ကယ်တင်ခြင်း သင်ခန်းစာများ

သင်ခန်းစာ (၁)

ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်

မိတ်ဆွေ အပါအ၀င်ကမ္ဘာပေါ်ရှိ လူသား တိုင်း ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ဘို့ရန် ဘုရားသခင် အလိုတော်ရှိသည်။ ၁ တိမောသေ ၂:၄၌၊ “လူအပေါင်းတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်၍ သမ္မာတရားကို သိစေခြင်းငှါ ဘုရားသခင် အလိုတော်ရှိ၏။”ဟုဆိုထားပါသည်။ မိတ်ဆွေသည်လည်း လူအပေါင်း၌ ပါ၀င်သောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် မိတ်ဆွေကို ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်စေလိုသည်။ မိတ်ဆွေ၊ ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်လိုပါသလား။

ယုံကြည်ခြင်း အားဖြင့်

မိတ်ဆွေသည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်ရန်ကျမ်းစာကဤသို့ဆိုထားပါသည်၊ “ယုံကြည်သောအားဖြင့် ကျေးဇူးတော်ကြောင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်ရ၏၊” (ဧဖက် ၂:၈)။ တနည်းအားဖြင့် ကျေးဇူးတော်ကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ရသည်။ ကျေးဇူးတော် (သို့) ကျေးဇူးပြုခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ တာ၀န်ဖြစ်သည်။ ယုံကြည် ဘို့ရန်မှာလူ၏ တာ၀န်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် လူတိုင်း ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်ဘို့ရန် ကျေးဇူးပြုခဲ့ပြီးပြီ။ ထိုကျေးဇူးတော် (သို့) ကျေးဇူးပြုခြင်းကို ယုံကြည်ဘို့ရန်သာ လိုတော့သည်။ မိတ်ဆွေ၊ ယုံကြည်လိုပါသလား။

 

ဘုရားအပိုင်း         လူအပိုင်း

———                   ——-

ကျေးဇူးပြုခြင်း + ယုံကြည်ခြင်း = ကယ်တင်ခြင်း

 

ကြားနာခြင်းအားဖြင့်

ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ရန်လူ့အပိုင်းမှလိုအပ်ချက်သည် ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း ဖေါ်ပြခဲ့ပြီးပြီ။ သို့ဖြစ်လျှင် ယုံကြည်ခြင်းသည် အဘယ်ကဖြစ်သနည်း။ ကျမ်းစာက၊ “ယုံကြည်ခြင်းသည် ကြားနာခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ကြားနာခြင်းသည်လည်း ဘုရားသခင်၏ စကားတော်အားဖြင့်ဖြစ်၏။”ဟုဆိုထားသည် (ရောမ ၁၀:၁ရ)။ ထို့ကြောင့် ကြားနာခြင်း မရှိလျှင် ယုံကြည်ခြင်းမရှိနိုင်ချေ။ ရော ၁၀:၁၄ ၌လည်း၊ “သတင်းမကြားလျှင် အဘယ်သို့ယုံကြည်နိုင်မည်နည်:။”ဟုဆိုထားပါသည်။ ထို့ကြောင့် ယုံကြည်နိုင်ဘို့ရန်ကြားနာဘို့လိုသည်။

သဘောတူ ထောက်ခံခြင်း

ယုံကြည်ခြင်းသည် ကြားနာခြင်းအားဖြင့် ဖြစ်ကြောင်းသိရပြီ။ သို့သော် ကြားရသောအရာကို သဘောမတူ၊ မထောက်ခံ၊ သံသယရှိလျှင် ယုံကြည်သည်ဟု မဆိုနိုင်သေးချေ။ မိမိကြားရသောစကားကို သဘောတူ၊ ထောက်ခံခြင်း၊ သံသယလည်းမရှိမှသာလျှင် ယုံကြည်သည်ဟုဆိုနိုင်သည်။ တနည်းအားဖြင့် မိမိကြားသည့်အတိုင်း ပြန်လည်ပြောပြခြင်း၊ ၀န်ခံခြင်းရှိမှ ယုံကြည်ခြင်းဟုဆိုနိုင်သည်။ ဥပမာ၊ လူတယောက်ကသူ၏ နာမည်သည် မောင်မောင်ပါဟုမိတ်ဆက်လျှင် ကြားရသောသူကသူ့စကားကို ထောက်ခံနိုင်၊ သဘောတူနိုင်ပါက ယုံကြည်သည်ဟုဆိုနိုင်သည်။ ကြားသောသူကဟုတ်ကဲ့၊ သင်ပြောသည့်အတိုင်း သင်သည်မောင်မောင်ဖြစ်ပါသည်ဟု သဘောတူမှသာလျှင် ယုံကြည်သည်ဟုဆိုနိုင်သည်။

ပို၍ယုံသင့်သောအရာ

လူသည် လိမ်ညာ၍ မုသာစကားကို ပြောတတ်သည်။ သို့သော်လည်း တယောက်နှင့်တယောက် ယုံကြည်တတ်ကြသည်။ အပြောကောင်းလျှင် ပို၍ယုံလွယ်ကြသည်။ သို့သော် မုသာမပြောဘူးသော ဘုရား၏စကားကိုမူ မယုံကြည်တတ်ကြ၊ ဘုရား၏ ကတိတော် များကို သံသယရှိတတ်ကြသည်။ ဘုရား၏ကတိတော်ထက် လူလူချင်းပေးသော ကတိများကို ပို၍ယုံတတ်ကြသည်။ သို့သော်ကျမ်းစာက၊ “လူ၏ သက်သေကို ယုံရလျှင် ဘုရားသခင်၏ သက်သေတော်ကို ပို၍ယုံဘွယ်ရာအကြောင်းရှိ၏။”ဟုဆိုထားပါသည် (၁ ယော ၅:၉)။ လူပြောသော စကားထက် ဘုရားပြောသောစကားကို ပို၍ယုံသင့်သည်ဟုဆိုထားပါသည်။ မိတ်ဆွေသည် ဘုရားစကားနှင့် လူ့စကားအနက် မည်သူ၏စကားကို ပို၍ယုံပါသနည်း။ ဘုရားပြောသောစကားကို ပို၍ယုံသင့်သည်ဟု မိတ်ဆွေဖြေလျှင် ဘုရားပြောသမျှကို ထောက်ခံနိုင်ရမည်။ မိတ်ဆွေ မသိ နားမလည်နိုင်သော်လည်း သံယကင်းစွာ သဘောတူရမည်။

အမြင်မတူသောကြောင့်

လူသည် အဘယ်ကြောင့်ဘုရားစကားကိုမယုံနိုင်သနည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဘုရားစကားကို အလွယ်တကူမထောက်ခံနိုင်သနည်းဟူမူကား ဘုရားအမြင်နှင့်လူ့အမြင်၊ ဘုရားအကြံနှင့်လူ့အကြံ၊ မတူညီကြသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်က၊ “ထာ၀ရဘုရားသည် လူမြင်သကဲ့သို့ မြင်တော်မူသည်ဟုတ်။” ဟုဆိုထားသည် (၁ ရာ ၁၆:ရ)။ တဖန် ထာ၀ရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ “ငါ၏အကြံအစည်သည် သင်တို့၏အကြံအစည်နှင့်မတူ။ ငါ၏အကျင့်သည်လည်း သင်တို့၏အကျင့်နှင့်မတူ။ မိုဃ်းကောင်းကင်သည် မြေကြီးထက်သာ၍ မြင့် သကဲ့သို့ ငါ၏အကျင့်သည် သင်တို့၏အကျင့်ထက်၎င်း၊ ငါ၏အကြံအစည်သည် သင်တို့၏အကြံအစည်ထက်၎င်း၊ မြင့်၏။” ဟုဆိုထားပါသည် (ဟေရှာယ ၅၅:၈-၉)။ ထို့ကြောင့်လူသည် ဘုရားသခင်၏စကားကို ယုံကြည်နိုင်ရန်မှာဘုရား မြင်သကဲ့သို့မြင်၍ကိုယ့်အမြင်ကို ပယ်ဘို့လိုသည်။ ကိုယ့်အကြံအစည်ကိုပယ်၍ ဘုရား၏အကြံအစည်အတိုင်း လက်ခံဘို့လိုသည်။

မတူညီချက်များ

ဘုရားအမြင်နှင့်လူ့အမြင်မတူညီချက်များ၊

(က) ဘုရားအမြင်၌ လူ၏၀ိညာဥ်သည် တန်ဘိုးရှိသည်။ လူ့အမြင်၌ ခန္ဓာသည် တန်ဘိုးရှိသည် (မဿဲ ၁၆:၂၆)။

(ခ) ဘုရားက နိုင်ငံတော်နှင့်ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို အရင်ရှာခိုင်းသည်။ လူကလောကအရာကို သာရှာနေသည် (မဿဲ ၆:၃၁-၃၃)

(ဂ) ဘုရားက အထက်အရာကိုစွဲလန်းခိုင်းသည်။ လူက မြေကြီးအရာကိုသာစွဲလန်းနေကြသည် (ကော ၃:၂)။                                            (ဃ) ဘုရားက ဘဏ္ဍာများကို ကောင်းကင်၌စုခိုင်းသည်။ လူက မြေကြီးပေါ်မှာ စုထားကြသည် (မဿဲ ၆:၁၉)။

(င) ဘုရားက အကောင်းဟုဆိုလျှင် လူကအဆိုးဟုဆိုသည်။ ဘုရားက အချိုဟုဆိုလျှင် လူကအခါးဟုဆိုသည် (ဟေရှာယ ၅:၂၀)။

ဆက်လက်ဖေါ်ပြပါက ဘုရားနှင့်လူ့အမြင်၊ အကြံချင်းတူညီချက်မရှိ။ အမြဲဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် အမြင်ချင်းမတူညီသော ဘုရား၏စကားကို လူ့အနေဖြင့်ယုံကြည်ဘို့ရန်ခက်နေသည်။

ပယ်ဘို့ လိုသည်

ထိုသို့ဘုရားအမြင်နှင့်လူ့အမြင်၊ ဘုရားအကြံတော်နှင့်လူ၏အကြံ၊ မတူညီသောကြောင့် တဖက်ဖက်၌ မှားယွင်းနေပေမည်။ သို့ဖြစ်လျှင် မည်သူမှားနိုင်သနည်း။ ဘုရားသည်မှားနိုင်မည်မဟုတ်။ လူ၏အမြင်သာလျှင်မှားပေမည်။ ထို့ကြောင့်လူသည် မိမိအမြင်နှင့်အကြံကို ပယ်၍ ဘုရား၏အမြင်၊ အကြံအတိုင်း လက်ခံဘို့လိုသည်။ ထိုသို့ဘုရား၏အမြင်အတိုင်းမြင်၍ ဘုရား၏အကြံအတိုင်းလက်ခံမှသာလျှင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်နိုင်သည်။ စိတ်နှလုံးခိုင်မာသောသူနှင့် ငါသည်ပညာရှိသည်ဟု ထင်မှတ်သောသူတို့သည် မိမိအမြင်နှင့်အကြံကို မပယ်နိုင်သောကြောင့် ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်နိုင်ကြချေ။ ဘုရား၏အမြင်အတိုင်းမြင်၍ ဘုရား၏အကြံအတိုင်း လက်ခံလိုပါသလား။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်လိုပါသလား။

 

သင်ခန်းစာ (၁) မေးခွန်းများ

၁။ ဘုရား၏အလိုတော်သည်လူတိုင်း ————သို့ ရောက်ဘို့ရန်ဖြစ်သည်။

၂။ ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ဘို့ရန် ဘုရားဘက်မှ——– ပြု၍၊ လူဘက်မှ——–ဘို့ လိုသည်။

၃။ ယုံကြည်ခြင်းသည် ——-ခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်၏။

၄။ ယုံကြည်ခြင်းသည် ကြားသောအရာကို ———ခြင်းဖြစ်၏။

၅။ လူ၏စကားထက် ——–၏စကား ပိုယုံသင့်သည်။

၆။ လူကဘုရားစကားကို မယုံနိုင်ခြင်းသည် —————–ခြင်းမတူညီ သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ရ။ ဘုရားသခင်က လူ၏ ——-ကိုတန်ဘိုးထား၍ လူက——ကိုတန်ဘိုး ထားသည်။

၈။ ဘုရားကနိုင်ငံတော်နှင့် ———–ခြင်းကို ရှာခိုင်းသော်လည်း လူက———ကိုသာရှာသည်။

၉။ ဘုရားနှင့်လူ့အမြင်၌ ——–အမြင်သာမှန်သည်။

၁၀။ ဘုရားစကားကိုယုံနိုင်ရန်—–အမြင်ကိုပယ်၍ ——၏အမြင်ကိုလက်ခံဘို့လိုသည်။

.

 

သင်ခန်းစာ (၂)

ဘုရားသခင်တရားသူကြီး

သင်ခန်းစာ (၁)၌ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည် နိုင်ရန် ဘုရားသခင်၏ အမြင် အတိုင်း မြင်ဘို့ လိုသည်ဟု သိခဲ့ရပြီ။ ဘုရားသခင်၏ အမြင် သာလျှင် မှန်၍ လူ၏ အမြင်သည် မှားကြောင်း သိခဲ့ရပြီ။ အ ဘယ်ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ အမြင် သာလျှင် မှန်၍ လူ၏ အမြင် မှားသည်ဟုဆိုနိုင်သနည်း။

တရားသူကြီး

အပြစ်သား များကို တရားစီရင်သော သူသည် တရားသူကြီး ဖြစ်သည်။ တရားဆုံးဖြတ်ရာတွင် တရားသူကြီး၏ အမြင် အတိုင်း သာလျှင် ဆုံးဖြတ်ရသည်။ တရားခံသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကို မည်မျှပင် အပြစ် ကင်း၍ ဩတ္တပ္ပစိတ် ကြည်လင် စေကာမူ တရားသူကြီး ကအပြစ် ရှိသည်ဟု မြင်လျှင် အပြစ် ပေးခြင်း ခံရမည်သာ ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူ တလောက လုံးရှိ လူသား များကို တရားစီရင်မည့် သူသည် ထာ၀ရ ဘုရား ပင် ဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ထာ၀ရ ဘုရားသည် ငါတို့၏ တရားသူကြီး ဖြစ်တော်မူ၏။” ဟုဆို ထားသည် (ဟေရှာ ၃၃:၂၂)။ ထို့ကြောင့် ထာ၀ရ ဘုရား၏ အမြင်၊ အဆုံးအဖြတ်သာလျှင် အတည် ဖြစ်၍ အရေးကြီးသည်။ ကျွန်ပ်နှင့် မိတ်ဆွေ၏ အမြင်သည် အရေးမကြီးပါ။

ဖန်ဆင်းသော ကြာင့်

တရားသူကြီးကို အာဏာရအစိုးရကခန့်အပ်ထားသည်။ သို့ဖြစ်လျှင် ထာ၀ရ ဘုရားကို မည်သူကတရားသူကြီး အဖြစ်ခန့်အပ်သနည်း။ ထာ၀ရ ဘုရားကို တရားသူကြီး အဖြစ်ခန့်အပ်သော သူသည် သူကိုယ်တိုင်ပင် ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ လူသား များကို ဖန်ဆင်းသူ ဖြစ်သည်။ မိဘများသည်ကိုယ်မွေးသော သားသမီး များကို ဆုံးမပိုင်ခွင့်ရှိ သကဲ့သို့ ထာ၀ရ ဘုရားလည်း သူဖန်ဆင်းသော လူသားများအပေါ် တရားစီရင်ပိုင်ခွင့်ရှိသည်။

မသိသော်လည်း

မိတ်ဆွေသည် တရားသူကြီးကို မသိသော်လည်း အပြစ် ကျူးလွန် ပါကသူနှင့် ရင်ဆိုင်ရမှာ ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူမိတ်ဆွေ အနေဖြင့် တရားသူကြီး ဖြစ်သော ထာ၀ရ ဘုရားကို မသိသော်လည်း၊ ဂရုမစိုက်သော်လည်း တနေ့ကျလျှင် သူ၏ တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရမည်သာ ဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာက၊ “တဖန်တုံပလ္လင်ဖြူကြီးကို၎င်း၊ ပလ္လင်ပေါ်မှာ ထိုင် တော်မူသော သူကို၎င်း၊ ငါမြင်၏။ ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးသည် မျက်နှာတော် ရှေ့မှပြေးလွင့်၍ သူတို့ နေစရာ အရပ်မရှိ။ သေလွန်သော သူအကြီး အငယ်တို့သည် ပလ္လင်တော် ရှေ့မှာ ရပ် နေကြသည်ကို ငါမြင်၏။ စာစောင်များကို ဖွင့်ထား၏။ အသက် စာစောင်တည်း ဟူသော အခြားတပါးသော စာစောင်ကိုလည်း ဖွင့်လေ၏။ သေလွန်သော သူတို့သည် မိမိတို့ အကျင့်အတိုင်း စာစောင်၌ ရေးထားချက်များနှင့် အညီတရားစီရင်ခြင်းကို ခံရကြ၏။”ဟုရေးထားသည် (ဗျာ ၂၀:၁၁-၁၂)။ အထက်ပါ တရားစီရင်ခြင်းသည် နောက်ဆုံးသော အချိန်၌ ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာလည်း ကုန်၍ လူများ အားလုံးလည်း သေပြီးမှ ဖြစ်မည်။ တရားစီရင်ခြင်း ခံရမည့်သူ များသည် သေလွန်သော သူများ ဖြစ်သည်။ လူထင်မှတ်တတ်သည် မှာလူသည် သေလျှင် ပြသနာ ကင်း၍ အေးချမ်းမည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ ထင်မှတ်ခြင်းသည် စာတန်၏ လှည့်ဖျားမှုနှင့် မသိ နားမလည် မှု၏အား နည်းချက် ဖြစ်သည်။ အမှန်မှာ ပြသနာသည် သေပြီးမှပိုများ ကာ ဘယ် သောအခါမှ ဖြေရှင်း နိုင်တော့မည် မဟုတ်ချေ။ ထို့ကြောင့် သေကြောင်း ကြံစည်ခြင်း အားဖြင့် ပြသနာ မ ဖြေရှင်းဘို့ သတိပေးလိုပါသည်။ မိတ်ဆွေသည် သေလွန်သော်လည်း တရားစီရင်ခြင်း ခံရဦးမှာ ဖြစ်သည်။ တဖန် ကျမ်းစာက၊ “လူသည် တခါတည်း သေ၍ ထို့နောက်မှတရားစီရင်ခြင်း ခံရ သကဲ့သို့၊” ဟုဆိုထား ပါသေးသည် (ဟေဗြဲ ၉:၂ရ)။ လူသည် သေလွန်သော်လည်း တရားစီရင်ခြင်း ခံရဦးမည်။ ထိုကြောင့်သေခြင်း ဖြင့် ပြသနာ မအေးသေးချေ။ တရားစီရင်ခြင်း ခံရဦးမှာ ဖြစ်သောကြောင့် မသေမှီ ကြိုတင် ပြင်ဆင်ဘို့ လိုသည်။

