိုင်ဖို့ ဘာတွေအကူအညီ ပေးပါသလဲ။

အောက်ပါအချက်တွေကိုစဉ်းစားပါ

၁။ ရှေးဟောင်းသုတေသနက ထောင်းပေါင်းများစွာသာ နေရာဒေသတွေရဲ့

နာမည်တွေကို အခိုင်အမာ အတည်ပြုပေးပါတယ်။ (ဥပမာ-ဗက်လင်မြို့၊ ကသရိမြို့၊ ရောမမြို့၊ ဧဖက်မြို့၊ လာဒက်မြို့၊ နိနဝေမြို့၊ ဗာဗုလုန်မြို့၊ ဇိဒုံမြို့။

ဒန်၊ ဗာသရှေဘ၊ ကယာဖအိမ်တော်၊ ကောရိမြို့ (အသားရောင်းတဲ့ဈေး။ ရှင်ပေါလုက မတရားစွပ်စွဲချက် ခံရတာတွေကို ငြင်းဆန်ခဲ့တဲ့ တရားရုံး အပါအဝင်)၊ကပေရနောင် ကတရားဇရပ်နဲ့အခြား နေရာများစွာပါဝင်ပါတယ်။

၂။ ရှေးဟောင်းသုတေသနက တစ်ဦးစီရဲ့ အကြောင်းဖြစ်တဲ့ အာဗြဟံ၊ စာရာ၊မောရှေ၊ ဒါဝိဒ်၊ ပိလတ်မင်းတို့နဲ့ အခြားတိုင်းနိုင်ငံကကြီးမြတ်တဲ့ဘုရင်တွေ အကြောင်းဣသရေလနဲ့ယုဒမှာအသက်ရှင်စိုးစံခဲ့တဲ့၊ မင်းတွေအကြောင်းနဲ့ ဩဇာလွှမ်းမိုးတဲ့ သမိုင်းစဉ်အကြောင်းတွေကိုလည်း ဖော်ပြထားပါတယ်။ ဆီးရီးယားပြည် မာရီမြို့က တွေ့ရှိခဲ့တဲ့အရာတွေဟာ မောရှေက ပညတ္တိ ကျမ်း(ကျမ်းငါးကျမ်း) ရေးသားခဲ့တဲ့ လက်ရေးနဲ့ အဆက်အစပ်မရှိဘူးလို့ သွန်သင်ခဲ့တဲ့ အချို့ပညာရှင်တွေရဲ့ ခံကြည်ချက် တွေကိုငြင်းဆန်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေရာမှာ ထောင်နဲ့ချီပြီး တွေ့ခဲ့တဲ့ ကျောက်ပြားတွေ ထဲမှာ အာဗြဟံ၊ ဣဇက်၊ ယာကုပ်နဲ့ ကျမ်းစာထဲက အခြားနာမည်တွေအပြင် အဲဒီခေတ်ရဲ့အနီးတဝိုက်ကနာမည် တွေကိုပါဖော် ပြထားတာတွေ့ရပါတယ်။

၃။ ရှေးဟောင်းသုတေသီလုပ်ငန်းကကျမ်းစာထဲကဖော်ပြထားတဲ့အကြောင်း

အရာတွေနဲ့အဲဒီခေတ်ကယဉ်ကျေးမှုတွေကိုနားလည်နိုင်အောင်ကူညီပေး ပါတယ်။ ဟိတ္တိ က ဧဖရန်ကို မှတ်မိပါသလား။ စာရာသေဆုံးတဲ့အခါမှာအာဗြဟံကသူမကိုမြှုပ်နှံဖို့လိုအပ်ပါတယ်။ သူကသူ့ရဲ့အိမ်နီးနားချင်းက မပွေလ(Machpelah)ဂူကို ဝယ်ချင်ပါတယ်။ ဧဖရုန်ကပြောတယ် “ဒါက သင့်ရဲ့ဥစ္စာပဲ- သင့်ကို ငါလက်ဆောင် ပေးတာပါ” ဒါပေမယ့် သူက အဲဒီလို အဓိပ္ပါယ်နဲ့ ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါက သူတို့ရဲ့ ယဉ်ကျေးမှု ဓလေ့ထုံးစံပဲ ဖြစ်ပြီး သူတို့အပေးအယူလုပ်တဲ့သဘောကို ကျွန်ုပ်တို့ သင်ယူမိပါတယ်။ နောက်ဆုံးသူပြောတာကတော့“ငွေဒင်္ဂါး၄ဝဝတန်ပါတယ်” ဆိုတဲ့သဘောက အပေးအယူပြီးမြောက်သွားတဲ့သဘောပါပဲ။ ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့လူတွေနဲ့ ပဋိညာဉ်ပြုခဲ့ပြီးအဲ ဒီပဋိညာဉ်ပြုတဲ့ပုံစံအတိုင်းအဲဒီခေတ်ကာလကတရားဝင် အထောက်အထား တွေနဲ့လုပ်ဆောင် လာကြပါတယ်။

၄။ ရှေးဟောင်းသုတေသီလုပ်ငန်းအားဖြင့် ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တဲ့ ရှေးစာမူတွေ အများကြီးထဲမှာ (အကောင်းဆုံးသောဥပမာထဲမှာပေရွက်လည်းပါတယ်) ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ထုံးစံတွေ၊ စကားလုံးရဲ့ အနက်အဓိပ္ပါယ်တွေ၊ ပြောင်းလဲနေတဲ့ လူ့သဘောသဘာဝနဲ့ ထုံးတမ်းစဉ်လာတွက သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ တွေ့ရတဲ့အချက်အလက်တွေကို အတည်ပြုထားပါတယ်။ ၁၉၆၇ ခု အောက်တို ဘာလတုန်းက ခြောက်ရက်ကြာ စစ်ဖြစ်တုန်းက အစ္စရေး ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက အပျက်အစီး တွေကြားထဲမှာ စူးစမ်းရှာဖွေ ကြတဲ့အခါ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် (၂ဝဝဝ)လောက်က မြှုပ်နှံထားတဲ့ စာလိပ်တွေကို တွေ့ရှိခဲ့ကြပါတယ်။ အဲဒီနေရာကရခဲ့တဲ့ရှေးဟောင်းစာထဲမှာဆာလံကျမ်း လည်းပါပြီး မိုရှီပါးမန်းက ဒီလိုပြောခဲ့ပါတယ်။ ဒီကနေ့ တရားဇရပ်တွေမှာ ရွတ်ဆိုနေတဲ့ ဒါဝိဒ်စပ်ဆိုထားတဲ့ ဆာလံကျမ်းက ဇီးယားလော့ (Zealot)တွေက သူတို့ရဲ့ တရားဇရပ်မှာ ရွတ်ဆိုတဲ့ဆာလံကျမ်းနဲ့ တူနေပြီး- ဟေဗြဲ စကားလုံး၊ စာကြောင်းဖွဲ့စည်းတည် ဆောက်ပုံအခန်းရဲ့အစနဲ့အဆုံးပါအားလုံး အတူတူပါပဲ။

၅။ရှေးဟောင်းသုတေသနရဲ့ရှာဖွေတွေ့ရှိချက်ကြောင့်သမ္မာကျမ်းစာထဲကနေရာတွေနဲ့အဖြစ်အပျက်တွေပြန်လည်အသက်ဝင်လာသည်သာမကအဲဒီရေမြေအနေအထားကလည်းအသက်ဝင်လာပြီးသမိုင်းကြောင်းနဲ့ချိတ်ဆက်မိပါတယ်။အဲဒီဒေသရဲ့ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ရာသီဥတုတွေကိုပိုပြီးအသေအချာသိလာခြင်းဖြင့်သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာဖော်ပြထားတဲ့ရေကြီးခြင်း၊ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးခြင်း၊မြေငလျင်လှုပ်ခြင်းနဲ့ကပ်ဘေးဒုက္ခတွေအကြောင်းကိုပိုမိုပြီးနားလည်လာစေခဲ့ပါတယ်။

၆။ရှေးဟောင်းသုတေသနကသမ္မာကျမ်းစာထဲမှာရှိတဲ့စကားလုံးတွေကိုမီးမောင်း

ထိုးပြထားပါတယ်။ဥပမာ-ရှင်ပေတရုကသူ့ရဲ့စာဖတ်သူတွေကိုပြောထားပါတယ်။ “ညီအစ်ကိုတို့သင်တို့ခံရသောခေါ်တော်မူခြင်းနှင့်ရွေးချယ်တော်မူခြင်းကိုတည်မြဲတည်စေခြင်းငှာသာ၍ကြိုးစားအားထုတ်ကြလော့” (၁ပေ၁၁၀)။ “တည်မြဲတည်စေခြင်း” ဆိုတဲ့စကားလုံးကရောမအသိုင်းအဝိုင်းမှာတရားဝင်စာရွက်စာတမ်းတွေမှာအသုံးပြုလေ့ရှိတယ်ဆိုတာကိုရှေးဟောင်းသုတေသီတွေကတွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။သဘောတူစာချုပ်ထဲမှာသတ်မှတ်ထားတဲ့စည်းကမ်းတွေကိုပြောင်းပစ်လို့မရဘူးဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်လည်းသလိရောက်ပါတယ်။သေတမ်းစာတွေမှာအမွေဆက်ခံတဲ့သူကသက်သေနဲ့ဆိုင်တဲ့အသုံးအနှုန်းတွေကိုပြောင်းပစ်လို့မရပါဘူး။ (ရည်းစား)မေတ္တာစာစောင်ထဲမှာတွေ့ရတာကတော့ချစ်ကြိုက်နေတဲ့သူကသူ့ရဲ့ချစ်သူကိုအမှန်တကယ်ချစ်ကြိုက်နေတဲ့အကြောင်းကိုဖော်ပြထားပါတယ်။ “သင်ခံရသောခေါ်တော်မူခြင်းနှင့်ရွေးချယ်တော်မူခြင်းကိုတည်မြဲတည်စေခြင်းငှာသာ၍ကြိုးစားအားထုတ်လော့။” ဒီနေရာမှာတော့ “တည်မြဲတည်စေခြင်း” ဆိုတဲ့စကားလုံးကိုအသုံးပြုထားတာအဓိပ္ပါယ်အသစ်တစ်မျိုးပေါက်နေတယ်ဆိုတာတွေ့ရပါတယ်။

၇။ နောက်ဆုံးအချက်ကတော့ ရှေးဟောင်းသုတေသနက လူတွေဟာ သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ ဖော်ပြထားတဲ့အရာတွေကိုမြင်နိုင်ဖို့ပြတင်းပေါက်တွေ ဖွင့်ထားပေးပြီး နှစ်ဆယ့်တစ်ရာစုထဲမှာပင်လျှင် သမ္မာကျမ်းစာက သူတို့ အတွက် ရှင်းလင်းပြတ်သားတဲ့အဓိပ္ပါယ်များနှင့်အတူသက်ဝင်စေပါတယ်။ သမ္မာကျမ်းစာက စိတ်ကူးယဉ်တစ်ခု ရေးသားထားတာ မဟုတ်ပဲ အသွေး အသားနဲ့ တည်ဆောက်ဆက် သွယ်နေတဲ့၊ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတဲ့ မေတ္တာတရား သေခြင်းတရားနဲ့ ပြည့်နှက်နေတဲ့ ကမ္ဘာကြီးထဲမှာ ရေးသား ထားတာဖြစ်ပြီး သမိုင်းသုတေသီအများစုက တူးဖော်တွေ့ရှိခဲ့တာတွေက ကျွန်ုပ်တို့ လက်ခံရရှိထားတဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ပိုမိုနားလည် သဘော ပေါက်စေပါတယ်။ ခရစ်ယာန်ဘာသာနဲ့ ယုဒဘာသာတရားတို့ မွေးဖွား စတင်ရာနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုထွန်းကားရာဖြစ်တဲ့ အစ္စရေးမှ တူးဖော်ရရှိခဲ့တာ

တွေထက်ကောင်းမြတ်တဲ့အရာကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတော့မှာမဟုတ်ပါဘူး။

အဲဒီကန့်သတ်ဒေသကလွန်ခဲ့တဲ့ရာစုနှစ်တွေတုန်းကအရေးပါတဲ့ ရှေးဟောင်း သုတေသီတွေရဲ့ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုတွေကလေ့လာခြင်းတွေကို ပြီးမြောက် အဆုံးသတ်ဦးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ရှေးဟောင်းသုတေသနလုပ်ငန်းက ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ယုံကြည်စိတ်ချလက်ခံနိုင်ဖို့ ခိုင်ခံ့တဲ့တံတား ခင်းပေးတယ် ဆိုတာကို အကြောင်းအရာ အဖြစ်အပျက်ဆယ်ခုနဲ့ ပုံဖော်သွားပေးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

သက်သေ(၁)။ ။ လန်းစက်သည် သူ့၏ အစွမ်းအစကိုပြသခြင်း

ဂြိုလ်တုစလောင်းရဲ့ ပုံရိပ်တွေက စစ်တပ်ရဲ့ ဦးတည်ချက်နဲ့အတူ ဦးစွာ ပေါ်ထွက်လာပြီး မေ့ပျောက်လောက်ပြီးဖြစ်နေတဲ့ မြို့တွေရဲ့တည်နေရာကို ရှင်လင်း ပြတ်သားစွာ သိလိုတဲ့ သမိုင်းသုတေသီတွေအတွက် အသစ်သာ တန်ဆာပလာတစ်ခု ဖြစ်လာပါတယ်။ ထောင်းပေါင်းများစွာသောသူတွေက ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲက စာမျက်နှာများကို လှန်လှော်ရင်းမေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်နေတဲ့ ဗာသရှေဘ၊ဇာဟမှတ်၊ အဘယ်ဘက် – မက်ခါ၊ နာတလိနဲ့ တိရဇာတို့လို စကားလုံးတွေကို အမှတ်မထင်တွေ့ရှိစေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေရာတွေကလွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း(၄၀၀၀)ကျော်ခန့်က ယနေ့ မနီလာ၊ ဖရန့်ဖက်၊ တိုကျိုနဲ့ နယူးယောက်တို့လို လူတွေအတွက် အရေးပါတဲ့ မြို့တွေဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။

လန်းစက်တွေက အာကာသထဲကနေ ဓါတ်ပုံတွေပြန်ပို့တဲ့အခါမှာ သိပ္ပံ ပညာ ရှင်တွေက အလင်းတန်းသစ်ထဲမှာ ကမ္ဘာ့မျက်နှာပြင်တွေကို မြင်လာနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ တစ်စုံတစ်ယောက်က မီးဖွင့်လိုက်တော့ အရှေ့အလယ်ပိုင်းက ရှေးကျတဲ့ ကုန်သွယ် လမ်းကြောင်းတွေကို မြင်လိုက်ရသလိုဖြစ်ပြီး ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေကလည်း မသေချာတဲ့အရာကို တိတိကျကျသိလာရပါတယ်။

ရှေးတုန်းကမြို့တွေဟာ စစ်ကြောင့်ပျက်စီးသွားတယ်ဆိုရင် ကျန်ကြွင်းတဲ့ သူတွေကို ကျွန်အဖြစ် ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်သွားပြီး မြို့ကိုလည်း ဖျက်ဆီးမီးရှိလေ့ ရှိကြတယ်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်တုန်းက ပြိုခဲ့တဲ့မြို့တွေ ပြန်တည်ခဲ့သလိုမျိုးမဟုတ်ပဲ သဲတွေ၊ လေတွေကရှေးမြို့ဟောင်းတွေအပေါ်မှာ ဖုံးလွှမ်းတိုက်ခိုက်သွားပြီး မကြာခင်မှာ ပဲသူ့တို့ရဲ့သမိုင်းကြောင်းတွေ ပျောက်သွားပါတော့တယ်။ ဂြိုလ်တုနဲ့ ပုံရိပ်ဖမ်းတဲ့အခါမှာ ဒီအရာတွေက ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပုံပေါ်နေပြီး သိပ္ပံပညာရှင်တွေက ကူးသန်း သွားလာတဲ့ လမ်းကြောင်းတွေနဲ့ မတွေ့နိုင်တော့တဲ့မြို့ရဲ့ အဓိကအမှတ်အသားတွေကို ပြန်ပြီးဖော်ထုတ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

သမိုင်းသုတေသီတွေက မှတ်သားလောက်တဲ့ ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုတွေကို ပြုခဲ့ ကြပြီး သမိုင်းကြောင်းအရ သမ္မာကျမ်းစာနဲ့ ကိုက်ညီမှုတွေ ရှိနေတယ်ဆိုတဲ့ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ ယုံကြည်မှုတွေကို အထောက်အကူဖြစ် စေပါတယ်။ ဘယ်လိုပုံစံမျိုးနဲ့လဲဆိုပြီး သင် အံ့ဩမိပါလိမ့်မယ်။ စပြီးပြောရမယ်ဆိုရင် အီဂျစ်ပြည်က ကျွန် ၂.၅ သန်း လောက်က ကတိတော်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ခါနန်ပြည်ကိုသွားခဲ့ခြင်း ကလူမျိုးစုတစ်စု အတွက် ကြီးစွာသောပြောင်းရွှေ့နေထိုင်မှုတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက ဒီပြောင်းရွှေ့ ခြင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး သက်သေအထောက်အူထားတွေပြနိုင်ပါသလား။

သမ္မာကျမ်းစာဖော်ပြချက်အရမောရှေကလူအုပ်ကြီးကိုနိုင်းမြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသအတိုင်းတိုက်ရိုက်သွားနိုင်တဲ့လမ်းကြောင်းကိုရှောင်ရှားပြီးကွေ့ပတ်သွားခဲ့တယ်။နှစ်ပေါင်း(၄၀)ကြာတောလည်ရခြင်းအကြောင်းနှင့်ပတ်သက်၍အမျိုးသမီးတွေကဟာသအဖြစ်တစ်ခါတစ်လေပြောကြတာကတော့မောရှေကရပ်နားပြီးလမ်းကြောင်းဦးတည်ရာကိုမေးမြန်းခြင်းမပြုခဲ့လို့လဲဖြစ်တယ်ဟုဆိုကြတယ်။ဒါဟာယုံစရာကောင်းလောက်တဲ့အကြောင်းပြချက်တစ်ခုမဟုတ်ပေဘူးလား။

ဂျက်ဖရီရှီလာကရှင်းပြပါတယ်။ မကြာသေးခင်ကရခဲ့တဲ့ ရှေ့ဟောင်းသုတေသီတွေရဲ့ အချက်အလက်၊ ပညာရှင်တွေရဲ့ မှတ်တမ်းမှတ်စုတွေက သမ္မာကျမ်းစာရဲ့ ဖြေရှင်းထားချက်နဲ့ ကိုက်ညီမှုရှိပါတယ်။ ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၁၃၁၇ မှာ မောရှေနဲ့ ဣသရေလ လူမျိုးတော်တွေက ခါနန်ကို သွားတဲ့အခါမှာ ပင်လယ်ကမ်းခြေဘက်က နီးတဲ့လမ်းကြောင်း (ရန်သူတွေရဲ့ စစ်တပ်တည်ရှိနေတဲ့လမ်း) ကနေမသွားပဲ လူသူကင်းမဲ့တဲ့သိနတောထဲကနေဖြတ်သန်းသွားကြပါတယ်။ ကာနက်မှာရှိတဲ့ အေမန်ဗိမာန်တော်မှာ ၁၃ဝဝ ဘီစီလောက်က ရေးဆွဲခဲ့တဲ့ အီဂျစ်အရုပ်စာတွေ အရ ပုံဖော်ထားတာကတော့ ကမ်းရိုးတန်း တစ်လျှောက်မှာ အီဂျစ်စခန်း ချထားတဲ့အကြောင်းတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။ ခေတ်သစ်ရှာဖွေတွေ့ရှိချက်အရ ကာနက်နဲ့ လုံးဝတူတဲ့ အီဂျစ်ခံတပ်ကိုတွေ့ရှိခဲ့ပြီး နိုင်းမြစ်ဝှမ်းဒေသကနေ ဂါဇာအထိရှည်ပါတယ်။

ယေရုရှလင်က ဟီးဘရူးတက္ကသိုလ်မှ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေကလည်း လက်ခံသဘောတူကြပါတယ်။ ပါမောက္ခထရုဒိုသန်က ခံတပ်တည်ရှိတဲ့နေရာက ထွက်မြောက်ရာကျမ်းထဲက အချက်တွေနဲ့ လုံးဝကိုက်ညီမှုရှိတယ်လို့ပြောပါတယ်။ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေကကျန်တဲ့အပိုင်းကိုဆက်ပြီး စူးစမ်းဖို့ကြိုးစားတော့ပါဘူး။ အီဂျစ်ကနေထွက်လာတဲ့လူတွေက ကျွန်တွေနဲ့ခရီးသည်တွေပဲ ဖြစ်ကြပါတယ်။ သူတို့က နေဂဒ်ကို ခြေကျင်ဖြတ်သွားတဲ့ ဗီဒိုအင်းတွေနဲ့တူကြပြီး သူတို့ရဲ့ခြေရာတွေက သဲနဲ့လေတွေကြားမှာ ပျောက်ပျက်သွားပြီး ဘာခြေရာမှ မကျန်ခဲ့တော့ပါဘူး။ ခေတ်သစ်နည်းပညာအတွက် အမှတ်တစ်မှတ်ပါပဲ။

သက်သ (၂)။ ။ အင်းဟက်ဇီဗာမှ တွေ့ရှိချက်များ

ဒီကနေ့ ပင်လယ်သရဲ့ အနောက်တောင်ဘက်က မိုင်(၂၀) လောက်ရှည်တူ ခံတပ်ဟောင်းကြီးကို “အစ္စရေးမှာ မကြာခင်က တွေ့ရှိခဲ့တဲ့ ခမ်းနားကြီးကျယ်တဲ့အရာများထဲမှ တစ်ခု” လို့တင်စားပြောဆိုကြပါတယ်။ ယနေ့ရှေ့ဟောင်း သုတေသီ က ဘီစီ(၈၀၀)လောက်က တည်ဆောက်ခဲ့တဲ့ တစ်ဘက်တစ်ချပ်က ပေ(၃၀၀) လောက်ရှိတဲ့ မျှော်စင်ကြီးတွေပါတဲ့ သံခေတ်က ခံတပ်ကြီးရဲ့ နံရံကြီးတွေကို တူးဖော်ရရှိခဲ့ပါတယ်။ ကောင်းပြီ။ သင့်အနေနဲ့ မေးခွန်းမေးမှာပဲ။ “သဲကန္တာရထဲက အိုမင်းလှတဲ့ကျောက်ပုံကြီးနဲ့ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ” မေးခွန်းကောင်းတစ်ခုပါပဲ။ အဖြေကတော့ ရှေးဟောင်းသုတေသနလုပ်ငန်းထက် ပိုပြီးလေးနက်လှပါတယ်။ သမ္မာကျမ်းစာထဲက သမိုင်းကြောင်းရဲ့ သက်သေဖြစ်စေပါတယ်။

ရှေးကျတဲ့ခံတပ်ကြီးကို ဣသရေလလူမျိုးတွေရဲ့ ရက်စက်လှတဲ့ရန်သူတွေ ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့အရာလို့ သိရတော့ သမိုင်းပညာရှင်တွေက အံ့ဩကြပါတယ်။ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက ရှေးတုန်းက ဧဒုန်လူမျိုးတွေရဲ့ ဗိမာန်တွေနဲ့အတူ သူတို့ရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုပုံတွေပါတဲ့ ပန်းကန်လုံး (၆၇)လုံးကို တွေ့ရှိခဲ့တဲ့အခါမှာ တက်ကြွလာကြပါ တယ်။ ကျမ်းပညာရှင်တွေစိတ်လှုပ်ရှားသွားရခြင်းကလည်း ရှစ်ရာစု ပရောဖက်ဖြစ်တဲ့ ဟေရှာယနဲ့ ဩဗဒိ ပရောဖက်ပြုချက်အရ ဧဒုံမင်းရဲ့ ဩဇာအာဏာက တစ်နေ့ကျရင် အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာဖြစ်သွားမယ်လို့ ကြိုပြောခဲ့လို့ပါပဲ။ ကျွန်တော့်စိတ်ကို လှုပ်ရှား သွားစေတာကလည်း ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက သမိုင်းအချက်အလက်တွေကို လက်ခံအတည်ပြုပြီး သမ္မာကျမ်းထဲမှာ တွေ့ရတဲ့အချက်တွေကမှန်ကန်တယ်ဆိုတာကို ကျွန်ုပ်တို့အားသတိပေးနေလို့ပါပဲ။

အင်းဟက်ဇီဗာခံတပ်နဲ့ ဗိမာန်တွေရှိရာအပြိုအပျက်တွေကြားမှာ ကျောက်တုံး နဲ့ပြုလုပ်ထားတဲ့ မီးရှို့ရာယဇ်ပလ္လင်ခုနှစ်ခုကို လူရုပ်တွေနဲ့ ဆင်ယင်ထားခဲ့တာကိုတွေ့ရပါတယ်။ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက အပိုင်းပိုင်းအစစ ကြွေမွနေပြီး ဖြစ်တဲ့ ဒီအရာတွေကိုကြည့်ပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်က ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့ အားလုံး ဖျက်ဆီး ပစ်လိုက်တယ်ဆိုတာကို သိသာထင်ရှားနေတယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ ပြင်းပြင်း ထန်ထန် နှင်းခြေဖျက်ဆီးခြင်းခံလိုက်ရတာက အတော့်ကိုအံ့သြဖို့ကောင်းပြီး နောက်နှစ် ၂၅၀၀ နဲ့ ၂၈ဝဝ ကြားမှာ ရှေးဟောင်းသုတေသီတစ်ချို့က ဒုက္ခခံပြီးပြန်ပြင် ဖို့ကြိုးစား နေကြပါတယ်။

သမိုင်းပညာရှင်တွေ အံ့ဩနေတဲ့အချက်တစ်ချက်က အင်းဟက်ဇီဗာက ဘ၀ပဒေသမှာ တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး ဒုံအပိုင်မဟုတ်ပဲ ဣသရေလအပိုင်၊ ယုဒနိုင်ငံ

ထဲမှာ တည်ဆောက်ခဲ့လို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒီကနေ့ အရှေ့အလယ်ပိုင်းကို ခရီးသွားတဲ့ သူတွေက အင်းဟက်ဇီဗာမြို့ဖြစ်တဲ့ ပက်ထရာကို ရှေးဇဒုံတွေရဲ့ အိမ်တော်လို့ သတ်မှတ်ကြပမယ့် ဂျော်ဒန်က ပက်ထရာက အင်းဟက်ဇီဗာနဲ့ အရမ်းဝေးတဲ့နေရာမှာ တည်ရှိနေပါတယ်။ ဖြစ်နိုင်တာကတော့ ဒုံတွေက သူတို့ရဲ့ တန်ခိုးအာဏာကို ချဲ့ထွင်တဲ့အနေနဲ့ အလွန်ဝေးတဲ့ ဣသရေလနယ်စပ်အထိသွားပြီး ခံတပ်ဆောက်တာ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ။

မဖြေဆိုနိုင်တဲ့မေးခွန်းတွေအများကြီးရှိနေပေမယ့်ကျွန်တော်တို့သိနေတဲ့ | အချက်နှစ်ချက်ရှိပါတယ်။ပထမအချက်ကတော့ယုဒတွေကဧဒုံတွေကိုရွံ့ရှာမုန်းတီးကြပါတယ်။အနည်းဆုံးအချက်သုံးချက်ရှိနိုင်ပါတယ်။ဒုံတွေကဣသရေလတွေကိုသူတို့ရဲ့ကတိတော်နဲ့ဆိုင်တဲ့ပြည်ကိုသွားတဲ့အခါမှာသူတို့ရဲ့ပိုင်နက်ကနေဖြတ်သန်းခွင့်မပြုခဲ့ဘူး။ဒါကဘယ်တော့မှမေ့မရနိုင်တဲ့အချက်ပါပဲ။ပြီးတော့ဧဒုံဘုရားတွေနဲ့၊ရုပ်တုတွေကိုဣသရေလတွေကလုံးဝငြင်းဆန်ခဲ့ပါတယ်။ပညတ်တော်ဆယ်ပါးရဲ့ပထမဦးဆုံးအချက်ထဲမှာမောရှေကအခြားသောဘုရားကိုဝတ်မပြုရဘူးရုပ်တုဆင်းတုတွေကိုကိုယ်အဖို့မလုပ်ရဘူးလို့ပိတ်ပင်ထားပါတယ်။

ဒါတွေအားလုံးက ကျွန်ုပ်တို့အသက်တာနဲ့ ဘယ်လိုပတ်သက်နေပါသလဲ။ ၃ရာ အခန်းကြီး ၂၃ ထဲမှာ ယောင်မင်းက စိဒုန်၊ အာမုန်နဲ့ မောဘ ဘုရားရုပ်တုတွေကို ဘယ်လိုဖျက်ဆီးပစ်သလဲဆိုတာကို ပြောပြထားပါတယ်။ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေ တွေ့ခဲ့တာကလည်း တစ်ပါးသောဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းကို ပယ်ရှားပြီး သန့်စင်စေခဲ့ တာလည်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒုံတွေကို ပရောဖက်ပြုထားတာကလည်း တိကျသေချာပြီး ပြည့်စုံခဲ့ပါတယ်။ ပြည်

ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေရဲ့ တွေ့ရှိချက်တွေက သင့်အတွက်ယုံကြည် စိတ်ချမှုကို ပိုပြီးဖြစ်လာစေတယ်ဆိုတော့ သင့်ရဲ့ကျမ်းစာကို ကောက်ယူပြီးဖတ်လိုက်ပါ။ ဘုရားသခင်ရဲ့အချိန်ကာလနဲ့ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့အချိန်ကာလ ကွာခြားနေပြီး သူ့ပြောပြချက်တွေက တစ်ဦးတစ်ယောက်အကြောင်း၊ လူမျိုးတော်တွေနဲ့ ကမ္ဘာလောကကြီး အကြောင်းအားလုံးက အမှန်တကယ်ဖြစ်လာမှာပါပဲ။ အဲဒီလေးနက်တဲ့ ယုံကြည် သက်ဝင်မှုနဲ့အတူ ဣသရေလတွေရေးခဲ့တာကတော့ ဟေရှာ ၄၀၈ ဖြစ်ပါတယ်။

“မြက်ပင်သည် ညှိုးနွမ်းခြောက်သွေ့တတ်၏အပွင့်လည်းကြွေတတ်၏ထာဝရဘုရား၏ နတ်ကပတ်တရားဟူမူကား ကာလအစဉ်အမြဲတည်၏” ဟုဆိုသတည်း။

သက်သေ (၃)၊ ။ ယေရိဘေမြို့ရိုးဟောင်းများ

ယောရှုနဲ့ သူ့ရဲ့စစ်တပ်ကြီးက ယေရိဘေမြို့ရိုးကို ခုနှစ်ကြိမ်ပတ်ကာတံပိုးခရာ မှုတ်ပြီးချီတက်တဲ့အခါမှာ အဲဒီအချိန်မှာပဲ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် တိတိကျကျမြေငလျင်လှုပ်ပြီး မြို့ရိုးပြိုပျက်ကျခဲ့တာလား။ စတန်တက္ကသိုလ်က ဘူမိဗေဒ ပညာရှင် အေးမော့နာက ယော်ဒန်ချိုင့်ဝှမ်းတစ်လျှောက်က နှစ်ပေါင်း ၁ဝဝဝဝ ကြာတဲ့ သမိုင်းကြောင်းမှတ်တမ်းကို လေ့လာပြီးဆန်းစစ်ခဲ့ပါတယ်။ “ယေရိခေါက ယော်ဒန်ရဲ့ ပြတ်ရွေ့ကြောင်းပေါ်မှာရှိနေပြီး အာရေဗျနဲ့ စိုင်းနှိုင်းကို ပိုင်းခြားထားတဲ့ ပြတ်ရွေ့ကြောင်း ပေါ်မှာဖြစ်တယ်။” လို့ ဆိုတယ်။

နေရှင်နယ် ဂျော်ဂရက်ဖစ်မဂ္ဂဇင်းရဲ့ ကောက်နှုတ်ချက်အရ သိပ္ပံပညာရှင် တွေက ယေရိဘေမြို့ရိုးပြိုကျတာကို သတိပြုမိကြတယ်။ မြို့ရိုးက တစ်ဖက်တည်းကို လှဲချတဲ့အတွက် မြေငလျင်ကြောင့်ပြိုတာဖြစ်နိုင်ပြီး ရန်သူတွေဝင်ရောက်တိုက်ခိုက်လို့ ဟိုဘက်ဒီဘက်ပြိုလဲတဲ့ ပုံစံမဟုတ်ဘူး။

လူအများယူဆတာကတော့ ယောရှုရဲ့စစ်တပ်က ယေရိဘေမြို့ရိုးကို ဖျက်ဆီး ခဲ့ခြင်းပဲဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် မှတ်တမ်းတင်ထားတာကို ဖတ်ကြည့်ပါ။ “ထိုသို့နှင့် အညီ တံပိုးမှုတ်၍ လူများတို့သည်ကြွေးကြော်ကြ၏။ တံပိုးသံကို ကြား၍ ကျယ်သော အသံနှင့်အတူ ကြွေးကြော်ကြသောအခါ မြို့ရိုးသည် အကုန်အစင်ပြိုလဲ၍ လူများ အပေါင်းတို့သည် မြို့ထဲသို့တည့်တည့်ဝင်ပြီးလျှင် သိမ်းယူကြ၏” (ယောရှု ၆း၂၀)။ အမှတ်မထင်ဖတ်လိုက်ရတဲ့ ကျမ်းပိုဒ်ထဲမှာတောင်မှ ယေရိဘေမြို့ကို ဖျက်ဆီးခဲ့တာ ဘုရားသခင်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ထင်ရှားနေပြီး စစ်တပ်တွေစစ်ပွဲတွေကြောင့် မဟုတ်ခဲ့ပါ ဘူး။ ဘုရားသခင်က မြေငလျင်ကို အသုံးပြုခဲ့တာလား။ ဖြစ်နိုင်ခြေကို ပယ်ချနိုင်တဲ့ အချက်မရှိပါဘူး။

တကယ်တော့ သိပ္ပံပညာရှင် အေးမော့နားရဲ့ အဆိုကို ကောက်နှုတ်ကြည့်တဲ့ အခါမှာ ပထမအချက်အနေနဲ့ အကြံပြုချင်တာကတော့ မြေငလျင်ကြောင့် မြို့ရိုးက ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြိုကျပျက်စီးခဲ့တာမဟုတ်ဘူး။ ယေရုရှလင်က ရှေးဟောင်းသုတေသနဆိုင်ရာ ဗြိတိသျှကျောင်းတော်ရဲ့ ဒါရိုက်တာ ဒေါက်တာဂျွန်ဂါစတန်က ၁၉၂၉နဲ့ ၁၉၃၆ ကြားမှာ ယေရိကို တူးဖော်ခဲ့ပါတယ်။ ဂါစတန်က အမှန်တကယ်မြို့ကို အလွှာလိုက် လဲကျခဲ့တာ (သူ့ရဲ့ အသုံးအနှုန်းအရ) တွေ့ရပါတယ်။ ဂါစတန်သတိပြုမိတာကတော့ မြို့ရိုးက အပြင်ဘက်ကိုလှဲကျပြီး အတွင်းနံရံနဲ့ နီးစပ်ရာအိမ်တွေကိုပါ ဆွဲချလိုက်သလို ဖြစ်ပြီး ငလျင်လှုပ်သလိုဖြစ်ခဲ့တာပါ။ ဂါစတန်ကတော့ ကျန်ကြွင်းတဲ့မြို့က မီးရှို့ဖျက်ဆီး ခဲ့ရပြီး အားလုံးတစစီကွဲပြဲလွင့်စင်နေပါတယ်။ ။

ဘူမိဗေဒပညာရှင်တွေရဲ့အဆိုအရတော့ယော်ဒန်ချိုင့်ဝှမ်းကကြီးမားတဲ့အက်ကွဲကြောင်းထဲညှပ်နေသလိုပါပဲ။အဲဒီနေရာကအာရေဗီးယားသဲကန္တာရ (ယခုယော်ဒန်၊အီရန်နဲ့အီရတ်) နဲ့တောင်တွေနဲ့ဘေးချင်းကပ်နေတဲ့မက်ဒီတေရီးနီးယန်းကိုခြားထားပေးပါတယ်။ဂါလိလဲကနေစပြီးတော့ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အောက်ပေ (၇ဝဝ)ရှိပြီးယော်ဒန်မြစ်ချိုင့်ဝှမ်းကတော့ပင်လယ်သေရဲ့ပင်လယ်ရေအောက်ပေ (၁၃၀၀)မှာရှိနေပါတယ်။ကြီးစွာသောမြေငလျင်ကြောင့်အလွန်နက်ရှိုင်းတဲ့ချိုင့်ဝှမ်းဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။

အတွေးအခေါ်အရကတော့ ဘုရားသခင်က မြေငလျင်ကို အသုံးပြုခဲ့တယ် ဆိုတာ ယုတ္တိဆန်နေပေမယ့် လူ့သမိုင်းစဉ်ကတော့ ဘုရားသခင်ကို ဒီမြင်ကွင်းထဲက နေဆွဲထုတ်ကြပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့က ဘုရားသခင်ရဲ့ အံ့ဩဖွယ်ရာ နိမိတ်လက္ခဏာတွေနဲ့ ကြုံဆုံရတဲ့အခါမှာတော့ လူသားတွေရဲ့ဖြေရှင်းချက်ကို ပြင်းပြင်း ထန်ထန် ခုခံတတ်ကြပါတယ်။ ဒီကနေ့ထိ ဘယ်တော့မြေငလျင်လှုပ်မလဲဆိုတာကို လူတိုင်း မသိနိုင်ကြပါဘူး။ တကယ်ဖြစ်လာတော့မှ သိလာကြတာပါ။သဘာဝတရားထက် လွန်ကဲပြီး ဘုရားရှင်ရဲ့ အနက်ဖွင့်ပြချက်အရ မြို့ပတ်ပတ်လည်မှာ တံပိုးကိုမှုတ်ပြီး ပတ်နေတဲ့သူတွေက ငလျင်ကြောင့် ပြိုလဲသွားခြင်း ဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုတာကို ကျမ်းစာ ကျောင်းသားတွေက လက်ခံကြပါတယ်။

ဘုရားသခင်က သာမန်အားဖြင့် သူ့ရဲ့ ကြီးမြတ်တဲ့ အမှုတော်မြတ်အတွက် သဘာဝလွန်တရားကို အသုံးပြုတတ်ပါတယ်။ အေးမော့နားရဲ့ ဖော်ပြချက်အရ မှန်ကန် နိုင်ပါတယ်။ယေရိ‌ ခေါကို တူးဖော်ပြီး နောက်ဆက်တွဲ အကြောင်းအရာများဂျန်ဂါစတန်က ၁၉၃ဝ မှာစပြီး လုပ်ခဲ့တဲ့ တူးဖော်မှုနောက်ပိုင်းမှာ နောက်ထပ်သုတေသီ တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဗြိတိန်သား ကတ်လန်းကန်းရွန် (လေးစားကြည်ညိုခြင်းခံရသာ ပါမောက္ခကြီး) က ဂါစတန်မှာတွေ့ရှိခဲ့တဲ့ ထူးခြားချက်တွေအပေါ်အခြေခံပြီး ထပ်မံ ရှာဖွေတူးဖေါ်မှုတွေကို လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ သူမရဲ့ တင်ပြချက်ကတော့ “မဟုတ်ဘူး အားလုံးက မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ ခုနှစ်တွေမှားယွင်းနေတယ်” လို့ပြောပါတယ်။ အကဲဖြတ် လူကြီးတွေ မဆုံးဖြတ်သေးခင်မှာ သူမက စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတဲ့အရာတစ်ချို့ကို တွေ့ခဲ့ပါတယ်။

သခင်ယေရှုလက်ထက်တုန်းက ယေရိခေါမြို့ဟောင်းနဲ့ မြို့သစ်ဆိုပြီး အပိုင်း နှစ်ပိုင်းရှိခဲ့တယ်။ နေရာထိုင်ခင်းတွေ ကျယ်ပြန့်လာတာနဲ့အမျှ မြို့ရိုးကို ချဲ့ထွင် လိုက်ကြ ပါတယ်။ မြို့ရိုးက ရန်သူတွေကို ခုခံကာကွယ်ဖို့နဲ့ နယ်နမိတ်အဖြစ် ရှိနေပြီး၊ ဒုတိယ မြို့ရိုးက ယေရိဘေမြို့သစ်ရဲ့ ပတ်လည်အနား တလျှောက်မှာ စိုက်ထူထားခြင်းဖြစ်တယ်။

ရှင်မသဲကျမ်းပိုဒ်ထဲမှာ သခင်ယေရှုက ယေရိဘေမြို့ကနေထွက်ပြီး ဗာတိမဲဆိုတဲ့ မျက်မမြင်တစ်ယောက်ရဲ့ အော်ဟစ်ပြီး အကူအညီတောင်းခံခဲ့တာကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရပါတယ် (မ ၉း၂၇)။ ရှင်လုကာထဲမှာတော့ သူကမြို့ထဲကို ဝင်သွားတဲ့ အကြောင်းပြောထားတယ် (လု ၁၈း၃၅)။ ဒါက ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေ ပြီးတောက်လျှောက်ပြောလာတာကို အယုံအကြည်မရှိတဲ့သဘောပါပဲ။ အခုပဲထွက်လာ တဲ့မြို့ကို တချိန်တည်းမှာပဲ ဝင်တယ်ဆိုတာက မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ဒီလိုဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်နေတဲ့အမြင်ကို ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ ကူညီဖြေရှင်းပေးပါ သလဲ။

ကန်းရွန်ရဲ့ တူးဖော်တွေ့ရှိချက်အရ သခင်ယေရှုမတိုင်ခင်ကတည်းက တိုက်ခိုက်သိမ်းပိုက်မှုပြုခဲ့ပြီးနောက် မြို့ကပိုကျယ်လာပြီး အဲဒီနေရာက ယေရိခေါရဲ့ ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်လိုဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဗာတိမဲက မျက်စိ ကန်းပေမယ့် ကျွံအတဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး။ မြို့ဟောင်းနဲ့ မြို့သစ်ကြားက ဂိတ် သို့မဟုတ် ဖြတ်သန်းသွား တဲ့လမ်းမှာ ထိုင်နေခြင်းက ဖြတ်သန်းသွားလာတဲ့သူများပြီး သူ့ကို လူတွေပိုပြီး သတိပြုမိလိမ့်မယ် ဆိုတာကို သူသိနေပါတယ်။ သူ့အတွက်ပိုပြီး ငွေရနိုင်မယ့် အခွင့်အရေးတစ်ခုပါပဲ။ ဒါ့ကြောင့် စာရေးသူတွေရဲ့ ကြားထဲက ပြဿနာက ရှင်းသွားပါပြီ။ သခင်ယေရှုက

မြို့ဟောင်းကနေထွက်ပြီး မြို့သစ်ထဲကိုဝင်တဲ့အခါမှာဗာတိမဲကို တွေ့ခဲ့ခြင်းဖြစ်တယ်၊ ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေအတွက် နောက်ထပ် အမှတ်တစ်မှတ်ပါပဲ။

သက်သေ (၄)။ ။ ယေဇဗေလ၏ မိတ်ကပ် ၊

ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေက ရှေးကျတဲ့ ရှမာရိမြို့ကို တူးဖော်ခဲ့တဲ့အခါမှာ ရွှေမဟုတ်တဲ့ကြွယ်ဝပြည့်စုံမှု တွေကို တူးဖော်ရရှိခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေရာက အာဟပ်မင်းနဲ့ ယေဇဗေလတို့ရဲ့ ဆင်စွယ်နန်းတော်ဖြစ်ပြီး တစ်ဖွဲ့သားလုံးစိတ်လှုပ်ရှားခဲ့ကြပါတယ်။ ရှေးဘုရင်တွေစိုးစံခဲ့တဲ့ နန်းတော်ထဲက ဘုရင်မရဲ့ အိပ်ဆောင်ထဲမှာ ယဇဗေလက မိတ်ကပ်အဖြစ် အမြဲသုံးတဲ့အောက်ခံပန်းကန်ပြားငယ်လေးတွေနဲ့ သေးငယ်တဲ့ ကျောက်သေတ္တာ တွေ အများကြီးရှိပါတယ်။ နန်းတော်ကြီး ပျက်ဆီးကတည်းက အဲဒီနေရာမှာ အားလုံးရှိနေခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ကျောက်မီသွေးကို အနက်ရောင်အဖြစ် သုံးပြီး စိမ်းပြာရောင်ကို အစိမ်း၊ မြေနီမှုန့်အတွက် အနီအဖြစ်သုံးပြီး ကျောက်သေတ္တာ ငယ်လေးထဲက သေးငယ်မှုန့်ညက်တဲ့ စေးကပ်ကပ်တွေကို မျက်စိအတွက် ရှဲဒိုးအဖြစ် အသုံးပြုပါတယ်။

ယေဇဗေလက တန်းခိုးအကြီးဆုံး၊ အမိုက်မဲဆုံး၊ စွဲမက်စရာ အကောင်းဆုံး သောအမျိုးသမီးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဓမ္မသစ်ရော ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲမှာပါ သူမအကြောင်း (၂၂) ကြိမ်ဖော်ပြထားပြီး ဆန်ကုန်မြေလေး အသုံးမကျတဲ့ မိန်းမသားဘဝအဖြစ် ဖော်ပြထားပါတယ်။

အဲဒီအမျိုးသမီးကဘယ်သူလဲ၊ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး တန်ခိုးအာဏာ ရှိရတာလဲ။ မော်ဒန်တဘက်ကမ်းက စိဒုန်က ဘုရင့်နန်းတော်မှာ မွေးဖွားခဲ့ပြီး ကလေးဘဝ ကတည်းက ဘာစည်းမျဉ်းစည်းကမ်းမှ နားမလည်ခဲ့ပါဘူး။ သူမဟာ ခြိုးစားတတ်သူ ဖြစ်ပြီး ယောက်ျားတွေကို ဖျားယောင်းဖို့အားကြီးတဲ့သူဖြစ်တယ်။ သူမရဲ့ ဖခင် အဲသယ်ဘဲလ်ရဲ့ စီစဉ်ပေးမှုအရလက်ထပ် ထိမ်းမြားကာ ဣသရေလဘုရင် အာဟပ်ရဲ့ ဇနီးဖြစ်ရပြီး အာဟပ်ကတော့ ဘာမှသိပ်မသိခဲ့ပါဘူး။

အရင်တုန်းက အမျိုးသမီးတွေက ကိုယ်ထူကိုယ်ထ တောင်းဆိုနေတဲ့ အချိန်မှာယဗလက သူမလိုချင်တာကို ဘယ်လိုရယူရမလဲဆိုတာကို ကောင်းစွာ

သိနေပါတယ်။ သူမရဲ့ ပင်ကိုယ်အလှအပ၊ ဖျားယောင်းသိမ်းသွင်းနိုင်မှု အရှိန်အဝါ တွေကြောင့် လူတွေကို ဖျားယောင်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူမရဲ့ လမ်းပေါ်က ခလုတ်ကန်သင်း ဖြစ်နေတဲ့ လူမှန်သမျှကို ဖျက်ဆီးပစ်ဖို့ရန် ဝန်မလေးပါဘူး။ ယောက်ျားရော မိန်းမတွေပါ သူမရဲ့ အမျက်ဒေါသနဲ့ဝေးရာကို အလျင်အမြန်ထွက် သွားတတ်ပါတယ်။ ။

ဣသရေလပြည်မှာ ယေဇဗေလက စိုက်ပျိုးရေးနဲ့ဆိုင်တဲ့ ဘုရားဖြစ်တဲ့ ဗာလ ဘုရားကို ယူဆောင်လာခဲ့တယ်။ အာရှရပင်များအပြင်၊ ဝတ်ပြုခြင်းတွေမှာလည်း လိင်ကိစ္စတွေကိုပါ ထည့်သွင်းလာပါတယ်။ လူသားကိုယဇ်ပူဇော်ခြင်းကိုလည်း အစပြု ခဲ့ပြီး ရှေးဟောင်းသုတေသီတွေရဲ့ ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုတွေအထဲမှာ မွေးကင်းစ ကလေး ငယ်တွေရဲ့ အရိုးကို ခရားအိုးတွေမှာ တံဆိပ်ခတ်ထားတာကို တွေ့ရပြီး မနှစ်မြို့စရာ ကောင်းတဲ့ လုပ်ရပ်တွေကနှစ်ပေါင်းရာနဲ့ချီကြာခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ သူမ၏အမျက်ဒေါသကို ဆန့်ကျင်သည့်လူတစ်ယောက်ရှိသည်။ သူ့နာမည်မှာ ဧလိယဖြစ်သည်။ သူ့အကြောင်းကို ဓမ္မရာဇဝင် တတိယစောင်မှာ သင် ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်။ ဧလိယသည် စက်ဆုပ်ဖွယ် ကောင်းသောအခြေအနေနှင့် ရင်ဆိုင်သောအခါ ယေဇဗေလ၏ မိစ္ဆာဝါဒ အရာတို့ကို စိန်ခေါ်ခဲ့တယ်။ မှန်သောအရာနှင့် မှားယွင်းသောအရာတို့ရဲ့ တိုက်ပွဲဟာ ကရမေလတောင်မှာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် ဗာလပရောဖက် ၄၅ဝတို့ကို ရှင်းလင်းသုတ်သင်ပြီးတဲ့အချိန်မှာ ယေဇဗေလက ဧလိယအား “ငါ့လူများအပေါ်မှာ သင်ပြုသည့်အတိုင်း သင့်အပေါ်မှာလည်း ငါပြုမည်” ဟု ကျိန်ဆိုသည်။

အဓမ္မအမှုသည် အဓမ္မအမှုကိုသာ ဖြစ်ပွားစေသည်။ ရိတ်သိမ်းခြင်းနှင့် ဆိုင်သည့်မမှားယွင်း သောနိယာ မတစ်ရပ်မှာ “သင်စိုက်သည့်အတိုင်းရိတ်ရမည်”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် လောက၏နံ့သာ အားလုံးသည် ဒုစရိုက်၏ကြမ်းတမ်းမှုတို့ကို မဖျက်နိုင်။ ယေဇဗေလ၏ သေခြင်းသည်လည်း သူပြုခဲ့သည့် နည်းအတိုင်းပင် ဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ အဓမ္မပြုခြင်းနှင့် ရက်စက်ယုတ်မာမှုပင်ဖြစ်သည်။ ဧလိယက သူမကို အဓမ္မအမှုနှင့်ဘဝကို အဆုံးသတ်ရမည်ဟု ပရောဖက်ပြုခဲ့သည်။ ယေဇရေလ မြို့ရိုး နားမှာ ခွေးတို့သည် ယေဇဗေလ၏အသားကို စားကြလိမ့်မည်”(၃ရာ၊၂၁၂၃)ဟုဆို၏။ ကျမ်းစာလာသည့်အတိုင်း ယုဇဗေလသည် ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာသော တပ်မတော် နှင့် ရင်ဆိုင်သောအခါ “သူမ၏ မျက်စိတို့ကို အရောင်ခြယ်သ၍ ဆံပင်တို့ကို

အလှပြင်သည်။ ထို့နောက် ရန်သူနှင့်အပြန်အလှန် စကားဆိုရန်သွားသည်။ ဤအကြိမ် တွင် သူမ၏ အလှအပသည် သူမကို ဆုံးရှုံးစေသည်။ နန်းတော်သားတို့သည် သူမ ဘက်သို့လှည့်လာကြကာ သူမကိုအဆုံးစီရင်ကြသည်။ ထိုနေရာ၌ ဧလိယ ကြိုတင် ဟောပြောသည့်အတိုင်း ခွေးတို့သည် သူမကို ကိုက်စားကြသည်။

သက်သေ ၅– ရှိလာင်ရေကန်၌ရှိသော ဒင်္ဂါးလေးပြား

ယုံမှားသံသယရှိသောသူများသည် တစ်ခါမျှ ကျမ်းစာမဖတ်ဘူးပါလျက်နှင့် မိမိဘဝကို ကျမ်းစာလေ့လာခြင်း၌ နစ်မြှုပ်ထားသူများထက် မည်သည့်အရာသည် အမှန်တရားဖြစ်၍ မည်သည့်အရာသည် ဒဏ္ဍာရီဖြစ်သည်ကို ဆုံးဖြတ်ခွဲခြားရာ၌ မိမိ ကိုယ်ကို ပိုသိ၊ ပိုတတ်သည်ဟု ထင်မှတ်ကြသည်။

ယောဟန်အခန်းကြီး ၉မှာ ဖတ်ရသည့် လောင်ရေကန်သည် အမှန်တကယ် မရှိဘဲ ပုံဆောင်ချက်တစ်ခု သို့မဟုတ် ပုံပြင်တစ်ခုသာဖြစ်သည်ဆိုသော ယုံကြည် ချက်ကို နမူနာအနေနှင့်ယူပါ။ ပရင့်စတုန်း သီအိုလိုဂျီကယ်တက္ကသိုလ် ပါမောက္ခ ဒေါက်တာဂျိမ်းစ်ချားလ်စ်ဝပ်က “ရှိလောင်ရေကန်ဆိုတာ မရှိပါဘူး။ ယောဟန်က အရာ တစ်ခုကို ရှင်းလင်းရန်အတွက် ဘာသာရေးစိတ်ကူးစိတ်သန်းတစ်ခုကို အသုံးပြုခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ကျမ်းပြုပညာရှင်များက ဆိုကြသည်”ဟုဆို၏။ သို့ရာတွင် ထိုအချိန်၌ အဖြစ်အပျက်တစ်ခုဖြစ်လာသည်။

ယေရုရှလင်မြို့ဟောင်း၌ရှိသော မိလ္လာပိုက်တစ်ခုကို ပြင်နေရင်း မမျှော် လင့်ဘဲ လှေကားနှစ်ထစ်ကို တွေ့ရှိသည်။ အလုပ်ရပ်နားကာ အစ္စရေး၏ ရှေးဟောင်း အမွေအနှစ်ဆိုင်ရာ အာဏာပိုင်တို့ကိုခေါ်ကြကာ စတင် တူးဖော်ကြသည်။ သူတို့သည် ကြီးမားသောအရာ၊ အရေးကြီးသောအရာတစ်ခုကို လုပ်ဆောင်နေကြကြောင်း သိကြ သည်။ ရှေးဟောင်း သုတေသနပညာရှင် ဧလိရှုခရွန်သည် အမှိုက်သရိုက်များကို ဖယ်ရှား ရှင်းလင်းချိန်တွင် ရာနှုန်းပြည့် ယုံကြည်စိတ်ချမှုရှိသောအရာမှာ ဤနေရာ၌

ယေရှုသည် မျက်စိကန်းသောသူ၏မျက်စိ ပြန်မြင်စေသောနေရာ ဖြစ်သည်ဟူသော အရာပင်ဖြစ်သည်။ )

ဤနေရာအား ပထမရာစုခေတ်၏အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်ကို သူတို့ မည်သို့ စိတ်ချနိုင်ကြပါသနည်း။ သက်သေပြချက်မှာ ယုံတမ်းစကားထက် ပို၍ ထူးဆန်းသည်။

ထိုရေကန်ကို တည်ဆောက်နေသည့် အလုပ်သမားတို့သည် အင်္ဂတေတိုင်၌ ဒင်္ဂါး

လေးပြားကို မြုပ်ထားကြသည်။ ထိုဒင်္ဂါးလေးပါးစလုံး၌ ယေရုရှလင်မြို့ကို ဘီစီ၁ဝ၃မှ ၇၆ဘီစီ အကြား အုပ်ချုပ်သည့် ဂျူးတို့၏ဘုရင် အလက်ဇန္ဒြာဂျန်းနီးယာစ်၏ ပုံပါရှိ သည်။ ရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရှင်တို့သည် အေဒီ ၆၆-၇ဝ အကြား ဂျူးလူမျိုးများ ရောမကို ပုန်ကန်သည့်အချိန်အား ရေးထားသည့် အခြားဒင်္ဂါးဆယ့်နှစ်ပြားကိုလည်း တွေ့ရှိကြသည်။ ထိုရေကန်သည် ထိုအချိန်၌ တိမ်ကောသည်မှာ သေချာကြောင်း ပြသသည်။ ခရီးသွားများ ရပ်နားနိုင်ရန်နှင့် မိမိတို့ကို ခွန်အားဖြည့်သည့် မြို့တော်၏ တံခါးပေါက် အနီးရှိ ရှိလောင်ရေကန်သည် မျက်စိကန်းသောသူကို ယေရှု မျက်စိ မြင်စေသောအခါ စေလွှတ်သည့် ရေကန်ဖြစ်သည်။ ပါမောက္ခချားလ်ဝပ်က “သီအို လိုဂျီ သက်သက်ဖြစ်သည်ဟု ယူဆရသည့် ဧဝံဂေလိတရားသည် ယခုတွင် သမိုင်း၌ အခြေပြုကြောင်း ပြသပြီ”ဟုဆို၏။ ရေကန်ရှိ ဒင်္ဂါးသုံးပြားအကြောင်းကို မေ့လိုက်ပါ။ လွန်ခဲ့သော အနှစ်၂ဝဝဝက ကျမ်းစာ၏မှတ်တမ်းကို အတည်ပြုသည့် လောင်ရေကန် ရှိမြှုပ်နှံထားသော ဒင်္ဂါးလေးပြားနှင့် ကျွန်တော် သက်သေပြပါမည်။

သက်သေ ၆။ မြောက်ပိုင်း၌ရှိသော ဒန်မြို့ဟောင်း

၁၉၉၃ခုနှစ်တွင် ရှေးဟောင်း သုတေသနအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့သည် အစ္စရေး မြောက်ပိုင်း ရှဟေရမုန်တောင်၏ ဆင်ခြေလျောများ၌ တူးဖော်ခြင်းတစ်ခု ပြုခဲ့သည်။ ထိုရှေးဟောင်းမြို့ကြီးကို သမ္မာကျမ်းစာခေတ်၌ ဒန်မြို့ဟုခေါ်ပြီး ထိုမြို့သည် ဗေရရှေ့ဘမှယေရုရှလင်မြို့ကို ဖြတ်၍ မြောက်ပိုင်းရှိ ဒန်မြို့၊ ထိုနောက် ဆီးရီးယား ရှေးမြို့တော် ဖြစ်သော ဒမာသက်မြို့သို့သွားသည့် ကုန်သွယ်ရေးလမ်းမပေါ်၌ တည်ရှိသည်။ ၎င်းလမ်းသည် အာဗြဟံ ထွက်လာရာ ဟာရန်မြို့ဟောင်းသို့ ဆက်သွားသည်။

ဒန်မြို့သည် အစ္စရေး၏ မြောက်ပိုင်းအစွန်ကျသောမြို့ဖြစ်သည်။ ထိုနေရာ၌ အလုပ်လုပ်နေသော ရှေးဟောင်းသုတေသနအဖွဲ့သည် မြို့တော်ရှိ ရှေးဟောင်းကျောက်တိုင်တစ်ခုကို တွေ့ရှိကြသည်။ ထိုကျောက် တိုင်ပေါ်၌ ဆီးရီးယား ရှင်ဘုရင် ဗော်ဒဒ်၏ ဒါဝိဒ်အမျိုးအပေါ်အောင်မြင်မှုနှင့် ပတ်သက်၍ ပြောပြသည့် ကျောက်စာ တစ်ခု ထွင်းထုထားသည်။

စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသည်မှာ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းရှိ ၃ရာ၊၁၅း၂၀က ထိုသို့သောစစ်ပွဲတစ်ခုကို အတိအကျ ဖော်ပြခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ “အာသ မင်းကြီးစကားကို ဗဟာဒဒ်သည် နားထောင်၍ ဣသရေလမြို့ရွာတို့ကို စစ်ချီစေခြင်းငှါ မိမိဗိုလ်များကို စေလွှတ်သဖြင့် သူတို့သည် ထူယုန်မြို့၊ ဒန်မြို့၊ အာဗေလဗက်မာခါမြို့မှ စ၍ ဂန် သရက်ပြည်၊ နသောလိပြည်တို့ကို လုပ်ကြံကြ၏။” ထိုကျောက်တိုင်သည် ထိုနေရာ၌ အချိန်ကြာမြင့်စွာ ရှိနေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် အမှိုက်သရိုက်များနှင့် အကျိုးအပျက် များက ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။ ယေရုရှလင်ရှိ ဟေဗြဲယူနီယံကောလိပ်မှ ရှေးဟောင်း သုတေသနပညာရှင် ဒေါက်တာ အာဝါရဟံဘီရန်က ဤရှေးဟောင်း ကျောက်စာမှာ သမ္မာကျမ်းစာ အပြင်ဘက်၌ ဒါဝိဒ်အကြောင်းကို ပထမဆုံးပြောဆိုခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆို၏။ ထိုကျောက်စာပါ ဒါဝိဒ်ကို ဂေါလျက်နှင့် တိုက်စေ၍ဣသရေလ ရှင်ဘုရင်အဖြစ် ရှောလုနေရာကို ဆက်ခံသောသူ ဖြစ်သည်ဟုဆိုလျှင် ဝေဖန်ရေးသမားများက ငြင်းကြ မည်ဖြစ်သည်။

အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသမှာသမ္မာကျမ်းစာနှင့်ရှေးဟောင်းသုတေသနတို့သည်ခွဲခြား၍မရနိုင်လောက်အောင်ရောထွေးနေသည်။ခရစ်ယာန်ဘာသာ၌စိတ်ပြင်းပြမှုမရှိသောသိပ္ပံပညာရှင်များသည်ပင်လျှင်သမ္မာကျမ်းစာ၏သမိုင်းဆိုင်ရာအဆိုများအပေါ်၌အခြေပြုကြသည်ဟုဆိုကြ၏။ယေရုရှလင်မြို့၌ရှိသောဟေဗြဲတက္ကသိုလ်၏ပါမောက္ခထရွက်ဒိုသန်က “ဖိလိတို့လူမျိုးများရှိကြောင်းကိုသမ္မာကျမ်းစာမပါဘဲကျွန်တော်တို့သိနိုင်ကြမည်မဟုတ်ပါ”ဟုဆို၏။

မကြာသေးမီအချိန်၌ အသစ်တွေ့ရှိချက်များသည် သမ္မာကျမ်းစာ၏ သမိုင်း ဆိုင်ရာ တိကျမှန်ကန်မှုကို အတည်ပြုပါသလား။ ချွင်းချက်မရှိ အားလုံးနီးပါး မှန်ကန် ပါသည်။ သို့သော် ဤအရာမှာ သိပ္ပံပညာရှင်များက “ကျမ်းစာအချိန်တိုင်း မှန်သည်ဟုပြောနေခြင်းဟုတ်ပါသလား၊ လုံးဝ မဟုတ်ပါ။” ယုံကြည်သူတို့အတွက် မကြာမီက တူးဖော်တွေ့ရှိချက်များ သည် ယုံကြည်ခြင်းကို ခိုင်ခံ့စေသည်။ မယုံကြည်သူတို့အတွက် အတည်ပြုချက် တစ်ခုပြီးတစ်ခု အခိုင်အမာပြသည်။ မကြာမီက တွေ့ရှိချက်များစွာ တို့မှာ ထူးဆန်းသောကြုံကြိုက်မှုတစ်ခုသာဖြစ်ပြီး ထိုထက်မပိုပါ။

ယေရှု၏ တပည့်တော်(၁၂)ပါးတွင် တစ်ပါးအပါဝင်ဖြစ်သော သာမသည် ခရစ်တော်၏သံရိုက်ရာပါသော လက်များကို မတွေ့ရပါက ခရစ်တော် သခြင်းမှ ထမြောက်သည်ကို ယုံကြည်မည်မဟုတ်ပါဟုဆို၏။ ရှင်ပြန်ထမြောက်သော ခရစ်တော်က “သင်၏လက်ကိုဆန်၍ ငါ့လက်ကို ကိုင်ကြည့်လော့။ သင်၏လက်ကို ဆန်၍ ငါနံဘေးကို စမ်းသပ်လော့”ဟု ဖိတ်ခေါ်သည့်အခွင့်ကို ရသည်။ ယရှုသည် မြင်မှသာ ယုံကြည်မည့် လက်တွေ့သမားများနှင့် တွေ့သောအခါ အပြန်အလှန် စကားပြောခြင်းကို အဆုံးသတ်ပြီးလျှင် “မမြင်ဘဲ ယုံသာသူတို့သည် မင်္ဂလာရှိ၏”ဟု မိန့်တော် မူ၏” (ယော၂၀း၂၉)။

သက်သေ ၇။ ယေရှု၏ညီ ယာကုပ်၏အရိုးအိုး

ဤအချက်ကို လွန်ခဲ့သော အနှစ်တစ်ရာ၏အရေးကြီးသော ကျမ်းစာနှင့် ဆိုင်သည့် ရှေးဟောင်းသုသေန တွေ့ရှိချက်ဟု ခေါ်သည်။ အချို့က ယေရုရှလင်၌ တွေ့ရှိ သည့်အထဲမှာ ယေရှုခရစ်တော်နှင့်ပတ်သက်ပြီး ရှေးဟောင်းသုတေသနဆိုင်ရာ အများဆုံးအထောက်အထားဟု ခေါ်ကြ၏။ မည်သည့်အရာနည်း။ လက်မ ၂၀ အရှည်၊ အကျယ် ၁ဝလက်မနှင့် အမြင့် ၁၂လက်မရှိသော ထုံးကျောက်သေတ္တာလေးတစ်လုံး ဖြစ်သည်။ ယေရုရှင်လင်ရှိအစ္စရေး ဘူမိဗေဒဆိုင်ရာလေ့လာရေးအဖွဲ့၏ ဒေါက်တာများ ဖြစ်သော အမ်နွန်ရိုးစ်ဖဲလ်နှင့် ရှိမုန်အိလာနီတို့က ဤသေတ္တာလေးသည် စကိုးဗတ်တောင်ရှိ ကျောက်တုံးအတွင်းမှ ပထမရာစုနှစ်အတွင်း တူးဖော်ရရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ မြှုပ်နှံပြီး တစ်နှစ်အကြာ အသားများ ဆွေးမြေ့သောအခါ အရိုးတို့ကိုယူ၍ အရိုးအိုးဟု ခေါ်သော ဘူးတစ်လုံး၌ထားသည်။ ဘာဖြစ်လို့ ဒီထုံးကျောက်သေတ္တာလေး အရေးပါ နေရတာလဲ။

သေတ္တာဘေးမှာ အာရပ်ဘာသာနှင့် ယေရှုညီ ယောသပ်၏သား ယာကုပ်” ဟု ရေးသားထားသည်။ ဤအရာဟာ ယေရှုညီဝမ်းကွဲ အလောင်းကို မြုပ်နှံသည့် သေတ္တာဖြစ်နိုင်မည်လား။ အခွန်ခံတစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး သူ၏ဧဝံဂေလိတရားကို ဂျူး လူမျိုးတစ်ယောက်၏အမြင်၌ ထင်ဟပ်စေသည့် မသဲက ယေရှု၌ ယာကုပ်၊ ယောသေ၊ ရှိမုန်နှင့် ယုဒစသော ညီအစ်ကိုလေးယောက်ရှိသည်ဟု ပြောပြသည်။ သူသည် ညီမတို့ကိုလည်း ဖော်ပြသော်လည်း သူတို့၏နာမည်ကို မဖော်ပြပါ (မဿဲ၊ ၁၃း၅၅-၅၇)။

ယေရှု အမှုတော်လုပ်ငန်းအစပြုတဲ့အချိန်မှာ ဆွေမျိုးသားချင်းတို့ဟာ ယုံမှား သံသယရှိကြတယ်။ သူတို့ဟာ ထူးဆန်းအံ့သြဖွယ်ရာများကို မရှင်းပြနိုင်ကြဘူး။

သူတို့ဟာ ကိုယ်တော်၏ဆုံးမဩဝါဒပေးခြင်းများ အတွက် အကြံအိုက်ကြသလို၊ ကိုယ်တော်၏ထိုးထွင်းသိ မြင်မှုများ အပေါ်၌လည်း ခွဲဝမရအောင်ဖြစ်ကြသည်။

ယေရှုကို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ၌ ချို့ယွင်းနေသည်ဟု ယူဆကြကြောင်း အချို့အထောက် အထားများအရ ယူဆရသည်။ သို့သော် ခရစ်တော် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းသည် အရာ အားလုံးကို ပြောင်းလဲစေခဲ့သည်။ သူတို့၏အိမ်၌ ကြီးပြင်းလာသည့် ယေရှုသည် ဘုရား သခင်၏သားတော်ဖြစ်သည်ဟု ယခုတွင် သိကြပြီး၊ ယုံကြည်ကြသည်။ ယာကုပ်သည်ယေရုရှလင်မြို့ရှိ အသင်းတော်၏ သင်းအုပ်ဆရာဖြစ်လာကာ ကနဦးအသင်းတော်၏ အရေးပါအရာ ရောက်သောနေရာ၌ အမှုတော်ဆောင်သည်။ သူသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်း၏ ပထမဦးဆုံးသောကျမ်းဖြစ်သည့် အာရမိဘာသာဖြင့် ရေးသားသည့် ရှင်မသဲမှ အပ ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာကို ပထမဦးဆုံးရေးသောသူဖြစ်သည်ဟု တစ်ဆင့်စကား တစ်ဆင့်ကြား၍ သိကြသည်။ သို့သော် ဤသူမှာ ထိုကျမ်းတွင်ပြောသော ယာကုပ် ဟုတ်ပါ သလော။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းသည် ယာကုပ်ဟူသော နာမည်နှင့် လူသုံးယောက် အကြောင်း ကိုပြောသည်။ သူတို့မှာ ဇေဗေဒဲ၏သား၊ အာလဖဲ၏သားနှင့် ယေရှုညီ ယာကုပ်တို့ ဖြစ်ကြသည်။ ဤအရာသည် လိမ်လည်မှုတစ်ခုဖြစ်နိုင်ပါသလား။ ယေရှု ခရစ်တော် တည်ရှိခြင်းအ ပေါ်သက်သေပြုခြင်းကို ယုံကြည်လွယ်ခြင်းမရှိ သည့် ဈေးသိပ္ပံပညာရှင် အချို့တို့က ထိုသေတ္တာသည် အမှန်ဖြစ်၍ ရာစုနှစ်အနည်းငယ်ခန့်က ထိုစာကို ရေးသားသည်ဟူသော အထောက်အထားမရှိပါဟုဆိုကြပြီး အခြားသူတို့မှာ ယုံမှား သံသယရှိသောသူများ ဖြစ်ကြသည်။ အတုတို့သည် သဘောကျစရာ ကောင်းလွန်းရာ အစစ် အမှန်နှင့် အတုအယောင် ခွဲခြားသိရန် ခက်ခဲသည်မှာ အမှန်တကယ် ဝမ်းနည်း စရာဖြစ်သည်။

ဤမကြာမီအချိန်က အသစ်တွေ့ရှိချက်တို့သည် မိမိညီ၏အရိုးတို့ကို ဤသေတ္တာထဲ၌ ထည့်သွင်းခြင်း ခံခဲ့သော ခရစ်တော်ကို လက်ခံရန် လူထောင်ပေါင်း များစွာကို စေလွှတ်ခြင်းနှင့်မတူပေ။ ၎င်းသည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားနှင့်အတူ ရောက်လာသည့် သမိုင်းဆိုင်ရာ အထောက်အထား တစ်ခုဖြစ်သည်။

မကြာသေးသောအချိန်က အသင်းတော်တစ်ပါး၏ အစီအစဉ်တွင် ကျွန်တော် တရားဟောပြီးနောက် လူတစ်ဦးသည်လာပြီး “ဒီနေ့ခင်ဗျား ဟောတဲ့တရားကို ကျွန်တော်ကြားပြီးကြိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် ခရစ်ယာန်တစ်ယောက်မဟုတ်ပါ”ဟု လာပြောသည်။ ကျွန်တော်က “ခရစ်တော်ထံ မလာနိုင်အောင် ဘယ်အရာက ဆီးတားသလဲ” ဟုမေးရာ သူက “ကောင်းပြီ၊ ကျွန်တော် ဉာဏ်သိပ်ကောင်းတယ်၊ သမ္မာကျမ်းစာက ယေရှုပြုသည်ဟု ဆိုသောအရာကို စိတ်မချဘူး” ဟုဆို၏။ ထိုနေရာကိုယူ သည့် လူအများစုသည် ဉာဏ်ပိုင်းဆိုင်ရာထိုးစစ်မှုတစ်ခု၏ နောက်ကွယ်၌ ပုန်းအောင်းနေကြသည်။ သမိုင်းတစ်လျှောက်လုံး၌ ယေရှု၏ အသက်တာနှင့် လုပ်ဆောင်မှုလောက် သက်သေထင်ရှားစေသည့် အသက်တာနှင့် အလုပ်ဟူ၍ လူတစ်ယောက်၌မျှ မရှိပါ။

နောက်ဆုံး ပြဿနာမှာ သက်သေအထောက်အထား မဟုတ်ဘဲ ယုံကြည် ခြင်းပြဿနာဖြစ်သည်။ အထောက်အထားကို ကန့်ကွက်လိုသော သူဟာ ဘယ်လို အထောက်အထားမျိုးကို လက်ခံလိုပါ သလဲ။ဟူသော မေးခွန်းနှင့်ရပ်တန့်စေသည့် အထောက်အထားကို ပြသသည်။ နောက်ဆုံး ခြေလှမ်းမှာ ယုံကြည်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည်။ မိတ်ဆွေအနေဖြင့် ယေရှုခရစ်တော်ပြုသောသစ္စာကို သက်ဝင်ယုံ ကြည်၍ထိုမှတ်တမ်း မှန်ကန်သည်ဟု သင် လက်ခံသည့် ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည်။

သက်သေ ၈။ ကာယဖ၏အရိုးများ

ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်သားများသည် ယေရုရှလင် ငြိမ်သက်ခြင်းတောရှိ လမ်းတစ်လမ်းကို ချဲ့ထွင်နေကြစဉ် လုပ်သားများသည် ရှေးဟောင်း သင်္ချိုင်းဂူ တစ်ဂူ တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ထိုလူသေအလောင်း မြှုပ်နှံရာဂူထဲတွင် ထုံးကျောက်နှင့်လုပ်သော သေတ္တာ(၁၂)ခုနှင့် ထိုသေတ္တာတစ်ခုစီ၏ အထဲတွင် လွန်ခဲ့သော အနှစ်၂ဝဝဝနီးပါး ခန့်ကလူများ၏ အရိုးစုများရှိသည်။

ထိုသတ္တာများထဲမှ တစ်လုံးမှာ ချွန်ထက်သောအရာတစ်ခုဖြင့် ရှုပ်ထွေး သောနှင်းဆီပုံများကို ထွင်းထား၍ ကယာဖ၏သား ယောသပ်ဟု စာရေးထားသည်။ ဤသူသည် အရေးကြီးသော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက် ဖြစ်မည်မှာ သိသာထင်ရှားသည်။

အစ္စရေးတွင်ဤကဲ့သို့သောအရာကို အမှတ်မထင် တွေ့ရှိခြင်းဟာ ရှေးဟောင်း သုတေသနပညာရှင်များ အသိုင်းအဝိုင်းကို တုန်လှုပ်မှုဖြစ်စေသည်။ နှစ်နှစ်နီးပါးအတွင်းအစ္စရေး ရှေးဟောင်းသုတေသန ပညာရှင်တို့သည် လေ့လာသူတို့၏ အသစ် တွေ့ရှိချက်ကို ထုတ်ပြကြသည်။ ဟုတ်ပါသည်။ သူတို့ စိတ်ချကြသည်။ယေရှုကိုအဆုံးစီရင်ရန် ရက်စက်ခြင်းနှင့် အပြစ်တင်ရှုတ်ချ၍ ပိလတ်မင်းထံသို့ပို့သည့် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းကယာ ၏ လူတို့က ထိုသင်္ချိုင်းဂူကို တွေ့ရှိကြသည်။

ကယာဖဟာ ဘယ်သူလဲ။ အဒီ ၁၈မှ ၃၆ အထိ ယရုရှလင် ကို အုပ်ချုပ်တဲ့ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းဖြစ်တယ်။ သူဟာ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင် တစ်ယောက်ဖြစ်ရုံ လာမက ရောမအစိုးရ၏အကျင့်ပျက် ရုပ်လေးတစ်ရုပ် ဖြစ်သည်။ သူဟာ ဘုရားသခင် အတွက် သူ၏အာဏာနှင့် ဩဇာရှိမှုကို ရိုးသားစွာ အသုံးပြုမည့်အစား သူ့မိသားစု အတွက်ဘဲ အသုံးပြုခဲ့တယ်။ ဗိမာန်တော်ဝင်းထဲသို့ ငွေလဲသောသူနှင့် တိရစ္ဆာန် ရောင်းဝယ်သောသူများကို ခေါ်လာသာသူမှာ ကယာဖပင်ဖြစ်သည်။ ဤသို့ပြုလုပ် သောအားဖြင့် ကယာဖသည် အခွန်ကောက်ခြင်းနှင့် ကုန်အရောင်းအဝယ်ကို ထိန်းချုပ် နိုင်ကာ အချို့တဝက်ကို မိမိ၏ အကျိုးအမြတ်အတွက် ယူသည်။

ယေရှု၏အမှုတော်လုပ်ငန်းစောစောပိုင်းတွင် ကယာဖသည် ယေရှု၏ နာမည်ကျော်ဇောလာမှုသည် သူ၏ထိန်းချုပ်မှုကို ခြိမ်းခြောက် သောအရာတစ်ခုအဖြစ် မှန်ကန်စွာ အကဲဖြတ်နိုင်သည်။ ယေရှု၏သြဇာ လွှမ်းမိုးမှု ကြီးမားလာသည်နှင့်အမျှ ကယာဖ၏အာဏာတည်မြဲရေးကို ခြိမ်းခြောက်နေသဖြင့် ယေရှုကို ငြိမ်အောင်လုပ်ရ မည်ဟု ဆုံးဖြတ်သည် အထိ ဖြစ်လာသည်။

ယောဟန်က သူ၏ခရစ်ဝင်ကျမ်းတွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း ကယာဖက “ယေရှုသည် ဂျူးလူမျိုးတို့အတွက် သေရမည်”ဟု ပရောဖက်ပြုကြောင်း ပြောပြီး နောက် သူ၏ကြိုတင်ဟောပြောချက် အမှန်ဖြစ်လာစေရန် အစပြုသည်ဟု ကျွန်တော် တို့ကို ယောဟန်ပြောပြသည်။ ယောဟန် က “ထို့ကြောင့် ထိုနေ့မှစ၍ သူ၏အသက်ကို သတ်ရန်ကြံစည်ကြသည်” ဟု ဆက်ပြောသည်(ယော၊၁၁း၅၁-၅၃)။

ယေရှုသည် ဗိမာန်တော်၏ ဘုရားတရားနှင့်ဆိုင်သောအရာကို မထီလေးစား ပြုခြင်းကြောင့် ဒေါသအမျက်ထွက်ကာ ကြာပွက်ကိုယူ၍ ငွေလဲသောသူတို့၏ စားပွဲတို့ကို မှောက်လှန်ကာ ချိုးငှက်ရောင်း သော သူတို့ကိုလည်း နှင်ထုတ်၍ “ငါ့အိမ်ကို ဆုတောင်းရာအိမ်ဟု ခေါ်ကြလတ္တံ့ ဟု ကျမ်းစာလာသော်လည်း သင်တို့သည် ထိုအိမ်ကို ဓါးပြတွင်း ဖြစ်စေကြ ပြီတကား” ဟုဆို၏(မဿဲ၊၂၁း၁၃)။ စစ်မီးများ စတင်လာ သည်။ ၎င်းသည် ဩဇာအာဏာကြီးသော ဘာသာရေးအဖွဲ့ အစည်းနှင့် လူတစ်ယောက် ၏ တိုက်ပွဲဖြစ်သည်။ ယရှုနှင့်တပည့်တော်တို့သည် ဂေသရှေမာန်ဥယျာဥ်မှောင်မိုက်ထဲတွင် ဆုတောင်းနေကြစဉ်ကာ ယဖစေလွတ် သော ဗိမာန်တော် တင် တို့သည် ယေရှုကိုဖမ်းဆီးကြကာ ထိုခေတ်၌ ဆင်ဟဲရင်း ဟုခေါ်သည့် ဘာသာရေး ကောင်စီသို့ ခေါ်လာကြသည်။

ယေရှုသခြင်းတွင် အခြားသူများထက် ကယာဖနှင့်ပို၍ သက်ဆိုင်ကြောင်း သမိုင်းကပြောသည်။

ဟုတ်ပြီ။ သူတို့၌ အရိုးများရှိသည်။ အခု၊ ဘာလုပ်ကြမလဲ။ သင်စဉ်းစား ကောင်း စဉ်းစားမိမည်ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသည်များ၏ ဧည့်လမ်းညွှန်များသည် ကနဦး ခရစ်ယာန်လောကဇာတ်ခုံပေါ်၌ ကယာဖ ပါဝင် ကပြပုံကို ပြန်၍ ပြောပြပြီး သမ္မာကျမ်းခေတ် ရှေးဟောင်းဒေသ၌ လှည့်လည်ရင်း ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသည် များ၏ ဘတ်စ်ကားများအတွက် နောက်ထပ်ရပ်နားစခန်းတစ်ခု ဖြစ်လာမည်မှာ သံသယ ရှိစရာမလိုပေ။ သို့သော် အမှန်တကယ် အရေးကြီးသောအရာမှာ ရှေးဟောင်း သုတေသန ပညာရှင်တို့သည် ကယ်တင်ခြင်းဇာတ်ခုံပေါ်၌ အဓိကဇာတ်လိုက်များ ရှိနေခြင်းကို နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်၍ အတည်ပြုနေကြခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

သမိုင်းနှင့်ရှေးဟောင်းသုတေသန နှစ်မျိုးစလုံးတို့၏ အထောက်အထား သည် ခရစ်ဝင်ကျမ်းထဲ၌ ပါရှိသည့်အကြောင်းအရာ၏မှန်ကန်မှုကို ဆက်လက်၍ အတည်ပြုဦးမည်ဖြစ်သည်။

သက်သေ ၉။ “ဟေး၊ မာမီ သူတို့ နောစသင်္ဘောကြီးကို တွေ့သွားကြပြီ။ ကျွန်တော့် အထင်..”