မယုံသော်လည်း

မိတ်ဆွေ အနေဖြင့် ထာ၀ရ ဘုရားကို မိတ်ဆွေ၏ အပြစ် စီရင်မည့် တရားသူကြီး အဖြစ်မယုံကြည်ဘဲ ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော်မိတ်ဆွေ၏ မယုံကြည်ခြင်း ဖြင့် ထာ၀ရ ဘုရားသည် တရားသူကြီး အဖြစ်မှလျှောကျသွားမည် မဟုတ်ပါ။ နောဧလက်ထက်၌ လည်း ထာ၀ရ ဘုရားသည် မြေကြီးကို ရေလွှမ်းမိုးခြင်း အားဖြင့် တရားစီရင်မည့် အရာကို နောဧအားဖြင့် သတိပေးခဲ့သော်လည်း ထိုခေတ်က လူများသည် မယုံကြည် ကြ။ သို့သော် သူတို့၏ မယုံကြည်ခြင်း အားဖြင့် တရားစီရင်ခြင်းကို မဆီးတားနိုင်ကြ။ ထိုမယုံကြည်သူ များသည် ရေလွှမ်းမိုးခြင်း အားဖြင့် သေကြေပျက်စီးကြသည် (ကမ္ဘာဦး ရ:၂၀-၂၃၊ ၁ ပေ ၃:၁၉-၂၀)။ ဗာဗုလုန်နိုင်ငံကို အုပ်စိုးခဲ့သော နေဗုခဒ်‌နေဇာမင်းကြီးလည်း သူ့ကိုယ်သူ ချီးမြှောက်၍ ၀ါကြွား သောအခါ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ လူစင်စစ်မှ တိရစ္ဆာန်စိတ် ၀င်ကာ လူစုထဲမှ နှင်ထုတ်ခြင်း ခံခဲ့ရလေသည်။ ကောင်းကင်မှအသံက၊ “အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသခင်သည်လောကီနိုင်ငံကို အုပ်စိုး၍ ပေးလိုသော သူတို့အား ပေးတော်မူသည်ကို မင်းကြီး မသိမမှတ်မီ ကာလ ခုနှစ်နှစ်ပတ်လုံး နွားကဲ့သို့ မြက်စားရမည်။” ဟုဆို၏ (ဒံ ၄:၃၂)။ နေဗုခဒ်နေဇာမင်းကြီးသည်ဘုရားသခင် စီရင်သည့်အတိုင်း တိရစ္ဆာန်ကဲ့သို့ ခုနှစ်နှစ် ဖြစ်ပြီး နောက်၊ “အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသခင်ကို ကောင်းကြီး ပေး၍ ထာ၀ရအသက် ရှင် တော်မူသော ဘုရားကို ထောမနာပြု၏။ အာဏာတော်သည် ထာ၀ရ အာဏာ ဖြစ်၏။ နိုင်ငံတော်သည် ကမ္ဘာအဆက်ဆက် တည်၏။ မြေကြီသား အပေါင်းတို့သည် ရှေ့တော်၌ အဘယ်မျှ မဟုတ် သကဲ့သို့ဖြစ်ကြ၏။ ကောင်းကင် ဗိုလ်ခြေတို့၌ ၎င်း၊ မြေကြီးသား တို့၌ ၎င်း၊ အလိုတော် ရှိသည့်အတိုင်း စီရင်ပြုပြင် တော်မူ၏။ လက်တော်ကို အဘယ်သူ မျှ မဆီးတားနိုင်။ အဘယ်သို့ ပြုသနည်းဟုကိုယ်တော်ကို ဆိုနိုင်သော သူမရှိ” ဟု ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်နှင့် အာဏာတော်ကို ၀န်ခံသွားခဲ့ပါသည် (ဒံ ၄:၃၄-၃၅)။ နေဗုခဒ်နေဇာမင်းကြီးသည် ထာ၀ရ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူ မဟုတ်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင် ခြင်းသည် သူကဲ့သို့သော ရှင်ဘုရင် အပေါ်၌လည်း သက်ရောက်၍ မငြင်းဆိုနိုင်ခဲ့ချေ။ သို့ဖြစ်လျှင် မိတ်ဆွေနှင့် ကျွန်ပ်သည် အဘယ်သို့ သောသူ ဖြစ်၍ ဘုရား၏ တန်ခိုးတော်နှင့် အာဏာတော်ကို ငြင်းဆန် တော်လှန် နိုင်မည်နည်း။

ဘုရားသခင် အပြစ် မတင်မှသာ

ထာ၀ရ ဘုရားသည် တလောကလုံး၏ တရားသူကြီးဖြစ်ကြောင်းသိရှိရပြီ။ ထို့ကြောင့် ထာ၀ရဘုရား၏ အပြစ်တင်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်မှသာလျှင် သက်သာရာရမှာဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာက၊ “ထာ၀ရဘုရား အပြစ်တင်တော်မူခြင်းနှင့်လွတ်၍ လှည့်စားတတ်သော စိတ် သဘောနှင့် ကင်းစင်သောသူသည် မင်္ဂလာရှိ၏။” ဟုဆိုထားပါသည် (ဆာလံ ၃၂:၁-၂)။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေ အပါအ၀င် လူသား အားလုံးသည် မိမိအမြင်နှင့်အကြံအစည်အားလုံးကိုစွန့်လွှတ်၍ ထာ၀ရဘုရားသခင်၏အမြင်အတိုင်းမြင်ဘို့၊ စီရင်တော်မူချက်များကိုသိရှိ လက်ခံဘို့လိုအပ်ပါသည်။

သင်ခန်းစာ (၂) မေးခွန်းများ

၁။ အပြစ်သားများကို တရားစီရင်သောသူသည် အဘယ်သူနည်း။ ————–

၂။ တလောကလုံးရှိ လူသားများကို တရားစီရင်မည့်သူသည် ———– ဖြစ်သည်။

၃။ ထာ၀ရဘုရားသည် အဘယ်ကြောင့်တရားသူကြီးဖြစ်နိုင်သနည်း။ ———————–

၄။ မိတ်ဆွေသည် တရားသူကြီးကို မသိသော်လည်း အပြစ်ကျူးလွန်ပါကတရားစီရင်ခြင်း ခံရပါမည်လော။ —–

၅။ ဗျာဒိတ် ၂၀:၁၁-၁၂ ၌ မည်သူတို့ တရားစီရင်ခြင်း ခံရကြသနည်း။ ————–

၆။ လူသည် သေသောနောက်မည်သည့်အရာခံရဦးမည်နည်း။ ————–

ရ။ နောဧခေတ်လူများသည် ထာ၀ရဘုရား၏ သတိပေးခြင်းကို မယုံကြသော်လည်း တရားစီရင်ခြင်းခံကြသလော။ —————-

၈။ နေဗုခဒ်နေဇာမင်းကြီးကို မည်သူကတိရစ္ဆာန်ကဲ့သို့ဖြစ်အောင် တရားစီရင်ခဲ့သနည်း။ —————

၉။ နေဗုခဒ်နေဇာမင်းကြီးသည် မည်သူ၏အုပ်စိုးခြင်းကိုပြန်၀န်ခံခဲ့သနည်း။ ————–

၁၀။ မိတ်ဆွေ၊ ထာ၀ရဘုရား၏ တန်ခိုးတော်၊ အာဏာတော်နှင့်တရားစီရင်ခြင်းကို၀န်ခံပါသလား။ ——–

 

သင်ခန်းစာ (၃)

နံဝိညာဥ်ဖြင့်ကိုးကွယ်ခြင်း

သင်ခန်းစာ (၂) ၌ ထာ၀ရဘုရားသည် တလောကလုံး၏ တရားသူကြီးဖြစ်ကြောင်းသိရှိရပြီ။ ထိုတရားသူကြီးက သူ့ကိုကိုးကွယ်သောသူသည် နံ၀ိညာဥ်ဖြင့်ကိုးကွယ်ရမည်ဟုဆိုသည်။

နံ၀ိညာဥ်ဖြင့်ကိုးကွယ်ရမည်                                                                                                                                                                               သခင်ယေရှုက၊ “ကိုးကွယ်သောသူမှန်သမျှသည် ခမည်းတော်ကို နံ၀ိညာဥ်နှင့်၎င်း၊ သစ္စတရား ( သမ္မာတရား) နှင့်၎င်း၊ ကိုးကွယ်ရမည့်အချိန် ကာလသည်လာ၍ ယခုပင်ရောက်လျက်ရှိ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုသို့ကိုးကွယ်သောသူတို့ကို ခမည်းတော်သည် အလိုရှိတော်မူ၏။ ဘုရားသခင်သည် နံ၀ိညာဥ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်သောသူတို့သည် နံ၀ိညာဥ်နှင့်၎င်း၊ သစ္စာ ( သမ္မာတရား) နှင့်၎င်း၊ကိုးကွယ်ရမည်၊” ဟုမိန့်တော်မူ၏ (ယော ၄:၂၃-၂၄)။

မည်ကဲ့သို့ကိုးကွယ်ရမည်နည်း

ဘုရားသခင်ကို မည်ကဲ့သို့ နံ၀ိညာဥ်ဖြင့်ကိုးကွယ်ရမည်နည်း။ များသောအားဖြင့် ဤသို့ ယူဆတတ်ကြသည်။ နံ၀ိညာဥ်ဖြင့်ကိုးကွယ်ခြင်းဆိုသည်မှာ၊

(က) စိတ်နှလုံးပါပါနှင့်ကိုးကွယ်ရမည်ဟူ၍၎င်း၊

(ခ) စိတ်ရောကိုယ်ပါကိုးကွယ်ရမည်ဟူ၍၎င်း၊

(ဂ) သစ္စာရှိစွာကိုးကွယ်ရမည်ဟူ၍၎င်း ဖြစ်သည်။

ထိုအရာများသည် နံ၀ိညာဥ်မဟုတ်သောကြောင့် မှားယွင်းနေပါသည်။ စိတ်နှလုံးသည်၀ိညာဥ်မဟုတ်ပါ။

ကိုယ်စိတ်၀ိညာဥ်                                                                                                                                                                                               ဘုရားသခင်သည် လူကိုဖန်ဆင်းသောအခါ ကိုယ်ခန္ဓာ၊ စိတ်၊ ၀ိညာဥ် သုံး မျိုးပါ၀င်လျက် ဖန်ဆင်းခဲ့သည်။ ထိုအထဲ၌ ဘုရားနှင့် တူညီသောအပိုင်းမှာ၀ိညာဥ်ဖြစ်ပါသည်။ လူသည်ထို၀ိညာဥ်အားဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့်မိဿဟာရဖွဲ့နိုင်သည်။ ထို၀ိညာဥ်အားဖြင့်ဘုရားကို ကိုးကွယ်ရမည်။ ထို၀ိညာဥ်အားဖြင့် ဘုရားနှင့်စကားပြောနိုင်သည်၊ ဘုရား၏အလိုတော်ကိုလည်းသိနိုင်သည်။ အကြောင်းမှာ၀ိညာဥ်အချင်းချင်း ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလုက၊ “ဘုရားသခင်သည် မိမိ၀ိညာဥ်တော်အားဖြင့် ငါတို့အားဖေါ်ပြတော်မူ၏။” ဟုဆိုထားသည် (၁ ကော ၂:၁၀)။ တဖန်၊ “ငါတို့သည် ဘုရားသခင်၏သားဖြစ်ကြသည်ဟု ၀ိညာဥ်တော်သည် ငါတို့၏၀ိညာဥ်နှင့်အတူ သက်သေခံတော်မူ၏။” ဟုဆိုထားသည် (ရော ၈:၁၆)။ ထို့ကြောင့် ဘုရား၏၀ိညာဥ်နှင့် လူ၏၀ိညာဥ်ဆက်နေမှသာလျှင် နံ၀ိညာဥ်ဖြင့်ကိုးကွယ်နိုင်သည်။

 

 

အထက်ပါပုံ၌ ဘုရား၏၀ိညာဥ်နှင့် လူ၏၀ိညာဥ်သည် ဆက်နေသည်။ ထို့ကြောင့် လူ၏၀ိညာဥ်သည် ဘုရားသခင်ထံမှ ထာ၀ရအသက် ကိုရရှိခံစားသည်။ ဘုရား၏အလိုတော်ကိုလည်း သိသည်။ ထိုအခါ လူ၏၀ိညာဥ်ကစိတ်နှလုံးကို အုပ်ချုပ်ညွှန်ကြားနိုင်သည်။ တဖန် စိတ်သည် ၀ိညာဥ်၏ညွှန်ကြားချက်အရ ဘုရား၏အလိုတော်ကို သိ၍ကိုယ်ခန္ဓာကို ညွှန်ကြားနိုင်သည်။ ထိုသို့ ဖြင့် စိတ်နှင့်ကိုယ်ခန္ဓာသည် ဘုရား၏ အလိုတော်အတိုင်း အသက်ရှင်ခြင်းအားဖြင့် ဘုရား၏ဘုန်းတော်ထင်ရှားစေနိုင်သည်။

ဘုရားနှင့်အဆက်ပြတ်ခြင်း                                                                                                                                                                                  လူသားအားလုံး၏ဘခင်ဖြစ်သောအာဒံသည် ဘုရားသခင်နှင့်ဆက်စပ်လျက် အခြေအနေကောင်းရာမှ စာတန်လုပ်ဆောင်ချက် ကြောင့်ဘုရားနှင့် အဆက်ပြတ်သွားခဲ့သည်။ အာဒံသည် စာတန်၏စကားနားထောင်၍

ဘုရားသခင်တားမြစ်ထားသော ကောင်းမကောင်းသိကျွမ်းရာအသီးကို စားလိုက်သည် (ကမ္ဘာ ၃:၁ -ရ)။ ထိုအချိန်မှစ၍ အာဒံသည် ဘုရားသခင်နှင့်အဆက်ပြတ်ကာ အပြစ်သားဘ၀သို့ရောက်ရှိသွားသည် (က ၃:၂၃)။

အထက်ပါပုံအတိုင်း အာဒံသည် ဘုရားစကားနားမထောင်သောကြောင့် သူ၏၀ိညာဥ်နှင့် ဘုရားသခင်၏၀ိညာဥ် အကြားဆက်သွယ်မှုပြတ်တောက်သွားသည်။ ဘုရားနှင့်လူအကြား အပြစ်မိုးတိမ်ကာဆီးနေသည်။ မိုးတွင်း၌နေထွက်သော်လည်းမိုးတိမ်ကြောင့် နေကိုမတွေ့နိုင်သကဲ့သို့ အပြစ်ကြောင့်ဘုရားနှင့်လူကွာခြားစေသည် (ဟေရှာယ ၅၉:၂)။ ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်သည်လူ့၀ိညာဥ်ကို ညွှန်ကြားခြင်းမရှိတော့ချေ။ ထာ၀ရအသက်လည်း ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ လူ၏၀ိညာဥ်သည် ဘုရားနှင့်အဆက်ပြတ်သောကြောင့် အသေဖြစ်ကာ စိတ်နှလုံးကိုညွှန်ကြားခြင်း မရှိတော့ချေ။ ထိုအခါ စိတ်သည် ဘုရား၏နေရာကိုယူ၍ မိမိစိတ်ကြိုက်ကိုယ်ခန္ဓာကို ညွှန်ကြားအုပ်ချုပ်လာသည်။ ထို့ကြောင့်ကိုယ်ခန္ဓာသည် စိတ်၏အလိုဆန္ဒအတိုင်းသာအသက်ရှင်လှုပ်ရှားလာတော့သည်။

တိရစ္ဆာန် ဖြစ်ခြင်း

ထိုသို့ စိတ်နှလုံးသည်ကိုယ်ခန္ဓာကို အုပ်ချုပ်လျက်နေသောကြောင့် ဘုရားအလိုတော်နှင့်မကိုက်ညီတော့ချေ။ အာဒံ၏၀ိညာဥ်သည်ရှိနေသော်လည်း မရှိသကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာနှင့်စိတ်၏အလိုသို့သာလိုက်ရသည်။ ထိုသို့ စိတ်နှင့်ကိုယ်ခန္ဓာအလိုသို့သာလိုက်သောသူသည် တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ တိရစ္ဆာန်များလည်း ကိုယ်ခန္ဓာနှင့်စိတ်အလိုသို့သာ လိုက်ကြသည်။ သို့ဖြစ်၍ အာဒံသည် လူစင်စစ်မှတိရစ္ဆာန်ဘ၀သို့ကျဆင်းသွားသည်။ အာဒံမှဆင်းသက်လာသောလူသားတိုင်းလည်း တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သည်။ မွေးစကပင်၀ိညာဥ်ပိုင်း၌ သေနေလျက်၊ ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်းနှင့် စိတ်သာအသက်ရှင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ယာကေသား အာဂုရက၊ “အကယ်စင်စစ်ငါသည် လူမဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန် ဖြစ်သည်။” ဟု ၀န်ခံခဲ့သည် (သုတ္တံ ၃၀:၂)။