နောဧနှင့်သူ့မိသားစု သင်္ဘောထဲသို့ဝင်ပြီး နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာ ကြာတဲ့ အခါ သူတို့ရဲ့ပစ္စည်းအကြွင်း အကျန်များကို ဒီ(၂၁)ရာစုမှာ တွေ့တာဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။ ၄င်းမှာ စဉ်းစားစရာကောင်း ရုံသာမက ဖြစ်နိုင် ချေလည်း အလွန်များလှပါသည်။ အာရတ်တောင်ကို ဂြိုလ်တု နည်းပညာများနှင့် ဓါတ်ပုံရိုက်ခြင်းဖြင့် အမြင့်ပေ ၁၅၃ဝဝ မှာရှိတဲ့ အရာတစ်ခုကို ဖော်ထုတ်ပြသကြသည်။ သုတေသနပြုသောသူတို့က ဦးစားရခက်ပြီး ချွတ်ချော်နေသေတောင်စောင်း” ဟု ဖော်ပြကြသည်။ ထိုနေရာမှာ ဘ၀ရာရှိတယ်။ နည်းဗျူဟာနှင့် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ စူးစမ်းလေ့လာခြင်းဌါန၏ တကနှင့် ဓါတ်ခွဲဆရာ ပေါ်ချာတေလာ သည် ၁၃နှစ်တိုင်တိုင် နောဧခေတ်ရေလွှမ်းမိုးချိန်အတွင်း နာဇသည် အသက်ကို ကာကွယ်ရန် အသုံးပြုခဲ့သည့် အရာ၏ ကြွင်းကျန်သောအရာများ ရှိနိုင်သည်ဟု စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့သည်။ ရေလွှမ်းမိုးခြင်း အကြောင်းနှင့် ပတ်သက်သော ကျမ်းစာ၏ဖော်ပြချက်ကို လူအချို့တို့က “ဘယ်တုန်းက ဖြစ်ခဲ့တာလဲ” ဟု အံ့ဩစွာဖြင့် မေးကြရင်း ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်တစ်ခုအဖြစ်သာ ဆက်လက် သတ်မှတ်ကြသည်။

အချို့သောသူတို့က“anomaly”ကိုသဘာဝ၏လှည့်စားမှု(a quirk of nature)၊ကျီစယ်သောအရိပ်(a playful shadow) သို့မဟုတ်လူလုပ်သည့်အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်ဟု ပြောပြကြသည်။ သိပ္ပံပညာရှင်တစ်ယောက် အနေနှင့် တေလာသည် ပညာသတိရှိသော်လည်း အကောင်းမြင်ဝါဒ ပိုဆန်သည်။ လူတွေ့မေးမြန်း ခြင်း တစ်ခု၌ ၁၉၉၃ ခုနှစ် မှစတင်၍ ကျွန်တော် ရှာသည့်အရာပေါ်၌ ကြိုတင်မှန်းဆသည့် အထင် အမြင်များ သို့မဟုတ် အစီအစဉ်များမရှိပါ။ ၎င်းသည် လူလုပ်သည့်အရာတစ်ခု၏ ရုပ်ကြွင်းနှင့် ရေကြောင်းနှင့်ဆိုင် သောအရာတစ်ခု ဖြစ်နိုင်ချေရှိပါက သမ္မာကျမ်းစာ ဆိုင်ရာ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်မည်ဟု ကျွန်တော် အတည်ပြုမည်ဟု ပြောခဲ့သည်။

သိပ္ပံပညာရှင်အဖွဲ့ကို ခေါ်သွားပြီး ထိုနေရာ၌ရှိသောအရာသည် မည်သည့် အရာဖြစ်သည်ကို အဘယ့်ကြောင့် အရင်ဦးဆုံး သွားမကြည့်ပါသနည်း။ ၎င်းသည် ပထဝီပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် နိုင်ငံရေးပိုင်းဆိုင်ရာနှစ်မျိုးစလုံး၌ အလွယ်တကူမလုပ်နိုင်ပါ။ ပထမဦးဆုံးအနေနှင့် အာရရတ်တောင်သည် အီရန်နှင့် အာမေးနီးယား(ယခင် U.S.S.R)နှင့် နာချီဗန်တို့၏ နယ်စပ်ရှိ တူရကီနိုင်ငံ၏အရှေ့ဘက်၌ တည်ရှိသည်။ ဤတိုင်းနိုင်ငံများ သည် ယနေ့တွင် တစ်နိုင်ငံနှင့်တစ်နိုင်ငံ ချစ်ခင်ရင်းနှီးမှု မရှိကြချေ။ ရှင်းရှင်း ပြောရလျှင် သူတို့နိုင်ငံ၏ တစ်စိတ် တစ်ဒေသအပေါ်၌ နိုင်ငံခြားသားများ တိတ်တခိုး သွားလာခြင်းကို မကြိုက်မနှစ်သက်ကြပေ။ ထို့ပြင် သူတို့ အစိုးရသည် သိပ္ပံ ပညာတွင်လည်းကောင်း ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိပါ။ ထိုနေရာအနီး၌ လေယာဉ် ကွင်းမရှိ၊ ထိုနေရာသို့သင့်ကို ပို့ဆောင်မည့် လွန်းပြန်များလည်း မရှိပါ။ တစ်ခုမျှ မရှိပါ။

သို့သော် ဂြိုလ်တု၏ပုံရိပ်သည် ထိုအဆီးအတားတို့ကို အန်တု၍ ထိုနေရာ၌ တစ်စုံတစ်ခုရှိကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ကို သိစေသည်။ သို့သော် မည်သည့် အရာဖြစ်သည်မှာ မသေချာပါ။ နောဧသင်္ဘောကို တူးဖော်ရန် အာရုံပြုထားသည့် ဝက်ဆိုက်တစ်ခုက အာရရတ်တောင်သည်နာဇသင်္ဘော သောင်တင်သောနေရာ ဖြစ်မည်ဟုလူများစွာကယုံကြည်ကြသော်လည်း သမ္မာကျမ်းစာကဤသို့ မပြောပါ။ ယူရားရှား တောင်တန်း၏ ရာချီသော တောင်များထဲမှ အမြင့်ဆုံးဖြစ်သော အာရရတ် တောင်၌တင်နေသည်ဟုဆို၏။ အာရရတ်တောင်သည်ယူရားရှားတောင်တန်း၌ အမြင့်ဆုံး ဖြစ်သောကြောင့် သမိုင်းတစ်လျှောက်လုံးတွင် အချို့တို့သည် ထိုနေရာကို ဘာသာရေး အမြင်တစ်ခုအဖြစ် သက်သေအထောက်အထားမရှိ သတ်မှတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်ဟုဆိုကြ၏။

ထိုအခြေအနေကို အနည်းငယ် စိတ်ဝင်စားဖွယ်ဖြစ်အောင် ပြုရန်အတွက် ဘုရားသခင်၏ကွယ်ကာမှုဖြင့် နှင်းခဲများ၊ နိုင်ငံရေးသမားများနှင့် နိုင်ငံတကာ အရေး အခင်းမရှိသည့် ဒေသများ၌ရှိခြင်း၊ သုတေသီများ စမ်းသပ်မှုပြုလုပ်နေခြင်းဖြင့် နားလည်ရခက်သော တောင်စောင်းပေါ်တွင် တင်ရှိနေသောအရာသည် နောဧအသုံး ပြုခဲ့သော သင်္ဘောအစစ် ပင်ဖြစ်သည်ဟု ခွဲခြားသိမှတ်မည်ဆိုပါက မည်သို့ဆင်ခြင် တွေးယူရမည်နည်း။ ထို့ပြင် ထိုတွေ့ရှိသောအရာ၏အရွယ်အစားသည် မောရှေက ကမ္ဘာဦးကျမ်း၌ ရေးမှတ်ထားသည့်သင်္ဘော၏ အရွယ်အစား နီးနီးရှိသည်။ ။

မယုံကြည်သူများ ယုံကြည်လာမည်ဟု ကျွန်ုပ်တို့ ယူဆသင့်ပါသလား။ ၁၉၄၇ခုနှစ်မှအစပြု၍ ယနေ့အထိ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်သည့် ကွမ်ရမ်ကျမ်းလိပ် များကို တွေ့ရှိချိန်၌ ထိုသို့သောအရာ မဖြစ်ပျက်ခဲ့ပါ။ ပ

ကမ္ဘာပေါ်မှာ ရေလွှမ်းမိုးခြင်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး ဒဏ္ဍာရီပုံဝတ္ထုပေါင်း ၂၅ဝခန့် ရှိနေခြင်းမှာ တချို့သော လူများအတွက် အံ့ဩစရာဖြစ်သည်။ ဤ ရေလွှမ်းမိုးခြင်း အများစုတို့မှာ ဓမ္မဟောင်းဟု သိရှိရသည့် တိုရ(Torah) ကျမ်းနှင့် အခြေခံသဘော အားဖြင့် တူညီမှုရှိသည်။ မည်သို့သော အထောက်အထားရှိနေ ပါစေလူများစွာတို့သည် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ရေလွှမ်းမိုးခြင်းနှင့် ဆိုင်သော သမ္မာကျမ်းစာ၏ ရေးသား ချက်ကို မယုံကြည်ဖို့ ရွေးချယ်ကြမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် နိုင်ငံရေးအရ မမှန်ကန်ပါ။ ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်ခြင်းမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော လူတို့၏ အပြစ်နှင့် ပြည့်နှက်ခြင်း အကြားရှိ ဆက်သွယ်မှု၏ထုတ်ဖော်မပြောသော ဝန်ခံမှုနှင့် ဘုရားရှေ့တော်၌ တာဝန် ရှိခြင်းမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော ကျွန်တော်တို့၏ ကိုယ်ပိုင်ကျဆုံးမှုများ လိုအပ်သည်။

သို့ရာတွင် ရေလွှမ်းမိုးခြင်းသမိုင်း အမှန်အကန်ဖြစ်ကြောင်း အထောက် အထားတွေ့ရှိသင့်သည်ဟု အချို့တို့ကယုံကြည်ကြသည်။ ဥပမာ ယေရှုသည် ရေလွှမ်းမိုးခြင်းရှိသည်ကို ယုံကြည်၍ အတိတ်၌ သာမက အနာဂတ်အတွက်လည်း ဘုရား သခင်၏တရားစီရင်ခြင်း အထောက်အထားအဖြစ် အသုံးပြုသည်။ သမ္မာကျမ်းစာ၏ သမ္မာတရားကို အသိအမှတ်ပြုရန်အတွက် မှန်မမှန် စီရင်နိုင်သည့် အထောက်အထား သက်သေမလိုပါ။ ထိုအထောက်အထားသည် သမ္မာကျမ်းစာ၌ သင်ကိုယ်တိုင် ဖတ်ရှုနိုင်သည့် သမိုင်းဆိုင်ရာ မှတ်တမ်းကိုသာ အတည်ဖြစ်စေသည်။ ၂

သက်သေ ၁၀။ အယ်ဘလာကျောက်ပြားမှ လွတ်သည့်အံ့ဩစရာ အလင်းရောင်

ဘီစီ၂၂၅၀တွင် အက်ကတ်၏ နရမ်ဆင်ဘုရင်ခေါင်းဆောင်သော တပ် တစ်တပ်သည် ဆီးရီးယားပြည် အလပ်ပိုမြို့ကြီး၏အနီး၌ တည်ရှိသော အယ်ဘလာ ဟုခေါ်သော အင်ပါယာကြီးကို ဦးဆောင်သည့်ပြိုင်ဘက် ရှင်ဘုရင်နှင့် စစ်တိုက်ရန် ရောက်လာသည်။ ဘုရင့်နန်းတော်ကို ဖျက်ဆီးကြသည်။ မသေဘဲကျန်သောသူ အနည်းငယ်တို့သည် မိမိတို့အသက် ဘေးအတွက် ထွက်ပြေးကြသည်။ သိမ်းပိုက်သော သူတို့က အမှန်မှာ အရာခပ်သိမ်းတို့ကို ဖျက်ဆီးရသည်။ အချိန်အတော်ကြာသောအခါ ဆီးရီးယန်းလေပူကြီးသည် ကန္တာရသဲကို သယ်ဆောင်လာရင်း နောက်ဆုံးတွင် အယ်ဘလာသည် တစ်ခါမှ မရှိဘူးသကဲ့သို့ ကွယ်ပျောက်သွား တော့သည်။

ဒါဝိဒ်၊ ရှောလမုန်နှင့် နှစ်ခြမ်းကွဲသော နိုင်ငံတော်၊ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၊ ယေရှု ခရစ်တော်၏သက်တော်စဉ်၊ အသေခံခြင်းနှင့် ရှင်ပြန် ထမြောက်ခြင်း၊ ကမ္ဘာစစ်ကြီး နှစ်ခု၊ သိပ္ပံပညာနှင့်နည်းပညာ ပေါ်ထွန်းခြင်းစသော အနှစ်၄ဝဝဝကို လျင်မြန်စွာ ကျော်ဖြတ်လာခဲ့သည်။

အချိန်သည် ၁၉၆၈ခုနှစ်ဖြစ်ပါသည်။ ရောမတက္ကသိုလ်မှ မထင်မရှား ရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရှင် ဒေါက်တာပါဆိုလို မက်သီးယားစ်သည် ဆီးရီးယား ပြည် မြောက်ပိုင်း၌ရှိသော အလပ်ပိုမှ မိုင်ပေါင်း သုံးဆယ်ခန့်ဝေးသည့် တဲလ်မာဒစ် ဟုခေါ်သော မြေကတုတ် တစ်ခုကို တူးနေသည်။ နယူးယောက်တိုင်းမ် သတင်းထောက်တစ်ယောက် က ထိုဒေသကို “တစ်ချိန်က ခမ်းနားသာမြို့ကြီးတည်ရှိရာ သစ်ပင်မရှိ၊ မြေလွတ်များသာရှိသည့်နေရာဟု ဖော်ပြသည်။” ထိုနေရာကို ဘီစီ ၁၆၅ဝပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဟိတို့လူမျိုးများက နောက်ဆုံးမပျက်စီး သုံးကြိမ်သုံးခါ ပြန်လည် တည်ဆောက်ခဲ့ကြသည်ဟု ဆက်လက်ရှင်းပြပါသည်။ သူတို့စူးစမ်းရှာဖွေသည့်

ထိုနေရာသည် အလွန်ကျယ်ပြန့်သည်။ အမြင့်ဆုံးသောနေရာ၌ ပေ(၅၀)မြင့်၍ ဧကပေါင်း (၁၅၀)လောက်ရှိသည်။ ဒေါက်တာ မက်သီးယားစ်သည် ကြီးမားသောအရာ တစ်ခုကို တွေ့မည်ဟု မျှော်လင့်သည့်မှာ လေးနှစ်ရှိပြီဖြစ်သည်။

ထို့နောက် အယ်ဘလာမှာရှိသော မင်တစ်ပါး၏နာမည်ယူသည့် ရုပ်တု တစ်ခုကို တွေ့ရှိသည်။ ဤအရာသည် ခရစ်တော်မပေါ်မီ ဘီစီ၂၃ မှ ၂၆ရာစုနှစ် အကြား ထွန်းကားသည့် ခါနန်လူမျိုးတို့၏ပြိုပျက်သော မြို့ကြီးတစ်မြို့ဖြစ်ကြောင်း သူတို့ သိကြ သည်။ နန်းတော်နှင့်အတူ ဖျက်ဆီးခြင်း မခံရသည့် အယ်ဘလာဘုရင့် စာကြည့် ၊ တိုက်ကို အချိန် အတော်ကြာမှ တွေ့ရှိသည်။ စာကြည့်တိုက်မှူးသည် စာကြည့်တိုက်ကိုသော့ခတ်၍ ထွက်သွားခဲ့ဟန်တူသည်။ ထိုနေရာ၌ ရွှံ့စေပြားတစ်သောင်း ငါးထောင်တို့ သည် မပျောက်မပျက်ဘဲ နဂိုအတိုင်းနီးနီးရှိနေသည်။

၁၉၄၇ခုနှစ်၌တွေ့ရသော ပင်လယ်သေကျမ်းလိပ် တွေ့ရှိခြင်းနောက် ဒုတိယ အရေးကြီးဆုံးတွေ့ရှိချက်ဟု ရှေးဟောင်းသုတေသန ပညာရှင်များက ယူဆရသော အရာများစွာတို့သည် မရည်ရွယ်ဘဲနှင့် မက်သီးယားစ်အပေါ်၌ဖြစ်သည်။ ဒေါက်တာ မက်သီးယားစ်သည် ရှေးဂရိပြည်၏စာပေ၊ ဓလေ့ထုံးစံ လေ့လာမှု၌ ပညာရှင် ဒေါက်တာ ဂျီအိုဗနီ ပက်တီနာတို တို့ကို ခေါ်လာ၍ထိုသူနှစ်ယောက်တို့သည် အကြီးမားဆုံးသော ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခု၏ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသော ဇာတ်လမ်းကို ပြန်၍ တည်ဆောက် ရန် စတင်ကြသည်။

မကြာမီ ထိုဇာတ်လမ်းနှင့်အတူ သတင်းစာတို့သည် အသက်ရှင် လှုပ်ရှား လာခဲ့သည်။

ယေရုရှလင်ပိုင်သတင်းစာကရွံ့စေးပြားတစ်ချပ်ကိုကိုင်သည့်အောက်သိုးသိုးနှင့်ဣန္ဒြေသိက္ခာရှိသောရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရှင်ဒေါက်တာဒေးဗစ်နောခဲလ်ဖရင်မန်းပုံကိုရေးဆွဲသည်။တစ်မျက်နာလုံးပြည့်သောဇာတ်လမ်းကိုအယ်ဘလာကျောက်ပြားများဟူ၍စာလုံးမဲကြီးများနှင့်ခေါင်းစဉ်တပ်ထားသည်။ထိုခေါင်းစဉ်အောက်၌ရှိသောစာကြောင်းများ၌အီတလီလူမျိုးရှေးဟောင်းသုတေသနဖွဲ့တို့သည်ဆီးရီးယားမြောက်ပိုင်း၌ရှိသောမြေကတုတ်ကိုတူးဖော်ရာအများပြည်သူပိုင်ရာမှတ်တမ်းထားရာအရပ်ကိုတွေ့ရှိရာ၎င်း၌ရှိသောအရာတို့သည်သမ္မာကျမ်းစာနှင့်မက်ဆိုပိုတီးရီးယားလူတို့၏ထူးခြားသည့်သိက္ခာရှိသောလောကကိုလှုပ်ခါသွားသည်။ဟေဗြဲလူမျိုးတို့၏ဖခင်ကြီးများမတိုင်မီအနှစ်ငါးရာတွင်ရေးသောထိုရွံ့စေးပြားတို့သည်သမ္မာကျမ်းစာ၏အစမူလပြန်လည်စဉ်းစားခြင်းတစ်ခုပြုရန်တောင်းဆိုသည်။

လော့စ်အိန်ဂျလို့စ်တိုင်းမ်၏ရှေ့မျက်နာဖုံးဆောင်းပါးကို ကျောက်ပြားတို့သည် သမ္မာကျမ်းစာအပေါ်တွင် အသစ်သောအလင်းကို ဖြာကျစေသည်”ဟု ခေါင်းစဉ်တပ်သည်။ သတင်းထောက် ဝန်ထမ်းများဖြစ်သော ဂျော့စ်အလက် အပြဲနှင့်ဂျွန်ဒတ်တို့သည် “ဆီးရီးယားမြောက်ပို င်း၌ရှိသောအမှိုက်ပုံ အောက်၌ အီတလီ ရှေးဟောင်းသုတေသန ပညာရှင် အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့သည် ခေတ်ကာလ တစ်လျှောက်လုံး၌ တွေ့ရှိသမျှထဲတွင် အကြီးအကျယ်ဆုံးတစ်ခုကို ထုတ်ဖော်ကြသည်ဟုပြောကာ ထိုဆောင်းပါးကိုမိတ်ဆက်ပေးသည်။ နယူးယောက်သတင်းစာသည် ထိုလော့စ်အိန်ဂျလြစ်တိုင်းမ်နှင့် ယေရုရှလင် ပို့စ်အနှစ်ခုစလုံးမှအနှစ် ထုတ်၍“အယ်ဘလာ-ပျောက်ဆုံးသောနိုင်ငံသည် လျှို့ဝှက်ချက်တို့ကိုဖော်ထုတ် သည်”ဟူသောခေါင်း စဉ်နှင့်ထိုဇာတ်လမ်းကို မိတ်ဆက်သည်။

ထိုခေါင်းစီးနောက်ကွယ်၌ရှိသောဇာတ်လမ်းအစုံသည်မည်သည့်အရာနည်း

အယ်ဘလာ၌အသစ်တွေ့ရှိခင်အချိန်အထိကမ္ဘာ၏အကြီးဆုံးမြို့ကြီးများအနက်မြို့တစ်မြို့ဖြစ်သည်ဟုဖော်ထုတ်သည့်ဒြပ်ကိုယ်ထည်မရှိသောထိုမြို့တော်ကြီးအပေါ်ကစဉ့်ကလျားကိုးကားချက်အနည်းငယ်သာရှိသည်။ထိုရွံ့စေးပြားတို့သည်၎င်းတို့၏လျှို့ဝှက်ချက်ကိုတဖြည်းဖြည်းနှင့်လူအများကိုကြားသိစေသည်။

အယ်ဘလာသည် အနည်းဆုံးနှစ်ပေါင်း၄ဝဝဝကြာသောအချိန် ပိရမစ်များ မတည်ဆောက်မီအနည်းဆုံးအနှစ်ငါးရာအချိန်၊ မောရှေ၏ပညတ်တိကျမ်း မရေးမီ၊ အနှစ်(၁၅ဝဝ)ထက်များသောအချိန်၊ ခရစ်တော် မဖွားမြင်မီ အနှစ် ၂၀၀၀ အချိန်နှင့် ဂန္တဝင်ဂရိ မထွန်းတောက်မီ အနှစ် ၁၆ဝဝအချိန်၌ တည်ရှိသည်။

“ထိုရွံ့စေးပြားများအပေါ်၌ အသုံးပြုသော ဘာသာစကားသည် ခါနာန် လူမျိုး တို့၏ဘာသာစကား နှင့်နီးစပ်သည်။ဆေမီတိ၏အနောက်ပိုင်းဘာသာစကား တစ်ခု ဖြစ်သည်”ဟု ဖူးလာဓမ္မတက္ကသိုလ်၌ ဓမ္မဟောင်း ဘာသာရပ် ပါမောက္ခဖြစ်သော ဝီလျံလာဆာက ဆို၏။ ထိုရွှံ့စေးပြား တို့သည် ကျွန်တော်တို့နှင့်အ လွန်ခြားနားသောကမ္ဘာတစ်ခုအတွက်ပြတင်းပေါက်များ ဖြစ်သော်လည်း လူများအသက် ရှင်၍အလုပ်လုပ် လျှက်၊ လက်ထပ်လျှက်၊ စကားများရန်ဖြစ်လျှက်ရှိသော လူများနေထိုင်ရာ နေရာနှင့်အတူတူပင်ဖြစ် သည်။ ထိုရွှံ့စေးပြားများ၌ဈေးသုံးစာရင်း၊ သင်္ဘောတင် ကုန်များ၏ဘဏ္ဍာရေး မှတ်တမ်း၊ ဆွေစဉ်မျိုးစဉ်စာရင်းနှင့် ရှင်ဘုရင်များနှင့် စစ်ဘက်ဆိုင်ရာ ဝန်ထမ်းများ၏ ဆွေစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းနှင့် စွန့်စားဆောင်ရွက်ရ သည့်ကျော်ကြားမှုများ၊ အပင်များ၏နာမည်များ၊ တွင်းထွက်ပစ္စည်းများ၊ ငှက်များ၊ နို့တိုက်သတ္တဝါများနှင့် ငါးများနှင့် ဘီယာစာရင်များကိုပင်လျှင် ကြေးစား လူအမျိုးအစား(၆ဝ)တို့ကလုပ်ကိုင်ကြသည်။ “မာရာဘီယာ”ဟူသောနာမည်အောက်၌ဘီယာအရောင်းစာရင်းများပင်လျှင်မှတ်သားထားသည်။

သမ္မာကျမ်းစာ၌ ဟာဏ်၊ မေဂိဒ္ဓေါ၊ ဂျာဗာ၊ ဂါဇာနှင့် ဆီးနိုင်း စသည်အားဖြင့် ရည်ညွန်းသည့်အရာများနှင့်ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်သောအရာများစွာအပါအဝင် ပထဝီဝင် နာမည်ထောင်ပေါင်းများစွာတို့ကို ဖော်ပြသည်။ သမ္မာကျမ်းစာ၌ ဖော်ပြသည်။ သမ္မာ ကျမ်းသာ၌ ဖော်ပြထားသည့် သောဒုံ၊ ရွေတရ၊ အဒ်မ၊ဇိဘိုအိမ်နှင့် ဘေလ (ဂိုအာရ်ဟုလည်း ခေါ်သည်) စသည့် သမ္မာ ကျမ်းစာ၌ပါသည်။ မြို့ကြီးငါးမြို့၏နာမည်များထပ်တူထပ်မျှဖြစ်လာသည်မှာ သမ္မာကျမ်းစာ ပြုစုသည့် ပညာရှင်များအတွက် စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာပင်ဖြစ် သည်။ ကမ္ဘာဦးကျမ်း၌ ပါရှိသော မြို့ကြီးများ၏ အမည်စာရင်း (အနှစ် တစ်ထောင်ပြီးမှ ရေးသည်) သည်။ ထိုအဲပ်လာရွှံ့စေးပြားပေါ်၌ တွေ့ရသော စာနှင့်အတိအကျကိုက်ညီသည်။ သို့သော်လည်းသောဒုံနှင့်ဂေါမောရတို့မှာ ကြွယ်ဝခမ်းသာ၍ခိုင်ခန့်မြဲမြံသောမြို့ကြီးများဖြစ်သည်ဟုဆို၏။

ထိုရွှံ့စေးပြားပေါ်၌ဖော်ပြထားသောလူတို့၏နာမည်များသည်အာဗြဟံ၊ဧသော၊မိခေလ၊ဒေးဗစ်၊ဣရှမေလနှင့်ဣသရေလစသောသမ္မကျမ်းစာရေးထားသည့်သူတို့၏နာမည်များနှင့်သူတို့၏စွန့်စားဆောင်ရွက်ချက်တို့သည်ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်သည်။သို့သော်အယ်ဘလာရွှံ့ပြားပေါ်၌တွေ့ရသောနာမည်တို့သည်သမ္မာကျမ်းစာ၌ပါသောနာမည်ရှိသူများအသက်မရှင်မီကြာရှည်သောကာလအချိန်၌ပင်လျှင်လူအများ၏နာမည်များဖြစ်သောကြောင့်ယုံမှားသံသယအရိပ်မဲ့ကြီးကိုကျော်လွှားသည်။
အယ်ဘလာသည် တောင်ပိုင်း၌ အီဂျစ်ပြည်အရှေ့တောင်ဘက်၌ ပါရှန် ပင်လယ်ကွေ့မှမြောက်ဘက် ယခုတူရကီ၏အလယ်ပိုင်းအထိ နယ်များကိုထိန်းချုပ်ထားသည်။
ထွက်မြောက်ရာကျမ်း၌တွေ့ရသည့်လူနေမှုဥပဒေနှင့်တူသည့်အရာတို့ကိုပြဌာန်းထားသည်။ဥပဒေဆိုင်ရာရွှံ့စေးပြားတွင်လူတစ်ယောက်၏ကိုယ်ထိလက်ရောက်အထိုးခံရသောကြောင့်ဒဏ်ရာရရှိကနစ်နာကြေးကိုပေးရမည်ဟူသောဥပဒေများပါရှိသည်။

.အခြားသောရွှံ့စေးပြားတစ်ခုက လက်နက်ဖြင့်ဒဏ်ရာရစေခြင်းကို သီးခြားဖော်ပြသည်။ ရွှံ့စေးပြားတစ်ခုက အပျိုကညာတစ်ယောက်ကိုအလိုမတူဘဲအဓမ္မပြုကျင့်ပါကထိုအဓမ္မအမှုနှင့် ဖခင်ထံသို့ပေးရ မည့်လျော် ကြေးတို့ကိုဖြေရှင်းရေးသားသည်။ အခြားသောရွှံ့စေးပြားတစ်ခု၌ ကမ္ဘာဦးကျမ်းတွင် မောရှေ ရေးသောအရာ များနှင့်ကိုက်ညီသည့် ဖန်ဆင်းခြင်းနှင့် ရေလွှမ်းမိုးခြင်း အကြောင်းများ ပါရှိသည်။ ။

ကမ္ဘာဦးကျမ်းမတိုင်မီ အကြောင်းပြောပြချက်တို့သည် သမ္မာကျမ်းစာနှင့် ဆိုင်သော အကြောင်းအရာတို့ကို မည်သို့အတည်ပြုသနည်း။

အယ်ဘလာရွှံ့စေးပြားတို့ကပေးသော နဂိုမူလအထောက်အကူမှာ မက်ဆို ပိုတေးမီးယား၏သမိုင်းနှင့် လူ့ယဉ်ကျေးမှုဟုခေါ်လေ့ရှိသည့် “အမှောင်ခေတ်” ကာလကို အံ့ဩဖွယ်ရာ အလင်းထိုးပြခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ထိုအရာက နောက်ကာလ များစွာကြာပြီးနောက်မှကြီးမားသော လူ့ယဉ်ကျေးမှု ပေါ်လာသည်ဟူသော အချက်ကို တည်စေသည်။

ယေရုရှလင်ပိုစုံသတင်းစာ၏ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာကဏ္ဍ၌ စာရေးသူ

အာဗြဟံရာဘင်နီးဗစ်က “အံ့အားသင့်စရာအကောင်းဆုံးမှာဤတတိယ ထောင်စုနှစ် မြို့ကြီးများ၌ ရေးသောစာအားလုံးမှာ စာရေးခြင်း သက်သက်မဟုတ်ဘဲ စာပေကျမ်းဂန် အလွန်တတ်ကျွမ်းသည့် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းကို ရေးရခြင်းပင်ဖြစ်သည်”ဟုဆို၏။ အဲဗရူး တက္ကသိုလ်ပါမောက္ခနှင့် ရှေးဘာရှိပြည် မည်သည်တို့၏လက်စွမ်းလက်စ၊ စာပေဓလေ့ ထုံးစံနှင့် ဆိုင်သည့် ပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်သူ ဟာရင်စိတ်မောက “ချော်စာမတိုင်မီ အနှစ်ငါးရာ၏ စာပေတတ်မြောက်မှု အလွန်တိုးတက်မှုအဆင့်ကို ပြသသည့် အများ ပြည်သူဆိုင်ရာ အင်္ဂလိပ်စကားမှတ်တမ်းတစ်ခု ရုတ်တရက်တွေ့ရှိသလကဲ့သို့ ဖြစ်သည်”ဟုဆို၏။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏သမိုင်းနှင့် ကိုက်ညီခြင်းကို ငြင်းခဲ့သည့် သူများအတွက် မောရှေ၊ အာဗြဟံနှင့် ဒါဝိဒ်စသော သူတို့အပါအဝင် ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏ ရာဇဝင်နှင့် ကိုက်ညီခြင်းကို ငြင်းခဲ့သည့်သူတို့အတွက်နှင့် မောရှေးခေတ်နှင့်ဆိုင်၍ထိုနေရာကိုစွဲ ကိုင်သောသူတို့အတွက် သူသည် အသက်ရှင်ခဲ့လျှင်ပင် ဤအရေးအသားသည် ပညတ္တိကျမ်းရေးနိုင်သည့် အဆင့်အထိ တိုးတက်မည်မဟုတ်ပါဟု အယ်ဘလာ ရွှံ့စေးပြားများ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့တောက်ပသောအလင်းကို ထွန်းလင်းပေးသောကြောင့် ၎င်းတို့သည် ကာလကြာရှည်စွာ ထွန်းလင်းကြဦးမည်ဖြစ်သည်။

အနှစ်ချုပ်

လူတစ်ယောက်ချင်းအကြောင်း၊ တည်နေရာနှင့် သမိုင်းဆိုင်ရာ အဖြစ် အပျက်များနှင့် ဆိုင်သည့် သမ္မာကျမ်းစာ၏ အဆိုပြုချက်များ၏ မှန်ကန်မှုကို ရှေးဟောင်းသုတေသနက ထင်ရှားစေသည်။

ယခင်အခန်း၌ ကျွန်တော်ပြောခဲ့သည့် ပါမောက္ခဝီလျံ အက်ဖ်အာအရိုက်က ခေမီတိဘာသာစကားကို ဂျွန်ဟော့ကင်း တက္ကသိုလ်၌ ၁၉၂၉ မှ ၁၉၅၈အတွင်း သင်ကြားသည်။ “ရှေးဟောင်း သုတေသနတွေ့ရှိချက်နှင့် သမ္မာကျမ်းစာ”ဟူသော ခေါင်းစဉ်နှင့် ဆောင်းပါးတစ်ခု၌ သူသည် “ကုန်လွန်ခဲ့သောရာစုနှစ် အတွင်းတွင် သမ္မာကျမ်း၏ သမိုင်းဆိုင်ရာနှင့် စာပေနောက်ခံသမိုင်းနှင့်ဆိုင်သော ကျွန်တော်တို့၏ အသိအမြင် ဗဟုသုတသည် အံ့သြဖွယ်ကောင်းသော မြှင့်တင်မှုအစဉ်လိုက်တစ်ခုက တိုးတက်အောင်ပြု၍ ရှေ့သို့အရှိန်နှင့် တိုးတက်နေသည်”ဟု အတိုချုံးရေးထားသည်။

သိပ္ပံပညာနှင့်နည်းပညာတို့သည် ရှေးဟောင်းသုတသနမှ တွေ့ရှိသည့် အရာများစွာတို့ကို ပို၍ကောင်းအောင်အနက်ဖွင့်ဆိုနိုင်ဖို့ ပြုကြသည်။ ဆန်းကြယ် | ထူးဆန်းသောဟူသောစကားသည် urban isotope datris (DNA)စစ်ဆေးမှုနှင့် ဂြိုလ်တုရောင်ပြန်ရိုက်သည့်ပုံများစသာ နိဿယတို့၏သိပ္ပံနည်းဆိုင်ရာ အထောက် အကူကို ဖော်ပြရန် အသုံးပြု သည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏လေ့လာခြင်းတစ်ခုပြီးတစ်ခုအားဖြင့် ယဉ်ကျေးမှုများ၊ သမိုင်း၊ နာမည်များ၊ အဖြစ်အပျက်များ၊ နေရာဒေသများစသည်တို့၌ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဗဟုသုတ ပို၍များလာခြင်း၊ သမ္မာကျမ်းစာ၌ မှန်ကန်တိကျသော အကြောင်းအရာရှိခြင်း ရှိသည်ဟု ယုံကြည်စိတ်ချမှုပို၍ ခိုင်မာလာ ခြင်းအတွက်ဤကျမ်း၌ ရေးမှတ်ထားသည့် လူတစ်ယောက်စီနှင့် အဖြစ်အပျက်တို့သည် ဖြစ်သည့်အတိုင်း ကိုယ်စားပြုခြင်း စသည်တို့၌ ပို၍ယုံကြည်စိတ်ချလာကြသည်။ ယေးလ်တက္ကသိုလ် ပါမောက္ခ တစ်ယောက်ဖြစ်သော ဗီလာဘာလိုခ်ပြောသည့်အတိုင်း “ရှေးဟောင်း သုတေသန လုပ်ငန်းသည် ယနေ့ဝေဖန်ရေးသမားများ၏ အမြင်ကို မဟုတ်မမှန်ကြောင်း ငြင်းဆိုပြီး ဤရှုထောင့်သည် မှားယွင်းသော ယူဆချက်အပေါ်၌ အခြေပြုကြောင်း သမိုင်းဆိုင်ရာ တိုးတက်မှု၌ လူလုပ်သည့် အစီအစဉ်များရှိကြောင်း ဥပမာများစွာတို့ကို ပြသည်။”

ရှေးဟောင်းသုတေသန တွေ့ရှိချက်တို့သည် အသစ်တွေ့ရှိသော ရှေး လက်ရေးစာမူများနှင့် လိမ်ယှက်၍ အချိန်ကုန်လွန်လာသည်နှင့်အမျှ ပို၍ ခိုင်ခံ့စေသည့် ဆင်ခြင်ယူဆမှုတစ်ခုကို ဖွဲ့စည်းပေးသည်။ ။

ယခု – ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်သည့် ပရောဖက်ပြုချက်ဟူသည့် သမ္မာ ကျမ်းစာ၌ ယုံကြည်စိတ်ချရန် အခြားသောအရေးကြီးသည့် တံတားတစ်ခုကို စဉ်းစား ကြပါစို့။

တစ်ဖန် ပြန်စဉ်းစားပါ။ ဆွေးနွေးပါ။

သင်၏အခေါ်ခံရခြင်းနှင့် အရွေးခံရခြင်းသေချာသည်ကို မည်သည့် ရှေးဟောင်းသုတေသနအထောက်အထားက စိတ်မူကို ထပ်မံပေးပါ သနည်း။

အိန်းဟတ်ဒဲဗာ၌ရှိသော ရှေးဟောင်းပြိုပျက်သောခံတပ်က ဧဒုံနှင့် ပတ်သက်သည့်ဟေရှယနှင့် ဩဗဒိတို့၏ ပရောဖက် ပြုချက်များကို မည်သို့ အတည်ပြုသနည်း။

အယ်ဘလာရွှံ့စေးပြားက ဘီစီ၂၃ဝဝခန့်တွင် ပညာတတ်သည့် လူတန်းစားတစ်ခုရှိကြောင်း သက်သေပြသည်။ ၎င်းသည် အဘယ့် ကြောင့် အရေးကြီးပါသနည်း။

အနာဂတ်မျိုးဆက်များ တူးဖော်ရန်အတွက် သင်၏ အိမ်နောက်၌ ကျည်ဘူးတစ်ခုကို မြှုပ်နှံမည်ဆိုပါက ထိုဘူးထဲ၌ မည်သည့်အရာကို သင်ထည့်မည်နည်း။ အဘယ့်ကြောင့်နည်း။

အခန်း(ငါး)

ပရောဖက်ပြုချက်ပြည့်စုံခြင်း၏ ပေါင်းကူးတံတား

မရှောင်မလွှဲနိုင်သည့်အမှန်တရားတစ်ခုသာရှိသည်။ သမ္မာကျမ်းစာပြည့်စုံရန်လိုအပ်သည်။

ကားလ်ဟင်နရီ

ဘုရားသခင်သည် သမိုင်းလမ်းကြောင်းပြောင်းရန် ဆုံးဖြတ်သောအခါ ကလေးငယ်လေးတစ်ယောက်ကို ကမ္ဘာပေါ်သို့ စေလွှတ်သည်။ မာကေဒေါနိဘုရင် ဒုတိယဖိလစ်၌ စတုတ္ထမိဖုရားမှ မွေးလာသော ကလေးငယ်၏ ဖခင်ဖြစ်လာသောအခါ ထိုနည်းအတိုင်းဖြစ်သည်။ သူမ၏ နာမည်သည် သမိုင်းဆိုင် ရာမှတ်စုတစ်ခုကိုပင် မမီပါ။ သို့သော် သူမ မွေးလိုက်သည့်ကလေးမှာ ဂျင်ဂျစ်ခန်၊ နပိုလီယန်နှင့် ချာလ်မန်း တို့နှင့် တန်းတူဖြစ်သည်။ ထိုကလေးငယ်ကို အလက်ဇန္ဒားဟု နာမည်မှည့်ပေးသည်။ သမိုင်းကသူ့ ကိုမဟာအလက်ဇန္ဒြာဟုခေါ်သည်။ အသက်(၁၃) နှစ်တွင် သူသည် ကျွန် တစ်ယောက် ၏တပည့်ဖြစ် လာသည်။ ထိုသူမှာ မိမိလောက် နာမည်ကျော်ကြားလုနီးသော အရိစ်တိုတယ်ဖြစ်သည်။ အလက်ဇန္ဒား ကြီးပြင်းလာသည့်နှင့်အမျှ အရိပ် တိုတယ်သည် ဂရစ်၏ ဘုန်းအသရေအကြောင်းကို ပြောလေ့ရှိပြီး ဂရိတို့၏ ယဉ်ကျေး မှုကို ကမ္ဘာသို့ ယူဆောင်သွားရမည့် ရူပါရုံကို သူ၏လူပျိုပေါက်စအရွယ်၌ မျိုးစေ့ချ ပေးသည်။

သူ၏ဖခင်ကွယ်လွန်ချိန်တွင် အသက်(၂၀)ရှိသော အလက်ဇန္ဒားသည် အာဏာရရှိလာသည်။ ထို့နောက် ကမ္ဘာကို အောင်နိုင်၍ အုပ်စိုးနိုင်မည့် ခြေလှမ်း အစပြုသည်။ ဂရိတို့နှင့်အတူ နိုင်ငံခြားတပ်တို့ကို စစ်မှုထမ်းရန် စာရင်းပေးသွင်းပြီး အာရှမိုင်းနားအလယ်ပိုင်းကို ဖြတ်၍ ချီတက်သောအခါ အလက်ဇန္ဒားသည် မက်မော ဖွယ်အလွန်ကောင်းသည်။ သူ၏ရုတ်တရက် ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်မှုအောက်၌ ရန်သူ တစ်တပ် ပြီးတစ်တပ် ကျဆုံးခဲ့သည်။ သူနှင့် သူ၏တပ်သည် အရှေ့ဘက်သို့သွားပြီးနောက် တောင်ဘက်ရှိ ဖိုနီးရှားသို့ချီတက်ကာ ဝိုင်းရံပိတ်စို့ပြီး တုရုကို သိမ်းပိုက်သည်။ ထို့နောက် ယေရုရှလင်မြို့သို့ ဦးတည်လာသည်။ သိမ်းပိုက်ခဲ့သော မြို့စာရင်းတွင် ထပ်မံထည့်သွင်းသည်။ ထိုအချိန် သည် ဘီစီ ၃၃၂ ဖြစ်ပါသည်။

ဧကရာဇ်အရိုက်အရာဆက်ခံသည့်သူတို့အားဂျူးတို့၏ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ထုံးစံနှင့်သမိုင်းကိုဘာသာပြန်ပေးသူ၊ဂျူးဘာသာသို့ပြောင်းလာသူ (Flavius Josephus)ကအလက်ဇန္ဒားတပ်မတော်သည်မြို့ကိုချဉ်းကပ်လာကြောင်းဂျူးတို့၏ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည်ကြားသိသောအခါယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ဝတ်လုံဖြူကိုဝတ်လျှက်ဘီစီ(၆) ရာစု၌ဒံယေလရေးသောစာပါသည့်ကျမ်းလိပ်ယူဆောင်သွားသည်ဟုပြောပြသည်။ ( သူသည်လောကကြီးတစ်ခုလုံးအောင်မြင်သိမ်းပိုက်ရန်အာသီသရှိသည့်တန်ခိုးအာဏာကြီးသောမင်းတစ်ပါးပုံဆောင်ကြောင်းကိုဒယေလအခန်း(၈)ရှိကျမ်းချက်ဖြင့်သူသည်ရုတ်တရက်ပြတ်ပြတ်သားသားထွက်ပေါ်လာမည်ဖြစ်ကြောင်းယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းကရှင်းပြသည်။ခေါင်းဆောင်သောအခါနိုင်ငံတော်သည်ကွဲပြားမည်ဟုရှင်းပြသည့်စကားစပ်တို့ကိုယုံကြည်ခြင်းနှင့်သူ့အားပြသည်။

အလက်ဇန္ဒာ ကွယ်လွန်အချိန်တွင် ဖြစ်လာသောအရာနှင့် အတိအကျဖြစ်သည်။အလက်ဇန္ဒား သည် မိမိကိုယ်ကို ဤပရောဖက်ပြုချက်၏ ပြည့်စုံချက် အဖြစ် မြင်ကာ ယေရုရှလင်ကို ဖျက်ဆီးခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် ဤအရာအားဖြင့် စိတ်ထဲ၌ မှတ်သွားသည်။ ဝေဖန်သောသူတို့အား ခက်ခဲစေသောအရာမှာ ဤပရောဖက် ပြုချက်အတိုင်း အတိအကျပြည့်စုံမှုနှင့် မှန်ကန်မှုပင်ဖြစ်သည်။ အလက်ဇန္ဒား မက်ဆီ ဒိုနီးယားလေကို တစ်ချက်မှ မရှုရှိုက်မီ အနှစ်၂၀၀ကြာသောအချိန်၌ ရေးထားသော အလက်ဇန္ဒြာ၏ ပုံသွင်ကို သင် မည်သို့ အတိအကျရှင်းပြမည်နည်း။

တစ်ဦးချင်း၏နာမည်များနှင့် လောကီနိုင်ငံများအပါအဝင် သူတို့နှင့် တွဲသည့် နှစ်အရေအတွက် သို့မဟုတ် ရက်စွဲများသည် သူတို့ မရှိမီ ရာစုများစွာကတည်းက အဖြစ်အပျက်များကို အသေးစိတ် ရှင်းလင်းစွာ ဟောပြောသည့် အဖြစ်အပျက်များနှင့် ပတ်သက်၍ သင်ဘာပြောနိုင်မည်နည်း။ ဥပမာ- ဒံယေလက“ယေရုရှလင်မြို့ကို တဖန် တည်ထောင်ပြုစုစေခြင်းငှါ အမိန့်တော်ရှိသည့်နေ့မှစ၍ ခရစ်တော်သခင်၏လက်ထက်တိုင်အောင် ခုနှစ်သိတင်းနှင့် ခြောက်ဆယ်နှစ်သိတင်း ကြာလိမ့်မည်ဟု သိမှတ်နားလည်လော့။ အနှောင့်အရှက်ခံရသောကာလ၌ မြို့လမ်းကို တဖန် တည်ထောင်ပြုစုမည်ဟု စီရင်ဆုံးဖြတ်ခြင်းရှိ၏” (ဒံယေလ၊၉၂၅)ဟုရေးသည်။ သူပြောသောအရာ၌ ဒွိဟဖြစ်နိုင်သော အရာမရှိပါ။ တစ်နည်းအားဖြင့် သူသည် “ယေရုရှလင်ကို ပြန်တည် ဆောက်ရန် ရှင်ဘုရင် အမိန့်ပေးသောအခါ၌ အစပြုပါ” ဟု ပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်။

သင်သည် ကြိုတင်ဟောပြောချက် တစ်ခုလုပ်သောအခါ မှန်နိုင်၏။ သို့မဟုတ် မှားနိုင်သည်။ ပရောဖက်တစ်ပါး ပြောသောအရာသည် အားလုံးမှန်သည်မှာ ဘုရားသခင်က သူ့အားဖြင့် စကားပြောသည်၊ မပြောသည်ကို စမ်းသပ်မှုတစ်ခု ဖြစ်သည်။ လူတစ်ယောက်သည် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ ဖွင့်ပြချက်ဖြင့် လာသော ထိုးထွင်းသိမြင်မှု ခြင်းတွင် ပရောဖက်အစစ်အမှန်ဖြစ်ပါက အမှားအတွက် နေရာမရှိပါ။ သူသည် ၁ဝဝ ရာခိုင်နှုန်း မှန်ရမည်။ သို့မဟုတ်ပါက သူသည် ပရောဖက် တစ်ပါးမဟုတ်ပါဟု မောရှေဆို၏။ ထို့ကြောင့် “ပရောဖက်သည် ထာဝရဘုရား၏ အခွင့်ကို ဆောင်၍ ဟောပြောသည် အတိုင်းအမှုမဖြစ်၊ ဟောပြောသောစကား မပြည့်စုံ လျှင် ထိုစကားကို ထာဝဘုရားမိန့်တော် မမူ”(တရားဟော၊၁၈း၂၂)။ ထို့ကြောင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သူ၏အသက်ကို ဆုံးရှုံးရမည်ဟု ဘုရားသခင် မိန့်တော်မူသော ဤပရောဖက် နာမည်ခံတို့ သည် အမှန်တကယ် အမှားနှင့် သေရမည်။

ကမ္ဘာတွင် သမ္မာကျမ်းစာကဲ့သို့ ဟောပြောပြီး ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၍ သမိုင်း ကဟုတ်မှန်ကြောင်း သက်သေပြသည့် အခြားစာအုပ် တစ်အုပ်မှမရှိပါ။ဒီ၊ ဂျိမ်း ကနေဒီက ဗုဒ္ဓ၊ ကွန်ဖြူးရှပ်နှင့် လာအိုရဲ စာအား လုံး၌ကြိုတင်ဟောပြောသည့်သာဓကတစ်စုံ တစ်ခုကို သင်တွေ့မည်မဟုတ်ပါ။ ကိုရမ်၌ (မူဟမက်၏စာ) ပရောဖက် ပြုသည့်အထောက်အထားတစ်ခုရှိသည်။ ၎င်းမှာမူဟာမက်ကိုယ်တိုင်မက္ကာသို့ ပြန်သွား မည်ဟူသော မိမိ အတွက် ပရောဖက်ပြုချက် ပြည့်စုံခြင်းဖြစ်သည်။ သေခြင်းမှပြန် ထမည်ဟုမိန့် သည်ယေရှု၏ပရောဖက်ပြုချက်နှင့်ခြားနားလှသည်။ တစ်ခု သည် အလွယ်တကူ ပြည့်စုံသွားသည်။ နောက်တစ်ခုမှာ လူသားတစ်စုံ တစ်ယောက်အတွက် မဖြစ်နိုင်သည့်ပရော ဖက်ပြုချက်ဖြစ်သည်ဟုရေးသည်

ခေတ်ပြိုင်လောကီပရောဖက်တို့သည် သမ္မာကျမ်းစာ၌ရှိသောပရောဖက်တို့နှင့် မည်သို့ကွာခြားပါသနည်း။

ဂရိပညာရှိစကားတစ်ခုက “ထင်မြင်ရာ၌ အကောင်းဆုံးသော သူသည် အကောင်းဆုံးပရော ဖက်ဖြစ်သည်”ဟုဆို၏။ ရိပ်သာ၌လည်းကောင်း၊ (mall)ဈေး၌ လည်းကောင်း၊ လဖက်ရွက် သို့မဟုတ် ဘက်ရွက် ပဲဖတ်သောဆေးသမားများ ၎င်းသည် မှန်ကောင်းမှန်နိုင်သည်။မိမိတို့၏ ပရောဖက်ပြုချက်ကို “ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော် မိန့်တော်မူ သည်ကား”ဟူသော စကားများနှင့် ကျောထောက် နောက်ခံ ပြုသော သူများအတွက်လည်း မှန်ကောင်းမှန်နိုင်သည်။ သင်၏အဘိဓာန် ကျမ်း၌လည်းကောင်း၊ စွယ်စုံကျမ်း၌လည်းကောင်း၊ “ပရောဖက်ပြုချက်” ဟူသော စကားလုံးကို ကြည့်မည်ဆိုပါက ၎င်းသည် ဟောပြောသည်၊ ကြိုတင်ဟောပြော သည်ဟူသော ဂရိစကားနှစ်လုံးမှလာကြောင်း တွေ့ရှိရမည်ဖြစ်သည်။ သင့်ဝေဖန်ချက် သည် ကျွန်တော်မှတ်ထားသည့်အရာနှင့် ထပ်တူဖြစ်ပါက ဧလိယနှင့် ဒံယေလတို့ကို သမ္မာကျမ်းစာထဲရှိ ပရောဖက် များအနေနှင့် ဖော်ပြသည်ကို သင်တွေ့ရှိမည် ဖြစ်သော် လည်း အနာဂတ်ကို ကြိုတင်ဟောပြောနိုင်သည့် ရှေးပါးရှန်၏ ပရောဖက်များနှင့် နက္ခတ် ဗေဒင်ပညာရှင်များနှင့်အတူ ဂရိနိုင်ငံ၏ဒယ်လဖိ၌ရှိသော ဗျာဒိတ် ဖွင့်ပြသည့် အကြောင်းကိုလည်း သင်ဖတ်ရမည်ဖြစ်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာနှင့်ညီသော ပရောဖက် ပြုချက်ကို “ကြိုတင်မှတ်သားသောသမိုင်း”ဟူသော အနက်ဖွင့် ဆိုချက်သည် ရှင်းအောင် လုပ်တတ်လွန်းခြင်းတစ်ခုဖြစ် နိုင်သော်လည်း သမ္မာကျမ်းစာနှင့်ညီသော ပရောဖက်ပြုချက်၏ အုတ်မြစ်သည် အလွန်တိကျလွန်းရာ ပန်းချီသမား တစ်ယောက် သည် ပန်းချီကားကို တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် ရေးဆွဲသကဲ့သို့ ပရောဖက်ပြုချက်၏ အနက်ကို သိနိုင်ဖို့ မလွယ်ပါ။

မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်းတွင်လူများစွာတို့သည်ပရောဖက်ဉာဏ်ရရှိသည်ဟုပြောကြသည့်မိုက်ကယ်နိုင်ထရားဇ်ကိုအကြီးဆုံးသောပရောဖက်တစ်ယောက်အဖြစ်ယနေ့တိုင်ထင်မြင်ယူဆသော်လည်းသူ၏ပရောဖက်ပြုချက်တို့သည်ဒွိဟသံသယဖြစ်စရာများနှင့်ပြည့်နှက်နေသည်။၎င်းတို့သည်မှောင်မဲ၍ရွံရှာဘွယ်ကောင်းသည်။

၎င်းသည် စကားဝှက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၁၅ဝ၃ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာ (၁၄)ရက်နေ့တွင် ပြင်သစ်ပြည်တောင်ပိုင်း၌ သူ့ကို မွေးဖွားသည်။ ဆေးဆရာ တစ်ယောက် ဖြစ်သော သူ၏အဘိုးသည် လူငယ်မိုက်ကယ်အား ဂရိစာ၊ ဟေဗြဲစာ၊ လက်တင်ဘာသာ၊ နက္ခတ်ပညာနှင့် ဗေဒင်အတတ်ပညာတို့ကို သင်ပေးသည်။ သူသည်အဖိုး၏ခြေရာကိုလိုက်၍ ဆေးသမားတစ်ယောက် ဖြစ်လာကာ သူ၏ နယ်ပယ်တွင် လက်တွေ့ကျင့်သုံးသည်။

” သူ၏မိသားစုသည် ပလိပ်ရောဂါနှင့်သေဆုံးပြီးနောက် သူ၏ အသက်

ဝမ်းကျောင်းလုပ်ငန်းကိုစွန့်ကာ ပြင်သစ်ပြည်တစ်ဝန်းလုံး၌ ခြောက်နှစ်လုံးလုံး လည့်လည်သွားလာသည်။ ထို့နောက် မုဆိုးမ တစ်ယောက်ကိုလက်ထပ်ကာ အတည် တကျ နေထိုင်သည်။ မာဘိုး (Mabuhey) မဂ္ဂဇင်းအတွက် စာရေးပေးသည့် ဘရိုင်ယန်ဂျွန်စတန်က သူ၏အကြားအမြင်ရသောအလုပ်ကို အစေခံတစ်ယောက်က သူ၏ အိမ်တံခါးကိုထုသောအချိန်၌ အစပြုသည်ဟု ဆို၏။ နိုင်ထရာဒါဟစ်က “ခွေးတစ်ကောင်ကြောင့် တအားဆူညံအောင် ပြုတာဘဲ၊ အိုလင်းစ်လမ်းကို သွားကြည့် ပါ။ မင်း တွေ့လိမ့်မည်”ဟု အော်ဟစ်ပြောဆိုသည်။ ထိုအစေခံ သည် အံ့ဩစွာဖြင့် သူ့အားစိုက်ကြည့်ပြီး သူပြောသည့်အတိုင်း သွားကြည့်ရာ ခွေးကိုတွေ့သည်။ သို့သော် ၂ဝဝဝခုနှစ်တွင် ကမ္ဘာကုန်ဆုံးမည် ဟူသော သူ၏ပရောဖက်ပြုချက်မှာ မပြည့်စုံခဲ့ချေ။

နှစ်ဆယ်ရာစုနှစ်အတွင်းတွင် အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ကျော်စောခဲ့သူ နောက်တစ်ယောက်မှာ Jeron Criswell ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် သူ၏ ဟောပြော ချက် ၈၅ မှန်သည်။ ခရစ်ဝဲလ်သည် စိတ်မနှံ့သောသူ၊ လူထုရှေ့၌ သားရေကို ဟိတ်ဟန်ပါပါ ဝတ်ဆင်ကာ ပွဲကျအောင်လုပ်သူ သူ၏ဆံပင်အတွန့်အလိမ်ကြောင့် သော်လည်းကောင်း၊ အာပေါင်အာရင်း သန်သန် စကားပြောဟန်ကြောင့်လည်း ကောင်း၊ အလှတပ် ကြယ်ပွင့်နှင့် အပေါ်အင်္ကျီတို့ကြောင့် မှတ်မိကြသည်။ သူသည် ခေါင်းတလားတစ်ခုထဲတွင် အိပ်သည်ဟု အဆိုရှိ၏။ နောက်ပိုင်းတွင် ရုပ်ရှင်အဖြစ် ရိုက်ကူးသည့် သူ၏အထင်ရှားဆုံး အနာဂတ်ဟောပြောခြင်းကို ၁၉၆၃ခုနှစ် မတ်လတွင် ရုပ်မြင်သံကြား၌ ပြုလုပ်သည်။ သမ္မတ ကနေဒီသည် ၁၉၆၃ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ၌ တစ်စုံတစ်ခု ဖြစ်မည်ဖြစ်သောကြောင့် ၁၉၆၄ခုနှစ်တွင် ပြန် အရွေးခံမည်မဟုတ်ဟု ကြိုတင် ဟောပြော ခဲ့သည်။ တစ်ကမ္ဘာလုံး သိသည့်အတိုင်း ၁၉၆၄ ခုနှစ်၊ နိုဝင်ဘာ (၂၂)ရက် နေ့တွင် သမ္မတကနေဒီအား ကျည်ဆံတစ်တောင့်ဖြင့် လုပ်ကြံခြင်း ခံခဲ့ရ သည်။

ခရစ်ဝဲလ်၏အခြားပရောဖက်ပြုချက်တစ်ခုမှာ ဒင်မာ၊ ကိုလိုရာဒိုကိုတို့ကို တကသမှ အရာဝတ္ထုတစ်ခုသည် ထိမှန်၍ ထိုအရာသည် ရာဘာကဲ့သို့ လျော့သွား တကသည့် သတ္ထုတစ်ခု၏အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားကာ၊ ကလေးဘဝတွင်လေ့ရှိသည့် နာမည်ကြီးသည့် ပျော်ရွှင်စရာ Elitch ဥယျာဉ်ကို ကွယ်ကာစောင့် ရှောက်သူ တို့သည် ကြီးမားသောဒဏ်ရာနှင့် သေဆုံးခြင်းကို ကြံ့ကြံ့ခံမည်ဟူ၍ ဖြစ်ရာ ထိုပရောဖက် ပြုချက်မှာ လုံးလုံးလွဲသွားသည်။ သူသည် ကမ္ဘာမြေကြီးအဆုံးသို့ ရောက်မည်ဟု ကြိုတင်ဟောပြောချက် မရောက်မီ ၁၉၉၉ခုနှစ်တွင် ကွယ်လွန်သည်။

သူ၌ ပရောဖက်ပြုသည့် ဆုကျေးဇူး သို့မဟုတ် ထိုးထွင်းသိမြင် တတ်မှုရှိ သည်ဟု ပြောပါသလား။ မပြောပါ။ သင့်ကို ပြောမည်ဖြစ်သည်။ သူသည် အခြေအနေ တစ်ခုကို စိစိစစ်စစ်နှင့် ကြည့်ပြီး သူမြင်သောအဖြစ် အပျက်မှနေ၍ အနာဂတ်၌ ဖြစ်လာနိုင်မည့်အရာအထိ လမ်းကြောင်း တစ်ခုကိုဆွဲသည်။ လူအချို့တို့သည် စိတ်ကူးယဉ်ခြင်းကို အကျယ်ချဲ့သည်။ ထိုသူတို့မှာ စမ်းစစ်သောစိတ်ရှိသည့် ထက်မြက်သောသူများ ဖြစ်ကြရာ သူတို့သည် ရောက်လာမည့်အရာကို တိကျမှန်ကန်စွာ ပြင်ကြသည်။ ခရစ်ဝဲလ်သည် ထိုအမျိုးအစားထဲ၌ ပါဝင်ဟန်ရှိသည်။ ။

ဆေးသမားများ၊ လိမ်လည်ကောက်ကျစ်သောသူများနှင့် အတုအယောင် ပြုလုပ်သောသူများသည် ပရောဖက်လုပ်စားသည့်သူများမှ အကျိုးရရှိကြသည်။ လူများက အနာဂတ်၌ သူတို့အတွက် မည်သည့်အရာ ဖြစ်မည်ကိုလည်းကောင်း၊ ရုပ်ရှင်ရုံ၌ ကျွန်တော်တွေ့သည့် အရပ်ရှည်၊ အသားညိုပြီး ချောမောသည့်လူသည် ကျွန်တော့်အား သူ့ဘဝ၌ ထည့်သွင်း မည်လား စသည်ဖြင့် လူများသိလိုကြသည်။

နှစ်သစ်ကူးနေ့တွင် ပတ်ဝန်းကျင်၌ သတင်းစာများနှင့် ဂျာနယ်များ၌ လာမည့်နှစ်အတွက် ကြိုတင်ဟော ကိန်းများကို သင်မြင်ရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုအရာတို့၏ အများစုသည် ဖြစ်မလာကြချေ။ တစ်ခါတွင် အီဗင်ဂျယ်လီကာယ် မဂ္ဂဇင်း ဖြစ်၍ မူးဒီဓမ္မတက္ကသိုလ်မှ ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေသော မူးဒီမဂ္ဂဇင်းက နှစ်အစတွင် သတင်းစာ များနှင့် မဂ္ဂဇင်းများက ထုတ်ဝေသည့် ဟောကိန်း၏ သုံးရာခိုင်နှုန်းသည် မှန်ကန်သည် ဟု ပြောနိုင်သည်။

သို့သော်လည်း ကျွန်တော်တို့ကို ပြိုင်ဆိုင်သည့်မေးခွန်းမှာ ဤအရာဖြစ် သည်။ ပရောဖက်တို့သည် သူတို့၏ပြန်ကြားမှုကို မည်သည့် နေရာမှ ရရှိကြပါသနည်း။ သူတို့သည် ကောင်းမွန်သော ထင်မြင်ယူ ဆချက်ကို ပေးသောသူများဖြစ်ကြသည်။ သာမန်လူများ၌ မရှိသော ဆက်စပ်မှုမျိုး သူတို့ရှိကြသလား။ သို့မဟုတ် သူတို့သည်ကြောက်လန့်သောလူများနှင့် အနာဂတ်၌ ဖြစ်မည့်အရာကို မကြောက်ဘဲ သိလိုသာ သူတို့နှင့် စိတ်ကစား နေကြပါသည်။ လောကီနှင့်ဆိုင်သော အနာဂတ်ဟာပြော ချက်နှင့် သမ္မာကျမ်းစာ နှင့်ညီသော အနာဂတ်ဟာပြောခြင်းသည် မည်သို့ ခြားနား ပါသနည်း။ ထိုပြဿနာတို့ကို ဖြေရှင်းရာ၌ ဤသမ္မာကျမ်းနှင့်ညီသာ ပရောဖက်ပြုချက်နှင့် မညီသော ပရောဖက်ပြုချက်တို့၏ ခြားနားပုံငါးမျိုးကို ကျေးဇူးပြု၍ကြည့်ပါ။

၁။ သမ္မာကျမ်းစာနှင့်ညီသာ ပရောဖက်ပြုချက်တို့သည် ဗျာဒိတ် ဖွင့်ပြမ၌ လောကီ ပဓရာဖက်ပြုချက်တို့နှင့် ခြားနားသည်။

သမ္မာကျမ်းစာနှင့်ညီသော ပရောဖက်ပြုချက်တို့သည် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်အားဖြင့် သာမန်လူတို့မှတစ်ဆင့် လာသည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာကရှင်းလင်းစွာဖော်ပြ ထားသည်။ ဤနေရာ၌ “အနာဂတ္တိ စကားသည် လူအလိုအားဖြင့် ဖြစ်ဖူးသည် မဟုတ်၊ ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းသူတို့သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ တိုက်တွန်းတော်မူခြင်းကိုခံရ၍ ဟောပြောကြ၏” ဟူသော ၂ပေ၊၁း၂၁ကို အတည်ပြုသည့်အဆို တစ်ခုရှိသည်။

စာရွက်တစ်ရွက်ကိုယူ၍ ပရောဖက်ပြုချက်လာရာနေရာကို ကိုယ်စားပြု သည့် ကော်လံ သို့မဟုတ် ခေါင်းစဉ်သုံးခုကို ပြုလုပ်ပါ။ ဘယ်ဘက်ခြမ်းတွင် စာတန်ဟု ကျွန်တော်ရေးပါမည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်ခြမ်း၌ ဘုရားသခင်ဟု ရေး၍ အလယ်၌ လူ၏ဉာဏ် သို့မဟုတ် အလိုအလျှောက် ထိုးထွင်းသိမြင်ခြင်းကို ရေးပါ။ ဤသုံးခု အောက်၌ အသက်ရှင် ဘူးသည့် ပရောဖက်စာရင်းကို သင်ရေးနိုင်သည်။ ။

စာတန်သည် အနာဂတ်၌ဖြစ်လာမည်မဟုတ်သည့် အချို့သော အရာတို့ကို ဖွင့်ပြနိုင်ပါသလား။ ဟုတ်ကဲ့ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ဖွင့်ပြနိုင်ပါသည်။ ထိုဖြစ်နိုင်ချေ ကို စဉ်းစားပါ။ သင်သည် အနာဂတ်ကိုသိပါက ငွေအရင်းအနှီး မည်မျှမြှုပ်နှံရမည် သို့မဟုတ် ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်စေသည့် အမျိုးသမီးကို သင်လက်ထပ်မည်။ လက်မထပ်မည်ကို သင် သိမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် မှောင်မဲသောနေရာခြမ်းမှာနေ၍ ထိုစဉ်းစားမှု ရောက်လာသည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ပေါလုသည် အနာဂတ်ကို ကြိုတင် ဟောပြောနိုင်သည့် ကျွန်အမျိုးသမီးငယ်တစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံသည်။ နတ်ဆိုး ထိန်းချုပ်ခြင်း၏ရလဒ်မှာ သူမ သခင်အား ငွေကြေးများစွာရရှိအောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဖိလိပ္ပံမြို့၌ပြုလုပ်မည့် ဆုတောင်း စည်းဝေးသို့ သွားနေစဉ် သူမြင်သောအရာသည် သူ့အား ဝမ်းနည်းစေကာ ပြန်လှည့်၍ နတ်ဆိုးထွက်သွားရန် အမိန့်ပေးသည်။ ထွက်သွားပါသည်။ ထိုနတ်ဆိုးထွက်သွားသောအခါ သူမ၏ အနာဂတ်ကို ဟောနိုင်သော စွမ်းရည်သည် ပျောက်သွားသည်။ သူမကို ပိုင်သည့် သူသည် အမျက်ထွက်ခြင်းကြောင့် ပေါလုနှင့် သိလတို့အား ထောင်ထဲသို့ မတရား ချသည် (တမန်၁း၁၆-၁၉)တို့ကို ကြည့်ပါ။

စာတန်၌အနာဂတ်ကို ကြိုတင်ဟောပြောရန် တန်ခိုးအကန့်အသတ် ရှိသည်ဟူသော ဘတ် နှင့် ရှယ်လီဂျိမ်းတို့ကို မည်သည့် အခါမှ ယုံကြည်ရန် မရှိပါ။ထိုလင်မယားစုံတွဲတို့သည် ပါတီတစ်ခုတက်ပြီး အစပြုသောအခါ၌ တစ်ယောက်သော ( သူက အင်းကွက်တစ်ခုကို ထုတ်လိုက်သည်။ ခရစ်ယာန်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က “ကျွန်တော် ကလေး ရမလား” ဟုမေးသည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် ကလေးများစွာ ရရှိပြီး ဖြစ်ရာ သူမနှင့် သူမ၏ယောက်ျားတို့သည် ထပ်ရရန်မစီစဉ်ကြပါ။ သို့ရာတွင် ထိုအင်းကွက်ကို တွက်နေသောပုဂ္ဂိုလ်က “ဟုတ်ကဲ့ အမွှာပူးမွေးမှာ” ဟုဆို၏။ လူတိုင်း ရယ်မောကြသည်။ သို့သော် ခြောက်လကြာသောအခါ မည်သူမှ မရယ်ကြတော့ပါ။ ထိုအမျိုးသမီးသည် အမွှာပူးမွေးသည်။ ထိုအမျိုးသမီးကိုယ်တိုင်အပါအဝင် မည်သူမျှ မသိသောအရာမှာ အင်းကွက်နှင့် သူတို့ကစား နေသည့် အချိန်တွင် သူမ၌ ကိုယ်ဝန် ရှိနေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

နတ်ပွဲ၊ အင်းကွက်များ၊ လဘက်ရွက်ဖတ်ခြင်း၊ နက္ခတ်ဗေဒင်ဆိုင်ရာ | ကံကြမ္မာတို့ကို လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်းများစွာကပင် မေးမြန်းကြသည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် အရူပကမ္ဘာ သို့မဟုတ် ဝိညာဉ်လောကနှင့် ပတ်သက်၍ များစွာပြောပြသည်။ ပါမေက္ခကွတ်ကော့၊ ဒေါက်တာ မယ်ရီးလ် အက်ဖအန်ဂါနှင့် မာစ်ဘူးဘက်စသော နတ်ဆိုးတန်ခိုးကို လေ့လာသောသူတို့က သဘာဝထက်လွန်သော ကစားစရာများနှင့် မကစားရန် သို့မဟုတ် သူတို့၏စပ်စုမှုကို မချင့်မရဲ မလုပ်ကြဖို့ သတိပေးသည်။

ဗျာဒိတ်ကျမ်းက “မာရ်နတ်သည် မိမိကာလ တခဏတာရှိသည်ကို သိ၍၊ ပြင်းစွာသောဒေါသအမျက်နှင့်တကွ သင်တို့ရှိရာသို့ ဆင်းလေပြီ၊ (ဗျာ၊၁၂၁၂)ဟု | ဆို၏။ သို့ရာတွင် သီအိုလိုဂျီပညာရှင်များစွာ သဘောတူသည့် အနာဂတ်ကို သိခြင်း သည် အလွန်အမင်းကန့်သတ်ထားသည်။

မိမိ၏အစွမ်းအစ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်ထံမှမလာသည့် အလယ်ကော်လံဒ် ရှိသော သူတို့သည် အဘယ်သို့နည်း။ စိတ်ကူးကောင်းသောသူတို့သည် ပြည့်စုံရန် ဖြစ်နိုင်ချေမြင့်သော အဖြစ်အပျက်တို့ကို ကြိုတင်၍ မြင်နိုင်ကြသည်။ အချို့တို့သည် အခြားသူများ လက်လွတ်သည့်အရာတို့ကို မြင်နိုင်စေသည့် ကွန်ပျူတာကဲ့သို့အလုပ်၍ ဉာဏ်ရည်မြင့်မားကြသည်။ ကျွန်တော် ဖော်ပြခဲ့သည့်ပုဂ္ဂိုလ် Jeron Criswell သည် ထိုသို့သော သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ။

ဘုရားသခင်ဟူသော ခေါင်းစဉ်အောက်ရှိ ပရောဖက်များ ကော်လံတွင် ဓမ္မသစ်အသင်းတော်သည် ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြသည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းသည် ပရောဖက်များအကြောင်းကိုသာ အကြိမ်ပေါင်း ၁၅ဝ မက ပြောသည်။ များစွာသောသူတို့သည် အသင်းတော်ပေါင်းသင်း ဆက်ဆံရာ၌လည်းကောင်း၊ သူတို့နေထိုင်သည့် ကမ္ဘာလောကကြီးနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရာ၌လည်းကောင်း ပရောဖက်ပြုခြင်း ဆုကျေးဇူးကို တက်ကြွစွာ အသုံးပြုကြသည်။

အာဂဗုခေါ်သောလူသည် ထ၍ “မြေတပြင်လုံး၌ အစာအဟာရ အလွန် ခေါင်းပါးခြင်း ဖြစ်လတ္တံ့ဟု ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ဟောသည်” ဟု ပြောသည်။ “ဤအရာ သည် ကောဒိလက်ထက်၌ ဖြစ်သည်”(တမန်၁၁း၂၈) ဟူ၍ မနားမနေပြောဆိုနေစဉ် မှန်ကန်ကြောင်း သက်သေကို လျင်မြင်စွာ ပြောဆိုသည်”ဟု လုကာဆို၏။

အန္တိအုတ်အသင်းတော်တွင် ပရောဖက်များနှင့် ဓမ္မဆရာများရှိရာ လုကာ သည် လူငါးယောက်ကို နာမည်နှင့်ဖော်ပြသည်။ ၎င်းတို့မှာ ဗာနဗ၊ ရှိမုန်၊ လုကိ၊ မာနင်နှင့် ရှောလုတို့ဖြစ်ကြသည်။ အမျိုးသမီးတို့သည်လည်း အမျိုးသားများကဲ့သို့ ပရောဖက်ပြုသည့်အရည်အချင်းရှိကြသည်။ ဧဝံဂေလိ ဆရာဖိလိပ္ပံ၌ သမီးပျို လေးယောက်ရှိ၍ ထိုသူအားလုံးတို့သည် ပရောဖက်ပြုသည့် အရည်အချင်းရှိကြသည် ဟု လုကာပြောသည်။

ပေါလုသည် ကောရိန္တုလူတို့ထံ ရေးသောစာတွင် ပရောဖက်ပြုခြင်းသည် ယုံကြည်သူများကိုပေးသည့် ဝိညာဉ်ဆုကျေးဇူးတစ်ခုအဖြစ် ဖော်ပြထားသည်။ ပရောဖက်ပြုသူသည် လူတို့အား တည်ဆောက်ခြင်း၊ သွေးဆောင်ခြင်းနှင့် သက်သာ ခြင်းအတွက် ဟောပြောခြင်း(၁ကော၊၁၄၃) ဖြစ်သောကြောင့် ထိုဆုကျေးဇူးကို ရှာရမည်။ ထိုဆုကျေးဇူးသည် ယနေ့ အသင်းတော်များ၌ ကျယ်ပြန့်စွာ မတွေ့ရသော်လည်း ယနေ့တွင် ယုံကြည်သူတို့အားပေးသည့် ဆုကျေးဇူးတစ်ခု ဖြစ်နေသေး သည်ဟု ကျွန်တော်တို့ယူဆနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် လူတစ်ယောက်စီ သို့မဟုတ် လူအစုအဖွဲ့များအား အနာဂတ်ကို မှုန်မှုန်ဝါးဝါးမြင်ရန် ပရောဖက်ပြုခြင်းကို အခါအားလျှော်စွာ အသုံးပြုသည်။

ကျွန်တော်သည် အိုရေဂွန်ပြည်နယ် ဝဒ်ဘန်းရှိ ရုရှားလူမျိုး၏ အသင်းတော် တစ်ပါး၌ တရားဟောခဲ့စဉ်က သင်းအုပ်ဆရာဖြစ်သော အဲလက်စ်ရှိချာဒ်က “ယနေ့ အစီအစဉ်ပြီးသောအခါတွင် မိတ်သဟာယ ဖွဲ့ရန်အတွက် လူအချို့တို့ကို ကျွန်တော် အိမ်သို့ဖိတ်ခေါ်မည်ဖြစ်သည်ဟု ကြေညာသည်။ ညီအစ်ကိုယောသပ်အား သူ့သမိုင်းကို ပြောပြရန် တောင်းဆိုကြပါဟု ဆို၏။

မုတ်ဆိတ်မွှေးရှိသာ ညီအစ်ကိုယောသပ်သည် အသင်းတော်၌ ဘုရား

သခင်၏ လူတစ်ယောက်အဖြစ် ရိုသေလေးစားမှုကို ခံရသောသူ ဖြစ်သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏လက်တော်ကို မြင်တွေ့ခဲ့သောသူလည်း ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်တို့ စကားအပြန်အလှန်ပြောပြီးနောက် ထိုအကြောင်းကို ပြန်ပြောပြသောအခါ ပြန်၍ ချက်ချင်း တည်ဆောက်ပေးသည်။

၁၉၃၀ခုနှစ်အစောပိုင်းအတွင်း ရုရှားအရှေ့ပိုင်း၌ နေထိုင် အသက်ရှင်မှု ခက်ခဲသည်။ စီးပွားရေးကြပ်တည်းလာကာ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီ၏ သံမဏိဆုပ်ကိုင်မှု သည်လည်း တင်းကြပ်သည်ထက် တင်းကြပ်လာသည်။ အထူးသဖြင့် ခရစ်ယာန်များ၏ ဘဝသည် ပို၍ခက်ခဲသည်။ စက်ရုံပိုင်ရှင်၏ သား ယောသပ်သည် ခရစ်ယာန်မိသားစုဝင် တစ်ယောက်ဖြစ်၍ယနေ့တိုင် ရုရှား၌ အသင်းတော်များကိုခေါ်သည့် “ဆုတောင်းအိမ်” သို့ ပုံမှန် တက်ရောက်သည်။ ပြီးအရာရာတို့သည် ပို၍မှောင်မိုက်လာကာ ပို၍ခက်ခဲလာသည်နှင့် ဘုရား သခင်သည် ညီအစ်ကိုများအားဖြင့် အသီးသီးစကားပြောသကဲ့သို့ ရှိသည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က “ကြီးမားသောပြဿနာ ရောက်လာပြီ”ဟုဆို၏။ သို့သော်လည်း မေးခွန်းမှာ “ငါတို့ ဘာလုပ်သင့်သလဲ” ထိုခြိမ်းခြောက်မှုကိုမည်သို့ တွန်းလှန်တိုက်ခိုက်ရမည် နည်း” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ရှင်းလင်းသော လမ်းညွှန်မှုနှင့်အတူ ပရောဖက်ပြုချက်တစ်ခု ရောက်လာသည်။ အရာခပ်သိမ်းတို့ကို ထားခဲ့၍ တရုတ်ပြည် ဂိုဘီသဲကန္တရသို့ ရွှေ့ပြောင်းသွားခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း ရောက်လာမည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် နေ့တစ်နေ့၏ သန်းခေါင်ယံအချိန်တွင် စုဝေး၍ သူတို့ သယ်နိုင်ထမ်းနိုင်သလောက်၊ လက်တွန်းလှည်းနှင့် တွန်းနိုင် သလောက်သာ ယူလာကြရန် ရှင်းလင်းသော ညွှန်ကြားချက်များကို ပေးကြသည်။ ဘုရားသခင် မိန့်တော်မူသည်ဟု တစ်စုံတစ်ယောက်က ပြောသောစကားကြောင့် မိမိဥစ္စာပစ္စည်းများကို စွန့်၍ နေရာအသစ်သို့ ပြောင်းရွှေ့ရန်မှာ ယောသပ်၏ မိဘများအတွက် ခက်ခဲသည်။ ။

ယောသပ်သည် မိဘများကောင်းချီးပေးခြင်းနှင့်အတူ ထွက်လာရန် ရွေးချယ် သည်။ သူစတင်ထွက် လာသည့်နေ့တွင် ပြင်းထန်သောမုန်တိုင်း တစ်ခုသည် မိုးချိန်းသံ၊ လျှပ်စီးလက်ခြင်းတို့နှင့်အတူ ရောနှောကာ သူတို့ကို တိုက်ခတ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ကို ချုပ်ထားမည့် စစ်သားတို့မှာ စစ်တန်းလျားများ ထဲသို့ပြန်၍မောင်းသွင်းသည်။ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့တွင် လူ(၄၃)ယောက်တို့ တွေ့ဆုံလျက် စွန့်ပစ်ခံရသောရွာ၏ လမ်းမအတိုင်း အမှောင်ထဲသို့ တိတ်တဆိတ် တိုးဝင်သွားကြသည်။ သူတို့သည် နောက်မှ မလိုက်နိုင်

လောက်အောင် ဝေးဝေးသွားနိုင်မှသာလွတ်မြောက်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။

ထိုအုပ်စုငယ်သည် သဲကန္တာရလမ်းအတိုင်းလာကြသည်။ သို့သော် သူတို့၏ ပြဿနာတို့မှာ မပြီးဆုံးသေးပါ။ အပူရှိန်သည် ပို၍ပြင်းထန် လာသည်။ ရေကုန်ခမ်းသွား သည်။ ကလေးများ ငိုကြကာ လူကြီးများလည်း မည်သည့်အရာလုပ်ရမည်ကိုမသိဘဲ လေးကန်ဖင်နွဲ့ကြလေသည်။ ။

နောက်ဆုံးတွင် ထိုအဖွဲ့သည် ရပ်နား၍ အတူတကွစုရုံးကြကာ ဆုတောင်းကြ သည်။ ထိုနောက် အဖွဲ့သားတစ်ယောက်က “သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်က ရှေ့သို့ ခြေလှမ်းများများလှမ်းပြီးမှ ဘယ်လှည့်ပါ၊ သဲပြင်ကိုတူးပါဟုမိန့်တော်မူ၏” ဟုဆိုသည်။ အချို့တို့သည် စိုးရိမ်ပူပန်သော စိတ်နှင့် ပြောသည့်အတိုင်း ရှေ့သို့ဝေးဝေးသွားကာ ဒူးထောက်ချ၍ ပူပြင်းသော သဲသောင်ပြင်ကို လက်များနှင့် ဖြစ်ကြသည်။ သဲများကို လက်မအနည်းငယ် ဖယ်ရှားပြီးနောက် မြက်ခင်းစိမ်းများပေါက်သော မြေဆီလွှာများကို တွေ့ရှိ၍ မကြာမီ သူတို့တူးသည့်တိုင်းသည် ရေနှင့်ပြည့်လာသည်။ ဤနည်းသည် တစ်ခါတည်းသာမဟုတ်ဘဲ ခုနစ်ကြိမ်ခုနစ်လီ ဆက်တိုက်လိုက်လာသည်။ သူတို့ ရေငတ်ပြေစေရန် လုံလောက်သောရေကို အချိန်တိုင်းရရှိသည်ဟု ယောသပ်ပြော သည်။

ယခုတွင် ယုံမှားသံသယစိတ်ကြောင့် မေးမြန်းခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင် အမှန်တကယ် စကားပြောသည် မပြောသည်ကို ဆုံးဖြတ်ရန် သင်၏ပရောဖက် ပြုချက်ကို မည်သို့ဆန်းစစ်ရမည်ကို သိရှိဖို့မေးခွန်းတစ်ခု ကိုမေးရန် ကျွန်တော်အလှည့် ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်က သင့်ကိုစကား ပြော၍ဦးဆောင်နေသောသူသည် သန်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဖြစ်သည်ကို သင် မည်သို့သိရှိပါသနည်း” ဟု ထိုသူကိုမေးရာ သူက လျင်မြန်စွာ “ဤအရာမှာ ဘုရားသခင် အမှန်ဖြစ်သည်ဟု အချို့တို့ကယုံကြည် ကြပါ သလား”ဟု ပြန်မေးသည်။

သူသည် ပထမမေးခွန်းကိုဖြေရာ၌ သူသည် ညာဘက်လက်သီးကို ဆုပ်၍ သ၏နှလုံးအပေါ်၌တင်ကာ “ခင်ဗျားခံစားနေသည့်အရာတစ်ခုကို မှာပါ”ဟုဆို၏။ဘုရားသခင်စကားပြောနေသည်ဟု ယုံကြည် ကြပါသလား။ မယုံကြည် ပါ။ သူတို့၌ မည်သည်အရာ ဖြစ်ပါသနည်း။ သူတို့နောက်၌ကျန်ရစ်ခဲ့သည့် လူတို့သည် ပစ္စည်းများ အခိုးခံရကြပြီး ရွာထဲ၌နေသောသူတို့မှာလည်း အသတ်ခံရကြ သည်။ အသင်းတော်ကို ပိတ်သော ကွန်မြူနစ်များ၏ ထောင်ချခြင်း ခံရကြသည်။

ထိုအဖွဲ့သည် တရုတ်ပြည်မှနေ၍ အာဂျင်တီးနားသို့သွားကြကာ ထိုနေရာမှတစ်ဆင့် ယခုနေထိုင်ရာ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုသို့ သွားကြသည်။

ပရောဖက်ပြုထားသည့်အတိုင်း ရုရှား၌ မှောင်မိုက်သောနေ့ရက်များ ရောက်ရှိ လာပါသလား။ သွေးစွန်းသောသမိုင်း၏အဖြမှာ ၁၉၂၈ခုနှစ်တွင် အာဏာ ရလာသော ဂျိုးဇက်စတာလင်သည် ၁၉၃၀ခုနှစ်များအတွင်း၌ သူ၏တိုင်းပြည်သည် ကစဉ် ကလျားအခြေအနေသို့ ရောက်သည်ကို တွေ့ရသည်။ နေရာတကာ၌ အစာ ခေါင်းပါး နေသည်။ အသင်းတော်ကို ညှဉ်းပမ်းနှိပ်စက်ခြင်း အပါအဝင် ရက်စက် ကြမ်းကြုတ်ကြ သည်။ ရုရှားရွာ၌ ဟောပြောသည့်ပရောဖက်ပြုချက်မှာ မှန်ကန်ကြောင်း သင်ဆုံးဖြတ်သည် ဖြစ်စေ၊ မဆုံးဖြတ်သည်ဖြစ်စေ အတိအကျမှန်ကန် ပြည့်စုံသည်။

၂။ သမ္မာကျမ်းစာနှင့်ညီသော ပရောဖက်ပြုချက်တို့မှာ မြင်ကွင်းအားဖြင့် လည်းကောင်း၊ အသေးစိတ်ရာ၌လည်းကောင်း လောကီပရောဖက်ပြုချက်များနှင့် ခြားနားသည်။

သမ္မာကျမ်းစာနှင့်ဆိုင်သောပရောဖက်ပြုချက်တို့သည်လျှို့ဝှက်၍ဟိတ်ဟန်ပါပါပုတ်ခတ်သည့်လောကီဆိုင်ရာပရောဖက်ပြုချက်တို့နှင့်မတူဘဲစေ့စပ်သေချာ၍အသေးစိတ်သည်။ဥပမာပါးရှားရှင်ဘုရင်ဆိုင်းရပ်စ်အားရှင်ဘုရင်မဖြစ်မီနှစ်အတော်ကြာကနာမည်နှင့်ဖော်ပြခြင်းခံရသည်(ဟေရှာယ၊၄၄၂၈) ယေရမိကဣသရေလလူတို့သည်ဗာဗုလုန်၌အနှစ်(၇ဝ)ပတ်လုံးကျွန်ခံကြမည်ကိုပရောဖက်ပြုထားသည်။သမိုင်းကထိုနှစ်ဟုတ်မှန်ကြောင်းထင်ရှားစေသည်။ “ဤတိုင်းနိုင်ငံတစ်ခုလုံးသည်ပျက်ပြုန်းဆိတ်ညံသောပြည်ဖြစ်လာ၍ဤလူမျိုးတို့သည်ဗာဗုလုန်ဘုရင်ထံ၌နှစ်ပေါင်း (၇၀)လုံးလုံးကျွန်ခံရကြမည်” (ယေရမိ၊၂၀၁၁)ဟုယေရမိရေးသောအရာထက်ပို၍မှန်ကန်သောအရာတစ်စုံတစ်ခုမည်သို့ရှိနိုင်မည်နည်း။နာမည်များ၊ဒေသများ၊ဖြစ်အပျက်များတို့သည်ဇောက်ထိုးပြောင်းပြန်ကြိုတင်ဟောပြောချက်ဖြစ်တန်ရာသည်။

တုရု(Tyre)မြို့ ပျက်စီးခြင်း မဖြစ်မီ နှစ်ပေါင်းများစွာကပင် ကြိုတင်ဟောပြောထားသည် ။ ယေဇကျေလသည် ဗာဗုလုန်အရပ်သား အစေခံကျွန် တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ဘီစီ(၅၈၆) နေဗုခက်နေဇာ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက် သောအချိန်တွင် သူ၏ဇာတိမွေးရပ်မြေမှ ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်ခြင်းကို ခံရသည်။ ယေဇကျဟု ကျွန်တော် တို့ခေါ်သာကျမ်း၏အခန်း(၂၆)တွင် ဤလူငယ်သည် ဘုရားသခင်၏ ပြောရေးဆိုခွင့် ရှိသောသူဖြစ်သည်။ ကျမ်းပိုဒ်(၉)ခုတွင် သူသည် “ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူသည်မှာ”ဟူသော စာကြောင်းကိုအသုံးပြုလျှက် ဘုရားသခင်သည် သူ့အခွင့်အာဏာ၏ အရင်းအမြစ်ဖြစ်ကြောင်း တိုက်ရိုက် သိမှတ်သည်။ ။

နောက်နစ်၌ တုရုမြို့သည် နေဗုခက်နေဇာ၏တပ်မတော်ထံ လက်နက်ချ မည်ဟု သူပရောဖက်ပြုရာ ထိုသို့သာအဖြစ်တစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် တုရုမြို့ ဝန်းရံခြင်းကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ဖော်ပြရာ အနှစ်(၂၅၀)ကြာပြီးမှဖြစ်မည့် မဟာ အလက်ဇ၏ ဝန်းရံလုပ်ကြံမှုကို မြင်နိုင်သကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ သူက ထိုးဖောက် ဝင်ရောက်လာသူတို့သည် ပြိုပျက်သောအရာတို့ကို ဖျက်ဆီး၍ ပင်လယ်ပဲသို့ လွှင်ပစ် မည့်ပုံကို ရှင်းလင်းစွာ ပြောပြသည်။

ယေဇကျေလက

သူတို့သည် တုရုမြို့ရိုးကိုဖျက်၍ ပြအိုးတို့ကို ဖြိုချလိမ့်မည်။ မြေမှုန့်ကို

ငါဖြစ်ခွာ၍ရှင်းလင်းသောကျောက်ကဲ့သို့ဖြစ်စေမည်။ (၂၆၄)

သင်၏ဥစ္စာကိုလုယူ၍ သင်၏ကုန်များကိုလည်း သိမ်းယူကြလိမ့် မည်။

သင်၏အုတ်နံရံတို့ကိုမြို့၏ဘုံဗိမာန်တို့ကိုဖျက်ဆီးပြီးလျှင်သင်၏ကျောက်၊သစ်သား၊မြေတို့ကိုရေထဲမှာချပစ်ကြလိမ့်မည်။

သင်သည် ရှင်းလင်းသောကျောက်ကဲ့သို့ ဗိုက်ကွန်လှန်းရာအရပ်ဖြစ်ရလိမ့်မည်။နောက် တဖန် မတည်ပြန်ရ၊ ငါထာဝရဘုရား ပြောပြီဟု မ အရှင်ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ (၂၆း၁၄)။

သမိုင်းပညာရှင် ဖိလိစ်မေယားက မဟာအလက်ဇန္ဒားသည် ဘီစီ(၃၃၂) တွင် တုရုမြို့(တုရု)မြို့ပျက်ခြင်းသို့ ပြန်လည်ရောက်စေသည်။ တုရုမြို့သည် ဤထိုးနှက်ခြင်းမှ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ပြန်၍ထူထောင်လာသော်လည်း ကမ္ဘာ၌ သူ၏ယခင်နေရာအဆင့်ကို ပြန်၍ မရတော့ပါ။ တစ်ခါက ကြီးမားသောမြို့တော်၏ ပို၍ကျယ်သောအပိုင်းသည် ကျောက်ဆောင်ထိပ်တစ်ခုအလား ယခုတွင် မည်သည့် အရာမျှ မရှိသော နေရာကဲသို့ဖြစ်သည်။ တံငါသည်များက မိမိတို့၏ ပိုက်ကွန်များ အခြောက်လှန်းရာ နေရာတစ်နေရာ ဖြစ်သည်။ ။

ဤအကြောင်းအရာ ဖြစ်ပျက်သည့်အချိန်မတိုင်မီ ထိုပရောဖက်ပြုချက် တို့ကို ဝေဖန်ရေးသမားများက ငြင်းပယ်ရန်ကြိုးစားကြသည်မှာ အံ့ဩဖွယ်ရာဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ညီညွတ်ပုံ ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့် ဝန်ခံခြင်းသည် ပရောဖက်ခြင်း၏ သဘော သဘာဝကို မှန်ကြောင်း ပြောဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအရာများမဖြစ်မီ အတန်ကာလ၏အဖြစ်အပျက်များ၊ နာမည်များနှင့် လူမျိုးများ၏လှုပ်ရှားမှုများနှင့် ပတ်သက်သော သဘာဝထက်လွန်သည့် ကြိုတင်ဟောပြောချက်များဖြစ်သည်။

၃။ သမ္မာကျမ်းစာနှင့်ညီသော ပရောဖက်ပြုချက်တို့သည် လောကီနှင့်ဆိုင်သော ပရောဖက်ပြုခြင်းတို့နှင့် အရေးပါအရာ ရောက်မှု၌ ခြားနားသည်။

လောကီပရောဖက်တို့၏ ပရောဖက်ပြုချက်များကို ဖတ်ရှုခြင်းသည် အများ အားဖြင့် သမားရိုးကျ အရာနှင့်ဆိုင်ကြောင်းကို ဖော်ပြသည်။ သို့သော်လည်း သမ္မာ ကျမ်းစာ၏ ပရောဖက်ပြုချက်တို့သည် လူမျိုးများကို တွန်းလှန်ခြင်း၊ ခေတ်ကာလ ကုန်ဆုံးသော အချိန်၏အဖြစ်အပျက်များ၊ ယေရှုခရစ်တော် အကြည့်အရှုလာခြင်း စသည်တို့နှင့် ဆိုင်သည်။ ဝီလျံအက်ဖ်အာဘရိုက်က “ပရောဖက် ပြည့်စုံခြင်းသည် စစ်မှန်သော ပရောဖက်တစ်ပါးဖြစ်ကြောင်း အရေးကြီးသည့် အတည်ပြုချက်ဖြစ် သည်။ ပရောဖက် တစ်ပါး၌ အရေးကြီးဆုံးသောအရာမှာ ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့် ပရော ဖက်ဟောပြောသောသတင်း၏ ဘာသာရေး၌ လိုတရ ပြည့်စုံခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

တစ်ကမ္ဘာလုံးမှ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာဖြစ်သော ပြည့်စုံမှု၊ ယနေ့ ခေတ်သစ် အစ္စရေးတည်ထောင်ရေးစသော သမ္မာကျမ်းစာထဲ၌ရှိသည့် အဓိကပရောဖက် ပြုချက်များမှတ်စုကို စဉ်းစားကြပါစို့။

ခေတ်သစ်အစ္စရေး၏ တိုးတက်မှု -၂၀ရာစုနှစ်၏ အရေးပါအရာရောက် ဆုံးသော ပရောဖက်ပြုခြင်း၏ ပြည့်စုံမှု။ ၁၉၆၇ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ၏ (၆)ရက် စစ်ပွဲအပြီး ရက်ပေါင်း (၉၀)အကြာတွင် ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်သည် အစ္စရေးသို့ ပထမ ဆုံးအကြိမ် သွားရမည့်အချိန်ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်သည် အသံသွင်း တိတ်ရီကော်ဒါ တစ်ခုယူ၍ တတ်နိုင်သလောက် လူတို့ကို “အစ္စရေးတို့ အနိုင်ရလောက်အောင် မှတ်သားလောက်သည့် အောင်မြင်မှုကို သင်မည်သို့ ထင်မှတ်သနည်း”ဟူ၍ အခြေခံ

မေးခွန်းတစ်ခုကို မေးသည်။ တက္ကစီကား မောင်းသမားများ၊ အစိုးရမည့်လမ်းညွှန်များ၊ စစ်ဝတ်စုံနှင့်စစ်သားများ၊ လမ်းမပေါ်ရှိ လူများစသည်တို့က ဂွကျသာလူများ သတိတစ်ဘက်၌ အများအပြားရှိကြောင်း လျင်မြင်စွာ ပြောပြသည်။ အာရပ်သန်းပေါင်း (၅၀) တို့သည် ဂျူးနှစ်သန်းတို့ကို မြေထဲပင်လယ်ထဲသို့ မောင်းထုတ်ရန် ရည်ရွယ်ကြ သည်။ သို့သော် စိတ်ဝမ်းမကွဲသော သဘောတူညီချက်တစ်ခု ရှိသည်။ “ဘုရား သခင်သည် ထိုအောင်မြင်မှုကို ပေးမည်”ဟု ဆိုကြ၏။ စစ်လက်နက်ပစ္စည်း၊ ကောင်းမွန်သည့်တပ်ဆင်မှု၊ ပို၍ကောင်းသည့် နည်းပရိယာယ် သို့မဟုတ် မိုက်ရဲခြင်းစသည်တို့ကို မေ့ပျောက်ကြသည်။သူတို့၏မိဘများသည် လူအများ သေကြေပျက်စီးခြင်း၏ သားကောင် မိဘ များကို ခေါ်သွားကြသည့်နေ့မှစ၍ ဗိမာန်တော်၏ အနောက်ဘက် အုတ်နံရံ၌မှီ၍ရပ်ကြ သည့်နေ့အထိတိုင်အောင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် မငိုခဲ့ရဘဲ အတိတ်က ဗိမာန်တော်၏ အုတ်မြစ်ပတ်လည်၌ ရပ်ကြသောအခါ ရှင်းပြ၍ မရသည့်အရာတစ်ခု၊ အဖြစ်အပျက် တစ်ခု၊ မျက်ရည်များနှင့် စိတ်ခံစားမှုများ သည် အတွင်းဖက် နက်နဲသောအရာ၏ ကြေကွဲမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ –

အရှည်ပေ(၁၅၀)နှင့်အမြင့်ပေ(၉၀)ရှိ၍ ပထမရာစုနှစ်ဗိမာန်တော် အုတ်မြစ်၏ အကြွင်းအကျန် ဖြစ်၍ကိရန်ချိုးကိုအပေါ်စီးမှ ကြည့်နေသည့် ကျောက်နံရံသည် မည်မျှ ဆွဲဆောင်မှုရှိပါသနည်း။ ရှောလမုန်မှ အစပြု တည်ဆောက်၍ ဗာဗုလုန်လူများက ဖျက်ဆီးကာ ဇေရုပဗေလ လက်ထပ် ဖမ်းဆီးခေါ်သွားခြင်း ခံပြီးနောက်မှ ပြန်၍ တည်ဆောက်ပြီး ဘီစီ၂၀ခန့်တွင် မဟာဟေရုဒ်က ချဲ့၍ ပြန်လည်အလှဆင်ထားသည့် ဗိမာန်တော်ကြီးသည် ဤနေရာ၌ တည်ရှိနေသည်၊ ဤနေရာ၌ပင်လျှင် အသန့်ရှင်းဆုံး ဌာနနှင့် ပဋိညာဉ်သေတ္တာရှိသည်။ ၎င်းသည် သန့်ရှင်းသော ဘုရားသခင်နှင့် လူတို့၏ တွေ့ဆုံရာနေရာဖြစ်သည်။ မင်း

သင့်အနေဖြင့် “အစ္စရေးတွေ ဘာကြောင့် ဒီလောက်တောင် ထူးခြားတာလဲ” ဟု အံ့ဩကောင်း အံ့ဩပါလိမ့်မည်။ ၎င်းသည် ကြီးမားသော တိုင်းပြည်တစ်ပြည် မဟုတ်ပါ။ သေးငယ်ကျဉ်မြောင်းသော တိုင်းပြည်တစ်ခု ဖြစ်၍ မြေထဲပင်လယ်နှင့် အာရေဗျ သဲကန္တာရတို့က ကြားညှပ်ထားသည်။ သို့ရာတွင် ခေတ်သစ် အစ္စရေးနိုင်ငံ တည်ထောင်ခြင်းနှင့် ကမ္ဘာမြေမျက်နှာပြင်ပေါ်၌ ပျံ့နှံ့သောလူမျိုးတစ်မျိုးသည် မိမိတို့၏ နေရင်းဒေသသို့ပြန်လာ၍ သမ္မာကျမ်းစာ၏ စိတ်အနှောင့်အယှက်အဖြစ်ရဆုံးနှင့် မတ်သားလောက် သည့် ပရောဖက်ပြုချက်တစ်ခု အသက်ဝင်လာခြင်းသည် သမိုင်းတစ်လျှောက်လုံး၌ တစ်ခါမှ မဖြစ်ဘူးသော အရာဖြစ်သည်။ ထိုအရာသည် ကုန်လွန်ခဲ့ စာစနစ်၌ ပြည့်စုံခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ အစ္စရေးပြန်လည် တည်ထောင် ခြင်း၏ အရေးကြီး တယ် အကြောင်းကို နားလည်ရန်အတွက် သမိုင်း၏ အဆင်သင့် တိုးတက်မှုတစ်ခုကို သင်သိရန် လိုအပ်သည်။ ခရစ်သက္ကရာဇ် ၇ဝတွင် ယေရုရှလင်မြို့ပျက်စီးပြီး ဗိမာန်တော် ဖျက်ခြင်းခံရပြီးနောက် ဂျူးလူမျိုးတို့သည် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းလုံးသို့ ပြန့်နှံ့သွားကြသည်။ အချို့တို့သည် အီဂျစ်ပြည်သို့သွားကြသည်။ အချို့တို့သည် ဥရောပသို့ သွားကြသည်။

အချို့တို့သည် အာရှသို့သွားကြသည်။ သူတို့သွားသည့် နေရာတိုင်း၌လည်း ထိုကျမ်းတည်းဟူသော ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို သူတို့နှင့်အတူ ယူသွားကြသည်။ “နောက်နှစ်၌ ယေရုရှင်လင်မှာ”ဟူသော စကားနှင့် ပဿခါပွဲကို ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာ ကျင်းပကြသည်။ ထိုမျှော်လင့်ချက်သည် တစ်ခါမှ သေဆုံးမသွားပါ။ ထိုအချိန်တွင် သန့်ရှင်းသောဌာနမှ ဘုရားမဲ့တရားမဲ့သူများကို မောင်းထုတ်ရန် ရည်ရွယ်သည့် အလယ်ခေတ် ခရူးဆိတ် စစ်ပွဲအပါအဝင် ရာပေါင်းများစွာတို့ သည် ယေရုရှလင်မြို့ကို အကြိမ်ပေါင်း(၄၃)ကြိမ်တိုင်တိုင် ဖြိုဖျက်မှောက်လှန်ခဲ့ကြသည်။

သို့သော် ၁၈၉၇ခုနှစ်တွင် ဘုရားသခင်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါ အသုံးပြုရန် လျာထားသည့်သူနှင့်မတူသည့် ဘုရားကိုမယုံကြည်သူ သီအိုဒါ ဟာဗဲလ်သည် ဆွစ်ဇာလန်ပြည် ဗာဆဲလ်မြို့၌ ပထမဦးဆုံးသော ဂျူးလူမျိုး ကွန်ကရက်ကို ဖိတ်ခေါ် သည်။ နာမည်ကျော်ကြားသော ဂျူးတို့သည် ဂျူးလူမျိုးတို့အတွက် ကိုယ်ပိုင် တိုင်းပြည် ရှိလျှင် ထူးဆန်းမည့်ပုံကို ဆွေးနွေး ရန် တစ်ကမ္ဘာလုံးမှ ရောက်လာကြသည်။

ဗစ်တာဟူးဂိုးက “အချိန်ရောက်လာပြီဟု သိခြင်းလောက် အရှိန်တန်ခိုး ကြီးသည့် အရာတစ်ခုမှ ကမ္ဘာ၌မရှိပါ” ဟု တစ်ခါကဆိုခဲ့သည်။ မြောက်ပိုင်းတွင် လက်ဘနွန်နှင့် ဆီးရီးယား အနောက်ပိုင်းတွင် အီဂျစ်ပြည် ထိုအကြားရှိ သေးငယ်သော နယ်ပယ်ထဲသို့ဝင်ရန် ထိုစကားသည် ဂျူးများ ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ နိုးထမှု တွန်းအား ဖြစ်စေသည်။ ထို့နောက် တစ်ချိန်က သူတို့ဘိုးဘေးများထွက်ပြေး၍ ပစ်ထားခဲ့သည့် ပြည်သို့ တစိမ့်စိမ့် ပြန်လာကြသည်။ ဒေသခံအာရပ်များက အဖိုးမတန်ဟုယူဆသော မြေကွက်များကို ဝယ်ယူကြသည်။ ထိုမြေကွက်တို့သည် ခြင်နှင့်ငှက်ဖျား သောင်းကျန်း သည့် ရွှံ့နွံထူသောမြေကွက်များဖြစ်သော်လည်း မတန်တဆဈေးနှင့် ဝယ်လေ့ရှိကြ သည်။ လာဝယ်သည့်ဂျူးတို့အား မြေကွက်ရောင်းသူတို့သည် နောက်ပိုင်းတွင် လဘက်ရည်ဆိုင်၌ထိုင်ကာ ပျက်ပြုန်းနေသည့် အတွက် သူတို့ပေးချေသည့် တန်ဘိုးအတွက် ပြက်ရယ်ပြုကြသည်။ သို့သော် ရွံ့နွံတို့ကို တူးဖော်၍ အပင်များကိုစိုက်။ကျောက်များကိုတူးဖော်၊ မြေကြီးကိုထယ်ထိုးစသည့် ဂျူးတို့၏မဆုတ်မနစ်ကြိုးစားမှုကို တွေ့ကြသောအခါ သူတို့၏အပြုံး မျက်နှာသည် တစ်ခဏအတွင်း ကွယ်ပျောက်သွားတော့သည်။ ရောဂါနှင့်ဖျားနာခြင်းကို အဆက်မပြတ် တိုက်ထုတ်ရင်း ဝင်လာသော ဂျူးတို့သည် တစ်ခါက ယေရှုသိမ်းပိုက်ထားသည့် ဤမြေပေါ်၌ ခြေကုပ်တစ်ခု ရရှိသွား ကြသည်။

တချိန်တည်းမှာပင် အာသာဂျိမ်းတာလ်ဖေါဟုခေါ်သော လူတစ်ယောက်ကဗြိတိန်၌ကြီးပြင်းလာသည်။ သူသည်အင်္ဂလိကန်အသင်းတော်သို့ တက်ရာ၊ အဲဗင် ဂျယ်လီကယ်ဘုန်းကြီးတစ်ပါးက နောက်ဆုံးတွင် ဂျူးတိုသည် ကတိထားသာပြည်သို့ ဝင်ရောက် လာကြမည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာက ပြောကြောင်း သူ၏အသင်း သားများကို ပြောပြသည်။ ဘာလ်ဖါ၏စိတ်ထဲ၌ ထိုမျိုးစေ့ကျလာရာ ဘယ်တော့မှ မမေ့တော့ပါ။

ပထမကမ္ဘာစစ်ကြီးသည်လူ့အသက်ပေါင်း(၁၃) သန်းကိုနှုတ်ယူရာဤတိုက်ခိုက်မှုပြီးသွားပြီးနောက်ဆေးမီးတီးကိုဆန့်ကျင်မှုသည်အရုပ်ဆိုးစွာရှုံးနိမ့်သောနိုင်ငံရေးသမားများအနေနှင့်အတူအရုပ်ဆုံးစွာပေါ်ထွက်လာသည်ဟုဂျူးများကအပြစ်တင်ဝေဖန်ကြသည်။စစ်ပြီးသော်စီးပွားရေးမအောင်မြင်မှုကြောင့်အထူးသဖြင့်ဘဏ်လုပ်ငန်းရှင်များနှင့်စက်မှုလုပ်ငန်းရှင်များကအပြစ်တင်ဝေဖန်ကြသည်။စစ်ပြီးသွားသောအခါဗြိတိသျှတပ်တို့ကိုဦးဆောင်သောဗိုလ်ချုပ်အလင်ဘီသည်ယေရုရှလင်မှတူရကီလူမျိုးတို့ကိုမြို့ထဲသို့ချီတက်စေပြီးမြင်းဖြူစီးလျက်သွားသည်။သူသည်အချုပ်အနှောင်မှလွတ်မြောက်စေသူအဖြစ်မိမိကိုယ်ကိုမြင်သည်။

ယခုအချိန်တွင် ဗြိတိသျှ၏ဝန်ကြီးချုပ်ဖြစ်လာသော လော့ဒ်ဗာဖောသည် စစ်ပုံအပေါ်၌ အဓိဌါန်ပြုသောသူ၏ အမိန့်တွင်သူ၏ အင်္ဂလိကန် သင်းအုပ်ဆရာ ပြောသော ဂျူးတို့ပြန်လာခြင်းကို သတိရကာ ဂျူးလူမျိုးများ အတွက် ဇာတိမြေ တည်ထောင်ပေးရန် ဗြိတိသျှဘုရင်မကို တိုက်တွန်းအားပေးသည်။ စာရွက်ဖြူဟု ခေါ်သော နေရာအရပ်နှင့်ဆိုင်သော စာရွက်တစ်ရွက်ဆောင်ရွက်ရန်အတွက် လော့ဘာလ်ဖာ၌ တာဝန်ရှိသည်။ ၎င်းသည် အကြမ်းအားဖြင့် တရားဝင် မဟုတ် သော်လည်း ဗြိတိသျှအစိုးရ၏စေတနာကို ဖော်ပြခြင်း တစ်ခုဖြစ်သည်။ “ဘုရင်မ အနေနှင့် ဂျူးလူမျိုးတို့ သည် ဇာတိမြေတစ်ခုရှိရန် ခွင့်ပြုသည်” ထိုအချိန်မှာ ၁၉၁၇ ခုနှစ်ဖြစ်သည်။ ဘာလ်ဖာ ကြေညာစာတမ်းဟုခေါ်သည့် စာတမ်းတစ်ခု ပြုလုပ် ခြင်းသည် ယနေ့အစ္စရေးပြည်ဖြစ်လာရန်အတွက် အရေးပါ၍ အဓိပ္ပါယ်နှင့်ပြည့်ဝသည့် အရာတစ်ခုဖြစ်လာသည်။

ဂျာမဏီပြည်၌ မခံနိုင်လောက်အောင်ကြမ်းတမ်းသည့် စစ်ဒဏ်ကို ခံနေရ သည်။ စီးပွားရေးမှာလည်း ချည့်နဲ့နေသည်။ ပြန်လည်ပြုပြင်ခြင်း လုပ်ငန်းများသည် လူတို့ကိုမနားမနေဖြစ်စေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဗီယက်နမ်၌ ကျောင်းသားတစ်ယောက် ဖြစ်နေသေးသည့် အဒေါ့ဖ် ဟစ်တလာသည် တစ်နေ့သောအခါ လမ်းမကြီးဘက်သို့ လမ်းလျှောက် ထွက်ခိုက် ဂျူးလူမျိုးဘုန်းကြီးတစ်ပါးသည် ဂျူးဘုန်းတော်ကြီးတို့၏ အစဉ်အလာဝတ်ရုံနက်ကို ဝတ်လျှက် သူဖတ်နေသည့် စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဆွဲ၍

ထိုလူငယ်ကျောင်းသားကို မမြင်သောကြောင့် အပြင်းထန် တိုက်မိသည်။ ဟစ်တလာ တစ်ယောက် ကိုယ့်ကိုကိုယ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ရွံ့ဗွက်အိုင်တစ်ခုထဲသို့ ကျသွားသည်။ ပြန်၍ထလာသောအခါ ဟစ်တလာက ထိုဘုန်းကြီးအား သူ၏လက်သီးကိုဆုပ်ပြလျက် ကျိန်ဆဲကာ တစ်နေ့သောအခါ ဥရောပမှာရှိသည့် ဂျူးအားလုံးကို သတ်မည်ဟုကျိန်ဆို ခဲ့သည်။

ဤလူငယ်၌ ဂျူးလူမျိုးအပေါ်၌ ခါးခါးသီးသီး ဆန့်ကျင်မှု ဘယ်လို ဖြစ်ပေါ်လာ သည်ကို အတိအကျမသိရသော်လည်း သူ၏မုန်းတီးမှု၊ ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့် အသိတရားမဲ့နတ်ဆိုး၏စိတ်သည် ကမ္ဘာကြီး တစ်ခုလုံးကို ရှုပ်ထွေးစေပြီး ပျက်စီး ဆုံးရှုံးမှု ကြီးမားသည့် စစ်ပွဲတစ်ခု ဖြစ်စေသည်။

ဥရောပ၌ရှိသောသုံ့ပန်းစခန်းများ၌ဂျူးလူမျိုး(၆)သန်းခန့်သေဆုံးကြသည်။အကြောင်းမှာဂျာမဏီ၏စီးပွားရေးဆုံးရှုံးမှုတရားခံဖြစ်သောလူမျိုးတစ်မျိုးကိုဟစ်တလာကဖယ်ရှားရန်ရည်ရွယ်လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။သင်ယနေ့တွင်သေဆုံးသောသူတို့ကိုအမှတ်ရစေသည့်အထိမ်းအမှတ်တို့ကို Auschwitz şę Birkenu sə$: Dachau OZOS:6mê:1 Mauthausens လည်းကောင်းတွေ့ရှိသည်။သို့သော်လည်းရာဂဏန်းရှိသောသုံ့ပန်းစခန်း၏ကျယ်ပြန့်သောလုပ်ဆောင်မှုကို မြေပုံပေါ်၌သင်တွေ့ရသော်လည်းထိုစခန်း၏ကြောက်မက်ဖွယ်ရာအတိုင်းအတာတို့ကိုသင်သိနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။များစွာသောသူတို့သည်ထိုစခန်းများ၌သေဆုံးကြသည်။ကပပ်

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ပြီးနောက် အာဂျင်တီးနားနှင့် အခြားဒေသများတွင် ဂျူးလူမျိုး များ နေထိုင်ရာဒေသ တစ်ခုအဖြစ် တည်ထောင်ရန်အတွက် ဇီယွန်ဝါဒီများ ကမ်းလှမ်း ခံရသည်။ သို့သော် တစ်ကမ္ဘာလုံးရှိ ဘာသာရေးနယ်ပယ်နှင့် အပြင်နယ်ပယ် နှစ်ရပ်လုံးမှ ဂျူးလူမျိုးများ၏ နှလုံးသားထဲတွင် အာဗြဟံက သူ့သား ဣဇက်အား ယဇ်ပူဇော်ရာ မောရိယတောင်တည်ရှိရာ ရှောလမုန် တည်ဆောက်ခဲ့သော ကြီးကျယ် ခမ်းနားသည့် ဗိမာန်တော် တည်ရှိရာ၊ ဒါဝိဒ်၏ မြို့တော်တည်ရှိရာ အစ္စရေးနိုင်ငံကိုသာ ပြန်လိုချင်ကြသည်။ ဤအရပ်သည် အခြားသော ဒေသများနှင့်မတူနိုင်ပါ။ ဤမြေသည် သူတို့၏၊ ထို့ကြောင့် ပြန်လိုချင်သည်ဟု အကြောင်းပြသည်။

ထိုအချိန်တွင် လီသူရေးနီးယန်းဂျူးတစ်ယောက်ဖြစ်သူ ဧလိဇာဘင် – ရေဟူးဒါသည် ယေရုရှလင်သို့ ပြောင်းရွှေ့လာသည်။ ရောက်သောအခါ ဟေဗြဲဘာသာ စကားမှအပ အခြားဘာသာစကား မပြောရန် ဆုံးဖြတ်သည်။ ထိုဘာသာစကားမှာဟေရှာယအပါအဝင် အခြားသောပရောဖက်များပြောသော ဘာသာစကားဖြစ်သည်။ ဥရောပအရှေ့ပိုင်း၌ ဂျူးအများစုပြောသော ဟေဗြဲ၊ ဂျာမန်နှင့် ဘောလ်တို့ စလားဗစ်တို့ ပြောသော ရဟူဒီ(ဂျူး)စကားမှာ ကျမ်းစာ၏ဘာသာစကား မဟုတ်ဟု ကြေညာသည်။ “သူ၏ပထမသား ဘင်ဇိအုန်ဘင်ယေ ဟူးဒါး (သို့မဟုတ် တမာ-ဘင်အဗစ်) သည် ၁၈၈၂ တွင် မွေးဖွား၍ ဘင်ယေဟူးဒါးသည် သူ၏ကလေးအား ခေတ်သစ်သမိုင်း၌ ဟေဗြဲစကား ပထမဦးဆုံးပြောသော ကလေးဖြစ်အောင် ပျိုးထောင်မည်ဟု သူ၏ဇနီး ဒေဝေါရအား ကတိပေးသည်”ဟုဂျက်ဖဲလ်မင်း ကရေးသည်။ သူသည် ကျမ်းစာဆိုင်ရာ ဟေဗြဲ ဘာသာစကား ပြန်လည်မွေးဖွားရှင်သန်လာစေရန် တစ်ကိုယ်တည်း တိုက်ပွဲ ဝင်ခဲ့သည်။ ကမ္ဘာ၌ မသုံးတော့ဘဲ ပထမဦးဆုံး ပြန်လည်ရှင်သန်လာခဲ့သည့် တစ်ခုတည်းသော ဘာသာစကားဖြစ်သည်။ ။

ဟေဗြဲဘာသာစကား၌ “ပလပ်စတစ်” သို့မဟုတ် တိကျစွာပြော၍ မရသော အရာများကို ရှင်းပြရန် တိကျသောစကားလုံးမရှိသည်များကို ဘင်ရေဟူးဒါက တီထွင် ဖန်တီးသည်။ သူအောင်မြင်၍ နောက်ဆုံးတွင် ဟေဗြဲစကားသည် အစ္စရေး၏ ရုံးသုံး စကား ဖြစ်လာသည်။ ၎င်းတို့သည် ခေတ်သစ်ဟေဗြဲဘာသာစကား၏ အသုံးအနှုန်းများ ဖြစ်လာသည်။ ဧလိယနှင့် ဒံယေလတို့သည် ပြန်၍ အသက်ရှင်လာကြပြီး ဥပုသ်နေ့ အပြီး စနေနေ့ညနေတွင် တဲလ်အဗစ်မြို့၏ Dizengoff လမ်းမကြီးအတိုင်း သွားကြကာ ရာစုနှစ်များစွာ ပြောခဲ့သောဘာသာစကားအတိုင်း စားသောက်ဆိုင်ရှိ မီနူးများကို ကြည့်ရင်း၊ စားရင်း ယေရုရှလင်ပိုစုံ သတင်းစာကို ဖတ်နိုင်ကြမည် ဖြစ်သည်။

နောက်ဆုံးတွင် လူထု၏ထင်မြင်ယူဆချက်ပိုင်းရောက်လာသည်။ ၁၉၄၈ ခုနှစ် မေ၁၄ရက်နေ့ညနေ၄ဝဝနာရီ ဥပုဒ်မစမှီအချိန်တွင် ဒေးဗစ်ဘင်ဂူရီးယန်သည် တဲလ်အဗစ်မြို့ Rothschild Boulevard ဒေသရှိ ပန်းချီပြတိုက်၌ရှိသော ခုံတန်းရှည် သို့ လျှောက်လာပြီး တည်ငြိမ်ပြတ်သားသော်လည်း ပြင်းထန်သော စိတ်ခံစားချက်နှင့် ပြည့်သောအသံဖြင့် အစ္စရေးနိုင်ငံဟု ခေါ်ရမည်ဟူသော ဂျူနိုင်ငံ တည်ဆောက်သည့် ကြေညာချက်ဖြစ်သော လွတ်လပ်ရေးကြေညာစာတမ်းကို ဖတ်ကြားသည်။ အခန်းထဲ တွင် သမိုင်းတွင်မည့်အရာကိုမြင်သည့် လူပေါင်း နှစ်ရာရှိသည်။ သူတို့သည် လက်ခုပ်ဩဘာ ပေးကြသည်။ ထို့နောက် ငိုကြွေးကြသည်။ ထို့နောက် နိုင်ငံတော် သီချင်းဖြစ်လာမည်။ Hatikvah(မျှော်လင့်ခြင်း) သီချင်းကို မည်သူမျှ ပြောစရာမလိုဘဲ အလို အလျောက် သီဆိုကြသည်။ အပြင်ဘက်၌ လူထုကြီးသည် စုဝေးနေသည်။ စစ်သားတို့သည် ခေါင်မိုးပေါ်၌ရှိကြ၍ စတင်းဂန်းစက်သေနတ်တို့ကို အသင့်မောင်းတင်ထားကြသည်။ လူထုကြီးအတွင်း အကြမ်းဖက်သမား များရှိ၊မရှိ စောင့်ကြည့် ကြသည်။ ဘင်ဂူရီးယန်း မိန့်ခွန်းပြောနေစဉ် အပြင်ဘက်၌ သေနတ်ဖောက်သံ ကြားရ သည်။ လွတ်လပ်ရေး စစ်ပွဲအစပြုသည်။ အာရပ်နိုင်ငံများ၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုမှာ ဟစ်တလာ ကြိုးစားခဲ့သည့်အလုပ်ကို ပြီးစီးအောင်မြင်စေရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ အာဗြဟံမှ ဆင်းသက်လာသော ဆွေစဉ်မျိုးဆက်များကို လုံးလုံး ဖျက်ဆီးပစ်ရန် ဖြစ် သည်။

ယနေ့ခေတ်အစ္စရေးပြည်သည် ပရောဖက်ပြုချက်ပြည့်စုံခြင်း နှင့် မည်သို့ ဆက်စပ်ပါသနည်း။ ခရစ်တော်မတိုင်မီ (၇)ရာစုက ဟေရှာယသည် အံ့ဩဖွယ်ကောင်းသော ပရောဖက်ပြုချက်တစ်ခုကို ရေးမှတ် ထားသည်။ ထိုပရောဖက်ပြုချက်၏ တန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံသော စာကြောင်းတစ်ကြောင်းက တစ်ကမ္ဘာလုံး မှာရှိသော ဂျူး အားလုံးတို့၏စိတ် နှလုံးထဲတွင် တိမ်ကောပြီးသွေ့ခြောက်သည့် တိုင်းပြည်သို့ ပြန်လာရန် မဖော်ပြနိုင်သော စိတ်ဆွဲဆောင်မှုရှိကြောင်း သက်သေထူသည်။ ဟေရှာယက “ထိုကာလ၌ ထာဝရဘုရား သည် လက်တော်ကိုဆန်၍ ကျန်ကြွင်းသော ကိုယ်တော်၏ လူတို့ကို အာရှုရိပြည်၊ အဲဂုတ္တုပြည်၊ ပါသရုပြည်၊ ကုရှပြည်။ ဧလံပြည်၊ ရှိနာပြည်၊ ဟာမတ်ပြည်၊ ပင်လယ်တစ်ဖက်၌ရှိသော ပြည်များတို့မှ ကယ်ယူခြင်းငှါ တဖန် ပြုတော်မူလိမ့်မည်”ဟုဆို၏(ဟေရှာယ၊၁၁၁၁)။

ဤပရောဖက်ပြည့်စုံလာပုံကို ပို၍နီးနီးကပ်ကပ် ကြည့်ကြပါစို့။ ဘီစီ(၆ဝ၃) တွင် ဗာဗုလုန်ဘုရင် နေဗုခက်နေဇာသည် ယေရုရှလင်မြို့ကို ဝန်းရံလုပ်ကြံကာ နောက်ဆုံးတွင်မြို့ကို ဖျက်ဆီးပြီး(၅၈၆ဘီစီ) ချောမော လှပသော လူငယ်တို့ကို ဗာဗုလုန်သို့ ခေါ်သွားသည်။ မြို့ပျက်စီးမည်ကို ကြိုတင်ဟောပြောခဲ့သည့် ပရောဖက်ယေရမိကသူတို့သည် အနှစ်(၇၀) ပတ်လုံး ချုပ်ထားခြင်းခံရကြမည်ဟု သူက “ဤပြည် တစ်လျှောက်လုံးသည် လူဆိတ်ညံရာ၊ အံ့ဩဖွယ်ရာဖြစ်လိမ့်မည်။ ဤလူမျိုးတို့သည် အနှစ်(၇ဝ)ပတ်လုံး ဗာဗုလုန်ရှင်ဘုရင်၏ အမှုကို ဆောင်ရွက်ရကြလိမ့်မည်။ ထာဝရ ဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား အနှစ်ခုနစ် ဆယ်စေ့သောအခါ ဗာဗုလုန်ရှင်ဘုရင်နှင့် သူ၏နိုင်ငံတည်းဟူသော ခါလဒဲတိုင်းနိုင်ငံ၏ အပြစ်ကြောင့် ငါသည် သူတို့ကို ဒဏ်ပေး၍ထိုနိုင်ငံကိုအစဉ်အမြဲ ဆိတ်ညံရာဖြစ်စေမည်”(ယေရမိ၊၂၀၁၁-၁၂)ဟူ၍ ရေးသည်။

ထိုနေ့၌ ဗာဗုလုန်မြို့ကြီးကိုဖြတ်သန်း စီးဆင်းသည့် တိုင်းဂရစ်မြစ်ကြီးကို ရေလွှဲလိုက်၍ရှင်ဘုရင်သည်လည်း ပွဲကျင်းပနေသောအချိန်တွင် မေဒီးစ်နှင့် ပါရှန်း

တပ်များသည် ရေခမ်းသွားပြီဖြစ်သော တိုင်းဂရစ်မြစ် တပ်ပြင်မှနေ၍ မြို့ရိုးအောက်သို့ တိုးဝင်၍ မြို့စောင့်တပ်ကို တွန်းလှန်ဖြိုဖျက်၍ မြို့ကို သိမ်းပိုက်သောအခါ၌ ရောက်လာ သည်။ ရှင်ဘုရင်အသစ်ကုရုမင်းသည် ငြိမ်းချမ်းစေလိုသောကြောင့် ဂျူးတို့ကို ပြန်သွား ခွင့်ပြုသည့် အမိန့်ပြန်တမ်းတစ်ခုကိုထုတ်သည်။ အချိန်မှာ ချုပ်ထားခြင်းခံရအပြီး အနှစ်ခုနှစ်ဆယ်ဖြစ်သည်။

သူတို့သည် ဧဇရနှင့်နေဟမိလက်ထက်၌ သူတို့၏နေရင်းတိုင်း ပြည်သို့ ပြန်သွားကြသောအခါ ဟေရှာယပြောသော ပထမအကြိမ် နေရင်းပြည်သို့ပြန်သွားခြင်း ဖြစ်သည်။ တစ်ခါက ဘိုးဘေးကြီးများ နင်းခဲ့သည့်မြေသို့ တစ်ကမ္ဘာလုံးမှနေ၍ လေယာဉ်တစ်စီးပြီးတစ်စီး ထွက်လာကြသည့်တိုင်အောင် နှစ်ဆယ်ရာစုနှစ်အထိ ဒုတိယအကြိမ် ပြည်တော်ဝင်မှတ်တမ်းမရှိပါ။

ကျွန်တော်၏စာကြည့်တိုက်တွင် ကျွန်တော်၏ယောက္ခထီး ဂိုင်း-ပီ-ဒစ်ဖီးလ် သူများထံမှ လက်ဆင့်ကမ်းရခဲ့ သည့် စာမျက်နှာ(၇၄)ရှိသော အမျိုး အမည်မသိသည့် စာအုပ်သေးလေးတစ်အုပ်ရှိသည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူ့ထံမှ ကျွန်တော်အမွေရခဲ့သည်။ မျက်နှာဖုံးအတွင်းဘက်၌ ရေးထားသော စာအုပ်တန်ဖိုးမှာ ၎င်းကိုရေးသည့် ၁၉၄၂ ခုနှစ်တွင် ဒေါ်လာ ပြားခြောက်ဆယ်ဖြစ်ပါသည်။ ၎င်း၏တန်ဖိုး အမှန်ကိုကန့် သတ်ထား သည်။ ထိုစာအုပ်ကို ယူပြီးဖတ်သည့်အခါတိုင်း၌ ကျွန်တော် ပြုံးမိပါသည်။ အဘယ့်ကြောင့်နည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ၁၉၄၁ခုနှစ်သည် အမေရိကန်လူမျိုးဖြစ်သော ကျွန်တော်တို့က မမေ့နိုင်သောနှစ် ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ ဂျပန်တို့သည် ပုလဲဆိပ်ကမ်းကို ဒီဇင်ဘာ(၇)ရက်နေ့၌ တိုက်ခိုက်သော ကြောင့်ဖြစ် သည်။ နောက်တစ်နေ့ ဒီဇင်ဘာ(၈)ရက်နေ့တွင် အမေရိကန် ကွန်ဂရက် လွှတ်တော် သည် ဂျပန်ကို စစ်ကြေညာသည်။ သုံးရက်ကြာသောအခါ ဂျာမဏီသည် အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုကို စစ်ကြေညာသည်။ ထိုအချက်သည် အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုကို ဥရောပ၌ ပါဝင်လှုပ်ရှားရန် ဖြစ်လာစေသည်။ ထိုကံကြမ္မာ နေ့ရက်များမတိုင်မီ ပရက်ဘတ်တီးရီးယန်သင်းအုပ်ဆရာ ရှေးဟောင်း သုတေသနပညာရှင်၊ သိပ္ပံပညာရှင် နှင့် ယုံကြည်ခြင်းကို ပြတ်သားစွာ ကာကွယ်သော သူတစ်ဦးဖြစ်သူ ဒေါက်တာ ဟာရီရင်မားကယခု ကျွန်တော် ပိုင်သည့် ဤစာအုပ်ကို “ပါလက်စတိုင်း ရောက်လာ မည့် မုန်တိုင်း၏ဗဟို”ဟု နာမည်ပေးသည်။

ရောက်လာမည့်အဖြစ်အပျက်တို့သည် သူတို့၏အရိပ်ကို ကြိုတင်၍ ချထား သည်ဟုရင်မာကယုံကြည်၍ ယေဇကျေလအခန်း၃၇-၃၉နှင့် အခြားသော ဓမ္မဟောင်း

ပရောဖက်ပြုချက်များကို အခြေပြုသည်။ အစ္စရေးကို သားဖွားဝေဒနာခံခြင်းအားဖြင့် ပြန်၍ မွေးဖွားရှင်သန်လာမည့် တိုင်းနိုင်ငံတစ်ခုအနေနှင့် သူမြင်သည်။ ဤစာအုပ်၏ အဆိုအရ ပါလက်စတိုင်းသည် ကမ္ဘာအများစုပါဝင် လှုပ်ရှားသည့် အကြီးအကျယ် တိုက်ခိုက်မှု ၌ ရှုပ်ထွေးလာကာ ထိုပြိုင်ဆိုင်တိုက် လှန်ခြင်းသည် ယနေ့ အစ္စရေးပြည် တည်ထောင်ခြင်းအားဖြင့် အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်မည်ဟူ၍ဖြစ်သည်။

ရင်မာ၏စာအုပ်ကို ရယ်စရာဖြစ်စေသောအရာမှာ မယုံကြည်သည့် လူ တစ်ယောက်က စာမျက်နှာများ၏ အစွန် မျဉ်းဘေး၌ ရေးသားသော မှတ်ချက်များ ပင်ဖြစ်သည်။ ထိုဝေဖန်ချက်၌ အောက်ပါတို့ ပါဝင်သည်။ “မည်သူ ပြောပါသနည်း၊ ဒါတွေဟာ မိုက်မဲတဲ့ တွေးခေါ်ခြင်း၊ တရားသေကြီး၊ ဓမ္မတာနှင့်ဆန့်ကျင်၍ တွေးခေါ် ခြင်းဘဲ” စသည်တို့ ဖြစ်သည်။

ရင်မာသည် သူ၏စာအုပ်ကို အောက်ပါအတိုင်း ပြော၍အဆုံးသတ်သည်။ယေဇကျေလကြိုတင်ပြောပြသည့် မုန်တိုင်းသည် ယခုပင်လျှင် အားယူနေရာ မည်သည့်အချိန်ဖြစ်လာမည်ကိုမည်သူမှမပြောနိုင်ပါ။ အသေချာဆုံးသောအရာ တစ်ခုမှာဤအရာဟာ ဖြစ်လာမည်။ နောက်ပြီး အလွန်စော၍ ရောက်လာနိုင် သည်။ သို့သော်ဤအရာသည်ဂျူးတို့ကိုအမြစ်ဖြုတ်ရန်ကမ္ဘာကကြိုးစားသည့် နောက်ဆုံးအကြိမ်ဖြစ်မည်မဟုတ်ပါ။

နောက်ဆုံးမုန်တိုင်း၏ မှောင်မဲသောတိမ်တိုက်ကြီးသည် ကျွန်တော်တို့ ရှေ့၌စုနေသကဲ့သို့ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်တော်တို့ မသိမမှတ်လိုက်ဘဲ လျင်မြန်လှသော အဖြစ်အပျက်တို့၏ သယ်ဆောင်သွားခြင်းကို ခွင့်မပြုပါ။ ဇာတိလူတို့၏စိတ်နှလုံးသည်အနာဂတ်၌ဖွင့်ပြမည့်အရာတို့ကိုကြောက်ရွံ့ခြင်း ဖြင့် အားနည်းသောအခါ၌ ယေရှုသည် တစ်ဖန် ကြွလာ၍ ကျွန်တော်တို့၏ကယ်တင်ခြင်းမှာ လည်းပြည့်စုံခါနီးပြီကိုသိရသောကြောင့် ကျွန်တော်တို့သည် ခေါင်းမော့နိုင်ကြမည်ဖြစ်သည်။ သခင်ယေရှု၊ အမြန်ကြွလာပါ။

ယုံမှားသံသယရှိသောသူတို့သည် သူတို့၏မယုံကြည်မှုကို ထင်ဟပ်စေမည့် စကားတို့ကို စာမျက်နှာ စွန်းမျဉ်းကြောင်းတစ်ဘက်၌ သူသည်မှောင်မိုက်ကို မမြင်၊ မျက်စိကန်းသောသူကို နာဇီ၏ အစုလိုက် အပြုံလိုက်သတ်ခြင်း ဆိုးကျိုးကိုဖြစ်စေသည့် များအား ရေဆူအမှတ် အထိ မုန်းတီးမှုဖြစ်လာသည့်အချိန်၌ ဥရောပအပေါ်၌ရှိသောနိမိတ်ပြည့် တိမ်တိုက်များဖြစ်သည်။ ၎င်းအားဖြင့် ဂျူးလူမျိုးတို့အတွက် နေရင်း ပြည်တစ်ခုရှိရန် ကောင်းကြောင်း လူထုကြီး၏အမြင်ကို ပြောင်းစေသည်။

၄။သမ္မာကျမ်းစာနှင့်လောကီပရောဖက်ပြုချက်တို့သည် ကျေနပ်စေခြင်း၌ ခြားနားသည်။

သမ္မာကျမ်းစာ၏ပရောဖက်ပြုချက်အများစုမှာ ကျေနပ်နှစ်သိမ့် စရာမရှိပါ။ သမ္မာကျမ်းစာ ပရောဖက် ပြုချက်များစွာတို့သည် အရိုးအဆစ် ထိခိုက်၍ ရှေ့၌ရှိသော မှောင်မိုက်ခက်ခဲမည့်နေ့ရက်တို့ကို ကောက် ကြောင်းရေးဆွဲသည်။ သင်သည် အသက် မရှင် အမှန်တကယ် သေရမည်။ သို့မဟုတ် “သင့်အား ဗာဗုလုန် များက မှောက်လှန် ဖျက်ဆီးမည်။ သင်၏သားသမီးတို့သည် ဖမ်းသွား ခေါ်ဆောင်ခြင်းကို ခံရမည်။ သင်သည်လည်း ဓါးနှင့်အသေသတ်ခြင်း ခံရမည်” ဟူသော ပရောဖက်ပြုချက်များစွာ တို့ကို ဓမ္မဟောင်း ကျမ်း၌ တွေ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် မှောင်မိုက်ခြင်း၊ မဲမှောင်ခြင်းတို့သည် ယေရမိ၏ပရောဖက် စကားများ ဖြစ်ပြီး ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်းပုံပြင်များ Jeremiah ဟူသော အသုံးအနှုန်း သည် မှောင်မိုက်မဲမှောင်ခြင်းကို ကိုယ်စားပြုသည်။

၅။ ကျမ်းစာပရောဖက်ပြုချက်နှင့်လောကီ ပရောဖက်ပြုချက်တို့သည် မှန်ကန် တိကျမ၌ ခြားနားသည်။

မိုးရာသီ၌ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်စွာ ခရီးသွားသော ခရီးသည်တစ်ယောက်သည် ဒေသခံတစ်ယောက်အား “မိုးရွာတာစဲဘူးပါသလား” ဟုမေးရာ ထိုဒေသခံက စဲတတ်ပါတယ်” ဟု ဆို၏။ မှန်ပါ၏။ သို့သော် သူက “ဤနေ့ခင်း သုံးနာရီအချိန်ကစပြီး နောက်တစ်ပတ်အထိ နေသာမှာပါ”ဟု ပြောပါက သင်သည် မှန်သည်ဟု စိတ်ထဲ၌ စိတ်ဝင်စားမည်လော။ သို့သော် သူသည်ထိုအချိန်၌ တစ်ရာရာခိုင်နှုန်း မှန်မည်ဆိုပါက ဤလူက အကြားအမြင်ရသောသူဖြစ်သည်။ သူသည် မိုးလေဝသဌာနထက်ပို၍ သိသည် ဟု သင်ပြောမည်ဖြစ်သည်။ မောရှေ၏ ပညတ်တရားအောက်၌ မိစ္ဆာ ပရောဖက်တစ်ယောက်သည် သူပြောသောစကားအတွက် သူ၏ အသက်ကို ပေးရ သည်။ ထိုအရာက မိစ္ဆာပရောဖက်တစ်ယောက်သည် သူပြောသောစကားအတွက် သူ၏အသက်ကိုပေးရသည်။ ထိုအရာသည် မိစ္ဆာပရောဖက်တစ်ပါးက “ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူသည်ကား”ဟု မပြောမီ နှစ်ခါ စဉ်းစားနိုင်သည့် အရာပင်ဖြစ်သည် ။ (တရားဟော ၊၁၈း၂၂)။

နယ်လှည့်ဆက်ကပ်အဖွဲ့နှင့် ရောနှောအခေါ်ခံရသည့် ပီ-တီ – အာနွမ် က လူတို့သည် ရူးသွပ်တာကြိုက်ကြသည်ဟု ပြောလေ့ရှိသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင် သည် အစ္စရေးတို့ကို လိမ်လည်ကောက်ကျစ်မှုနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ အတင်းဆွဲ၍သော်လည်းကောင်း မခေါ်သွားစေလိုပါ။ တရားဟောရာကျမ်းတွင် မောရှေသည် ကြိုတင်သတိပေးချက်များကို ပေးထားသည်။ ပရောဖက်တစ်ပါးသည် အံ့ဖွယ် လက္ခဏာများ လုပ်နိုင်သော်လည်း သူ၏ပရောဖက်ပြုချက်အတိုင်း ဖြစ်မလာပါက ထိုပရောဖက်သည် ဘုရားသခင်ထံတော်မှ လာခြင်း မဟုတ်ပါဟုဆို၏။ ဘုရားသခင်၏ လူမျိုးအတွက် ဘုရားသခင်၏စံနှုန်းမှာ ပရောဖက်တစ်ပါး သည် ရာနှုန်းပြည့်မှန်ရမည်။ ၇ဝ ရာခိုင်နှုန်း သို့မဟုတ် ၈၅ ရာခိုင်နှုန်း မဟုတ်ဘဲ ရာနှုန်းပြည့်မှန်မည် ဖြစ်သည်။ ကိုယ်တော်ပြောသည့်အရာကို မည်သည့်အရာနှင့်မှ ထပ်မံဖြည့်စွက်၍မရ၊ နှုတ်ပယ်၍ လည်းမရပါ။

ဘုရားသခင်သည် ပရောဖက်ပြုခြင်းအရေးကြီးသည်ဟု ထင်မှတ်သည်။

ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည်ပရောဖက်ပြု၍ဟောပြောရာ၌ဘုရားသခင်အတွက်အရေးမကြီးသည့်အသံလွှင့်သောသူတို့အပေါ်၌စိတ်ဝင်စားမည်မဟုတ်ပါ။ပရောဖက်ပြုခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍တစ်သက်တာလုံးလေ့လာခဲ့သည့်ဂျေဘာတွန်ပိန်းသမ္မာကျမ်းစာ၏၂၇ (ကျမ်းပိုဒ်၃၁၁၂၄အထဲတွင်၈၃၅၂)မှာပရောဖက်ပြုခြင်းဖြစ်၍ထိုပရောဖက်ပြုချက်အများဆုံးမှာလည်းပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်ပြီ။သမိုင်းအထောက်အထားခိုင်လုံသောကြောင့်ပြောသောအရာကိုစိတ်ချရန်ခိုင်ခံ့သောတံတားတစ်ခုကိုဖြစ်စေသည်။သမ္မာကျမ်းစာပြောသောအရာကိုလည်းပေါ့ပေါ့တန်တန်ပြု၍မရပါ။သမ္မာကျမ်းစာမှာလူသားတို့အားပေးခြင်းဖြစ်၍ရေးသားသောအရာထဲမှလေးပုံတစ်ပုံသည်ပြည့်စုံမည့်ပရောဖက်ပြုချက်များဖြစ်သည်ဟုဤဆရာကဆိုလိုသည်။

သမ္မာကျမ်းစာ၏ပရောဖက်ပြုချက်များ “ယခုဖြစ်ပျက်နေ သည်နှင့် ပတ်သက်၍ အခွင့်အရေးများသည် မည်သည့်အရာနည်း။

ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော နိယာမတရားနှင့်ပတ်သက်လာလျှင် အခွင့် အရေးသည်မည်သည့်အဆင့်၌ပါဝင်ပါသနည်း။ အကယ်၍ “များများ မပါပါ”ဟု သင်ဖြေပါက သင်မှန်ပါ၏။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် “ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော နိယာမတရားများမှာသေချာစွာအနက်ဖွင့်၍ သင်္ချာနည်းအရ ရေတွက်သောကြောင့်ဖြစ်သည် ။ ဖြစ်တန်ခြင်း သို့မဟုတ် အခွင့်အရေး၌ အမှန်တကယ် အရင်းအမြစ်မရှိပါ။ ဥပမာဒင်္ဂါးပြား တစ်ခုကိုယူ၍ လေထဲ၌ မြှောက်လိုက်ပါ။ ထိုဒင်္ဂါးပြားသည် တစ်ဘက်နှင့် တစ်ဘက် ညီမျှပါက ခေါင်းဘက်ကျလာရန် နှစ်ပုံတစ်ပုံအခွင့်အရေး ရှိသည်။ မှန်ပါ သလား။ ယခုတွင် တစ်ခါတည်းနှင့် ခေါင်းနှစ်ခါလာရန် မည်သည့်အခွင့်အရေး ရှိပါ သနည်း။ လေးခါ၌နှစ်ခါက အခါအားလျော်စွာ ဖြစ်နိုင်သည်။ နောက်တစ်ဖန် အစီအစဉ်တစ်ခါ၌ ခေါင်းသုံးခါကျပါက မည်သည့် အခွင့်အရေးရှိပါသနည်း။ သင်၏ အဖြေသည် “ရှစ်ခါတွင် တစ်ခါ” ဖြစ်ပါက သင်မှန်ပါသည်။ ဤအရာကို သင် ယခင် အချိန်များ၌ အချိန်ပေး၍ စဉ်းစားခြင်းဖြစ်သည်ဟု သင့်အား ကျွန်တော် သင်္ကာမကင်း ဖြစ်ပါသည်။

ဤသဘောနှင့် ယခုအစဉ် မေးခွန်းတစ်ခုကို စဉ်းစားပါ။ သင်သည် “အခွင့် အရေးနှင့်ဖြစ်နိုင်ခြေရှိခြင်း” နိယာမတရားကို ယေရှုမြေကြီးပေါ်ကြွလာခြင်းအတိုင်မီ ပြုခဲ့သည့် ပရောဖက်ပြုချက်များအတွက် အသုံးပြုဘူးပါသလား။ ဒေါက်တာ ချာလ်ရိုင်လီက “တစ်ယောက်ရဲ့ရေတွက်ချက်အရ ခရစ်တော်၏ပထမအကြိမ် ကြွလာ ခြင်းနှင့်ဆိုင်သော ရှုထောင့်အမျိုးမျိုးနှင့် ပတ်သက်၍ ပရောဖက်ပြုချက်ပေါင်း သုံးရာ မကရှိသည်ဟု ပြောသည်။ အခြားသော ကျမ်းပြုပညာရှင် တစ်ယောက်ကမူ ယေရှု ခရစ်တော်နှင့်ပတ်သက်၍ ပရောဖက်ပြုချက် (၃၃၂)ကြိမ်ရှိ၍ ထိုအထဲတွင် အဓိက ပရောဖက်များ၏ပရောဖက်ပြုချက် မှာ (၆၁)ကြိမ်ရှိသည်ဟု ဆို၏။

ဤအရာတို့သည် ကြုံကြိုက်၍ပြည့်စုံလာခြင်းဖြစ်သည်ဟု မမြင်နိုင်သော အရာကို သင်သိရှိနိုင်ရန်အတွက် စဉ်းစားဖို့တစ်စုံတစ်ခုကို ကျွန်တော် ပေးပါရစေ။ ထိုပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်သောအရာများထဲမှ ရှစ်ခုတို့၏ ဖြစ်နိုင်ချေရှိခြင်းကို စဉ်းစား ခြင်းဖြင့် အစပြုကြပါစို့။ ဤဖြစ်နိုင်သောအခြေကို စမ်းသပ်သည့် ကောလိပ်ကျောင်း တစ်ကျောင်း၏ သင်္ချာ အတန်းတစ်ခုက လေ့လာတဲ့အခါမှာ –

စိတ်ကိုထိတ်လန့်စေသည့် အခြားရှင်းလင်ချက်တစ်ခုသည် အမြင် တစ်မျိုးရှိ သည်။ သင်သည် စကြဝဠာအရွယ်ရှိသော အီလက်ထရွန် ဘောလုံးတစ်လုံးရှိ၍ မိနစ်ငါးရာတိုင်း တစ်လုံးစီနှင့် နှစ်ပေါင်း ခြောက်ဘီလီယံပြုလုပ်နိုင်ပါက ဤအရာကို အကြိမ်ဘီလီယံပေါင်းတစ်ရာ လုပ်နိုင်ကာ ထိုဘော လုံးတစ်လုံးကို ထဟူသော အနက်ရောင် အမှတ်အသားပြု၍ထားနိုင်မည်ဆိုပါက လူတစ်ယောက်သည် ဤပရောဖက် ပြုချက်များအထဲမှ (၄၈)ကြိမ် ကြုံကြိုက်မှုရှိမည်ဖြစ်သည်။ ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် ကျွန်တော် နားလည်သည်ထက် ပို၍များပါသည်။ ဤအရာကို သဘော ပေါက်နိုင်သည့် အခြားနည်းတစ်ခုရှိသည်။ တက္ကဆပ်ပြည်နယ်ကို (၁၂)လက်မ လူသော ငွေဒင်္ဂါးပြားများနှင့် ဖုံးအုပ်ထား၍ ထိုဒင်္ဂါပြားများထဲမှ တစ်ခုကိုထအနီနှင့် မှတ်ထားသည်ဆိုကြပါစို့။ ထိုအစုအပုံပေါ်သို့ အရှိန်ပြင်းပြင်း ဒိုင်ဗင်ထိုးချပြီး ထိုအနီ အမှတ်အသားနှင့် ပြန်ထလာနိုင်ခြင်းသည် ထိုပရောဖက်ပြုချက်၏ ပြည့်စုံခြင်းအနက်မှ ရှစ်ခုနှင့် တူသည်။

ယေရှုသည် ဤကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်၌ရှိစဉ်အခါ သူသည် ရှေးပရောဖက် ပြုချက်များ ပြည့်စုံခြင်းဖြစ်ကြောင်း နားလည်သည်။ “ဤအရာသည် ပရောဖက်များ ပြောသည့်အရာကို ပြည့်စုံစေရန် ပြုခြင်း ဖြစ်သည်” ဟု ယေရှုသည် ပြော၍ထိုကိုးကား ချက်ကို သက်သေပြသည်။ လူအများတို့သည် ယေရှုပြုသောအရာကို သက်သေ ပြသည့်ပရောဖက် ပြုချက်တို့၏ ရှုပ်ထွေးမှုနှင့် အရေးကြီးမှုကို နားမလည်ကြချေ။ သို့သော် ယေရှုသည် ထိုအရာတို့၏အရေးကြီးပုံကို အခိုင်အမာ ပြောသည်။ ယေရှုသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်၌ တင်သတ်ခြင်းခံရခါနီးတွင် “ထိုအမှု ရောက်သောအခါ ငါသည် ဤမည်သောသူဖြစ်သည်ကို သင်တို့သည် ယုံကြည်စေခြင်းငှါ မရောက်မှီယခုပင် သင်တို့ကို ငါပြောနှင့်ပြီ” (ယော၊၁၃၁၉) ဟုဆို၏။ ခရစ်တော်လုံးလုံးထိန်းချုပ်မထားသည့် ပရောဖက်ပြုချက် သုံးခုရှိသည်။

သူမွေးဖွားသောနေရာ
သူမွေးဖွားသောအချိန်နှင့် ၊
သူမွေးဖွားပုံစသည်တို့ ဖြစ်သည်။

ဤသုံးခုပြည့်စုံခြင်း၏ကြုံကြိုက်မှုမှာ ဒင်္ဂါးပြားတစ်ခုကို လေထဲသို့ မြှောက် ခြင်းကဲ့သို့ လွယ်ကူသော်လည်း ဤပရောဖက်ပြုချက်သုံးခု ပြည့်စုံသော အသေးစိတ် နည်းကို ကြိုတင်ဟောပြောချက်မှာ ကြုံကြိုက်မှုနှင့် အလွန်ခြားနားလှသည်။ ရိုးရိုး ပြောပါက၎င်းသည် သဘာဝအရ ဖြစ်နိုင်မည် မဟုတ်ပါ။

ဗက်လင်ရွာ ယေရှုဖွားမြင်သည့်နေရာ

ယေရှုမမွေးဖွားမီ အနည်းဆုံးနှစ်ပေါင်းငါးရာအချိန်၌ မိက္ခာသည် ကိုယ်တော် မွေးဖွားမည့်နေရာကို ကြိုတင်ဟောပြောထားသည်။ “အိုဗက်လင် ဧဖရတ်မြို့၊ အစိုးရေသာယုဒမြို့တို့တွင် သင်သည် မြို့ငယ် မြို့ယုတ်ဖြစ်သော်လည်း ဣသရေလအမျိုးကို အုပ်စိုးသောသခင်သည် ငါ့အဖို့ သင်၏အထဲမှာ ပေါ်ထွန်းလတ္တံ့၊ ထိုသခင်သည် ရှေးကာလမှစ၍ ပေါ်ထွန်းသောသခင်ဖြစ်၏”(မိက္ခာ၊၅၂)။ ဗက်လင်မြို့တွင် ဒါဝိဒ်အမျိုးမှ မွေးဖွားခြင်းအားဖြင့် ရာစုနှစ်များစွာကတည်းက ပရောဖက်ပြုချက်ကို ပြည့်စုံစေသည်။

ယေရှုမွေးဖွားခြင်း၏ အချိန်ကိုက်မှု

ယေရှုဖွားမြင်ခြင်းအတွက် အဖြစ်အပျက်တို့မှာ နာရီလက်တံများ ပုံမှန် အလုပ်လုပ်နိုင်ရန် တစ်ပြိုင်တည်းအလုပ်လုပ်သည့် ခွေးသွားစိပ်၊ စပရင်နှင့် ဂီယာများ ပါရှိသော ဆွစ်နာရီ၏အစိတ်အပိုင်းများနှင့် အလွန်တူသည်။ ကိုယ်တော်၏ ဖွားမြင် ခြင်းကို ပတ်လည်ဝိုင်းနေသည့် ထိုအဖြစ် အပျက်အချို့တို့မှာ အဓိကအရာများဖြစ်၍ အချို့တို့မှာ သာမန်အရာများ ဖြစ်သော်လည်း အချိန်မှန်ခြင်းမှာ အရေးကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အတူတူရောက်လာသည့် ဖြစ်ပျက်မှုအစဉ်လိုက်ကို ပြန်လှည့်ကြည့်၍ ပေါလုက “အချိန်ကာလစေ့သောအခါ ငါတို့သည် သား၏အခွင့်အရာကို ရမည့် အကြောင်း ပညတ်တရားလက်၌ရှိသော ငါတို့ကို ရွေးနှုတ်စေခြင်းငှါ၊ မိန်းမဝမ်း၌ ပဋိသန္ဓေယူ၍ ပညတ်တရားအောက်၌ ဘွားမြင်ရသော သားတော်ကို ဘုရားသခင် သည် စေလွှတ်တော်မူ၏”(ဂလာ၊၄၅)ဟု ရေး၏။

ဘီစီ(၄၄)တွင် ဂျူးလီယက်ဆီဇာလုပ်ကြံခံရပြီး သူ၏တူဖြစ်သည့် ဩဂတ် စတက်သည် ဆီဇာဖြစ်လာချိန် ယေရှုမမွေးဖွားမီ နှစ်ပေါင်းများစွာ အချိန်တွင် ထိုဇာတ်လမ်းအစပြုနေပြီဖြစ်သည်။ ရောမအမတ်များက အားပျော့သည်ဟု ယူဆ ကြသော ဩဂတ်စတက်သည် မားကပ်(စ်)အာရီ လီယာစ်နှင့် အဖွဲ့ဖွဲ့၍ လွှတ်တော်ကို ထုတ်ပယ်ရှင်းလင်း၍ သူသည် အနာဂတ်၌ အာဏာဆုပ်ကိုင်ထားမည်ဖြစ်ကြောင်း အာမခံသည်။

ဩဂစတက်သည် ယနေ့နိုင်ငံရေးသမားများနှင့် ခြားနားမှုမရှိပါ။ သူသည် သလင်းကျောက် ပေါ်၌လည်းကောင်း၊ ကျောက်တုံးပေါ်၌ လည်းကောင်း၊ အမွေအနှစ် တစ်ခုကို ထားခဲ့လိုသော ကြောင့်လည်းကောင်း၊ သူ၏အစီအစဉ်ကို အမွှမ်းတင်၍ ငွေရရှိရန်အတွက်လည်းကောင်း၊ ယနေ့အထိ နိုင်ငံရေးသမားများလုပ်နေသေးသည့် အခွန်ကောက်ခြင်းကို ပြုသည်။ ထိုအခါ တနိုင်ငံလုံးကို စာရင်းယူစေခြင်းငှါ၊ ကဲသာဘုရင်ဩဂုဇ် သည် ။ အမိန့်တော်ရှိ၏။ ကုရေနိသည် ရှုရိပြည်၌ မြို့ဝန်ဖြစ်စဉ်တွင် လ ဤပဌမစာရင်းယူခြင်းဖြစ်သတည်း။လူအပေါင်းတို့သည်စာရင်းဝင်ခြင်းငှါ ။ အသီးအသီးမိမိတို့မြို့ရွာသို့သွားကြ၏(လုကာ၊ ၂း၁-၄)။

အမိန့်ပြန်တမ်းထုတ်သည့်အခါ စေတမန်တစ်ဦး (ရောမတပ်မှူး တစ်ဦး ဖြစ်နိုင်သည်)သည် ရောမမြို့မှ ပိုတီအိုလီဆိပ်ကမ်းသို့ သွားသည်။ ထိုဆိပ်ကမ်းမှ သင်္ဘောစီးပြီး မြေထဲပင်လယ်ကိုဖြတ်၍ ထိုအမိန့်စာကို ယူသွားရသည်။ သင်္ဘောမှာ လေတိုက်ခတ်မှုပေါ်မူတည်၍ ရွက်လွင့်ရာ သီတင်းပတ် ခြောက်ပတ်မှ ရှစ်ပတ်အထိ ကြာတတ်သည်။ လူများသည် မိမိတို့ဇာတိ၌ သန်းခေါင်စာရင်းဝင်ရမည်ဟူသော အမိန့်မရှိပါက ဆင်းရဲသောလက်သမားဆရာတစ်ယောက်က ကိုယ်ဝန်ရှစ်လကျော် ရှိနေပြီဖြစ်တဲ့ဇနီးကို ဒီလောက်ဝေးလံတဲ့ခရီးကို ခေါ်သွားမည်မဟုတ်ပါ။

ထို့အပြင် ခရစ်တော်မဖွားမြင်မီရာစုနှစ်ခြောက်ခုလောက်က ဒံယေလသည် အချိန်ဇယားတစ်ခုကို အကျယ်တဝင့် ပြောပြခဲ့ဖူးသည်။ (ဒံယေလ၉၂၄ – ၂၇)။ ထိုအရာမှာ ဘုရားသခင်တစ်ပါးတည်းသာလျှင် သိသည့် အလွန်ထူးဆန်းသော ဖွားမြင်တော်မူခြင်း၏တိကျသောအချိန်ကို ညွှန်ပြဟန်ရှိသည်။

လွန်ခဲ့သောရာစုများစွာကယေရှုမွေးဖွားခြင်းနှင့်ပတ်သက်သော ပရောဖက် ပြုချက်များ ပြည့်စုံရန်အတွက် အချိန်သည် စေ့စပ်တိကျရမည်။ လှိုင်းတံများအပေါ်၌ သင်္ဘော၏အမြန်နှုန်း၊ ပါလက်စတိုင်းပြည်၌ အမိန့်ကိုကြေညာသည့်အချိန်၊ မာရိနှင့်ယောသပ်သွားသည့် ခရီးစဉ်၏ အမြန်နှုန်း စသည့် အရာအား လုံးတို့သည် ပရောဖက် ပြုချက်ပြည့်စုံစေရန် မာရိ၏ ပဋိသန္ဓေစွဲသောအချိန်နှင့် တစ်ချိန်တည်းဖြစ်နေသည်။

ဤအခြင်းအရာတစ်ခုခုသည် ထင်သည်ထက်ပို၍ ကြာမည်ဆိုပါက ဥပမာ သင်္ဘောကို တွန်းနေသောလေသည် အနည်းငယ်ပို၍ ပြင်းထန်လာပါက ယေရှုသည် ဗက်လင်မြို့၌ ဖွားမြင်မည့်အစား ယောသပ် နေထိုင်ရာ နာဇရက်မြို့၌ ဖွားမြင်မည်ဖြစ် သည်။ ဤပရောဖက်ပြုချက် သုံးခု၏ဖြစ်ပျက်ပုံသည် မှတ်သားလောက်သောအရာ ဖြစ်သည်ကို သင်ချက်ချင်း မြင်လာမည်ဖြစ်သည်။

ယေရှုဖွားမြင်ပုံ

“ထို့ကြောင့် ထာဝရဘုရားသည် ကိုယ်တော်တိုင် နိမိတ်လက္ခဏာကို သင်တို့ အား ပေးတော်မူမည်။ ကြည့်ရှုလော့။ သတို့သမီးကညာသည် ပဋိသန္ဓေစွဲယူ၍ သားယောက်ျားကို ဖွားမြင်လတံ့၊ ထိုသားကို ဧမာနွေလ အမည်ဖြင့် မှည့်ရလတံ့” (ဟေရှာယ၊၇၁၄)ဟူ၍ ပရောဖက်ကြီး ဟေရှာယက ရေးသည်။ ယေရှုသည် အပျို ကညာမှ မွေးဖွားသည်၊ မမွေးဖွားသည်မှာ အရေးကြီးပါသလားဟု Bible Review မဂ္ဂဇင်း၏ ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်၌ ဂျေအက်ဒွပ်ဘားရက်က မေးသည်။ ဘားရက်သည်သို့မယူဆပါ။ မသဲနှင့်လုကာတို့သည် ကဗျာဆန်ဆန်ရေးသားထား သောကြောင့် အရှိအတိုင်းမယူရ၊ သူတို့၏မူလရည်ရွယ်ချက်မှာ “ဘုရားသခင်၏ ပါဝင်ကပြမှုကို မီးမောင်းထိုးပြရန် ဖြစ်သည်”ဟု သူက အငြင်းအခုံပြုသည်။

ဤဆောင်းပါး၏ နောက်ဆုံးစာပိုဒ်တွင် “ယေရှု၏အပျိုကညာမှ မွေးဖွား ခြင်းကို ယုံကြည်ခြင်းသည် ဖြစ်နိုင်သည်မှာ သေချာသော်လည်း တပည့်တော် တစ်ယောက်မဖြစ်ပါနှင့်။ မူဆလင်များက ထိုသို့ပြုကြသည်။ အပျိုကညာမှ မွေးဖွား ခြင်းကို စိတ်ပါကိုယ်ပါယုံကြည်သော်လည်း အရှိ အတိုင်း မယူသောသူသည်လည်း တပည့်တော်တစ်ယောက် အမှန်ဖြစ်နိုင်သည်”ဟုဆို၏။

ကျွန်တော်သည် ဩဂတ်စတပ်၊ ပြန်လည်ပြုပြင်ရေးသမားများနှင့် ရာစု များစွာအတွင်းကယုံကြည်သူ သန်းပေါင်းများစွာတို့နှင့် သဘောမတူပါ။ ယေရှုခရစ် တော်သည် အပျိုကညာမှ မမွေးဖွားလာပါက ယုံကြည်သူ ခရစ်ယာန်အားလုံးတို့သည် အနှစ်၂ဝဝဝ ပတ်လုံး လမ်းမှားသို့ခေါ်သွား ခြင်းခံရပြီး မသဲနှင့်လုကာတို့မှာလည်း အလိမ်ခံရခြင်းဖြစ်သည်မှာ သေချာသည်။ မဿဲနှင့်လုကာတို့သည် နှစ်ကြောင်းတွဲ လင်္ကာကို ရေးကြခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဖြစ်ပျက်လာသည့်အရာကို အရှိအတိုင်း ပြောနေ ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီဇင်ဘာ(၂၅)ရက်နေ့တိုင်းတွင် ခရစ်ယာန်အားလုံးဆင်နွှဲသောပွဲ တစ်ခု ဖြစ်သည်။

လုကာသည် ဆီးရီးယန်းလူမျိုး သမားတော်ကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်၍ ကမ္ဘာ မြေကြီးပေါ်ရှိ ကလေးရှိသော မိခင်ပေါင်းများစွာ၏အနား၌ ရှိခဲ့မည်ဖြစ်သည်။ ဆရာဝန် တစ်ယောက်ဟာ ကဗျာဆရာဖြစ်နိုင်တာကို ကျွန်တော် သိသော်လည်း ဒေါက်တာ လုကာသည် သော်ဖိလှထံသို့ စာရေး၍ ယေရှု၏ဖွားမြင်ခြင်း အကြောင်း ကို ပြောပြ သည့်အခါ သူသည် မွေးစာရင်းပုံစံတစ်ခုကို ဖြည့်နေသကဲ့သို့ အဖြစ်အပျက်တို့ကို ရှင်းလင်းစွာ ရေးသည်။ သူက “ကောင်းကင်တမန်သည် အပျိုကညာမာရိထံသို့ ပေါ်လာကာ သားယောက်ျား တစ်ယောက်ဖွားမြင်မည်” ဟု သူမအား ပြောရာ၊ သူမက “ကျွန်မ အပျိုစင်တစ်ယောက် ဖြစ်သောကြောင့် ဤအရာ မည်သို့ဖြစ်နိုင်မည်နည်း”ဟု ကန့်ကွက်၍ တိုက်ရိုက်မေးသည်။

မဿဲသည် အခွန်ခံမှယေရှု၏တပည့်တော်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲ လာသော သူဖြစ်ရာ၊ အစိုးရအတွက် သူထားသည့် အခွန်ခံစာရင်းကို ရေးသောအခါ ကဗျာ ဆန်ဆန် ရေးသားမည်မဟုတ်ပါ။ အခွန်ခံတစ်ယောက် လုပ်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော် ထင်တဲ့ ဆွေစဉ်မျိုးဆက်စာရင်း ကောက်ခြင်းကို မသဲက သူရေးတဲ့ ခရစ်ဝင် ကျမ်းထဲမှာဂျူးလူမျိုးတို့ရဲ့ ဖခင်ကြီးအာဗြဟံမှ ယောသပ်အထိ တိကျမှန်ကန်စွာပြုစုခဲ့တယ်။ သူကယေရှုနဲ့ယောသပ်တို့ရဲ့ သားအဖ တော်စပ်မှုရောက်သည်အထိ မှတ်တမ်း တင်သည်။ ထို့နောက် “ယာကုပ်မြင်သောသားကား၊ မာရိ၏ခင်ပွန်း ယောသပ်တည်း၊ ထိုမာရိသည် ခရစ်ဟု ခေါ်ဝေါ်သမုတ်သော ယေရှု၏မယ်တော်ဖြစ်၏” (မဿဲ၊၁း၁၆)

မဿဲသည် ယခင်ခေတ်အဆက်ဆက်၏ ပုံစံကိုလိုက်၍ ယေရှုသည် ယောသပ်မှဖွားမြင်သည်ဟု မပြောသည်မှာ စိတ်ဝင်စားဖွယ် ကောင်းသည်။ သူသည် ဂရိကျမ်း၌ရှိသော ဣတ္ထိလိင်တစ်ခုကို အသုံးပြု၍ “မာရိက ခရစ်တော်ကို မွေးဖွားသည်” ဟုဆိုရာ၌ ယောသပ်သည် ယေရှု၏ဖခင် ဖြစ်သည်ဟူသော ပုံရိပ်ကို ဖယ်သည်။

ယေရှုသည် အပျိုကညာမှဖွားမြင်မည်ကို မသဲနှင့်လုကာတို့က ယုံကြည် ကြောင်း ဝေဖန်ရေးသမားများက ဝန်ခံရန် လိုသည်။ ဗက်လင်မြို့၌ ယေရှုဖွားမြင်သော အခြင်းအရာမှာ ဘုရားသခင်နှင့်လူတို့အကြား၌ လူစစ်စစ်နှင့် ဘုရားသခင် စစ်စစ် ဖြစ်သော ထူးခြားသည့် ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါးကို အဆက် အစပ်လုပ်ပေး ခြင်းဖြစ်သည်ဟု အသင်းတော်ဖခင်ကြီးများက ယုံကြည်ကြသည်။ သူတို့သည် ထိုအရာကို ငြင်းခုံ ဆွေးနွေးကြသည်။ နားလည်နိုင်ရန် ကြံစည်ကြသည်။ သို့သော်လည်း ၎င်းကို တစ်ခါမှ မငြင်းကြပါ။ ၎င်းသည် ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ အဆောက်အအုံဖြစ်၍ အသင်းတော် သာမက မူဆလင်များကပါ အသိအမှတ်ပြုသောအရာလည်း ဖြစ်သည်။

ယေရှုသည် အပျိုကညာမှဖွားမြင်သည်၊ မဖွားမြင်သည်မှာ ယနေ့ အမှန် တကယ် အရေးကြီးပါသလား။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်သော ပရောဖက်ပြုချက်သည် အရေးကြီးပါက အပျိုကညာမှဖွားမြင်ခြင်းမှာ မူလပြဿနာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန် ဘာသာသည် အရေးကြီးပါက ခရစ်တော်၏အပျိုကညာမှ မွေးဖွားခြင်းမှာလည်း အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ကြီးမြတ်သောလူတို့သည် မာတုရအဖြစ် အသေခံကြသော်လည်း ကယ်တင်ခြင်းမှာ အပြစ်မဲ့သောလူတစ်ယောက်၏ အသေခံခြင်းမှ ရရှိနိုင် သည်။ ထိုသူ၏မျိုးရိုးမှာ လူ၏ကျရှုံးမှု၊ အပြစ်ဒုစရိုက်နှင့် အစွန်းထင်းသောမျိုးရိုး မဟုတ်ပါ။

ဘုရားသခင်သည် သူ၏သားတော်ကြွလာခြင်းကို အသေးစိတ် ဖော်ပြသော အခါ သူသည် ဖြစ်တန်သောအရာကို ကြီးမားစွာပြုသောကြောင့် သူတို့အတွက် လုံးဝ ဖြစ်နိုင်ချေမရှိပါ။ ဤအရာက နှုတ်ကပတ်တော် ပြောသောအရာ သင်၏ စိတ်ချ ယုံကြည်မှု တံတားကို ခိုင်ခံ့စေ သည်ကိုသိပါ။

အနှစ်ချုပ်

သမ္မာကျမ်းစာ၏ ပရောဖက်ပြုချက်တို့သည် အကြောင်းအရာများကို ရှင်းလင်းစွာကြိုတင်ပြောပြခြင်း၊ တစ်ယောက်ချင်းစီတို့ကို နာမည်မှည့်ခြင်းနှင့် ကြိုတင် ဟောပြောသောနေ့ရက်များသည် သမိုင်း၏တိကျမှန်ကန်မှုကို ထင်ရှားစေ၍ ထိအရာကဤကျမ်းသဘာဝထက်လွန်သော လက္ခဏာကို သက်သေခံသည်။

စာကြည့်တိုက်စာအုပ်စင်များတွင် ဤအခန်း၏ဘာသာရပ်နှင့် ပတ်သက်ပြီး ပို၍အသေးစိတ်ရေးထားသော စာအုပ်များစွာရှိသည်။

အဖြစ်အပျက်မတိုင်မီ ရေးသကဲ့သို့သော ဖြစ်လာစေရန်အမှုပြီးမှ ရေးသော ကြံဖန်ဉာဏ်ဆင်သည့် ဇာတ်လမ်းတစ်ခု သို့မဟုတ် သဘာဝထက်လွန်သော ထိုးထွင်း သိမြင်မှုမှအပ ကြိုတင်ဟောပြောရန် မဖြစ်နိုင်သောအရာကို ဘုရားသခင်သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ဖွင့်ပြုခြင်းဟူသည့် နှစ်ခုအနက်တစ်ခု မှန်သော အရာနှင့် သင်ရင်ဆိုင်သည် ဟု ပြောရမည်မှာ လုံလောက်ပါ၏။

သက်သေအထောက်အထားသည် ဒုတိယဆင်ခြေပေးချက်ကို ထောက်ပြ၍ လမ်းပြမှု၊ ညွှန်ကြားမှု အထူးလိုအပ်နေသော ချည့်နဲ့သည့် လောကကြီးတွင် နှုတ်ကပတ်တော်၏ ထူးခြားသောလက္ခဏာကို အကဲဖြတ်စေသည့် ယုံကြည်စိတ်ချမှု ပေါင်းကူးတံတားတစ်ခုကိုလည်း ပေးသည်။

တစ်ဖန် စဉ်းစားပါ ဆွေးနွေးပါ

မဟာ အလက်ဇန္ဒားသည် မာကေဒေါနိယား၌ မမွေးဖွားမီအနှစ် ၂၀၀ ဖြင့် က ဒံယေလကျမ်းတွင် ရေးထားသည့် သူ့ဘဝ၏ ရှင်းလင်းစွာ ပုံဖော်မှုကို သင်မည်သို့ရှင်းပြမည်နည်း။
ဗုဒ္ဓ၊ ကွန်ဖြူးရှပ် သို့မဟုတ် မိုဟာမက်တို့၏ ပရောဖက်ပြုချက်များနှင့်

ယေရှုအကြောင်းကို သမ္မာကျမ်းစာ၌ ပရောဖက်ပြုသည့်အရာများ၏ ခြားနားချက်ကိုပြပါ။

သင်၌ အင်းကွက်များကစားပြီး၊ ထန်းရွက်ဖတ်သောသူ သို့မဟုတ် နက္ခတ်ဗေဒင်ကြည့်သော မိတ်ဆွေရှိပါက သူ့အား သင်မည်သို့ ပြောပြမည်နည်း။

. ယနေ့အစ္စရေးပြည် ပြန်လည်မွေးဖွားရှင်သန်ခြင်း၏အရေးကြီးခြင်း

သည် မည်သည့်အရာနည်း။

အဘယ့်ကြောင့် ယေရှုဖွားမြင်ပုံနှင့် အချိန်သည် အရေးကြီးပါသနည်း။

အခန်း (ခြောက်)

သိပ္ပံပညာနှင့်ရပ်စဲရန် ပေါင်းကူးတံတားတစ်ခု

“ကျွန်တော်ရဲ့ဘုရားမဲ့ဝါဒကိုနှစ်ပေါင်းများစွာချုပ်နှောင်ထားတဲ့ဒါဝင်ဝါဒကိုကြည့်ပြီး၎င်းသည်ယုံကြည်ထိုက်သည့်အရာဖြစ်သည်ဟုကြာကြာနိဂုံးမချုပ်လိုက်ရပါ။

LEE STROBEL

မောရှေသည် ကမ္ဘာဦးကျမ်း၏ပထမစာကြောင်းကို ရေးသောအခါ၌ “Bereshit bara Elohim ath hashamayan wath harets” op 069:23S ဆိုလိုသည်မှာ “အစအဦး၌ ဘုရားသခင်သည် ကောင်းကင် နှင့်မြေကြီးကို ဖန်ဆင်းတော်မူ၏”ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ထိုစကားလုံးတို့ကို ရေးရာ၌ မောရှေသည် “အစအဦး၌” ဟူသော ပထမစာစုရေးရာကို လူအများ လက်ခံသော ဟေဗြဲသဒ္ဒါနှင့် အစပြုသည်။ မှန်ကန်သော သဒ္ဒါသည် “အစဦး၌ (တစ်ခုခု)ကဲ့သို့ စာစုကို တစ်စုံတစ်ရာနှင့် ကွင်းဆက်ထားသော်လည်း ထိုစာစုနှင့်တွဲရန် အလျင်ကျသည့်ဆိုင်ရာနာမ် သို့မဟုတ် ရှေးထုံးစဉ်လာ သာဓကမရှိပါ။ ထို့ကြောင့် “အစအဦး၌ ဘုရားသခင်သည်”ဟုဆို၏။ သူသည် ဘုရားသခင်ရှိသည်ဟု မှတ်ယူသည်။ ကိုယ်တော်ရှိကြောင်း သက်သေ ခိုင်လုံ စေရန် ကြိုးစားသည့် မှတ်စုမရှိပါ။ ကိုယ်တော်ရှိသည်။ မောရှေက “ကိုယ်တော်သည် အစဉ်ရှိ၍အစဉ်ရှိနေမည်ဖြစ်သည်ဟုဆို၏။