အမျက်တော် ခံရခြင်း

ထိုသို့လူသည်ကိုယ်ကာယနှင့်စိတ်အလိုသာလိုက်သောကြောင့် ဘုရားသခင်၏အမျက်တော်ကို ခံရသောသူများဖြစ်ကြသည် (ဧဖက် ၂:၃)။ မိတ်ဆွေနှင့်ကျွန်ုပ်သည် မွေးစကပင်၊-

(၁) တိရစ္ဆာန်သဘောနှင့်မွေးကြသည်။ ထို့ကြောင့်စိတ်နှင့်ကိုယ်ကာယအလိုသို့ သာလိုက်တတ်ကြသည် (သု ၃၀:၂)။

(၂) ဘုရားသခင်နှင့်အဆက်ပြတ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကိုမသိကြ (၁ ကော ၂:၁၁-၁၄)။

(၃) ထာ၀ရအသက်ဆုံးရှုံးသည်။ ထို့ကြောင့် ဤလောကမှထွက်သွားသောအခါ ငရဲသို့သွားရမည် (က ၃:၁ ရ၊ ၂၁-၂၄)။

(၄) ဘုရား၏အမျက်တော်ခံရသောသူများဖြစ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့်ပျော်ရွှင်ငြိမ်သက်မှုမရှိ (ဧဖက် ၂:၃)။

အထက်ပါပုံ၌ လူသည်အပြစ်ကြောင့် ဘုရားနှင့်အဆက်ပြတ်၍ တိရစ္ဆာန်ကဲ့သို့ဖြစ်သွားသည်။ ၀ိညာဥ်သည် အသေဖြစ်၍ (ဧ ၂:၁၊ ၅)၊ လူသည်ခန္ဓာကိုယ်နှင့်စိတ်အလိုသို့သာလိုက်တော့သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားအမျက်တော်ခံရသည် (ဧ ၂:၃)။ လူကိုစာတန်ကအုပ်စိုးသည် (ဧ ၂:၁၊ ၁ ယော ၅:၁၉)။ လောကကိုစာတန်ကပိုင်၍ (လု ၄:၅ -ရ) လောကကိုအသုံးပြုပြီးလူကို ဘုရားသခင်နှင့်ဝေးသွားအောင်ဆွဲဆောင်သည်။ လူသည် ထိုလောကနောက် တကောက်ကောက်လိုက်ရင်း နောက်ဆုံး၌ ၀ိညာဥ်သည် ကိုယ်ခန္ဓာမှထွက်သွားသောအခါ မီးငရဲအိုင်ထဲသို့ ဆင်း သွားရမည်။ ကိုယ်ခန္ဓာသည် မြေမှုန့်သို့ ပြန်သွားရမည် (က ၃:၁၉)။ စိတ်သည် ၀ိညာဥ်နောက်လိုက်၍ မီးအိုင်ထဲသို့ ဆင်းသွားရမည်။

အပြစ်ဖယ်ဘို့ လို

လူသည် မိမိအမြင်၌လူဟုကိုယ့်ကိုယ်ကိုထင်ရသော်လည်း ဘုရားအမြင်၌တိရစ္ဆာန်ဖြစ်နေပြီ။ ထိုကြောင့်ဘုရားကို ကိုးကွယ်လျှင်လည်း စိတ်အားဖြင့်၎င်း၊ ကိုယ်ခန္ဓာအားဖြင့်၎င်း၊ ကိုးကွယ်သည်။ ထိုကိုးကွယ်မှုကို ဘုရားသခင်က လက်မခံနိုင်ပါ။ နံ၀ိညာဥ်အားဖြင့် ကိုးကွယ်မှ သာလျှင် လက်ခံနိုင်ပါမည်။ တနည်းအားဖြင့် လူ၏၀ိညာဥ်နှင့် ဘုရားသခင်ပြန်ဆက်ရမည်။ သို့သော် ဘုရားနှင့်လူအကြား၌ အပြစ်ရှိနေသောကြောင့် နံ၀ိညာဥ်ဖြင့်ကိုးကွယ်၍ မရချေ။ ထိုအပြစ်ကို ဖယ်ရှားဘို့လိုသည်။ ထိုအပြစ်အကြောင်းကို သင်ခန်းစာ (၄) ၌ လေ့လာကြစို့။

သင်ခန်းစာ (၃) မေးခွန်းများ

၁။ ဘုရားသခင်ကို ဘာအားဖြင့်ကိုးကွယ်ရမည်နည်း————

၂။ စိတ်ရောကိုယ်ပါကိုးကွယ်ခြင်းသည် မှန်ပါသလား။ ———–

၃။ လူ၌ အပိုင်းဘယ်နှစ်ခုရှိသနည်း။ ———————–

၄။ ခန္ဓာ၊ စိတ် ၀ိညာဥ်၌ ဘုရားနှင့်တူသောအပိုင်းသည် ———–

၅။ ဘုရား၏အလိုတော်ကို အဘယ်အပိုင်းကသိနိုင်သနည်း။ ——-

၆။ ဘုရားကလူ၏ မည်သည့်အပိုင်းကို ညွှန်ကြားသနည်း။ ———

ရ။ လူ၏၀ိညာဥ်ကမည်သည့်အပိုင်းကို ညွှန်ကြားသနည်း။ ———

၈။ စိတ်ကမည်သည့်အပိုင်းကို ညွှန်ကြားသနည်း။ ————–

၉။ ဘုရားနှင့် လူအဆက်ပြတ်စေသောအရာသည် —— ဖြစ်သည်။

၁၀။ လူသည် ဘုရားနှင့်အဆက်ပြတ်သောအခါ မည်သူကအုပ်စိုးသနည်း————

၁၁။ လူသည် ဘုရားနှင့်အဆက်ပြတ်သောအခါ မည်သူ၏အလိုလိုက်သနည်း။ ———————–

၁၂။ စိတ်နှင့်ကိုယ်ကာယအလိုသာလိုက်သောသူသည် မည့်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ ————-

၁၃။ မိတ်ဆွေသည် မည်သည့်အချိန်မှစ၍ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သနည်း။ —–

၁၄။ မွေးစကပင်ဘုရားနှင့်အဆက်ပြတ်သောကြောင့် မည်သူ့အလိုတော်မသိသနည်း။ ————–

၁၅။ မိတ်ဆွေ သေဆုံးသောအခါ ကိုယ်ခန္ဓာသည် မည်သည့်အရာဖြစ်မည်နည်း။ ————-

၁၆။ မိတ်ဆွေ သေဆုံးသောအခါ ၀ိညာဥ်နှင့်စိတ်သည် ဘယ်နေရာသို့ရောက်မည်နည်း။ ————

၁ရ။ လူသည်ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် စိတ်အလိုသာလိုက်သောကြောင့် မည်သူအမျက်ထွက်သနည်း။ ————-

၁၈။ ဘုရားကို နံ၀ိညာဥ်ဖြင့်ကိုးကွယ်နိုင်ရန်ဘုရားနှင့် လူ၏၀ိညာဥ်မည်သို့ဖြစ်ရမည်နည်း။ ————

၁၉။ ဘုရားနှင့်လူ၏၀ိညာဥ် ပြန်ဆက်နိုင်ရန်ဘာကိုဖယ်ရှားရမည်နည်း။ ———–

၂၀။ ဘုရားကိုနံ၀ိညာဥ်ဖြင့် ကိုးကွယ်လိုပါသလား။ ————

 

သင်ခန်းစာ (၄)

အပြစ်အကြောင်း

သင်ခန်းစာ (၃)၌ ဘုရားနှင့် လူအဆက်ပြတ်စေသော အရာသည် အပြစ် ဖြစ်ကြောင်း သိရှိရကြပြီ။ ထိုအပြစ်ကို ဖယ်ရှားနိုင်မှသာလျှင် ဘုရားသခင်ကို နံ၀ိညာဥ်နှင့်ကိုး ကွယ်နိုင်မှာ ဖြစ်ကြောင်း သိခဲ့ရပြီ။ ထိုအပြစ်ကို ဖယ်ရှားနိုင်ရန်အပြစ်အကြောင်းကို ပဌမဦးစွာသိဘို့ လိုသည်။ လူနာကို ကုဘို့ ရောဂါကို အရင်ရှာသကဲ့သို့ လူ၏အပြစ်ကို ဘုရားသခင်၏အမြင်အတိုင်းအရင်သိဘို့ လိုပါသည်။

အပြစ် နှစ်မျိုး

ဘုရားအမြင်၌အပြစ်နှစ်မျိုးရှိသည်။ ၎င်းတို့ မှာမွေးရာပါ အပြစ်နှင့် ကျူးလွန်သော အပြစ်တို့ ဖြစ်သည်။

မွေးရာပါအပြစ်

မွေးရာပါအပြစ်သည်ကိုယ်တိုင်ကျူးလွန်သောအပြစ်မဟုတ်။ မွေးဘွားစဥ်ကပါလာသောအပြစ်ဖြစ်သည်။ ဆာလံကျမ်း၌၊ “အကျွန်ပ်သည်မွေးစကပင်အပြစ်ပါလျက်ရှိပါ၏။ အမိ၀မ်းထဲမှာပဋ္ဋိသန္ဓေယူစဥ်ပင်အပြစ်စွဲပါ၏။” ဟုဆိုထားသည် (ဆာ ၅၁:၅)။

ဖြစ်ပေါ်လာပုံ

မွေးရာပါအပြစ်သည် လူအားလုံး၏ တဦးတည်းသော ဘခင် အာဒံအားဖြင့် ဖြစ်သည်။ အာဒံသည် ဘုရားသခင်က ဖန်ဆင်းစ၌ကိုယ်ခန္ဓာ၊ စိတ်၊ ၀ိညာဥ်၊ အကောင်း ပကတိ ရှိခဲ့သည် (က ၁:၃၀)။ အာဒံကို သူ၏ မိန်းမဧ၀နှင့်အတူ ဧဒင်ဥယျာဥ်၌ ထားခဲ့သည် (က ၂:၁၅)။ ထိုဥယျာဥ်၌ ရှိသော သစ်သီး အားလုံး စားခွင့်ရှိသော်လည်း ဥယျာဥ်အလယ်၌ ရှိသော ကောင်းမကောင်း သိကျွမ်းရာအပင်၏ အသီးကို ကား ဘုရားသခင်က စားခွင့်မပြုခဲ့ပါ (က ၂:၁ရ)။ သို့သော် အာဒံနှင့် ဧ၀တို့သည် ဘုရားသခင်၏ စကားကို နားမထောင်ဘဲ စာတန်၏ လှည့်ဖျားမှုကို နားထောင် ကာထိုအသီးကို စားခဲ့ကြသည် (က ၃:၆ -ရ)။ ထိုသို့ လူလင်မယား တို့သည် ဘုရား စကား နားမထောင် သောကြောင့် ဘုရားသခင်က အပြစ် သားဟု သတ်မှတ်လိုက်သည် (ရော ၅:၁၉)။ ပညတ်တော်ကို လွန်ကျူးခြင်းသည် အပြစ် ဖြစ်သည် (၁ ယော ၃:၄)။ အာဒံနှင့် ဧ၀တို့သည် ဘုရားသခင်၏ တခုတည်းသော ပညတ်တော်ကို လွန်ကျူးသောကြောင့် အပြစ်သား ဖြစ်သွား ကြသည်။ အာဒံသည် လူအပေါ်မှာ ပြစ်မှားသည် မဟုတ်။ လူများ သိ တတ်သော အပြစ်များဖြစ်သည့်လူသတ်ခြင်း၊ ခိုးခြင်း၊ လိမ်ညာခြင်းများကျူးလွန်သည် မဟုတ်။ ဘုရား၏ စကား နားမထောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအပြစ်သည် အပြစ် အားလုံး၏ မူလအမြစ် ဖြစ်သည်။

အမွေဆိုး

အာဒံနှင့် ဧ၀တို့သည်သား စဥ်မြေးဆက်များ ထံအပြစ် တည်း ဟူသော အမွေးဆိုးကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။ အာဒံနှင့် ဧ၀တို့ မှမွေးဖွားလာသော လူသား တိုင်းသည် သူတို့ ကဲ့သို့ အပြစ် သားများဖြစ်လာ ကြသည်။ ထိုသို့ မွေးဘွားစဥ်ကပါလာသော အပြစ်ကို မွေးရာပါအပြစ်ဟု ခေါ်သည်။ လူအချို့တို့ကမွေးရာပါအပြစ် ရှိကြောင်းကို မယုံကြည်၊ လက်မခံကြ။ ကိုယ်တိုင်အပြစ် ကျူးလွန် သောကြောင့် သာအပြစ်သား ဖြစ်သည်ဟု ယူဆ ကြသည်။ သို့သော်အောက်ပါကျမ်းချက်များ ကြည့်ခြင်း အားဖြင့် မွေးရာပါအပြစ် ရှိကြောင်း ထင်ရှားသည်။

တယောက်သော သူအားဖြင့်

ကျမ်းစာက၊ “အပြစ် တရားသည် တယောက်သော သူအားဖြင့် ဤလောကသို့ ၀င်၍ အပြစ် တရားအားဖြင့် သေခြင်း တရား၀င်သည်နှင့် အညီ လူအပေါင်းတို့သည် အပြစ် ရှိသောကြောင့် သေခြင်းသို့ ရောက်ရကြ၏။” ဟုဆိုသည် (ရောမ ၅:၁၂)။ ကျမ်းစာက၊ အပြစ် တရားသည် ဤလောကသို့ တယောက်သော သူအားဖြင့် ၀င်သည်ဟုဆိုသည်၊ လူအများ အားဖြင့် ၀င်သည် မဟုတ်။ တယောက်သော  သူအာဒံအားဖြင့် ၀င်သည်။ ထိုအပြစ်ကြောင့် သေခြင်း တရား၀င်သည်ဟု ဆိုပြန်သည်။ ထိုကြောင့်သေတတ်သော သူတိုင်း၌ အပြစ် ရှိသည်။ သေခြင်းသည် မမွေးဖွားမှီ မိခင်၏ ၀မ်းထဲမှစတင် ဖြစ်ပေါ်နိုင်သည်။ လူကြီး ဖြစ်မှ အပြစ် ကျူးလွန် မှသာသေနိုင်သည် မဟုတ်။ သို့ဖြစ်၍ အပြစ်ကြောင့် သေခြင်း တရား၀င်သည်ဟုဆိုရာတွင် ကျူးလွန်သော အပြစ်ကို ဆိုလိုသည် မဟုတ်။ မွေးရာပါအပြစ်ကို ဆိုလိုခြင်း ဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသည်။

နားမထောင်သော အားဖြင့်

ကျမ်းစာက၊ “တယောက်သော သူသည် နားမထောင်သော အားဖြင့် လူများ တို့သည် အပြစ်သို့ ရောက်သည့်နည်းတူ တယောက်သော သူ၏ နားထောင်သော အားဖြင့် လူများ တို့သည် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်ရကြ၏။” ဟုဆိုသည် (ရော ၅:၁၉)။ ပဌမ တယောက်သော သူသည် အာဒံ ဖြစ်သည်။ အာဒံသည် ဘုရား စကားကို နားမထောင်သော အားဖြင့် လူများ တို့သည် အပြစ်သို့ ရောက်သည်ဟုဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေကိုယ်တိုင်အပြစ် ကျူးလွန် သောကြောင့် အပြစ်သား ဖြစ်သည် မဟုတ်။ မွေးရာပါအပြစ်ကြောင့် အပြစ်သား ဖြစ်သည်။

မသန့်ရှင်းသော သူ

တဖန် ကျမ်းစာက၊ “မသန့်ရှင်းသော အရာထဲက သန့်ရှင်းသောအရာကို အဘယ်သူထုတ်ဖေါ်နိုင်သနည်း အဘယ်သူ မျှမထုတ်ဖေါ်နိုင်ပါ” ဟု ဆိုထားသည် (ယောဘ ၁၄:၄)။ လူသည် ဘုရားသခင် ရှေ့မှာ သန့်ရှင်းခြင်း မရှိ (ဟေရှာ ၆၄:၆)။ မိဘတိုင်း၌ အပြစ်ရှိကြသည်။ ထို့ကြောင့် အပြစ်ရှိသောမိဘသည် သန့်ရှင်းသော သားသမီးကို မမွေးဘွားနိုင်ပါ။ အပြစ် ရှိသော မိဘသည် အပြစ်သား များကို သာ မွေးဘွားနိုင်သည်။

မသန့်ရှင်းနိုင်

“လူသည် အဘယ်သို့ သောသူ ဖြစ်၍ သန့်ရှင်းနိုင်သနည်း လူမိန်းမဖွားသော သူသည် အဘယ်သို့ သောသူ ဖြစ်၍ ဖြောင့်မတ်နိုင်သနည်း။” (ယောဘ ၁၅:၁၄)။ ဤကျမ်းပိုဒ်က လူမိန်းမမှ ဖွားမြင်သော သူတိုင်းသည် မသန့်ရှင်း၊ မဖြောင့်မတ်ဟု ဆိုထားသည်။ လောက၌ မိန်းမထဲမှ မမွေးဖွားသော သူတယောက် မျှမရှိပါ။ ထိုကြောင့် မိန်းမ ဖွားသောသူ၊ ကျွန်ပ်နှင့် မိတ်ဆွေလည်း မသန့်ရှင်းပါ။