ပြင်သစ်လူမျိုး သိပ္ပံပညာရှင်နှင့် သီဩလော်ဂျီပညာရှင် ဘလိတ်ပါစကယ်က အောက်ပါအတိုင်းဆို၏။

“ဘုရားသခင်သည် ရှိနေလျှင်ရှိနေမည်၊ သို့မဟုတ် မရှိဘဲနေမည်။ သို့သော် မည်သည့်အယူကို ကျွန်ပ်တို့ယူရမည်နည်း။ ဆင်ခြင်တုံ တရားသည် နည်းတစ်နည်း၊ သို့မဟုတ် အခြားသော နည်းတစ်နည်းကို ကျွန်ုပ်တို့အတွက် မဆုံးဖြတ်ပေးနိုင်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့အား အဆုံးမရှိသောချောက်ကြီးက ပိုင်းခြားထားသည်။ ဘုရားသခင်ရှိသည်ဟုလာင်းရာ၌ နိုင်ခြင်းနှင့် ရှုံးခြင်းကိုချိန်ကြစို့။ သင်နိုင်ပါကအရာခပ်သိမ်းကိုသင်နိုင်သည်။ သင်ရှုံးပါကသင်သည် မည်သည့် အရာကိုမှ မရှုံးပါ။ ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်ရှိနေသည့်အရာပေါ်၌ လောင်းရန် လက်မနေပါနှင့်”

မျက်နှာသိလူတစ်ယောက်က “ဖန်ဆင်းခြင်းနှင့် ဘုရားသခင် အကြောင်း သင်ရေးခဲ့သည့်အရာနှင့် ပတ်သက်၍ ကျွန်တော်မှာ ခြွင်းချက် တစ်ခုရှိတယ်” ဟု ဆိုလာရာ “အမှန်တကယ်လား၊ ဘယ်အရာက ခင်ဗျားကို အဓိက နောင့်ယှက်ပါသလဲ” ဟု ကျွန်တော် ပြုံးပြီးမေးသည်။ “ကောင်းပြီ၊ ခင်ဗျားရေးသည့်အရာမှနေ၍ ဘုရား သခင်သည် ဖန်ဆင်းခြင်းဖြစ်ပွား စေသူ ဖြစ်သည်ကို သင်ယုံကြည်သည်ဟု ကျွန်တော် ယူဆပါသည်” ဟု အစချီပြီး ပြောသည်။

ထိုစကားတို့သည် ကာလီဖိုးနီးယားတောင်ပိုင်း တက္ကသိုလ်၏ ပါမောက္ခ ဒေါက်တာဘွဲ့ရတစ်ဦးထံမှ ထွက်လာသောကြောင့် ကျွန်တော် အံ့ဩခြင်းမဟုတ်ဘဲ မာတင်လုသာနှင့် ဂျွန်ကယ်ဗင်တို့ ပထမဦးဆုံး ရှင်းလင်းစွာပြောသည့် ပြန်လည် ပြုပြင်သော သီဩလော်ဂျီကိုယုံကြည်သည့် မိမိ၏အသင်းတော်၌ တက်ကြွစွာပါဝင် နေသူဖြစ်သောကြောင့် အံ့ဩခြင်း ဖြစ်သည်။

“ဟုတ်ကဲ့၊ ဖန်ဆင်းခြင်းဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့တိုက်ရိုက် လုပ်ဆောင်ချက် ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော် ယုံကြည်ပါတယ်။ ကျမ်းစာကလည်း ဒီလိုပဲပြောထား တယ်။ ကျမ်းစာကပြောလို့ဖြစ်ပါတယ်။ တရွေ့ရွေ့ အသွင်ပြောင်းလာခြင်းထက် ပိုပြီး ယုတ္တိကျသောကြောင့်ဖြစ်ပါတယ်”ဟုကျွန်တော်ဝန်ခံသည်။ ယနေ့ကမ္ဘာ၏ ပြဿနာမှာ သိပ္ပံပညာသည် ပို၍သဘာဝကျလာသောကြောင့် ဘုရားသခင်ရှိခြင်းဖြစ်နိုင်ချေကို အနည်းငယ် ချန်ထားသည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကိုယုံကြည်ပါက သင်သည် သိပ္ပံ ပညာအရ ဆင်ခြေဆုံးသပ်သောသူ ဖြစ်နိုင်မည်မဟုတ်နိုင်ပါ။ သင်သည် သိပ္ပံပညာကို ယုံကြည်ပါက ယုံကြည်ခြင်းအတွက် နေရာမရှိပါဟု ယူဆကြ၏။

နှစ်မျိုးနှစ်စားခွဲခြားခြင်းမှာ သိပ္ပံနည်းမကျသောကြောင့်သာမဟုတ်ဘဲ ပထမ တန်းစားသိပ္ပံပညာရှင်များက ညွှန်ကြားစီမံ အုပ်ချုပ်သည့် ယုတ္တိရှိသောသုတေသနကို အသရေပျက်စေသည့် အခြေအနေကိုလည်း ဖြစ်စေသောကြောင့် ဝမ်းနည်းဖွယ်ရာ ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သိပ္ပံပညာ၌ အသက်မွေး ဝမ်းကျောင်းပြုခြင်းကို ကျောခိုင်းသောအရည်အချင်းရှိ၍ ဉာဏ်လည်းထက်မြက်ခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။ အဘယ့်ကြောင့် ဆိုသော် သူတို့၏ယုံကြည်ခြင်းကို သိပ္ပံပညာနှင့် အသက်မွေးခြင်းထက် ပို၍နှစ်သက် ကြသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ဓာတုဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်ရေးရာ၌ ကျွမ်းကျင်သူ ရစ်ချက်နှစ်ကာဆန်၏ The Game of Science စာအုပ်တွင် “သိပ္ပံပညာဟာ နဂိုမူလမှာကစားစရာ တစ်ခုဖြစ် သည်။ ၎င်းသည် စည်းမျည်းစည်းကမ်းကို ပယ်ဖျက်၍ ပြဋ္ဌာန်းသော ကစားနည်း တစ်ခုဖြစ်စေသည်။ သဘာဝထက်လွန်သောအရာ၏ မစမှုမပါဘဲ ကာယပိုင်းနှင့် ရုပ်ဝတ္ထုဖြစ်သည့် အကြောင်းရင်းတစ်ခုတည်း၏ ပြုမူမှုအရ မည်ရွေ့မည်မျှ ကျွန်ုပ်တို့ ရှင်းပြနိုင်သည်ကို ကြည့်ကြပါစို့။

သိပ္ပံပညာသည် ဘာသာအယူဝါဒနှင့် အခုအခံဖြစ်ရာ၌ သိပ္ပံနည်းမကျ ဖြစ်လာပါသလား။ ၎င်းသည် ဗာဂျီးနီးယား ပိုလီတက်တက္ကသိုလ်၌ နှစ်ပေါင်းများစွာ အလုပ်လုပ်သော ရေနှင့်ဆိုင်သောပညာရှင် ဒေါက်တာ ဟင်နရီမောရီး၏ငြင်းခုံချက် ဖြစ်သည်။ သိပ္ပံပညာသည် ကစာနည်းသုံးခု ကစားသည်။ သိပ္ပံပညာသည် အနည်းဆုံး သမ္မာတရားနှင့် သုံးပွဲကစား၏။ သိပ္ပံနည်းစနစ်ကိုကျူးလွန်သည်ဟု စွပ်စွဲသည်။ သိပ္ပံပညာ၏ ပထမနည်းမှာ ကာယပိုင်းကြောင်းရင်းများ စစ်စစ်ဖြင့် ကာယပိုင်း ဆိုင်ရာနှင့် ရုပ်ဝတ္ထုပိုင်းဆိုင်ရာ ကမ္ဘာကို ရှင်းပြန်ရန် ကြံစည်ခြင်းဖြစ်သည်ဟု မောရစ်က ယုံကြည်သည်။ ဤအချက်သည် ဘုရားသခင်မရှိပါ၊ ဖန်ဆင်းခြင်းနှင့် မဆိုင်ပါဟူသော ထင်မြင်ယူဆချက်အပေါ်၌ အခြေပြုသည်မှာ အမှန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် “ထိုအချက်များနှင့် ငါ့ကို ရှုပ်ထွေးအောင် မလုပ်ပါနှင့်၊ ငါ့စိတ်ဆုံးဖြတ် ပြီးပြီ”ဟူသော စိတ်သဘောထားဖြစ်သည်။

မောရစ်သည် တစ်ခါက ပါရဂူဘွဲ့ယူမည်သူများကို ကြီးကြပ်သည့် သတ္တု ဗေဒပညာရှင်တစ်ယောက်နှင့် စကားပြောခဲ့သည်ကို သတိရသည်။ ဘုရားသခင်သည် စကြဝဠာကိုဖန်ဆင်းသည်ဟု ယုံကြည်သောသူ တစ်ယောက်သည် သူ၏ဌာန၌ ဒေါက်တာဘွဲ့ရနိုင်၊ မရနိုင်သည်ကို ထိုပါမောက္ခအား မောရစ်မေးသောအခါ ထိုပါမောက္ခက “မရနိုင်ဘူး”ဟု ဖြေသည်။ သူ၏အမှတ်၊ သူတင်သောစာတမ်း၊ လူသည် ဆင့်ကဲပြောင်း လဲလာသည် ဟူသောအသိတို့မှာ ဘယ်လောက်ပဲ ထူးချွန်ပါစေ၊သူသည် ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်ကို မယုံပါကထိုဘွဲ့ကိုမရနိုင်ပါ။ “ဒါဟာပြိုင်ပွဲ၏ စည်းကမ်းပဲ”ဟု မောရစ်က ဆက်လက်၍ပြောသည်။

မောရစ်၏အဆိုအရ သိပ္ပံပညာ၏ ဒုတိယ ထင်မြင်ယူဆချက်မှာ အဆုံး သတ်နည်းတို့၏ဟုတ်မှန်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် သိပ္ပံပညာရှင် တစ်ယောက်က သက်သေပြလိုသောအရာကို ဟုတ်မှန် ကြောင်းထင်ရှားစေရန် အထောက်အကူပေးပါက ထိုအချက်တို့ကို အာရုံစူးစိုက်သည်မှာ ကောင်းပါ၏။ (သိပ္ပံပညာက လုပ်လို့လားဟု သင်ပြောလျှင် သင့်အသံသည် ကားဟောင်းရောင်း သည့်သူ၏ အသံနေအသံထား နှင့် တူနေပါလိမ့်မည်။ ဟားဗတ်တက္ကသိုလ်၏ပါမောက္ခ ရစ်ချက် လီဂူတင်းက သူ၏စာအုပ် “ The Inferiority Complex” ၌ တစ်ခါတလေ သိပ္ပံပညာရှင်တွေက အခြားသူများလိုပဲ ပေါ်တင်လိမ်ပြောတတ်ကြတယ်။ ဘာဖြစ် လို့လဲဆိုတော့ အနည်းငယ်လိမ်လိုက်ခြင်းက ကြီးမားသော အမှန်တရားကို အထောက် အကူပြုတယ်လို့ သူတို့ယုံကြည်ကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်”ဟုဆို၏။ “ဖန်ဆင်းခြင်း သည် ဘုရားသခင်လုပ်ဆောင်ချက် ဖြစ်သည်ဟူသော အထောက်အထားမရှိခြင်းကို ခွင့်ပြုရမည့်အကြောင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် ကမ္ဘာကို ဖန်ဆင်းသည်မဟုတ်ကြောင်း လူတိုင်း သိသည်” ဟု ပြောသကဲ့သို့မြင်သည်။

သိပ္ပံပညာကလောင်းသည့်တတိနည်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာသိပ္ပံပညာရှင်အစစ်အမှန်အာလုံးသည်လူသည်ဆင့်ကဲဖြစ်လာသည်ဟုယုံကြည်သောသူများဖြစ်ကြသည်။ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်သည်စကြဝဠာကိုဖန်ဆင်းသည်ဟုအလိုအလျောက်ယုံကြည်ခြင်းမှာသိပ္ပံပညာရှင်တစ်ယောက်အနေဖြင့်သင်၏သုတေသနပြုခြင်းနှင့်လုပ်ဆောင်မှုကိုအသရေပျက်စေသည်ဟုမောရစ်ဆိုသည်။

ထိုအဆိုမှာဝသောလူတို့သည် တောဒိန်ခဲကို စားကြသောကြောင့် တောဒိန်ခဲ သည် သင့်ကိုဝစေသည်ဟုပြောသကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် မဖြစ်နိုင်သောအရာ တစ်ခုမဟုတ်ပါသလော။ ဘုရားသခင်ရှိပြီး လူကို ဖန်ဆင်းခြင်းနှင့်တကွ စကြဝဠာ ဖန်ဆင်းခြင်းနှင့် သူဆိုင်သည်ဟု ဝန်ခံပြီး သိပ္ပံပညာရှင်များက ရှောင်လိုသည့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေး၊ ကိုယ်ကျင့်တရားရေးရာ တို့ရှိလာရန် တာဝန်ရှိသည်မှာ ဖြစ်နိုင်ပါသလား။

အချို့သောသိပ္ပံပညာရှင်တို့သည်ဖန်ဆင်းသောအရှင်ဘုရားသခင်၏ဖန်ဆင်းခြင်းတန်ခိုးအရှိန်ဖြစ်သည်ကိုအသိအမှတ်ပြုရန်အဘယ့်ကြောင့်ဆန့်ကျင်ကြသည်ကိုသင်အံ့ဩဘူးပါသလား။ထိုသူမှာလှပသောကျွန်ုပ်တို့၏ကမ္ဘာကြီးကိုဖြစ်ပေါ်စေသည့်အကြောင်းနှင့်အကျိုး၏နိယာမတရားကိုဖြစ်စေသောဖြစ်သည်။အချို့သောသူတို့သည်ကိုယ်တော်တည်ရှိခြင်းကိုသိမှတ်ရန်အပြင်းအထန်ဆန့်ကျင်ကြသည်ဟူသောအချက်မှာကိုယ်တော်ဧကန်အမှန်ရှိခြင်း၏သက်သေဖြစ်သည်ဟုဗြိတိသျှလူမျိုးစာရေးဆရာဖြစ်သူဂျီ၊ကေ၊ချက်(စ်)တာတန်ကပြောသည်။

ချက်(စ်)တာတန်က ကျွန်တော့်အသက်(၁၂)နှစ်အရွယ်တွင် ရုပ်တုဆင်းတုကို ကိုးကွယ်သောသူတစ်ယောက်ဖြစ်၍ အသက်(၁၆)နှစ် အရွယ်တွင် ဘုရားမဲ့တရားမဲ့ တစ်ယောက်လုံးလုံးဖြစ်လာသည်”ဟု ရေးသည်။ သူနှင့် အတူ ကြီးပြင်းလာခဲ့သည့် ယုံကြည်ခြင်းဟူသမျှတို့ကို သူစွန့်ပစ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် အရွယ်ရောက်လာသောအခါ လူအချို့တို့ က ခရစ်ယာန်ဘာသာကို အဘယ့်ကြောင့် အပြင်းအထန် ဆန့်ကျင်ကြ သည်ကို စတင်မေးမြန်းလာတော့သည်။ အဲဒီနောက် “လူများ ငြင်းဆန်လိုသည့် ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ဘုရားသည် မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း” ဟု မိမိကိုယ်ကို မေးလာသည်။

“ကျွန်တော်ဟာခရစ်ယာန်မဟုတ်သောသူများသို့မဟုတ်ခရစ်ယာန်ယုံကြည် ခြင်းကိုဆန့်ကျင်သောသူများအကြောင်းကိုထပ်ခါထပ်ခါဖတ်ကြည့်တဲ့အခါမှာ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ စိုးရွံ့ထိတ်လန့်စရာကောင်းတဲ့ စိတ်အစွဲတစ်ခုက တဖြည်းဖြည်းကြီးထွားလာတယ်။ အဲဒီစိတ်က ခရစ်ယာန်ဘာသာဟာထူးဆန်တဲ့ အရာတစ်ခုဖြစ်မှာပဲ ဆိုတဲ့စိတ် ဖြစ်တယ်။ ၎င်းသည် အဖက်ဖက်မှ ဆန့်ကျင် တိုက်ခိုက်မှုကိုခံပြီးငြင်းဆိုခြင်းကွာဟသည့်အကြောင်းရင်းပေါင်းစုံနှင့်လည်း တိုက်ခိုက်မှုကို ခံရသည်။ ထိုအရာတို့သည် ဘာသာရေးနှင့် ဝမ်းမြောက် ပျော်ရွှင်မှု၏ဆက် စပ်မှု၏အကောင်း ဆုံးသောတရားစီရင်သူမဖြစ်နိုင်ရာ”ဟူ၍ ရေးသည်။

ထိုနည်းတူ သိပ္ပံပညာသည် ပို၍နက်နဲစွာ သက်သေပြလေ၊ နှုတ်ကပတ် တော်ကို ပြော၍ ကမ္ဘာကြီးကိုဖြစ်ပေါ်စေသော ဘုရားသခင်၏ ဒိဋ္ဌိအမှန်ရှိမှုနှင့် နီးလာလေဖြစ်သည်။

ယူအက်စ်အာကာသအစီအစဉ်၌ ဂြိုလ်ပတ်လမ်းကြောင်းထဲသို့ ထည့်သောကမ္ဘာ၏နောက်ခံ သမိုင်းလေ့လာသော (COBE) ဂြိုလ်တုသည် သိပ္ပံပညာရှင်များက ကြီးမားသောထုနှက်မှုတစ်ခုအဖြစ် ပြောတဲ့အတိုင်း ချက်ချင်းလိုက်၍ အတည်ပြုကြ သည်။ တွေ့ရှိရသောအရာမှာ သင်သည် သေးငယ်သော “ဗျ” တစ်လုံးအောက်၌သော်လည်းကောင်း၊ ပုရွက်ဆိတ်၏ အသိုက်၌သော်လည်းကောင်း ဗျောက်အိုးတစ်ခု ထားသောအခါ၌ ကစဉ့်ကရဲ ပေါက်ကွဲမှု ထွက်မလာဘဲ ပုံစံရေးဆွဲမှုကိုထင်ဟပ်စေမည့် စနစ်တကျပုံ တစ်ခုဖြစ်သည်။ )

သို့သော် ထိုမေးခွန်းကို “ပုံစံရေးဆွဲခြင်းရှိပါက ရေးဆွဲသောသူက မည်သူ နည်းဟူသော မေးခွန်းသည် ချက်ချင်းလိုက်လာသည်။ သတင်းစာစောင်၏ အယ်ဒီတာ အာဘော်၌ ဒီအသစ်တွေ့ရှိချက်ဟာ ဘုရားရှိကြောင်း သက်သေပြသလောဟု မေးထား သည်။ ဆက်လက်ပြီး “ဤအသစ်တွေ့ရှိချက်သည် ထိုသက်သေပြချက်တို့ကို သီအိုလိုဂျီအရ သက်သေပြခြင်းမဟုတ်ဘဲ အတွေးအခေါ်၊ ဒဿနအရ သက်သေ ပြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘာသာတရားသည် လမ်းပြတစ်ယောက်အလား လုပ်ဆောင်သော်လည်း ထိုသက်သေပြချက်တို့သည် တင်းကြပ်သောဆင်ခြင်တုံ တရား၏ စစ်ဆေးမှုကို ခံရနိုင်ရမည်။ ထိုကော်လံကိုရေးသော အယ်ဒီတာက ပုံစံသည် သောမတ် အကွီနက်(စ်)မေးသည့် မေးခွန်းတစ်ခုကို ထုတ်ပေါ်လာစေသည်ဟု ဝန်ခံသည်။ ထိုမေးခွန်းမှာ “ပုံစံရေးဆွဲခြင်း” တစ်ခုရှိပါသည်။ ပုံစံ ရေးဆွဲသူတစ်ယောက် ရှိခဲ့သည် ဟူသော အချက်အပေါ်၌ သက်သေမခံဘူးလော့။ ဖန်ဆင်းရှင် ဘုရားသခင်ဖြစ်တော် မူသော ပုံစံရေးဆွဲသူပါမှအပ ဖန်ဆင်းခြင်း၌ ပုံစံရေးဆွဲခြင်းလည်း မရှိနိုင်ပါဟု အကွီနက်(စ်)က ဆင်ခြင်စဉ်းစားသည်။

အကွီးနက်(စ်) သည် ဘုရားသခင်တည်ရှိခြင်းအတွက် သက်သေပြချက် ငါးတွဲကို ဂျူးဘုန်းကြီးနှင့် အာရပ် အတွေးအခေါ်ပညာရှင်ဖြစ်သူ အရစ္စတိုတယ်ထံမှ ယူသည်။ ထိုငါးခုထဲတွင် တစ်ခုမှာ ပုံစံသည်ပုံစံ ရေးဆွဲသူ ရှိကြောင်း သက်သေပြသည် ဟူသော သက်သေပြချက်ဖြစ်သည်။ ယနေ့သိပ္ပံခေတ်မတိုင်မီ အနှစ်ခုနစ်ရာ ကျော်က နေထိုင် အသက်ရှင်ခဲ့သော အကွီနက်(စ်)သည် မည်သည့်အရာမှမရှိသောအရာမှ တစ်စုံတစ်ခုကို ဖန်ဆင်း၍မရ။ ထိုဖန်ဆင်ခြင်းသည် တိုးတက်မှု၏ ပုံစံတစ်ခုအတိုင်း လိုက်မည်ကို သင်သိမှတ်သော အခါ၌လည်း ဖန်ဆင်းသောအရှင်၏ တန်ခိုးဖြစ်ကြောင်း ၊သင်သိရှိသည်ဟု ရေး၍၊ ငြင်းခုန်သည်။ ထိုဖန်ဆင်းသောအရှင်မှာ ကမ္ဘာဦးကျမ်း၌ ဖန်ဆင်းခြင်း၏ လမ်းစဉ်ကို ဖော်ပြသည့် သမ္မာကျမ်းစာထဲ၌ရှိသော ဘုရားသခင် ဖြစ်သည်ဟု အနက်(စ်)ယုံကြည်သည်။

မောရှေသည် ဘုရားသခင်ရှိကြောင်း ရှင်းလင်းဖော်ပြရုံသာမက၊ ဤဖန်ဆင်း သောအရှင်သည် ကျွန်ုပ်တို့နေ ထိုင်သောအရာ၊ မြင်သောအရာကို ဖန်ဆင်းသော အရှင်ဖြစ်သည်ဟူသော အဆိုနှင့် အစပြုထား သည်။ လူတစ်ယောက်သည် တောင်ပေါ် လမ်းကြောင်းတစ်ခုအတိုင်းလိုက်၍ ချောင်းငယ် တစ်ခုကို ဖြတ်သောအခါ တစ်တုံးပေါ် တစ်တုံး ဆင့်၍ထပ်ထားသော ကြီးမားသည့်ကျောက် တုံးသုံးခုကို တွေ့သည့် ဇာတ်လမ်း တစ်ခုအားဖြင့် မေးခွန်းထုတ်သည့် ငြင်းခုံချက်ဖြစ်သည်။ ဤသုံးခုစလုံးသည် အရွယ် အစားနှင့်ပုံစံကအ တူတူပင်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဆိုသော် မည်သို့ဆိုလိုသနည်း။ ထိုနေရာ၌ မည်သူထားပါသနည်း။ တစ်ချိန်က တစ်စုံတစ်ယောက်ကလုပ်ခဲ့ခြင်းလား။ ခရီးသည် များ ထိုနေရာမှစ၍ ဆက်မသွားသင့်ကြောင့် သတိပေးချက်တစ်ခုလား။

ထိုကျောက်တုံးသုံးခုတို့သည် ကြုံကြိုက်၍ စီထပ်နေခြင်းမဟုတ်သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ဤအရာအတွက် တစ်စုံတစ်ဟောက်၌ တာဝန်ရှိသည်။ မြေငလျင် လှုပ်သည့်အချိန်တိုင်း၌ မီးသတ်ဥဩသံသည် ထိုနည်းအတိုင်း နေရာတကျထားနိုင်မည်မဟု ချိန်တိုင်း၌ မီးကြီး တစ်စုံတစ်ယေက်၍ ဝီထပ်နေခဲ့။

ဉာဏ်ပညာဆုကျေးဇူးရရှိသော ဆင်မြူရယ်ဂျွန်ဆင်သည် အင်္ဂလိပ် အဘိဓာန်ကျမ်း ဖြစ်လာစေရန် ကိုးနှစ်ကြာသည်။ သူ၏ အတ္ထုပိတ္တိကို ရေးသည့် စာရေး ဆရာတစ်ယောက်က “ပါရမီရှင် ကွန်ပျူတာ ကဲ့သို့သော မှတ်ဉာဏ်ရှိသူ၊ သူ့အချိန် ကာလ၏ကြီးမြတ်သည့် ပုဂ္ဂိုလ်များက ထိုင်၍ သူ့စကားကို နားထောင်သည်အထိ စိတ်ကူး စိတ်သန်းတို့ကို စုစည်း၍ စီကာပတ်ကုန်းပြောပြနိုင်သည့် ဉာဏ်ရှိသူ”ဟူ၍ သူ့အကြောင်းကို ဖော်ပြသည်။

ထိုဂျွန်ဆန်၏အဘိဓာန်စာအုပ်ဟာလန်ဒန်ပုံနှိပ်တိုက်တစ်တိုက်၊လူတစ်ယောက်ရဲ့ဂက်(စ်)မီးအိမ်ပိတ်ဖို့မေ့လျော့ခြင်းကြောင့်ပေါက်ကွဲခြင်းရဲ့ရလဒ်အဖြစ်လူတစ်ယောက်ကလက်ခံမည်ဟုသင်ယုံကြည်ပါသလား။

နောက်ဆုံးအနေနှင့် မဖြစ်နိုင်သောအရာတစ်ခုကို စဉ်းစားရန် ရှိသေးသည်။

ပဲရစ်မြို့ရှိ အီဖဲလ်တာဝါသည် (၉၈၄)ပေမြင့်သည်။ ၁၈၈၉ ခုနှစ်တွင် တည်ဆောက်သော အီဖဲလ်မျှော်စင်သည် ခေတ်အဆက်ဆက်၌ အကြီးမားဆုံးသော အင်ဂျင်နီယာ လုပ်ငန်း၏ ထူးခြားမှုတစ်ခု အဖြစ်ယူဆကြသည်။ ၎င်း၌ သံနှင့်သံမဏိတန်ချိန်ပေါင်း ၇ဝဝဝပါရှိရာ၊ ကမ္ဘာ၌အမြင့်ဆုံးသော အဆောက်အဦးအဖြစ် နှစ်ပေါင်းကြာရှည်စွာ ရှိနေသည်။

အီဖဲလ်မျှော်စင် တည်ရှိလာရန်အတွက် အလက်ဇန္ဒာဂါးစ်တပ် အီဖဲလ်ကို သင်ယုံကြည်နိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ အဘယ့်ကြောင့်နည်း။ ကြီးကျယ်ခမ်းနားသည့်မျှော်စင်ကြီးအတွက် စိတ်ကူးစိတ်သန်းသည် ရှေးဦးစွာ သူ၏စိတ်ကူးထဲ၌ တည်ရှိမည် ဖြစ်သောကြောင့်တည်း။ နောက်ဆုံးတွင် ထိုစိတ်ကူးစိတ်သန်းကို စာရွက်ပေါ်၌ တိုးတက်အောင် ပြုမည်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ထိုစိတ်ကူးစိတ်သန်း၏ပုံစံကြမ်းအဖြစ်သို့ ပြောင်းလာကာ နောက်ဆုံးတွင် အကောင်အထည်ပေါ်လာသည်။

အင်္ဂလိပ်ပိုင်ဝီလ်ရှိုင်းယားရှိ Stonehenge ဟုခေါ်သော ကြီးမားသော ကျောက်တုံးကြီး တစ်တုံးပေါ်တစ် တုံးစီထားသောဒေသသို့ ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသည် တစ်ဦး ရောက်သွားသောအခါ သူ့အနေဖြင့် ဒီသမိုင်းမတင်မီ အချိန်တစ်ချိန်က ဒီကျောက်တုံးကြီးတွေကိုစီဖို့ ကိရိယာတစ်စုံတစ်ခုရှိခဲ့မယ်လို့ လက်ခံမှာမဟုတ်ပါဘူး။ အဘိဓာန် ပြုစုသူအနေဖြင့် သူ့ဘဝရဲ့ အချိန်အတော်များများကို စကားလုံးများအား စုဆောင်းပြီး အစီအစဉ်တကျ ပြုလုပ်ခြင်းမရှိဘဲ အဘိဓာန်စာအုပ် ထွက်ပေါ်လာမည် မဟုတ်ပေ။ ဗိသုကာပညာ ရှင်တစ်ယောက်တွင် စိတ်ကူးစိတ်သန်းမရှိဘဲ အဆောက် အဦးတစ်ခု ရှိလာမည်မဟုတ်ပေ။ ထိုအရာအားလုံး၏ နောက်တွင် ခိုင်ခံ့သော အစစ် အမှန် တစ်ခုပေါ်လာစေမည့် ထူးချွန်ထက်မြတ်သော ဖန်ဆင်းရှင်တစ်ယောက်၏ အစီ အစဉ်ရှိသည်။

ဖန်ဆင်းခြင်း၏ သက်သေအထောက်အထားများစွာတို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ပတ်ဝန်းကျင်၌ ပြည့်နှက်နေသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ စိတ်ခံစားမှုအပါအဝင် သူ၏ ရှုပ်ထွေးသောခန္ဓာကိုယ်၊ နေကိုလှည့်ပတ်သွားလာသော ဂြိုလ်တို့နှင့်ပတ်သက်၍ အသစ်တွေ့ရှိချက်များ၊ ဟိုင်ဒရိုဂျင်နှစ်ဆနှင့် အောက်ဆီဂျင်တစ်စရာ၍ မီးကို ငြိမ်းသတ်နိုင်မည် စသည်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ပတ်ဝန်းကျင်၌ ပြည့်နှက်နေသည်။

ဒါဝင်ဝါဒ၏ ဘုရားတရားမဲ့ခြင်းအပေါ်တုံ့ပြန်မှု

သင့်အနေဖြင့် ဒီဇိုင်နာတောင်းဆိုသော ပုံစံနှင့်ပတ်သက်သည့် အဆိုအပေါ် မည်သို့ မှားယွင်းစွာ လက်ခံပါသနည်း။ သိပ္ပံပညာရှင်နှင့် အတွေးအခေါ်ပညာရှင် အုပ်စုတစ်စုသည် ဘုရားသခင်နှင့် ဆိုင်သော စိတ်ကူးစိတ်သန်းအပါအဝင် အရာ ခပ်သိမ်းတို့ကို သဘာဝတရားအားဖြင့် ရှင်းပြနိုင်သည်ဟု ပြောကြသည်။ သဘာဝထက်ကျော်လွန်၍ ယုံကြည်ခြင်း မှန်သမျှသည် ခေတ်နောက်ပြန်ဆွဲခြင်းဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်သောအဖွဲ့ကို ဦးဆောင်သောသူမှာ အောက်စဖို့တက္ကသိုလ်၏ ပါမောက္ခနှင့် Tho God Delusion စာအုပ်ကိုရေးသူ ရစ်ချက်ဒေါ်ကင်း(စ်)ဖြစ်သည်။ ဒေါ်ကင်း(စ်) သည် သူ၏စာအုပ်အားဖြင့် ဖန်ဆင်းသောအရှင် ရှိသည်ဟူသော ယုံကြည်ခြင်းကို တိုက်ခိုက်၍ထူးဆန်းသော နိမိတ်လက္ခ ဏာယုံကြည်သော သူသည် သိပ္ပံပညာသည် ယုံကြည်ထိုက် သောအရာဖြစ်သည်ဟူသော စိတ်ချမှုဆုံးရှုံးကြသည်ဟု ဆို၏။

ဒေါ်ကင်း(စ်)သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဗီဇပုံစံနှင့်ဆိုင်သော ဇီဝဓါတုဗေဒ ဆိုင်ရာ စာပေါင်းသုံးဘီလီယံကို ရေးဆွဲသည့် သိပ္ပံပညာရှင် (၂၄၀၀)ပါသော လူပေါင်းစုံ အသင်းအဖွဲ့တစ်ခုကို ဦးဆောင်သော ဖရန်စစ် ကောလင်းနှင် စကားစစ်ထိုးရာ၌ ဒါဝင်ဝါဒသည် ထိုသို့သော ပုံစံရေးဆွဲခြင်းကိုတစ်ခုကို ထုတ်လုပ်နိုင်ကြောင်း သူစဉ်းစား ပုံကို ရှင်းပြရန် ကြိုးစားသည်။

နှစ်ရာစုများစွာအတွင်း ရုပ်လောကပိုင်းဆိုင်ရာမှနေ၍ ဘုရားသခင် တည်ရှိ ခြင်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး အကြီးမားဆုံးသော ငြင်းခုံမှုမှာ ပုံစံရေးဆွဲခြင်းနှင့် ဆိုင်သော ငြင်းခုံချက်ဖြစ်သည်။ အသက်ရှင်နေသောအရာတို့သည်အလွန်လှပ၍စနစ်တကျရှိကာရည်မှန်းချက်ရှိကြောင်းထင်ရှားရာ၎င်းတို့မှာ ဉာဏ်ကြီးရှင် ပုံစံရေးဆွဲသူ တစ်ပါးကသာပြုလုပ်နိုင်သည်။ သို့သော် ဒါဝင်က ပို၍ ရိုးစင်းလွယ်ကူသော ရှင်းလင်းချက် တစ်ခုကိုပေးသည်။ သူ၏နည်းမှာအလွန်ရိုးစင်းလွယ်ကူသော အရာမှအစပြုပြီး တဖြည်းဖြည်း တိုးတက်လာကာ ပို၍ရှုပ်ထွေးခြင်း၊ ယဉ်ကျေးခြင်း၊ စုံလင်ခြင်းကို ဖြစ်စေသည့်နည်းဖြစ်သည်။ ထိုအဆင့်တစ်ခုတိုင်းသည် ဘက်လိုက်ခြင်း တစ်ခုဖြစ်တန်သော်လည်း ၎င်းတို့ကနှစ်သန်းပေါင်း များစွာစုပုံလိုက်သောအခါ သင်သည်မဖြစ်နိုင်သော လူ၏ဦးနှောက်ဉာဏ်ကဲ့သို့သော အကောင်ကြီး များသင်တွေ့ရှိရမည်ဖြစ်သည်။

ရှုပ်ထွေးမှုရှိသောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းကိုပုံစံဆွဲခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ထင်မြင်ယူဆခြင်းမရှိရန်ကျွန်ုပ်တို့ကို သတိပေးသည်။

ကောလင်းသည် သူ့အဆိုကို ဆန့်ကျင်သောသူ၏အယူအဆကို “အစီအစဉ် ကို ပို၍ သဘောကျစေရန်ပြုသော ဘုရားသခင်တည်ရှိခြင်းနှင့်ဆိုင်သော ငြင်းခုံချက်ကို ကျွန်တော် တွေ့ပြီ။ ထိုသို့မဟုတ်ပါက စိတ်ကူး နယ်ချဲ့ခြင်းဖြစ်သည်”ဟု ချေပသည်။

ကျွန်တော်တို့ ကမ္ဘာကြီးသည် အကောင်းဘက်သို့ ဦးတည်ပြီး အသက်ရှည် ခြင်း၊ နှစ်များကုန်သွားသည်နှင့်ပို၍ ခွန်အားပြည့်ဖြိုးလာခြင်း ဦးရေရှိ ဆံပင်များ အလိုလိုပြန်၍ ပေါက်လာခြင်း စသည်တို့သာ ကျွန်တော် မြင်တွေ့ရပါက ဒေါ်ကင်း(စ်)၏ ထင်မြင်ယူဆချက်ကို ပို၍ လိုလားမိမည်ဖြစ်သည်။ သမိုင်းနှင့်သိပ္ပံပညာ နှစ်ခုစလုံး တို့သည် ရှုပ်ထွေးခြင်းကို ဦးတည်သည်မဟုတ်ဘဲ ဆွေးမြေ့ခြင်းနှင့် ပျက်စီးခြင်းသို့ သာ ဦးတည်နေသည်။

ဒါဝင်၏သီအိုရီသည် “မိုယ်ကောင်းကင်သည် ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းအသရေ တော်ကို ကြားပြော၍ မိုယ်မျက်နှာကြက်သည် လက်တော် နှင့် လုပ်သောအရာများကို ပြသ၏” (ဆာလံ၁၉၁)ဟု သိုးကျောင်းသား လေး ဒါဝိဒ်ရေးသားသော ကျမ်းချက်ကို ယုံကြည်ဖို့ ဝေးသွားအောင် တိုက်ရိုက်မပြော၊ သွယ်ဝိုက်၍ ပြောဆိုရေးသားခြင်း ဖြစ်သည်ဟု သဘောပိုက်ပါ။

လေဆာရောင်ခြည်အပေါ် သူ၏လုပ်ဆောင်မှုအတွက် ၁၉၆၄ခုနှစ် တွင် နိုဗယ်ဆုရရှိသော ရူပဗေဒပညာရှင် ချလ်အိပ်ချ်တောင်းက ဖန်ဆင်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်လုပ်ဆောင်ချက်ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်သည်ဖြစ်စေ၊ မယုံကြည်သည် ဖြစ်စေ သို့မဟုတ် ကြုံကြိုက်မှု တစ်ခုက အဟုန်နှင့် လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်သည်ဖြစ်စေ လူတစ်ယောက်၌ ယုံကြည်ခြင်းရှိရမည်ဟုဆိုသည်။ ထိုအချိန်တွင် IBM မှထုတ်ဝေသော Think မဂ္ဂဇင်း၌ သူကအောက်ပါအတိုင်းဆို၏။

ကျွန်ုပ်တို့သည် သိပ္ပံညာ၌ယုံကြည်ခြင်း၏အခြေခံလိုအပ်မှုနှင့်ယုံကြည်ခြင်း၏ သဘောသဘာသကို ယေဘုယျသဘောအားဖြင့် အသိအမှတ်မပြုကြ

သော်လည်း သိပ္ပံပညာ၌လည်း ယုံကြည်ခြင်း လိုအပ်သည်။ သူ၏ ပို၍ ကြမ်းတမ်းသောလုပ်ငန်းများကို ဆက်လက်ထမ်းဆောင် ရာ၌ သူ့အတွက်နက်နဲသောယုံကြည်ခြင်းကို လိုအပ်သည်။ အဘယ့်ကြောင့်နည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်စကြဝဠာနှင့်လူ၏ဉာဏ်တို့သည်အစီအစဉ်တကျရှိသည်ကို ယုံကြည်စိတ်ချရမည်။ ဤအစီအစဉ်တကျ ရှိခြင်းကို နားလည်သည့် အခွင့်ကောင်းတစ်ခုရှိရမည်။

ဘုရားရှိသည်ဟု ယုံကြည်သောသူဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်မရှိဟု ယုံကြည် သောသူဖြစ်ပါစေ၊ ယုံကြည်ခြင်းသည် လောကအမြင်၌ပင်လျှင် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အရာဖြစ်သည်။ သမ္မတက်အိုင်စင်ဟာဝါက ဘုရားသခင်တည်ရှိခြင်းကို ယုံကြည်သောသူမှာ နီတရီနိုဒိမ်းရှိ တောင်ပိုင်း မက်သဒစ်တက္ကသိုလ် ဘောလုံးပွဲသို့ သွားသော် လည်း မည်သူနိုင်သည်ကို ဂရုမစိုက်သောသူဖြစ်သည်ဟု ပြောလေ့ရှိသည်။ အဘယ့် ကြောင့် ထိုအားကစားပွဲသို့ ဦးစားပေး၍ သွားပါသနည်း။ တစ်ချိန်တည်းတွင်ပင် လောကီဝါဒီတွေဟာ ဘုရားရှိဝါဒီတို့ရဲ့ ဖန်ဆင်းသောအရှင်အပေါ်၌ မျက်ကန်း၊ တစ္ဆေ မကြောက် ယုံကြည်ခြင်းကို သူတို့ကတော့ မသေချာ မရေရာသော လမ်းညွှန်မှုမဲ့ ဖြစ်စဉ်ကို သူတို့ရဲ့ ယုံကြည်ခြင်းအဖြစ် သင့်လျှော်သလို ပြုပြင်ပြီး ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်ဟု ခေါင်းစဉ်တပ်လိုက်ကြသည်။

အမှန်တရားတစ်ခုကတော့ ဘုရားမဲ့ဝါဒီများရဲ့ ကြွေးကြော်ချက်တွေဟာ လွယ်လွယ်နဲ့ သက်သေမပြနိုင်တာပါပဲ။ ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ ဘုရားမရှိကြောင်း ဘယ်လိုလုပ် သိနိုင်မလဲ။ အရိုးရှင်းဆုံးသောအရာတစ်ခုကတော့ ဘုရားမဲ့ ဝါဒဆိုတာ ရရှိတဲ့သက်သေအထောက်အထားကို ကျော်လွန်ပြီး နိဂုံးချုပ်တတ်တဲ့ ယုံကြည်ခြင်း တစ်ခုသာဖြစ်ပါတယ်။

ကျောက်တုံးကြီးသုံးတုံး တစ်တုံးပေါ်တစ်တုံး ဆင့်စီနေသော ဖြစ်စဉ်ကဲ့သို့ လူသားတို့ ရှင်းမပြနိုင်သည့် ဖြစ်စဉ်များ သို့မဟုတ် ဂျွန်ဆင်၏အဘိဓာန်ဟာ ပေါက်ကွဲခြင်းရဲ့ရလဒ်ဟူသော အဖြစ်အပျက်များ၊ သို့မဟုတ် အီဖဲလ်မျှော်စင်ကြီးရဲ့ စဉ်းစား၍ပင် မရလောက်သော ဆောက်လုပ်ရေး အစီအစဉ်မှ တစ်ထပ်ပြီးတစ်ထပ် ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းတို့ထက် ကျွန်တော်တို့၏ နေစကြဝဠာဖြစ်ပေါ်လာခြင်းကို ယုံကြည် ဖို့ရန် သာမန်ထက်ပိုတဲ့ ယုံကြည်ခြင်းတစ်ခုလိုအပ်ပါတယ်။ လူတွေ စဉ်းစားဖန်တီး နိုင်တာထက် ပိုသောအရာဖြစ်သည်။

ယုတ္တိဗေဒပညာ၏လမ်းကြောင်းသည် “ဘုရားသခင်” ဟူသော စကားကို ပြောပြရန် တောင်းဆိုခြင်းမပါဘဲ လွန်ခဲ့သောဆယ်စုနှစ် အနည်းငယ်၌ သိပ္ပံလောက၌ ပြင်းထန်သော တုန်ခါမှုတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ထိုလှုပ်ရှားမှုအား “လက်ရာ မြောက်ပုံစံ”ဟု ခေါ်ပြီး ၎င်း၏တိုးတက်မှု နောက်ခံသမိုင်းက လိုက်လာသည်။

ကြွက်ထောင်ချောက်တစ်ခုမှ ငြင်းခုံမှု

ချာလ်ဒါဝင်က “Origin of Species”စာအုပ်ထဲ၌ အနည်းငယ်မျှ အဆင့်မြင့် ထားပြီး အစဉ်အဆက် အမြောက်အမြားသော ပေါင်းစပ် မျိုးစိတ်များသာ ယုံမှား သံသယကင်းမဲ့စွာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါလျှင် ကျွန်တော်ရဲ့ သီအိုရီဟာ လုံးလုံး မှားယွင်းသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်” ဟု ရေးသားခဲ့သည်။ ဒါဝင်သာ ယနေ့ အသက်ရှင်အုံးမည်ဆိုပါက ဒါဝင်သည် သဘာဝ ရွေးချယ်မှုနှင့် ပတ်သက်သော ခံယူချက်ကို ပြန်၍စဉ်းစားကောင်း စဉ်းစားတော့မည် ဖြစ်သည်။

အဘယ်သို့နည်း။ ကြွက်ထောင်ချောက်တစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။ အသိုက်လုပ်ရန် ရည်ရွယ်ချက်နှင့် တံခါးပေါက် အောက်၌ ဝင်သွားသော အကောင်ငယ်ကို ထိန်းချုပ်ရန် ကျွန်တော်ချထားသည့် ရိုးရိုးကြွက်ထောက် ချောက်ဖြစ်ပါသည်။ ကြွက်ထောင်ချောက် ကလေးက ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်သော အဏုဇီဝဗေဒပညာရှင် မိုက်ကယ်ဘီဟေး အတွက်တော့ ယုတ္တိဗေဒ၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုအဖြစ်နှင့် ယုတ္တိဗေဒဆိုင်ရာအဆင့် များနှင့် အသက်တာ တည်ဆောက်ခြင်း၌ အသုံးပြုသည့် အစိုင်အခဲများကို ပြန်လည် စဉ်းစား ဖြစ်စေခဲ့သည်။ ကြွက်ထောင်ချောက်တစ်ခုသည် DNA နှင့် အသက်တာ တည်ဆောက်ခြင်းဆိုင်ရာ အစိုင်အခဲများနှင့် မည်သို့ဆိုင်ပါသနည်း။ အရှင်းဆုံးပြောရလျှင် ကြွက်ထောင်ချောက်တစ်ခု၌ အစိတ်အပိုင်းငါးခုရှိရာ ထိုအပိုင်းတစ်ခုစီ တို့သည် လွတ်လပ်စွာ အလုပ်လုပ်၍ တညီတညွတ်တည်း ဆက်နွယ်၍ လုပ်ဆောက် ကြသည်။ ထိုနည်းတူ ဘဝကို တည်ဆောက်ရာတွင် အချို့သောစနစ်တို့သည် လည်ပတ်ကြရပြီး အတူတကွ လှုပ်ရှားကြရမည်ဟု ဘီဟက ယူဆသည်။ ဘီဟေးသည် ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်ကို ဆန့်ကျင်သောသူတစ်ယောက် မဟုတ်သလို ဖန်ဆင်း ခြင်းဘက်၌ ရပ်တည် လိုသောသူလည်း လုံးဝမဟုတ်ပါ။ သူသည် နောက်ဆုံးတွင်

ဒါဝင်၏စိတ်မနှံမှု၊ ချို့တဲ့မှုကိုတွေ့ခဲ့သော ဒါဝင်၏ စာရင်းကိုင်နှင့်တူသည့် သာမန် လူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းကို ဘီဟေးက “မပြောင်းလဲနိုင်သော ရှုပ်ထွေးမှု” ဟု ခေါ်သည်။

ကြွက်ထောင်ချောက်ဆိုသည်မှာ ရိုးရိုးလေးဖြစ်သော်လည်း အရေးကြီး လိုအပ်သော အပိုင်းငါးခုရှိသည်ဟု ပြောပြီးနောက် သူက “ကြွက် တစ်ကောင်ကို ဖမ်းနိုင်ရန် ထိုအပိုင်းအားလုံးလိုအပ်သည်။ သင်သည် ထောင်ချောက်၏ အောက်ခံပြား တစ်ခုတည်းနှင့်ကြွက်မဖမ်းနိုင်ပါ။ ထိုနောက် စပရင်ကိုဆက်၍ လည်းမဖမ်းနိုင်ပါ။ ရိုက်တံကိုထပ်ဖြည့်၍၎င်း၏လုပ်ဆောင်မှုကို တိုးတက်စေပါ။ ၎င်းလည်ပတ်နိုင်ရန် အစိတ် အပိုင်းအားလုံးသည် အတူတကွ ရှိရပါမည်။ ကြွက်ထောင်ချောက်သည် မပြောင်းလဲနိုင်သော ရှုပ်ထွေးမှုကို တစ်ခုဖြစ်သည်။ DNA တည်ဆောက်ခြင်းဆိုင်ရာ အစိုင်အခဲများကိုယူသော အဏုဇီဝကျွမ်းကျင် သူတစ်ယောက်အနေနှင့် သူသည် ဘဝ၏ထိန်းညှိထောက်မရန် စနစ်အချို့တို့သည် အလုပ်လုပ်၍ ဘဝအတွက် နေရာ တကျရှိရမည်။

ယခုတွင် နဝမအကြိမ်ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေလျက်ရှိသော “Darwing Black Box” စာအုပ်၌ ဤသို့ဆိုသည်။

ဒါဝင်အတွက် ဆဲလ်ကလပ်စည်းသည် သေတ္တာနက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်း၏အတွင်းပိုင်း လုပ်ဆောင်ချက်များမှာ သူ့အတွက် လုံးဝလျှို့ဝှက် နက်နဲ သည်။ ယခုတွင် ထိုသေတ္တာအနက်ကို ဖွင့်၍၎င်း၏အလုပ်လုပ်ပုံကို ကျွန်ုပ် တို့သိရသည်။ လွန်ခဲ့သောအနှစ် လေးဆယ်ကျော်အချိန်၌ တွေ့ရှိခဲ့သည့် မော်လီကျူးအနုမြူ စီမံဖန်တီးချက်နှင့် ကလပ်စည်းများ ဖွဲ့စည်းမှုစနစ်တို့၏ များပြားလှသော ရှုပ်ထွေးမှုအပေါ်ဒါဝင်၏စမ်းသပ်မှုကို အသုံးပြု၍ ဒါဝင်၏ သီအိုရီသည်လုံးလုံးကြေမွသွားပြီဟု ကျွန်တော်တို့ပြောနိုင်သည်။

ဘီဟေးက ဆက်လက်၍ “ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ် သီအိုရီနှင့်ပတ်သက်၍ ပြဿနာမှာ ကြွက်ထောင်ချောက်ကိုယူပြီး တစ်စုံတစ်ရာအတွက် ၎င်း အစိတ်အပိုင်းများကို သင် အသုံးပြုနိုင်၊ မပြုနိုင် မဟုတ်ပါ။ တစ်စုံတစ်ခုကို ကြွက်ထောင်ချောက်တစ်ခုအဖြစ် လုပ်နိုင်မလုပ်နိုင်ဟူသော ပြဿနာသာဖြစ်သည်”ဟုဆို၏။

သိပ္ပံပညာရှင်အသိုင်းအဝိုင်းအားလုံးတို့သည်လည်း ဘီဟေး ပြောသည့် အမှန်တရားကို အစဉ်သင့် အသိအမှတ်ပြုကြသည်။ ဟုတ်ပါသလား။ မဟုတ်ပါ။ အတိအကျမဟုတ်ပါ။ အချို့သော ဒါဝင်ဝါဒီတို့သည် ထိုးထွင်းဉာဏ်နှင့် စေ့စပ်သေချာမှု အတွက် စာရေးသူကို ချီးကျူးကြသည်။ မည်သည့်အရာပြောရမည်၊ ၎င်းကိုမည်သို့ ပြုရမည်ကို မသိကြသော်လည်း အဏုဇီဝဗေဒသမား၏တွေ့ရှိချက်မှာ အလွယ်တကူ

ဖျောက်ပစ်၍ ရမည် မဟုတ်ပါ။ အချို့တို့က သူ့အား သိပ္ပံနည်းမကျသောသူအဖြစ် လူသိ ရှင်ကြား ထုတ်ဖော်စွပ်စွဲကြသည်။ “သိပ္ပံပညာသည် ဘုရားသခင်ကို အသက်ပြန်သွင်းပေးသည်” ဟူသော ခေါင်းစဉ်ဖြင့် ၁၉၉၉ ခုနှစ် ဝေါလ်စထရစ်ဂျာနယ်၌ ဂျင်ဟောလ်က (၁၉)ရာစုနှစ် အတွင်း သိပ္ပံဆိုင်ရာ တွေ့ရှိချက်တို့သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် နှောင့်ယှက်သော်လည်း (၂၀)ရာစုခေတ်၏ တွေ့ရှိချက်တို့က ပြောင်းပြန်သက်သေပြနေသည်” ဟုဆိုသည်။

သိပ္ပံပညာရှင်တွေဟာ ယခုအချိန်မှာ လက်ခံသင့်တဲ့ သိပ္ပံဆိုင်ရာ အယူဝါဒ ဖြစ်သော သင်ဟာ သိပ္ပံပညာ ရှင်တစ်ယောက်မဖြစ်နိုင်။ သင်သည် သဘာဝဆင့်ကဲ ဖြစ်စဉ်ကို မယုံနိုင်ဟူသောအရာများကို ပြန်၍ စဉ်းစားနေကြပေပြီ။ ထိုအရာကို သတင်းစာတစ်စောင်၌ ဆွဲထားသော ကာတွန်းပုံတစ်ပုံက ကောင်းမွန်စွာ ကိုယ်စား ပြုသည်။ ထိုပုံ၌ ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်သည်ကလေးဆိုးများအား ပေးဆောင်းသော ဦးထုပ်ကိုဆောင်းလျက် အတန်းထဲရှိ ခွေးခြေခုံပေါ်၌ မတ်တတ်ရပ်နေပုံမှာ တစ်စုံ တစ်ခုအတွက် ဒဏ်ပေးခံရခြင်းဖြစ်ကြောင်း သိသာထင်ရှားသည်။ သူပြစ်ဒဏ်ခံရတဲ့ အကြောင်းကို သူက “ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ် သီအိုရီကို ကျွန်တော်က လက်ရာမမြောက်သော ပုံစံလို့ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုတဲ့အတွက် ကြောင့်ပါပဲ” လို့ ရှင်းပြသည်။

ရှေးရိုးစွဲဘုရားမဲ့ဝါဒီတစ်ဦးကို ဘုရားမဲ့ဝါဒအား စွန့်လွှတ်ပြီး ဘုရားသခင် အမှန်တကယ်ရှိကြောင်း လက်ခံလာနိုင်သည်အထိ ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ဗြိတိသျှလူမျိုး အတွေးအခေါ်ပညာရှင်နှင့် ဖန်ဆင်းခြင်းဝါဒကို ဆန့်ကျင်သူ အန်တိုနီဖလူးသည် သူ၏လုပ်သက် အနှစ်(၅၀)လုံးလုံး ငြင်းခုံခဲ့သည့်အရာကို စွန့်လွှတ်သည်။ သို့သော် ဖလူးသည် ဖန်ဆင်းခြင်း ကို ယုံကြည်သောသူတို့နှင့် မပေါင်းသေးပါ။ ယခုတွင် သူ့အားဘုရားသာ ရှိပြီး တရားမရှိဟု ယုံကြည်သော (Deist)တစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟု ပြောလျှင် အကောင်းဆုံးဖြစ်မည်ဟု သူဆို၏။ သို့သော် သူသည် နှလုံးသားတံခါးကို ဖွင့်၍ထားခဲ့သည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူ၏ဘဝ သက်တမ်းသည် အသက်(၈၀) ကျော်အရွယ် ဘဝရဲ့ နေဝင်ချိန်များအတွက် တရားရှုနေရသူ ဖြစ်သည်။ ။

၂၀၀၆ ခုနှစ် မေလ(၁၁)ရက်နေ့တွင် ဖလူးသည်ဘိုင်ဘိုလာ တက္ကသိုလ်မှ နေ၍ လွတ်လပ်ခြင်းနှင့် အမှန်တရားအတွက် ဖိလစ်၊ အီး၊ဂျွန်ဆန်ဆုကို ရရှိသည်။ ထိုတက္ကသိုလ်မှာ ကယ်လီဖိုးနီးယားပြည်နယ်၊ လာမီရာဒါ၌ရှိသော အဲဗင်ဂျယ်လီကယ်ကျောင်းဖြစ်သည်။ ထိုဆုကို ယူချိန်၌ “သူသည် သက်သေအ ထောက်အထားတို့၏ ခေါ်ဆောင်ရာသို့ သူသွားခဲ့သည်” ဟူ၍သာပြောသည်။ “ဝေဖန်ရေးအမြင်အားဖြင့် ကျွန်တော်နေရာ ပြောင်းလဲခွင့်ရရှိပါပြီ။ ဆုရရှိခြင်းအတွက်လည်း အထူးဝမ်းသာ ဂုဏ်ယူပါတယ်” ဟူ၍လည်း ပြောသည်။

ဖန်ဆင်းခြင်းကို ယုံကြည်သောသူအဖြစ် သတ်မှတ်ခြင်းခံရန် မကြိုက်သည့် မိုက်ကယ်ဘီဟေးက ကြုံကြိုက်မှုမဟုတ် ဘုရားသခင်သည်သာ ဉာဏ်ကြီးရှင် ပုံစံ ရေးဆွဲသောသူဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်သည်။ သိပ္ပံပညာသည် ပုံစံရေးဆွဲသူကို မတွေ့ တွေ့အောင် ရှာနိုင်သည့် အစွမ်းမရှိနိုင်ပါ။ သိပ္ပံပညာနှင့် ဘာသာတရားနှစ်မျိုး စလုံး တို့သည် အချင်းချင်းအပေါ် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းမလုပ်သင့်ဟု ဘီဟေး ယုံကြည်သည်။ အချင်းချင်း ဆိုင်ပြိုင် တိုက်ခိုက်ကြသည်ဟုလည်း သူမမြင်ပါ။

လူးဝစ်ပက်(စ်)တာစသော လူအချို့တို့သည် သိပ္ပံပညာနှင့် ဘာသာတရား တို့ကို ခွဲခြားထား၍ ထိုနှစ်ခုအကြားရှိ အပြန်အလှန် အကျိုးပြုခြင်းကို မမြင်ကြပါ။ ရူပဗေဒပညာရှင်၊ နိုဗယ်ဆုပိုင်ရှင် ချာလ်အိပ်ချ်တောင်း(စ်)ကဤသို့ရေးသည်။

လူတချို့ကဘာသာတရားနဲ့သိပ္ပံပညာဟာနည်းစနစ်တွေ၊ အကြောင်းအရာ တွေမှာမတူ ကွဲပြားတဲ့အတွက် အတွေးအခေါ် အယူ အဆမှာလည်း ကွဲပြားတယ်။ အဲဒီအတွက်ဘာသာတရားနဲ့သိပ္ပံပညာထိပ်တိုက်တွေ့ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့လက်ခံကြတယ်။ တချို့သောသူများကကိုယ့်နယ်ပယ်ဖြစ်တဲ့သိပ္ပံပညာသို့မဟုတ်ဘာသာရေးနယ်ပယ်တွေကိုသာဂရုစိုက်ကြပြီးဝါဒတူ လူစုအပေါ်၌ ပြန်၍ ပြုပြင်မှုကို ကြိုက်နှစ်သက်ကြောင်း တွေ့ရတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တိုက်ရိုက်ဒုက္ခမပေးရင် အရေး မကြီးဟု ယူဆကြသည်။

ကျွန်တော်အတွက်မူ သိပ္ပံပညာနှင့် ဘာသာတရားနှစ်ခုစလုံးသည် တစ်ကမ္ဘာလုံးနှင့်ဆိုင်၍ အခြေခံအားဖြင့် အလွန်တူကြသည်။

ယခင်၌ ကျွန်တော်ဖော်ပြထားသည့် ဖရန်စစ်ကောလင်းစ်သည် ထိုခံယူ ချက်ကို သဘောတူသည်။ ကောလင်းစ်သည် ဂျွန်ဟော်ဂန်နှင့် လူတွေ့မေးမြန်းခြင်း အစီအစဉ်တစ်ခု၌ “သမ္မာကျမ်းစာ၏ဘုရားသခင်သည် genome ဘုရားလည်းဖြစ် သည်။ သူ့အား ဘုရားရှိခိုးကျောင်း၌၎င်း၊ ဓါတ်ခွဲခန်းထဲ၌၎င်း ကိုးကွယ်နိုင်သည်” ဟုဆို၏။

သမ္မာကျမ်းစာနှင့်သိပ္ပံပညာအကြားရှိ ပဋိပက္ခကိုပြန်လည်ဖြေရှင်းခြင်း ၊

– ယေးလ်တက္ကသိုလ်ရှိ စိတ်ပညာရှင် ပေါလ်ဘလုမ်းက“ဘာသာ တရားနှင့် သိပ္ပံပညာဆိုတာ အမြဲ တိုက်ခိုက်နေမှာပဲ”ဟုဆိုခဲ့ဖူးသည်။ သူ၌ သူ့အမြင်မှနေ၍ သမိုင်းအထောက်အထားများစွာရှိသော်လည်း အဓိက အချက်မှာ ဘာသာတရားနှင့် သိပ္ပံပညာအကြား၌ရှိသော တင်းမာမှုကို ဖြေရှင်း၍ ရနိုင်သလား။ ဖြေရှင်း၍ရပါက မည်သို့ဖြေရှင်းနိုင်မည်နည်း။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီး အောက်စဖိုဒ်၌ ပါရဂူဘွဲ့ကို ရရှိသည့် ယခင်ဗြိတိသျှ တရားဟောဆရာတစ်ပါး ရင်ဆိုင်ရသည့် ပြဿနာဖြစ်သည်။

ဂျေ၊အက်ဒွင်အော်သည်တောင်အဖရိကတက္ကသိုလ်၊အိန္ဒိယရှိဆမာဖောတက္ကသိုလ်နှင့်လောစ်အိန်းဂျဲလိစ်၌ရှိသောကယ်လီဖိုးနီးယားတက္ကသိုလ်မှနေ၍ပါရဂူဘွဲ့နှစ်ခုအပါအဝင်စုစုပေါင်းဘွဲ့(၁၁)ခုကိုရရှိခဲ့သည်။အာရ်သည်ဘုရားနှစ်ဆူမရှိ။သမ္မာကျမ်းစာ၏ဘုရားသခင်နှင့်သိပ္ပံပညာ၏ဘုရားသခင်တည်းဟူသောတစ်ဆူတည်းသောဘုရားရှိ၍ကြီးမြတ်သောဘုရားသခင်သည်သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်တို့ကိုကျမ်းစာအားဖြင့်ဖွင့်ပြပြီးသိပ္ပံလောကဖြင့်သူ၏လုပ်ဆောင်ချက်တို့ကိုဖွင့်ပြသည်ဟူသောခံယူချက်ကိုစွဲကိုင်ယုံကြည်သည်။သိပ္ပံပညာနှင့်ယုံကြည်ခြင်းတို့သည်သီးသန့်နေရာနှစ်နေရာကိုယူထားကြပြီးအချင်းချင်းဆက်နွယ်ပတ်သက်မှုမရှိပါဟူသာယူဆချက်ကိုသူလက်မခံပေ။

အာရ်၏အဆိုအရ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်တို့သည် သမ္မာကျမ်းစာ ထဲ၌ ကျမ်းပိုဒ်များအဖြစ် ရေးမှတ်ထားသည်။ သို့ရာတွင် သမ္မာကျမ်းစာ၌ ရေးမှတ်ထားသော အဆိုပြုချက်တို့ကို ကျော်၍ နက်နက်နဲနဲ ကြည့်သောအခါ လူများပြောသော အရာကို သမ္မာကျမ်းစာပြောသည် ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာကျမ်းပိုဒ်ကို အနက်ပြန်ခြင်း ဖြစ်သည်။ အာရ်သည် သမ္မာကျမ်းစာအနက်ဖွင့်ခြင်း၏ မှန်ကန်တိကျမှုအပေါ်၌ (ဥမာ ဖန်ဆင်းခြင်း၏ကြာချိန်) အငြင်းအခုံမပြုဘဲ “အစအဦး၌ ဘုရားသခင်သည်ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးကို ဖန်ဆင်းတော်မူ၏”ဟူသောကျမ်းပိုဒ်၏အဆိုကို သာငြင်းခုံ သည်။

ပုံသာဓက၏အခြားတစ်ဖက်တွင် အာရ်ကကျွန်ုပ်တို့အနေဖြင့် သဘာဝက ဖွင့်ပြသည့် ယနေ့ကမ္ဘာ၌ ဖြစ်ပျက်နေသည့် ဘုရားသခင်၏ စိုးရွံ့ကြောက်လန့်ဖွယ် လုပ်ဆောင်ချက်တို့သည် သိပ္ပံပညာ ဘာသာရပ် တစ်ခုဖြစ်သည်ဟု ရှင်းပြသည်။ ထို့နောက် အရာတစ်ခုခုမက သက်သေ အထောက်အထားခိုင်လုံစွာဖြင့် ရှင်းရှင်း လင်းလင်း သက်သေပြနိုင်မည် ဆိုလျှင် အဲဒီအရာကို စဉ်းစားတွေးခေါ်မှု သီအိုရီအဖြစ် မသတ်မှတ် တော့ဘဲ သိပ္ပံဆိုင်ရာ အချက်အလက်တစ်ခုအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုရမည်။ သို့သော် ထိုအချက်အလက်သည် နယ်ပယ်ကျယ်ပြန့်လာသည်နှင့်အမျှ သူ၏ ဖြစ်နိုင် ချေသည် သိပ္ပံဆိုင်ရာ သီအိုရီတစ်ခုဖြစ်ရမည်။ ။

ခရစ်ယာန်တွေက “ဘုရားသခင်က ကောင်းကင်ကို အပြာရောင်အဖြစ် ဖန်ဆင်းလို့ကောင်း ကင်ကြီးကပြာနေတာဖြစ်တယ်” ဟုဆို၏။ အခြားတစ်ဘက်တွင်မူ သိပ္ပံပညာရှင်များက ထိုပြဿနာ နှင့်ပတ်သက်၍ ကောင်းကင်ပြာရခြင်းမှာ အလင်းတန်း ဖြန့်ကျက်မှုအပေါ်အမှီပြုသည့် လှိုင်းကြောင့် ပြာသည်”ဟုဆို၏။ ဤအဆိုနှစ်ခုတို့သည် ဆိုင်ပြိုင် တိုက်လှန်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် ဆိုနိုင်မည်လော။ ပထမအဆိုသည် သာမန်မျက်စိဖြင့် ကြည့်၍မြင်သောအရောင်ကို ပြောပြသည်။ သို့သော် ဒုတိယအဆိုမှ အတွင်းကျသော သဘောဖြင့် ကောင်းကင်ပြာရသည့် အကြောင်းကို ပြောပြသည်။ ထိုအဆို နှစ်ခုစလုံး မှန်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာက “ဘာလဲ” (What)ဆိုသည့်အရာကို ဖြေရှင်း၍ သိပ္ပံပညာက “ဘယ်လိုလဲ” (How) ဆိုသည့် အရာကို ဖြေရှင်းသည်။

လူတွေဟာ ကျမ်းစာကပြောတဲ့အတိုင်း ပြန်ပြောတဲ့နေရာမှာ တစ်ခါတစ်ရံ ချွတ်ချော်မှုတွေရှိတတ်ပြီး ကျမ်းစာအတိုင်း အတိအကျ ပြောတဲ့အခါမှာလည်းကွဲလွဲသလိုလို ဖြစ်သွားပြန်ပါသည်။ အဲဒီအခါမှာ conflict ဆိုတဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ဆန် သည့် တိုက်လှန်မှု ရှိလာတတ်သည်။ ထို့အတူ သီအိုရီတွေကို အမှန်တကယ် ဖြစ်နေသလို ပြောတဲ့အခါမှာလည်း အဲဒီလို တိုက်ခိုက်မှုတွေ ရှိလာပါသည်။ အဆို တစ်ခုကို တူညီသည့် အခြေအနေတစ်ခုအောက်၌ “သီအိုရီသည် ယုတ္တိရှိသည်” ဟုဆိုနိုင် သကဲ့သို့ “သဘာဝကျသည့် အရာတစ်ခုကိုလည်း အမှန်တကယ်ဖြစ်သကဲ့၊ သို့ ဆိုနိုင်သည်။ လုံးဝ အမှားအယွင်းမရှိ၊ မှန်ကန်သော ကျမ်းစကားအဆိုများနှင့် ကွဲလွဲဆန့်ကျင်သော သီအိုရီများကို အဖြစ်အမှန်တစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်လိုက်သော အခါ ဖြေရှင်းမရနိုင်သော တင်းမာမှုကြီးဖြစ်လာသည် (ဥပမာ၊ လူတိုင်းကို ဆင့်ကဲ ဖြစ်စဉ် သီအိုရီသည် အဖြစ်မှန် တစ်ခုဆိုလျှင် ယုံမည်လော)။

အဖြေသည် မည်သည့်အရာနည်း။သိပ္ပံပညာ ၏သီအိုရီတို့သည် သမ္မာ ကျမ်းစာ၏မှန်ကန် သောအဆိုပြုချက်များကို ဖြတ်လမ်းမှစစ်ဆေးခြင်းဖြစ်ပြီး သမ္မာ ကျမ်းစာအနက်ဖွင့်ခြင်းများကလည်း သိပ္ပံပညာမှ ရှင်းပြနိုင်သည့် မှန်ကန်သောအရာ တို့ကို ဖြတ်လမ်းဖြင့် စစ်ဆေးပြီး သေချာအောင် ပြုလုပ်ခြင်းအားဖြင့် ထိုဆန့်ကျင်မှုကို ဖြေရှင်းနိုင်သည်ဟု အာရ်ကယုံကြည်သည်။ ။

ဖန်ဆင်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏လုပ်ဆောင်မှုလား၊ သို့မဟုတ် အကြောင်းသင့်၍ အမှတ်တမဲ့ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းလား။

အာကာသသူရဲကောင်း ဂျင်းအာရ်ဝင်သည် ကမ္ဘာဂြိုလ်မှ မိုင်ပေါင်း ၂၂၉ဝဝဝ ဝေးသည့် လကမ္ဘာပေါ်၌ လက်ကို ဖြောင့်ဖြောင့် ဆန် ၍ လက်မကို ထောင်လျက် မတ်တတ်ရပ်သောအခါ ကမ္ဘာမြေကြီးလို့ခေါ်သည့် ဂြိုလ်ပြာမှာ သူ၏လက်မ လက်သည်းခွံ ခန့်သာရှိသည်ဟု ဆို၏။ အာရ်ဝင်သည် ကျွန်တော်ထုတ်လုပ်သည့် တီဗွီဇာတ်လမ်းတွဲများတွင် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ အထူးဧည့်သည်အဖြစ် ပါဝင်ခဲ့ သော်လည်း အာကာသထဲ၌ သူ၏အာကာသခရီးစဉ်အကြောင်းကို မေးသောသူများ ၊ အား စိတ်ရှည်စွာဖြေ၍ ဓါတ်ပုံအတူရိုက် လိုသောသူများအား အချိန်ပေးသည်ကို တစ်ခါမှ မမြင်ဘူးခဲ့ပါ။

တစ်ခါက ကျွန်တော်တို့ ကင်မရာလိပ်များရှေ့၌ မရည်ရွယ်ဘဲလျက် စကားစမြည်ပြောဖြစ်ကြသည်။ ဂျင်က သူ၏အာကာသလုပ်ငန်း၌ အခက်ခဲဆုံးသော အချိန်တစ်ချိန်ကို ပြောပြသည်။ ထိုအချိန်ဟာ သူ့အား လကမ္ဘာ ပေါ်သို့ဆင်းသည့် ယဉ်ကလကမ္ဘာသို့သယ်ဆောင်သွားပြီးချိန်ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာမြေပေါ်သို့ပြန်၍ခေါ်သွား မည့်အာကာသယာဉ်ပေါ်သို့ သူပြန်ဝင်သောအခါ မှန်ကွဲစများဟာ အာကာသထဲမှာ မျောလွင့်နေတာကို သူတွေ့ရသည်။ အာကာသယာဉ်၏မှန်အိမ်ကွက်သောပစ္စည်းကို စစ်ဆေးကြည့်ရာ ယာဉ်၏စက်ကိရိယာကို အာကာအကွယ်ပြုသောမှန် သည် တစစီဖြစ်သည်ကို တွေ့ရသည်။ သူတို့၏အသက်သည် ထိုစက်၏ လုပ်ဆောင်မှု အပေါ်၌ တည်နေသောကြောင့် အခိုက်အတန့်တစ်ခု အတွင်း သူစိတ်ဓါတ်ကျသွား သည်။ ထိုမှန်သည် အာကာသဟင်းလင်းပြင်၏ စုပ်ယူမှုကို ခံနိုင်သော်လည်း ထိုတစ်စစီ ကွဲသည့်မှန်နောက်၌ရှိသော ပစ္စည်းကိရိယာသည် အလုပ်မလုပ်ပါက မြေပြင်သို့ ပြန်မလာနိုင်အောင် ကြီးမားသော အခက်အခဲ ကြုံတွေ့ကြရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် စက်ကိုနှိုးလိုက်သောအခါ ပုံမှန်အတိုင်း အလုပ်လုပ်သည်ကို တွေ့ရှိရာ စိတ်ထဲ၌ အလွန် သက်သာ၍ ဝမ်းမြောက်ကျေနပ်ရသည်။

လပေါ်သို့ရောက်ပြီး မြေပေါ်သို့ပြန်ရောက်လာရန်အတွက် စနစ်များစွာ တို့သည် စေ့စပ်သေချာသော လမ်းကြောင်းပြမောင်းနှင်မှုနှင့် သဟဇာတဖြစ်ခြင်း အပေါ်အမှီပြုသည်။ အာကာသယာဉ်သည် ကမ္ဘာပတ် လမ်းကြောင်းထဲသို့ဝင်သော အခါ တစ်ယောက်က “ဒီအရှိန်နဲ့အာကာသထဲကို ဝင်ရောက်သွားရမှာ မဟုတ်လား”ဟု မှတ်ချက်ချရာ ထိုအာကာသ ယာဉ်၏သူရဲကောင်းတစ်ယောက်က “ဟုတ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ကျွန်မကပြန်ဝင်လာကြမည့်အချိန်ကို ပိုစိတ်ဝင်စားတယ်”ဟု ဆက်ပြောသည်။ ကမ္ဘာဂြိုလ်သည် မိမိ၏ဝင်ရိုးပေါ်၌ တစ်နာရီလျှင် မိုင်၁ဝဝဝနှုန်းနှင့် လည်ပတ်သည်။ တစ်စက္ကန့်လျှင် ၁၉မိုင်နှုန်း သို့မဟုတ် တစ်နာရီလျှင် ၆၆ဝဝဝမိုင်နှုန်းနှင့် နေကို ပတ်သည်။ တစ်နှစ်လျှင် မိုင်ပေါင်း ၅၉၅သန်း သွားသည်။

ပြန်ဝင်လာမည့်ပြဿနာမှာလည်း လသည် အတည်တကျဖြစ်နေသော လမဟုတ်သည့်အချက် ကမသေမှုကိုဖြစ်စေသည်။ ကမ္ဘာမြေကြီး၏ တစ်ခုတည်းသော သဘာဝဂြိုလ်ငယ်အနေနှင့် ၂၉၅ရက်တွင် ကမ္ဘာကို တစ်ခါပတ်သည်။ ထို့ကြောင့် အာကာသ သူရဲကောင်းများ လကမ္ဘာမှဘေးအန္တရာယ် ကင်းစွာ ပြန်လာနိုင်ရန်ထိုလှုပ်ရှားသွားလာနေသော အရာနှစ်ခုသည် အချိန်ကိုက်အံကိုက်ဖြစ်ရန် လိုသည်။

အာကာသယာဉ်တစ်စင်း လပေါ်မှပြန်လာခြင်းမှာ တစ်နာရီလျှင် မိုင်တစ်ရာ နှုန်းပြေးနေသည့် ရထားပေါ်မှာ တံခါးဖွင့်ထားပြီး မတ်တတ်ရပ်နေသော လူ တစ်ယောက်၏ ခေါင်းပေါ်ရှိ ပန်းသီးတစ်လုံးကို ကိုက်တစ်ရာ အကွာအဝေးမှ လှမ်းပစ် ခြင်းနှင့်တူသည်ဟု သိပ္ပံပညာရှင် တစ်ယောက်က နှိုင်းယှဉ်ထားသည်။ ထိုပြဿနာကို ရှင်းအောင်ပြောပြ သည့် အကြောင်းအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ မြေကြီးပေါ်သို့ပြန်လည် ဆင်းသက်နိုင်ရန်အတွက် စက်ပိုင်းဆိုင်ရာ တိကျမှန်ကန်မှုလိုသည်။ အထူးသဖြင့် အာကာသအစီအစဉ်တွင် အာကာသယာဉ်ပေါ်၌ ကိုယ်ပိုင်ကွန်ပျူတာမရှိသည်ကို သတိရပါ။

အပိုလို(၈)၏မြေပေါ်ဆင်းသက်ရန် ဦးတည်လာသောအခါ နာဆာ၏ မစ်ရှင် ထိန်းချုပ်မျှော်စင်က“ ဘယ်သူမောင်းသလဲ” ဟုမေးသည်။ ကာနယ် ဘီလ်အန်ဒါးစ်က ဆာအိုက်ဆက်နယူတန် မောင်းတယ်”ဟု ပြန်ဖြေသည်။ သူ၏ဆိုလိုချက်မှာ ကုန်လွန် ခဲ့သောအနှစ်သုံးရာအချိန်၌ နယူတန်က ရှင်းလင်ဖော်ပြခဲ့သည့် ကမ္ဘာဆွဲငင်အား ပတ်သက်သော နိယာမတရားများကို ရိုးရိုးလေး ပြောပြခြင်းဖြစ်သည်။ သင်္ချာပညာရှင် နယူတန်သည် သမ္မာကျမ်းစာ၊ ရူပဗေဒနှင့် အာကာသဆိုင်ရာ လေ့လာ ဆည်းပူးသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူသည် သိပ္ပံပညာ၊ ပရောဖက်ပြုချက်များနှင့် သမိုင်းတို့ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ အသေးစိတ်လေ့လာသည်။ သူသည် ဘုရားသခင်အား သူ၏ Principia စာအုပ်နှင့် အစားထိုးရန်အတွက်သာ ဘုရားသခင်အား စကြဝဠာမှ ဖယ်ရှားသည်ဟူ၍အပြစ်တင် စွပ်စွဲခံခဲ့ရဘူးသည်။ ထိုစာအုပ်မှာ သင်္ချာဗေဒ၊ နက္ခတ္တ ဗေဒတို့နှင့် ပတ်သက်၍ ရေးဖူးသမျှသောစာထဲတွင် အပြည့်စုံဆုံးနှင့် အနုစိတ်ဆုံးသော စာအုပ်တစ်အုပ်ဖြစ်သည်။ နယူတန်သည် ထိုယူဆချက်အပေါ်၌ ကြောက်လန့်သွား သည်။ သူ၏စာအုပ်၌ “ဤအလှပဆုံးသောစနစ်သည် ဉာဏ်ကြီးရှင်နှင့် တန်ခိုး ကြီးသောပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါးကြောင့်သာလျှင် လည်ပတ်နိုင်သည်” ဟုရေးခဲ့သည်။

ထိုလှုပ်ရှားသွားလာနေသော အရာနှစ်ခုသည် အချိန်ကိုက်အံကိုက်ဖြစ်ရန် လိုသည်။

အာကာသယာဉ်တစ်စင်း လပေါ်မှပြန်လာခြင်းမှာ တစ်နာရီလျှင် မိုင်တစ်ရာ နှုန်းပြေးနေသည့် ရထားပေါ်မှာ တံခါးဖွင့်ထားပြီး မတ်တတ်ရပ်နေသော လူ တစ်ယောက်၏ ခေါင်းပေါ်ရှိ ပန်းသီးတစ်လုံးကို ကိုက်တစ်ရာအကွာအဝေးမှ လှမ်းပစ် ၊ ခြင်းနှင့်တူသည်ဟု သိပ္ပံပညာရှင် တစ်ယောက်က နှိုင်းယှဉ်ထားသည်။ ထိုပြဿနာကို ရှင်းအောင်ပြောပြ သည့် အကြောင်းအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ မြေကြီးပေါ်သို့ပြန်လည် ဆင်းသက်နိုင်ရန်အတွက် စက်ပိုင်းဆိုင်ရာ တိကျမှန်ကန်မှုလိုသည်။ အထူးသဖြင့် အာကာသအစီအစဉ်တွင် အာကာသယာဉ်ပေါ်၌ ကိုယ်ပိုင်ကွန်ပျူတာမရှိသည်ကို သတိရပါ။

အပိုလို(၈)၏မြေပေါ်ဆင်းသက်ရန် ဦးတည်လာသောအခါ နာဆာ၏ မစ်ရှင် ထိန်းချုပ်မျှော်စင်က “ဘယ်သူမောင်းသလဲ” ဟုမေးသည်။ ကာနယ် ဘီလ်အန်ဒါးစ်က ဆာအိုက်ဆက်နယူတန် မောင်းတယ်”ဟု ပြန်ဖြေသည်။ သူ၏ဆိုလိုချက်မှာ ကုန်လွန် ခဲ့သောအနှစ်သုံးရာအချိန်၌ နယူတန်က ရှင်းလင်ဖော်ပြခဲ့သည့် ကမ္ဘာဆွဲငင်အား `ပတ်သက်သော နိယာမတရားများကို ရိုးရိုးလေး ပြောပြခြင်းဖြစ်သည်။ သင်္ချာပညာရှင် နယူတန်သည် သမ္မာကျမ်းစာ၊ ရူပဗေဒနှင့် အာကာသဆိုင်ရာ လေ့လာ ဆည်းပူးသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူသည် သိပ္ပံပညာ၊ ပရောဖက်ပြုချက်များနှင့် သမိုင်းတို့ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ အသေးစိတ်လေ့လာသည်။ သူသည် ဘုရားသခင်အား သူ၏ Principia စာအုပ်နှင့် အစားထိုးရန်အတွက်သာ ဘုရားသခင်အား စကြဝဠာမှ ဖယ်ရှားသည်ဟူ၍ အပြစ်တင် စွပ်စွဲခံခဲ့ရဘူးသည်။ ထိုစာအုပ်မှာ သင်္ချာဗေဒ၊ နက္ခတ္တ ဗေဒတို့နှင့် ပတ်သက်၍ ရေးဖူးသမျှစာထဲတွင် အပြည့်စုံဆုံးနှင့် အနုစိတ်ဆုံးသော စာအုပ်တစ်အုပ်ဖြစ်သည်။ နယူတန်သည် ထိုယူဆချက်အပေါ်၌ ကြောက်လန့်သွား သည်။ သူ၏စာအုပ်၌ “ဤအလှပဆုံးသောစနစ်သည် ဉာဏ်ကြီးရှင်နှင့် တန်ခိုး ) ကြီးသောပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါးကြောင့်သာလျှင် လည်ပတ်နိုင်သည်” ဟုရေးခဲ့သည်။

စနစ်တကျ ဖန်ဆင်းထားသော ကျွန်တော်တို့ရဲ့ နေအဖွဲ့အစည်းနှင့် စကြဝဠာကြီးအတွက် ဘယ်သူ့မှာတာဝန်ရှိသလဲ။ ကမ္ဘာ့ဆွဲငင်အား နိယာမတရားသည် အလွန်တိကျရမည်၊ စကြဝဠာ၌ လူတစ်ယောက်အတွက် ခြေလှမ်းတစ်လှမ်း၊လူတစ်မျိုးလုံးအတွက် တစ်ခါခုန်စာ” ဆိုသည့် စည်းစနစ်ရှိရမည်ဟု မည်သူက ပြဋ္ဌာန်း ထားပါသနည်း။ အပိုလို(၁၁)၏ အာကာသသူရဲကောင်း များဖြစ်ကြသော နေလ်အမ် စထရောင်းနှင့် မိုက်ကယ်ကောဟင်းတို့သည် ကမ္ဘာမြေမှ မိုင်ပေါင်း၂၂၉ဝဝဝဝေးသည့် လသို့ရောက် ၍ ထိုလပေါ်၌ ၁၉၆၉နှစ် ဇူလိုင်၂ဝရက်နေ့တွင် ပထမဦးဆုံး ခြေချနိုင်ရန် အခွင့်ပေးသည့် ထိရောက်သောရူပဗေဒ၏နိယာမတရားကို မည်သူလုပ်ပါသနည်း။

ဖန်ဆင်းရှင်အတွက် အမှု

လီစတိုဘယ်သည် ယေးလ်ဥပဒေကျောင်းထွက် တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ချီကာဂိုထရီကြူး၏ တရားဝင်အယ်ဒီတာအဖြစ် ဆုချခံရကာ အခြားသူများ မမြင်မိသည့် တည်ထွင်မှုများကို တွေ့ရှိရန် ကြိုးစားနေသည့် သတင်း ထောက်တစ်ယောက်ဖြစ် သည်။ သူသည် အစွဲအလန်းကြီးပြီး ယုံမှားသံသယရှိတတ်သူ တစ်ယောက်လည်းဖြစ် သည်။ အထက်တန်းကျောင်း၌ ဘုရားသခင်ရှိသည်ဟု ယုံကြည်ခြင်းသည်

ကျောင်း၌သင်ကြားသည့် ဒါဝင်၏ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်နှင့်ဆိုင်သော ဒဿနအတွေးအခေါ် များနှင့် တွေ့သောအခါ အရည်ပျော်သွားသည်။ မောရှေက “အစအဦး၌ ဘုရားသခင် သည် ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးကို ဖန်ဆင်းတော်မူ၏”ဟူသော ယုံကြည်ချက်ကို ဖျက်ဆီးသည့် အရာလေးခုရှိသည်ဟု သူစဉ်းစားနေ သည်။ ၎င်းတို့မှာ

၁။ချီကာဂိုတက္ကသိုလ်ဓါတ်ခွဲခန်း၌ပြုလုပ်သော စတန်လေမီလာ၏ ၁၉၅၃ စမ်းသပ်မှုတစ်ခု၌ ဓါတုအရည်တစ်ခု၌ လျှပ်စစ်ဓါတ်ကို လွက်ခြင်းအားဖြင့် အမိုင်နိုအက်ဆစ်ကို ထုတ်လုပ်သည်။ (ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ် ဝါဒီများက အရာအားလုံးဟာ ကနဦးကတည်းကရှိတဲ့ ဒြပ်ဝတ္ထု ပြောင်းလဲလာသည်ဟု ငြင်းခုံကြသည်။)

၂။ဒါဝင်၏ “အသက်ပင်” ယနေ့သင်မြင်နေရသည့်မုတ်ဆိတ်မွေး၊သဲလွဲကျနေတဲ့ပခုံး၊လက်မောင်းတွေကဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာကျနေတဲ့လမ်းမပေါ်ကလူဟာဒါဝင်၏အဆိုအရလူဝံဖြစ်လာသည်။သူဟာမကြာသေးမီကမှဂူထဲကထွက်လာပြီးအခုလမ်းမပေါ်လမ်းလျှောက်နေပုံပါ။

၃။ဂျာမန်လူမျိုးဇီဝဗေဒပညာရှင်Ernst Haeckelရေး ဆွဲသည့်သတ္တဝါတို့၏သ‌ ‌ေန္ဓ‌တည်စ ရေကြည်ပုံစံကြမ်းတွင် အသက်ပုံစံအမျိုးမျိုးတို့သည် နဂိုမူလကလပ်စည်းတစ်ခု နှင့်ဆက်စပ်နေ သည်ဟုဖော်ပြထားသည်။ ။ ၄။ ကွင်းဆက်ပြတ်သွားခြင်း – The Origin of Species ထုတ်ဝေပြီးမကြာမီဂျာမဏီပြည်၌ archaeopteryX ဟု ခေါ်သော ငှက်တစ်ပိုင်း၊ တွားသွား သတ္တဝါတစ်ပိုင်းကိုသက်သေအထောက်အထားမရှိဘဲတွေ့သည်။

ထို့နောက် ထိုအခြေအနေကို နှောင့်ယှက်သည့်အရာတစ်ခု မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်ခဲ့သည်။ စတိုတယ်၏ဇနီး လက်စလေသည် ခရစ်ယာန် ဖြစ်လာသည်။ ဤအချိန်မှ စ၍ သူမသည် အနက်ရောင်ကိုဝတ်ဆင်ပြီး ခါးသက်သက်အရည်ကိုသောက်ကာ ပြုံးရယ်ခြင်းကင်းသောသူနှင့် အတူ မပျော်မွေ့မည်ကို ကြောက်သည်။ သို့သော် သူတစ်ခါမျှမတွေ့ဖူးသော အရာတစ်ခု သူမအထဲ၌ရှိသည်ကို တွေ့လာသည်။ သူတွေ့ရှိသောအရာမှာ သူမသည် ပို၍ သနားကြင်နာတတ်ကာ လူတို့ကိုချစ်သောသူ တစ်ယောက် ဖြစ်လာသည်ဆိုသည့် ပြောင်းလဲမှုပင်ဖြစ်သည်။

သူတွေ့သောအရာကြောင့် ယေရှုပြောသောအရာတို့ကို စုံစမ်းရန် ဆုံးဖြတ် သည်။ ထိုစုံစမ်းခြင်းသည် နောက်ဆုံးတွင် သူ၏ပြောင်းလဲခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။ ထိုအကြောင်းကို “ခရစ်တော်အတွက် အမှု” (The Case for Christ) စာအုပ်ထဲ၌ ပြောပြသည်။

စတိုဘယ်သည် နောက်ထပ်သူရေးသည့် “ဖန်ဆင်းရှင်တွက်အမှု စာအုပ်တွင် သိပ္ပံဆိုင်ရာ အမှန်တကယ် တွေ့ရှိသောအရာတို့ကို သုတေသနပြုခြင်းနှင့် ပညာရေးမှ ဖြစ်လာသည့်ယုံကြည်ခံယူချက်တို့မှ သီးခြားခွဲထုတ်ရန် ဦးတည်လာသည်။ အဲဒါကတော့ ကမ္ဘာကြီးကို ဘုရား သခင်ဖန်ဆင်းကြောင်း သင်မယုံလျှင် ပထမတန်းစား သိပ္ပံပညာရှင်သာ ဖြစ်လိုက်ပါ”ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ယင်း စာမျက်နှာလေး ရာကျော်တို့သည် ဒါဝင်၏အခြေခံယူဆချက် တို့ကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ ထောက်ခံသည်။ “ဖန်ဆင်းရှင်တစ်ပါး၏ အမှုကိစ္စ ကိုလည်း တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် ပုံစံဖြင့် ဒဿနပိုင်းဆိုင်ရာ ဖြစ်လာအောင် ပြုလုပ်သည်။

ကမ္ဘာဦးကျမ်း၌ပါသော ဖန်ဆင်းခြင်းအကြောင်း၌ ဘုရားသခင်သည် ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးကို ဖန်ဆင်းတော်မူ၏ဟုဖော်ပြရာ၊ ဖန်ဆင်းသည် (to create) ဟုအနက်ပြန်သည့် ဟေဗြဲစကားလုံး baraကို ထို ကျမ်းပိုဒ်၌ အရေးကြီးကွင်းဆက်ပေးသည့်အရာများအဖြစ် အသုံးပြုသည်။ ၎င်းတို့မှာ ရုပ်ဝတ္ထုပစ္စည်းများကို ဆင်းခြင်း၊ အဆင့်နိမ့်သော သတ္တဝါတို့ကို ဖန်ဆင်းခြင်းနှင့် လူ၏အသက်ကို ဆင်းခြင်းဖြစ်သည်။ (ကမ္ဘာ၊၁၁။ ၁၂၁နှင့် ၁၂၇)။ ထိုစကားလုံးက ဘာမှမရှိသောအရာမှ ဖန်ဆင်းခြင်းဟု ယေဘုယျသဘောအားဖြင့် ဆိုနိုင်သည်။ ဤနေရာတွင် သမ္မာကျမ်းစာ၌ပါရှိသော အကြောင်းအရာနှင့် ဒါဝင်၏ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ် ပြောင်းလဲခြင်းဝါဒမှာ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေသည်။ –

မောရှေသည် ဖန်ဆင်းခြင်း၌ အချိန်မည်မျှကြာသည်၊ ဘယ်လို ဖန်ဆင်း သည်၊ မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်သည်ဟူသော အသေးစိတ်အရာများကို ရည်ညွန်း မနေတော့ဘဲ ဘုရားသခင်သည် ဖန်ဆင်းခြင်းဖြစ်လာရာ အကြောင်းရင်းဖြစ်သည်ဟု တိုက်ရိုက်ဖော်ပြသည်။

မောရှေထံမှ နှုတ်ထွက်သောအမှုတော်ဆောင်

ခရစ်ယာန်လောကမှ ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်သီအိုရီ၏ ဖခင်ဟု ရှုတ်ချ ပြောဆိုသည့် ချားလ်ဒါဝင်သည် ၁၈၂၇ခုနှစ်တွင် ခရစ်ယာန်အမှုတော် လုပ်ငန်းကို ပြင်ဆင်ရန် အတွက် ကင်းဘရစ်တက္ကသိုလ်၌ရှိသော ခရစ်၏ကောလိပ် ကျောင်းသို့ တက်ရောက် သည်။ ဒါဝင်သည်အသက်တာ၌ ရည်မှန်းချက်မထားသော လူငယ်တစ်ယောက်ဖြစ် သည်။ သိမ်ဖျင်းသော အယူအဆနောက်သို့လိုက်သည်ဟု မိမိကိုယ်ကို ယူဆသော ဖခင်ကို ကြောက်လန့်နေသည်။ ဤအရာသည် သူ့အား သူ့ဖခင်က သင်းအုပ် အလုပ် မလုပ်နိုင်ရန် ဆီးတားမည်ဟု သူယုံကြည်သည်။ ၁၈၃၁ ခုနှစ်တွင် ပါဝင်သည် H.M.Sကျောင်းတက်ရန် ခေါ်စာအတုတစ်စောင်ကိုရယူသည်။ ဘီဂဲလ်သင်္ဘောကြီးသည် ပလိုင်းမောက်မှနေ၍ တောင်ပင်လယ်ဘက်သို့ ဦးတည်၍ ထွက်လာသည်။ သင်္ဘောသည် သာယာပြီး လေတိုက်နှုန်း မှန်ကန်သောရာသီဥတုအောက်၌ သင်္ဘောသား (၇၃)ယောက် နှင့်အတူ ရွက်လွှင့်၍လာသည်။

နောက်လေးနှစ်ကိုးလနှင့် ငါးရက်ကြာသောအခါ ဒါဝင်သည် တစ်ခါမျှ မသိဖူးသော ကျောက်ဖြစ်ရုပ် ကြွင်းများကို စူးစမ်းရှာဖွေရာ ဖန်ဆင်းခြင်းအတွက် အဖုံးတန်သော အထောက် အထားရရှိသည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဘင်နီဒစ်စပိုင်နိဇာဒေးဗစ်ဟွန်း တို့၏ သဘာဝ သိပ္ပံဆိုင်ရာ ဒဿန အတွေးအခေါ်တို့သည် ဒါဝင်အား ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြောင်းလဲလာစေသည်။ အတ္ထုပ္ပတ္တိစာအုပ်တွေက ဒါဝင်သွားခဲ့သည့် လမ်းများကို အတိအကျ ရည်ညွှန်းပြောဆိုနိုင်ခြင်းတော့ မရှိပါဘူး။ ဒါဝင်ရဲ့ ဘုရားသခင်အပေါ်ထားခဲ့တဲ့ ယုံကြည်ခြင်းဟာ အတွေးအခေါ်ဆန်လာခဲ့လေပြီ။

နောက်ဆုံးတွင် ဒါဝင်သည် အခြေတကျပြင်လာပြီး အိမ်ထောင်ပြုလိုက် သည်။ သူ၏ဖခင်ထံမှ ရက်ရောစွာပေးကမ်းမှုရှိလင့်ကစား၊ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းကိုကြောက်ရွံ့လာကာ ကာယပိုင်း ဝေဒနာများ၏ ဝိုင်းရံခြင်းကိုခံရပြီး နိမ့်ကျသောဘဝမှ ပို၍အဆင့်မြင့်သောဘဝသို့ ပြောင်းလဲနိုင်ရန် လျှို့ဝှက်ကြံစည်သည်။ သူသည် ဘုရား ရှိသည်ဟူသော ယုံကြည်မှုကိုစွန့်ကာ ပင်ကိုယ်သဘာဝအလျှောက် ဖြစ်သောဝါဒကို သက်ဝင်ယုံကြည်လာသည်။

၁၈၄၂ခုနှစ်တွင် ပါဝင်သည် စာမျက်နှာ(၃၅) ခန့်ရှိသည့် သင်္ခါရတရားနှင့် ဆိုင်သော သူ၏အမြင်ကို ဋီကာကျမ်းတစ်ခုအဖြစ် ရေးသားခဲ့သော်လည်း ဘုရားမဲ့သောသူတစ်ယောက်ဟု ထင်မှတ်ခံ ရမည်ကိုလည်းကောင်း၊ အသင်းတော်၏ စက်ဆုပ် ရွံ့ရှာခံရမည်ကိုလည်းကောင်း၊ မလိုလားသောကြောင့် ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေရန် နှောင်နေခဲ့ သည်။ “သူသည် ရောဂါလက္ခဏာ အသစ်များနှင့် လုံးပန်းနေရပြီး သူ၏ကျမ်းမာရေး အခြေအနေသည် ပို၍ဆိုးဝါးလာသည်။ စိတ်ကျရောဂါ၊ မူးဝေခြင်းရောဂါ၊ အကြောဆွဲ သည့်ရောဂါ၊ ကြည့်သောနေရာအတိုင်း၌ အကွက်အကွက်ပေါ်ခြင်းစသော ရောဂါ များကို ခံစားနေသည်။ မကြာမီသေတော့မည်ဟု သူတွေးကြောက်နေသည်။

သို့သော် သူမဟုတ်ခဲ့ပါ။ လေးနှစ်သမီးလေးဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ရစ်ဒေါနစ်က “သူ၏မယုံကြည်မှုအတွက် နောက်ဆုံး တွန်းအားမှာ ၁၈၅၁၌ သူ၏သမီး အယ်နီ ကွယ်လွန်ခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ဒါဝင်သည် အလွန်အမင်းဝမ်းနည်းကာ အမျက်ဒေါသထွက်သည်။ အယ်နီကွယ်လွန် သွားခြင်းသည် သူ၏ပြောင်းလဲခြင်း တရားအပေါ်သူ့အမြင်ကို ပိုမိုခိုင်မာလာစေသည်။”ဟု ရေးခဲ့သည်။

ဒါဝင် သို့မဟုတ် သူထောက်ခံသည့် ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်သဘောတရားဆိုင်ရာ သူ၏မှန်းဆချက်သည် သန္ဓေသားအရည်ကြည်ကို ဖြတ်၍ လျှပ်စစ်ဓါတ်ကို စီးစေခြင်းဖြင့် အသက်ကိုဖြစ်စေသည်ဟု တစ်ခါမှ မရှင်းပြပါ။ သို့ရာတွင် ထိုအချိန်မှစ၍သူ့အတွက် ပြန်လှည့်ရန် လမ်းမရှိသကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။

ဒါဝင်၏ထင်မြင်ယူဆချက်သည် ယနေ့တွင် နေရာအနှံ့ လက်ခံလာသည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်လာသည်။ သို့ရာတွင် “သိပ်သည်းခြင်းနှင့် အအေးဓါတ်တို့၏ အခြေခံမူ ကို မည်သူဖြစ်စေပါသနည်း”စသော မေးခွန်းများအတွက် ရှင်းလင်းသော အဖြေမရှိ သေးပါ။ အမိုင်နိုအက်ဆစ်ကို လျှပ်စစ်စီးစေခြင်းအားဖြင့် ထုတ်လုပ်သည့် အသက် သည် မည်သို့နည်း။ ထိုအရာသည် ၁၉၅၃ခုနှစ်တွင် စတန်လီမီလာက သရုပ်ပြရန် ကြိုးစားသောအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ယနေ့အထိ အဖြေမပေါ်သေး သည့် လွယ်ကူသော ဒဿနတစ်ခုမှာ ယနေ၌ရှိသော အသက်ဟူသမျှသည် ကမ္ဘာဦးလူမှ ဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်ပါက အဘယ့်ကြောင့် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်း မှတ်တမ်းများ ဆက်လက်၍ မရှိပါသနည်း။

ဒါဝင်၏ပျော့ကွက်

“အကယ်၍ မျိုးစိတ်များသည် အခြားမျိုးစိတ်များမှ တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲခြင်းအားဖြင့် ဆင်းသက်လာမည်ဆိုပါက အဘယ့် ကြောင့် နေရာတကာ၌ ရေတွက်၍ မရနိုင်သော အသွင်ပြောင်းပုံစံများ မတွေ့ရပါသနည်း” ဟု ဒါဝင်က ကိုယ်ကိုယ်ကို မေးခွန်းထုတ်သည်။ “ကျောက်ဖြစ် ရုပ်ကြွင်းများ၏ သက်သေ သာဓကများ မရှိခြင်းက ကျွန်တော့်သီအိုရီကို အထင်ရှားဆုံးနှင့်အလေးနက်ဆုံး ကန့်ကွက်ချက်တစ်ခုအဖြစ် ထင်မှတ် ယူဆရမည်ဖြစ်သည်”ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်၍ အဖြေပေးသည်။

နောက်ဆုံးတွင် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းသည် သူ၏အယူအဆကို အထောက် အကူပြုသွားမည်ဟု မျှော်လင့်စောင့်စားရင်း ဒါဝင်သည် ၁၈၈၂ခုနှစ် ဧပြီလ (၁၉)ရက်နေ့တွင် ကွယ်လွန်သွားသည်။ ထိုအချိန်၌ ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းများ၏ Yတတမ်းများမရှိကြောင်း သို့မဟုတ် နိမ့်ကျသောဘဝမှပို၍အဆင့် မြင့်သောဘဝပုံစံသို့ ပြောင်းလဲသော ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းရှိခြင်းကိုပြသည့် အထောက်အထားမရှိ။ ဘ ကြောင့် မရှိသည်ကို မရှင်းပြခြင်းတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သိပ္ပံပညာရှင်များရေးသည့်စာအုပ်များစွာရှိသည်။

‌‌

ဝေါလ်တာဘရောင်းသည်သူ၏စာအုပ်“In The Beginning; Compelling Evidence for Creation and The Floud” တွင်အောက်ပါအတိုင်းအတိုချုံးထားသည်။

“အကယ်၍ဆင့်ကဲအသွင်ပြောင်းလဲမှုဖြစ်ပါကကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းတို့သည်အောက်ဆုံးအဆင့်မှ အမြင့်ဆုံးအဆင့်သို့ တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲပုံ ရှိရမည်ဖြစ်သည်။ အမှန်စင်စစ်ကျောက် ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းမှတ် တမ်းတစ်လျှောက် လုံး၌ ကွာဟမှုနှင့်တစ်ဆက်တည်းမဖြစ်ခြင်းများစွာရှိသည်။ ဤကွာဟမှုများ သည် အမှန်တကယ်ရှိ၍ ၎င်းတို့ကို ပြန်ဖြည့်၍ ရမည် မဟုတ်ကြောင်းကျောက် ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းမှတ်တမ်းများကို ပြည့်ပြည့်စုံစုံ လေ့လာဆည်းပူးခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် သိပ္ပံပညာရှင်များက ပျောက်ဆုံးနေသော ကွင်းဆက်ကို ရှာတွေ့ ပြီး “ဒီဟာပဲ၊ ငါတို့တွေ့ ပြီ”ဟူသော သံစုံသီချင်းကို ဆက်လက် သီဆိုခွင့်ခြင်းရမည်” ဟု စိတ်ချယုံကြည်နေကြသည်။ အသစ်တွေ့ရှိသည့် ပျောက်ဆုံးသောကွင်းဆက်မှာ ထင်ထားသည့်အတိုင်းမဟုတ်။ ထိုအသစ် တွေ့ရှိချက်မှာ လည်း ကလိန်ကျခြင်း၊ နောက်ပြောင်လှည့်စားမှု၊ သို့မဟုတ် နိဂုံးကို ဖြစ်လာစေမည့် စိတ်တွန်းအားတစ်ခုက တွန်းပို့ပေးသည်။ မရင့်ကျက်သေးသည့်လက္ခဏာတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်။ ၁၉၁၂ခုနှစ် ၌ အင်္ဂလန်ပြည်ရှိ ပိလိစ်ဒေါင်း၌ ပလိစ်ဒေါင်းလူသားဟု အမည်ပေးထား သည့် ရုပ်အလောင်းတစ်ခုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသည်။ ပါရဂူဘွဲ့ယူမည့်သူ အယောက် ၅ဝဝထက် မနည်းသောသူတို့သည် ဤဦးခေါင်းခွံကို သူတို့၏ ဒေါက်တာဘွဲ့ စာတမ်း တစ်ခုအနေနှင့်ထားကြရာ ၁၉၅၃ရောက်သောအခါမှသာ သူတို့သည် လိမ်လည်မှုကြီး ၊ တစ်ခု၏ တရားခံဖြစ်ကြသည်ကို သိကြသည်။ ထိုတွေ့ရှိသည့်အရာသည် ဟာဟ်စတင်း သွားဆရာဝန်မှ ရယ်စရာတစ်ခုအနေဖြင့် အရိုးပေါင်းစုံကို တစ်ခုချင်းပေါင်းစပ်ထားခြင်း ၊ ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် “ဘုရားသခင်သည် လူကိုဖန်ဆင်းသည်” ဟု မောရှေ ရေးခြင်းဖြစ် သည်။ ဂျော့စ်ဂါးလုပ်က “ကျွန်တော်စာရင်းအင်းအရ ဘုရားသခင်ရှိကြောင်း သက်သေ ပြနိုင်တယ်။ လူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုကိုသာ ကြည့်ပါ။ တစ်ခုစီ၏ လုပ်ဆောင်မှုအားလုံးဟာ စာရင်းဆိုင်ရာ ဆန့်ကျင်သောအရာ ဖြစ်သည်။”

သင့်ခန္ဓာကိုယ်၏အနစိတ်မှုများ

သင်၏ဦးနှောက်နှင့်အစပြုကြပါစို့။ဦးနှောက်သည်သင့်ခန္ဓာကိုယ်ကိုထိန်းချုပ်သည့်ဗဟိုဌာနဖြစ်သည်။၎င်းသည်သုံးပေါင်မျှလေးသည်။ (သင့်ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်၏၂)။ဤထဲ၌နယူဂျွန်ပေါင်းဘီလီယံပါရှိသောအဓိကအခြမ်းနှစ်ခုပါရှိသည်။ထိုအခြမ်းနှစ်ခြမ်းကိုကော်ပါစ်ကလိုဆုစ်ဟုခေါ်သောမျက်နှာပြင်နှစ်ခုကြားရှိကျယ်ပြန့်သိပ်သည်းသောအမျှင်တစ်မျိုးကဆက်သွယ်ပေးသည်။သင်၏ဦးနှောက်ထဲသို့စဉ်းစားတွေးတောခြင်းတစ်သောင်းနေ့တိုင်းဝင်ထွက်နေသည်။သင်၏ဦးနှောက်ထဲမှာကုန်လွန်ခဲ့သောနှစ်များအတွင်းကမှတ်ထားသည့်အကြောင်းအရာအစအနများရှိသည်။သာမန်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်သည်ဦးနှောက်၏၁၀အောက်လျော့၍အသုံးပြုသည်။ဦးနှောက်မှတ်ဉာဏ်စွမ်း၏အနီးကပ်ဆုံးပြိုင်ဖက်ဖြစ်သည့်ကွန်ပျူတာပင်လျှင်မပေါ်သေးပါ။မတီထွင်ရသေးပါ။ (ကွန်ပျူတာကိုမည်သူတီထွင်ပါသနည်း)။ကုန်လွန်ခဲ့သောရာစုနှစ်များ၌သိပ္ပံပညာနှင့်နည်းပညာတို့ပေါင်းစပ်လာလင့်ကစားလူ၏ဦးနှောက်ကိုသိပ္ပံပညာ၏ရှေ့တန်းစစ်မျက်နှာဟုခေါ်ကြသည်။၁၉၉ဝခုနှစ်အတွင်း၌သာလျှင်သိပ္ပံပညာရှင်တို့သည်ဦးနှောက်၏ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းများနှင့်အံ့ဩဖွယ်ရာအပြန်အလှန်အကျိုးပြုမှုများကိုမြင်လာကြသည်။

ထို့အပြင်သင်၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲ၌ယောက်ျားတစ်ယောက်၏လက်သီးဆုပ်အရွယ်ခန့်ရှိသောနှလုံးဟုခေါ်သောအရာရှိသည်။၎င်းသည်ကြွက်သားတစ်ခုဖြစ်၍မိုင်ပေါင်း၆ဝဝဝဝရှိသည့်သွေးကြောများသို့သွေးများကိုလွတ်၍နေ့စဉ်နေ့တိုင်းသွေးကိုအကြိမ်ပေါင်းတစ်သိန်းတွန်းပို့သည်။ထိုနှလုံးသည်တစ်နာရီလျှင်၇၅ဂါလံစုပ်ယူ၍တစ်နေ့လျှင်ဂါလံပေါင်း၁၈ဝဝကိုစုပ်ယူသည်။သင်္ချာသဘောအရတစ်ပတ်လျှင်ဂါလံ၁၂ဝဝနှင့်တစ်လလျှင်ဂါလံပေါင်း၅ဝဝဝဝကိုစုပ်ယူသည်။

အလင်းရောင်အမျိုးမျိုးကို အလိုအလျောက်ချိန်နိုင်ပြီး အမှိုက် သရိုက်များနှင့် အညစ်အကြေးများကို မျက်တောင်တစ်ချက်ခတ်ရုံနှင့် ဖယ်ရှား ပစ်နိုင်ခြင်းစသည့် ရှုပ်ထွေးသောလူတို့၏မျက်လုံးနှင့် နီးစပ်သည့် ကင်မရာတစ်လုံးမျှ မတီထွင်နိုင်သေးပါ။ သင်၏မျက်လုံးတို့ကို မျက်တောင်မွေး (၂၀၀)ခန့်ကကာ ကွယ်ထားသည်။ မျက်လုံးတစ်ဖက် လျှင် မျက်တောင်နှစ်ရာခန့်ရှိ၍ သုံးလမှငါးလလျှင်တစ်ကြိမ် အဟောင်း ကျွတ်၍ အသစ်ပေါက်လာသည်။

ကမ္ဘာ့ဈေးအကြီးဆုံး Bose အသံချဲ့စက်သည်ကမ္ဘာပေါ်မှာအကောင်းဆုံးသောအသံချဲ့စက်ဖြစ်သည်ဟုယူဆရသော်လည်းသင်၌ရှိသောမွေးရာပါစတူရီယိုစနစ်မျိုးကိုထုတ်လုပ်နိုင်သည့်အလုပ်ရုံကမ္ဘာပေါ်တွင်မရှိပါ။နားတစ်ဘက်၌ဝင်သောအသံကိုအခြားနားတစ်ဘက်သို့ရောက်ရန်တစ်စက္ကန့်၏တစ်ရာပုံတစ်ပုံကြာသောကြောင့်နားတို့သည်သင်ကြားသောအရာကိုအထူးကူညီသောဦးနှောက်၏ကြေးနန်းကြိုးဖြစ်သည်။

ခန္ဓာကိုယ်တို့၏အပူချိန်ဒီဂရီကို၉၈.၆ဒီဂရီ၌ထိန်းထားနိုင်သည့်လေအေးပေးစက်စနစ်ကိုတစ်ခါမှမတီထွင်ရသေးပါ။

သင်၌ရှိသောအာရုံကြောအားလုံးတို့သည်သင့်ခန္ဓာကိုယ်၏လည်ပတ်မှုတစ်ခုလုံးကိုဆက်သွယ်ပေးသည်။ဖြစ်နေသည့်အရာကိုဦးနှောက်အားအကြောင်းကြားသည်။စိတ်ခံစားချက်များ၊အာရုံခံစားချက်များ၊ဝေဒနာများနှင့်ပျော်ရွှင်မှုများကိုစောင့်ကြပ်ပေးသည်။သင်၏အာရုံကြောတွင်ရှိသောနယူရွန်ဘီလီယံတစ်ရာစီတို့သည်အပိုင်းသုံးပိုင်းဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသည်။ Dendritesတို့သည်အခြားသောကလပ်စည်းမှလာသောအကြောင်းကြားချက်တို့ကိုလက်ခံကာထိုသတင်းကိုပင်မကလပ်စည်းထံသို့ပို့သည်။ပင်မကလပ်စည်းသည်ထိုအကြောင်းကြားချက်ကိုသိုထားသည်။ Axonသည်ထိုသတင်းများကိုပင်မကလပ်စည်းထံမှတစ်ဆင့်လက်ခံယူသည်။သင့်ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းအမျိုးမျိုး၌ရှိသည့်အာရုံကြောတို့သည်အလုပ်ကိုယ်စီလုပ်နိုင်ရန်သီးသန်ခွဲခြားထားသည်။

သင်၏အရိုးတို့သည်သင်၏လှုပ်ရှားမှုနှင့်အံကိုက်ဖြစ်ရန်အလိုအလျောက်လှုပ်ရှားပေးသည်။သင်၏ခြေထောက်၌ရှိသောခြေဖခွက်၏ခေါက်ချိုးညီမှုနှင့်တူသောအရာထက်ကောင်းသည့်တံတားမပေါ်သေးပါ။

သုတေသနပြုမှုများနှင့် အနူရောဂါများကို ကူညီရာ၌ နာမည်ကြီးသည့်

ဒေါက်တာပေါလ်ဘရန်က လက်သည် ဘုရားသခင်၏ အပြုသဘော ရှိသော ဗီဇ၏ပုံစံငယ်ဖြစ်သည်ဟု ပြောလေ့ရှိသည်။ ၎င်းကို သိပ္ပံ ပညာက အတုမယူနိုင်ပါ။ သင်၏လက်များကိုလှည့်ပါ။ လက်ချောင်း များကိုလည်း ကွေးချီဆန်ချီလုပ်၍ စက်ရုပ်၏လက်များနှင့် နှိုင်းယှဉ် ကြည့်ပါ။

သင်၏ DNA နှင့် ဖခင်၏ပုံရိပ်

၁၉၅၃ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ၏နောက်ဆုံးနေ့တွင် ဇီဝဓါတုပညာရှင် ဂျိမ်းစ်ဝပ်ဆင်က ကင်းဘရစ်၌ရှိသော အီးဂဲလ်ပပ်၏နာယကတို့အား “ကျွန်တော်တို့ အသက်၏လျှို့ဝှက်ချက်ကိုတွေ့ရှိပြီ” ဟု အကြောင်းကြား ကြေညာသည်။ ဝပ်ဆင်က အလွန့်အလွန် အရေးကြီးသောအရာတစ်ခုကို အသစ်တွေ့ရှိကြောင်းသိသည်။ သူသည် သိပ္ပံပညာရှင် ဖရန်စစ်ကရိနှင့် ပူးပေါင်းကာ သူတို့နှစ်ယောက်သည် “နျူကလီးယား အက်ဆစ်၏ အသေးဆုံးသောဒြပ်စင် – နျူကလစ်အက်ဆစ်၏ တည်ဆောက်ပုံ” ဟူသော ခေါင်းစဉ်ဖြင့် စာတမ်းတစ် စောင်ကို ထုတ်ဝေကြသည်။ ဘရိုင်ယန်ဟေးစ်က “အသက်၌လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုရှိခဲ့ပါက DNA ၏ Helix (စပရင် ကဲ့သို့သောကွင်း)နှစ်ခု ဖြစ်မည်ဟု” ဟုဆို၏။

ဗြိတိသျှသိပ္ပံပညာဂျာနယ်တစ်ခုဖြစ်သော Nature ဂျာနယ်တွင် ၁၉၅၃ခုနှစ်၊ ဧပြီလ၂၅ရက်နေ့၌ ဖော်ပြလာရာ စကားလုံးပေါင်း(၉၀၀)သာ ရှိသောကြောင့် (၁၀)မိနစ်မကြာဘဲ အပြီးဖတ်နိုင်သည်။ သို့ရာတွင် သူတို့၏သုတေသနသည် လူသတ်သမားများကို ပြစ်ဒဏ်စီရင်ချက် ချနိုင်သည်သာမက မျိုးရိုးဗီဇဆိုင်ရာ ရောဂါ များအတွက် မှတ်သားလောက်သည့် ဆေးဝါးဆိုင်ရာ အရေးပါသော တိုးတက်မှုအကျိုးတစ်ခုကို ဖြစ်စေသည်။

“ခြောက်လက်မရှိသော DNAသည် ကျွန်ုပ်တို့ခန္ဓာကိုယ်၏ ကလပ်စည်း ထရီလီယံ၁ဝဝရှိသော လူတိုင်း၏ကလပ်စည်းတို့တွင် ခွေနေကာ ဓါတုဗေဒနှင့် ဆိုင်သော အက္ခရာလေးလုံးပါသော စာလုံးတစ်ခုပါရှိသည်။ ထိုစာလုံးသည် ကျွန်ုပ်တို့ အင်္ဂါကိုယ်များကို ပြုလုပ်သည့် ပရိုတိန်း အားလုံးအတွက် တိကျသေချာသော ညွှန်ကြားမှုများပြုလုပ်သည်” ဟု Lee Strobel ကရှင်းပြသည်။

အိမ်ထောင်ရှင်အမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် ကိုယ်ဝန်ရရန်အတွက် သန်းငါးရာ မကသော သုတ်ရည်ပိုးများက အပြိုင်ကြိုးစားကြသည်။ လိင် ဆက်ဆံချိန်၌ ဖခင်ထံမှ ခရိုမိုစုန်း၂၃ခုနှင့် မိခင်ထံမှ ထိုအရေအတွက်နှင့် ထပ်တူထပ်မျှ ထွက်လာသည်။ မျိုးဥတစ်ဥ၌ ခရိုမိုစုန်း၄၆ခုပါရှိရာ ထိုခရိုမိုစုန်းတစ်ခုစီနှင့် မျိုးရိုးဗီဇများတွဲနေကာ ဆံပင်အရောင်၊ မျက်စိ အရောင်၊ အရိုးအဆစ် ဖွဲ့စည်းပုံ၊ မျိုးရိုးဗီဇဖြစ်ထုံး စသည်တို့ကို ထိုအရာက ပိုင်းခြားထားပေးသည်။ ထိုအရာသည် မိဘနှစ်ဖက်စလုံးမှသည် မပြောပြ နိုင်လောက်အောင် များပြားသည့် ဆွေစဉ်မျိုးဆက်အထိ လက်ဆင့်ကမ်း အမွေခံရကြ သည်။

မွေးဖွားသောအချိန်တွင် ထရီလီယံတစ်ရာမကသော ကလပ်စည်း ကလေး ငယ်၌ ပါရှိလာကာထိုအရာထဲတွင် မိဘနှစ်ပါး၏မျိုးရိုးဗီဇလည်းပါလာကြသည်။ DNA အပိုင်းတစ်ခုသို့ လျှပ်စစ်ဓါတ်အား ဖြတ်သန်းသွား, သောအခါ အင်ဇိုင်းဓါတ်တို့သည် ထိုဓာတ်စီးကြောင်း၏ နောက်ဆက်တွဲ၌ ဖြစ်ပေါ်လာသောအရာကို မှတ်သားရသည်။ ဤအရာက မျိုးရိုးဗီဇဖြစ်စဉ် အပိုင်းကို ပြုစုမှတ်သားရခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းကို အသက်၏ လက်ဗွေဟု ခေါ်ကြသည်မှာ မဆန်းပါ။

ယနေ့တွင် သင်တို့ထိသောအရာမှန်သမျှ၌ DNA ခေါ်လက်ဗွေရာ အထောက် အထား ကျန်ရစ်ခဲ့သည်ဟု သိပ္ပံပညာရှင်များက ဖော်ပြကြသည်။ တစ်စက္ကန့်အတွင်း လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ခြင်းသည်ပင်လျှင် DNA၏ သက်သေကို ထားခဲ့သည်။ ထိုသက်သေက သင်မည်သူ ဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ သင်မည်သည့် နေရာ၌ ရှိသည် မရှိသည်ကို လည်းကောင်း၊ သက်သေပြသည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် ၎င်းသည် သင်ပြုလုပ်သည့်အရာ၊ မပြုလုပ်ခဲ့သည့်အရာနှင့် သင့်ဘိုးဘွားများ မည်သူမည်ဝါ ဖြစ်သည်ကိုပင် သက်သေပြသည်။

အမေရိကန်သမ္မတ ကလင်တန်သည် သူ၏သမီးအရွယ်ထက် အနည်းငယ် ပိုကြီးသည့် အလုပ်သင်ဆရာဝန်မတစ်ယောက်နှင့် ပြစ်မှား ခဲ့ကြောင်း ဝန်ခံလာသည့် အထိ DNA က စွမ်းဆောင်သည်။ လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း(၂၀၀)ခန့်ကလည်း အမေရိကန်သမ္မတ သောမတ်ဂျက်ဖာဆင်သည် ကျွန်မဆယ်လီဟဲမင်းနှင့် ကလေး တစ်ယောက်ရရှိခဲ့သည်ကို DNA က သက်သေပြသည်။ ။

ယနေ့ခေတ်တွင် DNA သည် ငြင်းဆန်၍မရနိုင်သော အမှန် တရားတစ်ခု အနေနှင့် ဘုရားသခင် သိနှင့်တော်မူပြီးသောအရာတို့ကို လူတိုင်းဝန်မခံဘဲ မနေနိုင်အောင် ပြုလုပ်ပေးသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ကောင်းသည် ဖြစ်စေ၊ မကောင်းသည် ဖြစ်စေ၊ ပြုလုပ်ခဲ့သောအရာတို့ကို ပြန်ရိတ်သိမ်း ရမည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာက ရှင်းလင်းစွာပြောပြထားသည်။ ပေါလုက “ကျွန်ုပ်တို့ အယောက်စီတိုင်းသည် ဘုရား သခင်ထံ၌ မိမိအကြောင်းကို ပြောပြရမည်”ဟုဆို၏(ရောမ၁၄၁၂)။ ဘုရား သခင်သည် သူ၏လုပ်ဆောင် ချက်များအတွက် အထောက်အကူ ပေးမည့် သက်သေ မလိုပါ။ သူသည် တရားမျှတ၍ ဘက်မလိုက်ပါ။ ဟေဗြဲ၊၄၁၃က “ငါတို့ကို စစ်ကြော စီရင်တော်မူသောသူရှေ့၌ မထင်ရှားသောအရာ တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိ။ ခပ်သိမ်းသော အရာတို့သည် အကွယ်အကာမရှိဘဲ မျက်မှောက်တော်၌ လှန်ထားလျှက်ရှိသည်”ဟု ဆို၏။

DNA၏ ရှုပ်ထွေးမှုက ဉာဏ်ပညာထက်မြက်မှုလိုကြောင်းကို ပြောပြသည်။ ဒေါက်တာပေါလ်ဘရန်းက

DNA ကိုအကယ်၍စာနှင့်ရေးမည်ဆိုပါကညွှန်ကြားချက်ပေါင်းစာမျက်နှာ တစ်ထောင့်ခြောက် ရာပြည့်မည် ဟုခန့်မှန်းရသည်။ DNA သည်ကျဉ်းမြောင်း၍ လိုရင်းတိုရှင်းဖြစ်သောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ခန္ဓာကိုယ်အထဲရှိ ကလပ်စည်း အားလုံးတို့၌ရှိသော မျိုးရိုးဗီဇသည် အံစာတုံးတစ်တုံးထဲ၌ပင် ဆန့်သည်။ သို့သော် DNA ကို ဆွဲဆန့်မည်ဆိုပါက ကမ္ဘာမြေကြီးမှနေအထိ အခေါက် ပေါင်းလေးရာမကဆွဲဆန့်ရမည်ဖြစ်သည်။ ။

ဤအရာက ကျွန်ုပ်တို့ကို ဘုရားသခင်၏သဏ္ဌာန်တော်နှင့် ဖန်ဆင်းခြင်း ဖြစ်ကြောင်း ကိုယ်တော်၏အကြံတော်အားဖြင့် ပုံရေးဆွဲ ခြင်းဖြစ်ကြောင်း အထောက် အထားကိုပေးသည်။ သိပ္ပံပညာရှင်များဖြစ်ကြသော ဝပ်ဆင်နှင့်ကရစ်တို့အတွက်DNA ရှာဖွေဖို့ အစီအစဉ် မရှိကြချေ။ သူတို့သည် ၎င်းကိုအမှတ်မထင် တွေ့ရှိကြခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် သူတို့တွေ့ရှိသောအရာသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို အံ့သြဖွယ်ရာ ဖန်ဆင်း ပြုလုပ်ပုံ ကိုပြသသည်။ ။

ဖန်ဆင်းရှင်၏လုပ်ဆောင်ချက်ကို ဆာလံဆရာက “အကျွန်ုပ်တို့သည် ကြောက်မက်ဖွယ်သောလက္ခဏာ၊ ထူးဆန်းသော လက္ခဏာတို့နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍၊ ကိုယ်တော်ကိုချီးမွမ်းပါမည်။ ပြုပြင်တော်မူသောအမှုတို့သည် အံ့ဩဖွယ် ဖြစ်ကြောင်း ကို အကျွန်ုပ်၏ စိတ်ဝိညာဉ်သည် အမှန်သိပါ၏”(ဆာလံ၁၃၉၁၄)။ ပို၍ရှုပ်ထွေးမှု ရှိလေ ဖန်ဆင်းရှင်၏ဉာဏ်သည် ပို၍မှတ်သားဖွယ်ဖြစ်၏။ သမ္မာကျမ်းစာ၏နောက်ဆုံးအပိတ်ကျမ်းက “ကိုယ်တော်သည် ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ကို ဖန်ဆင်းတော် မူပြီ၊ ထိုအရာတို့သည် အလိုတော်ကြောင့်ဖြစ်၍ ဖန်ဆင်းလျက်ရှိကြပါ၏” ဟု ဆို၏(ဗျာ၊၄း၁၁)။

ကာယခန္ဓာကိုယ်ပိုင်းသည် အသက်၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။ သင်၏ဉာဏ်သည် မည်သည့်နည်းနှင့် အလုပ်လုပ်ပါသနည်း။ သိပ္ပံပညာရှင်တို့သည် အပြုအမူနှင့်ဆိုင်သော စိတ်ပညာ၏အပိုင်းကို လေ့လာရာ၌ နှစ်ပေါင်းများစွာ အချိန် ပေးခဲ့ကြသော်လည်း ဤလူတို့သည် သူတို့၏ဇနီးတို့ကို နားမလည်နိုင်ကြပါ။ သင်၏ချစ်ခြင်း၊ မုန်းတီးခြင်းနှင့် ကြောက်ရွံ့ခြင်းစသည့် စိတ်ခံစားချက်တို့သည် မည်သို့ နည်း။ ဆင်မြူရယ်အလီဘရန်ဒိုက သင်သည် ခန္ဓာကိုယ်နှင့်စိတ်တို့၏ ရှုပ်ထွေးမှု အကြောင်းနှင့် ၎င်းတို့၏ အပြန်အလှန်အကျိုးပြုမှုကို စဉ်းစားသောအခါ၌ “အသက် သည် မည်သည့်အရာနည်း၊ မည်သည့်အရာသည် ကျွန်ုပ်တို့အား အစိတ်အပိုင်း အမျိုးမျိုး ပါဝင်သောဒြပ်စင် တစ်ခုသာမကသော လူသားတစ်ယောက် ဖြစ်လာရန် ပြုလုပ်ပေးပါသနည်း” ဟူသော မေးခွန်းများ ထွက်လာသည်။ ကမ္ဘာဂြိုလ်ပေါ်၌ရှိသော လူ၆.၅ ဘီလီယံအထဲတွင် သင်နှင့် တစ်ထေရာတည်းတူသည့် လူတစ်ယောက်မှ မရှိပါ။ သင်မြင် သကဲ့သို့မြင်ပြီး၊ သင်ခံစားသကဲ့သို့ ခံစားမည့်သူ တစ်ယောက်မှရှိမည် မဟုတ်ပါ။

လူသည် ကြုံကြိုက်မှုတစ်ခုမှ ဖြစ်လာသည်ဟု ကျွန်တော် စဉ်းစားလျှင် အ မရှိသော မေးခွန်းများ စီတန်းထွက်လာမည်ဖြစ်သည်။ထိုအခါ “အဘယ့်ကြောင့်သေရသနည်း၊ သေခြင်းတစ်ဘက်၌ မည်သည့် အရာရှိပါသနည်း။ ဘဝ၏ရည်မှန်ချက် ပန်းတိုင်ကား အဘယ်အရာနည်း။ ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းသည်၊ မကောင်းသည်မှာ မည်သည့်အရာဖြစ် သည်ဟု မည်သူပြောပါသနည်း။ အမှန်နှင့်အမှား ခွဲခြားရာတွင် မည်သည့်အရာကို စံထားရမည်နည်း။ သို့ရာတွင် သမ္မာကျမ်းစာ ပြောသည့်အတိုင်း ဘုရားသခင်သည် လူကိုဖန်ဆင်းပါက “ကျွန်ုပ် မည်သည့်နေရာမှလာသနည်း၊ အဘယ့်ကြောင့် ဤနေရာ၌ ရှိနေရပါ သနည်း။ သေခြင်း၏နောက်၌ မည်သည့်အရာ ရှိပါသနည်းဟူသော မေးခွန်းအတွက် အဖြေတစ်ခုရှိပါသည်။

ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဌာန်တော်နှင့်အညီ လူယောက်ျား၊ လူမိန်းမကို ဖန်ဆင်းတော်မူ၏။

လူသည် ဘုရားသခင်၏သဏ္ဌာန်တော်နှင့်အညီ ဖန်ဆင်းခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ကျမ်းစာကဆိုသောအခါ၌ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုပါသနည်း(က၊၁၂၇)။ သင်ရဲ့သား သမီးအပါအဝင် ဆံပင်ဖြူဖြူနဲ့ “ငါအိမ်ပြန် ချိန်ရောက်ပြီ၊ အဖရဲ့ရင်ခွင်မှာ နားရတော့မယ်” လို့ပြောနေတဲ့ သင့်အဖိုးရော ပါပါသလား။

ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဌာန် – မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုပါသနည်း။ စာရေး ဆရာ ဖိလစ်ရန်စီပြောသည့်အတိုင်း “ပုံသဏ္ဌာန်”ဟူသော စကားလုံးသည် ယနေ့တွင် ကျွန်ုပ်တို့နှင့်ရင်းနီးသော်လည်း ထိုစကားလုံး ၏အဓိပ္ပါယ်သည် ယိုစိမ့်သောကြောင့် “ရုပ်ဆင်းတူခြင်း” ဟူသော ယခင် အဓိပ္ပါယ်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်လာကြသည်။ကြော်ငြာရာ၌ ပုံသဏ္ဌာန် သည် တီထွင်သည့်ပုံ သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ခုကို ကိုယ်စားပြု၍ ထွက်လာ သောအရာကို ဆိုလိုသည်။ ပုံသဏ္ဌာန်နှင့် ကိုယ်သည် ကွဲပြားခြားနားလေ့ ရှိသည်။ ပုံသဏ္ဌာန်သည် အရာရာဖြစ်သည်။” (ဥပမာ တင်းနစ်ကြယ်ပွင့် အင်ဒရူး အဂ္ဂစီ၏ ပြင်းထန်သောရိုက်ချက်ကို သရုပ်ဖော်သည့် မီနိုလ်တာ ကင်မရာ၏ ကြော်ငြာ တစ်ခု)။

– ပုံသဏ္ဌာန်သည်ဘုရားသခင်နှင့်ဆိုင်သောလူသိများသည့်အဓိပ္ပါယ်ရှင်းလင်းချက်ဖြစ်စသည်။ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဌာန်တော်နှင့်ပတ်သက်၍လူများတို့၏အတွေးအမြင်မှာတကယ့်အခြေအနေထက်ပို၍များစွာလျော့နည်းပါသည်။သို့ရာတွင်သင်သည်ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဌာန်တော်နှင့်အညီဖန်ဆင်းခြင်းဖြစ်၍အနန္တတန်ခိုးတော်ရှင်၏လက်ညှိုးတော်နှင့်တို့ထိခြင်းကိုခံရသောသူဖြစ်သည်။ဤအရာကကမ္ဘာပေါ်တွင်ရှိသောကြည့်၍ကောင်းဆုံးဖြစ်သည့်တိရစ္ဆာန်နှင့်သင့်ကိုခြားနားစေသည်။

ဒေါက်တာပေါလ်ဘရန်းနှင့် သူ၏လက်တွဲဖက် ဖိလစ်ရန်စေတို့ကကာယခန္ဓာ ကိုယ်သည် အမှတ်တမဲ့ဖြစ်လာခြင်းမဟုတ်၊ ကျွန်တော်တို့သည် ဘုရားသခင်၏ သဏ္ဌာန်တော်အတွင်း ဖန်ဆင်းခံရခြင်းဖြစ်သည်ဟု သူ၏ နာမ်ဝိညာဉ်က အသံ ကျယ်စွာ သက်သေခံသည်ဟု ဆွေးနွေးငြင်းခုံသည်။ ဒေါက်တာဘရန်းက “သူ၏ သဏ္ဌာန်တော်” ဟူသော သူ့စာအုပ်၌ကျွန်ုပ်အားစိုက်ပြီး အချိန်ကုန်ခံသည့်ကာယခန္ဓာသည် လူတစ်ယောက်လုံး မဟုတ်ကြောင်းကိုပို၍သဘောပေါက်လာသည်။ ကျွန်တော်၏လူနာတို့သည် အကြောအမျှင်များ၊ ကြွက်သားများ၊ အမွှေးအမျှင်များ၊ အာရုံကြောများနှင့် အရေးပြားများနှင့် ဖွဲ့စည်းသောသူများမဟုတ်ကြပါ။ သူတို့မှာ ပျက်စီး တတ်သောကာယ ခန္ဓာရှိသော် လည်းထိုသူတစ်ယောက်စီသည်ဘုရားသခင်၏ သဏ္ဌာန်တော် ရှိသောသူများနှင့် မသေနိုင်သော နာမ်ဝိညာဉ်တစ်ခု ပါရှိကြ သည်”ဟုရေးသားသည်။

ရဲများ၊ မီးသတ်သမားများ၏ ရဲရင့်စွာလုပ်ဆောင်မှုနှင့် ၉/၁၁ ကမ္ဘာ့ကုန်သွယ် ရေးတိုက် တိုက်ခိုက်ခံရမှု ဘေးအန္တရာယ်ကြီးအပါအဝင် စစ်ပွဲတိုင်း၊ ကြပ်တည်းမှု တိုင်း၌ ဘုရားသခင်၏သဏ္ဌာန်တော်နှင့် ဖန်ဆင်းထား သောသူဖြစ်ကြောင်းကို လုပ်ဆောင်မှုများအားဖြင့်ပြသည့် လူများရှိကြသည်။ အပျက်အစီးများ အောက်၌ ရှိသောသူနှင့်အတူ ဆုတောင်းရန် အဆောက်အဦးထဲသို့ပြန်ဝင်သွားသည့် ခရစ်ယာန် ဘုန်းကြီး၊ မတော်တ ဆတိုက်ခိုက်မှုကြောင့် မီးလောင်သည့်ကားအောက်၌ ရှိသောသူ ကို ဆွဲထုတ်ရန်သွားနေသော လမ်းသွား နေသောသူ၊ ရေစီးကြောင်းနှင့် ပါသွားသည့် ကလေးတစ်ယောက်ကိုကယ်ရန် အဟုန်ပြင်းစွာ စီးဆင်းနေ သည့်မြစ်ထဲသို့ ခုန်ဆင်းသောသူတို့သည် “ငါသာအဓိက ကမ္ဘာကြီးထဲတွင် သူရဲကောင်းများ ဖြစ်ကြသည်။ ဘုရားသခင်၏သဏ္ဌာန် တော်နှင့်အညီ ဖန်ဆင်ခြင်းက လူသားချင်း စာနာမှုဆိုတာ အဆင့်အတန်း သို့မဟုတ် သိပ္ပံပညာ၏ရှင်းပြခြင်းများနှင့် ခြားနားကြောင်း ဖော်ပြသည်။

အောက်ပါသတင်းမှတ်စုသည် သုံးလက္ခရှည်၍ သတင်းစာ စာမျက်နှာ ၁၂ပါ ရှိသော ကော်လံလေး တစ်ခုသာဖြစ်သည်။ ထိုသတင်း အတိုလေးက ပင်ဆီးဗီးနီးယား ပြည်နယ်အလယ်ပိုင်းရှိ အမှီစ်ကျောင်းတွင် အမျိုးသမီးငယ်ငါးယောက်ကို သေစေ သည့် သတင်းဆိုးဖြစ်သည်။ “မိန်းကလေးငယ်များကို ကာကွယ်ရန် ကြိုးစားသော အမီးစ်သားကောင်” ဟု ခေါင်းစဉ်တပ်ထားသည်။ မိန်းမငယ်လေးများကို ဗလက္ကာရ ပြုရန် ရည်ရွယ်သော သေနတ်သမားက ထိုဘေးဒုက္ခကြီးကို ယူဆောင်လာခြင်းဖြစ် သည်။ ထိုသတင်းစာတွင် ဤသို့ရေးထားသည်။

“အေးစက်၍ မိုးဖွဲဖွဲ ကျနေသော နေ့တစ်နေ့တွင် အမီးစ် သည် အသေပစ်သတ်ခြင်းခံရသော ပဉ္စမမိန်းကလေးကို သင်္ဂြိုဟ်ရန် ဂျော်စ်တောင်းသင်္ချိုင်းသို့မြင်းစီး၍လာနေသည်။

အသတ်ခံရသူများအထဲမှ တစ်ယောက်ဖြစ်သော အသက်(၁၃) နှစ်အရွယ် မာရီယန်ဖီစ်ရှာက အခြားသော မိန်းကလေးများ လွတ် မြောက်သွားမည်ဟု မျှော်လင့်ချက်နှင့် သူမအားပထမဦးဆုံးပစ်ရန်တောင်းဆို သည်ဟု အသက်မသေဘဲကျန်ရစ်ခဲ့သည့် နှစ်ယောက် တို့က မိဘများကိုပြောပြသည်ဟု ရဲကိုခေါ်ဖို့ ကျောင်းကနေ ထွက်ပြေး သွားတဲ့ ဆရာမရဲ့ အမေဖြစ်သောလီရိုဇုတ်ကပြန်ပြောပြသည်။

အခြားသူတို့၏အသက်ကိုကယ်ရန် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့်မိမိကိုယ်ကိုပေးဆပ်သော ထိုအမျိုးသမီးငယ်၏ဆန္ဒမှာ ဖန်ဆင်းသောအရှင်၏ ဖန်ဆင်းသော လူအများအပေါ် ထားရှိသည့် မေတ္တာကို ထင်ဟပ်စေသည်။ “ကိုယ့်အဆွေတို့ အဖို့အလို့ငှါ မိမိ အသက်ကို စွန့်သောမေတ္တာထက်သာ၍ မြတ်သောမေတ္တာသည် အဘယ်သူ၌ မျှမရှိ” ဟု(ယော၊၁၅၁၃) တွင် ယေရှုပြောနေသောအရာဖြစ်သည်။ ။

၁၉၀၈ခုနှစ်အတွင်းတွင် အားနက်(စ်)ရှလီတွန် စွန့်စားလုပ်ဆောင်လိုသည့် အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ကိုဦးဆောင်၍ တောင်ဝင်ရိုးစွန်းဒေသသို့ ထွက်လာသည်။ ဤခရီးစဉ်တွင် သူသည် အခြားသူတစ်ယောက်မှ မရောက်ဘူးသေးသည့် ဝင်ရိုးစွန်းနှင့် ၉မိုင် ဝေးသောနေရာအထိ နီးကပ်စွာရောက်ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိနိုင်ရန်ကသူတို့မှာရိက္ခာမလုံလောက်ကြောင်းကို သဘောပေါက်ပြီးပြန်လာခဲ့ကြသည်။

ထိုအချိန်၌ အစားအစာများကို ချပေးမည့်လေယာဉ်များမရှိပါ။ အဆက်အသွယ် လုပ်ဖို့လည်း ဖုန်းမရှိပါ။ မက်ဒေါနယ်မုန့်၊ ကြက်ကြော် စသည့်တို့လည်း မရှိပါ။ သူတို့၌ လုံးလုံးပြန်လှည့်ရန်မှအပ အခြား ရွေးချယ်စရာလမ်းမရှိပါ။

မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ သူတို့သည် ထောက်ပံ့မှုမရမီ သူတို့၏ အခြား အစာများ ကုန်ခမ်းသွားသည်။ ရှလီတွန်သည် သူ့အဖွဲ့သားတို့ကိုခေါ်၍ အခြေအနေ အရပ်ရပ်ကို ပြောပြရသည့်အချိန် ရောက်လာတော့သည်။ စူးစမ်းလေ့လာရေး သွားသည့် သူများအသုံးပြုလေ့ရှိသည့် ဘီစကွက်တစ်ထုပ်သာရှိသည်။ သူတို့ ပြန်လာ သည့်အချိန်၌ ထိုအရာမှအပ အခြားဘာမျှမရှိပါ။

ရှလီတွန်က အခြေအနေကို သူ၏နေ့စဉ်မှတ်တမ်း၌ ရေးရာတွင် အချို့ တို့သည် ရေကိုကြိုချက်၍ လဘက်ရည်အဖြစ် သောက်သုံးကြသည်။ ထို့နောက် ဘီစကွက်မုန့်ကို စိတ်ကူးယဉ်၍ စားကြသည်။ တချို့ကျတော့ နောက်ဆုံး လက်ကျန် စားစရာကို မကုန်ဆုံးစေလိုသောကြောင့် အလွန် ဆိုးဝါးစွာ ခံစားကြသည်။ နောက်ဆုံး မီးမွှေး၍ မိမိတို့အိပ်ယာသို့ ဝင်ကြကာ အိပ်ပျော်အောင် အတင်းကြိုးစားကြသည်။

ရှလီတွန် အိပ်ပျော်ခါနီးအချိန်တွင် လူတစ်ယောက်သည် အိပ်ယာမှ ထထိုင်ပြီး သူ့ကိုမြင်သော သူတစ်ယောက်ရှိမည်လားဟူသော စိတ်နှင့် အခြားသော သူတို့ကို လျင်မြန်စွာလိုက်ကြည့်သည်။ ထို့နောက် သူ့ဘေး၌ရှိသော လူ၏အိပ်ယာ အောက်ရှိ အစားအစာထည့်ထားသည့် အိတ်ကလေးကို တိတ်တဆိတ် လှမ်းယူ လိုက်သည်။ ရှလီတွန်သည် ထိုသူ အပေါ်၌ အလွန်စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်မိသည်။ ထိုသူမှာ သူစိတ်အချရဆုံးသောသူဖြစ်သည်။ ထိုသူသည် သူ့မိတ်ဆွေ၏ အစားအစာကို ခိုးယူ လိမ့်မည်ဟု သူတစ်ခါမှ မစဉ်းစားဘူးပါ။

ထို့နောက် မမျှော်လင့်သောအဖြစ်အပျက်တစ်ခုကို သူမြင်လိုက်ရသည်။ စောင့်ကြည့် နေစဉ်မှာပင် သူ့မိတ်ဆွေ၏အစားအစာထည့်သော အိတ်ကို ယူဖွင့်ပြီး မုန့်ကို သူ့အိတ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။

သင်၏တစ်မူထူးခြားမှုကို လျော့နည်းစေရန် ခြိမ်းခြောက်သည့် လောကကြီး ထဲတွင် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ သဏ္ဌာန်တော်နှင့်အညီ တစ်မူထူးခြားစွာ ဖန်ဆင်း ထားသောသူဖြစ်ကြောင်းကို သိစေရန်ဖြစ်သည်။

ပြတိုက်တစ်ခုကိုသွား၍ ပညာရှင်တို့၏အလွန် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ပန်းချီကားများကို ကြည့်ရင်း သူတို့၏လုပ်ဆောင်ချက်ဖြင့် ဘုရားသခင်၏သဏ္ဌာန်တော် ထင်ဟပ်စေကြောင်းကို ကြည့်မြင်ပါ။ ရယ်ဘရန်၊ မီချယ်အန်းဂျယ်လို သို့မဟုတ် ဗန်ဂေါ့တို့၏ စုတ်တံများမှ ထွက်လာသော အရာတို့ကို မည်သို့ရှင်း ပြရဦးမည်နည်း။ ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ဂန္တဝင်စာအချို့တို့ကို ဖတ်ပါ။ ပေါက်ဖော်ဟောင်းဟူသော ရှိတ်စပီးယား၏ ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို ဖတ်ကြည့်ပါ။ ဘီပိုးဗင်၏ သံစုံတီးဝိုင်းတစ်ခု ဖြစ်သော ဂျော့ဖရက် ဒရစ်ဟင်ဒယ်လ်၏တေးဂီတကို နားထောင်ကြည့်ပါ။ သို့မဟုတ် ကျွန်ကုန်ကူးသမားမှ အမှုတော် ဆောင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲလာသူ ၏တစ်ယောက် ရေးစပ်ထားသော Amazing Grace ဟုခေါ်သည့် သီချင်းကို နားထောင်ကြည့်ပါ။ အနန္တတန်ခိုးရှင်၏လှပသောသဏ္ဌာန် တော်ကို ထင်ဟပ်စေသည့် ဖော်ပြချက်များကို သင်တွေ့မြင်ရမည်ဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ထိုတေးဂီတအပေါ်က တုံ့ပြန်သော အရာ၊ နှင်းဆီ တစ်ပွင့်၏ မွှေးကြိုင်သောအနံ့၊ သူတစ်ပါး၏ချစ်ခြင်း၊ ကျွန်တော်တို့ ကမ္ဘာ၏လှပတင့်တယ်မှု၊ ငြင်းပယ် ခြင်းခံနေရသူတစ်ယောက်၏ သင်ဟာ ခန္ဓာ၊ စိတ်၊ ဝိညာဉ်သုံးမျိုးဖြင့် ဘုရားသခင် ၏ပုံသဏ္ဌာန်တော်နှင့်အညီ ဖန်ဆင်းခံရခြင်းကို တိုက်တွန်းအားပေးသံများကို သတိရပါ။

သင်သည် ဖခင်၏ပုံသဏ္ဌာန်အတိုင်း တထေရာတည်း မဖြစ်ဘဲ ရှိကောင်း ရှိနိုင်သော်လည်း သင့်အသက်တာထဲ၌ အဘဘုရားသခင်၏ ပုံသဏ္ဌာန်တော် ထင်ဟပ် နေသည်ကို သင်တွေ့မြင်ရ မည်ဖြစ်သည်။ ထိုအရာသည် သင့်အား အခြားသော သတ္တဝါများနှင့် ခြားနားစေသော အရာဖြစ်သည်။ ၎င်းက သင်သည် တိရစ္ဆာန် တစ်ကောင်မဟုတ်ဘဲ အသက်ရှင်သည့် စိတ်ဝိညာဉ်ဖြင့် ဖွဲ့စည်းသောအရာ ဖြစ်ကြောင်း ပြသသည်။ လူသည် အခြားသတ္တဝါများနှင့်ခြားနားပြီး သဘာဝအရ သီးသန့် ရွေးကောက်ထားခြင်း၏ အကျိုးကျေးဇူးဖြစ်ကြောင်းကို ထိုလူ၏ဝိညာဉ် သဘောသဘာဝက ခွဲခြားဖော်ပြသည်။

သုံးမျိုးဖြင့်ကိုသတိရပါ။

သိပ္ပံသဘောသဘာဝနှင့်ပတ်သက်၍သမ္မာကျမ်းစာကမည်သို့အဆိုရှိပါသနည်း။သမ္မာကျမ်းစာသည်သိပ္ပံစာအုပ်မဟုတ်ဘဲအသက်ရှင်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သောကျမ်းစာဖြစ်သည်။ယခုတွင်သိပ္ပံဆန်သည်ဟုကျွန်တော်တို့ယူဆသည့်အရာနှင့်ကိုက်ညီအောင်သမ္မာကျမ်းစာကိုရေးသာသူများကရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းကရေးသားခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ထိုအချိန်တွင်သူတို့ရေးသောအရာကိုဖတ်ရသောသူတို့ကသူတို့ရေးသောအရာသည်ထူးဆန်းနေမည်ဖြစ်သည်။သူတို့ပြောပြသောအရာတို့သည်လည်းထိုကျမ်းစာကိုရေးသောခေတ်ကသိပ္ပံနှင့်လုံးဝခြားနားမည်ဖြစ်သည်။။

အောက်ပါတို့ကို စဉ်းစားပါ

၁။ ထိုအရာကို ဘုရားသခင်ပြုသည်ဟု မည်သူက မောရှေအား ပြောပြပါသနည်း။ဥပမာ- ဖန်ဆင်းခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မောရှေပြောသောအရာကို စဉ်းစား ကြည့်ပါ။ ဓမ္မသစ်ကျမ်း၌ သတေဖန်က မောရှေသည် အီဂျစ် အတတ်ပညာအလုံးစုံကို သင်ကြား၍ နှုတ်သတ္တိ၊ လက်သတ္တိရှိ၏။ (တမန်၊၇း၂၂)ဟုဆို၏။

လောကီရေးရာသမိုင်းမှနေ၍ မောရှေအသက်ရှင်သောကာလ ဖြစ်သည့် ဘီစီ၁၂မှ ၁၄အထိ ကမ္ဘာမြေကြီးမှာ ဥကြီးတစ်လုံးမှ ပေါက်လာသည်ဟု ယုံကြည် ကြသည်။ သင်သည် ထိုမျိုးပွားနည်းကို မယုံကြည်ပါက အီဂျစ်၌ရှိသော ရှေးဟောင်း အုတ်ဂူများရေးဆွဲထားသော ဥများကို သွားရေကြည့်ပါ။ မောရှေသည် ထိုသီအိုရီကိုကျော်၍ မမြင်နိုင်သော်လည်း “အစအဦး၌ ဘုရားသခင်သည် ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးကို ဖန်ဆင်းတော်မူ၏”ဟု ဆို၏။

၂။ ကမ္ဘာသည် ဝိုင်းသည်ဆိုသည်မှာ အမှန်တကယ်လား

ယနေ့လူတိုင်းသည် ကမ္ဘာလုံးသည်ဟု ယုံကြည်ကြသည် မဟုတ်လားဟု သင်ပြောင်းပြောလိမ့်မည်။ ကမ္ဘာတွင် ၁၅၄၇ခုနှစ်၌ အစပြုသော ကမ္ဘာ့ရှေးအကျဆုံး လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ ကမ္ဘာကြီးပြား သည်”ဟု ယုံကြည်သာ အဖွဲ့ အစည်းဖြစ်သည်။ သူတို့၏ဝက်ဘ်ဆိုက်က သူတို့သည် “ကမ္ဘာကြီးပြားသည်ဟူသော ဥပဒေများကို ပြန်၍ ရေးဆွဲကြသည်ဟု ဆို၏။ ၁၉၈၀ ခုနှစ်ထုတ် သိပ္ပံဒိုင်ဂျက် မဂ္ဂင်ဇင်းတစ်စောင်က ထိုအဖွဲ့၏ဥက္ကဌဖြစ်သူ ချာလ်ကျန် ဆန်၏ “လွယ်လွယ် လေးပါ၊ ကမ္ဘာပြားနေသည်” ဟူသောအဆိုကို ထည့်သွင်းရေးသားထားသည်။

ယခုတွင် ဤအဖွဲ့၏ ပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသောသူအနေနှင့် ဆောင်ရွက်နေတဲ့ သူဟာ အာကာသလွန်းပျံများ တည်ဆောက်သောနေရာဖြစ်သည့် ရောစ်ဝဲလ် အင်တာနယ်ရှင်နယ်အနီး၊ ထို့အပြင် အာကာသ လွန်းပျံများစွာတို့ ဆင်းသက်ရာ နေရာဖြစ်သော အက်ဒွပ်လေတပ်စခန်း၏ မဝေးလှသောနေရာ၌ နေထိုင်သည်။ သူက “အာကာသ လွန်းပျံယာဉ် ဆိုတာ ရယ်စရာကောင်းတယ်၊ တော်တော်ရယ်စရာကောင်းတယ်”ဟု ဆို၏။ သူနောက်နေခြင်းမဟုတ်ပါ။ သူတကယ်ယုံကြည်သည်။ လပေါ်၌ လမ်းလျှောက်သွားသော အာကာသသူရဲကောင်း(၁၀)ဦးတို့သည် သင့်ကို ရှုံ့မဲ့ပြပြီး မသိကျိုးကျွံပြု၍ “စိုးရိမ်ဖွယ်ရာလူ မဖြစ်နိုင်ပါ” ဟု ပြောကြမည်ဖြစ်သည်။

ခရစ်တော်မပေါ်မီ နှစ်ပေါင်းခုနစ်ရာအချိန်၌ ပရောဖက်ကြီး ဟေရှာယက ဤစကားတို့ကို ရေးခဲ့သည်။ “မြေကြီး၏အလယ်ဗဟို အထက်၌ထိုင်၍ မြေကြီးသား တို့သည် နှံကောင်ကဲ့သို့ဖြစ်ကြ၏” (ဟေရှာယ၊၄၀၂၂)။ ပါရှန်းလူမျိုး နက္ခတ်ပညာရှင် များက ကမ္ဘာကြီး ပြားသည်ဟု ပြောနေချိန်တွင် ဟေရှာယ အသက်ရှင်နေသေးသည်။ သို့သော် ဟေရှာယက ထိုသို့မယုံကြည်ပါ။ ကိုလံဘတ်သည် ဟေရှာယကျမ်းကို ဖတ်ခြင်းအားဖြင့် ကမ္ဘာမြေကြီးလုံးသည်ဟူသည့် သဘောကို သူရရှိသည်ဟု တစ်နေ ရာ၌ ရေးထားသည်။

သို့သော်လည်း သမ္မာကျမ်းစာကကမ္ဘာ၏ထောင့်လေးထောင့် အကြောင်းကို ပြောသည်မဟုတ်လားဟု သင်ပြောကောင်းပြော ပါလိမ့်မည်။ ဟုတ်ပါသည်။ ဗျာဒိတ် ကျမ်းကကမ္ဘာ၏လူဦးရေ ကျယ်ပြန်မှုကို ရည်ညွှန်းသည့်ဝေါဟာရကို နှစ်ကြိမ်နှစ်ခါ သုံးသည်။ ၎င်းသည် စာဖတ်သူများနှင့် အကျွမ်းတဝင်ဖြစ်သော အရာတစ်ခုဖြစ်သည်။

၃။စကြဝဠာထဲမှာကြယ်အစင်းမည်မျှရှိပါသနည်း။

ကျွန်ုပ်တို့၏ ကမ္ဘာကြီးနှင့်ပတ်သက်၍ ကျမ်းစာရေးသောသူတို့ကို ပုံဖော် ညသိပ္ပံသဘောသဘာဝမှာ ထိုခေတ်ထိုအခါ၌ရှိသော ဒဿန အတွေးအခေါ် မဟုတ် သိပ္ပံပညာတို့နှင့် လုံးလုံးကွာခြားသည်မှာ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာဖြစ်သည်။ ယေရမိအနာဂတ္တိကျမ်း၌ တွေ့ရသည့် အဆိုထက် ပို၍ပေါ်လွင်ထင်ရှားသော အဆို မရှိပါ။ “မိုးကောင်းကင် တန်ဆာတို့ကို မရေတွက်နိုင်၊ သမုဒ္ဒရာသဲလုံးတို့ကို တင်းတောင်းနှင့် မခြင်နိုင်အောင် များပြားသကဲ့သို့ ငါ့ကျွန်ဒါဝိဒ်၏ အမျိုးကို လည်းကောင်း၊ ငါ၏အမှုထမ်း လေဝိသားတို့ကိုလည်းကောင်း ငါများပြားစေမည်” (ယေရမိ၊ ၃၃း၂၂)

ကြယ်များကို “မရေတွက်နိုင်” ဟူသော အဆိုသည် ရှေးခေတ် နက္ခတ်ပညာ ရှင်များ၏ ပညာနှင့်ဆန့်ကျင် ဘက်ဖြစ်သော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် သိပ္ပံပညာကယေရမိမှန်ကန်ပုံကို ပြသကြသည်။ ဘီစီ ၁၅ဝခန့်က ဂရိလူမျိုးနက္ခတ်ပညာရှင် ဟိပါးကပ်စ်က စကြဝဠာ၌ ကြယ်(၁၀၂၆)စင်း ရှိသည်ဟုဆို၏။ အနှစ်(၁၅ဝ)ကြာပြီး ခရစ်တော်အချိန်၌ အသက်ရှင်နေထိုင်သည့် တော်လမီက“မဟုတ်ပါဘူး၊ (၁၀၂၆)စင်း မဟုတ်ပါဘူး၊ (၁၀၅၆)စင်းပါ” ဟု ဆို၏။ ။

၁၆၁ဝအထိထိုအမြင်ကိုစွဲကိုင်ကြသည်။ထိုအချိန်တွင်ဂယ်လီလီယိုသည်သူ၏ရှေးကျသောမှန်ပြောင်းနှင့်ကြယ်များကိုကြည့်၍ “ကျွန်တော်တို့မစဉ်းစားခဲ့ဘူးသည့်ကြယ်ပေါင်းများစွာရှိသည်” ဟုဆို၏။ထိုနောက်လက္ခ၂၀၀ရှည်သောမောင့်ပါလိုမာမှန်ပြောင်းပေါ်လာသည်။ထိုအချိန်တွင်၎င်းသည်ကမ္ဘာပေါ်၌အကြီးဆုံးသောအဝေးကြည့်မှန်ပြောင်းဖြစ်ပြီး၎င်းနောက်တွင်နာဆာ၏ဟာဘဲလ်အဝေးကြည့်မှန်ပြောင်းဖြစ်ကာဂြိုလ်များလှည့်ပတ်သွားလာပုံကိုကြည့်သည့်နာမည်ကြီးသောအဝေးကြည့်မှန်ပြောင်းဖြစ်သည်။၎င်း၏တွေ့ရှိချက်သည်အရာရာကိုပြောင်းလဲစေသည်။၎င်းအားဖြင့်နက္ခတ်ပညာရှင်များကကြယ်ပေါင်းမည်မျှရှိမည်ကိုမည်သူမျှမသိရှိနိုင်ဟုနိဂုံးချုပ်လိုက်ကြသည်။သို့သော်လည်းဘီလီယံပေါင်း၂၀ဝထက်မကရှိမည်ဟုခန့်မှန်းကြသည်။

ဘီလီယ၂ဝဝရှိမည်ဟူသောအရာကို မည်သို့သိရှိကြပါသနည်း။ ဤအရာကို သိနိုင်ရန် ဤပုံကိုကြည့်ပါ။ ကမ္ဘာ၌လူပေါင်း ၆ဘီလီယံ ကျော်ရှိသည်။ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ လူတိုင်းသည် ကြယ်များကိုရေတွက်၍ ဘီလီယံ၅ဝဟုရေတွက်ပါက ကြယ်တစ်လုံးကို နှစ်ကြိမ်နှစ်ခါရေမိမည် မဟုတ်ပါ။

၎င်းသည် အဆုံးလည်းမဟုတ်ပါ။ ဤအရာကို ဖြည့်စွက်ရန်အတွက် နက္ခတ် ပညာရှင်တို့သည် ကနာရီကျွန်းများနှင့် ဩစတြေးလျရှိ နယူးဆောက်ဝေလ်၌ရှိသောကောင်းကင်ယံ၌ များပြားလှ သောကြယ်များဘက်သို့လှည့်လာကြသည်။ ဩစတြေးလျ ၌စူးစမ်းလေ့လာခြင်းတွင် အလွန်အစွမ်းကြီးသည့် အင်္ဂလို-ဩစတြေးလျအဖွဲ့သည် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ သဲကန္တာရနှင့်ပင်လယ် ကမ်းခြေအလုံး၌ရှိသော သဲလုံးအရေအတွက်ထက်ကောင်းကင်၌ရှိသော ကြယ်များသည် ဆယ်စများပြားသည်ဟု အဆုံးအဖြတ်ပေး ကြသည်။ ထို့ကြောင့် သန်းပေါင်းခုနှစ်သောင်းခန့်ရှိမည်ဟု ခန့်မှန်းရသည်။ ဆစ်ဒနီမြို့၌ နိုင်ငံတကာဗေဒဆိုင်ရာယူနီယံ၏အထွေထွေညီလာခံကြီး၌ ဒေါက်တာရှိ မုန်ဒရိုတာက သန်းပေါင်း ခုနှစ်သောင်းသုံးလီအရေအတွက်မှာ ယနေ့ခေတ် အဝေးကြည့်မှန်ပြောင်းဖြင့် ကြည့်၍ မြင်နိုင်သောအရေအတွက်သာဖြစ်ပြီး စကြဝဠာ၌ ထိုထက် မကသော သန်းပေါင်းများစွာရှိသေးသည်ဟု ဆို၏။ ကြယ်အရေအတွက်မှာ အဆုံးအစမရှိပါ။ ၎င်းကိုမည်သူသိပါသနည်း။ ။

ကြယ်တို့သည် ရေတွက်၍မရကြောင်းကို ယေရမိအား မည်သူပြောပါ သနည်း။ သူ၏ခေတ်၌ရှိသော သိပ္ပံပညာရှင်များထံမှ သူလေ့လာ သိရှိခြင်းလည်း မဟုတ်ပါ။ ယေရမိ၏ထိုးထွင်းသိမြင်ခြင်းမှာ ဘုရားသခင်ထံမှ လာခြင်းသာဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သည် ယေရမိ ခေတ်ကို ကျော်လွန်သောအမှန်တရားကို ရေးသည့်ယေရမိထံ၌ သက်သေခံချက်များကိုပေးသည်။

သမ္မာကျမ်းစာက ကြယ်များအကြောင်းကို အကြိမ်ပေါင်း သုံးဆယ်မက ဖော်ပြထားသည်။ ၎င်းသည် အချို့သောကြယ်များအား ယနေ့နာမည်အတိုင်း အတိအကျခေါ်သည်။ ဆာလံ၊၁၄၇၄က ဘုရားသခင်သည် ကြယ်များကို ရေတွက်၍ နာမည်များနှင့် ခေါ်သည်ဟုဆို၏။

သမ္မာကျမ်းစာထဲ၌ရေးထားသည့် ရှေးအကျဆုံးတစ်ခုမှာ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းရှိ ယောဘဝတ္ထုဖြစ်သည်။ ဤစာအုပ်၌ရှေးသောစာက ခီမကြယ်စု၊ ကသိလကြယ်၊ မဇရုတ်ကြယ်၊ အာရှကြယ်နှင့်စသည့် နာမည်တို့သည်။ ယနေ့နက္ခတ်ပညာရှင်တို့ အသုံးပြုသော နာမည်များ ဖြစ်ကြသည်။ ဆာလံ၃၃၆က “ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့် မိုးကောင်းကင်ကို လည်းကောင်း၊ ဖန်ဆင်းတော်မူ ၏ ဟုဆို၏။ သင်သည် မှောင်မိုက်သော ညတစ်ည၌ ကောင်းကင်သို့ကြည့်၍များပြား လှသည့်ကြယ်များ ကိုကြည့်၍ ရေတွက်သောအခါ၌ ယေရမိ၏စကားများ ကို သတိရပါ။ သူသည် သိပ္ပံပညာက စစ်ဆေးသည့်အချက်ကို ကောင်းမွန်စွာ ပြောပြသည်။

၄။ သူတို့သည် ပေတရုရေးသောအရာကို ပြက်ရယ်ပြု နေကြပါသေးသလား။

လူတို့သည် ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာကြာသည့်အထိ အောက်တွင် ဖော်ပြ ထားသော ပေတရု၏ပေးစာများကို ဖတ်ကြသော်လည်း ပေတရု ပြောလိုသောအရာကို နားမလည်နိုင်ကြပါ။ “သူခိုးသည် ညဉ့်အခါလာသ ကဲ့သို့ထာဝရဘုရား၏နေ့ရက်သည် လာလိမ့်မည်။ ထိုနေ့၌ မိုးကောင်းကင်သည် ကြီးစွာသောအသံနှင့်တကွ ပျောက်သွား လိမ့်မည်။ လောကဓါတ်တို့သည် ပူအားကြီး၍ ပျက်ကြလိမ့်မည်။ မြေကြီးကိုယ်မှစ၍ မြေကြီးပေါ်မှာ ပြုလုပ်သမျှသောအရာတို့သည် ကျွမ်းလောင်ကြလိမ့်မည်” (၂ပေ။ ၃၁၀)။

ပေတရုသည် ခရစ်တော်၏ဒုတိယအကြိမ် ကြွလာခြင်းအကြောင်းကို ပြောသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်မှာ လေထုထဲ၌ ဘေးဒုက္ခကြီးက လိုက်လာမည့် အဖြစ်အပျက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ လောကဓာတ်သည် ပူလွန်အားကြီး၍ အရည်ပျော်ကျသွားမည်ဟု သူဆို၏။ ဤအရာ သည် နှစ်ရာစုပေါင်းများစွာအတွင်းတွင် ပညာရှင်များအတွက် လုံးဝ မဆီလျှော်ဘဲ သမ္မာကျမ်းစာ၏ ပရောဖက်ပြုချက် တစ်ခု ထက် သိပ္ပံပညာ ၏လုပ်ကြံဖန်တီးခြင်း တစ်ခုနှင့်ပို၍တူသည်။ ။

၁၈၆၇ခုနှစ်တွင် ပြင်သစ်လူမျိုး သိပ္ပံပညာရှင် ပီအာရီ ဗီချယ်လူ ကသူ၏ နေ့စဉ်မှတ်တမ်းထဲတွင် လူတို့သည် အက်တမ်နှင့်ကစားရုံ သာမကဘဲ၊ ထိုအက်တမ်ကို ခွဲရသည့်အချိန်ရောက်မည်။ နေ၏အစွမ်းကိုလည်း ကြိုးကိုင်ရသည့် အချိန်ရောက်ရှိ လိမ့်မည်။ ထိုနေ့ရက်သို့ရောက်သောအခါ ဘုရားသခင်သည် ပသိုင်းမွေး အရှည်ကြီးနှင့် မြေကြီးပေါ်သို့ ဆင်းလာကာ လူကြီးများခင်ဗျား၊ “နောက်ဆုံးသောအချိန် ရောက်ပါပြီဟု ပြောမည် ဖြစ်သည်” ဟု ရေးသားသည်။

၎င်းအဖြစ်အပျက်အပြီး အနှစ်(၁၀၀)မကြာမီအချိန်ကဖြစ်သည်။ ၁၉၄၂ခုနှစ် ၊ အေးမြသောဆောင်း လေတိုက်သည့်တစ်နေ့တွင် ဘောလုံးကွင်း အောက်ရှိ ကွင်းပြင်ကို အသုံးပြု၍ ချီကာဂိုတက္ကသိုလ်မှ အင်ရီကိုဖာမီနှင့် သူ၏လုပ်ဖော်ဆောင်ဖက်တို့သည် အဏုမြူ၏အမြုတေကို ဖောက်ခွဲသည်နှင့် အဏုမြူကွင်းဆက်၏ တုံ့ပြန်မှုကို တွေ့ရှိ သည်။ ထိုနေ့တွင် ဖြစ်ပျက်သောအရာမှာ သိပ္ပံပညာရှင်များက “Little Boy”ကို ထုတ်လုပ်နိုင်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို Little Boy သည် ဘီ ၂၉ဗုံးကြဲလေယာဉ်က | ၁၉၄၅ခုနှစ် သြဂုတ်လ(၆)ရက်နေ့တွင် ဟီရိုရှီးမားမြို့အပေါ်သို့ချသည့် ဗုံး၏ စကားဝှက်ဖြစ်သည်။

ထိုဗုံးသည် အဝါရောင်မီးလုံးပုံသဏ္ဌာန်နှင့်ပေါက်ကွဲကာ မှိုပွင့် တိမ်ပုံ သဏ္ဌာန်နှင့် အမြင့်ပေ ၉ဝဝဝအထိ တက်သွားသည်။ မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်းတွင် လူပေါင်းရှစ်သောင်းကျော် သေဆုံးကြကာ နောက်မှသေသောသူ စာရင်းနှင့် ဒဏ်ရာ ရှိသူစာရင်းသည် အဆပေါင်းများစွာရှိသည်။ ဟီရိုရှီးမားနှင့် နာဂါစကီမြို့များအပေါ်သို့ ကြဲသော အနုမြူနှစ်လုံး အပါအဝင် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ကြီး၌ ပစ်သမျှ၊ ကြံသမျှသော အရာတို့သည် အနုမြူအစွမ်း၏မဂ္ဂါတန်သုံးတန်နှင့်သာ ညီမျှသည်။ အနုမြူ၏ မဂ္ဂါတန် မည်မျှရှိသည်ကို လည်းကောင်း ကမ္ဘာ၏အနုမြူပြုလုပ်ခြင်း ကြီးထွားလာသည်နှင့်အမျှ မည်မျှဖေါက်ခွဲနိုင် သည်ကို လည်းကောင်း ဘုရားသခင်သာလျှင် သိတော်မူသည်။

စစ်ကြီးပြီးသွားသောအခါ သတင်းထောက်တစ်ယောက်သည် ဟီရိုရှီးမားမြို့၌ ရပ်ကာ “ကျွန်တော်သည် ကမ္ဘာ့နောက်ဆုံးနေ့ရက်များ အစပြုသောနေရာ၌ ရပ်နေပါ တယ်” ဟူသောစကားများနှင့် သူ၏ အသံလွှင့်ခြင်းကို အစပြုသည်။ ဝင်စတန်ချာချီ၏ မစ်ဆူရီပြည်နယ်၊ ဖူတန်၌ ကျော်ကြားသော မိန့်ခွန်းပြောကြားချက်၌ “မှောင်မိုက်သော ခေတ်ကြီးသည် သိပ္ပံပညာ၏မျှော်လင့်ချက် အတောင်ပံများနှင့် ပြန်လာလိမ့်မယ်။ သတိပြုပါ။ အချိန်တိုကောင်း တိုနိုင်သည်”ဟုဆို၏။ ထိုကြောက်လန့်စရာကောင်းသည့် တစ္ဆေကိုကြည့်၍ပေတရုကို ပြက်ရယ် ပြုသော သူတစ်ယောက်မှမရှိပါ။ ရုတ်ချည်းဆို သလိုပင် ထိုစကားလုံးတို့သည် ဖြစ်နိုင်ချေရှိသောအရာတစ်ခု ရုတ်တရက်ဖြစ်လာ သည်။

၅။ ထာဝီလျံဟာဗေး သက်သေပြသည့်အရာ

အသက်အားလုံးသည် သွေး၌တည်သည်ကို မောရှေက အခိုင်အမာပြော သည်(၀တ်၊၁၇၁၄)။ ဆေးဘက်အကြောင်းကို မသိသော သူများ၊ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ၌ ကျွမ်းကျင်သော ဂရိလူမျိုး ဖခင်ကြီးများ၊ စသည်တို့သည် မောရှေနှင့်သဘောတူညီ ကြမည်ဖြစ်သည်။ ထိုအရာကို သိရှိနိုင်ရန် သိပ္ပံပညာသည် နှစ်ပေါင်း၃ဝဝဝ အချိန် ယူရသည်။ ၁၆၂၈ခုနှစ်တွင် ဆာဝီလျံဟာဗေးသည် သွေးလည်ပတ်မှုနိယာမတရားကို တွေ့ရှိသည်။ သူနှင့်ခေတ်ပြိုင်ပေါ်ထွန်းသောသူတို့က သူ့အားရှုတ်ချ ပြောဆိုကြ သော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် သူ၏တွေ့ရှိချက်များကို သက်သေပြသွားသည်။