အမိ၀မ်းထဲမှ

ကျမ်းစာက “အကျွန်ပ်သည် မွေးစကပင်အပြစ်ပါလျက်ရှိပါ၏။ အမိ၀မ်းထဲမှာ ပဋ္ဋိသန္ဓေယူစဥ်ပင်အပြစ်စွဲပါ၏။” ဟုဆိုသည် (ဆာလံ ၅၁:၅)။ ဤဆာလံကို ရေးသော ဒါ၀ိဒ်မင်းကြီးသည် မွေးစကပင်အပြစ် ပါကြောင်း၊ အမိ၀မ်းတွင်း မှာပင် အပြစ် ရှိကြောင်း၀န်ခံခဲ့သည်။ ထိုသို့ အပြစ် မျိုးစေ့သည် မွေးစကပင်ပါသောကြောင့် ကြီး လာ သောအခါ အလိုအလျောက်အပြစ် လုပ်တတ် ကြသည်။ မိခင်၏ ၀မ်းထဲ၌ ဒုစရိုက်အပြစ် မလုပ်နိုင်ပါ။ ထိုကြောင့် ထိုအပြစ်သည် မွေးရာပါအပြစ် ဖြစ်သည်။ လူတိုင်း မွေးရာပါအပြစ်ကြောင့် အပြစ်သား ဖြစ်ရသည်။ ဒုစရိုက်အပြစ်ကြောင့် အပြစ်သား ဖြစ်ရသည် မဟုတ်။ အပြစ်သား အရင် ဖြစ်သောကြောင့် အပြစ် လုပ်တတ် ကြသည်။

ရိုင်းသော သဘော

“မတရားသော သူတို့သည် အမိ၀မ်းထဲမှစ၍ ရိုင်းသော သဘော ရှိကြသည်။ မွေးကတည်း ကလမ်းလွဲ၍ မုသာ စကားကို ပြောတတ်ကြ၏။” (ဆာလံ ၅၈:၃)။ ရိုင်းသော သဘောသည် မွေးရာပါ ဖြစ်သည်။ လမ်းလွဲခြင်းနှင့် မုသာပြောခြင်း သည်လည်း မွေးရာပါ ဖြစ်သည်။ လူတိုင်းရိုင်းသော သဘော ရှိကြသည်။ မုသာ မပြော တတ်သောသူ၊ မပြောဘူးသော သူလည်း မရှိပါ။ ထို့ကြောင့် လူသည် မွေးရာပါအပြစ် ရှိကြောင်း ထင်ရှားသည်။

ဘုရား အပေါ်ပြစ်မှားခြင်း

မွေးရာပါအပြစ်သည် အာဒံကြောင့် ဖြစ်သည်။ မွေးရာပါ အပြစ်သည် လူလူချင်း အပေါ်ပြစ်မှားသော အပြစ် မဟုတ်၊ ဘုရား အပေါ်ပြစ်မှားသော အပြစ် ဖြစ်သည်။ အာဒံသည် ဘုရား အပေါ် ပြစ်မှားခဲ့သည်။ အာဒံ၏ သားသမီး တိုင်းလည်း အာဒံမှတဆင့်ဘုရား အပေါ်ပြစ်မှားခဲ့ကြပြီ။

အပြစ်၏ အခသေခြင်း

ကျမ်းစာ၌၊ “အပြစ်၏ အခကား သေခြင်း ပေတည်း။”ဟု ပါရှိသည် (ရော ၆:၂၃)။ တဖန်၊ “အပြစ် တရားအားဖြင့် သေခြင်း တရား၀င်သည်။”ဟုဆိုပြန်သည် (ရော ၅:၁၂)။ ထို့ကြောင့် သေနိုင်သော သူတိုင်း၌ အပြစ် ရှိသည်။ အပြစ်၏ အခကား သေခြင်းဟုဆိုသောကြောင့် သေခြင်း အကြောင်းကို သိထားဘို့ လိုသည်။

သေခြင်း သုံးမျိုး

သေခြင်း သုံးမျိုးရှိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်သေခြင်း၊ ၀ိညာဥ်ပိုင်း ဆိုင်ရာသေခြင်းနှင့် ထာ၀ရ (သို့) ဒုတိယသေခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။ ထိုသေခြင်း သုံးမျိုးစလုံးသည် ခွဲခွါခြင်းကို ဆိုလိုသည်။

ကိုယ်ခန္ဓာသေခြင်း

ကိုယ်ခန္ဓာ သေခြင်းသည်ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် စိတ်၀ိညာဥ် ခွဲခွါခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာထဲမှ စိတ်၀ိညာဥ် ထွက်သွား သောအခါ ကျန်ရစ်သောကိုယ်ခန္ဓာကို လူသေဟု ခေါ်သည်။ တရားစရပ်မှူး၏ သမီးသေ သောအခါ သခင်ယေရှုကသူမ၏ စိတ်၀ိညာဥ်ကို ပြန်လာစေခြင်း အားဖြင့် အသက် ပြန်ရှင်လာသည်။ (လု ၈:၅၃-၅၅)။ ကိုယ်ခန္ဓာ သေ သောအခါ ယုံကြည်သူ၏ စိတ်၀ိညာဥ်သည် ကောင်းကင် ဘုံသို့ တက်ပြီး မယုံကြည်သူ၏ စိတ်၀ိညာဥ်မူကား ငရဲသို့ ရောက်သွားသည် (လု ၁၆:၂၂-၂၃)။ ကိုယ်ခန္ဓာမူကား မြေမှုန့်မှ ဖြစ်သောကြောင့် မြေမှုန့်သို့ ပြန်သွားသည် (က ၃:၁၉)။ ကိုယ်ခန္ဓာ သေခြင်းသည်သား မယား၊ မိဘ၊ ညီအစ်ကို မောင်နှမများ၊ ဆွေမျိုးမိတ်ဆွေ များနှင့် ခွဲခွါ ရသောကြောင့် ၀မ်းနည်း ကြရသည်။

၀ိညာဥ်ပိုင်းသေခြင်း

၀ိညာဥ်သည် မသေနိုင်ပါ။ သေနိုင်လျှင် ငရဲထဲ၌ ဝေဒနာ ခံစရာ အကြောင်း မရှိ။ ဘုရားသခင်နှင့် အဆက်ပြတ်ခြင်းကို ၀ိညာဥ်ပိုင်း သေခြင်းဟု ခေါ်သည်။ အာဒံသည် ဘုရား စကား နားမထောင်သောကြောင့် ဘုရားနှင့် ခွဲခွါရသည်။ ဘုရားသခင်က အာဒံအား ကောင်းမကောင်း သိကျွမ်းရာအပင်၏ အသီးကို မစားရ၊ စားသော နေ့တွင် သေရမည်ဟုဆိုသည် (က ၂:၂ရ)။ အာဒံသည် ထိုအသီးကို စားသော နေ့တွင် ဘုရားနှင့် ခွဲခွါ၍ ဘုရား အမြင်၌ သေသွားသည်။ သူ၏ ကိုယ်ခန္ဓာ မသေသော်လည်း ဘုရားသခင်နှင့် ခွဲခွါခြင်းသည် သေခြင်း ဖြစ်သည်။ အာဒံသည် ၀ိညာဥ်ပိုင်းသေပြီးမှ သားသမီးရသောကြောင့် သူ၏ သားသမီး တိုင်းသည် ၀ိညာဥ်ပိုင်းသေပြီး သားနှင့် မွေးဘွား ကြသည်။ မိတ်ဆွေနှင့် ကျွန်တော်လည်း အာဒံမှဆင်းသက် မွေးဘွားသောကြောင့် ၀ိညာဥ်ပိုင်းသေပြီး သားနှင့် မွေးဘွား ကြသည်။ ထိုကြောင့်ကိုယ်ခန္ဓာသေလျှင် ငရဲသို့ သွားဘို့ရန် မွေးဘွားကြပါသည်။

ဒုတိယသေခြင်း (သို့) ထာ၀ရ သေခြင်း

ဒုတိယသေခြင်း (သို့) ထာ၀ရ သေခြင်းသည်ကိုယ်ခန္ဓာ၌ အသက် ရှင်စဥ် ကယ်တင်ခြင်းသို့ မရောက်၊ ၀ိညာဥ်အသက် မရှင်၊ ထာ၀ရအသက် မရသောကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာသေ သောအခါ ၀ိညာဥ်သည် ထာ၀ရ မီးအိုင် ထဲသို့ ဆင်းသွားခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ကြောက်တတ် သောသူ၊ မယုံကြည်သောသူ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ်သောသူ၊ လူအသက်ကို သတ်သောသူ၊ မတရားမေထုန်၌ မှီဝဲသောသူ၊ ပြုစားတတ်သောသူ၊ ရုပ်တုကိုကိုးကွယ်သောသူ၊ သစ္စာပျက်သောသူ အပေါင်းတို့ မူကား ဒုတိယသေခြင်း တည်းဟူသော ကန့်နှင့်လောင်သော မီးအိုင် ထဲ၌ မိမိတို့ အဘို့ကို ရကြလိမ့်မည်။” ဟုဆိုထားသည် (ဗျာ ၂၁:၈)။

သင်ခန်းစာ (၄) မေးခွန်းများ

၁။ အပြစ် ဘယ်နှစ်မျိုးရှိသနည်း။ —— ဖေါ်ပြပါ။————–

၂။ မွေးရာပါအပြစ်သည် မည်သူအားဖြင့် ဖြစ်သနည်း။ ————

၃။ မွေးရာပါအပြစ်သည် ———– အပေါ်ပြစ်မှားခြင်း ဖြစ်သည်။

၄။ ရော ၅:၁၉၌ အာဒံ၏ အပြစ်သည် မည်သည့်အရာ ဖြစ်သနည်း။ ————

၅။ မသန့်ရှင်းသော အရာထဲမှ သန့်ရှင်းသော အရာ ထုတ်ဖေါ် နိုင်သလော။ ————–

၆။ လူသည် မည်သည့်အချိန် မှစ၍ အပြစ် ရှိသနည်း။ ————-

ရ။ လမ်းလွှဲခြင်းနှင့် မုသာပြောခြင်းသည် မည်သည့် အရွယ်မှ စသနည်း။ ————

၈။ အပြစ်၏ အခကား ———-ခြင်း ပေတည်း။

၉။ သေခြင်း သုံးမျိုးကို ဖေါ်ပြပါ။ (က) ————– (ခ) ———– (ဂ) ———–

၁၀။ ၀ိညာဥ်ပိုင်းသေခြင်းသည် — —နှင့် ခွဲခွါခြင်း ဖြစ်သည်။

 

သင်ခန်းစာ (၅)

ကျူးလွန်သောအပြစ်

သင်ခန်းစာ (၄)၌ မွေးရာပါအပြစ်အကြောင်းသိရှိခဲ့ရပြီ။ ယခုမွေးရာပါအပြစ်၏ အသီးအပွင့်ဖြစ်သောကျူးလွန်သောအပြစ်အကြောင်းကို လေ့လာရကြမှာဖြစ်သည်။

အသီးအပွင့်

သခင်ယေရှုက၊ “အသီးအားဖြင့် အပင်၏ သဘောကို ထင်ရှားသည် ဖြစ်၍ အသီးကောင်းလျှင် အပင်ကောင်းသည်ဟုဆိုကြလော့အသီးမကောင်းလျှင် အပင်မကောင်းဟုဆိုကြလော့။” ဟုဆိုထားသည် (မဿဲ ၁၂:၃၃)။ သခင်ယေရှုပြော သကဲ့သို့ ပင်၊ သစ်သီး ကောင်းမကောင်းသည်အပင်နှင့်ဆိုင်သည်။ အပင်ကောင်းလျှင်အသီးကောင်း၍အပင်မကောင်းလျှင်အသီးမကောင်းချေ။ အပင်မကောင်းခြင်း သည်လည်းအမျိုးမကောင်းခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ မျိုးကောင်းလျှင်အပင်ကောင်းသည်။ အပင်ကောင်းလျှင်အသီးကောင်းသည်။ ထို့ကြောင့်အသီးသည်အဓိကမဟုတ်။ မျိုးသို့မဟုတ်အပင်သည်အဓိက ဖြစ်သည်။ လူ၌လည်း မွေးရာပါ အပြစ်သည်မျိုးနှင့်တူသည်။ မွေးရာပါအပြစ်ရှိသောအပြစ်သားသည်အပင်နှင့်တူသည်။ အပြစ်သားကျူးလွန်သောအပြစ်သည်အသီးနှင့်တူသည်။ ကျူးလွန်သောအပြစ်ကို လူတိုင်း ကနားလည်ကြသည်။ လူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်း၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွားခြင်း၊ မတရားမီထုန်၌ မှီဝဲခြင်း၊ သူ့မယားကို ပြစ်မှားခြင်း၊ ခိုးခြင်း၊ လိမ်ညာခြင်း၊ မတရားသဖြင့်ကျင့်ခြင်း၊ စိတ်ဆိုးခြင်း၊ စိတ်တိုခြင်း၊ စိတ်ကောက်ခြင်း၊ သူတပါးကိုအမြင်ကပ်ခြင်း၊ မတရားစီးပွါးကိုတပ်မက်ခြင်း၊ မမှန်သောသက်သေကိုခံခြင်း၊ လောဘလွန်ကျူးခြင်း၊ မနာလိုခြင်း၊ မုန်းတီးခြင်း၊ အတင်း ပြောခြင်း၊ စသော အပြစ် သားများမှထွက်လာသော မကောင်းမှုမှန်သမျှသည် ကျူးလွန်သောအပြစ်များဖြစ်သည်။ ထိုအပြစ်များသည် လူလူချင်းအပေါ် ပြစ်မှားသောအပြစ်များ ဖြစ်သောကြောင့် လူ့အမြင်၌အလွန်အပြစ်ကြီးသည်။

အသီးကြောင့် မဟုတ်မျိုးကြောင့်

သရက်ပင်သည် သရက်သီးသီးသောကြောင့် သရက်ပင် ဖြစ်သည် မဟုတ်။ သရက်မျိုးမှပေါက်သောကြောင့် သရက်ပင် ဖြစ်သည်။ သရက်သီးသီးသည် ဖြစ်စေ၊ မသီးသည် ဖြစ်စေ၊ သရက်မျိုးမှ ပေါက်သောကြောင့် သရက်ပင် ဖြစ်သည်။ သရက်သီးမသီးသော သရက်ပင်သည် ရာခိုင်နန်း အပြည့်သရက်ပင် ဖြစ်သည်။ သရက်သီး သီးသော သရက်ပင်သည် ပို၍ သရက်ပင် ဖြစ် သည် မဟုတ်။ ထို့နည်းတူ လူသည် ကျူးလွန်သော အပြစ် လုပ်သောကြောင့် အပြစ်သား ဖြစ်သည် မဟုတ်။ အပြစ် မျိုးမှပေါက်ဘွားလာသောကြောင့် အပြစ်သား ဖြစ်ရသည်။ လူတိုင်း ထင်မှတ်တတ်သည်မှာ လူသည် ကျူးလွန်သော အပြစ်ကြောင့် အပြစ်သားဖြစ်ရသည်ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်အပြစ်သားမဖြစ်ဘို့ အပြစ်မကျူးလွန်ရန်ချုပ်တီးကြသည်။ ထိုသို့ ချုပ်တီးဘို့ရန်လည်း တိုက်တွန်းဟောပြောသွန်သင်ကြသည်။

မဖြစ်နိုင်

ဒုစရိုက်အပြစ် ချုပ်တီးခြင်းသည် ကောင်းပါသည်။ သို့သော်အပြစ်သားသည် ဒုစရိုက်အပြစ်ကို ချုပ်တီးနိုင်သည်မဟုတ်။ လူရှေ့၌ချုပ်တီးနိုင်သော်လည်း ဘုရားသခင်ရှေ့၌ အပြစ်ကျူးလွန် လျက်ပင်ရှိသည်။ ကျမ်းစာက၊ “အဲသယောပိ (လူမဲ) သည် မိမိ အရေ၏အဆင်းကို၎င်း၊ ကျားသစ်သည်မိမိအကွက်အကြားတို့ကို၎င်း၊ ပြောင်းလဲနိုင်သလော။ ပြောင်းလဲနိုင်လျှင်ဒုစရိုက်ကို ပြုလေ့ရှိသော သူတို့သည် သုစရိုက်ကို ပြုခြင်းငှါတတ်နိုင်ကြလိမ့်မည်။”ဟုဆိုထားပါသည် (ယေရမိ ၁၃:၂၃)။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေအနေဖြင့် သုစရိုက်တည်းဟူသော ကောင်းမှုပြုနိုင်ဘို့ရန် မှာအဲသယောပိလူတည်းဟူသော အသားမဲလူမျိုးကအရေအဆင်းပြောင်းရမည်။ ကျားသစ်လည်း မိမိအကွက်အကြားပြောင်းရမည်။ အဲသယောပိလူသည် မိမိအရေအဆင်းကိုမပြောင်းနိုင်။ ကျားသစ်သည်လည်း မိမိအကွက်အကြားကိုမပြောင်းနိုင်။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေနှင့်ကျွန်ပ်လည်း အကျင့်မပြောင်းနိုင်၊ ဘုရား သခင်ရှေ့၌ ကုသိုလ်မလုပ်နိုင်ကြချေ။

ညစ်သော အ၀တ်နှင့် တူခြင်း

လူ့အမြင်၌ ကောင်းသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း ဘုရား အမြင်၌ မကောင်းသော အရာများစွာ ရှိသည်။ မိတ်ဆွေ အနေဖြင့် မိမိ အကျင့်ကို နှစ်သက်မှာ ဖြစ်သော်လည်း ဘုရားသခင် အနေဖြင့် အလွန် ရွံရှာသည်။ ကျမ်းစာက၊ “အကျွန်ပ်တို့ ရှိသမျှသည် စင်ကြယ်ခြင်း မရှိပါ။ ပြုဘူးသမျှသော ကုသိုလ်ကောင်းမှု တို့သည် ညစ်သော အ၀တ်နှင့် တူကြပါ၏။” ဟု ဆိုထားပါသည် (ဟေရှာ ၆၄:၆)။ အထက်ပါ ကျမ်းပိုဒ်အရ ကုသိုလ်ကောင်းမှုများ ပင်လျှင် ရွံစရာ ကောင်းပြီး ညစ်သော အ၀တ်နှင့် တူသည်။ လူ့အမြင်၌ ကုသိုလ်ကောင်းမှုသည် ကောင်းပါသည်။ သို့သော်အပြစ်သား ပြုသော ကုသိုလ် ကောင်းမှုကို ဘုရားသခင် ရွံရှာသည်။ အကြောင်းမှာ လူသည် ညစ်ညူး သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ လူသည် ဘုရားသခင် ရှေ့၌ အနူ ရောဂါသည် ကဲ့သို့ ညစ်ညူးသည်။ အနူ ရောဂါသည် သုပ်ပေးသော လက်ဖက်သုပ်ကို မိတ်ဆွေ စားချင် ပါမည်လော။ မည်မျှပင် ကောင်းသော လက်ဖက်၊ ပဲ၊ နှမ်း၊ ပုဇွန်ခြောက်များ သုံးသော်လည်း မိတ်ဆွေ စားချင်မည် မဟုတ်။ အကြောင်းမူကား လက်ဖက်သုပ်ကောင်းသော်လည်း သုပ်ပေးသူမသန့်ရှင်းသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူမိတ်ဆွေ ၏ကုသိုလ်ကောင်းမှုများသည်ကောင်းပါသည်။ သို့သော်မိတ်ဆွေသည် ဘုရားသခင်ရှေ့၌ မသန့်ရှင်းသောကြောင့် မိတ်ဆွေ၏ ကုသိုလ်ကောင်းမှုများလည်းညစ်ညူးပြီးသန့်ရှင်းခြင်း မရှိ။ ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်ရှေ့၌ကုသိုလ်အားဖြင့်မျက်နှာမရနိုင်ချေ။

အပြစ်မရှိဟုထင်တတ်

လူသည်အမှောင်သားဖြစ်၍ အမှောင်ထဲ၌နေသောကြောင့် မိမိအပြစ်ကိုမမြင်တတ်ချေ။ တခါတုန်းက၊ “မှားယွင်းခြင်းအမှုကို ပြုလျက်နေသောမိန်းမတယောက်ကိုတွေ့လျှင် ကျမ်းပြုဆရာနှင့်ဖရိရှဲတို့သည်ခေါ်ခဲ့၍ အလယ်၌ထားပြီးမှအရှင်ဘုရား ဤမိန်းမသည် မှားယွင်းခြင်းအမှုကို ပြုစဥ်တွင်ပင်တွေ့မိပါသည်။ ထိုသို့သောမိန်းမကိုကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ရမည်ဟုမောရှေသည် အကျွန်ပ်တို့အားပညတ်တရား၌စီရင်ထုံးဖွဲ့ပါပြီ။ သို့ ရာတွင်ကိုယ် တော်သည်အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူ မည်နည်းဟု လျှောက်ကြ၏။ ယေရှုသည် အောက်သို့ ငုံ့လျက် လက်ညှိုးတော်နှင့်မြေ၌ရေးသား၍ နေတော်မူ၏။ ထိုသူတို့သည် အထပ်ထပ်မေးလျှောက်ကြသော အခါကိုယ်ကိုလှန်တော်မူ၍ သင်တို့တွင်အပြစ်ကင်းသောသူသည်ရှေ့ဦးစွာ ကျောက်ခဲနှင့် ပစ်စေဟု မိန့်တော်မူ ပြီးမှ တဖန်အောက်သို့ ငုံ့၍ မြေ၌ ရေးသားတော်မူ ပြန်၏။ ထိုသူတို့သည် ကြားရလျှင် မိမိတို့ စိတ်နှလုံးသည် မိမိတို့ အပြစ်ကို ဖေါ်ပြသဖြင့် အသက် ကြီးသော သူမှစ၍ အငယ်ဆုံးသော သူတိုင်အောင် တယောက်နောက်တယောက် ထွက်သွားကြ၏။” (ယော ၈:၃-၉)။ ကျမ်းပြုဆရာနှင့်ဖရိရှဲများသည် အစ၌မိမိတို့ အပြစ်ကို မမြင်၊ အမျိုးသမီး၏အပြစ်ကိုသာမြင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့်သခင်ယေရှုထံ အမျိုးသမီးကို တရားစွဲကြသည်။ သူတပါး၏အပြစ်ကိုမြင်နေချိန်တွင်ကိုယ့်အပြစ်ကိုမမြင်နိုင်ချေ။ ထိုနည်းတူ မိတ်ဆွေသည်ကိုယ့်အပြစ်ကို မမြင်နိုင်ဘဲ ရှိနေပါသလား။ သို့သော် သခင်ယေရှု၏ စကားကြောင့် မိမိတို့ အပြစ်ကို မြင်၍ ထိုမိန်းမအပြစ်ကို မမြင်တော့ဘဲ ထွက်ခွါသွားကြသည်။ ထိုသူအပေါင်းတို့သည်အလာ၌အပြစ်မရှိဟု ထင်မှတ်ကြသော်လည်း သခင်ယေရှုထံမှအပြန်တွင် မိမိတို့အပြစ်များကို သိမြင်လျက်ပြန်သွားကြသည်။ မိတ်ဆွေလည်းသခင်ယေရှုနှင့်တွေ့ပါက မိမိအပြစ်ကိုမြင်လာမှာဖြစ်သည်။

ကောင်းသော အကျင့်ကျင့်သူ

လောကလူတို့ အထဲ၌ ကောင်းသောအကျင့်ကျင့်သော သူတော် ကောင်းရှိမည်ဟူ၍ လူအများကထင် မှတ်တတ်ကြသည်။ သို့သော်ကျမ်းစာကအတိအလင်းဖေါပြသည်မှာ၊ “ကောင်းသော အမှုကို ပြုသော သူမရှိ။ နားလည်သောသူ၊ ဘုရားသခင်ကို ရှာသော သူတစုံတယောက်ရှိသည် မရှိသည်ကို သိမြင်ခြင်းငှာ ထာ၀ရဘုရားသည် ကောင်းကင် ပေါ်က လူသားတို့ကို ငုံ့၍  ကြည့်ရှုတော်မူ၏။ လူအပေါင်းတို့သည်လမ်းလွှဲကြပြီ။ တညီတညွတ်တည်း ဆွေးမြေ့ယိုယွင်းခြင်းရှိကြ၏။ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်သော သူမရှိ။ တယောက် မျှမရှိ။”ဟုဆိုထားသည် (ဆာလံ ၁၄:၂-၃)။ လူ့အမြင်၌ ကောင်းသောသူ၊ အကျင့်ကောင်းသော သူရှိနိုင်သော်လည်း ထာ၀ရ ဘုရား အမြင်၌ တယောက် မျှကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်သော သူမရှိဟုဆိုထားသည်။ တယောက် မျှမရှိဟု အတိအလင်း ဖေါ်ပြထားသည်။ အကြောင်းမှာ လူသည် မွေးစကပင်အပြစ်သား ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အပြစ် သားသည် အပြစ် လုပ်ဘို့ရန် မွေးဘွားသည်။ ထို့ကြောင့် အပြစ် သာလုပ်တတ်သည်။

အပြစ် လုပ်ဘို့ရန် မွေး

လူတိုင်း ထင်မှတ်တတ်သည် မှာလူသည် အကောင်းနှင့် မွေးသော်လည်း ကြီး လာ သောအခါ ပတ်၀န်းကျင်ကြောင့်၊ အပေါင်းအသင်းကြောင့်အကျင့်ပျက်သည် ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ သို့သော်မည်သည့်အရာမဆို အမျိုးလိုက်ကြောင်း တွေ့ရသည်။ ဥပမာ၊ ခွေးသည် ဟောင်ဘို့ မွေးသည်။ ထို့ကြောင့် ခွေးဟောင်လျှင် အံ့ဩစရာ မရှိ။ ဘဲသည် ရေကူးဘို့ မွေးသည်။ ထို့ကြောင့်ဘဲ ရေးကူးလျှင် ထူးဆန်းသည် မဟုတ်။ ကြက်ဖသည် တွန်ဘို့ မွေးသည်။ ထို့ကြောင့် ကြက်ဖသည် သင်ပေးစရာ မလိုဘဲ ကြီး လာ သောအခါ တွန်တတ်သည်။ ထို့နည်းတူလူ သည်လည်း အပြစ် လုပ်ဘို့ မွေးဘွားသည်။ ထို့ကြောင့် ကြီး လာ သောအခါ သင်ပေးစရာ မလိုဘဲ အပြစ် မျိုးစုံလုပ်တတ်သည်။ အပြစ် လုပ်နည်းသင်တန်းမတက်ဘဲ အပြစ် လုပ်တတ် ကြသည်။ ခိုးနည်း၊ သတ်နည်း၊ မုသာပြောနည်းသင်တန်းမရှိပါ။ လူတိုင်း လုပ်တတ် ကြသည်။ ထိုသို့ အပြစ် လုပ်တတ်ဘို့ရန် မွေးဘွား ကြသည်။ ထိုအရာကို သိသော ဒါ၀ိဒ်မင်းကြီးက၊ “အကျွန်ပ်သည် မွေးစကပင်အပြစ် ပါလျက် ရှိပါ၏။ အမိ၀မ်းထဲ၌ ပဋ္ဋိသန္ဓယူစဥ်ပင်အပြစ် စွဲပါ၏။” ဟုဆိုထားသည် (ဆာလံ ၅၁:၅)။ မွေးစ၌ ထိုအပြစ် သဘောသည် မထင်ရှားသေး။ ကြီးလာသောအခါမှ ထင်ရှားလာသည်။ သစ်ပင်များလည်း ပေါက်ခါစ၌မသီးတတ်။ သို့သော်ကြီးရင့်လာ သောအခါမှ သီးတတ်ကြသည်။ မသိသော သူများအတွက် အသီးသီးမှသာအပင်၏ သဘောကိုသိရကြသည်။ အမျိုးနား လည်သူအတွက် ပေါက်စ၌ ပင် မည်သည့်အသီးမျိုးသီးမည်ကို နားလည်နိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူ၏ သဘောကို မွေးစကပင်နားလည်သောကြောင့် မည်ကဲ့သို့သော အကျင့်ကို ကျင့်မည်ဟူသော အရာကို သိနှင့် ပြီးသား ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အဘယ်သူ မျှ ဘုရားသခင် ရှေ့တော်၌ ဖြောင့်မတ်သော သူမရှိ။ “ခြားနားခြင်း အလျှင်း မရှိ။ လူအပေါင်းတို့သည် ဒုစရိုက်အပြစ်ကို ပြု၍ ဘုရားသခင်၏ ရှေ့တော်၌ အသရေပျက်ကြပြီ။” (ရော ၃:၂၃)။

သင်ခန်းစာ (၅) မေးခွန်းများ

၁။ အပင်၏ သဘောကို မည်သည့်အရာဖြင့် သိရသနည်း။ ———-

၂။ အပင်ကောင်းလျှင် ——-ကောင်းသည်။

၃။ မွေးရာပါအပြစ်သည် မျိုးနှင့် တူ၍ ကျူးလွန်သော အပြစ်သည် —–နှင့် တူသည်။

၄။ လူသည် ဒုစရိုက်အပြစ် လုပ်သောကြောင့် အပြစ်သား ဖြစ်သလော။ အပြစ်သား ဖြစ်သောကြောင့် အပြစ် လုပ်သလော။ ——————————-

၅။ ကျားသစ်သည် အကွက် အကြား ပြောင်းနိုင်မှလူသည် ——-မလုပ်ဘဲ နေနိုင်မည်။

၆။ လူ၏ ကောင်းမှုကုသိုလ်သည် ဘုရားရှေ့၌ ———- ကဲ့သို့ဖြစ်သည်။

ရ။ ဖါရိရှဲနှင့် ကျမ်းပြုဆရာတို့သည် အဘယ့်ကြောင့်မှားယွင်းသော မိန်းမ၏ အပြစ်ကို သာမြင်သနည်း။ ——–

၈။ ဘုရားသခင် အမြင်၌ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်သော သူ———-မျှမရှိ။

၉။ လူသည် ကောင်းသော အကျင့်ကျင့်ဘို့ မွေးသလော၊ မကောင်းသော အကျင့်ကျင့်ဘို့ မွေးသလော။ ———

၁၀။ လူသည် မည်သည့်အရွယ်မှစ၍ အပြစ်သား ဖြစ်သနည်း။ —————-

 

သင်ခန်းစာ (၆)

မိန်းမအမျိုးနှင့်မြွေအမျိုး

သင်ခန်းစာ (၅)၌ ကျူးလွန်သောအပြစ်အကြောင်းသင်ခဲ့ကြပြီ။ လူသည် ကောင်းသော အကျင့်မကျင့်နိုင်ကြောင်းသိရှိခဲ့ကြပြီ။ ယခုလူတိုင်းချစ်မြတ်နိုး၍ အသေအလဲကာကွယ်လိုသောအမျိုးအကြောင်းကို လေ့လာကြစို့။ လူမျိုးတိုင်း မိမိ အမျိုးကို နှစ်သက်မြတ်နိုးတတ် ကြသည်။ မိမိ အမျိုးကို အမွှမ်းတင်တတ် ကြသည်။ အမျိုးကို အထိ မခံနိုင်ကြ။ အမျိုးအတွက် အသေခံ ရဲ ကြသည်။ သူတပါး၏ အမျိုးထက်ကိုယ့် အမျိုးသာ၍ ကောင်း၊ ပို၍ မြတ်သည်ဟု ယူဆတတ် ကြသည်။ အိမ်ထောင်ဖက် ရွေးချယ်ရာတွင်လည်း အမျိုးအကြောင်းကို ထည့်တွက်စဥ်းစားတတ် ကြသည်။ သို့ဖြစ်၍ အမျိုးအကြောင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်၏ အမြင်ကို သိရှိနားလည်ဘို့ လိုအပ်သည်။

ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း

အာဒံနှင့် ဧ၀တို့သည် မြွေ၏ လှည့်ဖျားမှုကြောင့်ကောင်းမကောင်းသိကျွမ်းရာအပင်၏ အသီးကို စားခြင်းဖြင့် အပြစ်သား ဖြစ်ကြရသည်။ ထိုအခါ ဘုရားသခင်က မြွေကို ခေါ်၍၊ “သင်သည် ဤအမှုကို ပြုသောကြောင့်သား ယဥ်သားရဲ အပေါင်းတို့ထက် ကျိန်ခြင်းကို ခံရ၏။ သင်သည်၀မ်းဖြင့်သွား၍မြေမှုန့် ကို တသက်လုံးစားရမည်။ သင်နှင့် မိန်းမကို၎င်း၊ သင်၏ အမျိုးအနွယ်နှင့် မိန်းမ၏ အမျိုးအနွယ်ကို၎င်း၊ ငါသည်ရန်ငြိုးဖွဲ့စေမည်။ သူသည် သင်၏ ခေါင်းကို ကြိတ်လိမ့်မည်။ သင်သည် သူ၏ ဖနောင့်ကို ကြိတ်လိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။” (က ၃:၁၄-၁၅)။ အထက်ပါ ကျမ်းပိုဒ်အရ ဘုရားသခင်သည် မြွေ၏ အမျိုးအနွယ်နှင့် မိန်းမ၏ အမျိုးအနွယ်ကို ရန်ငြိုးဖွဲ့လိုက်သည်။ သို့ဖြစ်လျှင် မြွေ၏ အမျိုးအနွယ်သည် မည်သူ ဖြစ်၍ မိန်းမ၏ အမျိုးအနွယ်သည် မည်သူနည်း။ ဤအချက်ကို သိဘို့ရန် ကမ္ဘာပေါ်၌ လူဖြစ်နည်းလေးနည်းကို သိဘို့ လိုအပ်သည်။

လူဖြစ်နည်းလေးနည်း

ကမ္ဘာပေါ်၌ လူဖြစ်နည်းလေးနည်းရှိသည်။ ၄င်းတို့မှာ၊-

(၁) မိဘမဲ့ (က ၂:ရ)                                                                                                

မိဘမရှိဘဲ လူဖြစ်လာသော သူရှိသည်။ လူသားများအားလုံး၏ ဘခင် ဖြစ်သော အာဒံသည် မြေမှုန့်မှလူ ဖြစ်လာသည်။ ဘုရားသခင်သည် အာဒံကို မြေမှုန့်မှဖန်ဆင်းခဲ့သည်။ အာဒံ၌ မိဘမရှိ။ ခလေး ဘ၀လည်း မရှိ။ အရွယ်ရောက်သော လူကြီး အဖြစ်ဖန်းဆင်းသည်။ အာဒံကဲ့ ဘုရားသခင်သည် မည်သူကို မျှမဖန်ဆင်းတော့ချေ။

(၂) မိခင်မဲ့ (က ၂:၂၁-၂၂)                                                                                         