ဘုရားသခင်ဖွင့်ပြခြင်းမရှိပါက အသွေး၌အသက်တည်သည်ကို မောရှေ့ မည်သို့သိရမည်နည်း။ အီဂျစ်မင်းသမီး၏မွေးစားသားအနေနှင့် မောရှေ၏စိတ်ထားနှင့် ပညာသည် အီဂျစ်နည်းပြဆရာတို့၏ ပညာကို ထင်ဟပ်သင့်သော်လည်း ထိုသို့ မထင် ဟပ်ပါ။ မောရှေနှင့်ခေတ်ပြိုင် အီဂျစ်မင်းသားတို့သည် ခွန်အားများ ပြန်လည် သန်စွမ်း စေရန် ရည်ရွယ်၍ အသွေးနှင့်ရေချိုးကြသည်။ ယဉ်ကျေးမှုထွန်းကားသော ရောမ လူမျိုးများ နှင့် သူတို့၏ရန်သူတို့သည် သမ္မာကျမ်းစာက တားမြစ်သည့်အရာဖြစ်သော အသွေးသောက်ခြင်းသည် ကာယခွန်အားပေးမည်ဟူသောအဆိုကို ယုံကြည်ကြ သည်။ ။

ဆံသဆိုင်များအပြင်ဘက်၌ ရှေးဟောင်းပုံစံ ဆံသကြော်ငြာပုံများကို သတိရ မိပါသလား။ ထိုဆံသကြော်ငြာဆိုင်တို့သည် နဂိုမူလ၌ ဆံပင်ညှပ်ခြင်းတစ်ခုတည်းသာ လုပ်ကြောင်းဆိုလိုခြင်း မဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် မကောင်းသောသွေးကို ထွက်စေခြင်းကြောင့် ရောဂါ ပျောက်ကင်းသည်ဟု ယူဆချက်ကြောင့် သွေးထွက်အောင် ပြုလုပ် ခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည့် ဆိုင်းဘုတ်ဖြစ်သည်။ ဝါရှင်တန်အပါအဝင် ကျော်စောသော ပုဂ္ဂိုလ် အချို့တို့သည် ထိုသွေးထွက်အောင်ပြုလုပ်ခြင်း မခံကြရပါက ပို၍ အသက်ရှည် ကြမည်ဖြစ်ကြောင်း သမိုင်းကပြောပြသည်။ သွေးသည် အရေးကြီးကြောင်းကို လူများက ရာစုပေါင်းများစွာကတည်းက သိကြသော်လည်း အသွေးသည်အသက်၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သည်ဟူသော မောရှေ ရေးသည့်အရာကို နားမလည်ကြပါ။

၆။ အသားအရောင် သို့မဟုတ် မျိုးနွယ်စုသည် ပဓာနကျပါသလား။

ကျွန်တော်တို့၏အသက်ကို ထိန်းချုပ်ထားသော အရာနှစ်ခုမှာ ဆီနှင့်အသွေး ဖြစ်သည်။ ဆီ၏တန်ဖိုးသည် ဈေးကွက်၏လိုအပ်မှုအပေါ်မူတည်၍ အတက်အကျ ရှိသည်။ သို့သော် ထိုအတိုင်းအတာအတိုင်း သွေးများကိုရောင်းမည်ဆိုပါက တစ်စည်လျှင် ဒေါ်လာ၂၀၀၀၀ ရှိမည်ဖြစ်သည်။ (ဤနေရာ၌ ကိစ္စလေးတစ်ခုရှိသည်။ ကမ္ဘာကြီး၌ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း လှူသည့်သွေးကို စုမည်ဆိုပါက သန်းပေါင်း၁၆ဂါလံရှိမည် ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည်အိုလံပစ်ရေကူးကန်အရွယ်ပေါင်း(၃၂)ကန်ပြည့်မည်ဖြစ်သည်။

လူတစ်ယောက်က ဆီကိုပြန်စစ်သည့်စက်မှာ အမှားတစ်ခု လုပ်မိပြီး ဆီကုန် သွားပါစေ၊ ကားသည် တရှဲရှဲမြည်သော်လည်း လူမသပါ။ သို့သော် ဓါတ်ခွဲခန်းထဲအမှားတစ်ခုလုပ်မိပါကလူများစွာတို့၏အသက်ကို ဆုံးရှုံးစေနိုင်သည်။ ရာစုနှစ်ပေါင်းတအတွင်းတွင် အသွေးနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်တော်တို့ သိရှိနားလည်မှုသည် မဆန်းပါ။ လူမျိုးအသီးသီးတို့သည် သွေးအမျိုးမျိုးရှိကြမည်ဟု ယူဆကြရာ၊ လူမျိုး ပို၍ မြင့်မြတ်သည်ဟူသော စိတ်ထားကြောင့် အသွေးကို လူတိုင်းအား မလှူ၊ လူတိုင်း၏ အသွေးကိုလည်း မယူကြပါ။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း၌ ပင်လျှင် သွေးလှူဘဏ်များ၌ လူဖြူလူမဲသွေးဟူ၍ သီးသန်ခွဲခြားထားကြ သည်။

၁၉ဝဝခုနှစ်တွင် ဗင်းနစ်မြို့သား ဆရာဝန်တစ်ယောက်ကလူမျိုး၏ ဗီဇအမွေ အနှစ်နှင့်မဆိုင်ဘဲ အဓိကသွေးအမျိုးအစားလေးမျိုး ရှိကြောင်းကို လက်တွေ့ပြသ သည်။ သင်၏အသားအရောင်သည် ဘုရား သခင်ရှေ့၌ အရေးမကြီးပါ။ အေသင်မြို့ရှိ အတွေးအခေါ်ပညာရှင်ကြီး များနှင့် ဉာဏ်ကြီးရှင်တို့ကို ဟောပြောရာ၌ ပေါလုသည် “ဘုရားသခင် သည် မြေတစ်ပြင်လုံး၌ နေရသောလူအမျိုးမျိုးတို့ကို တစ်သွေးတည်းနှင့် ဖနဆင်းတော်မူ၍သူတို့အား ခွဲဝေစီမံသော အချိန်ကာလကိုလည်းကောင်း၊ သူတို့၏ နေရာအပိုင်းအခြားကိုလည်းကောင်း မှတ်သားတော်မူ၏”ဟု ကြေညာသည် (တမန်၊ ၁၇း၂၆)။ သမ္မာကျမ်းစာသည် အသွေးနှင့် ပတ်သက်၍ အကြိမ်လေးရာမက ပြောကာ အသက်နှင့်အသက်ရှင်ရန် အတွက် အရေးကြီးပုံကို ရှင်းပြသည်။

သိပ္ပံပညာနှင့်ဘာသာရေးအကြားတွင်ရှိသောတင်းမာမှုအတွက်ဖြေရှင်းချက်ရှိပါသလား။

နှစ်ဆယ်ရာစုနှစ်တွင် သိပ္ပံနှင့်နည်းပညာတို့သည် လောကကြီးကိုလည်းကောင်း၊ ကျွန်တော်တို့၏စဉ်းစားပုံ၊ စဉ်းစားနည်းကို ပြောင်းလဲစေရန် လည်းကောင်း၊ ကျွန်တော် တူနယ်နိမိတ်နှင့် အကန့်အသတ်တို့ကို ကျဉ်းမြောင်းသွားစေရန်လည်းကောင်း ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ကြသည်။ ဒီအရာဟာ ကနေဒါလူမျိုး ဒဿနပညာရှင်နှင့်မဒီယာသမားမာရှယ်မဂ်လူဟန်ပြောခဲ့သည့် “ကမ္ဘာရွာ” (Global village)ကိုပေါ်လာစေ သည်။ သိပ္ပံနည်းပညာများသည် လွန်ခဲ့သော ရာစုနှစ်မှစ၍ ပုလင်းထဲမှ လွတ်ထွက်လာသော ဘယ်လိုမှ ပြန်ဖမ်းမရတော့မည့် တစ္ဆေတစ်ကောင်အလားပြန် အက်တမ်ရဲ့စွမ်းအင်ကြီးမှုကို ပြသခဲ့ကြသည်။

ဓါတ်ခွဲစမ်းသပ်ခန်းမှနေ၍ ထူးဆန်သောဆေးဝါးသစ်များ ထုပ်လုပ်လာ ၊ နိုင်သောအခါ ဘဝရဲ့အဓိပ္ပါယ်နှင့် နောင်တမလွန်ဘဝမှာဘာတွေဖြစ်လာမလဲဆိုတာ တွေထက် ဘဝကို ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲဆိုတာကို ကျွန်တော်တို့၏ လူနေမှု ဘဝ၌ စဉ်းစားရန် ကျင့်ဝတ်နီတိများအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးသည်။ ပို့ဆောင်ဆက်သွယ်ရေး၊ ပညာရေးနှင့် အာကာသနယ်နိမိတ် စသောအရာအားလုံးတို့သည် ပြောင်းလဲကြကုန် သည်။ လွန်ခဲ့သော ရာစုနှစ်အတွင်း၌ ပြောင်းလဲမှုသည် ယခင်ရာစုပေါင်း (၁၉)ရာစု အတွင်း ပြောင်းလဲခြင်းထက် ပို၍ကြီးမားသည်။

ယနေ့ကျွန်တော်တို့ ရင်ဆိုင်နေရသည့် အလွန်ကြီးများသော ပြဿနာ၌ လူသားတို့၏မူလအစ၊ ရည်မှန်းချက်နှင့် ခရီးဆုံးပန်းတိုင် စသည်တို့ပါဝင်သည်။ (၂၁)ရာစု၏ ဒဿနအတွေးအခေါ်နှင့် ဘာသာရေးပြဿနာတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေမည့် အရာမှာ ရည်မှန်းချက် ပြဿနာပင် ဖြစ်မည်ဖြစ်သည်။ နီဂဲလ်ဘရုစ်က“The Limitations of Scientific Truth” ဟူသောသူ၏စာအုပ်တွင်ဤမေးခွန်းများအကြောင်းကို ပြောရာ၌ သိပ္ပံ၏စွမ်းဆောင်နိုင်မှုကို အောက်ပါအတိုင်း အတိုချုံးပြောပြသည်။

ယနေ့ကမ္ဘာကိုလွှမ်းမိုးမည့် အဖြေနှစ်ခုသာလျှင် ရှိသည်။ တစ်ခုမှာ ဘုရား ၊ သခင်သည်လူကို အတိတ်က ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိဖန်ဆင်းပြီးပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌ သူ၏အမှုတော်ကိုဆောင်ရွက်စေရန်နှင့် အနာဂတ်၌ ကိုယ်တော်နှင့်အတူ ထာဝရနေဖို့နေရာအခွင့်ကိုပေးဖို့ဖြစ်သည်။နောက်အဖြေတစ်ခုမှာလူသည် အလိုလို ဖြစ်လာပြီးပစ္စုပ္ပန်၌ သီးသန့်ရည်ရွယ်ချက်မရှိ၊လူဖြစ်တည်မှုသည် သေခြင်းတရားနှင့်အတူ ပျောက်ကွယ်သွားမည်ဟူသောအရာဖြစ်သည်။

စစ်တမ်းကောက်ယူချက်အရ တစ်ကမ္ဘာလုံးလူဦးရေ၏ ၈၀% သည် လူ၌ ဖန်ဆင်းသောအရှင်ရှိ၍ ထိုပုံစံနှင့် ရည်ရွယ်ချက်တို့သည် ကျွန်တော်တို့၏ကမ္ဘာကြီး၌ သက်သေအထင်အရှားရှိသည်ဟု ယုံကြည်ကြပြီး လေ့လာချက်များ ကျန်သော ၂၀ သည်သာလျှင် ကမ္ဘာပေါ်၌ လူအဖြစ် ရှိနေခြင်းနှင့် အသက်ရှင်ခြင်းမှာ ရွေးချယ်မှု နှင့်ပြောင်းလဲမှုတို့၏ ရလဒ်ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ လူသည် ဘုရားသခင်၏ သဏ္ဌာန်တော်နှင့်အညီ ဖန်ဆင်းခြင်းဖြစ်သည်ဟူသောအဆိုကို ငြင်းသောသူတို့ သည် ရည်မှန်းချက်နှင့်ဆိုင်သောအရာတွင် ဒုက္ခတွေ့ကြရသည်။ သိပ္ပံပညာနှင့် ဘာသာရေး အကြား တင်းမာမှုတွင် သီအိုလိုဂျီနှင့် ဒဿန အတွေးအခေါ်နှစ်မျိုးစလုံးပါဝင်သည်။

အနှစ်ချုပ်

အရည်အချင်းပြည့်မီသော သိပ္ပံဆိုင်ရာ နယ်ပယ်အသီးသီးမှ သိပ္ပံပညာရှင် များစွာတို့က ကျွန်တော်တို့၏ကမ္ဘာကြီးသည် အစီအစဉ်တကျ ဖန်ဆင်းခြင်းကို ထင်ဟပ်စေပြီး ကြုံကြိုက်၍ဖြစ်လာခြင်း မဟုတ်ကြောင်း ယုံကြည်ကြသည်။ နှုတ်ဆိတ်သောယုံကြည်သူအချို့ရှိသည်။ အချို့တို့သည် ဘုရားမဲ့ဝါဒီများဖြစ်လင့်ကစား သူတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုကြသည်။ အများစုသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည် ရုံသာမက ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား ကယ်တင်ခြင်းနှင့် အနာငြိမ်းခြင်းကိုပေးရန် သားတော်ကိုစေလွတ်သည်ဟု သိမှတ်ကြသည်။

ဤစာအုပ်တစ်အုပ်လုံးကို ဤအဆိုတစ်ခုတည်းအောက်၌ အကျယ်ချဲ့၍ ရေးနိုင်သော်လည်း (အချို့သောစာရေးသူများ ပြုသကဲ့သို့) အမေရိကန်နိုင်ငံ၏ အာကာသဆိုင်ရာ အစီအစဉ်များ၏ဖခင် ဂျာမန်ပြည်ဖွား ဒေါက်တာဝန်းဟာဒွန် ဘရွန်း၏သက်သေခံချက်သည် ပုံသက်သေယူဖွယ်ရာနှင့် နိုင်ငံရေးပြုပြင် ပြောင်းလဲမှု များတွင် ပါဝင်နေသော်လည်း ဘုရားအား ယုံကြည်ကိုးစားမြဲ ကိုးစားနေသောသူများ အတွက် ရှေ့ဆောင်ပင်ဖြစ်သည်။

နာဆာ၏ သမိုင်းဆိုင်ရာ စာကြည့်တိုက်ကြီးတွင် ၁၉၇၂ခုနှစ် ဇန်နဝါရီ လ(၃)ရက် နေ့စွဲဖြင့် ဒွန်ဘရွန်ရေးသည် စာတစ်စောင်ပါရှိသည်။ ထိုစာသည် ကနေဒါ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပါသလားဟု မေးသည့်မေးခွန်း၏ သည့်အဖြေဖြစ်သည်။

ကျွန်တော်သည် စကြဝဠာ၏နိယာမတရားနှင့် စည်းစနစ်ကို လေ့လာ သည်နှင့် ၎င်းတို့၏အမှားမရှိ စုံလင်မှုကြောင့် ကျွန်တော် တုန်လှုပ် ခြောက်သွားရပါသည်။ ထိုအရာအားလုံးတို့၏ နောက်ကွယ်မှာ ဘုရားသခင်၏ အထူးကြည့်ရှုစောင့်ပခြင်း ရှိရမည်ဟု ယုံကြည်သိရှိလာသည်။ သဘာဝ ဖြစ်စဉ်ကို ဘဝခရီးအနေနှင့် လက်ခံရန်မှ တစ်ပါးအခြားမရှိပါ။ သို့သော် ကျွန်တော်က“အဘယ့်ကြောင့်နည်း” ဟူသောမေးခွန်းကိုမေးသောအခါ၌ ဘုရားသခင်သည်ဘုန်းအသရေအလုံးစုံနှဝင်လာသည်။ သိပ္ပံပညာမှရရှိသော အတွေ့အကြုံသည်ကျွန်တော့်ကိုဘုရားသခင်ထံတော်သို့ပို့ဆောင်သည်။

သိပ္ပံပညာနှင့် ဘာသာရေးအကြားတွင် စစ်ပြေငြိမ်းခြင်းတစ်ခု ကျေညာ သည်ကို ကျွန်ုပ်တို့မြင်ဖူးကြားဖူးကြမည် မဟုတ်သော်လည်း လူများစွာတို့သည် အလယ်အလတ်လမ်းစဉ်ကို တိတ်ဆိတ်တွေ့ရှိကြကာ ကိုယ်ပိုင်ငြိမ်သက်ခြင်း ရရှိကြောင်း ပြောပြကြသည်။ ထိုသူတို့တွင် နာမည်ကျော်နက္ခတ္တဗေဒပညာရှင်နှင့် ဓါတု ဗေဒပညာရှင် တစ်ဦးဖြစ် သူရောဘတ် ဂျက်စ်ထရိုလည်းပါဝင်သည်။ အာကာသ ပညာနှင့်ဆိုင်သော တက္ကသိုလ်ဖြစ်သည့် နာဆာဂေါ့ဒတ်တက္ကသိုလ်ကိုတည်ထောင်သော ဒါရိုက်တာဖြစ်ပြီး မောင့်ဝီလ်ဆင်တက္ကသိုလ်နှင့် ပြောင်းဆိုလာဓါတ်ခွဲ စမ်းသပ်ခန်း တို့၏ ဒါရိုက်တာလည်းဖြစ်သည်။ သူသည် Red Giants and White Dwarfs (၁၉၆၇ခုနှစ်) နှင့် God and the Astronomers (၂ဝဝဝ)တို့ကိုရေးသားသူဖြစ်သည်။

နယူးယောက်တိုင်းမဂ္ဂဇင်းအတွက် ရေးသားသည့် ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်တွင် ဂျက်စ်ထရိုသည် အောက်ပါအတိုင်း အဆုံးသတ်သည်။

ဆင်ခြင်တုံတရား၏အစွမ်းတန်ခိုးထဲရှိယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်အသက်ရှင်သော သိပ္ပံပညာရှင် တစ်ယောက်အတွက် သူ့နိဂုံးက အိပ်မက်ဆိုးတစ်ခုအလား အဆုံးသတ်မည်ဖြစ်သည်။ မသိခြင်းတောင်တန်းများကိုချင့်ချိန်ပြီးချိန်သူဟာ နောက်ဆုံး သော ကျောက်ဆောင်ကို တွယ်တက်ရင်း အကြီးမားဆုံးသောတောင်ထိပ်ကိုရောက်လုနီးနေပါပြီ။ အဲဒီနေရာကတော့ရာစုပေါင်းများစွာမှ ဓမ္မပညာရှင်များစုဝေး၍သူအားစောင့်ကြိုရာနေရာလေးပါ။

ပုဂ္ဂလအမြင်ဖြင့်ဆိုသော် သူမှန်ကန်သည်ဟု ကျွန်တော်ယုံကြည်သည်။

တစ်ဖန် ပြန်စဉ်းစားပါ။ ဆွေးနွေးပါ။

ရိုးရိုးကြွက်ထောင်ချောက်တစ်ခုက အဏုဇီဝဗေဒပညာရှင် မိုက်ကယ် ဘီဟေးအား လူသည် ဆင့်ကဲပြောင်းလဲလာခြင်းဖြစ်သည် ဟူသော အဆိုကို ပြန်လည် စဉ်းစားရန် မည်သို့ဖြစ်စေပါသနည်း။

ရုရှားအာကာသသူရဲကောင်းများက အာကာသ၌ သူတို့သည် ဘုရား သခင်၏နိမိတ်လက္ခဏာကို မြင်ရကြပါ၏ဟု ဆိုကြ၏။ သို့သော် အမေရိကန်အာကာသသူရဲကောင်း ဂျိမ်းအိုင်ဗင်က လသည် ဘုရား သခင် ကိန်းဝပ်ရာ သန့်ရှင်းရာဌာနအဖြစ် သူခံစားရသည်ဟုဆို၏။ အဘယ့်ကြောင့် ထိုသူသည် ထိုသို့ပြောသည်ဟု သင်ယူဆပါသနည်း။

အက္ခရာတစ်လုံး သို့မဟုတ် သင်္ကေတတစ်ခုသည် အနက်အဓိပ္ပါယ် တစ်ခုလုံးကို ဖော်ပြခြင်းမဟုတ်လျှင် DNA သင်္ကေတသည် ဘုရား သခင်ရှိကြောင်းကို မည်သို့ ရည်ညွှန်းပါသနည်း။

သမ္မာကျမ်းစာသည် သိပ္ပံပညာစာအုပ် မဟုတ်သော်လည်း ရာစုပေါင်း များစွာက ရေးသားခြင်းဖြစ်ရာယခုသိပ္ပံပညာနှင့် သဟဇာတဖြစ်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ထိုအထဲမှ တစ်ခုကို ဖော်ပြပါ။

အခန်း (ခုနှစ်)

အသက်တာများကို ပြောင်းလဲစေသည် အသက်ရှင်နေသော စာအုပ် –သင့်အနေနှင့်ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖတ်ရှုသောအခါကျမ်းစာက ကိုစကားပြောနေတယ်။ ငါ့အကြောင်းပြောနေတယ်”ဟုမိမိကိုယ်ကိုပြန်သတိပေးပါ။ ဆိုရင် ကီယာကဂတ်

“လူများစွာတို့ကကျွန်တော်တို့ဟာလဘက်ရည်၂၁ခွက်၊ ဆန်(၁၈)အိုးချက် ပြုတ်ပြင်ဆင်နေတယ်လို့ မျှော်လင့်နေကြသည်” ဟူသော ရေဒီယိုစကားဝှက် သတင်းသည် တောင်တရုတ်ပင်လယ်ပေါ်သို့ အရှိန်အဟုန်နှင့်ဖြတ်ကျော်လာသည်။ ထိုလျှို့ဝှက်သတင်းမှာ ကျမ်းစာအုပ်များကို ဖြန့်ဝေဖို့ရန် ပို့ပေးလိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း တရုတ်ပြည်၌ ရှိသော ခရစ်ယာန်များအား အသင့်ပြင်ထားရန် သတိပေးသောသတင်း ဖြစ်သည်။ လဘက်ရည် (၂၁)ခွက်ဆိုသည်မှာ (၂၁)နာရီ သို့မဟုတ် ည(၉းဝဝ)နာရီကို ဆိုလိုသည်။ ဆန်(၁၈)အိုးမှာ ကျမ်းစာ ရောက်ရှိမည့်နေ့နိုင်ဝင်ဘာလ(၁၈)ရက်နေ့ကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ထိုနှစ်မှာ ၁၉၈၁ခုနှစ်ဖြစ်ပြီး ကုန်ပစ္စည်းမှာလည်း သာမန်ကုန် ပစ္စည်းမဟုတ်ပါ။

ထိုပေးဝေရမည့် တန်ချိန်ပေါင်း ၂၃၂ ရှိသည့် တရုတ်ကျမ်းစာ အုပ်တစ်သန်း ဖြစ်ရာထိုဖြန့်ဝေမှုသည် အလွန်အန္တရာယ်များလှသည်။ ၁၉၈၁ခုနှစ်အချိန်ကကျမ်းစာ အုပ်ပေါင်းတစ်သန်းကို စာတိုက်သို့ယူလာကာတရုတ်ပြည်သို့ ပို့ပေးပါဟု ပြော၍ရမည် မဟုတ်ပါ။

ပုလဲစီမံကိန်းဟုသိသော ထိုစီမံကိန်းကို ဒေါက်ဆွတ်ပင်ကလိမ္မာ ကျွမ်းကျင် စွာကိုင်တွယ်သည်။ ထိုသူသည် မည်သူမှမလုပ်နိုင်သောအရာကို ဘုရားသခင်လုပ်နိုင် သည်ဟု အကြွင်းမဲ့ယုံကြည်လျှင် မဖြစ်နိုင်သောအရာမရှိကြောင်း သိသောသူ ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မတိုင်မီလွန်ခဲ့သော(၁၅)နှစ်ခန့်က ဖိလစ်ပိုင် အရှေ့ဖျား အသံလွှင့် ဌာနအောက် ပုံနှိပ်ကဏ္ဍတွင် အလုပ်သမား လိုအပ်ကြောင်း ကျွန်တော်သိရှိရသည်။ ကျွန်တော်၏ အသင်းသားနှစ်ဦးဖြစ်သူ ဒေါက်ဆွတ်ဖင်နှင့် သူ၏ဇနီးတို့သည် ငွေကြေးထောက်ပံ့ မည့်သူမရှိသော်လည်း ချက်ချင်းပင် စေတနာ ဝန်ထမ်းအဖြစ် ဆက်ကပ်လုပ်ဆောင်ကြသည်။ ဒေါက်ကိုပို၍ နားလည်လာလေ ပို၍ စိန်ခေါ်မှုခံရလေ၊ မဖြစ်နိုင်သောအရာအတွက် ပို၍ စိတ်အားထက်သန်စွာ ဆုတောင်းလေဖြစ်သည်။

ဥက္ကဌကြီးမော်စီတုန်း အမြဲလိုလိုကိုးကားသည့် မော်စီတုန်း၏စာအုပ်အနီကို တရုတ်ပြည်အနှံ့အပြား၌ ဖတ်ရှုနေကြောင်း ဒေါက်ကသိရှိသောအခါ “ဟေ့၊ ဓမ္မ သစ်ကျမ်းကို အဖုံးအနီရောင်လေးနှင့် မော်၏စာအုပ်လို ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေကြစို့”ဟု ဆို၏။ စာအုပ်ပေါင်း၂၅ဝဝဝကို ဖိလစ်ပိုင်၌ ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေပြီး တရုတ်ပြည်သို့ယူလာ ကာ ထိုနေရာကို စိတ်အားထက်သန်သော ခရစ်ယာန်များက ပျော်ရွှင်ဝမ်းမြောက်စွာဖြင့် လက်ခံရရှိကြသည်။

တစ်နေ့ “အဘယ့်ကြောင့် အချိန်ကို တန်ဖိုးရှိရှိ အသုံးမချရပါသနည်း။ ကုန်တင်သင်္ဘောတစ်စင်းနှင့် သမ္မာကျမ်းစာတစ်သန်းကို တရုတ်ပြည်သို့ ယူသွားရ မယ်” ဟူသော အတွေးတစ်ခုဝင်လာသည်။ ထို့နောက် ဒေါက်သည် ကွန်မြူနစ် နိုင်ငံများသို့ ကျမ်းစာအုပ်များကို မှောင်ခိုသွင်းနေသည့် အန္တရာယ်များသောဒေသ၌ လုပ်ဆောင်ရန်အတွက် နာမည်ကြီးပြီး ဂျူးလူမျိုး လက်သမားဆရာတစ်ယောက်က ခိုင်းစေသည့် ပန်းပဲသမား၏သား” ဟု မိမိကိုယ်ကို ခေါ်ဝေါ်သည့် ဒတ်ချ်လူမျိုး အင်ဒရူး နှင့်အတူ လက်တွဲလိုက်သည်။ ပုလဲစီမံကိန်းကို လုပ်ဆောင်နိုင်ရန်အတွက် များစွာကြိုးစားရသည်။ ရွက်လွှင့်မည့်နေ့ရောက်လာသောအခါ ထွက်ခွာရသည်။ နောက်ဆုံးတွင် လဘက်ရည်(၂၁)ခွက်နှင့် ဆန်(၁၈)အိုးသည် “ကမ်းနားရောက် အောင်သွားပါ၊ ငါတို့ဖြန့်ဝေရန်လိုတယ်”ဟု ပြောဆိုနေသယောင်။ မိုက်ကယ်ဟု ခေါ်သော သင်္ဘောဆွဲသည့်လှေမှာ တရုတ်ကင်းလှည့်လှေများကို ရှာနေစဉ် သင်္ဘော သားတို့သည် တရုတ်အရာရှိတို့မမြင်စေရန် အခန်းထဲ၌ ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်း နေကြသည်။ တရုတ်လှေများအကြား သွားရင်းနှင့်ရှေ့သို့ တဖြည်းဖြည်းရောက် သွားကြသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ပို၍သေးငယ်သော ရာဘာဘုတ်သုံးစင်းသည် ကျမ်းစာအုပ်များကို ကမ်းစပ်နှင့်နီးရာသို့ သယ်လာကြသည်။ သမ္မာကျမ်းစာအုပ်များကို ရေစိုခံသည့်စက္ကူများဖြင့် ပုံနှိပ်ထားရာ ကမ်းစပ်ဘက်သို့ လှိုင်းနှင့် မျှော၍ရလေသည်။

ကျမ်းစာအုပ်အချို့ ရေစိုသော်လည်း ပြန်ခြောက်လာသည်။ ၎င်းတို့ကို “ရေစိုကျမ်းစာများ”ဟုခေါ်ကြသည်။ အရာရှိတို့သည် အချို့သောအထုပ်တို့ကို စစ်ဆေး‌ သောအခါ၌အိမ်သာထဲသို့ပစ်ချကြသည်။ထိုကျမ်းစာတို့ကို “ယုံကြည်သူများက

ပြန်၍ဆယ်ယူကြကာ ရေနှင့်ဆေး၍ တရုတ်အမွှေးနံသာများနှင့် ဖြန်းကြသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ရေမွှေး ကျမ်းစာအုပ်များ”ဟု ခေါ်ကြရပြန်သည်။

ထိုစစ်ဆင်ရေးသည် အလွန်အောင်မြင်၍တရုတ်အရာရှိများအတွက် အလွန် အမင်းစိတ်အနှောင့် အယှက်ဖြစ်စရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ တရုတ်ပြည်၌ Amity Foundation တည်ထောင်နိုင်ရန် အထောက်အကူ ပြုသည့် အခြေအနေတစ်ခုဖြစ်လာသည်။ ထိုဖောင်ဒေးရှင်းသည် ယခုတွင် သမ္မာကျမ်းစာအုပ်ပေါင်း ၃၉သန်းကို ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေ၍ ဖြန့်ဝေပြီးဖြစ်သည်။ ယနေ့တွင် တရုတ်ပြည်ရှိ တရားဝင်အသင်းတော် အများစု၌ သမ္မာကျမ်း စာအုပ်များကို ဝယ်ယူရရှိနိုင်သည်။ မယ်လ်ကွန်ဖက်ဂျီရစ်က “အမှန်တရား တစ်ခုကတော့ အံ့သြဖွယ်ကောင်းသော ဤကျမ်းစာအုပ် အပေါ်၌ ထွန်းလင်းသော အလင်းကို အလွယ်တကူ ငြိမ်းသက်၍ ရမည်မဟုတ်ပါ” ဟုပြောခဲ့သည်။

ဒေါက်ဆာဒ်မင်းသည် ပုလဲစီမံချက်ကိုကိုင်တွယ်သောအခါ၌ တရုတ်ခရစ်ယာန် တစ်ယောက်၏လက်ထဲသို့ ကျမ်းစာအုပ်တစ်အုပ် ထည့်ပေးရခြင်းမှာ ထိုကျမ်းစာအုပ် အရွယ်ရှိသည့် ရွှေတုံးတစ်တုံးကို ပေးခြင်းနှင့် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ ဟေရှာယက “မြက်ပင်သည် ညှိုးနွမ်းသွေ့ခြောက်တတ်၏။ အပွင့်လည်း ကြွေတတ်၏။ ထာဝရ ဘုရား၏နှုတ်ကပတ်တော်တရားမူကား ကာလအစဉ်အမြဲ တည်၏” ဟုဆိုရာ၌ သစ္စာ စကားကိုဆိုခြင်းဖြစ်သည်(ဟေရှာ၊၄း၈)။

Open Doors ကို စတင်တည်ထောင်သူ ညီအစ်ကို အင်ဒရူးသည် ဤပုလဲ စီမံချက်ကို သူရဲကောင်းဆန်ဆန်တာဝန်ယူ လုပ်ဆောင်ခြင်းကို ထင်ဟပ်စေသည်။

အသင်းတော်သမိုင်း၌တာဝန်ယူလုပ်ဆောင်သည့်အထဲတွင်အကြီးမားဆုံးသာလုပ်ဆောင်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ကျွန်ုပ်တို့အတွက်ကျန်သောအရာသည်ကြီးမားသောအရာတစ်ခုနှင့်ထူးဆန်းအံ့ဩဖွယ်သောအရာတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။တရုတပြည်တွင်းမှရူပါရုံတစ်ခုမွေးဖွားလာသည်။ကျွန်တော်သည်မည်သည့်အရာကိုတစ်ခါမှအစမပြုခဲ့ဘူးပါ။အသင်းတော်များနှင့်အစဉ်အလာအတိုင်းလုပ်ကြသည်။ထိုနေရာသို့ကျွန်တော်တို့သွားပြီး “ခင်ဗျားရဲ့လိုအပ်မှုကဘာလဲ၊ခင်ဗျားအတွက်ကျွန်တော်တို့ဘာလုပ်ပေးရမလဲ”ဟုပြောကြသည်။သူတို့ကဦးစွာ “ဆုတောင်းပေးပါ”ဟုပြောလေ့ရှိကြသည်။ဒုတိယအနေနှင့် “ကျမ်းစာအုပ်ပေးပါ” ဟုဆိုကြသည်။ထို့ကြောင့်သူတို့သည်ထိုအစီအစဉ်ကိုတီထွင်ကြံဆကြသည်။အမှန်စင်စစ်ထိုအရာကိုမည်သို့ဆောင်ရွက်ရမည်ကိုသူတို့ကိုပြောပြနေခြင်းဖြစ်သည်။သောင်းချီသောကျမ်းစာအုပ်များကိုကျွန်တော်တို့ရုန်းကန်ပြီးခက်ခက်ခဲခဲယူဆောင်လာကြသည်။

ဤကျမ်းစာအုပ်တစ်သန်းစီမံချက်ကဲ့သို့သော အလွန့်အလွန်ကြီးမားသည့် စီမံချက်မျိုးကိုကျွန်တော်တို့နောက်တစ်ကြိမ်မလုပ်ဖြစ်တော့ပါ။ နောက်ပိုင်း တွင်တရုတ်လူမျိုးသင်းအုပ်ဆရာများထံမှ ပြန်ကြားရ၍ကျွန်တော်က“ဒါ၊ ခင်ဗျားတို့အတွက်မကောင်းဘူးလား ။လူတချို့အဖမ်းခံကြရပြီးနောက်ပိုင်း ခင်ဗျားလည်းဒုက္ခရောက်ဦးမှာ”ဟုပြောလိုက်သည်။ သူတို့က“ကျွန်တော်တို့ အံ့ဩနေသည့်တစ်ခုတည်းသောအရာဟာ ခင်ဗျားတို့ထပ်မလုပ်တော့တာ ပါပဲ”။ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ကျွန်တော်တို့က ခင်ဗျားဆီကနေ နောက်ထပ် အုပ်ရေတစ်သန်းလောက်မျှော်လင့်နေကြတာ”ဟုပြန်ပြောကြသည်။

ဒီအရာက မည်သည့်ခြားနားမှုကို ပြုပါသနည်း။

ပြောပြရမည့်မေးခွန်းသည် လွယ်ပါသည်။ သမ္မာကျမ်းစာအုပ် တစ်အုပ် လူများထံ ရောက်ရှိရန်အတွက် အဘယ့်ကြောင့် ထောင်ချခံ သို့မဟုတ် အသေခံ သနည်း။ ၎င်းက မည်သည့်ပြောင်းလဲမှုကို ဖြစ်စေပါသနည်း။ အဖြေကတော့ လေးပါဘဲ။ စိတ်ပျက်စရာကောင်းသည့် လောကကြီးအတွက်ဤကျမ်းစာက မျှော်လင် ချက်ကို ယူဆောင်လာသည်။ မှောင်မိုက်သောလောကကြီးအတွက် အလ. သည်။ အမုန်းတရား အာဃာတများနှင့်ပြည့်သော လောကကြီး မစာအုပ်များ မပြနိုင်သည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာထားရှိသည့်နည်းကို ဤစာအုပ်ကပြသသည်။

လွန်ခဲ့သော အနှစ်(၄၀)အတွင်း တိုင်းပြည်အသီးသီးတွင် မိမိ၏ယုံကြည်ခြင်း ကြောင့်ထောင်ချခံရသည့် လူပေါင်းများစွာတို့နှင့် တွေ့ဆုံစကားပြောရာ၌ “ကျမ်းစာအုပ် တစ်အုပ်မပါဘဲ ကျွန်တော် တတ်နိုင်မည်ဟု မထင်ပါ”ဟူသော စကားများကိုသာ ကျွန်တော် ကြားရသည်။

၁၉၅၀ခုနှစ် Bamboo Curtain ရောက်ရှိလာပြီးနောက်ကွန်မြူနစ်ဝါဒ၏ညှဉ်းပမ်းနှိပ်စက်မှုအောက်၌ရှိသောခရစ်ယာန်များအကြောင်းကိုကားလ်လောရင့်သည်သူ၏စာအုပ်ထဲ၌ခရစ်ယာန်များသည်ကျမ်းပိုဒ်အလွတ်ကျက်မှတ်ကြသောအခါသို့မဟုတ်ကျမ်းစာအုပ်နှင့်အကျွမ်းတဝင်ဖြစ်ကြသောအခါ၌မိမိ၏ယုံမှားသံသယဖြစ်ခြင်းကိုဝန်မခံသောသူအားသည်းခံရသည်။ဆင်းရဲခြင်းနှင့်ညှဉ်းဆဲခြင်းတို့၏ထိုးနက်မှုကိုဆိုးရွားစွာခံခဲ့ရသောအဖိုးအိုတစ်ယောက်နှင့်စကားပြောဆိုခြင်းအကြောင်းကိုပြောပြသည်။” ယေရှုအားယုံကြည်ခြင်းကိုစွန့်ပယ်ရန်ငြင်းဆန်သောသင်းအုပ်ဆရာများကဲ့သို့ဆိတ်ငြိမ်သောသီးသန့်အခန်း၌ချုပ်ထားခြင်းခံကြသည်။မည်သည့်အသံကိုမျှမကြားရပါ။စကားပြော၍မရ၊သီချင်းဆို၍မရပါ။နောက်ပိုင်းကျွန်တော်တွေ့ရှိလာရသည်မှာကျမ်းစာမတတ်သောသူ၊သီချင်းမဆိုတတ်သောသူတို့သည်ခရစ်တော်ကိုစွန့်ခြင်း၊ရှုတ်ချခြင်းသို့မဟုတ်မိမိကိုယ်ကိုသတ်သေခြင်းမရှိပါ။ခြွင်းချက်မရှိကျွန်တော်သိသည်။ဒီအရာများကိုပြုလုပ်နိုင်ခြင်းဟာဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကာကွယ်စောင့်မမှုဆိုတာကျွန်တော်အကြွင်းမဲ့သိတယ်” ဟုအဖိုးအိုကပြောပြခဲ့သည်။

ကျွန်တော်သည် လဘက်ရည်ဆိုင်၌ ဘုရားတရားကို ရိုသေကိုင်းရှိုင်းသော အသက်(၇၀)ခန်ရှိ သင်းအုပ်ဆရာတစ်ယောက်နှင့် ထိုင်နေစဉ် ထမ်းပိုးဖြင့်ကျောက်တုံးကြီးတစ်တုံးကို လုပ်သမားနှစ်ယောက်သည် ပခုံးသားကျွတ်ကျမတတ် ထမ်းလျက်ဖြတ်သွားသည်။ သူတို့၏ကြွက်သားများမှာ တင်းနေ၍လည်ပင်းကြာကြီး အားတင်းကာ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး ချွေးများနှင့်ပြည့်နေသည်။ ပေါင်သုံးရာခန့်လေးမည့်ကျောက်တုံးကိုထမ်းသော လူနှစ်ယောက်ကို လက်ညှိုးထိုးလျှက် သင်းအုပ်ဆရာက “ကျွန်တော်က ဒီအလုပ်ကို အတင်းအဓမ္မ ခိုင်းစေခြင်းခံရသော အလုပ်သမားကဲ့သို့ လုပ်လေ့ရှိတယ်”ဟု ဆို၏။

သူ၏ဇာတ်လမ်းသည် တဖြည်းဖြည်းပြန်လာသည်။ ယောသပ် (သ၏ နာမည်ရင်း မဟုတ်ပါ) ငယ်ငယ်က တက်ခဲ့သော အသင်းတော်၏ သင်းအုပ်ဆရာကို ၁၉၄၉ခုနှစ်၌ ကွန်မြူနစ်တပ်များက အာဏာသိမ်းသောအခါ သတ်လိုက်ကြသည်။ သူကထိုညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုကို ဆန့်ကျင် ရှုတ်ချပြောဆို၍ မကြာမီ အဖမ်းခံရ၏။ သူ့ကို စစ်ဆေးသည့် ပြည်သူ့တရားရုံးသည် လူထုမြင်နိုင်ရန် သူ့အား ခုံအမြင့် တစ်ခုပေါ်တွင် အတင်း ထိုင်ခိုင်းကြသည်။ သူ၏ခေါင်းပေါ်၌ ခပ်ကြောင်ကြောင် ဦးထုပ်ကို ဆောင်းစေကြပြီး “ကျွန်တော်သည် နယ်ချဲ့သမားတို့၏ အသုံးတော်ခံ ခွေးရူးပါ” ဟူသော ဆိုင်းဘုတ်တစ်ခုကို ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် ချိတ်ဆွဲစေကြ၏။ ထိုနယ်ချဲ့ သမားမှာ အမေရိကန်ကို ဆိုလိုသည်။

ထိုသို့အရှက်ခွဲခြင်းခံရပြီးနောက်တရုတ်ပြည်မြောက်ပိုင်း၌အလုပ်ကြမ်းနှင့်ထောင်ဒဏ်အနှစ်(၂၀)ကျခံစေရန်စီရင်ခြင်းခံရသည်။ပင်ပန်းစွာရထားလမ်းဖောက်ခြင်း၊ရေနှုတ်မြောင်းများ၊ဆည်မြောင်းများကိုဖောက်လုပ်ခြင်း၊ပြင်းထန်သည့်အအေးဒဏ်တို့ကိုခံရသည်။အကျည်းသားတို့၏ဘဝကိုတဖြည်းဖြည်းနှင့်ယိုယွင်းစေသည်။ “ထိုနေရာသို့ကျွန်တော့်ကိုခေါ်သွားချိန်၌ကျွန်တော်သည်သမ္မာကျမ်းစာအုပ်သေးသေးလေးတစ်အုပ်ကိုတိတ်တဆိတ်ယူသွားခဲ့တယ်။ထိုကျမ်းစာအုပ်မပါလျှင်ကျွန်တော်အသက်ရှင်နိုင်မည်မထင်ပါ” ဟုရှင်းပြသည်။

နောက်ဆုံးတွင် သင်းအုပ်ဆရာယောသပ်သည် ထောင်မှ လွတ်လာသည်။ နှစ်အတော်ကြာပြီး စနေနေ့ညတစ်ညတွင် မမျှော်လင့်ဘဲ ဖုန်းဝင်လာသည်။ ဖုန်းဆက် သူမှာ အစိုးရအရာရှိတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ မနက်ဖြန်ကျရင် ကျွန်တော် တို့သည် အသင်းတော်တစ်ပါး စတင် တည်ထောင်မယ်။ ခင်ဗျားက ဘာသာရေးလူတစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့အတွက် သင်းအုပ်ဆရာလုပ်ရမည် ဟုပြောသည်။ တစ်ခုပဲရှိတယ်။ မ ကျမ်းစာအုပ်ကိုပဲသုံးရမည်။ သမ္မာကျမ်းစာအုပ်မှအပအခြားမသုံးရဘူး”ဟု ဆက်လက် ပြောသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာပြီး ယခုတွင် စုံစမ်းခြင်းကာလ၌ သမ္မာကျမ်းစာ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သော ဤညီအစ်ကိုသည် အလွန်ဆိုးဝါးသည့် ကမ္ဘာလော ထိုကျမ်းစာ၏ သတင်းကောင်းများကို သစ္စာရှိစွာ ဆက်လက်၍ ကြေ‌ ‌ညာ‌ေဟာ‌ေပြာ‌ေနသည်။

ဤအခန်း၌ သင်သည် သမ္မာကျမ်းစားအားဖြင့် အသက်တာ ပြောင်းလဲသော သူများကို သင်တွေ့ရှိရမည်ဖြစ်သည်။ ထိုကျမ်းစာကို ဟေဗြဲသြဝါဒစာ၌ “အသက်ရှင်၍၊ လက်တွေ့ကျသော(active) (ဟေဗြဲ၊၄း၁၂)အရာအဖြစ် ဖော်ပြထားသည်။

သက်သေ ၁။ ဂေးလာဒ်ကမ်ဘာရာမီနှင့် မသဲ၊ မာကု၊ နှင့်လုကာတို့ကို မီးလောင် ပြာကျစေသောသူ။

ဇင်ဘာဘွေ၌ရှိသော လူတစ်ယောက်ထံ၌ ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာအုပ်ကို ရောင်းရန် ကြိုးစားသော သမ္မာကျမ်းစာအသင်း၏ အတွင်းရေးမှူး ဂေးလော့ဒ်ကမ် ဘာရာမီထက် လူစိမ်းတစ်ယောက်နှင့် အရောင်းအဝယ်လုပ်ခြင်း မအောင်မြင်သော လူအနည်းအကျဉ်းသာရှိမည်ဖြစ်သည်။ ဂေးလော့ဒ်သည် ထိုလူနှင့်စကားပြောသော အခါ စိတ်ဝင်စားနေကြောင်း သူတွေ့နိုင်သည်။ ထိုလူစိမ်းသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်း၌ ပါရှိသောအရာကို စိတ်ဝင်စားခြင်းမဟုတ်ဘဲ စာမျက်နှာ၊ အရွယ်အစားနှင့် စက္ကူ အမျိုးအစားကိုစိတ်ဝင်စားနေခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သူ၏ဆေးလိပ်ကိုလိပ်သောက်ရန် အနေတော်ဖြစ်သည်။ အမှန်မှာ သူမဝယ်နိုင်ကြောင်း ဂေးလော့ဒ်ကိုပြောသည်။ သို့သော် အခမဲ့ပေးပါက ဆေးလိပ်လိပ်ဖို့ရန် အတွက် သူအသုံးပြုမည်ဟု ပြောသည်။

“ကျွန်တော်နားလည်တယ်၊ ခင်ဗျားနဲ့အပေးအယူတစ်ခုလုပ်မယ်။ ခင်ဗျား ဆေးလိပ်သောက်ဖို့ ဆေးလိပ်မလိပ်မီ စာရွက်မှာရှိတဲ့ စာကို အရင်ဆုံးဖတ်မည်ဟု ကတိပေးလျှင် ကျွန်တော်ပေးမည်”ဟု ဂေးလော့ဒ်က ပြောသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အပေးအယူတည့်သွားသဖြင့် ထိုလူသည် ထိုသို့ပြုရန် သဘောတူသည်။ ဂေးလော့ဒ် သည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းကိုပေး၍ ထိုသူ ထွက်သွားသည်။

နှစ်များကုန်လွန်ခဲ့သည်။ထို့နောက်တစ်နေ့တွင်ဂေးလော့ဒ်သည်ဇင်ဘာဘွေ၌ပြုလုပ်သောအစည်းအဝေးတစ်ခုသို့တက်ရောက်စဉ်တရားဟောဆရာသည်ပလ္လင်ပေါ်မှပရိသတ်ထဲ၌ရှိသောသူကိုမှတ်မိသွားသည်။သူ့အားလက်ညှိုးထိုးရင်းစိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် “ဤလူကကျွန်တော့်ကိုမမှတ်မိသော်လည်းကျွန်တော်မှတ်မိပါတယ်။လွန်ခဲ့သော(၁၅)ကဓမ္မသစ်ကျမ်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကိုကျွန်တော့်အားရောင်းရန်ကြိုးစားခဲ့တယ်၊ကျွန်တော်ကမဝယ်ချင်ဘူး။အလကားပေးပါကစာရွက်တွေကိုဆေးလိပ်လိပ်ဖို့အသုံးပြုလိုကြောင်းသူ့အားပြောပြခဲ့ရာ၊ကတိတစ်ခုလုပ်ပြီးသူကကျွန်တော့်ကိုကျမ်းစာအုပ်ပေးခဲ့တယ်” ဟုရှင်းပြသည်။သူကဤထူးဆန်းသောသက်သေခံချက်များကိုဆက်ပြောသည်။ “ကျွန်တော်ရှင်မဿဲ၊ရှင်မာကုတို့ကိုဆေးလိပ်လိပ်၍သောက်ပစ်သည်။ထို့နောက်ရှင်လုကာကိုဆက်သောက်သည်။သို့သော်ယောဟန်၊၃း၁၆ကိုရောက်တဲ့အခါကျွန်တော်ဆေးလိပ်လိပ်ပြီးမသောက်ပစ်နိုင်တော့ပါ။ထိုအခိုက်အတန့်မှစ၍ကျွန်တော့်အသက်တာပြောင်းလဲသွားသည်” ဟုဆက်လက်ပြောပြသည်။

ယခုတွင် ယခင်ဆေးလိပ်စွဲသောသူသည် သူတစ်ပါးကို ကယ်တင်ရာ လမ်းကိုပြသည့် အသင်းတော်၏အချိန်ပြည့်ဧဝံဂေလိဆရာ တစ်ယောက်အဖြစ် အသက်တာကို ဆက်ကပ်နေပြီဖြစ်သည်။ သူသည် ထိုကယ်တင်ခြင်းကို ဆေးလိပ် လိပ်ရန် အနေတော်ဖြစ်သည့် ကျမ်းစာအုပ်ငယ်မှ တွေ့ရှိခဲ့ သည်။ ပြီး

ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏အသက်တာကို အကျိုးသက်ရောက်မှု တစ်ခု ဖြစ်စေရန် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို မည်မျှတန်ဖိုးထားသည်မှာ ထူးဆန်းအံ့သြဖွယ် ဖြစ်ပါသည်။ လက်တင်အမေရိက၌ ဟာမာဒိုပါသလိုဟု လူသိများသော ပေါလ်ဖင်ကင် ဘိုင်ဒါက အဲဆာဗာဒိုနိုင်ငံရှိ ဈေးတစ်ခု၏ ဈေးသည်တစ်ယောက် အကြောင်း ကို ပြောပြသည်။ ထိုသူသည် ကျမ်းစာအုပ်မှ စာရွက်များကို သူ့ဆိုင်မှ ပစ္စည်းများအား ထုတ်ပိုးရာတွင် အတော်အဆင်ပြေကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ သူသည် ထိုစာအုပ်မှ တစ်ရွက် သို့မဟုတ် နှစ်ရွက်ကို ဆုတ်၍ ဈေးဝယ်သူတို့၏ပဲများ သို့မဟုတ် ဆန်တို့ကို ထုပ်ပေးသည်။ သူတို့သည် အိမ်သို့ရောက်၍ သူတို့အထုပ်များ ကို ဖြေကြသောအခါ ဤထူးဆန်းသောစာရွက်ပေါ်၌ ပါရှိသည့် အကြောင်းအရာတို့ကို ဖတ်ရှုကြသည်။ အချို့တို့သည် ဖြစ်ပျက်နေသောအရာအပေါ်၌ အလွန်စိတ်ဝင်စားကြသည်။ ဈေးဝယ် သူများ၌ ထိုအကြောင်း အရာ ဆက်စပ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့သည် စာမျက်နှာ များကို ယှဉ်ကြည့်ကြသည်။ ဤတမူထူးခြား သော ဧဝံဂေလိလုပ်ငန်းအားဖြင့် လူများ ပြောင်းလဲလာကာ အသင်းတော်တစ်ပါး မွေးဖွားရှင်သန်လာသည်။

သက်သေ ၂။ ပါမောက္ခဝီလျံရမ်ဆေး။

ရေတွက်၍မရသည့် လူတို့သည် ဤအသက်ရှင်သော ကျမ်းစာအုပ်နှင့် တွေ့ရှိ၍အသက်တာပြောင်းလဲခြင်းကို ခံစားရန်အတွက်သာလျှင် “သာသနာလုပ်ငန်း၊ကိုရှာ၍ ဖျက်ဆီးခြင်းကို ဆောင်ရွက်ကြသည်။ အချို့တို့သည် အသိဉာဏ် ထက်မြက်သောသူများ၊ အချို့မှာ သာမန်လူများ၊ အချို့တို့မှာ သမိုင်းပညာရှင်များဖြစ်ကြကာ အမျိုးမျိုးသော လမ်းကြောင်းများအားဖြင့် သမ္မာကျမ်းစာသည် သာမညကျမ်း မဟုက် ကြောင်းကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းနှင့် အဆုံးသတ်ကြသည်။

ဆာဝီလျံရမ်ဆေးသည်၁၈၅၁ခုနှစ်၌စကော့တလန်နိုင်ငံဂလပ်စ်ဂို၌မွေးဖွားသည်။ရှေ့နေမိသားစုတစ်ခု၏အငယ်ဆုံးသောသားဖြစ်သည်။သူ၏ဘာသာဗေဒစွမ်းရည်သည်အောက်စဖို့၌စကောလားရှစ်တစ်ခုကိုရရှိရန်အထောက်အကူပေးသည်။သူသည်ထိုတက္ကသိုလ်၌ဂုဏ်ထူးတန်းဖြင့်ဘွဲ့ရရှိခဲ့သည်။ထို့နောက်၁၈၈ဝခုနှစ်တွင်သုံးနှစ်ခရီးသွားခွင့်ရရှိကာဂရိသို့သုတေသနပြုရန်သွားသည်။ရမ်ဆေးသည်မိမိကိုယ်ကိုရှေးဟောင်းသုတေသနလုပ်ငန်းဆိုင်ရာ၌စုံစမ်းထောက်လှမ်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟုခံယူသည်။ပုံပြင်မှသမ္မာတရားကိုမျက်ကွယ်ပြုသည့်မွေးရာပါယုံမှားသံသယရှိသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။သူ၏ခေတ်တွင်သူ့အားပထဝီပညာနှင့်ရှေးအာရှမိုင်းနား၏သမိုင်းတို့၌ထင်ရှားကျော်ကြားဆုံးသောသူဖြစ်သည်ဟုမှတ်ယူခြင်းခံရသည်။နောက်ဆုံးတွင်ဝိတိုရိယဘုရင်မကြီး၏သူရဲကောင်းပြုခြင်းကိုခံရသည်။၎င်းမှာတစ်မူထူးခြားသောအသိအမှတ်ပြုခြင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။သူသည်ယုံမှားသံသယရှိသောသူနှင့်ကျမ်းစာဝေဖန်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

– မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းများ၏ပြောဆိုချက်အရ ရမ်ဆေးသည် သမ္မာကျမ်းစာကို အခွင့်အာဏာရှိသော အရာအဖြစ် ပြောနေကြခြင်းကို ငြီးငွေ့လာသည်။ ထို့ကြောင်း၊ ကျမ်းစာသည် အမှားများနှင့် ပြည့်နေကြောင်း သက်သေပြသရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ခွင့်ရက်ရှည်ယူကာ တူရကီနှင့်ဂရိနိုင်ငံများသို့ သွားခဲ့သည်။ ထို့အပြင် တမန်တော်ဝထ္ထုကိုယူလာပြီး သမိုင်းဆိုင်ရာမမှန် ကန်မှုများကို သက်သေပြနိုင်ပါကမည်မျှကောင်း ၃မည်နည်းဟု စဉ်းစားခဲ့သည်။ တမန်တော်ဝတ္ထုနှင့် ပတ်သက်ပြီး သူက “၎င်းသည်အလွန်စိတ်ကူးယဉ်ဆန်ပြီး ကနဦး ခရစ်ယာန်တို့၏ အကြောင်းကို သေချာစွာ အရောင်ခြယ်ခြင်းတစ်ခုဖြစ်သည်” ဟုရေးသည်။

မည်သို့ဆိုစေ၊ အံ့ဩဖွယ်ကောင်းသည်မှာ နှစ်အတော်အတန် သုတေသန “လာပြီးနောက် တမန်တော် ဝတ္ထုနှင့်ပတ်သက်၍ ရမ်ဆေးရေးသော စာများသည် ကျမ်းစာ၏မှန်ကန်ချက်များနှင့် အဓိကရည်ညွှန်းသော စာအုပ်တစ်အုပ် ဖြစ်လာ ခြင်းဖြစ်သည်။ သူသည် သမ္မာကျမ်းစာ၏ လုံးဝအဓိပ္ပါယ်မရှိနိုင်ဟု ယူဆရသော အချက်အလက်များမှစ၍ ရာဇဝင်ဆိုင်ရာ မှန်ကန်တိကျမှုကို တဖြည်းဖြည်း ယုံကြည် လာသည်။ အတ္ထုပ္ပတ္တိရေးသူတစ်ယောက်က “သမိုင်းဆိုင်ရာ ပြည့်စုံမှန်ကန်မှုများက ပထမဆုံး သူ့ရဲ့ ဦးနှောက်ကို သိမ်းပိုက်ပြီးမှ သူ့နှလုံးသားကို သိမ်းပိုက် စိုးမိုးလေသည်”ဟူ၍ မှတ်တမ်းတင်သည်။ သူ၏သူငယ် ချင်းများအတွက် အံ့သြဖွယ် အကောင်းဆုံးမှာ ရမ်ဆေးသည် သူ၏ အသစ်တွေ့ရှိ ချက်များနှင့်အတူ ယုံကြည်သူ ခရစ်ယာန် တစ်ယောက်ဖြစ်လာပြီး သမ္မာကျမ်းစာကို စုံစမ်းဖို့လိုသော ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်အဖြစ် လက်ခံလာသည်။

သက်သေ ၃။ ဗိုလ်ချုပ်လူးဝေါလေ့စ်- ကျွန်တော်ကြိုက်နှစ်သက်သည့် ရုပ်ရှင် ဇာတ်လမ်းကို ရေးသားသူ။

မင်းသားချာလ်တန်ဟဲစ်တွန်ပါဝင်သော ၁၉၅၉ခုနှစ်တွင် ရိုက်ကူးသည့် ဘင်ဟားရုပ်ရှင်သည် ဟောလီဝုဒ်မှ ရိုက်ကူးသော ဇာတ်လမ်းများထဲတွင် ကျွန်တော် ပထမဦးဆုံး ကြည့်သောရုပ်ရှင်ဖြစ်သည်။ ဘင်ဟားသည် ရန်သူဖြစ်လာသည့် အပြစ်ကို သာမြင်တတ်သည့် တစ်ချိန်က သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ မာဆဲလားစ်နှင့် တိုက်ခိုက်သော အခါ အသုံးပြုသော မြင်းရထားမှာ ထိုအချိန်က ဟောလီဝုဒ်၏ အကောင်းဆုံးသော မြင်းရထားဖြစ်သည်။

ထိုရုပ်ရှင်၏နောက်ကွယ်မှ အကြောင်းအရာများကြောင့်သာ ထိုရုပ်ရှင်သည် ကျွန်တော့်အတွက် အဓိပ္ပါယ်ရှိခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုဇာတ်လမ်းမှာ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး လူဝေါလေးစ်၏ ဝတ္ထုကိုအခြေပြုသည်။ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး ဝေါလစ်သည် အမေရိကန် ပြည်တွင်းစစ်၌ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတစ်ယောက်အဖြစ် အမှုထမ်းပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ကင်းဆက်စ်ပြည်နယ်၏အုပ်ချုပ်ရေးမှူး ဖြစ်လာသည်။ ပွင့်လင်းပြီး ဘုရားတရား မယုံ ကြည်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သော ဝေါလေးစ်၏သူငယ်ချင်း ရောဘတ်အင်ဂါဆာလ်က သမ္မာကျမ်းစာ၌ ရေးထားသော ယေရှု၏ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်သည် မှန်ကန်မှုမရှိကြောင်း စာအုပ် တစ်အုပ်ရေးရန်နှင့် အင်ဂါဆောလ်ယုံကြည်ထားသည့်အတိုင်း ပုံဖေါ်ပေးရန်စိန်ခေါ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ယေရှုသည် ကျွန်တော်တို့နှင့် ထူးမခြားနားသော သာမန် လူတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း ပုံဖော်ရန်ဖြစ်သည်။

ဝေါလေးစ်သည် ထိုစိန်ခေါ်မှုကို လက်ခံသော်လည်း သူသည် ယေရှုနှင့် ပတ်သက်၍ ဂဃနဏမသိဘဲ ဖြစ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုစာအုပ်ကိုမရေးမီထိုဘာသာ ရပ်ကို လေ့လာ၍ သုတေသနပြုရန် ဆုံးဖြတ်သည်။ ယေရှု၏အတ္ထုပ္ပတ္တိကို ဓမ္မ သစ်ကျမ်းမှတစ်ပါး မည်သည့်နေရာ၌ သင်တွေ့ရမည်နည်း။ ဝေါလေးစ်သည် ပို၍ လေ့လာလေလေ ယေရှုသည် သူကြွေးကြော်သည့်အတိုင်း တကယ်ဖြစ်ကြောင်း ပို၍ ယုံကြည်လာ သောကြောင့် ယေရှု၏အကြောင်းတည်းဟူသော ဘင်ဟောစာအုပ်ကို သူရေးသည်။ ထိုစာအုပ်သည် သမ္မာကျမ်းစာကို လေ့လာခြင်းအားဖြင့် သူ့အသက်တာ ပြောင်းလဲလာမှုကို သက်သေခံထားသည့် အကြောင်းအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။

သက်သေ ၄။ ဗစ်ဂို အိုလ်ဆင် ကျမ်းစာသည် မမှန်ကန်ကြောင်း သက်သေပြ နိုင်ကြောင်း သိနေသည့် မယုံကြည်သူဆရာဝန်သူ၏ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ အချက်အလက်တို့မှာ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ၌ “who’s who”တစ်ခုအလား ဖြစ်၍၊ ထိုအရာ၌ သူ၏ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းဆိုင်ရာ၌ ဂုဏ်ပြု မှုများ၊ နိုင်ငံတကာက အသိအမှတ်ပြုခံရခြင်းနှင့် ခေတ်မီဆေးဝါးမရှိသော ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်တောင်ပိုင်း၌ ဆေးရုံတစ်တစ်ရုံကို တည်ဆောက်ခြင်းအတွက် သမာဓိဂုဏ်စသည်တို့ ပါဝင်သည်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် လူတို့အတွက် သူ၏လုပ် ဆောင်မှုကို အသိအမှတ်ပြုသည့် အနေနှင့် သံအမတ်တစ်ဦးသည် သူ့အား “ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်၏ မိတ်ဆွေစစ်” ဟု ကြေညာ ခဲ့ပြီး ဗီဇာအမှတ်၊ဝဝ၁ဖြင့် ဂုဏ်ပြုခဲ့သည်။

ဒေါက်တာဗစ်ဂို အိုလ်ဆင် ပြီးစီးစေသည့် မှတ်သားလောက်သည့် ဇာတ်လမ်းမှာဆုရစာအုပ်ဖြစ်သော Daktar Diplomat in Bangladesh နှင့် Daktar2 opoza ရေးထားသည်။ ဒေါက်တာအိုလ်ဆင်နှင့် ကျွန်တော် တွေ့ဆုံခွင့်ရသကဲ့သို့ သင့် အနေဖြင့်ရရှိပါက ဆံပင်ဖြူဖြူ ပကတိ ကြည်လင်သော မျက်လုံးများနှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂုဏ်မဖော်တတ်သောဤလူရိုး အဘိုးအိုတစ်ယောက်ကကျမ်းစာသည် သိပ္ပံနည်း မကျ ရုံသာမက ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့်မညီ သမိုင်းဆိုင်ရာ၊ သိပ္ပံနည်းဆိုင်ရာနှင့် ယုတ္တိဗေဒဘုရားသခင်သည် မမြင်ရသာအရာဖြစ်ပြီး အကယ်၍ ဘုရားတစ်ဆူတည်း သာရှိလျှင် တရားအားလုံးသည် လားရာတစ်ခုတည်း ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ဘုရား သခင်သည် ဆင်းရဲဒုက္ခ၏ အရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ ဤအရာအားလုံးကို အခြေခံ၍ လူ၌ဖြစ်တတ်သော ဘုရားသခင်၏ဂရုမစိုက်မှုနှင့် ဘုရားသခင်၏ အားနည်းချက် များကို သက်သေပြရန်ဖြစ်သည်။ ဆိုခဲ့သောအရာအားလုံးမှာ အိုလ်ဆင်၏ဘဝ၌ ဘုရားသခင်အား ငြင်းပယ်ရန် ကြားခဲ့၊ယုံကြည်ခဲ့သော အဆိုပြုချက်များ ဖြစ်သည်။ ဤအဆိုပြုချက်များကို ပြန်၍ ခြုံငုံသုံးသပ်ရန်မှာ သူတို့၏စမှတ် ဖြစ်လာခဲ့ပါပြီ။

ဂျိုအန်၏မိဘများနှင့် သူတို့၏သဘောတူညီချက်တစ်ခုမှာ လေ့လာနေစဉ် ကာအတွင်းတွင် ဘုရားကျောင်းကို တက်ကြရန်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ ဘုရားကျောင်း တက်ရခြင်းက တစ်ခါတစ်ရံ သူတို့ကို စိတ်ကသိက အောက်ဖြစ်စေသည်။

အိုလ်ဆင်သည် သူလေ့လာသောနေရာ၌ ယုံကြည်စိတ်ချရသော ထိပ်တန်း သိပ္ပံပညာရှင်ဖြစ်သူ ဒေါက်တာဟင်နရီမောရစ်၏ စာအုပ်တစ်အုပ်အပြင် အခြားသော သိပ္ပံပညာရှင်များ ရေးသားသည့် ဘုရားသခင်နှင့် သမ္မာကျမ်းစာကို ယုံကြည်သည့် စာအုပ်များကိုလည်း ဖတ်ရှုသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့်အိုလ်ဆင်၏ ဆင်ခြင်တုံ တရားသည် အက်ကြောင်းလေး များဖြစ်လာသည်။ သမိုင်းဆိုင်ရာမှတ်တမ်းကို ပို၍ လက်ခံရန် ဖြစ်လာသောအခါ မယုံကြည်ခြင်းမှ ယုံကြည်ခြင်းဘက်သို့ ပို၍ ယိမ်းယိုင် လာသည်။

ထို့နောက် မမျှော်လင့်သောအရာတစ်ခုက အိုလ်ဆင်၏ဘဝကို ထိုးနှက် ရိုက်ခတ်လာသည်။ သူ၏ဇနီးသည် ဖခင်နှင့်ရုပ်ဆင်သော သားယောက်ျားလေး တစ်ယောက်ကို လမစေ့မီ မွေးဖွားရာ နာရီပေါင်း(၄၀)သာ အသက်ရှင်၍ ဆုံးပါးသွား သည်။ အခြားသူများ သေသည်ကို မြင်ရခြင်းက တစ်မျိုး၊ မိမိ၏သားဦးလေသည်ကို တွေ့မြင်ရသည်မှာတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ပြီး

တစ်ခုသောအရာက အိုလ်ဆင်အား ကြောက်လန့်စေသည်။ သူ၏ အသွေး အသားဖြစ်သောဤကလေးငယ်လေးကို သူချစ်သည်။ ထို့နောက် မိမိ၏သားတော်ရင်း ကိုပေး၍ ယေရုရှလင်မြို့ပြင်၌ အသေခံသော အဘဘုရားသခင်ကို စဉ်းစားလာတော့ သည်။ ဤအချိန်၌ အိုလ်ဆင်သည် ယေရှုအသက်ရှင်သည်၊ အသေခံသည်၊ ရှင်ပြန်ထမြောက်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်တော်တို့ကိုချစ်၍ သားတော်အားဖြင့် မေတ္တာတော်ကို ကျွန်တော်တို့အားပြောပြလိုသည်စသည့် သမိုင်းဆိုင်ရာ မှတ်တမ်း ရေးသားချက်တို့ကို လက်ခံလာသည်။

“ကျွန်တော်နှင့် ရုပ်ချင်းဆင်တူပြီး ငါ့အသွေးအသားနဲ့ရတဲ့ ငါ့ရဲ့သားလေးကို ငါချစ်သလို အဖဘုရားသခင်ကလည်း သူနှင့်အတော့်ကို တူသည့် သူ၏တစ်ပါး တည်းသော သားတော်ကို အရမ်းချစ်မှာပဲ။ လူသားတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်၏ ဖခင်မေတ္တာကို ကျွန်တော့် တစ်သက်မှာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မသိဖူးတဲ့ ကလေးငယ် တစ်ယောက်အပေါ်ထားခဲ့မယ်ဆိုရင် အနှိုင်းမဲ့သော ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာ သည် ထာဝရကာလသိကျွမ်းခဲ့ကြသော သားတော်အပေါ်မှာ တည်ရှိဝန်းရံနေမှာပါ။”

ဝမ်းနည်းစရာများ ကြုံတွေ့ရချိန်တွင် သင်သည် ဘုရား သခင်ဆီသို့ တိုးဝင်မည် သို့မဟုတ် ဘုရားနှင့်ဝေးရာသို့ ထွက်သွားမည် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဗစ်ဂိုနှင့်ဂျိုအန် တို့မှာမူ ကျွန်တော်တို့ကို ချစ်ရုံသာမက ဝမ်းနည်းသောအချိန်၌ နှစ်သိမ့်ပေးသည့် ကိုယ်တော်ထံ၌ ခိုလှုံကြသည်။ ။

အိုလ်ဆင်ဇနီးမောင်နှံသည် အတတ်က ဘုရားကို မယုံကြည်ဘဲ သူ့ဘဝကို မှားယွင်းသော ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ကျွန်တော်တို့ ကမ္ဘာကြီး၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို ကွဲပြားအောင်၊ ကာယခွန်အား၊ ဉာဏခွန်အားအပြည့်နှင့် လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသော်လည်း ယခု သူတို့နှစ်ယောက်သည် သူတို့ယုံကြည်ခြင်းအတွက် နောက်ပြန်မလှည့်ကြ တော့ပါ။

သက်သ ၅။ ဘုရားတရားမယုံကြည်သူများ၏ တမန်တော် စီအက်စ်)လူးဝစ်။

သူ့အား စီအက်(စ်)လူးဝစ်ဟူ၍သာ သိကြသည်။ ၁၉၆၃ခုနှစ် နိုဝင်ဘာ(၂၂) တင် သူကွယ်လွန်သောအခါ သတင်းစာများစွာတို့က သူ့အကြောင်းကို ဝေဝေ က မဖော်ပြကြပါ။ အချို့သော သတင်းစာတို့က အတွင်းပိုင်းစာမျက်နှာတွင်ကင်းဘရစ်( ချ)တက္ကသိုလ်၏ အလယ်ခေတ် စာပေဘာသာ ရပ်ဆိုင်ရာပါမောက္ခသည် နှလုံးနှင့် ကျောက်ကပ်ရောဂါကြောင့် ကွယ်လွန်သည်ဟု အတိုချုံးရေးထားသည်။ စီအက်(စ်)လူးဝစ် ကွယ်လွန်သောကွယ်လွန်သောနေ့၌ ထုတ်ဝေသော သတင်းစာ တစ်စောင်၌မူလုပ်ကြံခံရသော အမေရိကန်သမ္မတ ဂျွန်အက်ဖ်ကနေဒီ၏ လုပ်ကြံခံရပုံကို အကျယ် တဝင့်ဖော်ပြထားသည်။ လူးဝစ်၏ကွယ်လွန်ခြင်းကို အနည်းအကျဉ်းသာ ဖော်ပြ သည်မှာ အံ့သြစရာမရှိပါ။

သူ၏နာမည်အပြည့်အစုံမှာ ကလိုက်(၆)စတပယ်(လ်)လူးဝစ်ဖြစ်သည်။ သူ၏သူငယ်ချင်းများအတွက် စီအက်(စ်) သို့မဟုတ် ဂျက် ဟူ၍သာ အသုံးပြုခြင်းသည် အဆင်ပြေသည်။ လူးဝစ်သည် ထက်မြက် သောလူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး စဉ်းစားခြင်း၌ စိတ်အားထက်သန်သည်။ သူသည် အင်္ဂလိပ်စာပေ၊ သီအိုလိုဂျီနှင့် ကလေးအကြိုက် ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များ (သာဓက နာနီယာ၏သမိုင်း)စသည်တို့ အပါအဝင် အကြောင်းအရာ များစွာတို့ကို ရေးသားသည်။

တိုင်းမ်မဂ္ဂဇင်းမျက်နှာဖုံး၌ လူးဝစ်ကို “ဘုရားတရားမဲ့သောသူများ၏ တမန်တော်”ဟု ထူးခြားစွာ ဖော်ပြထားသည်။ အချို့သောသူတို့က လူးဝစ်အား ခုခံချေပသူ သို့မဟုတ် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ကာကွယ်သောသူဟု ပြောကြ သော်လည်း အမှန်တကယ်၌ လူးဝစ်သည် မည်သည့်အရာ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ ကာကွယ်ရန်မရည်ရွယ်ပါ။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း၌ ရေဒီယိုမှထုတ်လွှင့်သည့် သွန်သင်ပို့ချမှု အစီအစဉ်မှ ဖြစ်လာသော “သာမညခရစ်ယာန်” ဟူသော စာအုပ်သည် “ရိချတ်နစ်ဆင်၏ပုဆိန် လူသား” ဟု နာမည်ကြီးသော ချစ်ကိုလ်ဆင်အား ခရစ်တော်သည် မည်သူ ဖြစ်သည်ကို သိရှိလာခြင်းသို့ ပို့ဆောင်သည့် တန်ဆာပလာတစ်ခု ဖြစ်လာသည်။ ပြောင်းလဲသောအချိန်မှစ၍ ကိုလ်ဆင်သည် လူသန်းပေါင်းများစွာ တို့၏ စိတ်နှလုံးများ၌ စကားပြောသည်။ သူ၏ဒဿနဆန်၍ အလိုလိုသိတတ်စိတ်ဖြင့် ဧဝံဂေလိတရားကို ယုံကြည်လက်ခံခြင်းသည် မယုံကြည်ခြင်းထက် ပို၍ယုတ္တိကျသည် ဟု အဆုံးသတ်သည်။

လူးဝစ်သည် ငယ်ရွယ်သောအချိန်၌ ယုံကြည်သူတစ်ယောက် အဖြစ် ကြီးပြင်းလာခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် တဏှာရာဂစိတ်ကြောင့် သူ၏ယုံကြည်ခြင်းကို နောက်ပိုင်း၌စွန့်ကာ ဘုရားမဲ့သူတစ်ယောက်အဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ဧဝံဂေလိတရားသည် သူ့အတွက်ပြန်၍ အဓိပ္ပါယ်ရှိလာကာ ခရစ်ယာန်ဘာသာသို့ လုံးလုံးသက်ဝင်ယုံကြည် လာသည်။ တစ်ချိန်တွင် ဆက်ကပ်မှု ပါလာသည်။ လူးဝစ်သည် စိတ်ခံစားချက်များ သို့မဟုတ် စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ အပေါ်၌ သူ၏ကယ်တင်ခြင်းကို အခြေမပြုပါ။ ယုံကြည်သူအဖြစ်မှ ဘုရားမဲ့အဖြစ်သို့ မပြောင်းလဲမီ ခရစ်ယာန်ဘာသည် ကျိုးကြောင်း ဆီလျော်သည့် အချိန်များရှိကြောင်း နှင့် သူပြောင်းလဲပြီးနောက်လည်း ဘုရားမဲ့ဝါဒသည် ကျိုးကြောင်းဆီလျော်သည်ဟု ထင်ရသည့်အချိန်ရှိသည်ဟု နောက်ပိုင်း၌ ရေးသားသည်။ သင်၏စိတ်ခံစားချက်များကို မည်သည့်နေရာ၌ ချွတ်ပယ်ရမည်ကို ပြောရမည်။ ထိုသို့မဟုတ်ပါက သင်မည်သူ ဖြစ်မည် သို့မဟုတ် သင်ယုံကြည် သောအရာကို မသိဘဲ သင်သည် တုန်လှုပ် ခြောက်ခြားလိမ့်မည်။

သူ၏အသက်တာသည် ရှုပ်ထွေး၍ ယုံကြည်ခြင်းလမ်းစဉ်မှာလည်း ကြီးမား သောရုန်းကန်အားထုတ်မှုနှင့် ဇာတိစိတ်နှင့် ဝိညာဉ်စိတ်တို့၏ ဆိုင်ပြိုင်တိုက်လှန်မှု များလည်း ရှိခဲ့သည်။ သူသည် ကားမောင်းအတတ်ကို မသင်၊ အိမ်ပတ်ဝန်းကျင်၌ ရှိသော အရာတစ်ချို့ကို မလုပ်တတ်ချေ။ စာပေလောက၌ အလွန်အောင်မြင်ပြီး ဝင်ငွေကောင်း သော်လည်း များစွာသောငွေတို့ကို ရက်ရောစွာပေးကမ်းတတ်သည်။ သို့သော် သူသည် ငွေကို စနစ်တကျ ကိုင်တွယ်သုံးစွဲတတ်သူမဟုတ်ချေ။ သို့သော် စကားလုံးသုံးနှုန်းရာ၌ ဆရာတစ်ဆူဖြစ်သည်။ ရှုပ်ထွေးသောအရာများကို လွယ်ကူ ရှင်းလင်းအောင် လုပ်ဆောင်ရာ၌ အလွန့်အလွန်ကောင်းသည်။

လူးဝစ်သည် သူ့အား လေးစားချစ်ခင်သည့် အမေရိကန်စာရေး ဆရာမ တစ်ဦးဖြစ်သည့် ဂျိုင်းဂရေဟာနှင့် တွေ့ဆုံပြီးနောက်ပိုင်း လက်ထပ်လိုက်ကြကာ ကလေးနှစ်ယောက်ရသည်။ သူတို့နှစ်ဦး သည် ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့ဆုံချိန်တွင် လူးဝစ်သည် ဂျိုင်းကို တကယ်မချစ်ပါ။ ဗြိတိသျှအစိုးရက သူမကို ပြည်နှင်ဒဏ် ပေးရန်ရှိသောကြောင့် သူမကိုလက်ထပ်ရန် သို့မဟုတ် အဆုံးရှုံးခံရန် နှစ်ခုထဲမှတစ်ခုကို ရွေးချယ်ရသောအခါ သူမကို လက်ထပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူသည် နောက်ဆုံးတွင် ရွိုင်းအား နှစ်နှစ်ကာကာချစ်၍ သူမသည်လည်း သူ့ဘဝ၏မရှိမဖြစ်သောသူ တစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။ ။

သူမသည် ကင်ဆာရောဂါဖြင့် သေဆုံးသောအခါ လူးဝစ်၏ စိတ်သ အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ကြေမွသွားခဲ့ရသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့အား အောက်သို့ဆွဲချ

သကဲ့သို့ခံစားရသည်။ လူးဝစ်က “ကျွန်တော် ကိုယ်တော်ကို အမှန်တကယ် လိုအပ် သည့်အချိန်တွင် ကိုယ်တော်ထံသို့ တိုးဝင်ခဲ့ပါ၏။ ကျွန်တော်မည်သည့်အရာကိုတွေ့ရှိရပါသနည်း။ ကျွန်တော့်ရှေ့၌ တံခါးဝုန်းကနဲပတ်၍ မင်းတုန်ချသံ၊ နှစ်ခါကြားရ၍ ထို့နောက် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားသည်”ဟု ဆို၏။

သို့သော်လည်း လူးဝစ်သည် သူ၏ဝေဒနာခံစားခြင်းနှင့် ဆုံးရှုံးခြင်း အပေါ်၌ အခြေမပြုဘဲ သူ၏ယုံကြည်ခြင်းကို မြဲမြံစွာစွဲကိုင်သည်။ လူးဝစ်၏ အသက်တာနှင့် ပတ်သက်၍ ကျွန်တော်၏ စိတ်နှလုံးထဲသို့ တန်ခိုးအရှိန်ကြီးစွာ ပြောသည့် အရာတစ်ခု ကိုရှိပါသည်။ အာရုံခံစားမှု အထက်မှာရှိတဲ့ ဧဝံဂေလိသတင်းကောင်းအပေါ်မှာ ကျွန်တော်တို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကို ခြေပြုဖို့ပဲဖြစ်ပါသည်။ ထိုသမ္မာတရားသည် သူ့အတွက် ယုံမှားသံသယများနှင့် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ဆက်ကပ်မှုတို့ကို ဆက်သွယ် ပေးသည့် ပေါင်းကူး တံတားလေးဖြစ်ပါသည်။

သက်သေ ၆။ ဘယ်ရီတေလာ -ရောခ်ဂီတအတွက် ရွေးချယ်ခံရသာ ရော့ခ် ဂီတသမားတစ်ချိန်က ရော့ခ်ဂီတသမားဖြစ်ခဲ့ပြီး ယခု သင်းအုပ်ဆရာဖြစ်လာသည့် ဘယ်ရီတေလာသည် ၁၉၆၀ ခုနှစ်နှောင်းပိုင်းနှင့် ၁၉၇၀ ခုနှစ် နှစ်ဦးပိုင်းတွင် စစ်ဆန့်ကျင်ရေးသမားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူ့ သူငယ်ချင်းထဲမှ တစ်ယောက် ယုံကြည်သူဖြစ်လာသောအခါ သူက သူ၏ သူငယ်ချင်းကို “ခပ်ကြောင်ကြောင်ယေရှုနောက်လိုက်”ဟု လှောင်ပြောင် ၍ခေါ်ခဲ့သည်။ ပြောင်းလဲသောအခါ၌ မည်သို့ ဖြစ်လာသည်ကို စာရေး ဆရာဖိလစ် ယန်စေအား ဤသို့ပြောပြသည်။

သူသည် အရူးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟုကျွန်တော်ယူဆသောကြောင့်သူ့အား ချေပရန်အတွက်ကျမ်းပိုဒ်တို့ကို ကျွန်တော် စရှာသည်။ ကျွန်ုပ်၏ အသက် တာအတွက် ဘုရားသခင်သည်ငှက်တစ် ယောက်အတွက် အဘယ့်ကြောင့် စိုးရိမ်ရသနည်း။ သို့မဟုတ် အာမလက်လူမျိုးလေးသောင်းခန့်ကိုသတ်ရန် အဘယ့်ကြောင့် အမိန့်ပေးသည်ကို ကျွန်တော်မသိနိုင်ပါ။ ဤအာပလက်လူ တို့သည် မည်သူဖြစ်ပါသနည်း။ စာကိုသဲသဲမဲမဲဖတ်၍ ခက်ခဲသောကျမ်းများကိုလည်းနားလည်နိုင်ရန်ဖတ်သည်။ဓမ္မသစ်ကျမ်းသို့ရောက်သော အခါ၌ ယေရှုကိုဆန့်ကျင်ရမည့်နည်း ကျွန်တော်မတွေ့ရှိနိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်သည်လည်း“ခပ်ကြောင်ကြောင် ယေရှုနောက်လိုက်” ဖြစ်လာ သည်။

တေလာသည် တဒင်္ဂလောကကြီး၌ စစ်မှန်သောတရားကို တွေ့ရှိပြီးသော အခါ မိမိဘဝအသက်တာကို ငြိမ်သက်ခြင်း အရှင်ထံ၌ အပ်နှံအရှုံးပေးသည်။ သူသည် တစ်ကမ္ဘာလုံး၌ရှိသော လူတို့၏ စိတ်နှလုံးကို တို့ထိနိုင်ရန်အတွက် သူ၏တေးဂီတကို ဆက်လက်၍ အသုံးပြုသည်။ ဝက်ဘ်ဆိုဒ်တစ်ခုက သူ့အား “သီချင်းပုံစံကောင်း၊ လျှပ်စစ်တေးဂီတနှင့် ဒရမ်တီးခြင်း စသည်တို့၌ ဆုများစွာ ချီးမြှင့်ခြင်း ခံရသော စွယ်စုံရ တေးဂီတသမားတစ်ယောက်” ဟု ဖော်ပြသည်။

သက်သေ ၇။ ဂင်ညာဂေါ့ဖ်ဒင်ကို – မိမိကိုယ်တိုင်သမ္မာတရားကို သိသည့် ကျောင်းဆရာ။

သင်သည် ဗလာဒီဗာစတော့မြို့မှ ၃၅ဝဝေးသည့် ရုရှားအရှေ့ပိုင်း၌ရှိသော ချူဂူယက်ကာအမည်ရှိ ရွာလေးတစ်ရွာကို သင်မကြားဖူးဘူး မဟုတ်လား။ ကျွန်တော် မအံ့ဩပါ။ ဧည့်သည်များ ရဲစခန်း၌ ဧည့်စာရင်း တိုင်ရသည့် ဤနယ်စွန်ရွာလေး၌ကျွန်တော်တွေ့ရှိသောအရာမှာ ဂင်ညာဂေါ့ဖ်ဒင်ကို၏ပြောင်းလဲခြင်း နောက်ကွယ်၌ ရှိသော အမှတ်တရ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်သည်။ ကွန်မြူနစ်ဝါဒအောက်၌ ကြီးပြင်းလာ၍ သမ္မာကျမ်းစာအုပ်ကို တစ်ခါမှမကိုင်ဘူးသောလူတစ်ယောက်သည် နောက်ဆုံး တွင် ထိုကျမ်း၏အစွမ်း တန်ခိုးက ပြောင်းလဲစေသည်။