ဖခင်သာရှိ၍ မိခင် မရှိဘဲ လူဖြစ်လာသော သူရှိသည်။ ထိုသူသည် လူသား အားလုံး၏ မိခင် တည်း ဟူသော ဧ၀ ပင် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အာဒံကို ကြီးသော အိပ်ခြင်း ဖြင့် အိပ်စေ၍ သူ၏ နံရိုးတချောင်းကို ထုတ်ကာ  လူမိန်းမကို ဖန်ဆင်းခဲ့သည်။ ဧ၀လည်း ခလေး ဘ၀မရှိ။ အရွယ်ရောက်သော မိန်းမကြီး အဖြစ်ဖန်ဆင်းခြင်း ဖြစ်သည်။ သူကဲ့သို့ မည်သူမျှဖန်ဆင်းခြင်း မရှိတော့ချေ။

(၃) မိဘနှစ်ပါး                                                                                                     

မိတ်ဆွေနှင့် ကျွန်ပ်အပါအ၀င် လူသား အားလုံးသည် မိဘနှစ်ပါးမှ မွေးဘွားလာ ကြသည်။ ခလေး ဘ၀မှကြီး ပြင်းလာ ကြသည်။ ဖန်ဆင်းခြင်း အားဖြင့် လူဖြစ်ကြသည် မဟုတ်။ မွေးဘွားခြင်း အားဖြင့် လူဖြစ်ကြသည်။

(၄) မိန်းမအမျိုး                                                                                                     

မိခင် ရှိသော်လည်း ဖခင်မရှိဘဲ လူဖြစ်သော သူရှိသည်။ ထိုသူသည် သခင်ယေရှုပင် ဖြစ်သည်။ သခင်ယေရှု၌ မိခင် မာရိရှိသော်လည်း လူဖခင်မရှိပေ။ လူများ အထင်အမှတ်အားဖြင့် ယောသပ်သည် သူ၏ဖခင်ဖြစ်သည် (လုကာ ၃:၂၃)။ သို့သော် သခင်ယေရှုသည် သန့်ရှင်းသော ၀ိညာဥ်တော် အားဖြင့် မာရိ၏ ၀မ်း၌ ပဋ္ဋိသန္ဓေယူခြင်းသာဖြစ်သည် (မ ၁:၁၈-၂၀)။ ထို့ကြောင့် မိန်းမအမျိုးသည်သခင်ယေရှုပင်ဖြစ်သည်။

မြွေအမျိုး

မိန်းမအမျိုးသည် သခင်ယေရှု ဖြစ်ပါကမြွေအမျိုးသည် မည်သူနည်း။

(၁) ဗတ္တိဇံယောဟန်ကဗတ္တိဇံခံရန်လာကြသော လူအစုအဝေးအား၊”အချင်းမြွေဆိုးအမျိုးတို့ ရောက်လုသော ဘေးဒဏ်မှပြေးသွားစိမ့်သောငှါ သင်တို့ကို အဘယ်သူ သတိပေးဘိသနည်း။” ဟုဆိုခဲ့သည် (မ ၃:ရ၊ လု ၃:ရ)။ ယောဟန်သည် လူများအား အချင်းမြွေဆိုးအမျိုးဟု အချည်းနှီးပြောသည် မဟုတ်။ သူသည် ဘုရားသခင် စေလွှတ်သော လူဖြစ်သည်။ လူ့မျက်နှာကို မထောက်ဘဲ အမှန်အတိုင်း ပြောခြင်း ဖြစ်သည်။ လူသည် ဘုရား အမြင်၌ အမြွေမျိုး ဖြစ်ကြသည်။

(၂) သခင်ယေရှုကလည်း လူများအား၊ “အချင်းမြွေဆိုးအမျိုးတို့၊ သင်တို့သည် အဆိုး ဖြစ်လျက် ကောင်းသော စကားကို အဘယ်သို့ ပြောနိုင်မည်နည်း။ စိတ်နှလုံးအပြည့်ရှိသည့်အတိုင်း နှုတ်မြွက်တတ်၏။”ဟုဆိုသည် (မ ၁၂:၃၄)။ သခင်ယေရှုက ဣသရေလ လူမျိုးများအား မြွေဆိုးအမျိုးဟုဆိုသည်။ မြွေဆိုးအမျိုး ဖြစ်သောကြောင့် ကောင်းသော စကားကို မပြောနိုင်ဟုဆိုသည်။ ဣသရေလ လူမျိုးများ ပင်လျှင် မြွေဆိုးအမျိုး ဖြစ်လျှင် တပါးအမျိုးသားများဖြစ်ကြသော ကျွန်ပ်တို့၌ ပြောစရာ မလိုတော့ချေ။

မြွေဆိုးအမျိုး ဖြစ်ရခြင်း

အာဒံနှင့် ဧ၀သည် အပြစ် မကျူးလွန်ခင်၌ ဘုရားသားများဖြစ်ကြသည်။ သို့သော်ဘုရားစကားကိုပယ်၍မြွေစကားကို ထောက်ခံသောကြောင့် မြွေ သား သမီးများဖြစ်သွား ကြသည်။ အာဒံနှင့် ဧ၀မှ ဆင်းသက်လာသော လူသား တိုင်း သည်လည်းမြွေအမျိုးဖြစ်ရကြသည်။

မြွေမျိုး၏ လက္ခဏာများ

လူသည် မြွေမျိုး ဖြစ်သောကြောင့် အောက်ပါမြွေ၏ လက္ခဏာများ တွေ့ရသည်။

(၁) အဆိပ်အတောက်ရှိခြင်း။ မြွေသည်နှုတ်ခမ်းထဲ၌အဆိပ်အတောက်ရှိသည်။ ထို့နည်းတူ လူ၏နှုတ်ခမ်းအထဲ၌လည်းအဆိပ်အတောက်ရှိသည်။ ကျမ်းစာက၊ ” သူတို့၏ နှုတ်ခမ်းထဲမှာ မြွေဆိုးအဆိပ်အတောက်ရှိ၏။”ဟုဆိုသည် (ရော ၃:၁၃)။ ရှင်ယာကုပ်ကလည်း၊ “လျှာကိုကားအဘယ်လူမျှမအောင်နိုင်။ မဆုံးမနိုင်သော အဆိုးအညစ်ဖြစ်၏။ သေစေတတ်သော အဆိပ်အတောက်နှင့်ပြည့်စုံ၏။” ဟုဆိုသည် (ယာ ၃:၈)။ မြွေ၏ အဆိပ်သည်အစွယ်၌ရှိ၏။ လူ၏ အဆိပ်သည် လျှာ၌ ရှိ၏။ လူသည် နှုတ်မှပြောသော စကားအားဖြင့် အခြားသူများကို စိတ်နာစေနိုင်သည်၊ အန္တရာယ် ပြုနိုင်သည်၊ ရန်ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် လူသည် မြွေဆိုးအမျိုး ဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသည်။

(၂) လျှာနှစ်ခွရှိခြင်း။ မြွေသည် လျှာ နှစ်ခွရှိ သကဲ့သို့ လူသည်လည်း လျှာနှစ်ခွရှိသည်။ ရှင်ယာကုပ်က၊ “ငါတို့သည် လျှာအားဖြင့် ခမည်းတော်ဘုရားသခင်ကို ကောင်းကြီး ပေးတတ်ကြ၏။ ဘုရားသခင်၏ ပုံသဏ္ဍန်တော်နှင့်အညီဖန်ဆင်းသောလူကိုလျှာဖြင့်ကျိန်ဆဲတတ်ကြ၏။ နှုတ်တပါးတည်း ကထောပနာချီးမွမ်းခြင်းနှင့်ကျိန်ဆဲခြင်းထွက်တတ်ပါသည်တကား။”ဟုဆိုသည် (ယာ ၃:၉-၁၀)။ လူသည် စကား နှစ်မျိုးပြောတတ်သောကြောင့် မြွေကဲ့သို့ လျှာနှစ်ခွရှိသည်။ ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းသော်လည်း လူကိုအပြစ်တင်ကျိန်ဆဲတတ်သည်။ ရှေ့မှာ တမျိုးနောက်ကွယ်မှာတမျိုးပြောတတ်သည်။ ဧည့်သည်ကိုစားပါစားပါဟုပြောသော်လည်းဧည့်သည် ပြန်သွား သောအခါ စားကျူးသောသူဟုပြောတတ်သည်။ ထို့ကြောင့် မြွေကဲ့သို့ လျှာနှစ်ခွရှိကြောင်းထင်ရှားသည်။

ယောဟန် ၉ ထဲ၌ သခင်ယေရှုက မျက်စိကန်းသောသူကို မျက်စိပြန်မြင် စေခဲ့သည်။ ထိုအခါ ဖါရိရှဲ တို့က မျက်စိကမ်းဘူးသောသူကိုခေါ်၍၊ “ဘုရားသခင်ကိုချီးမွမ်းပါ။ ထိုသူ (ယေရှု) သည် လူဆိုးဖြစ်ကြောင်းကိုငါတို့သိ၏ဟုဆိုကြသည်။” (ယော ၉:၂၄)။ ဖာရိရှဲတို့ချီးမွမ်းခိုင်းသော ဘုရားသည်သည် သူတို့ကိုယ်တိုင်ကလူဆိုးဟုဆိုသော သခင်ယေရှုပင် ဖြစ်သည်။ သူတို့ ချီးမွမ်းသော ဘုရားကို သူတို့ကိုယ်တိုင်ပြန်ရှုပ်ချသည်။ သူတို့သည် လျှာနှစ်ခွနှင့် ပြောနေမှန်း မသိကြ။ ထို့နည်းတူ ကျွန်ပ်တို့လည်း နေ့စဥ်လျှာနှစ်ခွနှင့် ပြောနေမှန်းကိုယ့်ကိုယ်ကို မသိကြ။

မြွေဆိုးသွားမည့်နေရာ

သခင်ယေရှုက၊ “မြွေဆိုးအမျိုးတို့၊ သင်တို့သည် အပြစ်ငရဲမှအဘယ်သို့ လွတ်နိုင်မည်နည်း။”ဟုဆိုထားရာ (မ ၂၃:၃၃) မြွေဆိုးအမျိုးသွားမည့်နေရာသည် ငရဲပင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မြွေးဆိုးအမျိုးဖြစ်သော လူသားတိုင်းလည်း ငရဲသို့ သွားကြရမည်သာဖြစ်သည်။

သင်ခန်းစာ (၆) မေးခွန်းမျာ:

၁။ မြွေမျိုးနှင့်မည်သူ့အမျိုးရန်ငြိုးဖွဲ့သနည်း ————–

၂။ လူဖြစ်နည်းအားလုံးဖေါ်ပြပါ။ —————————————-

၃။ မိန်းမအမျိုးသည် မည်သူနည်း။ —————–

၄။ ဣသရေလ များကို ယောဟန်က———–ဟုဆိုသည်။

၅။ လူသည် မည်သူ၏ အမျိုးအနွယ် ဖြစ်သနည်း။ —————

၆။ မြွေ၏ လက္ခဏာနှစ်ခု ဖေါ်ပြပါ။ —————-

ရ။ လူ၏ အဆိပ်သည် မည်သည့်နေရာ၌ ရှိသနည်း။ ————-

၈။ လူသည် လျှာ——ရှိသည်။

၉။ လျှာနှစ်ခွရှိခြင်း ဆိုသည်မှာ ————————-

၁၀။ မြွေဆိုးမျိုးသည် မည့်သည့်နေရာသို့ သွားမည်နည်း။ ———

 

သင်ခန်းစာ (ရ)

စာတန်သားသမီးများ

သင်ခန်းစာ (၆)၌ မိန်းမအမျိုးအနွယ်သည် သခင်ယေရှုဖြစ်၍မြွေအမျိုးအနွယ်သည် လူသားများဖြစ်ကြောင်းသိရှိရပြီ။ ယခုဆက်၍ စာတန်သားသမီး များအကြောင်းလေ့လာကြပါစို့။

ဘုရားသားသမီး

ဘုရားသခင်က အာဒံနှင့်ဧ၀ဖန်ဆင်းစ၌ အပြစ်ကင်းစင်လျက်ရှိသောကြောင့် ဘုရားသားသမီးများဟုခေါ်ကြသည်။ လုကာ ၃:၃ရ ၌ “အာဒံအဘ ဘုရားသခင်ပေတည်း၊”ဟုပါရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏ သားသမီးများဖြစ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့်မိဿဟာယဖွဲ့နိုင်ခဲ့ကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ အမွေစားအမွေခံများလည်းဖြစ်ကြသည်။

စာတန်သားသမီးများအဖြစ်သို့

စာတန်သည် မြွေအထဲမှနေ၍ အာဒံနှင့်ဧ၀ကို လှည့်ဖြားလိုက်သည်။ စာတန်ကလူသည် ဘုရားစကားနားမထောင်ဘဲ သူ၏စကားနားထောင်ရန်သွေးဆောင်လိုက်သည်။ အာဒံနှင့်ဧ၀တို့ လင်မယားသည် ဘုရားစကားကိုပယ်ကာ စာတန်၏ စကားကိုနားထောင်လိုက်ကြသည်။ ဘုရားသခင်မှာထားသည်မှာ၊ “ကောင်းမကောင်းကို သိကျွမ်းရာအပင်မှတပါး၊ ထိုဥယျာဥ်၌ ရှိသမျှသော အပင်တို့၏ အသီးကို သင်သည် စားရသော အခွင့်ရှိ၏။ ထိုအပင်၏ အသီးကို ကား မစားရ။ စားသောနေ့တွင်ဧကန်အမှန်သေရမည်။” ဟူ၍ဖြစ်သည် (က ၂:၁၆-၁ရ)။ သို့သော် စာတန် ကလည်း ဤသို့ တန်ပြန်ဆိုထားသည်၊ “သင်တို့သည် ဧကန်အမှန်သေရမည် မဟုတ်။ အကြောင်းမူကား ထိုအသီးကို စားသော နေ့၌ သင်တို့သည် မျက်စိပွင့်လင်းလျက် ကောင်းမကောင်းကို သိ၍ ဘုရားသခင်ကဲ့သို့ဖြစ်ကြလတံ့သည်ကို ဘုရားသခင် သိတော်မူသည် ဟု မိန်းမအား ဆို၏။” (က ၃:၄-၅)။ အာဒံနှင့် ဧ၀သည် ဘုရားသခင်၏ စကားကို ပယ်၍ စာတန်၏ စကားကို ထောက်ခံသောကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့် အဆက်ပြတ်သွားခဲ့ကြသည် (က ၃:၂၃-၂၄)။ ကောင်းမကောင်းသိကျွမ်းရာ အပင်၏ အသီးကို စားသော နေ့တွင်ကိုယ်ခန္ဓာ မသေသော်လည်း၀ိညာဥ်ပိုင်း သေသွားသည်။ သူတို့သည် ဘုရား သခင်၏ ပုံသဏ္ဍာန်တော်နှင့် အညီ ဖန်ဆင်းခြင်း ခံခဲ့ရသော်လည်း စာတန် ရုပ်ပေါက်လာသည်။ ဘုရားသခင်၏ ကျိန်ခြင်း ကိုလည်း ခံရသည်။ ဘုရားသခင်၏ သားသမီး အဖြစ်မှ စာတန်၏ သားသမီး အဖြစ်သို့ ရောက်သွားခဲ့ကြသည်။

အဘစာတန်

ဣသရေလ လူမျိုးများ အနေဖြင့် မိမိတို့သည် ဘုရားသခင်၏သား ဖြစ်သည်ဟုယူဆကြသည်။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှုနှင့် အခြေအတင် ပြောဆို ရာတွင် သခင်ယေရှုက၊ “သင်တို့သည် သင်တို့ အဘ တည်း ဟူသော မာရ်နတ်မှ ဆင်းသက်ကြ၏။ သင်တို့ အဘအလိုသို့လည်း လိုက်တတ်ကြ၏။ မာရ်နတ်သည် ရှေ့ဦးစွာ မှစ၍ လူအသက်ကို သတ်သောသူ ဖြစ်၏။ သူ၌ သစ္စာ တရား ( သမ္မာတရား) မရှိသောကြောင့် သစ္စာ တရား၌ မတည်မနေ။ သူသည် မုသာစကားကို ပြော သောအခါ မိမိ ပကတိအတိုင်း ပြော၏။ မုသာစကား၌ ကျင်လည်သောသူ ဖြစ်၏။ မုသာ၏အဘလည်းဖြစ်၏။”ဟုဆိုသည် (ယော ၈:၄၄)။ ဘုရားသခင် ရွေး ကောက်ထားသော ဣသရေလ လူမျိုးများ ပင်လျှင် စာတန် မာရ်နတ်၏သား ဖြစ်လျှင် တပါးအမျိုးသား ဖြစ်သော ကျွန်ပ်တို့၌ ပြောစရာ မလို၊ စာတန် မာရ်နတ်၏ သားများဖြစ် ကြသည်။ တမန်တော် ယောဟန်ကလည်း၊ “လောကီသား အပေါင်းတို့သည် မာရ်နတ်၏ လက်၌ ရှိကြသည်ကို ငါတို့ သိကြ၏။”ဟုဆိုသည် (၁ ယော ၅:၁၉)။ ဘုရားသားအဖြစ်မမွေးကြ။ လူတိုင်း မိမိမွေးနေ့ကို အလွန်နှစ်သက် ကြသည်။ မွေးနေ့မင်္ဂလာဟူ၍ မွေးနေ့ပွဲများပြုလုပ်တတ်ကြသည်။ သို့သော်လူသည် ဘုရားသခင်၏ သားသမီးများအနေဖြင့်မမွေးဘဲ စာတန်သားသမီးအဖြစ်မွေးဘွား ကြသည်။ ထို့ကြောင့် မွေးနေ့မင်္ဂလာ မဟုတ်ဘဲ မွေးနေ့အမင်္ဂလာ ဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ထိုသူကို လက်ခံသမျှသောသူတည်းဟူသောကိုယ်တော်ကို ယုံကြည်သောသူတို့အား ဘုရားသခင်၏သားဖြစ်ရသောအခွင့်ကိုပေးတော်မူ၏။” ဟုဆို သည် (ယော ၁:၁၂)။ ထိုသူတည်း ဟူသော ခရစ်တော်ကို ယုံကြည် လက်ခံမှသာ ဘုရားသားဖြစ်ခွင့်ရမှာဖြစ်သည်။ မည်သူမျှ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ပြီးသားနှင့် မွေးဖွားကြသည်မဟုတ်။ သို့ဖြစ်လျှင် ခရစ်တော်ကို မယုံကြည် မလက်ခံမှီတွင် မည်သူ၏ သားသမီး ဖြစ်ကြသနည်း။ စာတန်၏ သားသမီးများဖြစ်ကြသည်။ မိတ်ဆွေ၊ သင်သည် စာတန်၏သားသမီးဖြစ်ကြောင်းလက်ခံနိုင်ပါသလား။

ပထွေးစာတန်

မွေးသဖခင် မဟုတ်သောသူကို ပထွေးဟု ခေါ် ကြသည်။ စာတန်သည် လူတိုင်း၏ဖခင်ဖြစ်သည်။ သို့သော်စာတန်သည်လူများကို ဖန်ဆင်းမွေးထုတ်ပေး သူမဟုတ်။ လူကိုဘုရားသခင်ကဖန်ဆင်းခဲ့သည်။ သို့သော်ဖခင်စစ် မဟုတ်သော စာတန်ကို ဖခင်ဟုခေါ်ရသောကြောင့် စာတန်သည်လူသားများ၏ပထွေး ဖြစ် သည်။ မိတ်ဆွေ၏ပထွေးကို သိရှိပြီ။ ပထွေးသည်များသောအားဖြင့်မယားပါ သားသမီးများအပေါ်ကောင်းရိုးထုံးစံမရှိပါ။ ထို့နည်းတူစာတန်သည်လည်းလူ သားများအပေါ်မကောင်းချေ။ ပထွေးကိုကြောက်သကဲ့သို့ စာတန်ကိုကြောက်ရသည်။ ပထွေးသည်နှိပ်စက်တတ်သကဲ့သိုစာတန်သည်နှိပ်စက်တတ်သည်။

စာတန်သားများ၏လက္ခဏာ

လူသား များသည် စာတန်၏ သားသမီး များဖြစ်သောကြောင့် အောက်ပါ စာတန်၏ လက္ခဏာများရှိကြသည်-

(၁) လူအသက်ကိုသတ်ခြင်း၊ စာတန်သည် ရှေ့ဦးစွာမှစ၍လူ့အသက်ကို သတ်သောသူဖြစ်သည်ဟုသခင်ယေရှုကပြောသည် (ယော ၈:၄၄)။ စာတန်သည် အာဒံနှင့်ဧ၀တို့၏၀ိညာဥ်ပိုင်းဆိုင်ရာအသက်ကိုသတ်သည်သာမကကာဣနအထဲမှအာဗေလကိုလည်း သတ်လိုက်သည် (က ၄:၈)။ ထို့နည်းတူလူသားများလည်းအချင်း ချင်း၏ ၀ိညာဥ်ပိုင်းနှင့်ကိုယ်ခန္ဓာပိုင်းအသက်များကိုသတ်နေကြသည်။

(၂) ဘုရားသခင်ကိုရန်ဘက်ပြုခြင်း၊ စာတန်သည် အစ၌ ကောင်းကင်တမန် ဖြစ်သည်။ သို့သော်ဘုရားသခင်ကိုတော်လှန်၍ သူ့ကိုယ်သူ ဘုရားသခင် ဖြစ်ချင် သောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရသည်။ ဘုရားသခင်၏ ရန်သူဟု အဓိပ္ပါယ်ရသော စာတန်ဟူသောနာမည်ကိုရရှိလာသည် (ယေဇ ၂၈:၁၂-၁ ရ၊ ဟေရှာ ၁၄:၁၂-၁၅)။ ထို့နည်းတူ လူသားများသည် ဘုရားသခင်နှင့် ရန်ဖြစ်လျက် ရှိသည်။ ဘုရားသခင်နှင့် အမြင်ခြင်းမတူ၊ အလိုဆန္ဒခြင်းလည်း အမြဲဆန့်ကျင် ဘက်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်သခင်ယေရှုခရစ်သည်ရန်ငြိမ်းစေဘို့ရန် လက်၀ါးကပ်တိုင်၌အသေခံခဲ့သည် (၂ ကော ၅:၁၈)။

(၃) သစ္စာတရား (သို့) သမ္မာတရားမရှိ၊ စာတန်၌သစ္စာတရား ( သမ္မာတရား) မရှိ (ယော ၈:၄၄)။ သမ္မာတရားသည် ဘုရားသခင်၌ သာရှိသည်။ ထို့နည်းတူ လူသားများ၌ သမ္မာတရားမရှိကြ။ သမ္မာတရားနှင့် ပတ်သက်လာလျှင်အနေကြသည်။ နားမလည်ကြ၊ ထိုမျှသာမကအလိုလည်းမရှိကြ။

(၄) မုသာတရား၌ကျင်လည်၊ စာတန်သည် မုသာတရား၌ ကျင်လည်၍ မုသာ၏ အဘလည်းဖြစ်သည် (ယော ၈:၄၄)။ ထို့နည်းတူ လူသားများသည်လည်း မုသာ၌ ကျင်လည်၍မုသာကိုနှစ်သက်ကြသည်။ သမ္မာတရားကိုနားမလည်နိုင်သော်လည်း မုသာကိုမူသင်ပေးစရာမလိုဘဲ ပြောတတ်နားလည်တတ်ကြသည်။ မုသာအရာများကို စွဲလန်းခြင်းအားဖြင့် စာတန်၏သားသမီးမှန်းထင်ရှားသည်။ မိတ်ဆွေ မုသာပြောဘူးပါသလား၊ ပြောဘူးလျှင် စာတန်၏သားသမီးမှန်းထင်ရှားသည်။ ရီစရာဟာသများသည် မုသာများသာလျှင်ဖြစ်သည်။ ဟာသပြောလျှင်အလွန်အားရကြခြင်းသည်၊ မုသာ၏သားများဖြစ်ကြသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

(၅) လောကကိုချစ်ခြင်း၊ ဤလောကကို ဘုရားသခင်က ဖန်ဆင်း၍ အာဒံလက်သို့ အပ်ခဲ့သည် (က ၁:၂၈)။ သို့သော်အာဒံသည် ဤလောကကို စာတန်လက်သို့ သူ့တပည့်ခံခြင်းဖြင့် အပ်လိုက်သည် (လု ၄:၆)။ ထို့ကြောင့်စာတန်သည်ဤလော ကကို အစိုးရသည် (ယော ၁၄:၃၀)။ လူသည် စာတန် အုပ်စိုးသော ဤလောကကို အလွန် စွဲလန်းတပ်မက်ကြသည်။ စာတန်သားသမီးများဖြစ်သောကြောင့် အဘဥစ္စာကို စွဲလန်းတပ်မက် ကြသည်။

(၆) ဒုစရိုက်ကိုပြုခြင်း၊ “မာရ်နတ်သည်ရှေ့ဦးစွာမှစ၍ဒုစရိုက်ကိုပြုသောသူဖြစ်သောကြောင့်၊ အကြင်သူသည် ဒုစရိုက်ကိုပြု၏။ ထိုသူသည်မာရ်နတ်နှင့်ဆိုင်၏၊” (၁ ယော ၃:၈)။ လောက၌ဒုစရိုက်မပြုဘူးသောသူမရှိ။ ထို့ကြောင့်လူသည် မာရ်နတ်နှင့်ဆိုင်သောသူဖြစ်ကြောင်းထင်ရှား၏။

စာတန်၏နိဂုံး

စာတန်မာရ်နတ်သည် ဘုရားသခင်၏ရန်သူဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် စာတန်အတွက်မီးငရဲအိုင်ကိုဖန်ဆင်းထားသည်။ ဘုရားသခင်ကစာတန်အား၊ “သင့်ကိုမီးရှို့ဘို့ သင့်အလယ်၌မီးကိုငါညှိမည်။”ဟုဆိုသည် (ယေဇ ၂၈:၁၈)။ တဖန်သခင်ယေရှုက၊ “မာရ်နတ်နှင့်သူ၏တမန်များအဘို့ ပြင်ဆင်သောထာ၀ရမီး။”ဟုဆိုသည် (မ ၂၅:၄၁)။ နောက်ဆုံးသောအချိန်၌၊ “မာရ်နတ်ကိုလည်းသားရဲနှင့် မိစ္ဆာပရောဖက်ရှိရာကန့်နှင့်ရောနှောသောမီးအိုင် ထဲသို့ ချပစ်လျှင် သူတို့သည် နေ့ညမပြတ် ကမ္ဘာအဆက်ဆက်ပြင်းစွာသော ဝေဒနာကိုခံရကြလတံ့” (ဗျာ ၂၀:၁၀)။ အထက်ပါ ကျမ်းပိုဒ်များအရ စာတန်၏ နိဂုံးသည်မီးငရဲအိုင်ဖြစ်သည်။ မိတ်ဆွေလည်း စာတန်နှင့်ဆိုင်သောကြောင့်မီးငရဲအိုင်ရောက်ဘို့ရန်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့်မီးငရဲအိုင်မှလွတ်လမ်းကိုရှာဘို့လိုသည်။

သင်ခန်းစာ (ရ) မေးခွန်းများ

၁။ အာဒံနှင့် ဧ၀သည် ဖန်ဆင်းစ၌ မည်သူ၏ သားသမီး များဖြစ်ကြသနည်း။ ———

၂။ အာဒံနှင့် ဧ၀တို့သည် စာတန် စကား နားထောင် ချိန်မှစ၍ မည်သူ၏ သားသမီး များဖြစ်ကြသနည်း။ ——–

၃။ ဣသရေလများအား သခင်ယေရှုကမည်သူ၏ သားသမီးများဟုဆိုသနည်း။ ————–

၄။ လူသည် မွေးဘွားသောအခါ မည်သူ၏သားသမီးဖြစ်သနည်း။ —–

၅။ လူတိုင်း၏ပထွေးသည်မည်သူနည်း။ ————-

၆။ လူသည် စာတန်၏ သားသမီး ဖြစ်သောကြောင့် မည်သူနှင့် ရန် ဖြစ်သနည်း။ ——————-

ရ။ စာတန်၏ သားသမီး မှန်းမည်သည့်အရာအားဖြင့် သိရသနည်း။ —————————————–

၈။ မိတ်ဆွေသည် မုသာပြောဘူးပါသလား။ —————–

၉။ လောကကို ချစ်သော သူသည် မည်သူ၏ သားသမီး ဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသနည်း။ ——————

၁၀။ စာတန်၏ နိဂုံးသည် မည်သည့်နေရာ ဖြစ်သနည်း။ ———–

 

သင်ခန်းစာ (၈)

တိရစ္ဆာန်နှင့်ပိုးမွှား

သင်ခန်းစာ (ရ)၌ လူသည် စာတန်သားသမီးဖြစ်ကြောင်းသင်ခဲ့ရပြီ။ စာတန် သားသမီးဖြစ်ကြသောကြောင့် စာတန်ကဲ့သို့သောအကျင့်ရှိကြသည်။ နိဂုံးလည်း စာတန်နှင့်အတူ ငရဲအိုင်ထဲသို့သွားရမှာဖြစ်သည်။ ဆက်လက်၍လူ၏ အမျိုးသည်ဘုရားအမြင်၌ တိရစ္ဆာန်နှင့်ပိုးမွှားများသာဖြစ်ကြောင်းသင်ကြရမှာ ဖြစ်သည်။

တိရစ္ဆာန် ဖြစ်

လူသည်ကိုယ့်ကိုယ်ကို အဟုတ်ကြီး ထင်မှတ်တတ်သော်လည်း ဘုရား သခင်ရှေ့၌လူမဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မျှသာဖြစ်သည်။ သင်ခန်းစာ (၃)၌ လူသည်ကိုယ် ခန္ဓာ၊ စိတ်၊ ၀ိညာဥ် သုံးပိုင်းအသက်ရှင်လှုပ်ရှားမှသာလျှင် ဘုရားသခင်အမြင်၌ လူဖြစ်ကြောင်းသင်ခဲ့ရပြီ။ သို့သော်ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် စိတ် သာအသက်ရှင်သောသူသည် တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်သုတ္တံဆရာက၊ “အကယ်စင်စစ်ငါသည် လူမဟုတ်။ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်၏။ လူဥာဏ်နှင့်မပြည့်စုံ။”ဟုဆိုသည် (သုတ္တံ ၃၀:၂)။

ခွေးဖြစ်သည်

“ခွေးသည်မိမိအန်ဖတ်ကိုပြန်၍စားတတ်သည်။” (၂ ပေ ၂:၂၂)။ ထိုနည်းတူလူလည်းမိမိစွန့်ပြီးသောအပြစ်ကို ပြန်လုပ်တတ်သည်။

၀က်ဖြစ်သည်

“၀က်သည်လည်းဆေးပြီးမှရွှံ့တွင်လူးပြန်သည်။” (၂ ပေ ၂:၂၂)။ ၀က်သည် ရွှံ့ကြိုက်သကဲ့သို့ လူသည် ညစ်ညူးသောအရာကို ကြိုက်နှစ်သက်သည်။ ထိုအရာများကို စွန့်ပြီးမှပြန်ကျင့်တတ်သည်။ ထို့ကြောင့်လူသည် ၀က်ကဲ့သို့ဖြစ်သည်။

လူနှင့် တိရစ္ဆာန်တူညီချက်များ

(၁) ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်တတ်သည်၊ “ထင်ရှားသောအရာဟူမူကား၊ ပညာရှိသောသူတို့သည်သေတတ်ကြ၏။ ထိုအတူမိုက်သောသူနှင့် တိရစ္ဆာန်သဘောရှိသောသူတို့သည် ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်၍ မိမိတို့ ဥစ္စာကို သူတပါးတို့၌ ချန်ထားကြ၏။” (ဆာလံ ၄၉:၁၀)။ တိရစ္ဆာန်သည် သေဆုံး၍ ပျက် စီးခြင်းသို့ ရောက် သကဲ့သို့ လူသည်လည်း သေဆုံး၍ ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်တတ်သည်။

(၂) လူမည်သည် ကား မိမိ ဥာဏ်အားဖြင့် တိရစ္ဆာန်ကဲ့သို့ဖြစ်၏ (ယေရမိ ၅၁:၁ရ)။ လူသည်ကိုယ်ကိုယ်ကို ဥာဏ်ကောင်းသည်ဟု ထင်တတ်သော်လည်း ဘုရားသခင် ရှေ့တော်၌ တိရစ္ဆာန်၏ ဥာဏ်မျှလောက်သာရှိသည်။ တိရစ္ဆာန်များသည် စားသောက်ဘို့ရန် သာစဥ်းစား သကဲ့သို့ လူသည်လည်း စားသောက်ဘို့ သာ စဥ်းစားတတ်သည်။ တိရစ္ဆာန်များသည်ကိုယ်ကျိုးကို သာကြည့်တတ် သကဲ့သို့ လူသည်လည်းကိုယ်ကျိုးကို သာကြည့်တတ်သည်။

(၃) တိရစ္ဆာန်များသည် ဘုရားသခင်ကို မကိုးကွယ်ကြ၊ အစာစား သောအခါ၌ လည်း ကျေးဇူးတော်မချီးမွမ်းကြ။ သူတို့ကို ဖန်ဆင်းသောအရှင်ကို မသိကြ။ ထို့နည်းတူလူလည်း မိမိဖန်ဆင်းရှင်ကိုမသိကြ။ ထာ၀ရဘုရားကို ကိုးကွယ်ခြင်း၊ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းခြင်းမပြုကြ။ ကိုးကွယ်သောသူများလည်း ဟန်ပြသာလျှင်ကိုးကွယ်ကြသည်။ စိတ်နှလုံးမူကား ဘုရားသခင်နှင့်ဝေးလှ၏ (မ ၁၅:ရ- ၉)။

ဗာဗုလုန်ရှင်ဘုရင်နေဗုခဒ်နေဇာသည် ဘုရားသခင်၏ ချီးမြှောက်ခြင်း ခံခဲ့ရသော်လည်းကိုယ့်ကိုယ်ကို အထင်ကြီးလျက် ဘ၀င်မြင့်သောအခါ ထာ၀ရ ဘုရားက တိရစ္ဆာန်စိတ်ပေါက်စေလျက် တိရစ္ဆာန်ကဲ့သို့ တောထဲ၌ ခုနစ်နှစ်နေရသည်။ ခုနစ်နှစ် ပြည့်သောအခါ ထာ၀ရဘုရားကိုချီးမွမ်း၍ ဘုရားသခင်က လူစိတ်ပြန်၀င်စေကာလူစုထဲ၌ အာဏာပြန်လည်တည်မြဲ စေခဲ့သည် (ဒံယေလ ၄:၂၈-၃ရ)။ ထိုသို့ ဘုရားသခင် ဖြစ်စေခြင်းမှာ၊ လူသည်တိရစ္ဆာန်ကဲ့သို့ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ချီးမွမ်းမှသာလူ ဖြစ်ကြောင်းသိစေဘို့ရန်ဖြစ်သည်။