ဂင်ညာသည် သူ၏ဇနီးလိုင်နာ၊ သားသမီးများနှင့်အတူ ဝေးလံသာ ရုရှား၏ နယ်တစ်နယ်ဖြစ်သည့် ပရီမိုရီ၌ နေထိုင်ကြကာ၊ ထိုဒေသရှိ စာသင်ကျောင်း၌ စာသင်ကာ ကျန်အချိန်များကို ခြံထဲ၌ အလုပ်လုပ်ခြင်းဖြင့် ကုန်လန်စေသည်။ – စီးပွားရေးပြန်လည်တည်ဆောက်ရေးသည် ကွန်မြူနစ်ဝါဒကို ပြောင်းလဲ ပြီး မကြာမီတစ်ရက်တွင် ဂင်ညာသည် ဈေးသို့သွားစဉ် ချိနဲ့နေသာစားပွဲတစ်ခု‌ ပေါ်၌ ကျမ်းစာအုပ်များကို ခင်းကျင်းနေသော လူတစ်ယောက်ကို သတိထား ၆ သမ္မာကျမ်းစာအုပ်အကြောင်းကို ကြားခဲ့သော်လည်း တစ်ခါမှမမြင်ဘူးပါ။ သူသည် ကျမ်းစာအုပ်ကို စပ်စပ်စုစုယူကြည့်သည်။ ထိုကျမ်းစာကိုဝယ်ရန် ပိုက်လံလုံလောက်စွာ ရှိသော်လည်း ကွန်မြူနစ်ဝါဒလက်အောက်၌ သမ္မာကျမ်းစာ အုပ်ကို ဝယ်ရန်မှာမူ မဖြစ်နိုင်ပါ။ ဤဆင်းရဲသာ ကျောင်းဆရာ၌လည်း ထိုသမ္မာကျမ်း စာအုပ်မရှိပါ။

ဂင်ညာ၏စိတ်ဝင်စားမှုကိုသမ္မာကျမ်းစာခင်းကျင်းပြသနေသောသာသနာပြုဆရာက‌ တွေ့သောအခါသူ့ကိုမနက်ဖြန်ပြန်လာပေးမယ်ဆိုရင်ကျမ်းစာတစ်အုပ်ယူသွားပါဟုပြောသောခါသဘောတူလိုက်သည်။ဂင်ညာသည်ထိုကျမ်းစာကိုဇနီးအားပြုပြီးနောက်ထိုင်ဖတ်တော့သည်။တစ်ညလုံးဖတ်သည်။အာရုံအလင်းသည့်အရှေ့ဘက်ကောင်းကင်ပြာကိုထိုးဖောက်လာသောအခါ၌ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာအလင်းသည်သူ၏စိတ်နှလုံးကိုထိုးဖောက်တော့သည်။သူသည်ဘုရားသခင်အကြောင်းကိုပို၍သိလိုသည်ဟုထိုအချိန်မှစ၍ဆုံးဖြတ်သည်။

နောက်တစ်နေ့တွင် ဂင်ညာသည် သာသနာပြုဆရာထံသို့ ပြန်လာပြီး ဤကျမ်းအကြောင်းနှင့် ကျွန်ုပ်တို့ကိုချစ်သည်ဟုပြောသောဘုရားသခင်၏အကြောင်းကို မည်သည့်နေရာ၌ ပို၍လေ့လာနိုင်မည်ကို မေးသည်။ သာသနာပြုဆရာက ယူကရိန်း နိုင်ငံရှိ ဒိုးနက်မြို့၌ရှိသော ခရစ်ယာန်ကျောင်းကို ပြောပြသည်။ ယနေ့တွင် သင်သည် ချူဂူယက်ကာမြို့နှင့် ဒိုးနက်အကြား မျဉ်းဖြောင့်တစ်ကြောင်းဖြင့် ဆက်သွယ်ရေး ဆွဲမည် ဆိုပါက စံတော်ချိန်စုစုပေါင်း(၁၁)မျိုးကိုဖြတ်ကျော်၍ မိုင်ထောင်ပေါင်းများစွာ ကျယ်ပြန့်လှသော ယခင်ဆိုဗီယက်ယူနီယံကို ဖြတ်ကျော်သွားကြောင်း သင်သိမည် ဖြစ်သည်။ ထိုခရစ်ယာန် ကျောင်းသို့ သွားမည်ဟု သူဆုံးဖြတ်ချက်ချကာ ရှစ်ရက်ရှစ်ည ကြာမည့်ခရီးရှည်အတွက် ရထားလက်မှတ်ဝယ်သည်။

နောက်ဆုံး ဒိုးနက်သို့ရောက်သောအခါ သူတို့မိသားစုသည် ထိုကျောင်းသို ခရီးဆက်သွားကြသည်။ ထိုကျောင်းသည် သူတို့၏ လျှောက်လွှာကို လက်မခံဘဲကျောင်းဆရာနှင့် မိသားစုကိုလည်း မလုပ်ဖြစ်မည်ဟု မထင်ကြပါ။ သို့သော် ထိုမိသားစု ကို ပြန်ပို့ရန် အခက်အခဲရှိသောကြောင့် ဂင်ညာကို ကျောင်းသားအဖြစ် လက်ခံလိုက်ရ သည်။ ထိုနေရာတွင် ကျွန်တော် ဂင်ညာမိသားစုကိုတွေ့စဉ် သူတို့၏ရိုးသားမှုနှင့် ၊ယေရှု၏အကြောင်းတရားအတွက် သူတို့၏ဆက်ကပ်မှုကို စိတ်ဝင်စားသည်။ သင်တန်း ပြီးစီးသွားသောအခါ ဂင်ညာနှင့် သူ၏မိသားစုတို့သည် အရှေ့ဖျားဒေသ၌ရှိသော အစွန်အဖျားဒေသသို့ပြန်သွားကာ ဧဝံဂေလိအသင်းတော် တစ်ပါးကို တည်ထောင်ကြသည်။

သူတို့၏အလုပ်သည် လွယ်ကူသောအလုပ် ဟုတ်ပါသလား။ မဟုတ်ပါ။ ကျွန်တော်သည် ထိုဒေသတွင်နေခဲ့ဖူးသောကြောင့် သူတို့၏ အခက်အခဲကို နားလည် သည်။ ပထမ-ကာယပိုင်းဆိုင်ရာ၌ အခက်အခဲ တွေ့ကြုံရသည်။ အခန်းသုံးခန်း ပါသော သစ်တုံးအိမ်၌ ကလေးငါးယောက်ကို ပျိုးထောင်ခြင်းကို သင်ပြုနိုင်မည်လား။ ထိုအိမ်နှင့် မီတာ(၃၀)ဝေးသောနေရာ၌ မြေကြီးထဲမှထွက်လာသော ရေပိုက်ခေါင်း တစ်လုံးရှိရာ ရေမခဲသောအခါ ရေအေးရသည်။ မှန်ကွဲတစ်ချပ်ကို နံရံပေါ်၌ ချိတ်ဆွဲ ထားရာ ထိုနေရာသည် မီးဖိုချောင်တစ်ဖြစ်လည်း ရေချိုးခန်းပင်ဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ နောက်၌ အညစ်အကြေးစွန့်သည့်နေရာမှာ ခေတ်မီ ပိုက်လုံးများမရှိ တဲစုတ် တဲငယ် လေးတစ်လုံးသာဖြစ်သည်။ ဆောင်းရာသီတွင် အပူချိန်သည် သုညအောက် ၅ဝဒီဂရီ စင်တီဂရိတ်ရှိ၍ နှင်းသည် တစ်မီတာလောက်ထူသည်။

ဂင်ညာနှင့်လိုင်နာတို့ စိုးရိမ်ကြောက်ရွံ့နေကြပါသလား။ အခိုက်အတန့် ခဏ ပင်လျှင် မစိုးရိမ်ကြပါ။ သူတို့သည် အရာရာကို အကောင်းမြင်ဝါဒဖြင့် ကြည့်တတ်ပြီး လိုအပ်သောနေရာတွင် အသင်းတော်တစ်ပါးကို တည်ထောင်ခွင့်ရသဖြင့် အလွန်ကျေနပ်ဝမ်းသာကြသည်။ နှစ်ဖက်ထက်သေဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော် သန်လျက်သည် ကျွန်တော်တို့၏ ဘဝဟောင်း အမှောင်ထုကြီးကို ဖြိုခွင်း၍ မျှော်လင့် ခြင်းနှင့်အသက်ကို ယူဆောင်လာသည်။

သက်သေ ၈၊ အီးဗွီရီ- သမ္မာတရားကိုတွေ့ရှိခဲ့သော ရိုးသားသည့် ဘုရားမဲ့သမား

ဘုရားမဲ့တရားမဲ့များထဲတွင် လူအမျိုးအစားများစွာရှိသည်ဟု ဆိုကြသည်။ သာမန်ဘုရားတရားမဲ့သူ (သူခိုးက ရဲကိုရှာသကဲ့သို့ သမ္မာတရားကိုရှာသောသူ)နှင့် ခေါင်းမာသောသူ (သမ္မာတရား နောက်ကွယ်၌ ပုန်းကွယ် သောသူ)နှင့် ရိုးသားသော ဘုရားတရားမဲ့သော သူများ(သမ္မာတရားနှင့် တွေ့ကြုံသောအခါ လက်ခံမည်သူများ) စသည်တို့ဖြစ်သည်။

ဂန္တဝင်ဘက်၌ ကျွမ်းကျင်သူ အီးတီရီဘူးကို ပင်ဂွင်းစာအုပ်တိုက်၏ ဂန္တဝင် စာစဉ်တွဲများထဲမှ ဟိုမား၏စာများကိုဘာသာပြန်သောသူအဖြစ် အထူးလူသိများသည်။ အချိန်အတော်ကြာ ဘုရားမဲ့တရားမဲ့ဖြစ်ခဲ့သော အီးဗီရီအေးအား ခရစ်ဝင်ကျမ်း များကို အသစ်တစ်ဖန်ဘာသာပြန်ရန် ပင်ဂွင်းစာအုပ်တိုက်၏အယ်ဒီတာက တောင်းဆို သည်။ ထိုအချိန်၌ အင်္ဂလီကန်အသင်းတော်တွင် အသင်းသားတစ်ယောက်ဖြစ်သူ သူ၏သား က“အဖေ ခရစ်ဝင်ကျမ်းလေးကျမ်းကို မည်သို့ပြုသည်ကို တွေ့မြင် ခြင်းသည် စိတ်ဝင်စားစရာဖြစ်မှာပါဘဲ၊ ထိုခရစ်ဝင်ကျမ်းလေးကျမ်းက မိမိဖခင်ကို မည်သို့ | ပြုမည်ကို မြင်ရမည်မှာ ပို၍ စိတ်ဝင်စားစရာဖြစ် မှာဘဲ”ဟုဆို၏။

မည်သည့်အရာများ ဖြစ်ပျက်လာမည်နည်း။ ရီဒူးက “ဒီအလုပ်လုပ်တဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့်ဆီ ပေးပို့လိုက်တဲ့ မကြာမီကမှ တွေ့ရှိတဲ့ ဂရိလက်ရေးစာမူကို ရေးသောသူတို့၏ စိတ်ဝိညာဉ်အတိုင်း ကျွန်တော် ခံယူလုပ်ဆောင်ပါသည်။ အဲဒီ စိတ်ခံယူချက်နှင့် ကျွန်တော် အသစ်အသစ်သောအရာများကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်” ဟု ရှင်းပြသည်။တစ်နှစ်အတွင်း သူလူငယ်ဘဝက စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာခဲ့သည့် ယုံကြည် ခြင်းကို သက်ဝင်ယုံကြည်လာသည်။ ထို့နောက် အမှန်တကယ်ပြောင်းလဲလာကာ အင်္ဂလိကန်အသင်းတော်သို့ အသင်းဝင်သည်။

ရေဒီယို၏ တွေ့ဆုံမေးမြန်းခြင်း အစီအစဉ်တွင် တီဘီဖိလစ်နှင့် ဆုံခဲ့ရာ သူက အရာအားလုံး သာလွန်ထူးခြားစွာ ရှင်သန်နေသည်ဟူသော စိတ်ခံစားမှုကို သင်ခံစားရပါသလား”ဟု မေးရာ ရီဒူးက “ကျွန်တော် နက်နက်နဲနဲ ခံစားရပါသည်။ ကျွန်တော့်အလုပ်က ကျွန်တော့်ကို ပြောင်းလဲစေတယ်။ ဤစကားလုံးများက လူသားနှင့် ဘုရားသခင့်သားတော်၏ တံဆိပ်ပါရှိသည်ဟု ကျွန်တော် မှတ်ယူသည်။ ၎င်းနောက် သူတို့ဟာလူ့ဝိညာဉ်၏ အခြေခံ သတ်မှတ်ချက်ဖြစ်ကြသည်”ဟုဆို၏။

သက်သေ ၉။ အလက်ဇန္ဒာထာလ်ဟဲနစ်ထင်နှင့် ဗတ္တိဇံဆရာ အလိုရှားထံမှ သူသင်ယူသိရှိသည့်အရာ

အိုင်ဘေးရီးယန်းဂူတစ်၌ ရှိနေချိန်တွင် နိုင်ငံအစိုးရနှင့် ဝါဒကွဲသာ ရုရှားလူမျိုး အလက်ဇန္ဒာဆောလ်ဟဲနစ်ဆင်၏ စိတ်နှလုံးကို ပြောင်းလဲလာရန် စကားပြောသော နှစ်ခြင်းဆရာအလိုရှားဟုခေါ်သော အကျဉ်းသား တစ်ယောက်၏ အသက်တာကို စကားပြောသောအရာမှာ နှုတ်ကပတ်တော် တန်ခိုးပင်ဖြစ်သည်။

“အိုင်ဗင်ဒင် နစ်ဆာဗစ်၏ တစ်ရက်တာဘဝ” ဟူသော စာအုပ်တွင် ညစ်ညမ်း ပုပ်သိုးသော အစားအစာများအကြားရှိ အခြားထောင်သားများနှင့် သူ၏ဝမ်းမြောက် ရွှင်လန်းရခြင်း၊ ညီအစ်ကိုလို ချစ်ခြင်း စသည်တို့၏ ခြားနားပုံကို ဆာလ်ဟဲနစ်ဆင်က ပြောပြသည်။

ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်ညတွင်သူ၏အိပ်စင်၌အိပ်သာအခါအိတ်ထဲမှခေါက်ထားသောစာရွက်ငယ်ကိုထုတ်ပြီးစာရွက်ပေါ်ရေးထားသောအရာကိုဆင်ခြင်သုံးသပ်သည်။ထိုအရာသည်မည်သည့်အရာနည်း။သူ၏ဇနီးထံမှလာသောစာလား။မည်သို့လွန်မြောက်ရမည်ကိုစဉ်းစားခြင်းလား။မဟုတ်ပါ။ခရစ်ဝင်ကျမ်းများမှနှုတ်ကပတ်တော်များဖြစ်သည်။သူ၏အပေါ်အိပ်စင်တွင်အိပ်သောသူမှာစိတ်ကြေကွဲသောသူ၊နာကြည်းသောသူ၊အမျက်ပြင်းထန်သောသူအဖြစ်မှခင်မင်သောသူ၊မေတ္တာထားသောသူ၊ခင်မင်သောသူအဖြစ်သို့ပြောင်းလဲလာသည်။ဤလူ၌တွေ့ရှိသောအရာကိုဆိုလ်ဇင်နစ်ဆင်သည်မမေးနိုင်တော့ပါ။သူ၏လွတ်မြောက်မှုအတွက်ဘုရားသခင်ကိုကျေးဇူးတင်သည်။သူလွတ်လာသောကြောင့်ကျေးဇူးတင်ခြင်းမဟုတ်ဘဲထိုထောင်သို့စေလွှတ်ခြင်းခံရသောကြောင့်သာဖြစ်သည်။

သက်သေ ၁၀ = ဂလင်ချိန်ဘစ်- သူ့၏အသေခံခြင်းမှထွက်လာသော အသီး အပွင့်ကို မြင်မသွားသာသူ

ဂလင်ချမ်းဗားစ်သည် ငယ်ရွယ်စဉ်အချိန်တွင် သူ့အား ဘုရားသခင်သည် သာသနာပြုခြင်းအားဖြင့် အမှုတော်ဆောင်ရန် စကားပြောသည်ဟု စိတ်ထဲ၌ ခံစား သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ဂလင်ချိန်ဘာစ်သည် သူ၏ဝါသနာဖြစ်သောစွန့်စားခြင်းနှင့် ထာဝရဘုရား၏အမှုတော်ဆောင် လိုသောစိတ်ကို ပေါင်း၍ သွားရန်ပြင်ဆင်သည်။

ထောက်ပံ့ကြေးအတွက် ငွေကို ကောက်ခံသည်။ (သာသနာပြုဆရာအများစုသည် သူတို့ထောက်ပံ့ ကြေးအတွက် ငွေကောက်ခံကြသည့်အကြောင်းမှာ ၎င်းမပါလျှင် အလုပ်လုပ်၍မရသောကြောင့်ဖြစ်သည်)။ သူသည် ကာကွယ်ဆေး အမျိုးမျိုးကို ရရှိပြီး၊ အိတ်တို့မှာလည်း ပြည့်နေသောကြောင့် သူ့အတွက် နှစ်အတန်ကြာ ခံမည်ဟု မျှော်လင့် ရသည်။ မျက်ရည်များကျလျက် နှုတ်ဆက်စကားများ ပြောကြသည်။ နောက်ဆုံး

အီကွေဒေါနိုင်ငံ၏ လှပသာယာသည့် ကွီတိုရှိ အန်ဒီးစ်အလယ်၌ တည်ရှိသော ခရစ်ယာန်ရေဒီယိုအသံလွှင့်ရုံ HCJB ၌ အမှုတော်ဆောင်ရန် ထွက်လာ သည်။

မည်သို့ဖြစ်သွားသည်ကို ကျွန်တော်တို့မသိရတော့ပါ။ သို့သော် သူစီးသည် ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးဘက်၌ အသုံးပြုသည့် လေယာဉ်သည် ပျက်ကျပြီး အသက်ရှင် သည့်လူမရှိဟူ၍ ကျွန်တော်တို့ သိရှိရသည်။ ထူးဆန်းသည်မှာ ဂလင်သည် မီယာမီသို့ ထွက်မသွားမီ ခရီးသွားပိုစတာ ပေါ်တွင် သူ၏မိခင်သိစေရန် စာလုံးကြီးကြီးဖြင့် “Why” ဟူ၍ ရေးထားသည်။ ၎င်းသည် သားသေဆုံးပြီးနောက် မိခင်၏စိတ်နှလုံးကို တောက်လောင်စေသည့် စကားလုံးဖြစ်သည်။ သူမသည် စိတ်နှလုံးထဲမှနေ၍ “ဘုရားသခင် အဘယ့်ကြောင့် လုပ်ရသနည်း၊ ကိုယ်တော်ရွေးကောက်ထားသည်သူ အပေါ် အဘယ့်ကြောင့် ဤသို့ဖြစ်နိုင်ပါသနည်း၊ လိုအပ်သောလူမျိုးများထံ၌ ကိုယ်တော်၏နှုတ်ကပတ်တော် မပြောမရသေး ဘူး”ဟူ၍ ဟစ်ကြွေးသည်။

လျင်မြန်စွာ နှစ်များကုန်လွန်သွားသည်။ ဧည့်သည်တစ်ယောက်က ဂလင် မိခင်၏ အိမ်တံခါးကိုခေါက်ပြီး ကိုလံဘီယာတွင် သာသနာပြုဆရာအဖြစ် အမှုတော် ထမ်းရွက်ကြောင်း၊ မိမိကိုယ်ကိုမိတ်ဆက်သည်။ သူမသည် စိတ်ကူးယဉ်သည်ထက် ပို၍ထူးဆန်းသော ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကို ပြောပြ သည်။

ဧဝံဂေလိသတင်းကောင်း မကြားရသေးသည့် ဝေလံခေါင်ပါးသည့် ကိုလံ ဘီယာ၏ ရွာတစ်ရွာသို့ ရောက်သွားသောအခါမှာ ထိုရွာ၌ ယုံကြည်သူများရှိနေသည်။ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ရန် စည်းဝေးကြသည်ကိုမြင်သောအခါ သာသနာပြုဆရာ အလွန် အံ့သြသွားသည်။ “မည်သူ လာပြီး ဧဝံဂေလိသတင်းကောင်း ဟောပြောသွားသလဲ”ဟု မေးသည်။

ယောက်ျားတစ်ယောက်က “ဤနေရာသို့ ပထမဆုံးလာသော သူမှာ ခင်ဗျား ပါပဲ”ဟုဖြေသည်။ ထို့နောက် သူဆက်လက်ရှင်းပြသည်။ နှစ်အတော်ကြာ ကုန်လွန် ခဲ့သောအချိန်တွင် သူသည် တစ်နေ့တောထဲသို့ အမဲလိုက်နေစဉ် “ဤသေတ္တာ”ကိုတွေ့ရှိသည်ဟု သာသနာပြုဆရာမအား သေတ္တာတစ်လုံးပြသည်။ “တော်တော်လေး မီးလောင်ကျွမ်းသွားတယ်၊ သို့သော် သမ္မာကျမ်းစာဟုခေါ်သည့် စာအုပ်တစ်အုပ်ရှိ တယ်။ ကျွန်တော်တို့က ထိုစာအုပ်ဖတ်ပြီး ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ကြတယ်။

သတင်းကောင်းကို ထိုနည်းအားဖြင့် ရရှိကြပါတယ်”ဟုဆို၏။ ထိုသာသနာပြု ဆရာမသည် အနည်းငယ် မီးလောင်သည့် စပိန်သမ္မာကျမ်းစာအုပ် တစ်အုပ်ကို ကြည့်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာကိုဖွင့်ပြီး ကိုလံဘီယာနှင့် အီကွေဒေါနိုင်ငံရှိ အင်ဒီယန်း လူမျိုးတို့ထံ၌ တရားဟောရန် အခွင့်မရခဲ့သည့် ဂလင်ချိန်ဘာစ်၏လိပ်စာကို ဖတ်ပြ သည်။ ယူအက်စ်သို့ သူမပြန်သွားသောအခါ ဂလင်၏မိခင်ထံ ရှေးဦးစွာ ဝေငှပြီး ယခု သင်ဖတ်သည့်အတိုင်း ဆက်လက်၍ ဝေငှသွားသည်။

ဟိုရှေးရှေးအချိန်၌ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူမျိုးတို့အား ကတိတစ်ခုကို ပေးသည်။ ထိုကတိတော်မှာ ကျွန်တော်တို့ နောက်ကြောင်းကို ပြန်၍ သုံးသပ်ခြင်း အားဖြင့်သာ နားလည်နိုင်မည့်အရာဖြစ်သည်။

မိုယ်ရေနှင့်မိုယ်ပွင့်တို့သည် မိုယ်ကောင်းကင်မှဆင်းသက်၍နောက်တဖန် မပြန်၊မြေသည်မျိုးစေ့ ကြဲသောသူအားမျိုးစေ့ကို၎င်း၊ အစာစားသောသူအား အစာကို၎င်း ပေးမည်အကြောင်း မြေကို စိုစေသဖြင့် အပင်အပေါက်စေ၍ အသီးကို သီးစေသကဲ့သို့၊ – ထိုအတူ ငါ၏နှုတ်ကပတ်စကားသည် ဖြစ်လိမ့် မည်။ အကျိုးမရှိဘဲ ငါ့ထံသို့မပြန်ရ။ ငါ့အလိုကိုပြည့်စုံစေမည်။ ငါစေခိုင်းသောအမှု၌ အောင် လိမ့်မည်။(ဟေရှာယ၊၅၅၁ဝ-၁၁)ဟုကိုယ်တော် မိန့်တော်မူ၏။

ဂလင်၏သမ္မာကျမ်းစာသည်လည်း လူများစွာတို့သည် သမ္မာကျမ်းစာကို အမှတ်မထင်တွေ့ရှိပြီး ဖတ်ရှုရာမှ အသက်တာပြောင်းလဲလာသည့် ပုံစံများထဲမှ တစ်ခု အပါအဝင်ဖြစ်သည်။ တချို့မှာ စာရွက်အပိုင်းအစ တစ်ခု၌ ရေးထားသော ကျမ်းပိုဒ် အနည်းငယ်ကိုတွေ့ရုံဖြင့် အသက်တာ ပြောင်းလဲလာသည်။ မျှော်လင့်စရာမဲ့သော အခြေအနေမှ မျှော်လင့်ခြင်းကို ယူဆောင်လာသည့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ် တော်သည် စိတ်ကူးယဉ်မှုထက်ပို၍ ဆန်းကျယ်သည်။

သက်သေ ၁၁။ ဘိန်းဖန်- ဗီယက်နမ်အကျဉ်းထောင်၌ စိတ်ငြိမ်းချမ်းမှုကို တွေ့ရှိ သာလူ။

ရာဗီဇာခရိ၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိစာအုပ်ဖြစ်သော “အရှေ့မှအနောက်သို့လမ်းလျှောက် ခြင်း” စာအုပ်တွင် ကြာရှည်စွာ သိမ်းထားသည့် မှတ်သားဖွယ်ကောင်းသည့် အကြောင်းအရာတစ်ခုကို ကျွန်တော် ပြောပြမည်။ ။

၁၉၇၁ခုနှစ်တွင် တရုတ်ပြည်သို့ ပရက်စ်ဘတ်တီးရီးယန်းအသင်း၏ သာသနာပြုအဖြစ် သွားရောက်ခဲ့သည့် ယောနသန်ဂိုဖော်၏ဆွေစဉ် မျိုးဆက်မှ နာမည်ကျော်ကြားသော ရုသ်ဂျက်ဖရီက ရာဗီဇာခရိဟုခေါ်သော လူငယ်ဧဝံဂေလိ ဆရာတစ်ယောက်သည် စစ်ဒဏ်ကြောင့် ပျက်စီးသွားသည့် ဗီယက်နမ်သို့ သွားရန် စဉ်းစားသည်ဟု အခိုင်အမာပြောသည်။ ဇာခရိ၏လိုအပ်သောငွေကြေးများသည် စာတိုက်မှနေ၍ ချက်လက်မှတ် တစ်ခုဖြင့် “ဘုရားသခင် ကောင်းချီးပေးပါစေ”ဟူသော စာသားကလေးနှင့်အတူ ရောက်လာသောအခါ ထိုဖိတ်ခေါ်ချက်အား အံ့အားသင့်ပြီး မငြင်းနိုင်ပါ။

ဗီယက်နမ်သို့ ဇာခရိ ရောက်သောအခါ ကြောက်ရွံ့ခြင်းနှင့် အိမ်လွမ်းနာကျ သည့်စိတ်ကို တွန်းလှန်တိုက်ခိုက်ရသည်။ မကြာမီ ဝေးလံသောဒေသများမှ တရားဟောရန် ဖိတ်ခေါ်မှုများရှိလာရာ ၁ရနှစ်သာ ရှိသေးသောဟိန်းဟန်ကို သူ၏ဒရိုင်ဘာနှင့် စကားပြန်အဖြစ် ခန့်အပ်သည်။ ဟိန်းဖန်၏မော်တော်ဆိုင်ကယ်နောက်တွင် ထိုင်ရင်း | ရာဗီနှင့် လူငယ်လေးသည် တစ်ရွာဝင်တစ်ရွာထွက် သွားခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် ဧဝံဂေလိတရား ဟောပြောသက်သေခံရင်းနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်အကြား၌ ချစ်ခြင်း မေတ္တာနှင့် မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုသည် တိုးပွားလာသည်။ မိုင်

လအနည်းငယ်ကြားပြီးနောက် ဇာခရိသည် အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုသို့ ပြန်သွားခဲ့သည်။ စစ်ပွဲကြီး၏ဖျက်ဆီးမှုကြောင့် သူသည် သူနှင့်အတူ အမှုတော် လုပ်ငန်းလုပ်ခဲ့သည့် လူငယ်နှင့် အဆက်အသွယ် လုံးဝ ပြတ်တောက်သွားသည်။

အနှစ်(၃၀)ခန့်ကြာပြီး ယခုတွင် ဇာခရိသည် ဆံပင်ဖြူနေပြီး ကင်းဘရစ် ၊ ပါမောက္ခစီအက်စ်လူးဝစ်၏ တစ်ကမ္ဘာလုံးနှင့်ဆိုင်သောလုပ်ငန်းကို ဆက်ခံလုပ်ဆောင် နေသည်။ ဖုန်းခေါ်သံမြည်နေချိန်တွင် သူသည် သွန်သင်ပို့ချရန်အတွက် ဗန်မေတ္၌ ၂ ရောက်နေသည်။ ဖုန်းခေါ်သောသူက “ညီအစ်ကို ရာဗီ ဟုခေါ်၏။ ရာဗီသည် နှစ်ပေါင်း များစွာ မကြားရသည့် အသံကို ချက်ချင်းမှတ်မိသည်။

ဗီယက်နမ်ကျဆုံးပြီးနောက် ဟိန်းဖန်မှာ ဗီယက်နမ်ကောင်တို့က စီအိုင်အေ နှင့်အတူ အလုပ်လုပ်သည်ဟု စွပ်စွဲကာ အဖမ်းခံရပြီး ထောင်ချခံရသည်။ သူ့ကို ဖမ်းဆီးသောသူတို့၏ အယူအဆသစ်ကို လက်ခံရန် အတင်းအဓမ္မ စေခိုင်းခြင်းကို ခံရသည်။ သူ၏ကျမ်းစာအုပ်ကို ယူသွားကြ သည်။ “သင်သည် လှည့်စားခံရပြီး ဘုရားမရှိပါ။ သင်သည် အမေရိကန် အရင်းရှင်ဝါဒ၏ သားကောင်ဖြစ်နေပြီ”ဟု တစ်နာရီပြီးတစ်နာရီ၊ တစ်ရက်ပြီးတက်ရက် တရစပ်တိုက်ခိုက်မှုကို ခံရသည်။

နောက်ဆုံးတွင် ဟိန်းဖန်သည် “သူတို့မှန်ကောင်းမှန်နိုင်သည်။ ဘုရားမရှိဘဲ နေကောင်းနေနိုင်သည်”ဟု စဉ်းစားကာ သူ၏ယုံကြည်ခြင်းမှ ထွက်သွားရန် ဆုံးဖြတ် ချက်ချသည်။ “ငါသည် ဘုရားသခင်နှင့် အဆက်ဖြတ်လိုက်ပြီ။ နံနက် နိုးလာသောအခါ ဘုရားသခင်မရှိတော့ပါ။ ဆုတောင်းခြင်းမရှိတော့ပါ”ဟု ဆို၏။

နောက်တစ်နေ့နံနက်တွင် ဟိန်းဖန်အား အရာရှိနေအိမ်တွင် အိမ်သာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန် စေလွှတ်ခြင်းခံရသည်။ ထိုအလုပ်မှာ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ် အကောင်းဆုံး၊ ရှက်စရာကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ ယင်ကောင်များ လွတ်လပ်စွာ ပျံသန်း၍ အညစ်အကြေးများမှာ အနံ့ဆိုးလှသည်။ ဟိန်းဖန်၏ နောက်ဆုံးအလုပ်မှာလူ၏မစင်နှင့် ညစ်ပေနေသည့် စက္ကူနှင့်ပြည့်သော အမှိုက်ပုံကို ရှင်းလင်းရန်ဖြစ်သည်။ ထိုအမှိုက် ပုံကို မရှင်းလင်းမီ စာရွက်တစ်ရွက်ကို ဂရုပြုမိသည်။ သူအချိန်ကြာကြာမတွေ့မြင် ခဲ့သည့် အင်္ဂလိပ်စကားလုံးများ ထိုစက္ကူ၌ ရေးထားသည်။

ဟိန်းဖန်သည် ထိုစက္ကူကို သတ္တိကြီးစွာကောက်၍ အညစ်အကြေးများကို ဆေးကြောပြီး ဝှက်ထားသည်။ ထိုည အခြားလူများ အိပ်မောကျချိန်တွင် စာရွက်ကို အိတ်ထဲမှထုတ်လိုက်သည်။ စာရွက်၏အပေါ်ညာဘက်အစွန်တွင် “ရောမ၊၈”ဟူသော စကားလုံးကို မြင်သည်။ ၎င်းသည် သမ္မာကျမ်းစာထဲမှ ဖြစ်သည်။ “ဘုရားသခင်ကို ချစ်သောသူတည်းဟူသော ကြံစည်တော်မူသည့်အတိုင် ခေါ်တော်မူသောသူတို့၏ အကျိုးကို ခပ်သိမ်းသောအရာတို့သည် တညီတညွတ်တည်း ပြုစုကြသည်ကို ငါတို့ သိကြ၏”စသော သူနှင့်ရင်းနှီးသည့် စကားလုံးများကို စူးစိုက်၍ကြည့်မိသည်။ သူဆက် ဖတ်သောအခါ သူတွေ့ရှိသည့်အရာက သူ့ကို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားစေကာ မျက်ရည် လျှံထွက်လာပြီး မျက်လုံးများ မှုန်ဝါးလာသည်။ ။

နောက်တစ်နေ့နံနက်တွင် သူသည် အိမ်သာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန် အရာရှိထံ ခွင့်တောင်းရာ အရာရှိသည် အံ့အားသင့်ပြီး ခွင့်ပြုလိုက်သည်။ အရာရှိသည် သူ့အားရူးသွားပြီဟု ထင်မှတ်သည်။ ဤအလုပ်ကို မိမိဆန္ဒ အလျောက်လုပ်မည့်သူ တစ်ယောက်မျှမရှိပါ။ အရာရှိက “မင်းကို မရပ်ခိုင်း မချင်း၊ နေ့တိုင်း သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရမယ်”ဟုဆို၏။

နောက်နေ့ရက်များတွင် ဟိန်းဖန်သည် အိမ်သာစက္ကူမှ စာရွက်များကို ဆွဲကာ သေချာစုဆောင်းသည်။ ဟိန်းဖန်သည် စာရွက်များကို အတတ်နိုင်ဆုံး သန့်ရှင်းရေးပြုလုပ်ပြီး လွတ်လပ်စွာ ဖတ်ရှုနိုင်သည့် ညအချိန်တွင် ၎င်းတို့ကို လေ့လာ သည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို ရာဗီ ပြန်ပြောပြရာ၌ “သူသည် ရောမဩဝါဒစာနှင့်တကွ ကျမ်းစာအုပ်၏အခြားသောကျမ်းများမှ စာမျက်နှာများအား စုဆောင်းခြင်းကို အဆုံး သတ်လိုက်သည်။ ထူးဆန်းသောအရာတစ်ခုဟုသာ ပြောပြနိုင်သည့် အဖြစ်အပျက် များထဲတွင် ဟိန်းဖန်သည် ဗီယက်နမ်မှ လွတ်မြောက်လာကာ နောက်ဆုံးတွင် အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုသို့ ရောက်သွားသည်။ ဘုရားသခင်သည်သာလျှင် ကျွန်တော်ပြောပြသည့်အခြေအနေတို့ကို အချိန်ကိုက် အမိန့်ပေးနိုင် သည်။

အနှစ်ချုပ်

လူတို့၏အသက်တာကို ပိုကောင်းအောင် ပြောင်းလဲစေရာ၌ သမ္မာ ကျမ်းစာသည် အတုမရှိပါ။ သိပ္ပံပညာဆိုင်ရာရေးသည့် စာအုပ်များနှင့် နည်းပညာ စာအုပ်များကို ကျွန်တော် ဖတ်ရှုသောအခါကျွန်တော်၏ စိတ်သည် ဘုရားသခင် ဘက်သို့ ဆွဲခေါ်ခြင်းခံရသည်” ဟူ၍ တစ်စုံတစ်ယောက် ပြောသည်ကို ကြားဖူးပါ သလား။ သို့မဟုတ် “အတွေးအခေါ်နှင့် သမိုင်းဘာသာရပ်တို့ကို ကျွန်တော် စတင်လေ့လာ သောအခါ ကျွန်တော် ပြောင်းလဲပြီ။ ကျွန်တော်၏အသက်တာကို ခရစ်ယာန်လုပ်ငန်းအတွက် ပေးသည်” ဟုပြောသောသူ တစ်စုံတစ်ဦးကို ကြားဖူးပါ။ သလား။

သတင်းစာတစ်စောင်တွင် လူတို့အား “သင်တို့ဖတ်ဖူးသည့် စာအုပ်များ အနက် မည်သည့်စာအုပ်သည် ဆွဲဆောင်မှုအရှိဆုံးဖြစ်ပါ သနည်းဟု မေးရာသာစာအုပ်များထက် သမ္မာကျမ်းစာဖြစ်သည်”ဟု ပြန်ဖြေ ကြသည်။တစ်‌ ယောက်‌‌ေသာသူကတစ်စုံတစ်ယောက် က ကျွန်တော် နားလည်နိုင်သည့် ဘာသာစကားနှင့်ရေးသော ကျမ်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကို လက်ဆောင်ပေးသောအ ကျွန်တော့်အသက်တာနှင့် အသက်(၇)နှစ် အရွယ်ရှိသော ကျွန်တော့်သား၏ အသက်တာဟာ ပြောင်းလဲသွားသည်”ဟု ပြန်ဖြေသည်။ အခြားသူက အောက်ပါ အတိုင်း သက်သေခံသည်။

သမ္မာကျမ်းစာအုပ်ကို မဖတ်လိုသောကြောင့် စာအုပ်စင်ပေါ်မှာ ဖုံအလိမ်း လိမ်းတက်နေသည်။ တစ်နေ့ အဘယ့်ကြောင့် ထိုကျမ်းစာအုပ်ကိုကောက်ယူ၍အပြင်းအထန်ဖတ်ခဲ့မိသည်ကိုယနေ့အထိမသိနိုင်သေးပါ။ ခရစ်ယာန်များဟာ ယေရှု၏စစ်မှန်သော အရာများကိုသာပြောကြောင်း စဉ်းစားမိသည်။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်တော့်ကို မည်သည့်အရာ ပြောကြောင်း ပို၍သိသင့်သည်။ ကျွန်တော်သည် ကျမ်းစာကို အသိပညာ တိုးပွားရန်အတွက်သာ ဖတ်ရှုသည်။ သို့သော် အံ့ဩဖွယ်သော ထိုနေ့ အဖြစ်အပျက်မှာ ကျွန်တော်သည် ကျမ်းစာထဲ၌ရှိသော စကားလုံးများကို ကျွန်တော့် စိတ်နှလုံးနှင့် စိတ်ဝိညာဉ်မှ နားလည်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်သည် ကျွန်တော့်အသက်တာ ထူးခြားလာသည့်နေ့၏ အစဖြစ်သည်။ )

သင်သည်ဘုရားသခင်နှင့်အဆက်အသွယ်လုပ်ပုံကိုပြောပြသည့်ဤကျမ်းစာကိုအပူတပြင်းလေ့လာဖတ်ရှုခြင်းမပြုသေးပါကသင်အစပြုသင့်ပါပြီ။ကျမ်းစာသည်ဝိညာဉ်ရေးရာနှင့်လောကမုန်တိုင်းဆင်းရဲဒုက္ခပြဿနာများ၏ခြားနားမှုကိုပြုနိုင်သည်။ဟေဗြဲသြဝါဒစာရေးသောသူကနှုတ်ကပတ်တော်ကို “မြဲမြံခိုင်ခံ့သောစိတ်နှလုံး၏ကျောက်ဆူး”ဟုဖော်ပြသည်(ဟေဗြဲ၊၆း၁၉)။

သမ္မာကျမ်းစာပြောသောအရာကို လက်ခံခြင်းသည် မမှန်ကန်သောအရာ တစ်ခုကို ယုံကြည်ရန် ကြိုးစားခြင်းမဟုတ်ပါ။ အသက်နှင့် ပတ်သက်၍လည်းကောင်း၊ သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ပတ်သက် ၍လည်းကောင်း ကျွန်တော်တို့အတွက် ကိုယ်တော်၏ စိုးရိမ်ပူပန်ပေးမှုနှင့် ပတ်သက်၍သော်လည်းကောင်း ရေးထားသောအရာတို့ကို ဟုတ်ကြောင်း ဝန်ခံခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအရာကို မသိခြင်းသည် မသိနားမလည်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

ဘုရားသခင်နတ်ကပတ်တော်၏ ကတိတော်များနှင့် သင့်နာမည် ယှဉ်တွဲရှိနေသည်ကို သိခြင်းက ကြီးမားသောစိတ်ချမ်းသာမှုဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မလွဲ မရှောင်သာ အခက်အခဲပြဿနာများကိုသင်တွေ့ကြုံ ရင်ဆိုင်သောအခါ ဘုရားသခင်သည် သင်၏လိုအပ်မှုအတွက် မပြောင်းလဲသော်လည်း သတိနှင့် သင့်ကို အစဉ်စောင့်ကြည့် နေသည်ကို သိရှိပါ။ ဤစိတ်ချမှုရသော အာမခံချက်ကို သမ္မာကျမ်းစာ၌သာ တွေ့ရ သည်။ “အခြားတောင်းဆိုစရာမရှိ” (No other plea)။ (၁၉)ရာစုနှစ်ကလီဒီ၊ အိပ်ချ်။ အက်မတ်ရေးသောဓမ္မသီချင်း “အခြားတောင်းဆိုစရာမရှိ”မှစာပိုဒ် တစ်ပိုဒ်တွင်ဤသို့ တွေ့ရသည်။

“ကျွန်ုပ်၏စိတ်သည် နှုတ်ကပတ်တော်၌ အမှီပြုသည် ကယ်တင်ရှင်၏ နာမတော်အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၊ အသွေးတော်အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရ ငြင်းခုံစရာမရှိ၊ အခြားတောင်းဆိုစရာမရှိယေရှုအသေခံ၊ ကျွန်ုပ်အတွက် အသေခံခြင်းလုံလောက်နေ”

တစ်ဖန် စဉ်းစားပါ။ ဆွေးနွေးပါ

တချို့သောသူတို့သည် သမ္မာကျမ်းစာ မယူရန် ကန့်သတ် ထားသော တိုင်းပြည်များသို့ သမ္မာကျမ်းစာယူသွားခြင်းကြောင့် ထောင်ချခံရခြင်း၊ အသက်ကိုပင် စွန့်ရခြင်းသည် အဘယ့် ကြောင့် ဖြစ်မည်ဟု သင်ယူဆပါသနည်း။
အီး၊ဗွီ၊ လီယိုက သမ္မာကျမ်းစာကို လူ့ဝိညာဉ်၏ “မင်္ဂနှာချာတာ”ဟုခေါ်သည်။ ထိုစကားသည် မည်သို့ဆိုလိုသည်ဟု သင် ယူဆ ပါသနည်း။
ဘုရားသခင်၏အကြောင်းကိုသင်ရာ၌ ထူးခြားသော ပြောင်းလဲခြင်းရှိသည့် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ပြောပြပါ။
ယေရှုသည် သင်၏အသက်တာကို မည်သို့ပြောင်းလဲပေးသနည်း။

အခန်း (ရှစ်)

မသေချာမရေရာခြင်း၏ ဆိုလိုချက်များ

The Implications of Uncertainty

မသေနိုင်သောစာအုပ်သည်ကြီးမားသောအန္တရာယ်သုံးခုကိုကျော်ဖြတ်ရသည်။ မိတ်ဆွေများကလျစ်လျူရှုခြင်း၊ မှားယွင်းသောဝါဒကိုတည်ဆောက်ခြင်းနှင့် မိမိကိုမုန်းတီးသောသူတို့၏ရန်လုပ်ခြင်းတို့ဖြစ်သည်။

အိုက်ဇက်တေလာ ၁၉၁၁ခုနှစ်တွင် သူခိုးတို့သည် ပဲရစ်မြို့၊ လိုဗီယာအရပ်ရှိ ခမ်းနားထည်ဝါ သည့် ပန်းချီပြခန်းကို ဖောက်ထွင်းကြရာကမ္ဘာ့သမိုင်းတွင် အထင်ရှားဆုံးဖြစ်သော လီယိုနာဒိုဒါဗင်စီ၏ မိုနာလီဇာပန်းချီကားကို ခိုးယူသွားကြသည်။ ထိုသူခိုးများသည် မကြိုက်မနှစ်သက်ပါဟု ပြော၍ မရနိုင်ပါ။ ထိုလက်ရာ ပြောင်မြောက်လှသော ပန်းချီ ကားကို ပျောက်ဆုံးပြီး (၂)နှစ်အတွင်းတွင် ထိုပန်းချီကားကို ကြည့်ရှုရန် လာရောက် သူထက် ပျောက်ဆုံးပြီးနောက် လစ်ဟာသောနေရာကို လာရောက်ကြည့်ရှုသူသည် လွန်ခဲ့သော(၁၂)နှစ်ကထက် ပို၍များပြားသည်။ စဉ်းစားကြည့်ပါ။ လူတို့သည် မရှိသော အရာကို ကြည့်ရန် လာကြသည်။

ကွန်မြူနစ်ဝါဒအောက်တွင် Muscovites တို့က သမ္မာကျမ်းစာ တစ်အုပ်ကို ဝယ်ယူနိုင်ရန် အခွင့်အရေးကို (၇၃)နှစ်လုံးလုံးငြင်းပယ်ခဲ့သည်မှာ မထူးဆန်းပါ။ သတင်းအာဘော်တစ်ခုက “နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာကပင် လူများစွာတို့၏အကျိုးကို ဖြစ်စေသည့် ထိုကျမ်းစာကို လူများက လေ့လာဖတ်ရှုရမည့်အခွင့်အရေး မရကြရှာကြ သည်မှာ သဘာဝပင်ဖြစ်သည်”ဟူ၍ ရေးထားသည်။

ကျွန်တော်တို့သည် ကျမ်းစာကို ရရှိရန်မည်မျှ စဉ်းစားဖူးပါသနည်း။ ကျွန်တော် တုသည်ကျန်းမာကြသောအခါ ကျွန်တော်တို့ သွေးလည်ပတ်မှု၊ ခြေလက်လှုပ်ရှားမှုနှင့်

အာရုံ ကောင်းမွန်ခြင်းတို့ကို မစဉ်းစားမိကြပါ။ ဖျားနာခြင်းဝေဒနာကို ခံစား CY ဆုံးရှုံးသွားသည့်အရာကို ပြန်လည်ရရှိရန် အလွန်ဆန္ဒပြင်းပြကြသည်။

ကျွန်တော်တို့အသက်တာမှာ အမဲစက်တစ်ခု စွန်းထင်လာသောအခါ ကျွန်တော်တို့သည် ဆုံးရှုံးသွားသော အသက်တာ၏ဖြူစင်ခြင်း တန်ဖိုးကို စတင် သဘောပေါက်လာကြသည်။ ထိုအမဲစက်က ကြီးစိုးလာသည်။

သင်အပါအဝင် လူများစွာ၏ အမဲစက်မှာ မသေချာမရေမရာဖြစ်ခြင်း၊ မိမိကိုယ်ကို မသိခြင်း၊ မည်သည့်နေရာသို့သွားနေသည်ကိုမသိခြင်း၊ ဘဝ၏တန်ဖိုးကို နားမလည်ခြင်းစသည်တို့ ဖြစ်သည်။ စီအက်စ်လူးဝစ်က တစ်ခါက သမုဒ္ဒရာပြင်ပေါ်ရှိ သင်္ဘောတစ်စင်း၏ ပုံပမာကို အသုံးပြု၍ မေးခွန်းသုံးခုကို ရင်ဆိုင်ရမည်ဟု ပြောသည်။ ပထမ- သင်္ဘောကို မနစ်မြုပ်စေရန် မည်သို့ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရမည်နည်း၊ ဒုတိယ၊ အခြားသင်္ဘောများနှင့် မတိုက်မိစေရန် မည်သို့ကာကွယ်ရမည်နည်း။နောက်ဆုံး ပို၍အရေးကြီးသောမေးခွန်းမှာ “အဘယ့်ကြောင့် ထိုနေရာသို့ လာရပါ သနည်း”ဟု ဆို၏။ ဘဝ၏အဖြေကို သိပ္ပံပညာ၊ ဒဿနပညာတို့ကို လေ့လာခြင်း အားဖြင့် တွေ့ရှိမည်မဟုတ်ပါ။ သို့သော်လည်း မရေရာ မသေချာသော မှောင်မိုက် ကြီးထဲမှ လွတ်မြောက်စေသည့် ပေါင်းကူးတံတားတစ်ခုဖြစ်သော ဤကျမ်းစာအုပ်၌ ထိုအရာတို့ကို တွေ့ရှိမည်ဖြစ်သည်။

သင်၏ရွေးချယ်မှုကို စဉ်းစားပါ။

ယခုအချိန်အထိ သင်သည် ကျွန်တော်နှင့်အတူ ပေါင်းကူးတံတား များစွာ တို့ကို ဖြတ်ကူးခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ ဤသက်သေအထောက်အထားက သမ္မာကျမ်းစာ သည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်စိတ်ချမှုသို့ ပို့ဆောင်သောအရာဖြစ်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာ၏တမူထူးခြားချက်၊ လက်ရေးစာမူ၏ သက်သေ အထောက်အထား၊ ပရောဖက်ပြုချက်များပြည့်စုံမှု၊ ရှေးဟောင်းသမိုင်းဆိုင်ရာ အထောက်အထားများမှ သုတေသနပြု၍ တူးဖော်ခြင်းနှင့် သိပ္ပံအတတ်နှင့် ကိုက်ညီခြင်းနှင့် လူများ၏အသက်တာကို ဤစာအုပ်က ပြောင်းလဲစေသည်။ ဤအချက်များအားဖြင့် လူ၏ကြိုးစားခြင်းထက် ကျမ်းစာ၏မှန်ကန်မှု ပို၍အရေးကြီးကြောင့်သိနိုင်သည်။ ထိုကျမ်းစာကို ဖတ်ခြင်းအားဖြင့် ဟုတ်ကဲ့၊ ဘုရားသခင် ထိုသို့ မိန့်တော်မူသည်”ဟု သင့်အား မှတ်ချက်နှင့် အဆုံးသတ်စေသည်။

အချို့သောသမ္မာတရားတို့သည်အလွန်နက်နဲ၍အဓိပ္ပါယ်နှင့်ပြည့်ဝသောကြောင့်၎င်းကိုရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်သောသူတို့ကိုပြင်းထန်သောစိတ်ထိခိုက်မှုဖြစ်စေသည်။ထို့အပြင်၎င်းကိုယုံကြည်သက်ဝင်ခြင်းသည်ကျွန်တော်တို့မပြောင်းလဲလိုသည့်အသက်ရှင်နည်းကိုပြောင်းလဲစေသောကြောင့်အခြားနည်းကိုရှာဖွေလိုကြသည်။သို့မဟုတ်သမ္မာတရား၏လမ်းညွှန်မှုအတိုင်းနာခံခြင်းမရှိဘဲအသိဉာဏ်ကိုသာရှာဖွေကြသည်။

အခါက ပေတရုသင်း။ ထာဝရဘုရားသခင်အသက်တာတစ်ခါက ပေတရုသည် ယေရှုထံသို့လာပြီး “သခင်၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် အဘယ်သူထံသို့ သွားရပါမည်နည်း။ ထာဝရအသက်နှင့် ယှဉ်သောစကားသည် ကိုယ်တော်၌တည်ပါ၏(ယော၊၆၆၈)ဟုမေးသည်။ ထိုသို့ဘုရားသခင်နှင့် သိလိုသော စိတ်၊ မိတ်သဟာယဖွဲ့လိုသောစိတ်သည် ကျွန်တော်တို့၏စိတ်နှလုံးနှင့် အသက်တာ တို့တွင် မကြာခဏကိန်းအောင်း လေ့ရှိတတ်သည်။ ဟုတ်ပါ၏။ ကျွန်တော်တို့သည် အနည်းဆုံးဓမ္မပညာ ပိုင်းဆိုင်ရာမှနေ၍ သမ္မာကျမ်းစာသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော် ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြရာ၊ ကျွန်တော်တို့၏စာအုပ်စင်တို့တွင် ဓမ္မပညာဆိုင်ရာစာအုပ်အမျိုးမျိုးနှင့်ပြည့်နေသည်။ သို့ရာတွင် ဤနေရာ၌ ထူးမခြားနား ဖြစ်သည်။ ထိုယုံကြည်ချက်များကို သိခြင်းနှင့် ၎င်းတို့အပေါ်ကတိကဝတ်ပြုသည့် အမှတ်လက္ခဏာထားခြင်းတို့အားဖြင့် ကျွန်တော်တို့ တာဝန်ပြီးပြီဟု ခံစားလေ့ရှိကြ သည်။

လူတို့သည်မြေပုံညွှန်းပြသည့်အရာ၊ သို့မဟုတ် ကွန်ပါကပြသည့် အရာကို လျစ်လျူရှု၍ “ငါလုပ်ချင်တာက ငါ့အတွက် အကောင်းဆုံးဘဲ” စသော စိတ်ခံစားမှု များကို ပို၍နှစ်သက်ကြကာ ထိုအတိုင်း ကြမ်းတမ်းစွာ မောင်းနှင်ကြသည်။ သမ္မာ ကျမ်းစာကို လူသားများ၏မတူညီသော ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့သာမဟုတ်၊ အမှားနှင့် အမှန်ကို ခွဲခြားသိမြင်နိုင်သည့် အရာ အနေနှင့်လည်း ပွေ့ဖက်သည်။ ယနေ့လူမှုရေး၌ ကျင့်ထုံးတိုကို ငြင်းပယ် လေ့ရှိသည်။ ၎င်းသည် မပြောင်းလဲသော ဓူဝံကြယ်ကဲ့သို့ ကိုယ်ကျင့်တရား ပြည့်စုံမှုကို တောင်းဆိုသည်။ ၎င်းက ဘုရားသခင်သည် မည့်သူ ဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ သင်သည် မည်သူဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ အသက် ရရှိပုံ တို့ကို ပြောပြသည်။

“ခဏနေဦး။ ဤကျမ်းစာနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်တော်မြင်သည့် အရာများ အရေးကြီးပါသလား”ဟု သင်စဉ်းစားကောင်းစဉ်းစားလိမ့်မည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် အမှန်ဖြစ်ပါက ၎င်းသည် မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် အရေးကြီးသည်။ သင်၌ ရွေးချယ်စရာ(၄)ခုရှိသည်။

ရွေးချယ်မှု ၁။ ဤကျမ်းနှင့် ၎င်းပြောသောအရာကို သင်လျစ်လျူရှုနိုင်သည်။

“သင်သည် ညအခါတွင် ပျံသန်း၍စက်ရပ်သွားပါက စက်ကို ပြန်နိုးပါ။ နိုး၍ မရပါကအမြင့်မီတာ၂၀ဝသို့ရောက်သောအခါ မြေပြင် ဆင်းသည့်မီးကို ဖွင့်ပါ။ သင်မြင်

သောအရာကို မကြိုက်ပါက မီးကို ပြန်ပိတ်ပါ”ဟူ၍ စက်တစ်လုံးတပ် လေယာဉ် ငယ်မောင်းနှင်မှု၏ လမ်းညွှန်ချက်ကို ကျွန်တော်စဉ်းစားလေ့ရှိသည်။ ဝမ်းနည်းဖွယ်ကောင်းသည်က လူများစွာတို့ဟာ အရေးကြီးသော အချိန် ရောက်လျှင် မြေပြင်ဆင်းသည့်မီးကို ပိတ်ကြသည်။ အချို့တို့သည် အထက်တန်းကျောင်း သို့မဟုတ် တက္ကသိုလ်၌ ထိုသို့ပြုကြသည်။ အချို့က ထိုသို့ပြုကြခြင်းမှာ ကျမ်းစာပြောသောအရာကိုမကြိုက်မနှစ်သက်ကြသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထိုကျမ်းစာသည် ကျဉ်းကြပ်လွန်းပြီး၊ ကန့်သတ်ချက်များနှင့် စည်းကမ်းကြီးလွန်းသောကြောင့် မကြိုက် ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့က မိမိပြုလုပ်သောအရာကို ကြိုက်နှစ်သက်ကြပြီး မပြောင်း လိုကြသောကြောင့် မီးကိုပိတ်ကြသည်။ ။

အမှန်စင်စစ် လူအများလုပ်သောအရာမှာ ထိုအရာဖြစ်သည်။ လူများစွာ တို့သည် တနင်္ဂနွေနေ့တိုင်း ဘုရားကျောင်းတက်ကြသည်။ သူတို့ အိမ်၌ သမ္မာကျမ်းစာ အပ်တစ်ဒါဇင်ခန်ရှိကြသည်။ သူတို့ကားပေါ်၌ငါးရုပ်ixthus သင်္ဘောရုပ်ပုံကိုကပ်ထား ကြသည်။ လူမှုရေးကိစ္စတို့ကို ကူညီဆောင်ရွက်ခြင်းသည် သူတို့၏ယုံကြည်ခြင်းကိုတိုင်းတာသည့်အရာဖြစ်သည်။

သမ္မာကျမ်းစာ၏ တိုက်တွန်းအားပေးမှုနှင့် လမ်းညွှန်မှုကို ဥပေက္ခာပြုခြင်းသည်ဝမ်းနည်း

ခြင်းကိုသာ ပေးတတ်သည်။ အောက်ပါ အချက်ကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။ စိန်ဆန်သည် မွင်းရဲတပ်၏အာရ်ဘန်ဒလ် ရဲတပ်ရင်းတွင် ဘုန်းကြီးအဖြစ်‌ ဆောင်ရွက်နေသူ

ဖြစ်သည်။ အိမ်၌ အနှောင့်အယှက် ပြဿနာတစ်ခု တွေ့ကြုံရတိုင်း

ချက်ချင်းပြန်လာရန် ဆင့်ခေါ်ခြင်းကို ခံရသည်။ လိုအပ်သောနေရာ၌ ဆွေးနွေး တိုင်ပင်ခြင်း၊ မစခြင်း၊ အားပေးခြင်းနှင့် ထောက်မခြင်းစသည်တို့ကိုပေးရန် ဒစ်ကို ခေါ်လေ့ရှိကြသည်။ သို့သော် လင်မယားစုံတွဲတစ်တွဲအတွက် သူ၏မစမှုမှာ အားနည်းပြီး အလွန်နောက်ကျသွားသည်။ ယောက်ျားက သူ့ဇနီးကို မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်အပေါ် အလွန်ဂရုစိုက်လွန်းသည်ဟု ထင်ကာ သဝန်တိုပြီး ဇနီးသည်၏ခေါင်းကို ပစ္စတို သေနတ်ဖြင့် ပစ်သတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆိုဖာဆက်တီပေါ်တွင် အိပ်လျက် သေနတ်ဖြင့် မိမိကိုယ်ကို ပစ်သတ်လိုက်သည်။ အသက်နှစ်ချောင်းကိုသတ်၍ မိမိ ကိုယ်ကိုသတ်သေ ခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်း

ဒစ်ဧည့်ခန်းထဲသို့ရောက်လာသောအခါ အမျိုးသမီး၏ဦးခေါင်း နှင့်(၂)ပေခန့် ဝေးသောနေရာတွင် သမ္မာကျမ်းစာအုပ်တစ်အုပ်ရှိနေသည် ကို သတိပြုမိသည်။ ၎င်းကိုကောက်ယူလိုက်သည်။ ခင်ပွန်းသည် အသင်းဝင် ချိန်၌ရရှိသော သမ္မာကျမ်းစာအုပ် ဖြစ်နေသည်။

“သူတို့ပြဿနာ၏အဖြေက (၂၄)လက္ခခန့်သာဝေးတဲ့ နေရာမှာ ရှိတယ်။” ထိုကျမ်းစာထဲမှာ သူတို့ရဲ့ပြဿနာ၊ အမျက်ဒေါသနှင့် စိတ်ဓါတ် ပျက်ပြားခြင်းတို့၏ အဖြေရှိတယ်။ အဖြေမှာ သူတို့ခန္ဓာကိုယ်နှင့်အတူ နီးကပ်စွာရှိပေမဲ့ လျစ်လျူရှုကြတဲ့ အတွက်ဖြစ်တယ်”ဟု ဒစ်ကဆို၏။ရွေးချယ်မှု ၂။ သင်သည် ဤကျမ်းစာကို အရေးမပါသကဲ့သို့ ဖြစ်စေရန် ပြုနိုင်သည်။

သင်သည် ကျမ်းစာကို စာအုပ်ကောင်းတစ်ခုအဖြစ်သာ သတ်မှတ်၍ရသည်။ ထိုသမ္မာကျမ်းစာကို တစ်ခါမှ မဖတ်မလေ့လာဘူးသော လူများစွာတို့က ထိုသမ္မာ ကျမ်းစာဟာဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များနှင့် ယုတ္တိမရှိသောအရာများကို ရေးထားသည့် စာအုပ် အဖြစ် လှောင်ပြောင်ကြသည်။ သမ္မာကျမ်းစာအပေါ်လေးလေးနက်နက် သဘောထား သောသူများကို ဂရုမစိုက်ကြပါ။ ခရစ်ယာန်အိမ်ထောင်မှ ကြီးပြင်းလာသော လူငယ် ထောင်ပေါင်းများစွာတို့ သည် ဆန့်ဒေးစကူးသို့တက်ကြသည်။ သမ္မာကျမ်းစာကို ဆကဝင်ယုံကြည် သာသူတို့အား ခေတ်နောက်ပြန်ဆွဲသောသူ၊ ခေတ်နှင့်မညီသော သူအဖြစ် ယူဆကြသည်။

ဟောဝပ်စတန်မှာ ကြမ်းတမ်းသောစကားနှင့် ရင့်သီးသော စကားများ အားဖြင့် လူထုကိုဖျော်ဖြေခြင်းနှင့် အသက်မွေးသောသူဖြစ် သည်။ စတန်သည် နေ့စဉ် ရေဒီယိုနှင့်တီဗီများမှ သူတင်ဆက်သည့် ကဏ္ဍများကို အရွယ်ရောက်လာသည့် သူ့သမီးသုံးယောက်တို့ကို နားထောင်ခွင့်၊ ကြည့်ရှု ခွင့်မပေးပါ။ သို့သော် အခြားသော ကလေးများက သူ၏တင်ဆက်မှုကို ကြည့်ပြီး သူ၏ညစ်ညမ်းသောစကားများ နားထောင်နေသည်ကိုမူ သတိ ထားမိဟန်မရှိပါ။

စတန့်သည် The Tonight show တီဗီအစီအစဉ်တွင် ဂိုဒေါင် သမ္မာကျမ်းစာ အုပ်တစ်အုပ်ကိုကိုင်လျက် “ဂိဒေါင်ကုမ္ပဏီက ဂိဒေါင်ကျမ်းစာ အုပ်များကို ဟိုတယ်များ ၌ရှိသည့် သမ္မာကျမ်းစာနေရာ၌ ထားနေကြတယ်”ဟု စ၍ထွက်လာသည်။ အပြည် ပြင်ဆိုင်ရာ ဂိဒေါင်၏လုပ်ငန်းနှင့်ပတ်သက်၍ သင်မသိသည့်အရာတစ်ခုမှာ သူတို့သည် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းလုံးရှိ ဟိုတယ်များ၌ သမ္မာကျမ်းစာအုပ်များကို အနှစ်တရာကျော်ပတ်လုံး ထားလာခဲ့သည့် အလုပ်ကိုလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့၏အလုပ်သည် ကျေးဇူးတင် မခံရသည့် အလုပ်ဖြစ်သော်လည်း တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူက ဟိုတယ်ရှိ ကျမ်းစာ အုပ်ကို ကောက်ယူ၍ဖတ်ကာ၊ သူတို့၏ အထီးကျန်လွမ်းဆွတ်သော စိတ်အတွက် အဖြေကို တွေ့ကြကာ အသက်တာပြောင်းလဲသည့် လူထောင် ပေါင်းများစွာတို့၏ အကြောင်းကို ဂိုဒေါင်က သင့်အား ပြောပြနိုင်သည်။

ဆန်းဒေးစကူး၏ ဆရာမဟုတ်သော လီနိုသည် စတန့်၏အဆိုများ ကြောင့် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ကာ ထိုအဆိုများကို ချေပသည့်အနေနှင့် “ဟောဝပ်- ကြောက်လန့်စရာကောင်းသည့် အရာတစ်ခု မင်းတွေ့ကြုံရလိမ့်မည်။ သင်လမ်းသို့သွားနေစဉ် (ထိုသမ္မာကျမ်းစာအုပ်) သည် သင့်ကို ရိုက်ချိုးလိမ့်မည်။ ၎င်းသည် သင်၏စိတ်နှလုံးထဲသို့ ထိုးဖောက် ဝင်လာလိမ့်မည်”ဟုဆို၏။ ဆက်လက်၍ “ငါသည် ဧဝံဂေလိဆရာ တစ်ဦးပမာ စကားပြောခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ရုတ်တရက် ဖြစ်လာမည့်အရာ တစ်ခုကို ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ဤစာအုပ်ထဲ၌ ရှိသမျှသောအရာ တို့သည် ငါ့အတွက် စုံလင်သောသဘောရှိသည်”ဟု ဆို၏။

လီနိုပြောသည့်အရာက အံ့ဩစေပါသလား။ ဤစာအုပ်က အဘယ့်ကြောင့် အလင်းပြပါသနည်း။ အဘယ့်ကြောင့် ကာလ်မတ်စ်နှင့် သူရေးသောအရာ သို့မဟုတ်ပလေတိုရေးသောအရာ တစ်ခုခုကို မရွေးပါသနည်း။ သို့မဟုတ် ဘရောင်း၏ Davincicode ကို အဘယ့်ကြောင့် အလျင်အမြန်မယူပါသနည်း။ သမ္မာကျမ်းစာသည် ယနေ့များစွာသောလူတို့က ကြိုက်နှစ်သက်သော အသက်ရှင်ပုံရှင်နည်းကို ရှုတ်ချ သောကြောင့် ပြင်းထန်သောပြက်ရက်ခြင်းကို မကြာခဏခံရသည်။ လူများတို့သည် ဤကျမ်းစာကို နှစ်ရာပေါင်းများစွာ ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ကြကာ သေဆုံးမည်ဟု ကြိုတင် နိမိတ်ဖတ်ကြသည်။ ပေတုံးသည် ဘာမှမဖြစ်သော်လည်း ဟောင်းနွမ်းပျက်ပြုန်းသည့် လူအိုပန်းပဲသမား၏တူကဲ့သို့ ဤလူတို့သည် မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွား ကြသော် လည်း စာအုပ်တကာတွင် အမြင့်မြတ်ဆုံးသော ဤကျမ်းစာသည် မပျက်မယွင်း ရှိနေသေးသည်။

ရွေးချယ်မှု ၃။ ဤကျမ်းစာ၏သမ္မာတရားကို ငြင်းရန် သင်၏အင်အားကို အကုန် အသုံးပြုနိုင်သည်။

သမ္မာကျမ်းစာသည် ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာအတွင်း အကြီးမြတ်ဆုံးသော စာပေ၊ အနုပညာနှင့် တေးဂီတဖြစ်ရန်အတွက် အသက် မှုတ်သွင်းပုံကို ရှင်းပြရမည့် တာဝန်ကို သင်ရင်ဆိုင်ရသည်။ “ထိုကျမ်းစာသည် ကျွန်တော်၏အသက်တာကို ပြောင်းလဲစေသည်”ဟု ပြောသော သူတို့သည် ပြောင်းလဲခြင်းအတွေ့အကြုံကို ရှင်းပြ ရန် သင်၌ တာဝန်ရှိသည်။ သင်သည် ဆန္ဒရှိသလို သမ္မာကျမ်းစာ၏ လွှမ်းမိုးခြင်းကို အနက်ပြန်၍ရှင်းပြနိုင်သည်။ သို့ရာတွင် တစ်စုံတစ်ရာကို ငြင်းသော်လည်း သမ္မာတရား ၏အကျိုးသက်ရောက်မှုမှာ မပြောင်းလဲပါ။ သင်မည်မျှပင် ဥပေက္ခာပြု၍ ငြင်းသော် လည်းကောင်း၊ သမ္မာတရား၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုကို မပြောင်းလဲစေနိုင်ပါ။

ကျွန်တော်သည် တစ်ခါက စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်၏ အလယ်ခုံတွင် ထိုင်နေစဉ် လူနှစ်ယောက်သည် ပြဿနာတစ်ခုအား အပြင်းအထန် ဆွေးနွေး နေကြသည်ကို မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ့ကြုံခဲ့သည်။ ကျွန်တော်၏ အလုပ်ကို စဉ်းစားရန် ကြိုးစားရင်း ဟင်းလျာစာရင်းကိုဖတ်ကြည့်သည်။ သို့သော် သူတို့၏အပြန်အလှန် ဆွေးနွေးမှုကို မကြားဘဲမနေနိုင်ပါ။ သူတို့က “မင်းက မင်းကိုမင်း ခရစ်ယာန် တစ်ယောက်လို့ခေါ်တယ်။ ဘာဖြစ်လို့ ယေရှုခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ပါသလဲ”စသည်ဖြင့် ပြောကြသည်။

မေးသောသူနှင့် နေ့လည်စာအတူစားသည့် မိတ်ဆွေမှာ ထိုမေးခွန်းအား မမျှော်လင့်ခဲ့ပါ။ သူက မဆိုင်းမတွပင် “ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်၏ အပြစ်ကို ယူဆောင်သွားကြောင်းကို ယုံကြည်တယ်”ဟု ပြန်ဖြေသည်။

“ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် ခရစ်တော် ထာဝရအသက်ရှင်ဒါကို သင် ဘယ်လိုသိရ သလဲ?။

“သမ္မာကျမ်းစာကထိုအတိုင်းပြောတယ်။ “၎င်းကပြဿနာကို ပြေငြိမ်းစေပါ သလား။ လုံးဝ မပြေငြိမ်းစေပါ။

ထို့နောက်မေးမြန်းသောသူကသမ္မာကျမ်းစာသည်အယူသည်းသောအလယ်ခေတ်ကာလ၏ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များမှလာသောစာဖြစ်ကြောင်း၊ဘုရားသခင်အမှန်တကယ်ရှိနေပါကလည်းကျွန်တော်တို့မသိနိုင်ပါ” ဟုရန်လိုသည့်အသံဖြင့်ကျယ်လောင်စွာပြောသည်။ “ထိုမျှသာမကဘာသာရေး၏ယုံကြည်ခြင်းဟူသမျှသည်အမှန်တရားအပေါ်၌မတည်ဘဲလူ၏ထင်မြင်ယူဆချက်အပေါ်၌အခြေပြုသည်”ဟုဆို၏။ဤအချိန်မှာသူတို့၏အပြန်အလှန်ပြောဆိုခြင်းကကျွန်တော့်ရှေ့၌ရှိသောဟင်းလျာစာရင်းများနှင့်အသားညှပ်ပေါင်မုန်များထက်များစွာစိတ်ဝင်စားဖွယ်ဖြစ်လာသောကြောင့်ကျွန်တော်က“ခင်ဗျားတို့ဆွေးနွေးခြင်းကိုနှောက်ယှက်မိလို့ခွင့်လွှတ်ပါ။ခင်ဗျားတို့ဆွေးနွေးတဲ့အရာကကျွန်တော်အတွက်စိတ်ဝင်စားစရာဖြစ်လာတယ်။ကျွန်တော်မေးခွန်းတစ်ခုမေးလျှင်စိတ်မကောင်းဖြစ်စရာဖြစ်မလား”ဟုပြောလိုက်သည်။သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက “မဖြစ်ပါဘူး”ဟုဖြေကြ၏။

ထို့နောက် ခရစ်ယာန်ဘာသာဖြင့် သူ့မိတ်ဆွေက သူ့အား လှည့်စားနေသည် ဟု ယုံကြည်သောလူဘက်သို့ ကျွန်တော်လှည့်ကာ “ခရစ်ယာန်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ သင့်မိတ်ဆွေက လုံးဝမှားတယ်လို့ ဆိုကြပါစို့။ ယေရှုဟူသောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အမှန်တကယ်မရှိ၊ သမ္မာကျမ်းစာကလည်း လူများထံ ဘုရားသခင်ထင်ရှားသည့် သမ္မာကျမ်းစာမဟုတ်ဘဲ လိမ်လည်လှည့်စားခြင်းတစ်ခုဖြစ်တယ်လို့ ဆိုကြပါစို့။ သင်သေသွားတဲ့အခါ ကောင်းကင် သို့မဟုတ် ငရဲစတဲ့ နောင်ဘဝမရှိဟုဆိုကြပါစို့။

ဤအရာ မှန်တယ်လို့ ဆိုကြပါစို့၊ မိတ်ဆွေက မည်သည့်အရာကို ဆုံးရှုံးပါသလဲ။

သူက “သူဟာ မရှိသောတဲ့အရာတစ်ခုကို ယုံကြည်သည့်အတွက် မည်သည့် အရာမှ မဆုံးရှုံးဘူးလို့ ယုံကြည်တယ်” ဟု ပြန်ဖြေသည်။

ထို့နောက် ကျွန်တော်က “တစ်ဘက်၌ သူမှန်သည်ဆိုကြပါစို့၊ ဘုရားတစ်ပါး။ ကောင်းကင်နှင့်ငရဲရှိသည်၊ ကျွန်တော်တို့အပြစ်၏ အဖိုးအခကို ဆပ်ပေးဖို့နှင့် ထာဝရ အသက်ကိုပေးဖို့ သားတော်ကို စေလွှတ်သည်ဟု ဆိုကြပါစို့။ သင်မည်သည့်အရာကို ဆုံးရှုံးပါသနည်း” ဟု မေးသည်။

သူသည် တိတ်ဆိတ်စွာ တစ်ခဏထိုင်ပြီး“ကောင်းပြီ၊ အဲဒါ ကျွန်တော်မေးတဲ့ မေးခွန်းမဟုတ်ပေမဲ့ ကျွန်တော်တစ်ခါမှ ဒီလိုမစဉ်းစား မိဖူးပါ”ဟု မဆင်မခြင်ဖွင့်ပြော သည်။

ရွေးချယ်မှု ၄။ သင်သည် ဤကျမ်းစာနှင့် ၎င်း၏သွန်သင်ချက်တို့ကို သက်ဝင် ယုံကြည်၍ရသည်။

သမ္မာကျမ်းစာ၌ ပါသောအရာတို့၏အဓိပ္ပါယ်ဆိုလိုချက်တို့သည် အလွန်ကြီးမား ကျယ်ပြန့်ရာ ကျွန်တော်၏ဘဝ၊ စီးပွားရေး၊ အိမ်ထောင်ရေး၊ ငွေကြေး၊ စာရိတ္တ၊ အလုပ်၊ ကိုယ်ကျင့်တရား၊ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအသက်တာ၊ လူများအပေါ် ကျွန်တော်၏အမြင်၊ အသက်ကြီးသူများအပေါ် ပြုမူပုံ၊ ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချခြင်း ပေါ်အမြင်နှင့် စသည်တို့ အပါအဝင် ကျွန်တော့် အသက်တာ၏ အစိတ်အပိုင်းအားလုံးနှင့် ပတ်သက်သည်။

ဤကျမ်းစာကို သင်သည် ပို၍သိလေ ပို၍ရိုသေလေးစားလေဖြစ် မည်ဖြစ် သည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်ပေးသော စာအုပ်တစ်အုပ်ဖြစ်သည်ကို သင်သိရှိနည်း လည်လာသောအခါ၌လည်း ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ အကျိုးကျေးဇူးအတွက် စိတ်ဆင်းရဲခြင်းမဖြစ်ဘဲ ဘဝအသက်ရှင်မှုအတွက် လမ်းညွန်မှုပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း သိမှတ်လာကြသည်။

ယနေ့ခေတ် လူများ ကျယ်ပြန့်စွာ စွဲကိုင်ယုံကြည်ထားသည့် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် သမ္မာကျမ်းစာ၏ ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ချက်တို့၏ ကွဲပြားခြင်းသည် ကျွန်တော်တို့၏ ထူးမခြားနားမှုနှင့် ဥပေက္ခာပြုချက်တို့ထက် ပို၍ အားကြီးသည်။ (၁၇)ရာစုနှစ်၏

ကဗျာလင်္ကာဆရာဘင်ဂျွန်ဆင် ဆွေးနွေးခြင်းနှင့် ဆိုင်သည့်အမြင်မှာ “စိတ်ကို အံ့သြဖွယ်ကောင်းစွာဖြင့် အာရုံစိုက်ခြင်းဟုဆိုပြီး သင်၏လုံခြုံမှု သို့မဟုတ် အနာဂတ်ကို စိန်ခေါ်သည်။

ဗစ်ဂိုအိုလ်ဆင်အတွက် (ယခင်အခန်းကို ပြန်ကြည့်ပါ) ၎င်းသည် ကလေး ငယ်တစ်ယောက်အတွက် သေခြင်းဖြစ်သည်။ အချို့အတွက် ၎င်း၏နောက်ဆက်တွဲမှာ လင်မယားကွာရှင်းခြင်းနှင့် အထီးကျန်လွမ်းဆွတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆရာဝန်တစ်ယောက်က “သင်၌ ခွဲစိတ်ကုသ၍ မနိုင်သည့် ကင်ဆာရောဂါရှိကြောင်း ပြောရသည်မှာ စိတ် မကောင်းပါဘူး” ဟူသော စိတ်အားငယ်စရာစကားသည် လူတစ်ယောက်အားကြောက်ရွံ့စိုးရိမ်မှုကို ပယ်ရှား၍လုံခြုံမှုကို ပေးနိုင်သည့်အရာတစ်ခုကို ချက်ချင်းရှာရန် ဖြစ်စေသည်။ အခြားသောသူများအတွက် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က သင်၏ စိတ်နှလုံး၌ “ဒီလမ်းပဲ၊ ဒီလမ်းအတိုင်းသွားပါ”ဟု တိတ်တဆိတ်ဆွဲဆောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။

သမ္မာကျမ်းစာ၏သမ္မာတရားကို သက်ဝင်ယုံကြည်ရန် ခြေလှမ်းများ

ယခုတွင် သင်သည် သမ္မာကျမ်းစာ၏မှန်ကန်မှုကို ယုံကြည်ပြီ ဆိုပါက မည်သည့်အရာကို ဆက်လုပ်ရမည်နည်း။ သမ္မာကျမ်း၏သမ္မာတရားကို အပြည့်အဝ ရရှိနိုင်ရန် သင်လုပ်နိုင်မည့်အဆင့်သည် မည်သည့် အဆင့်များဖြစ်ပါသနည်း။

အဆင့် ၁။ ယုံကြည်ခြင်းကတိတစ်ခုပြုပါ။

ဤစာအုပ်၌ရှိသော အခန်းများ၌ ကျွန်ုပ်ဆွေးနွေးထားသော သက်သေ အထောက်အထားများအတိုင်း ပြုလုပ်ပါ။ ဤစာအုပ်ရှိ “သင်၏ စိတ်နှလုံးနှင့် ဘုရား သခင်နှုတ်ကပတ်တော်အကြား ပေါင်းကူးတံတားခင်းခြင်း”ဟူသော ခေါင်းစဉ်ငယ်က သင်သည်သမ္မာကျမ်းစာ၏ သမ္မာတရား ကို သက်ဝင်ယုံကြည်နိုင်ခြင်းမရှိစေရန် ဆီးတားသည့် ယုံမှားသံသယ မှောင်မိုက်ကြီးကို ဖြတ်ကျော်ရမည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤတံတားကို ဖြတ်ကျော်ရာ၌ တစ်ကြိမ်လျှင် ခြေတစ်လှမ်းသာလှမ်းရမည်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ တစ်ချိန်လျှင် တစ်လက္မျှသာ ဖြစ်နိုင်သည်။ ကင်သာဂျူရီ၏

ဂိုဏ်းချုပ်က “ယုံကြည်ခြင်းအသက်တာ၌ လူတစ်ယောက်အတွက် အဝေးဆုံးသော ခရီးစဉ်မှာ ခေါင်းမှ စိတ်နှလုံးအထိဖြစ်သည်”ဟု တစ်ခါ ပြောဖူးသည်။ သင်၏ ဦးနှောက်ဖြင့် သမ္မာတရားကို သင်သိသော်လည်း သင်၏စိတ်နှလုံးအားဖြင့် သမ္မာ တရားကို သင့်တော်သလို အသုံးပြုရသည်။

လူမှုအသိုင်းအဝိုင်းဝေဖန်သူ မယ်လ်ကွန်မက်ဂျီရစ်သည် ဝါတာလို တက္ကသိုလ်၌ ဘလေ့စ်ပါစကယ် ဟောပြောပို့ချ၍ ထိုပို့ချချက်များကို “ခရစ်ယာန်လောကကြီး၏နိဂုံး”ဟူသောစာအုပ်အမည်ဖြင့် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ သူ့အား “သင့်အသက် တာ၏ မည်သည့်နေရာမှ ယေရှုခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ပါသလဲ”ဟုမေးရာ “ငါ့ကို ခဏခဏမေးသည့်မေးခွန်းပါ၊ ဒါပေမဲ့ ငါမဖြေနိုင်ပါဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ ငါယုံကြည် တယ်ဟု ငါပြောရမဲ့အချိန် တစ်ခါမှမရှိဘူးပါဘူး။ ၎င်းဟာ လောကခရီးသည်နှင့် တူပါတယ်”ဟု ပြန်ဖြေသည်။

မက်ဂျီရစ်သည် ဘဝအဖုအထစ်များ၏ ထိုးနှက်မှုကြောင့် ထိုဆက်ကပ်ခြင်း သို့ရောက်လာရသည်။ မက်ဂျီရစ်သည် လူငယ်ဘဝတွင် ဓါးတစ်လက်ကဲ့သို့ ထက်သည့်လျှောရှိသည်။ ၎င်းကို အသုံးပြုသောအခါ အဆင့်အတန်း သို့မဟုတ် ဩဇာအာဏာ ရှိသူကိုပင် မရှောင်ပါ။ သူသည် ဗြိတိန်ဘုရင်၏ အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်ကို “ဘုရင်၏ အိမ်ထောင်ရေး ဇာတ်လမ်းတွဲ”ဟု ရည်ညွှန်းပြောဆိုသည်။ အမေရိကန် သမ္မတ ဂျိုက်ဒီအိုက်ဆင် ဟောင်ဝါး အား “ကွေ့ကောက်စီးဆင်းနေသည့် သမ္မတအို” ဟုခေါ်သည်။ Punchမဂ္ဂဇင်းမှာ အယ်ဒီတာလုပ်နေချိန် လူများက ဖတ်ရှုသောအခါ အခိုး ထွက်လောက်အောင် ဖြစ်စေသည့်အရာများစွာတို့ကို ရေးသားသည်။

သူ၏အတွေ့အကြုံများက သူ့ကို ယုံမှားသံသယဖြစ်ခြင်းသို့ တဖြည်းဖြည်း ပို့ဆောင်သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း မိုဇမ်ဘစ်ရှိ ဗြိတိသျှထောက်လှမ်းရေး၌ အလုပ်လုပ်နေချိန်စသည်တို့သည် သူ့အား ယုံမှား သံသယဖြစ်ခြင်းသို့ တဖြည်းဖြည်း ဆွဲခေါ်သွားသည်။ စိတ်ဓါတ်ကျခြင်းကြောင့် ရေနစ်ပြီး သေဆုံးရန် ဆုံးဖြတ်သည်။ သူသည် ရေထဲသို့ စဆင်းနေချိန်တွင် ကမ်းခြေသို့ ပြန်လှည့်စေမည့် အလင်းကြီး တစ်ခုကို တွေ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် သူ့အသက်တာ၌ သမ္မာကျမ်းစာကို တိတ်တဆိတ် ဖတ်သောအခါ သံသယဝင်သောအချိန်များရှိခဲ့ကြောင်းကို ဝန်ခံခဲ့သည်။ သူ၏ဘဝအဆင့် ဆင့်၌ ကျမ်းစာကို အမှန်တကယ်ဖတ်သည်ဟုဆို၏။ အီဂျစ်ပြည်၊ အိန္ဒိယပြည်၊ ဆိုဗီယက်ပြည်ထောင်စုနှင့် သူ၏ဇာတိ ဗြိတိန် စသည်တို့၌ ဖတ်သည်ဟုဆို၏။ ခရစ်ဝင်ကျမ်းထဲ၌ သူသည် (၂၁)ရာစု ဘဝအသက်တာနှင့် များစွာခြားနားသည့် “ကမ္ဘာသစ်တစ်ခုကို သူတွေ့ရှိ သည်။

အသက်(၈၄)နှစ်တွင် သူရေးသည့် သူ၏အပြစ်ဝန်ချတောင်းပန်ချက်မှာ သူ၏ကျမ်းစာတွင် အများဆုံးမှတ်သားသည့် ကျမ်းပိုဒ်တို့သည် စိတ်အဟုန်နှင့်ဆိုင်၍ “မျက်ရည်များမှ ဖြစ်နိုင်သော အစွန်းအကွက်များ”ကို ခံရသည်။ ၁၉၈၂ခုနှစ် နိုဝင်ဘာ (၂၇)ရက်နေ့တွင် မက်ဂျီရစ်ကို ရောမကာသိုလိပ်အသင်းတော်တွင် လက်ခံသော် လည်း ထိုနေ့သည် သူ အမှန်တကယ် ပြောင်းလဲသော နေ့မဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် ဇာတိဆန် ခြင်းနှင့် ယနေ့အသက်တာ၏ ကိုယ်ကျင့်တရားပျက်ပြားမှုကို ရှုတ်ချရန် အဆိုတစ်ခုကို ပြုခြင်းနှင့် ကိုယ်ဝန်ဖျက်ခြင်းကို ဆန့်ကျင်ခြင်းအပါအဝင် ဘဝ အသက်တာ၌ သူ၏ ဆက်ကပ်မှုကို ပြန်၍အခိုင်အမာပြောခြင်းဖြစ်သည်။

သို့ရာတွင် အခြားသူများအတွက် သမ္မာကျမ်းစာသည် စိတ်ချ ယုံကြည် ထိုက်ကြောင်း ယုံကြည်ခြင်းမှာ သမ္မာတရားနှင့် ရင်ဆိုင်တွေ့ကြုံသည့် ပြောင်းလဲခြင်း ရှိသောအခါ၌သာ ထွက်လာသည်။ ကယ်လီဖိုးနီးယား တောင်ပိုင်း လမ်းတစ်ခုအနီးရှိ သစ်ပင်အပေါ်တွင် ကြေးဝါပြားတစ်ခုဖြင့် “Forest Home Christian Centerence သို့ သွားပါ”ဟူသော စာတမ်း ချိတ်ဆွဲထားသည်ကို သင်တွေ့ရှိမည်ဖြစ်သည်။ ထိုနေရာ၌ ဘီလီဂရေဟမ်ဟု ကမ္ဘာကသိလာမည့် လူငယ်သည် သမ္မာကျမ်းစာကို ယုံကြည် စိတ်ချသင့်၊ မသင့်ဟူသော ပြဿနာနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသည်။ သူသည် နောက်ဆုံးတွင် “ဤစာအုပ်ကို ယခုမှစ၍ ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ငါယူသည်”ဟုဆို၏ ။

ဘီလီအတွက်အရေးကြီးတဲ့ပြဿနာကဉာဏ်ရည်ထက်မြတ်တဲ့သူ့မိတ်ဆွေက “ဘီလီ၊ မင်းကို အနှစ်(၅၀)ခေတ် နောက်ကျနေပြီ၊ လူများက သမ္မာကျမ်းစာကို အသက် မှုတ်သွင်းခြင်းအဖြစ် လက်မခံကြတော့ဘူး။ မင်းရဲ့ ယုံကြည်ခြင်းက ရိုးသားလွန်းတယ်။ မင်းပြောတဲ့ စကားလည်း ခေတ်နောက် ကျနေပြီ” ဟုပြောကာ စိန်ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘီလီကို စိန်ခေါ်သည့် ဂျော့စ် တင်ပလီတွန် ဟာ နောက်ဆုံးမှာ သူ့မိန်းမနှင့်ကွာရှင်ပြီး အမှုတော်လုပ်ငန်းကို စွန့်ကာ ရုပ်မြင်သံကြားဌာနရှိ အလုပ်တစ်ခုကို ရွေးချယ်လုပ်ကိုင်သည်။ သို့သော်လည်း ဘယ်လို ဆုံးဖြတ်ရမည်ကို ဘီလီ သိသည်။ သူသည် ယုံမှား သံသယကို ဖြတ်ကျော်ရာ၌ အောက်ပါအတိုင်းရှင်းပြသည်။

ထိုသစ်တောထဲမှာ ကျွန်တော်သည် ဒူးထောက်လျက် ကျွန်တော့်ရှေ့၌ ရှိသောသစ်ငုတ်တို ပေါ်၌ကြုံရာ ကျမ်းကိုဖွင့်၍လှန်သည်။ လရောင်မှိန်မှန်ဖြင့် ကျွန်တော် သည် ထိုကျမ်းစာကို မဖတ်နိုင်သောကြောင့် မည်သည့်ကျမ်းဖြစ် သည်ကိုမသိပါ။

ကျွန်တော်မည်သည့်အရာများကိုဆုတောင်းခဲ့သည်ကိုမမှတ်မိသော်လည်း “အိုဘုရားသခင်၊ ဤကျမ်းစာအုပ်၌ကျွန်တော်နားမလည်သောအရာများစွာ ရှိတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ အဖြေမရှိသည့် ပြဿနာများစွာ ရှိပါတယ်”ဟူသော ကျွန်တော်၏ စဉ်းစားခြင်းများ ပဲ့တင်ထပ်ခဲ့မည်ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် “အဘဘုရား ဤအရာကို ယုံကြည်ခြင်း အားဖြင့်သာ ကိုယ်တော်၏ နှုတ်ပကပတ်တော်အဖြစ် ကျွန်တော်လက်ခံ ပါမည်။ ကျွန်တော့်အသိဉာဏ်၏မေးခွန်းများနှင့် သံသယများကိုကျော်ဖြတ် နိုင်ဖို့ ယုံကြည်ခြင်းကို အခွင့်ပေးပါမည်။ ဤအရာကို ကိုယ်တော်၏ အသက်မှုတ်သွင်းသောနှုတ်ကပတ်တော်အဖြစ်ကျွန်တော်ယုံကြည်ပါမည်”ဟု လွတ်လပ်စွာပြောစေသည်။

ဩဂုတ်လတစ်ညတွင် Forest Home ၌ ဒူးထောက်ရာမှ ထလာစဉ် ကျွန်တော်၏မျက်လုံးများသည် မျက်ရည်များနှင့် ပြည့်နေသည်။ လပေါင်း များစွာမခံစားခဲ့သည့် ဘုရားသခင်၏ အတူပါရှိခြင်းနှင့် တန်ခိုးတော်ကို ကျွန်တော်ခံစားခဲ့ရသည်။ ကျွန်တော်၏ မေးခွန်း အားလုံးအတွက် အဖြေ မရသော်လည်း အဓိက ပေါင်းကူးတံတားကြီးကို ဖြတ်သန်းနိုင်ပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲတွင် ဝိညာဉ်ရေးရာစစ်ပွဲတစ်ခု တိုက်ခိုက်၍အနိုင်ရခဲ့ သလိုမျိုးခံစားရသည်။

ထိုဆက်ကပ်မှုက ဘီလီဂရေဟမ်၏ အမှုတော်လုပ်ငန်းတွင် အရေးပါလာ သည်။ “သမ္မာကျမ်းစာက ပြောသည်မှာ” ဟူသော စကားကို အမိန့်အာဏာပါပါ အသုံး ပြုသည်။

ချားလ်စ်ဖာရာသည် ခရစ်ယာန်အိမ်ထောင်တစ်ခုမှာ ကြီးပြင်းလာသော်လည်းဧဒင်ဘာ့တက္ကသိုလ်မှာ သူ၏ Ph.Dဘွဲ့အတွက် အလုပ်ကို စလုပ်သောအခါ သူ၏ ယုံကြည်ခြင်းမှာ သူအထင်ကြီးလေးစားသော လူများ၏ ရှုတ်ချခြင်းကို ခံနေရသည်။ တစ်နေ့ နံနက် ၂းဝဝနာရီအချိန် တွင် သူသည် ထိုလှပသာမြို့၏လမ်းမကြီးပေါ် လမ်းလျှောက်နေစဉ် “ကိုယ်တိုင် ကိုယ်ကျရှိ၍ ဂရုစိုက်သာဘုရားရှိပါသလား၊ သမ္မာ ကျမ်းစာမှာ အမှန်တကယ်မှန်ပါသလား၊ သို့မဟုတ် အရာအားလုံးကို ကျွန်တော် စွန့်လွှတ် သင့်ပါသလား” ဟူသော ပြဿနာနှင့် ရင်ဆိုင်နေစဉ် သူ၏ယုံကြည်ခြင်း အား စစ်ကြောမှုမှာ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသည်။ ။

ဖာရာသည် သူ၏ယုံမှားသံသယနှင့် တိုက်ခိုက်မှုကို ပြောရာ၌ ကလေး အရွယ်တွင် သူအလွတ်ကျက် မှတ်ခဲ့သည့် ကျမ်းပိုဒ်များက သူ့မှတ်ဉာဏ်ထဲမှာ အဖန် တလဲလဲပေါ်လာရာ -၎င်းတို့ကို မဖျောက်ဖျက် ပစ်နိုင်ပါ။ နောက်ဆုံးတွင် သူနေထိုင်ရာ အခန်းကျဉ်းကလေးသို့ ပြန်လာပြီး ဒူးထောက်ကာ ရင်ဆိုင်ရသော ပြဿနာများ အတွက် စစ်မှန်သော ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်၌ သူ့အသက်တာကို ဆက်ကပ် လေသည်။

သမ္မာတရားပြောသောအရာကို စိတ်ချသည့်တံတားကို ဖြတ်ကျော်ရာ၌ ဆက်ကပ်မှု (ကတိကဝတ်ပြုမှု) တစ်ခုလိုအပ်သည်။ မျက်ကန်းတစ္ဆေ မကြောက်သည့် ယုံကြည်ခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ မရေရာ၊ မသေချာမှုများကို ဖယ်ရှားပြီး အသက်သေ အထောက်အထားအပေါ် အခြေပြုတဲ့ ဆက်ကပ်မှု ဖြစ်သည်။ ထိုအရာမပါသော ယုံကြည်ခြင်းဟာ စစ်မှန်တဲ့ ယုံကြည်ခြင်း မဟုတ်နိုင်ဘူး။ ၁၉၅၁ခုနှစ် ဟိမဝန္တာတောင် စူးစမ်းလေ့လာရေး အဖွဲ့သား တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဒဗလျူ – အိပ်၍ မူရေးက ဆက်ကပ်ခြင်း၏ အရေးကြီးပုံကို ဤသို့ပြောလေ့ရှိသည်။

စိတ်၌ကတိကဝတ်မပြုမီချီတုံချတုံဖြစ်ခြင်းဟာတစ်ခါမှထိရောက်အောင် မြင်မှု မရှိပါ။ အစပြုလုပ်ဆောင် ခြင်း၌ အခြေခံကျသည့် အမှန်တရား တစ်ခုသည် မရေမတွက်နိုင်သည့် စိတ်ကူးစိတ်သန်း များနှင့် များပြား လှသော အစီအစဉ်များကို အသေသတ်သည့် မသိနားမလည်မှုပင် ဖြစ်သည်။ လူသည် မိမိကိုယ်ကို ပြတ်သားစွာ ဆက်ကပ်သော အခိုက် အတန့်၌ စောင့်မမှုလည်း ရှိလာသည်။ တစ်ခါမှ မဖြစ်ပျက်ဖူးသောအရာ တစ်ခုကို မစရန် ထူးခြားသောအရာ အမျိုးမျိုးဖြစ်ပျက်သည်။ ဆုံးဖြတ်ချက်မှထွက်လာသော ဖြစ်ရပ်တစ်ခုလုံးသည် ကြိုတင် မမြင်နိုင်သော ဖြစ်ရပ်နှင့် လိုအပ်ချက်ကိုရရှိခြင်း၊ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ၌ ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ထွက်လာသောမစခြင်းများသည်လူများကစိတ်ကူး၌ပင်ပုံမဖော်နိုင်သော အရာများဖြစ်သည်။

ယောရှုသည် သူ၏လူတို့ကိုစိန်ခေါ်ရာ၌ စိတ်ထဲ၌ရှိသောအရာမှာ ကတိ ကဝတ်ပြုမှုပင်ဖြစ်သည်။

သို့မဟုတ် ထာဝရဘုရားအား ဝတ်မပြုကောင်းဟု သင်တို့ ထင်လျှင်၊ မြစ်ကြီးတဘက်၌ ဘိုးဘေးတို့ဝတ်ပြုသောဘုရား၊ သင်တို့နေရာ အာမေရိပြည်သားတို့၏ဘုရားများတွင် အဘယ်မည်သောဘုရားတို့အား ဝတ်ပြုမည်အရာကို ယနေ့ ရွေးကြလော့။ ငါနှင့် ငါ့အိမ်သားဖြစ်လျှင် ထာဝရဘုရားကိုသာ ဝတ်ပြုမည်(ယောရှု၊ ၂၄၁၅)။

အဆင့် ၂။ သင်သိသည့်အတိုင်း အသက်ရှင်ပါ။

ကျွန်တော်တို့မသိသောအရာက သိသောအရာလောက် အနှောင့် အယှက် မပေးပါ။ ကျေးဇူးတော်၌၎င်း၊ ငါတို့ကို ကယ်တင်တော်မူသော အရှင်သခင်ယေရှု ခရစ်ကို သိကျွမ်းခြင်း၌၎င်း ကြီးပွါးကြလော့”ဟူသောအရာသည် ထိုအရာပင် ဖြစ်သည်(၂ပေ၊၃၁၈)။ သင်သည် အရာခပ်သိမ်းတို့ကို နားလည်မည်မဟုတ်ပါ။ မည်သူမျှ နားမလည်နိုင်ပါ။ သို့သော် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က ပြုစေလိုသော အရာကိုပြုနိုင်ရန် ဉာဏ်ပွင့်စေသောအခါ “ကျွန်ုပ်ပြုပါမည်သခင်”ဟု သင်ပြော နိုင်သည့် သတ္တိ သင်၌ လိုအပ်သည်။

ဘော့ပ်ဗာနွန် သည် လော့စ်အိန်ဂျယ်လိစ် ရဲဌာန၌ နှစ်ပေါင်း(၃၈)နှစ် အမှုထမ်း၍ ဒုရဲချုပ်ရာထူးနှင့် အငြိမ်းစားယူလိုက်သည်။ သူသည် တပ်သားသစ် အဆင့်မှ ဒုရဲချုပ်အထိ ရာထူးတက်သွားသည်။ ဌာန၏လျှို့ဝှက် လုပ်ဆောင်သော သူအဖြစ် ဆောင်ရွက်နေစဉ်အတွင်း သူသည် နောင်တွင် ဟစ်ပီဟုခေါ်သော ပသိုင်း မွေးများဖြင့် ညစ်ပေ၍ ရှည်သောဆံပင်ပိုင်ရှင်၊ လူ၏အနီး၌ထိုင်လျှက် အောက်ပါ အတိုင်း စကားပြောသည်။

ဗာနွန်က ဟစ်ပီအား “ဟေး၊ မင်းဘယ်ကလဲ”ဟုမေးသည်။ ထိုလူကသူရှိသောနေရာကိုပြောပြသည်။ ဗာနွန်က စိတ်ဝင်စားစွာ ဖြင့် “ဘာဖြစ်လို့ သူတို့က အိုးရောင်းသလဲ”ဟုမေးရာ ဟစ်ပီက “ထိုပစ္စည်း ကို ငါမသုံးတော့ဘူး”ဟုဆိုသည်။ ထို့နောက် သူတို့နှစ်ယောက် အပြန်အလှန် စကားပြောကြသည်။ ထိုနောက် သူသည်လည်း ခရစ်ယာန် တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း ပြောကာ ထိုလူငယ်နှင့် လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်သည်။

ထိုလူငယ်က “ခရစ်ယာန်ရဲ့ မင်း ဘာသိလဲ”ဟု အံ့အားသင့်၍ မေးသည်။ ထို့နောက် ဗာနွန်က ကယ်လီဖိုးနီးယားတောင်ပိုင်းတွင် သူ လုပ်မည့်အရာများကို ပြောပြသည်။ အလုပ်ရရန် ကူညီမည့်သူတစ်ယောက် လိုနေကြောင်း ပြောပြသည်။

“အလုပ်။ အဲဒါ ငါ့အတွက်မဟုတ်ဘူး”ဟု အာမေဋိတ်သံနှင့် ပြောသည်။

ထို့နောက် ဗာနွန် က သူ၏အိတ်၌ထည့်ထားသည့် ဓမ္မသစ်ကျမ်း စာအုပ်ကို ယူ၍ ပေါလု၏ သက်သာလောနိတ် ဩဝါဒစာဒုတိယစောင်ကို လှန်ကာ “အလုပ် မလုပ်သောသူသည် အစာမစားစေနှင့်”ဟူသော ကျမ်းပိုဒ် ကို ဖတ်ပြသည်။

ထိုလူငယ်က အံ့သြသင့်စွာဖြင့် “ကျမ်းစာထဲမှာရှိသလား”ဟု မေးသည်။

ဗာနွန် သည် ထိုလူအား ကျမ်းပိုဒ်ကိုပြရာ ထိုလူက “ကျမ်းစာထဲမှာ ပါပါက ကျွန်တော့်အတွက်ပဲ”ဟုဆို၏။ ဠနမညသည သည် သူ့အား အလုပ်တစ်ခုရရှိရန် ကူညီ ခဲ့သည်။

ထိုစိတ်သဘောထားသည် ကျွန်တော်တို့၏အသက်တာ အသက် ရှင်ပုံနှင့် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အကြား ကွာဟမှုကို အလျင်အမြန် ပိတ်စို့သည်။

အဆင့် ၃။ သင့်အား လွတ်ခြင်းအခွင့်နှင့် သမ္မာတရားကိုသိရန် ကြိုးပမ်းပါ။

ယေရှုကတပည့်တော်တို့အား ပြောသောအရာမှာ ထိုအရာဖြစ်သည် (ယော၊ ၈၃၂)။ သို့သော် သမ္မာတရားမှာ ခွဲခြမ်းနိုင်သောအရာဖြစ်သည်။ သင်၏ယုံကြည် သက်ဝင်မှုသည် မှန်ကန်ကြောင်း သင်စိတ်ချနိုင်မည့် တစ်ခုတည်းသောနည်းမှာ သမ္မာ ကျမ်းစာသည် စိတ်ချယုံကြည်ဖွယ်ဖြစ် သည်ဟု သင်ယုံကြည်သောအခါမှသာ ဖြစ်သည်။ ကြမ်းတမ်းခက်ထန်သော အမှန်ဖြစ်ရပ်တစ်ခုမှာ ယနေ့တွင် သင်သည် ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ထုံးစံနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာစစ်ပွဲအကြား၌ရှိရာ သင်သည် ယုံကြည်သူ တစ်ယောက် ဖြစ်ပါက လူမှုအသိုင်းအဝိုင်းနှင့် ဖြတ်ကျော်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ယနေ့များစွာသောလူတို့က ယုံကြည်ခြင်းကို ပြန်လည်အနက်ဖွင့်ရာတွင် မူလအဓိပ္ပါယ်ကို အသစ်ပြန်၍ အနက်ဖွင့်ကြပြီး ဘုရားသခင်၏ ပွင့်လင်းခြင်း (openess of God)ဟု ကျွန်တော်တို့ ထင်မြင်ယူဆကြသည်။

အချိန်အနည်းငယ် ပြန်လည်ဆင်ခြင်ကြပါစို့။ ဘာသာအယူဝါဒကို ရှင်းပြ ရာ၌ အနက်တူ၍ အပြန်အလှန်အသုံးပြုသည့် ဝေါဟာရစကားလုံး နှစ်ခုမှာ ခေတ်ရှေ့ ပြေးနှင့် ခေတ်ရှေ့ပြေးခရစ်ယာန်တို့ပင်ဖြစ်သည်။ ပရိုတက်စတင့်နှင့် ရိုမင်ကာသိုလိပ် အသင်းတော်အား ဂိုဏ်ချုပ်များအပေါ်သစ္စာရှိသည့် အသိဉာဏ်ပိုင်းကို လိုက်စားသည့် အရစ္စတိုတယ်၏သားများ အဖြစ် စွပ်စွဲသည်။ သမိုင်းနှင့်ယှဉ်၍ ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ဖြစ်နိုင်ခြေ မရှိသောအရာ၊ ယနေ့ခေတ်နှင့်မညီသောအရာ ဖြစ်သည်ဟု ငြင်းကြသည်။ ထိုဝေါဟာရများကို အတိအကျအနက်မဖွင့်နိုင်ပါ။ နှစ်ခုစလုံးတို့သည် ခရစ်ယာန် ဘာသာမှအခြေပြုသော ဒသာနအတွေး အခေါ်အဖွဲ့အစည်းတစ်ခု သို့မဟုတ် ပုဂ္ဂိုလ် တစ်ပါးအကြောင်းကို ပြောပြသော်လည်း ခရစ်ယာန်ဘာသာနှင့် သမ္မာကျမ်းစာကိုဘောင်ခတ်ထား၍ စိတ်ခံစားချက်နှင့်အတွေ့ အကြုံအားဖြင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာ အစစ်အမှန်၊ တစ်ခုကိုရှာသည့် ပို၍အမြင်ကျယ်သော အသိုင်းအဝိုင်း တစ်ခုကို ရှာကြသည်။ ပို့စ်ခရစ်ယာန်ကအွန်လိုင်းစွယ်စုံကျမ်းတစ်ခုဖြစ်သည့် wikipediaသည် ခရစ်ယာန်ဘာသာ စကားနှင့်ယူဆချက်က အမြစ်မတွယ်တော့သော ဘာသာရေး လှုပ်ရှားမှု သို့မဟုတ် လူမှုအဖွဲ့အစည်းတစ်ခု ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါးကို ပြောပြလေ့ရှိသည်ဟု ဆို၏။

ယဉ်ကျေးမှုနှင့်ဆိုင်သော ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ရုပ်သဏ္ဍန်ကို ငြင်းပယ်သော လူအချို့တို့သည် စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်ယုံကြည်မှုကို ရှာဖွေကြသည်။ သူတို့က ပို့စ် ခရစ်ယာန်တို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် အစစ်အမှန် ဆက်ဆံခြင်းကို ရှာဖွေရာ၌ ရိုးသားသောသူများဟု ဖော်ပြကြ မည်ဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံခြင်း (အဖွဲ့ငယ်၌ အခြားသော လူတစ်ယောက်ချင်းနှင့် ဆက်ဆံခြင်း) စိတ်ထဲ၌ရှိသော ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံများနှင့် မှန်းဆမှုများနှင့် စိတ်ခံစားချက်များအပေါ် အခြေပြုသာ ထင်မြင်ယူဆ ချက်များသည် “ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ သည်ကား”ဟူသောအရာကို ကျော်လွန်သည်။ “ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ သည်ကား” သည် ဘုရားသခင် နောက်ဆုံးတောင်းဆိုသည့်အနေနှင့် သမ္မာကျမ်းစာတွင် အကြိမ်ပေါင်းလေးရာကျော် တွေ့ရှိ | သည်။

ပိုစခရစ်ယာန်သို့သွားရာလမ်းမှာ ဉာဏ်အလင်းပွင့်ခြင်းနှင့် အစပြု၍ (၇)ရာစု နှင့်(၈)ရာစုတွင် အနောက်တိုင်းပြည်၌ အတွေးအခေါ် ဆင်ခြင်မှုဆိုင်ရာ လှုပ်ရှားမှု တစ်ခုဖြစ်ရာ တော်လှန်ရေးကြီးကို ဖြစ်စေသည်။ သိပ္ပံနှင့်နည်းပညာတို့မှ ဆင်းသက် ပေါက်ဖွားသောအရာသည် ထိုအချိန်၌ ဘာသာတရားနှင့်ပညာရေးအပေါ်အာရုံစူးစိုက် မှု၌ အရှိန်ကြီးသော ပြောင်းလဲမှုကိုဖြစ်စေသည်။ နက်နဲခြင်းမှ အထင်အရှားရှိခြင်း၊ မသိခြင်းမှ သိခြင်း၊ ဘုရားသခင်မှလူ စသည်တို့၌ အာရုံစူးစိုက်မှုကို ပြောင်းစေသည်။ ဖန်ဆင်းသောအရှင်ကို ဦးညွတ်ခြင်းမှ တဖြည်းဖြည်းမှေးမှိန်၍ လူ့အသိစိတ်နှင့် ဉာဏ်ကို ကိုးကွယ်လာကြသည်။

သမ္မာကျမ်းစာ၏ အခွင့်အာဏာကို တဖြည်းဖြည်းချေဖျက်ပြီး လူမှုရေး ဘာသာရေးအသွင်ပြောင်လဲခြင်း၌ ရှေ့ဆောင်လမ်းပြသောသူမှာ ဂျာမန်နွယ်ဖွား ဖြစ်ပြီး ဗာဆဲလ်တက္ကသိုလ်၏ပါမောက္ခဖက်ဒရစ်နစ်ရှေး ဖြစ်သည်။ ၁၉၆၀ခုနှစ်များ၌ ဆူပူမှုများစွာကိုဖြစ်စေသည်။ “ဘုရားသခင် သေပြီ” ဟူသော လှုပ်ရှားမှု၏ ဖခင်ဖြစ် သည်။ သူက ဘုရားသခင်သည် ရိုက်နှက်ခြင်းခံရ၍သေသည်ဟု ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပါ။ ကိုယ်တော်သည် အသေသတ်ခြင်းခံရသည်ဟုလည်း ဆိုခြင်းမဟုတ်ပါ။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန်မလိုတော့ပါ။ လူတို့သည် စိတ်အာရုံတွင် ဘုရားသခင်မရှိ သည့်အလား အသက်ရှင်နိုင်သည့် ကမ္ဘာတစ်ခုကို မြင်ယောင်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ရှားပါးသည့် လူမှုအသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုအတွက် ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းရန် တာဝန် လုံးဝမရှိပါ။ ထိုမြင်ကွင်းမှ နစ်ရှေးထွက်သွားပြီးနောက် ကလေးငယ်များကို ခရစ်ယာန်ဘောင်သို့ ဆက်လက် သွတ်သွင်းကြသည်။ အသင်းတော်များသည် တံခါးတို့ကို ဆက်လက် ဖွင့်ထားလျှက် ပို၍နည်းသောသူတို့သည် ဝင်ကြသည်။

တစ်ခါတွင် ကျွန်တော်သည် နစ်ရှေးကြီးပြင်းလာသည့်ဒေသ၏ လှပသာ သစ်တောများ၊ ကောင်းကင်နှင့်တိမ်များအရိပ်တင်နေသည့် ရေကန်တစ်ခုဘေး၌ လမ်းလျှောက်လာသည်။ မြက်ခင်းပြင်၌ ပေါက်ရောက်နေသည့် တောပန်းအရိုင်း များကို အံ့သြစွာကြည့်မိသည်။ တစ်ခါက သူလျှောက်ခဲ့သည့်လမ်းအချို့ကို ကျွန်တော်လျှောက်သွားသည်။ပတ်ဝန်းကျင်၏လှပမှုကို ကျွန်တော်စဉ်းစားနေစဉ် ဖန်ဆင်းရှင် တစ်ပါး ရှိခြင်းနှင့် လူသားများအား ဗျာဒိတ်ဖွင့်ပြချက်ကို ငြင်းသောသူ၏ ဝမ်းနည်းဖွယ် ကံကြမ္မာအကြောင်း စဉ်းစားမိသည်။ နစ်ရှေး၏ယုံကြည်ခြင်းသည် သူ့အတွက် မည်သို့ အလုပ်လုပ်ပါသနည်း။ ဘုရားသခင်နှင့် မိရိုးဖလာ အဖိုးတန်သောအရာတို့ကို ငြင်းပယ်ပြီး သူ၏စိတ်သည် ဝုန်းကနဲပိတ်ခြင်း ခံရသည်။ သူ့အသက်တာ၏ နောက်ဆုံး (၁၁)နှစ်တွင် သူသည် အရူးတစ်ယောက်လုံးလုံးဖြစ်ကာ စိတ်ကျန်းမာရေး ဆေးရုံ တစ်ခု၌ ကွယ်လွန်ခဲ့ သည်။ “သမ္မာတရားဆိုသည်မှာ အဘယ်နည်း” ဟုမေးသည့် ပိလတ်တစ်ပါး တည်းကိုသာ အားကျသော နစ်ရှေးသည် (၂၀)ရာစုနှစ်၏ “လူသည် တစ်မူထူးခြား၍မိမိ၏လုပ်ဆောင်မှုအတွက်မိမိ၌သာတာဝန်ရှိပြီး မိမိ၏ကံကြမ္မာကို မိမိ ဖန်တီးသည်” (exentialism)ဟူသောဝါဒနှင့် ပို့စ်ခရစ်ယာန်လောက၏ အုတ်မြစ်ကို ရည်ရွယ်ချက်မရှိဘဲ ချခဲ့သူဖြစ်သည်။ ။

နှစ်ရှေးနှင့်ခေတ်ပြိုင်ဖြစ်သော ရုရှားလူမျိုးဝတ္ထုရေးဆရာ ပွိုင့်ဒို ဒေါ့တိုဗ်စကီး က သူ့ဝတ္ထုတွင် “ဘုရားသခင်မရှိပါက အရာခပ်သိမ်းတို့သည် လွတ်လပ်မှုရှိသည်” ဟူသော စာကြောင်းတစ်ကြောင်း ပါလာသည်။ “ဘုရားသခင် သေပြီ”ဟူသော နှစ်ရှေး၏ စိတ်ထားသည် ဟစ်တလာ၏ တတိယအင်ပါယာနှင့် ဆိုဗီယက် ပြည်ထောင်စုအတွက် အုတ်မြစ်ချပေးသည်။ ။

နှစ်ရှေး၏ခေတ်ပြိုင်နှင့် ဘုရားသခင်ထံမှ ထွက်ပြေးဖော်ဖြစ်သော ချားလ်စ် ဒါဝင်က “စိတ်ချမှုမရှိ၊ ဘုရားသခင်တည်ရှိသည်ကို အစဉ် မယုံကြည်သော လူတစ်ယောက် သို့မဟုတ် အနာဂတ်၌ ဒဏ်စီရင်ရန်နှင့် ဆုလဒ်ပေးရန် အသက်ရှင် သည်ဟု မယုံကြည်သောလူတစ်ယောက်သည် အားအကြီးဆုံးဖြစ်သော ထိုလှုံ့ဆော်မှု နောက်သို့လိုက်ရန်အတွက် ကျွန်တော်မြင်နိုင်သလောက် သူ၏အသက်တာ အလေ့ အထရှိနိုင်သည်။ ဤအတွေးအခေါ်အားဖြင့် အဒေါ့ဟစ်တလာသည် လူပေါင်း၁၄သန်း (ဂျူး၆သန်းနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသား၈သန်း ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၊ သင်းအုပ် ဆရာများ၊ နိုင်ငံရေးသမားများနှင့် သူ့ကိုဆန့်ကျင်သောသူများအား)တို့ကို သိမ်းပိုက်ထားသော ဥရောပ၌ရှိသည့် သုံ့ပန်းစခန်းတွင် သေသည့် အထိထားသည်။

တစ်ခါကငယ်ရွယ်သောအချိန်၌ကျမ်းပိုဒ်အလွတ်ကျက်မှတ်ခြင်း၌ရွာ၏ဆုကိုဆွတ်ခူးသည့်ဓမ္မတက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတစ်ယောက်သည်နစ်ရှေး၏ဒဿနအတွေးအခေါ်ကိုသက်ဝင်ယုံကြည်၍ဘုရားသခင်တည်ရှိခြင်းကိုငြင်းသည့်လက်တွေ့ကျသောရည်ရွယ်ချက်ကိုထားသည့်အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုကိုဦးဆောင်သည်။သူ၏နာမည်သည်မည်သူနည်း။အီအိုဆစ်ဗစ်ဘုရီအိုနိုဗစ်ဇူဂါရှစ်(ဗ်)လီဖြစ်သည်။သူ့ကိုသမိုင်းကဂျိုးဇက်စတာလင်ဟုခေါ်သည်။လူပေါင်း(၁၅) သန်းသေဆုံးခြင်းတွင်တာဝန်ရှိသောလူသတ်သမားဖြစ်သည်။ထိုအာဏာရှင်၏သမီးဖြစ်သူဆဗက်လာနာစတာလင်သည်အနောက်နိုင်ငံသို့ထွက်ပြေးလာကာ “ကျွန်မဘုရားမပါဘဲအသက်မရှင်နိုင်ပါ” ဟုကြေညာသည်။နှစ်ပေါင်း(၇၃)နှစ်အထိကွန်မြူနစ်ဝါဒအောက်တွင်ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်ခံရသောနိုင်ငံသားသန်းပေါင်းများစွာတို့သည်ဘုရားမပါဘဲအသက်မရှင်နိုင်ကြပါ။

(၂၀)ရာစုနှစ်နှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်တော်ဖော်ပြသည့် ရိုက်ခတ်မှုသည် ကမ္ဘာ၌ သမ္မာကျမ်းစာ၏ အခွင့်အာဏာနှင့်အကျိုးဖြစ်ထွန်းမှု အကြား အနည်းငယ်

သောခြားနားမှုဖြစ်သည့် လောကလုံးဆိုင်ရာ အတွေးအခေါ်အသွင်ကူးပြောင်းခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။ ထိုလောကတွင် သမ္မာတရားကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးရာ ခံစားချက်ဖွဲ့စည်းမှုအဖြစ် အနက်ဖွင့်ကြ သည်။ ပို့စ်မော်ဒန်နှင့် ပို့စ်ခရစ်ယာန်တွင် ဆုံးဖြတ်ချက်များသည် သင့်တော်ခြင်း သို့မဟုတ် ဆက်စပ်မှုဝါဒအပေါ်အခြေ ပြုလေ့ရှိသည်။ အမှားနှင့်အမှန်၊ အကောင်းနှင့်အဆိုးပေါ်မတည်ဘဲ သမ္မာကျမ်းစာက ပြောမည်ဟု ယူဆသောအရာ သို့မဟုတ် ထိုသို့ဆိုလိုသည်ဟု ကျွန်တော်တို့ ယူဆသည့်အရာအပေါ်၌ ပို၍ အခြေပြု ကြသည်။ ပို့စ်ခရစ်ယာန်စိတ်သည် အခမ်းအနား၊ လူ့အသိုင်း အဝိုင်း၊ စာပေတေးဂီတ၊ ပန်းချီနှင့် သဘာဝအားဖြင့် ဘဝ၏ဆိုလိုချက်ကို တွေ့ရှိနိုင်ရန် ကြိုးပမ်းသည်။

ဘရီယန်မာရင်သည် ခရစ်ယာန်အသစ်တစ်မျိုး (Aneil kind of christian) ဟူသော သူ၏စာအုပ်တွင် ပို့စ်မော်ဒန်ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းကို ဝိညာဉ်ရေးရာ “နိုးကြား ထကြွမှု” တစ်ခုအဖြစ် ဖော်ပြ၍ ၎င်းသည် သမ္မာကျမ်းစာအပေါ် အခြေမပြုဘဲ စိတ် ခံစားမှုအပေါ်၌သာ အခြေပြု၍ ဓလေ့ထုံးစံနှင့်မညီ ကြည်ညိုလေးစားဖွယ်လည်းမရှိပါ။

မာရင်သည် သူ့စာအုပ်၏နောက်ဆုံးအခန်းတွင် သမ္မာတရားသည် သမိုင်းရာဇဝင်၌သော် လည်းကောင်း၊ အနုပညာနှင့် လူ၏အသွေးအသား၌ ရုပ်လုံးပေါ်သည့် ယုံကြည်သောသူတို့မှ ပေါ်ထွက်လာသော မော်ဒန်ခေတ် မတိုင်မီ (premodern) စာအဖြစ် သမ္မာကျမ်းစာကို ဖတ်သင့်သည်ဟု အခိုင်အမာပြောသည်။ တစ်နည်း ဆိုရသော် သမ္မာကျမ်းစာသည် ယနေ့ အသက်တာတွင် အနက်ဖွင့်သောအခါ အကန့် အသတ်ရှိသည်ဟု သူပြောဆိုနေခြင်းဖြစ် သည်။

ယေရှု၏ညီဝမ်းကွဲဖြစ်သူ ယုဒသည် ထိုအခြေခံယူဆချက်ကို အလွယ်တကူ နားလည်သဘောပေါက် မည်မဟုတ်၊ ထိုအချိန်၌ရှိသော ယုံကြည်သူတို့အား “ယုံကြည် ခြင်းတရားဘက်မှာ သင်တို့သည် ကြိုးစား၍ တိုက်လှန်စေခြင်းငှာ” (ယုဒ၊၁၃)ဟု အားပေးတိုက်တွန်းသည်။ ဂျွန်ကယ်ဗင်၊ မာတင်လူသာစသော ပြန်လည်ပြုပြင်ရေး တွင် ကြီးမားသောအဖိုးအခ ပေးသည့် ဦးဆောင်သူတို့သည်လည်း အလွယ်တကူ နားလည်သဘော ပေါက်ကြမည်မဟုတ်ပါ။ ယနေ့ အသင်းတော်၏ ဦးတည်ရာကို အာရုံဖြင့် သိသော မာလ်ဂွမ်မာဂရစ်က ခရစ်ယာန်လောက၏နိဂုံးကို ကြိုတင် ဟောပြောသည်။ သို့သော် ခရစ်တော်၏နိဂုံးကို မပြောပါ။ ထိုအဖွဲ့အစည်းသည် ဒုက္ခ ပြဿနာ တွေ့ကြုံသည်ကို သူသိသော်လည်း လူ့ဇာတိခံသောနှုတ်ကပတ်တော်သည် ထိုပြဿနာကို မကြုံပါ။

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းက သင်သည် “ငါအဆင်ပြေတယ်။ သင်အဆင်ပြေတယ်၊ သင်လုပ်လိုသောအရာမှန်သမျှ လုပ်နိုင်တယ်”ဟူ၍ သမ္မာ ကျမ်းစာနှင့်ဆိုင်သည့် အဖိုးတန်သောအရာကို ဖယ်၍ ပေါလု ရှုတ်ချသော ရောမလူများ အသက်ရှင်နေထိုင်ပုံနှင့် အစားထိုးသည့် အတွေးအခေါ်ကို မပွေ့ပိုက်သောကြောင့် သင်သည် ကျဉ်းမြောင်း၍ သည်းမခံနိုင်ဖြစ်နေတယ်”ဟု ပြောမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သင်သည် လူမှုရေးပညာပေးသည့် ကျောင်းတွင်ထားပြီး လိင်တူချင်း ဆက်ဆံခြင်းသည် ကြိုက်တာရွေးယူခွင့်ရှိသော အသက်ရှင်နည်းဖြစ်သည်ဟု သွန်သင်သောဆရာ၏လက်အောက်တွင် အောက်မထားလိုဘဲ ရှိနေပါသလား။ ထိုအရာသည် သင့်ကို ပြက်ရယ်ပြုကာ ဝေဖန်ခြင်း၏ပစ်မှတ် ဖြစ်စေသည်။ လူ့အဖွဲ့ အစည်းသည် သမ္မာကျမ်းစာ၏စံနှုန်းမှလွဲချော်လေ ကိုယ်တော်၏လူတို့သည် ဧည့်သည်အာဂန္တုများဖြစ်လေဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာကြီးသည် ပို၍မှောင်မိုက်လာလေထိုအရာ၌ ခြားနား၍ ရပ်တည်သောသူတို့သည် ပို၍ထင်ရှားသိသာလဖြစ်သည်။

စီအက်စ်လူးဝစ်က သင်သည် ကောက်သောမျဉ်းကိုမသိမီ၊ ဖြောင့်သော မျဉ်းကိုသိရန်လိုသည်။ ဤကျမ်း၏သမ္မာတရားမှာ “ဤအရာကို လုပ်ပါ။ “ထိုအရာကို မလုပ်နှင့်” ဟုပြောသော မျဉ်းဖြောင့်ဖြစ်သည်ဟု အခိုင်အမာဆိုသည်။ လမ်းပျောက်သောခရီးသည်အား ကမ်းတစ်ဘက်သို့ အထိအခိုက်မရှိသွားနိုင်ရန်မှာ ကျွမ်းကျင်သော လမ်းပြ၏ လုပ်ပိုင်ခွင့်ဖြစ် သည်။ ဤကျမ်း၏အပြုသဘော မဆောင်သောအရာတို့သည် မင်းအား ချုပ်တီးရန် သို့မဟုတ် မပျော်ရွှင်နိုင်ရန် ဆီးတားဖို့ မဟုတ်ဘဲ အသက်တာ၏ အန္တရယ်များကို ကျော်ဖြတ်၍ သင့်ကို လမ်းပြရန်ဖြစ်သည်။

သို့ရာတွင် သင်သည် သမ္မာကျမ်းစာမှန်သည်ဟူသော အနေအထားကို ငြင်းပယ်သောပိုစ်ခရစ် ယာန်အပေါ်တံခါးပိတ်၍ ပြောသောအရာကို ယုံကြည်ပါက သင်သည် သဲပေါ်၌ မျဉ်းတစ်ကြောင်းကိုဆွဲ၍ လမ်းကျဉ်းကိုလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ “အပြစ်ရှိသော ကာမဂုဏ်ကို ခဏခံစားခြင်းထက် ဘုရားသခင်၏ လူတို့နှင့်အတူ ညှဉ်းဆဲခံရခြင်းကိုသာ၍ အလိုရှိ၏”(ဟေဗြဲ၊၁၁၂၅)တွင် မောရှေက ဆိုခဲ့သည်။ ရေတွက်မရသည့် ဘုရားဖူးဧည့်သည်အာဂန္တုများ၏ လမ်းကြောင်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။

အလက်ဇန္ဒာဆိုရင်နစ်ဆင်သည် ပထမဦးဆုံး ထောင်ကျသောအခါ ကျွန်တော် တို့ကမ္ဘာ၌ ကောင်းသောအရာနှင့် ဆိုးသောအရာရှိသည် ဟူသောဖြစ်ရပ်မှန်ကို လက်ခံရန် အတင်းတိုက်တွန်းခြင်းကို ခံရသည်ဟုဆိုကာ ဤသို့ ထုတ်ဖော်ပြောပြ သည်။ “ထိုထောင်၌ ကောင်းသောအရာနှင့် မကောင်းသောအရာအကြား မျဉ်းကြောင်း သည် တိုင်းနိုင်ငံများ၊ နိုင်ငံရေး ပါတီများ၊ အတန်းများအကြားတို့၌ ဖြတ်မသွားဘဲ လူတစ်ယောက်စီ၏ စိတ်နှလုံးတည့်တည့်မှ ဖြတ်သွားသည်” ဟုဆို၏။

ကျွန်တော်တို့၏ ရှုံးနိမ့်မှုအပါအဝင် ကိုယ်ကျင့်တရား ပျက်ပြားမှု၏ အလယ်၌ အပြစ်လွတ်ခြင်းကို ယူဆောင်လာ၍ ကျွန်တော်တို့ကို သမ္မာတရားနှင့် ရန်ဘက်ပြု သည့် ကမ္ဘာကြီးမှ ဘုရားဖူးဧည်သည့် အာဂန္တုများအဖြစ် သီးသန့်ခွဲခြားထားသည်။ရှေးလွန်လေပြီးသောအချိန်၌ ယေရှုသည် သမ္မာတရားနှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း အတိုင်းလိုက်ခြင်းသည် အသင်းကွဲခြင်းကို ဖြစ်စေမည်ဟု တပည့်တော်တို့အား မိန့်တော်မူခဲ့သည်။

မြေပေါ်သို့ငြိမ်သက်ခြင်းကိုစေလွတ်အံ့သောငှါငါလာသည်ဟုမထင်ကြနှင့်။ ငြိမ်သက်ခြင်းကို စေလွတ်အံ့သောငှါ ငါလာသည်မဟုတ်။ ထားကိုစေလွှတ် အံ့သောငှါ ငါလာသတည်း။ အဘနှင့်သား၊ အမိနှင့်သမီး ယောက္ခမနှင့် ချွေးမအချင်းချင်းကွဲပြားစေခြင်းငှါ ငါလာသတည်း။ ကိုယ်အိမ်သူ အိမ်သား တို့သည်လည်း ကိုယ်ရန်သူဖြစ်ကြလိမ့်မည်” (မဿဲ၁၀၃၄-၃၆)။

ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်သည် သမ္မာတရားဖြစ်ကြောင်း သိရန် အဓိကသော့ချက်မှာ ဘုရားသခင်ပြုစေလိုသောအရာကို ပြုလုပ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သင့်အသက်တာ၌ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို အမှန်တကယ် သိလိုပြီး ပြုလုပ် လိုပါက ဘုရားသခင်သည် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော် မှန်ကန်ကြောင်း သင့်အား ဖွင့်ပြ မည်ဖြစ်သည်။ ယေရှုက “ထိုသူ၏ အလိုတော်သို့လိုက်ချင်သောသူမည်သည်ကား၊ ဤဒေသနာ သည် ဘုရား သခင်၏ဒေသနာတော်ဖြစ်သလော၊ ငါသည် ကိုယ်အလို အလျောက် ဟောပြောသလောဟု ပိုင်းခြား၍သိလိမ့်မည်”(ယော၊၁၇) ဟု ကတိ ပေးသည်။ သမ္မာကျမ်းစာ၌ သင်ဖတ်သောအရာကို နာခံရန်ကြိုးစားပါ။ ၎င်းသည် အမှန်တကယ် အသက်ရှင်သောကျမ်း ဖြစ်ကြောင်း သင်သည် ပိုင်းခြားနိုင်လိမ့်မည်။

အဆင့်၄။ နာခံခြင်းမှ ကောင်းချီးမင်္ဂလာလာပြီး နာမခံခြင်းမှ ကျွန်ုပ်တို့မကြိုက်သည့် အကျိုးဆက် များဖြစ်ပေါ်ကြောင်း သိပါ။

သမ္မာကျမ်းစာသည် ယုံကြည်အားကိုးထိုက်ပြီး သားသမီးများအတွက် အကောင်းဆုံးသောအရာကိုသိသည့် မေတ္တာတော်ရှင် ခမည်းတော်ထံမှလာသည့် အကြံဉာဏ်ပေးခြင်း ပြဿနာတို့ကို ဖြေရှင်းပြီးနောက် ရှေးက သမ္မာကျမ်းစာရေးသူတို့ ရေးသောအရာကို ဘုရားသခင်အမှန်တကယ် မည်သို့ဆိုလိုကြောင်း သင်ရင်ဆိုင် တွေ့ကြုံရသည်။ သို့သော် သင်၏အသက်တာတွင် အကြံအစည်တော်အတိုင်း လိုက်ရန်ကတိကဝတ်ပြုခြင်းဖြင့် လေးလံသောဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးမှ သင့်ကို သက်သာစေရုံ မကကိုယ်တော်၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာများပါ ဖြစ်လာစေသည်။

ဆာလံကျမ်း၏ ပထမအခန်းကြီးသည် ဆုလဒ်နှင့်ပတ်သက်၍ ကတိထား သောအရာနှင့် အစပြု၍ “မတရားသာသူတို့၏တိုက်တွန်းခြင်း သို့မလိုက်၊ လူဆိုးတို့၏လမ်းတွင် မရပ်မနေ၊ မထီမဲ့မြင် ပြုသာသူတို့၏ အစည်းအဝေး၌မထိုင်”ဟုဆို၏။ အချို့သော စကားတို့သည် ယနေ့လူ့ဘဝ ယဉ်ကျေးမှုအမြင်နှင့် နားလည်ရန် ခက်ခဲသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ “မင်္ဂလာ ရှိ၏” ဟူသောစကားလုံးသည် ထိုအထဲတွင် ပါဝင်သည်။ ထိုစကားနှင့် အဓိပ္ပါယ်ဆင်တူသော စကားလုံးကိုရှာပါက “ပျော်ရွှင်” ဟူသောစကားကို သင်တွေ့ရှိမည်ဖြစ်သော်လည်း လွန်ခဲ့သော အနှစ်(၃ဝဝဝ)ခန့်ခွဲ စာရေးသူ အသုံးပြုသည့် ဟေဗြဲစကားလုံးသည် “ပျော်ရွှင်သည်”ဟု ကျွန်တော် ဖော်ပြသည်ထက်ပိုပါသည်။ ၎င်း၌ အလုံးစုံရှိခြင်း၊ ပြည့်စုံခြင်းနှင့် ယနေ့ရှာဖွေနေသော

ကောင်းစားခြင်းစသော ယူဆချက်များပါဝင်သော်လည်း ဖြစ်ခြင်းထက် ရှိခြင်းကိုပို၍ အရေးထားသော ကမ္ဘာ၌တွေ့ရန် ခက်ခဲသည်။

ယေရှုကကြားနာခြင်းနှင့်နာခံခြင်းကိုဆန့်ကျင်သည့်အနေနှင့်လုပ်ဆောင်ခြင်းကိုအလေးအနက်ထားသည်။ “ငါ့စကားကိုနားမထောင်ဘဲအဘယ့်ကြောင့်ငါ့ကိုသခင်၊သခင်ဟုခေါ်ပါသနည်း” ဟုမေးသည်။ (လုကာ၊၄၆)။

တစ်နေရာ၌ အိမ်ဆောက်သော သူနှစ်ယောက်တို့၏ အကြောင်းကို အသုံး ပြုသည်။ သမ္မာတရားကို မယုံကြည်ဘဲ မိမိတို့အသက်တာအတွက် အုတ်မြစ်မရှိသော သူတို့၏ကွာခြားမှုကို ပြသည့်အနေနှင့် တစ်ယောက်သောသူက သဲပေါ်နှင့် တစ်ယောက်သောသူက ကျောက်ပေါ်၌ ဆောက်သည်။ ထို့နောက် အဓိကအချက်ကို ဆက်ပြောသည်။ “ငါ့စကား ကိုကြား၍ နားမထောင်သောသူမူကား အခုအခံမရှိဘဲ မြေပေါ်မှာ တိုက်ကို တည်သောသူနှင့်တူ၏။ ရေစီး၍ထိုတိုက်ကို ရိုက်ခတ်သောအခါ၌ ချက်ခြင်းလဲ၍အကုန်အစင်ပြိုပျက် လေသည်ဟု ဟောတော်မူ၏” (လု၊၆၄၉)။

ယေရှု၏ညီဝမ်းကွဲဖြစ်၍ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတစ်ကျမ်းကိုရေးသော ယာကုပ်က “ကိုယ်ကိုကိုယ်လှည့်ဖြား၍ နှုတ်ကပတ်တရားကို နာရုံမျှသာ ပြုသောသူမဟုတ်၊ တရားကိုကျင့်သောသူဖြစ်ကြလော့” (ယာကုပ်၊၁၂၂) ဟု ဆို၏။ သူသည် ကတိ ကဝတ်ပြုမှုနှင့် အကောင်းလုပ်ဆောင်ရန်အတွက် စိတ်နိုးဆော်ခြင်းကို အဓိက အလေးထားပြောသည်။

ဤအရာသည် ပေါလုက ရောမဩဝါဒစာ၌ ရေးသောအရာနှင့် အတူတူ ဖြစ်သည်။ “အကြောင်းမူကား၊ တရားနာသောသူသည် ဘုရားသခင်ရှေ့၌ ဖြောင့်မတသည်မဟုတ်။ တရားကိုကျင့်သောသူသာလျှင် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်လိမ့်မည်” (ရောမ၊၂၁၃)ဟုဆို၏။

ယေရှုသည် လောကီသားတို့ကို အပြစ်စီရင်ရန်ကြွလာခြင်းမဟုတ်။ လောကီ သားတို့သည် သူ့အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိစေရန် ကြွလာသည် ဟု သင်သိသောအခါ (ယော၊၃၁၇) သဘောဝထက်လွန်သောအရာတို့ သည် ထိမိ၍လဲစရာ ခလုတ်မဟုတ်။ သမ္မာကျမ်းစာပြောသောအရာကို ယုံကြည်စိတ်ချသည့် ပေါင်းကူးတံတားအား ဖြတ်ကျော်ခြင်းကို ဆီးတားခြင်း မဟုတ်တော့ပါ။

ကျွန်တော်တို့ ရင်ဆိုင်တွေ့ကြုံနေသည့် မေးခွန်းတို့သည် နက်နဲသော်လည်း ရိုးရိုးလေးဖြစ်သည်။

ဘုရားသခင်ရှိပါသလား။
မည်သည့်ဘုရားအမျိုးအစားနည်း။
သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ ရည်မှန်းချက်နှင့် အလိုတော်တို့ကို သမ္မာ
သူ၏ချစ်ခြင်းဖြင့် ဖော်ပြပါသလား။ သန်းနှင့်ဆိုင်ပြီး ၎င်းကို

ဤစာအုပ်သည် အထူးသဖြင့် နောက်ဆုံးမေးခွန်းနှင့်ဆိုင်ပြီး ၎င်းကို အခိုင် အမာသင်ပြောသောအခါ နှုတ်ကပတ်တော်သည် အကျွန်ုပ်ခြေ ရှေ့မှာ မီးခွက်ဖြစ်၍ ကျွန်ုပ်လမ်းခရီးကိုလင်းစေပါ၏” (ဆာလံ၊၁၁၉၁၀၅) ဟူသော ဒါဝိဒ်ပြုသောအရာကို သင်တွေ့ရှိမည်။

ထိုအခါမှသာ တိုးညှင်းသော်လည်း တန်ခိုးနှင့်ပြည့်သည့် “သင်သည် လဘက်၊ လက်ဝဲဘက်သို့လမ်းလွဲလျှင် ဤမည်သောလမ်းသည် မှန်၏။ ဤလမ်း၌ သားလော့ဟု သင့်နောက်၌ပြောသော စကားသံကို ကိုယ်နားနှင့်ကြားရလိမ့်မည်” (ဟေရှာယ၊၃း၂၁)ဟူသော အသံကို သင် ကြားရလိမ့်မည်။

မည်သည့်အရာကို သင်ပေးဦးမည်နည်း။

တစ်ဖန် စဉ်းစားပါ။ ဆွေးနွေးပါ

တစ်ခါက နာမည်ကျော်ကြားသည့် ပန်းချီကားချိတ်ဆွဲထားသည့်ကွက်လပ်နေရာကိုကြည်ရန် Louvre ပြတိုက်သို့ လာသော ဧည့်သည်များစွာတို့သည် မည်သည့်အရာကို ပိုင်ဆိုင်ကြပါသနည်း။
သင်၏အသက်ရှင်ပုံရှင်နည်းအပေါ်ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုဖြစ်စေသည့် သမ္မာတရားနှင့် ရင်ဆိုင်တွေ့ဆုံမှုကို ရှင်းပြပါ။
ပိုစ်မော်ဒန်၏ထင်မြင်ယူဆချက်သည် သင်နှင့် သင့်မိတ်ဆွေတို့ အပေါ် မည်သည့်နည်းနှင့် လွှမ်းမိုးပါသနည်း။
ဂိုဏ်းချုပ်ကင်တာဘူရီသည် တစ်ခါက “ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်လျှောက်လှမ်းသော လူတစ်ယောက်၏ အသက်တာတွင် အရှည်ဆုံးသော ခရီးစဉ်မှာ ဦးခေါင်းမှ စိတ်နှလုံးသို့ဖြစ်သည်။ ဟု ဆိုခဲ့သည်။ သင်၏ဝိညာဉ်ရေးရာခရီးစဉ်သည် သင်၏ခေါင်းနှင့် စိတ်နှလုံးထဲသို့ မည်သို့ရွေ့သွားပါသနည်း။

ချားလ်စ်ဖာရာသည် ဧဒင်ဘာ့ဂ်တက္ကသိုလ်၌ Ph.D ယူရန် အလုပ်လုပ်နေစဉ် ယုံကြည်ခြင်းပြဿနာကို ဆုပ်ကိုင်သည်။ တစ်ည၌ သူသည် “ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ဂရုစိုက်သည့် ဘုရားသခင် ရှိပါသလား။” ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်မေးကြည့်သည်။သမ္မာ ကျမ်းစာသည် အမှန်တကယ် မှန်ပါသလား။ ထိုမေးခွန်းတို့ကို သင်မည်သို့ဖြေမည်နည်း။

ဤနေရာမှနေ၍မည်သည့်နေရာသို့သွားရမည်နည်;

နံနက်အချိန်မီးဖိုချောင်သို့မသွားမီသင်ဆယ်မိနစ်ခန့်အချိန်ရသည်။ထို့နောက်အလုပ်သွားရသည်။ညနေတွင်မောပန်းစွာဖြင့်အိမ်သို့ပြန်လာ၍မိသားစုအတွက်ညနေစာပြင်ဆင်ရသည်။သို့မဟုတ်သင်၏လက်ဆွဲအိတ်ထဲရှိဖိုင်တွဲ၌ပါသောအလုပ်မပြီးစီးသေးသည်ကိုစဉ်းစားပြီးနောက်အားအင်ချိနဲစွာအိပ်ယာဝင်၍အိပ်ပျော်သွားသည်။သင်၏စိတ်တွင်ကျမ်းစာကိုယူ၍နှုတ်ကပတ်တော်ကိုမိနစ်အနည်းငယ်ဖတ်၍အချိန်ယူလိုသည်။ “ဆယ်မိနစ်အချိန်အတွင်းတွင်ဤနေရာမှနေ၍တစ်စုံတစ်ရာကိုကျွန်ုပ်ရရှိနိုင်မည်လား”ဟုကျမ်းစာယူပြီးဖတ်ရန်စိတ်ထဲ၌လွန်ဆွဲနေစဉ်သင်သည်မိမိကိုယ်ကိုဤသို့မေးသည်။အောက်ပါတို့သည်သင်အစပြုနိုင်ရန်ကူညီပါလိမ့်မည်။

လမ်းညွှန်ချက် ၁။ စိတ်စုစည်း၍ အာရုံစူးစိုက်ခြင်း(Concentration)

သင်သည်ထိုင်ပြီးကျမ်းစာအုပ်ဖွင့်ပါ။ပထမတိုက်ပွဲမှာသင်၏စိတ်ကိုလွှမ်းမိုး၍အာရုံစူးခြင်းခြင်းနှင့်စစ်တိုက်သည့်သင်၏စဉ်းစားမှုများပင်ဖြစ်သည်။တစ်နေ့တော၏ကျန်သေးသောအချိန်နှင့်အလုပ်ကြောင့်စိတ်ဖိစီးမှုများကိုအတတ်နိုင်ဆုံးဖယ်ရှား၍သင်ဖတ်နေသည့်အရာကိုအာရုံစူးစိုက်ပါ။ထို့နောက်ဘုရားသခင်စကားပြောမည်ဟုမျှော်လင့်ပါ။တစ်နေ့တာလုံးဘုရားသခင်၏လမ်းညွန်မှုနှင့်လိုအပ်ချက်အတွက်နှုတ်ကပတ်တော်နှင့်သင်၏တွေ့ဆုံခြင်းနက်ရှိုင်းမှုသည်သဘောပေါက်နားလည်ခြင်းမရှိဘဲစာမျက်နှာပေါင်းများစွာကိုဖတ်ခြင်းထက်အဆပေါင်းများစွာအရေးကြီးသည်။

လမ်းညွှန်ချက်က်၂။ ဂရုတစိုက်ရှိခြင်း(Observation)

သင်ဖတ်သောအရာကို သင်ဂရုတစိုက်ကြည့်၍ ၎င်းမှအကျိုးရရှိရန် နားလည်လိုသည်မဟုတ်လား။ ကျွန်တော်သည် စာမျက်နှာ တစ်မျက်နှာကို ဖတ်ပြီး၊ စာအုပ်ကိုပိတ်လျှင် မည်သည့်အရာကိုမျှ မမှတ်မိဘဲဖြစ်တတ်သည်။ လမ်းဘေးမှ ကျသောမျိုးစေ့ကဲ့သို့ ကျွန်တော်၏စိတ်တွင် ၎င်းတို့ကို မမှတ်မိစေရန် လင်းတငှက် များက ကောက်ယူစားကြသည်။ ကျွန်တော်၏ စိတ်ကို နှုတ်ကပတ်တော်အပေါ် စုစည်း၍ အာရုံစိုက်မည့်အစား ကျွန်တော် ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းနေရသည့် တစ်နေ့တာ အစီအစဉ်များ သို့မဟုတ် ပြဿနာများနှင့် အပြေးပြိုင်နေရသည်။

Wycliffsအနက်ဖွင့်ကျမ်းသို့မဟုတ် Halleys ၏လက်စွဲကျမ်းစာအုပ်စသည်တို့သည်အာရုံစူးစိုက်နိုင်ရန်အထောက်အကူပြုသည်။ယနေ့တွင်ဉာဏ်ပွင့်စေရန်အထောက်အကူပြုမည့်ကျမ်းညွှန်းနှင့်တကွဖော်ပြထားသည့်သမ္မာကျမ်းစာအုပ်များစွာရှိသည်။သမ္မာကျမ်းစာသည်သင်နှင့်စိမ်းနေပါကရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်းနှင့်အစပြုရန်အကြံပေးလိုပါသည်။ထို့နောက်တစ်ခုလုံးကိုခြုံ၍နားလည်နိုင်ရန်တမန်တော်ဝတ္ထုသို့သွားပါ။သင်မည်သည့်အရာလုပ်နေပါစေ၊ဓမ္မသစ်ကျမ်း၏ပုခက်ဖြစ်သည့်ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကိုဥပက္ခာမပြုပါနှင့်။၎င်းသည်ထိုကျမ်း၏အစိတ်အပိုင်းအားလုံးနှင့်အက္ခရာဖြစ်သည်။

လမ်းညွှန်ချက် ၃။ အနက်ဖွင့်ခြင်း(Interpretation) မည်သို့ဆိုလိုပါသနည်း။

ယေဘုယျသဘောနှင့်ပြောပါက ရှင်းလင်းစွာ ဘာသာပြန်ခြင်းသည် အမှန် ကန်ဆုံးဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်ရေးရာ၌ ထိုးထွင်းသိမြင်နိုင်သော သူသာလျှင် ထိုကျမ်းကို အနက်ပြန်နိုင်သည်ဟု အချို့တို့က ယူဆနိုင်သည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူက အခြားသောသူများ မရှိသည့် ဝိညာဉ်ရေးရာ ထိုးထွင်းဉာဏ်ရှိကြောင်း ပရိသတ် နားလည်အောင်ကြိုးစားသည်ကို ကြားသောအခါ ထိုတရားဟောဆရာအား လူအများကို ကိုင်လှုပ်သောသူ စာရင်းထဲတွင် ကျွန်တော်ထည့်ထားသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ ကျမ်းကို Ph.Dသမားများအား မပေးဘဲ သာမန်လူများကိုပေးသည်။

‘ လမ်းညွှန်ချက် ၄။ လက်တွေ့အသုံးချခြင်း (Application)

ဤကြီးမြတ်သည့် သမ္မာတရားကို ကျွန်တော့်အသက်တာ၌ မည်သို့ အသုံးချ ရမည်နည်း။ သမ္မာကျမ်းစာပြောသည့်အရာများစွာတို့သည် အလွန်ရှင်းလင်းပါသည်။ ကျမ်းစာကို ပေးရခြင်း၌ ဘုရားသခင်၏ အလွန်ကြီးမြတ်သော ရည်ရွယ်ချက်မှာ မည်သို့ အသက်ရှင်ရမည်ကို သိရန် အကူအညီပေးဖို့ဖြစ်သည်။ ဖြောင့်မတ်စွာ အသက်ရှင်ခြင်း၊ ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်၊ ဘုရားသခင်၏ပုံစံစသည့် ဤအရာတို့မှာ သမ္မာကျမ်းစာ အုပ်၌ ဖွင့်ပြထားသည်။ နေ့တိုင်း သင်ဖတ်သောအရာကို သင့်အသက်တာ၌ အသုံးချသောအခါ သမ္မာကျမ်းစာသည် သင့်အတွက် ရှင်သန်နေသော ကျမ်းတစ်အုပ် ဖြစ်လာ မည်ဖြစ်သည်။

သမ္မာကျမ်းစာကိုလေ့လာဖတ်ရှုရာမှ အကျိုးအများဆုံးရရှိသည့် အရာများ

အင်္ဂလီကန်အသင်းတော်ကို သစ္စာဖောက်မှုဖြင့် ပြစ်ဒဏ်စီရင်ချက် ချမှတ်၍ ထောင်ကျခဲ့သော ဝီလျံတင်ဒဲလ်သည် သေရမည့်အချိန် ရောက်လုဆဲဆဲ ရှိသည်ကို သဘောပေါက်လျှက် ဘုရင်ခံချုပ်ထံသို့ စာတစ်စောင်ရေးသည်။ သူသည် ဦးထုပ် အနွေးတစ်ခုကို တောင်းဆိုသည်။ ဖယောင်းတိုင်တစ်တိုင်၊ ခြေစွပ်တို့ကိုဖာထေးရန် အဝတ်စတစ်စကို တောင်းဆိုသည်။ ထိုမျှသာမက “မိန်းမထိန်းသည် ဟေဗြဲသမ္မာ ကျမ်းစာအုပ်၊ ဟေဗြဲသဒ္ဒါကျမ်းနှင့် ဟေဗြဲ အဘိဓာန်ကျမ်းတို့ကို ကျွန်တော်လေ့လာ ဖတ်ရှုနိုင်ရန် ယူလာပေးခွင့်ပြုမည့် အကြောင်း အနူးအညွတ် တောင်းပန်ပါသည်”ဟု တောင်းပန်သည်။

ဤအရာကို သင်ယုံကြည်နိုင်ပါသလား။ တင်ဒဲလ်သည် အဆုံးစီရင်ခြင်းကို ခံရလုဆဲဆဲဖြစ်သည်။ သို့သော် သူသည် သမ္မာကျမ်းစာအုပ်နှင့် ဘာသာပြန်ရန် လိုသည့် အထောက်အကူတို့ကို လိုချင်သေးသည်။ သူသည် သာမညလူ မဟုတ် သည်မှာ အမှန်ဖြစ်သည်။ သူသည် အောက်စဖို့နှင့် ကင်းဘရစ်တက္ကသိုလ်တို့တွင် အလွန်ထူးချွန်သော ကျောင်းသားဖြစ်ပြီး သမ္မာကျမ်းစာကို သာမညလူတို့အား လွယ်ကူသော အင်္ဂလိပ်စာနှင့်ရေးပေးရန် စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားသူဖြစ်သည်။ ထိုအရာ အတွက်ကြောင့် သူသေရသည်။

အကြောင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် ဤကျမ်းကို သာမညလူတို့အားပေးသည်။ ထိုကျမ်းစာကို သင်ဖတ်၍ အသက်တာအတွက် အသုံးချ သောအခါ ကိုယ်တော်သည် သူ၏ရည်မှန်းချက်များ အောင်မြင်စေရန် သင့်ကို လမ်းပြမည်။ ကြွယ်ဝစေရန် စိန်ခေါ် သည်။

သင်၏သမ္မာကျမ်းစာဖတ်ရှုလေ့လာခြင်းမှ ပို၍အကျိုးရရှိရန် အောက်ပါ ထင်မြင်ယူဆချက်တို့သည် သင့်အား အကူအညီပေးသွားမည် ဖြစ်သည်။

လမ်းညွှန်ချက် ၁။ နားလည်အောင်ဖတ်ပါ။ (Read with understanding)

သင်ဖတ်သောအရာကို အာရုံစိုက်ပါ။ သင်သည် စိတ်အာရုံ စူးစိုက်မှုတိုက်ပွဲ အရေးနိမ့်ပါက တစ်ခါက ကျွန်တော်လုပ်သည့်အတိုင်း အသံထွက်ဖတ်ပါ။ ပထဝီအခြေအနေနှင့် သမိုင်းဆိုင်ရာကိုးကားမှုကို သတိပြုပါ။ သင်အစာချေနိုင် သလောက်သာ ဖတ်ပါ။ စာပိုဒ်နည်းငယ် သို့မဟုတ် အခန်းအနည်းငယ် သင်နိုင်သလောက်သာဖတ်ပါ။

လမ်းညွှန်ချက် ၂။ အခြားသောကျမ်းပိုဒ်များ သတိထားခြင်းနှင့်ဖတ်ပါ။

စကားစပ်များသည် ထိုနေရာမှနေ၍ ပုံပေါ်လာသည်။ ဤအရာကို မည်သူ ရေးသနည်း။ မည်သူ့ကိုရေးသနည်း။ အရေးကြီးပါသလားဟု မိမိကိုယ်ကို မေးပါ။ သင့်လိပ်စာအတိုင်းလာသည့် စာကဲ့သို့ဖတ်ပါ။ အချို့သောကတိစကားတို့သည် လူတစ်ယောက်ကို သီးသန့်ပြောသော ကတိစကားများဖြစ်သည်။ အချို့သောအရာ တို့သည် အမျိုးအစား တစ်ခုလုံးနှင့်ဆိုင်သည်။ ၎င်းတို့၌ သင်၏နာမည်ပါရှိသည်။

လမ်းညွှန်ချက် ၃။ အသိဉာဏ်နှင့်ဖတ်ပါ။

ထိုကျမ်းကို အခြားစာအုပ်များကို ဖတ်သကဲ့သို့ ဖတ်ပါ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အခြားစာအုပ်ဖတ်သကဲ့သို့မဖတ်ပါနှင့်။ သင်ဖတ်သော အရာ၌ မေးခွန်းသုံးခုကို မေးပါ။

၁။ မည်သည့်အရာကိုပြောပါသနည်း။ ထိုကျမ်းပိုဒ်ကို သင်နားလည်

သည်အတိုင်းပြန်ရေးပါ။

၂။မည်သည့်အရာကိုဆိုလိုပါသနည်း။၎င်းကပြောသောအရာမှာ၎င်း၏ဆိုလိုချက်ဖြစ်သည်။ဘုရားသခင်သည်သင်ရှုပ်ထွေးစေရန်ကျမ်းပိုဒ်ကိုမပေး၊သင့်ကိုအလင်းရစေရန်ပေးသည်ကိုသတိရပါ။

၃။ ဤအရာကို ကျွန်ုပ်၏အသက်တာ၌ မည်သို့ အသုံးပြုနိုင်ပါသနည်း။

လမ်းညွှန်ချက် ၄။ ယုံကြည်ခြင်းနှင့်ဖတ်ပါ။

ဘုရားသခင်သည် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့် စကားပြောမည်ဟု မျှော်လင့်ထားပါ။ ပေါလုက ရောမလူတို့အား”ယုံကြည်ခြင်းသည်ကြားနာခြင်းအားဖြင့် ဖြစ်၏။ ကြားနာခြင်းသည်လည်း ဘုရားသခင်၏ စကားတော်အားဖြင့်ဖြစ်၏။(ရောမ၊၁၀၁၇)ဟု ပြောပြသည်။ တရုတ်ပြည်၌ ရိုးသားသောလူများစွာတို့၏ ဆုတောင်းခြင်း၌ အဖြေရသည့် ဇာတ်လမ်းတို့ကို ကျွန်တော် နားထောင်ခဲ့သည်။ ဓမ္မ တက္ကသိုလ်ကို မမြင်ဘူး၊ ဆေးဝါး သိပ္ပံနည်းပညာနှင့် လောကအကြောင်း နှံ့စပ်ခြင်း မရှိသော ဤလူတို့သည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော် ပြောသောအရာကို ဖတ်၍ ယုံကြည်ကြကာ ကိုယ်တော်ပြောသောအရာကို ပြုမည့်အကြောင်း ကိုယ်တော်ကို ဆုတောင်းကြသည်။ အနောက်တိုင်း၌ ကျွန်တော်မမြင်ဘူးသောနည်းဖြင့် ဘုရား သခင်သည် သူတို့၏ ရိုးသားသောယုံကြည်ချက်ကို အလေးထားသည်။ ယောဟန်က

“ငါတို့သည် ဘုရားသခင့်အထံတော်၌ ရဲရင့်ခြင်းအကြောင်းဟူမူကား၊ ငါတို့သည် အလိုတော်နှင့်အညီ တစုံတခုသောဆုကို တောင်းလျှင် ဘုရားသခင်သည် နားထောင်

တော်မူ၏။ ဆုတောင်းသမျှသောစကားတို့ကို နားထောင်တော်မူသည်ကို ငါတို့သိလျှင် အထံတော်၌ တောင်းသောဆုတို့ကိုရမည်ဟု သိကြ၏” (၁ယော၊၁၄-၁၅)။

လမ်းညွှန်ချက် ၅။ တစ်သမတ်တည်းဖတ်ပါ။

ပထမဦးဆုံး လုပ်ရမည့်အရာအဖြစ်သော်လည်းကောင်း၊ ည၌ နောက်ဆုံး လုပ်ရမည့်အရာ အဖြစ်သော် လည်းကောင်း သင်တတ်နိုင်သည့်အတိုင်း သမ္မာကျမ်းစာကို နေ့စဉ် ဖတ်သည့်အကျင့်လုပ်ပါ။ လူအချို့တို့သည် နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း ကျမ်းစာကို အပြီး ဖတ်ကြသည်။ လူအများက ပြုသည့်အတိုင်း ဆယ့်ငါးမိနစ်ကြာအောင် နေ့တိုင်း အခန်းကြီးသုံးခန်းကိုသာ ဖတ်ပါ။ ထိုသို့ဖတ်ပါကကျမ်းစာကို (၁၂)လမကြာဘဲ အပြီး ဖတ်နိုင်လိမ့်မည်။ နေ့တိုင်း များစွာသောစာမျက်နှာ သို့မဟုတ် များစွာသောအခန်းကို ဆက်တိုက်ဖတ်မည့်အစား ဘုရားသခင်သည် သင့်၏စိတ်နှလုံးကို တို့ထိ လာသည် အထိ ဖတ်ခြင်းကို ကျွန်တော်ပို၍ စိတ်ဝင်စားသည်။ ကောင်းမွန်သည့် စည်းကမ်း တစ်ခုမှာ နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့် ဘုရားသခင်သည် သင်၏စိတ်နှလုံးကို စကား ပြောသည်အထိ ထိုနေရာ၌ စောင့်နေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ဘုရားသခင်က သင့်အတွက် ပြုလုပ်မည့်အရာကို သွားလုပ်ပါ။ သို့ရာတွင် ယနေ့အတွက် ကိုယ်တော် ဖြစ်စေလိုသောသူ ဖြစ်ပါ။

နှုတ်ကပတ်တော်ကို သင်၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ရရှိနည်း။

နိုင်ငံအစိုးရနှင့် သဘောထားကွဲလွဲသောသူဖြစ်သည့် ရုရှားလူမျိုး အလက် ဇဋာဆိုရင်နစ်ဇီက သူရေးသောအရာကို မကြိုက်မနှစ်သက်သည့် ကွန်မြူနစ်တို့က အစပိုင်းတွင် အနှောင့်အယှက်ပေးပုံကို ပြောပြသည်။ထို့နောက် သူတို့သည်လာ၍ သူရေးသောအရာကို သိမ်းကြသည်။ သူတို့သည် သူ၏စာအုပ်များကို သိမ်းပြီးနောက် သူ၏ဇနီးနှင့်မိသားစု၊ နောက်ဆုံးတွင် သူ၏လွတ်လပ်မှုကို သိမ်းဆည်းကာ ထောင်ချ ကြသည်။ သို့ရာတွင် သူတို့ယူသွား၍မရသည့် သူ၏စိတ်နှလုံးအထဲ၌ရှိသောဘဏ္ဍာမှ အပ သူ၌ရှိသမျှ ကုန်သွားသောအခါ၌ သူသည် တစ်ခါမှ ပို၍မချမ်းပါဟု ဆိုရင်နှစ်ဇီက ပြောသည်။

၁၉၇၅ခုနှစ် ယခင် ဆိုဗီယက်ပြည်ထောင်စု၌ ကျွန်တော်နေသော အချိန်တွင် ကျွန်တော်တည်းခိုသည့် ဟိုတယ်မှကျွန်တော်ထွက်သွားသောအခါတိုင်း ကျွန်တော်၏ အိတ်များ မွေနှောက်ရှာဖွေခြင်းခံရသည်။ ကျွန်တော်၏အခန်းတွင် လျှို့ဝှက်တပ်ဆင် ထားသည့် အသံဖမ်းစက်တစ်ခုကို တွေ့ရှိသည့် အချိန်အခိုက်အတန့်တစ်ခုအတွင်းတွင် ကျွန်တော်သည် ကျွန်တော်၏ယုံကြည်ခြင်းကြောင့် အဖမ်းခံရမည်ကို အလွန်စိုးရိမ် ပူပန်ခဲ့သည်။

ကျွန်တော်သည် ကျမ်းစာဘွဲ့သုံးခုကို ရရှိထားည်။ ပါရဂူဘွဲ့ ၌ ကျမ်းပိုဒ်နှင့် သမ္မာကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံး ဘာသာပြန်ခြင်းနှစ်ခုစလုံးကို သိရန်လိုအပ်သည်။ ကျွန်တော် လေ့လာသင်ကြားရာ၌ ကျမ်းပိုဒ်များစွာတို့ကို အလွတ်ကျက်ခဲ့သော်လည်း “ကျွန်တော် အလွတ်ကျက်သည့် ကျမ်းပိုဒ်များသာ ကျွန်တော်ရရှိပါက ငါကျေနပ် မလား”ဟူ၍၎င်းကကျွန်တော့်ကို ရုတ်တရက် ထိုးနှက်သည်။ ထိုတာစ်ကင်းတယ် အခန်း၌ “ကျွန်တော်သည် ထိုစာ၏အရှင်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မတွေ့မချင်း ဘုရား သခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဆက်လက်၍ အလွတ်ကျက်ပါမည်ဟု ကျိန်ဆိုမှုတစ်ခု ပြုပါသည်။(ကျွန်တော်ပြုဖူးသမျှထဲတွင် ကျွန်တော် မှတ်မိနိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော အရာဖြစ်သည်။

“သင်လုပ်နေသေးသလား” ဟု သင်ပေးကောင်းမေးနိုင်ပါသည်။ အ ဖြေမှာ

“လုပ်ပါသည်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခင်ထက်ပို၍ ကြာရှည်စွာ ပြုပါသည်။

ပထမဦးဆုံးအနေနှင့် – အဘယ့်ကြောင့်ကျမ်းပိုဒ်ကိုအလွတ်ကျက်သင့်သည့်အကြောင်းရင်းကိုဖြေရှင်းကြပါစို့။ဥပမာ- လူများစွာတို့ကိုသတ်ဖြတ်သောသူကိုဖမ်းဆီးပါကဆုရရှိရန်ရှိကြောင်းကိုသင်သိသည်။သင်၏ကားရှေ့၌ရှိသောကားပေါ်သို့လူများတက်နေသည်ကိုသင်မြင်သောအခါ၌သင်သည်လမ်းထောင့်တစ်နေရာ၌ရပ်နေသည်ဆိုကြပါစို့၊သင်သည်ချက်ချင်းလိုင်စင်ပြား၌စာလုံးငါးလုံးရှိသည်ကိုချက်ချင်းဖိတ်မိသည်။၎င်းကိုကြာသောအခါရေးမှတ်ဖို့သို့မဟုတ်ပုလိပ်ကိုခေါ်ဆိုဖို့သင်မှတ်မိနိုင်မည်လော။

သင်မှတ်မိရန် လိုအပ်သည့်အရာ၌ လုံလောက်သောငွေကို ချည်ထားပါက ဆင်ခြင်ခြင်းနှင့် အလွတ်ကျက်မှတ်ခြင်း၌ သင်သည် တိုးတက်လာမည်လား။ ၎င်းသည် ခြားနားမှုကိုသာ ဖြစ်စေမည်မဟုတ်လော။ ဟုတ်ပြီ။ ထိုသို့ဆိုသော် ကျမ်းပိုဒ်ကို အဘယ့်ကြောင့် မကျက်မှတ်ပါသနည်း။ ထိုမျှသာမက တရားခံတစ်ယောက်ကို ဖမ်းဆီးရာ၌ ဆုရရှိ ခြင်းထက် ပို၍ အဖိုးတန်သည့် လုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုမှ သင်သည် အကျိုး ကျေးဇူးများကို ရရှိသည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် အပြစ်ဒုစရိုက်ပြုခြင်းမှ ကျွန်ုပ် တို့ကို ကာကွယ်ပြီး အသက်တာအတွက် အလင်းနှင့် လမ်းပြခြင်းကိုပြုသည်ဟု ဆာလံ ဆရာက ဆိုသည်(ဆာလံ၊၁၁၉၉-၁၁၊ ၁ဝ၅)ကို ကြည့်ပါ)။

“ငါအသက်အလွန်ကြီးပြီ၊ မကျက်မှတ်နိုင်တော့ဘူး”ဟု သင် ပြောကောင်း ပြောမည်ဖြစ်သည်။ သင်လုပ်နိုင်ပါသည်။ အသက်(၂၅)နှစ် အထက်ရှိသည့် လူတိုင်းက တစ်ခါတစ်ရံ ထိုသို့ပြော၍သော်လည်းကောင်း စဉ်းစား၍သော် လည်းကောင်း ရှိကောင်းရှိနိုင်သည်။ ကလေးတို့သည် မိဘတို့ထက် ပို၍လျင်မြန်စွာ အလွတ်ကျက်မှတ်နိုင်၍ မှတ်မိနိုင်ကြသည်မှာ အမှန်ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် လူကြီး တို့သည် မကျက်မှတ်နိုင်ပါဟူသည်မှာ မှန်ပါသလား။ သာမန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ကျက်မှတ် နိုင်သည့်အစွမ်းသည် အသက်အရွယ်လိုက်၍ နှေးကွေးသော်လည်း ရပ်မသွားပါ။ သင်၏ ဦးနှောက်သည် အချိန်ကုန်လာသည်နှင့်အမျှ ရပ်မသွားပါ။ နိုထရွန်သည် စိတ်ကြွမှုကို ရေးမှတ်ခြင်းမရပ်ပါ။

ဟုတ်ပြီ။ သင်က မည်သို့ပြုရမည်ကို ပြောပြပါဟု ပြောကောင်း ပြောမည်ဖြစ်သည်။

အောက်ပါထင်မြင်ယူဆချက်တို့သည် သင့်အတွက် အဆင်ပြေမည်ဖြစ်သည်။

ပထမ။ သင့်အတွက် သက်တောင့်သက်သာရှိသောအရာကို ဘာသာပြန်၍ရွေးပါ။

ကျွန်တော်သည် KJVကိုအလွတ်ကျက်၍ကိုးကားရင်းကြီးပြင်းလာကာကဗျာလင်္ကာကျမ်းအထူးသဖြင့်ဆာလံကျမ်းသည်လှပ၍တုနှိုင်းစရာမရှိဟုကျွန်တော်ယူဆသေးသော်လည်း NIV, ESV နှင့် ASVတို့ကိုဖတ်ရသည်မှာပို၍လွယ်ကူပြီးနားလည်လွယ်ကာကျက်မှတ်လွယ်သည်။

ဒုတိယ။ကျမ်းပိုဒ်ကိုရေးပြီး၎င်းအပေါ်အာရုံစူးစိုက်ကြည့်ပါ။

သင်အလွတ်ကျက်လိုသောကျမ်းပိုဒ်ကိုစာလုံးအကြီးနှင့်ရေးပါ။ထိုကျမ်းပိုဒ်ကိုမှန်ပေါ်၌ကပ်ထားပါ။ထိုမှသာအမွေးရိတ်သောအခါ၌ပင်မြင်နိုင်သည်။ပြီးလျှင်မီးဖိုချောင်ရှိပန်းကန်ဆေးဇလုံပေါ်၌ကပ်ထားပါ။သို့ဖြစ်ပါကတစ်နေ့လျှင်အကြိမ်ပေါင်းများစွာသင်တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ကဒ်ပြားတစ်ခုပေါ်၌ရေး၍သင့်ကား၏ရှေ့နေကောပေါ်တွင်ကပ်ထားပါ။ရည်ရွယ်ချက်မှာတစ်နေ့လျှင်အနည်းဆုံးငါးကြိမ်မျှထိုကျမ်းပိုဒ်ကိုကြည့်နေရန်ဖြစ်သည်။

တတိယ။ မိမိကိုယ်ကို စစ်ဆေးပါ။

တစ်နေ့တာ၏ နောက်ဆုံးအချိန်တွင် သင်မှတ်မိသလောက်ကို ရေးပါ။ ထို့နောက် သင်၏သမ္မာကျမ်းစာအုပ်ကိုဖွင့်၍ သင်၏အမှားကို ပြင်ရန် စတင်ပါ။ သို့မဟုတ် သင်၏သမ္မာကျမ်းစာအုပ်၌ သင် အလွတ်ကျက်နေသည့် ကျမ်းပိုဒ်ကို ဖုံးအုပ် ထား၍ ရွတ်ပြပါ။ တစ်ကြောင်းပြီးတစ်ကြောင်း ဖွင့်ကြည့်ပါ။ ကျွန်တော်သည် နံနက် ထမဦးဆုံး နိုးလာသောအခါ ကျွန်တော် အလွတ်ကျက်မှတ်ရန် ကြိုးစားနေသည့် ရာကို ပြန်ရွတ်ဆိုသည်။ သင်မရွတ်နိုင်ဘဲ ရပ်သွားသောအခါ သင်၏သမ္မာကျမ်း ကုကောက်ယူကာ ထိုကျမ်းပိုဒ်ကိုပြန်၍ဆင်ခြင်ပါ။ သင်အိပ်မပျော် ထိုအတိုင်း ညအချိန်တွင် သင်သည် မအိပ်ဘဲ နိုးနေပါက သင် ကျက်မှတ်သည့် ကျမ်းပိုဒ်ကို ၁။ ထိုမျှသာမက ၎င်းသည် သင် အိပ်ပျော်သွား စေရန်အတွက် စာတန်သည်သင့်ထံမှ ထွက်သွားသည့် အကောင်းဆုံး နည်းလမ်းဖြစ်ကြောင်း ကျွန်တော်သိသည်။

ပျင်းစရာကောင်းသည့်အချိန်များကို အခွင့်ကောင်းယူပါ။ ကားလမ်း၌ ယာဉ် ပိတ်စို့နေစဉ်အတွင်း သင်၏ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာအုပ်ကို ကြည့်ပါ။ အချိန်ကုန်လွန်ပြီ ဖြစ်သော မဂ္ဂဇင်းတို့ကို ဖတ်ခြင်းအားဖြင့် အချိန်ဖြုန်းလေ့ရှိ သည့်အချိန်ဖြစ်သည်။

၎င်းကိုပြုနိုင်မည်မဟုတ်ဟုမိမိကိုယ်ကိုမထင်ပါနှင့်။သင်သည်မည်သည့်အသက်အရွယ်၌ပင်ရှိနေပါစေ၊သင့်ဘဝ၏ဝိညာဉ်ရေးရာပိုင်းကြွယ်ဝအောင်ပြုလုပ်ခြင်း၏အကျိုးကျေးဇူးများနှင့်မင်္ဂလာများသည်သင်၏ဦးနောက်မာတောင့်ခြင်းကိုကာကွယ်ပေးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ယနေ့အစပြုပါ။ကျမ်းစာကိုအလွတ်ကျက်မှတ်ခြင်းသည်နေ့တိုင်းသင်၏ဉာဏ်ကိုအသစ်ဖြစ်စေခြင်းနှင့်သင်၏စိတ်ဝိညာဉ်ကိုအစာကျွေးခြင်း၏တစ်စိတ်တစ်ဒေသဖြစ်ပါသည်။

Related Posts

ခရစ်တော်၏ဝိရောဓိစကားတော်များ

ယေရှုသက်တော်စဉ်

သမ္မာကျမ်း

Leave a Reply Cancel reply