ပိုးမွှားမျှသာ

လူသည် တိရစ္ဆာန်ကဲ့သို့ဖြစ်သည်သာမက ဘုရားအမြင်၌ ပိုးမွှားမျှသာ ဖြစ်ကြောင်းကို ကျမ်းစာအားဖြင့်သိရှိရသည်။ ကျမ်းစာက၊ “သို့ဖြစ်၍ လူသည် ဘုရားသခင်ရှေ့၌ ကုသိုလ်ကို အဘယ်သို့ရနိုင်သနည်း။ လူမိန်းမဘွားမြင်သောသူသည် အဘယ်သို့ သန့်ရှင်းနိုင်သနည်း။ လသော်လည်း အလင်းမရှိ။ ကြယ်သော်လည်းရှေ့တော်၌ မဖြူစင်။ ထိုမျှမကတီကောင်ဖြစ်သောလူ၊ ပိုးရွဖြစ်သော လူသားကို အဘယ်ဆိုဘွယ်ရာရှိသနည်း။”ဟုဆိုထားပါသည် (ယောဘ ၂၅:၄-၆)။

တီကောင်

လူသည် ဘုရားသခင်ရှေ့၌ တီကောင်ဖြစ်သည်။ လူနှင့်တီကောင်တူညီသောအချက်များမှာ၊

(၁) ရွံစရာကောင်းခြင်း၊ တီကောင်သည် ရွံစရာ ကောင်းသကဲ့သို့ လူသည် ဘုရားသခင် ရှေ့၌ ရွံစရာကောင်းသည်။ တီကောင်ကမိတ်ဆွေထံမိမိအသက်စွန့်လျက်စားဘို့ရန်သော်၎င်း၊ စေခိုင်းဘို့ရန်သော်၎င်း၊ ဆက်ကပ်ပါက မိတ်ဆွေ လက်ခံနိုင်ပါမည်လော။ ထိုနည်းတူ ရွံစရာကောင်းသော လူသားများ၏ ဆက်ကပ်ခြင်းကို ဘုရားသခင်နှစ်သက်လက်ခံတော်မမူ။

(၂) မြေကြီးကိုကြိုက်နှစ်သက်၊ တီကောင်သည် မြေကြီးကို ကြိုက်နှစ်သက်၍ မြေကြီးကိုသာ စားသကဲ့သို့ လူသည်လည်း ကောင်းကင်အရာထက် မြေကြီး အရာကိုသာစွဲလန်းနှစ်သက်သည်။

(၃) မြေကြီးသာရှိ၊ တီကောင်၏၀မ်းထဲ၌ မြေကြီးသာရှိသကဲ့လူ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌လည်း မြေကြီးအရာသာရှိသည်။

(၄) မြေကြီးထဲ၌နေ၊ တီကောင်သည် မြေထဲ၌ နေသကဲ့သို့ လူသည်လည်း မြေကြီး အရာထဲ၌ သာပျော်မွေ့သည်။

(၅) မည်သူကိုမျှမနိုင်၊ တီကောင်သည် မည်သူ့ကိုမျှမနိုင်သကဲ့သို့ လူသည်လည်း စာတန်၊ အပြစ်၊ အနာရောဂါ၊ သေခြင်းတို့ကိုမနိုင်။

ပိုးရွ

ပိုးရွသည်လောက်ကောင်များကို ဆိုလိုသည်။ လောက်ကောင်နှင့် လူတူညီသော အချက်များမှာ၊

(၁) ပိုးရွသည်ရွံစရာကောင်းသကဲ့သို့ လူလည်းရွံစရာကောင်းသည်။

(၂) ပိုးရွသည် အပုပ်အနံ့များကြိုက်သကဲ့သို့ လူလည်းမကောင်းသောအရာ၊ ဒုစရိုက်အပြစ်များကိုကြိုနှစ်သက်သည်။

(၃) ပိုးရွသည်ညစ်ညူးသောနေရာ၌နေသကဲ့သို့ လူသည်ဒုရိုက်နှင့်ညစ်ညူးသော နေရာ၌ပျော်မွေ့တတ်သည်။ ဘုရားတရားပြောဆိုသောနေရာ၌ မပျော်မွေ့တတ်။

(၄) ပိုးရွ၏အထဲ၌ရွံစရာသာရှိ သကဲ့သို့ လူ၏ စိတ်နှလုံးသည် အလွန်ရွံစရာ ကောင်းသည်။

ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေသည် အရပ်ရှည်ပါကတီကောင်ရှည်ရှည်၊ ပိုးရွရှည်ရှည် ဖြစ်သည်။ မိတ်ဆွေသည် ၀ပါကပိုးရွ၀၀၊ တီကောင်၀၀ ဖြစ်သည်။ မိတ်ဆွေသည် ပိန်ပါကတီပိန်လောက်ပိန်ဖြစ်သည်။ တီကောင်နှင့် ပိုးရွသည် လူအတွက် အသုံးမ၀င်သကဲ့သို့ လူသည်လည်း ဘုရားသခင်အတွက်အသုံးမ၀င်ချေ။ သို့သော်လူသည်မိမိအခြေအနေကိုမသိသောကြောင့် ဘုရားသခင်ထံ၌ ဆက်ကပ်လှူဒါန်းခြင်းအားဖြင့်မျက်နှာရဘို့ ကြိုးစားတတ်ကြသည်။

သင်ခန်းစာ (၈) မှမေးခွန်းများ

၁။ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် စိတ်သာအသက် ရှင်လှူပ်ရှားသောသူသည် လူဖြစ်သလော တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သလော။ ———-

၂။ ခွေးသည် မိမိအံဖတ်ကိုပြန်စားတတ်သကဲ့သို့ လူသည်ဘာလုပ်တတ်သနည်း။ ————-

၃။ ၀က်သည် ရွှံ့ကြိုက် သကဲ့သို့ လူသည် ဘယ်အရာကို ကြိုက်သနည်း။ —————

၄။ သုတ္တံ ၃၀:၂ ၌ သုတ္တံဆရာကသူသည်ဘာဥာဏ်နှင့်မပြည့်စုံဟုဆိုသနည်း။ —————-

၅။ တိရစ္ဆာန်များသည် ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်တတ်သလော။ ——

၆။ နေဗုခဒ်နေဇာသည် မည်သူကို ချီးမွမ်းမှလူ့စိတ်ပြန်၀င်လာသနည်း။ —————–

ရ။ တီကောင်နှင့် လူကြိုက်သောအရာသည်အဘယ်အရာနည်း။ —-

၈။ တီကောင်နှင့်လူအထဲ၌ မည်သည့်အရာသာရှိသနည်း။———

၉။ ပိုးရွနှင့်လူ၏တူညီချက်များကိုဖေါ်ပြပါ။ ————————————————————

၁၀။ မိတ်ဆွေသည် ဘုရားသခင်ရှေ့၌ တီကောင်နှင့်လောက်ကောင်ဖြစ်ကြောင်း ၀န်ခံပါသလား။ ——

 

သင်ခန်းစာ (၉)

ပြည့်တန်ဆာနှဖူး

သင်ခန်းစာ (၈)၌ လူသည် ထာ၀ရဘုရားအမြင်၌ တိရစ္ဆာန်နှင့်ပိုးမွှားများ သာ ဖြစ်ကြောင်း သင်ခဲ့ရပြီ။ ယခုတဖန်လူသည်ဘုရားသခင်အမြင်၌ ပြည့်တန် ဆာနဖူးရှိကြောင်းလေ့လာကြပါစို့။

ဘုရားသခင်ကို သာချစ်ဘို့

ဣသရေလ လူမျိုးများသည် ဘုရားသခင်ကို သာချစ်ဘို့ ဘုရားသခင်ကပညတ်ထားသည်။ တရား၆:၅၌၊ “သင်၏ဘုရားသခင်ထာ၀ရဘုရားကိုစိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှနှင့်ချစ်လော့။” ဟုမှာထားသည်။ စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့နှင့်ချစ်ခြင်းဆိုသည်မှာ ရည်းစားကိုစိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့နှင့်ချစ်ပါကအခြားသောသူများကိုမချစ်နိုင်တော့ချေ။ ထို့နည်းတူဘုရားသခင်ကလည်းသူ့ကို ဣသရေလလူမျိုးများကချစ်စေချင်သည်။

ဘုရားသခင်၏ မိန်းမ

ဘုရားသခင်၌ မိန်းမရှိသလောဟု မိတ်ဆွေအံ့ဩပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ဣသရေလနှင့်ယုဒသည် ဘုရားသခင်၏ မိန်းမများဖြစ်ကြသည်။ “သင့်ကိုဖန်ဆင်းတော်မူသောသူသည်သင်၏လင်ဖြစ်တော်မူ၏။ နာမတော်ကား ကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေအရှင်ထာ၀ရဘုရားပေတည်း။” ဟုဆိုထားသည် (ဟေရှာယ ၅၄:၅)။ ဟောရှေ ၂:၁၆၌ လည်း၊ “ထာ၀ရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကားထိုကာလ၌ သင်သည်ငါ့ကိုသခင်ဟူ၍မခေါ်ရ၊ ခင်ပွန်းဟူ၍ခေါ်ရမည်။”ဟုဆိုထားသည်။ ယေရမိ ၃:၂၀၌၊ “အိုဣသရေလ အမျိုးမယားသည် မိမိခင်ပွန်း၌သစ္စာဖျက်သကဲ့သို့ အကယ်စင်စစ်သင်တို့သည်ငါ၌သစ္စာဖျက်ကြပြီ။”ဟုထာ၀ရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ ထို့ကြောင့်ထာ၀ရဘုရား၏ မိန်းမသည် ဣသရေလလူမျိုးများဖြစ်သည်။

ခင်ပွန်းကိုချစ်သည်

ဘုရားသခင်သည် မိမိခင်ပွန်းဣသရေလကိုအလွန်ချစ်သည်။ ဟေရှယ ၅၄:၁၀၌၊ “တောင်ကြီးတို့သည်ရွေ့၍တောင်ငယ်တို့သည်လှူပ်ရှားသော်လည်းငါ၏မေတ္တာသည်သင်မှမရွေ့ရ။” ဟုထာ၀ရဘုရားဆိုသည်။ တရားဟောရာ ရ:ရ ၌လည်း၊ “သင်သည်အခြားသောလူမျိုးထက်သာ၍များသောကြောင့်ထာ၀ရ ဘုရားသည်သင့်ကိုချစ်၍ရွေးချယ်တော်မူသည်မဟုတ်။ ထာ၀ရဘုရားသည်သင့်ကိုချစ်သောကြောင့်၎င်း၊ သင့်ကိုချစ်၍ရွေးနှုတ်ဆောင်ယူခဲ့တော်မူပြီ။”ဟုဆိုသည်။ တဖန်တရားဟောရာကျမ်း၂၃:၅၌လည်း၊ “သို့ ရာတွင်သင်၏ ဘုရားသခင်ထာ၀ရဘုရားသည်ဗာလမ်၏စကားကို နားမထောင်သင့်ကို ချစ်သောကြောင့်ကျိန်ဆဲခြင်းကို သင်၌ကောင်းကြီးမင်္ဂလာဖြစ်စေတော်မူ၏။”ဟုဆိုသည်။

ပြည့်တန်ဆာလုပ်

ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလကို အလွန်ချစ်သည်။ ထို့ကြောင့်အဲဂုတ္တု ကျွန်မှလွတ်မြောက်စေ၍ နို့နှင့်ပျားရည်စီးသောပြည်သို့ပို့ဆောင်ကာ ကောင်းကြီး ပေးခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလကိုအလွန်ချစ်သကဲ့သို့ ဣသရေလ ကလည်းသူ့ကိုစိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ချစ်စေချင်သည်။ သို့သော် ဣသရေလသည် ဘုရားသခင်ထက်ရုပ်တုများကို သာ၍ချစ်သည်၊ ကိုးကွယ်သည်။ ဘုရားသခင် အမြင်၌ ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်းသည် ရုပ်တုနှင့်မှားယွင်းခြင်း ပြည့်တန်ဆာလုပ်ခြင်းဟုဆိုလိုသည်။ ဘုရားသခင်ထက် ရုပ်တုကို ချစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်က ယေရမိ ၃:၁-၃ ၌၊ “ယောက်ျားစွန့်ပစ်သောမိန်းမသည် ထွက်သွား၍ အခြားသောသူ၏မယားဖြစ်ပြီးမှအရင်လင်သည် ထိုမိန်းကိုပြန်၍ ယူသင့်သလော။ ထိုသို့ ပြုသောပြည်သည်ညစ်ညူးသည်မဟုတ်လောဟုဆိုလေ့ရှိလျက်နှင့်သင်သည်များစွာသောရည်းစားတို့၌ မှီဝဲမှားယွင်းသော်လည်း ငါထံသို့ ပြန်လာပါဟု ထာ၀ရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ မြင့်သောအရပ်ကိုမျှော်ကြည့်၍ လင်မနေဘူးသော အရပ်တစုံတခုကိုရှာလော့။ အာရပ်လူသည် တော၌စောင့်သကဲ့သို့ သင်သည် လမ်းတို့၌စောင့်နေ၍ မတရားသောမေထုန်အားဖြင့်၎င်း၊ အဓမ္မမှုများအားဖြင့်၎င်း၊ ပြည်ကိုညစ်ညူးစေပြီ။ မိုးခေါင်၍နောက်မိုးတိုင်အောင်မရွာသော်လည်း သင်တို့သည်ပြည့်တန်ဆာနဖူးရှိ၍ရှက်ခြင်းသဘောကိုပယ်ရှားပြီ။” ဟုဆိုသည်။

ယောက်ျားစွန့်ပစ်သောမိန်းမသည် ဣသရေလကိုဆိုလိုသည်။ အရင်လင်သည်ဘုရားသခင်ကိုဆိုလိုသည်။ အခြားသောသူ၏မယားဆိုသည်မှာ ဣသရေလသည် ဘုရားသခင်နှင့်ကွာ၍ ရုပ်တုများနှင့်မှားယွင်းသောကြောင့် ရုပ်တုများသည် အခြားသောသူဖြစ်သည်။ ဣသရေလ၏များစွာသောရည်းစားသည်လည်းရုပ်တုများပင်ဖြစ်သည်။ မြင့်သောအရပ်သည်တောင်ကုန်းများကိုဆိုလို သည်။ တောင်ကုန်းများပေါ်၌ရုပ်တုများကိုတည်ထားကိုးကွယ်ကြသည်။ ဣသရေလ များကိုဘုရားသခင်သည်မိုးခေါင်စေခြင်းအားဖြင့် ဒဏ်ခတ်သော်လည်း မမှတ်ဘဲဆက်၍ ရုပ်တုကိုကိုးကွယ်နေကြသေးသည်။ ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်အမြင်၌ သူတို့သည်ပြည်တန်ဆာများဖြစ်ကြသည်။ သူတို့၏နဖူးသည်လည်းပြည့်တန်ဆာနဖူးဖြစ်ကြသည်။

ပြည့်တန်ဆာမိန်းမယူခိုင်း

ဣသရေလလူများသည် ပြည့်တန်ဆာလုပ်သောကြောင့် ထာ၀ရ ဘုရားသခင်က ပရောဖက်ဟောရှေအား၊ “သင်သွား၍ပြည့်တန်ဆာမိန်းမနှင့် တကွသူဘွားမြင်သောသားသမီးတို့ကိုသိမ်းပိုက်လော့။ အကြောင်းမူကားပြည်သူပြည်သားတို့သည်ထာ၀ရဘုရားကိုစွန့်ပြစ်၍ အထပ်ထပ်မှားယွင်းကြပြီဟု ဟောရှေအား မှာထားတော်မူသည့်အတိုင်း ဟောရှေသည်သွား၍ ဒိဗလိမ်၏ သမီးဂေါမာကိုသိမ်းပိုက်သည်။” (ဟောရှေ ၁:၁-၃)။ ဟောရှေသည်ထာ၀ရ ဘုရား၏ပရောဖက်ဖြစ်သည်။ ထာ၀ရဘုရား၏အမှုဆောင်သည်သန့်ရှင်းရသည်။ ပြည့်တန်ဆာကိုမယူသင့်။ ယနေ့ပြည့်တန်ဆာကိုယူသောတရားဟောဆရာကို မိတ်ဆွေလက်ခံနိုင်ပါမည်လော။ သူ၏တရားဟောချက်များကိုနာခံနိုင်ပါမည်လော။ သို့သော်ဘုရားသခင်သည်အလွန်စိတ်နာသောကြောင့်ဟောရှေအား ပြည့်တန်ဆာမကိုယူခိုင်းသည်။ ဣသရေလလူများလည်းဒိဗလိမ်သမီးဂေါမာကဲ့သို့ ပြည့်တန်ဆာများဖြစ်ကြသည်။

ယောက်ျားစွန့်ပစ်

“ယောက်ျားစွန့်ပစ်သောမိန်းမသည် ထွက်သွား၍ အခြားသောသူ၏မယားဖြစ်ပြီးမှအရင်လင်သည်ထိုမိန်းမကိုပြန်ယူသင့်သလော။ ထိုသို့ပြုသောပြည်သည်ညစ်ညူးသည်မဟုတ်လောဟုဆိုလေ့ရှိလျက်နှင့်သင်သည်များစွာသောရည်းစားတို့၌မှီဝဲမှားယွင်းသော်လည်းငါ့ထံသို့ပြန်လာပါဟု ထာ၀ရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။”(ယေရမိ ၃:၁)။                                         ဣသရေလသည်ဘုရားကိုစွန့်ပစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ယောက်ျားစွန့်ပစ်သောမိန်းမဟုဆိုသည်။  ဣသရေလလူများကိုဘုရားသခင်က ပြန်လည်ခေါ်သော်လည်းမလာ။ ထို့ကြောင့်ရှောလမုန်မင်း၏သားရောဗောင်မင်းလက်ထက်တွင်ဘုရားသခင်က နိုင်ငံတော်ကိုနှစ်ခြမ်းခွဲလိုက်သည်။ မြောက်ဖက်နိုင်ငံကိုဣသရေလဟူ၍၎င်း၊ တောင်ဖက်နိုင်ငံကိုယုဒဟူ၍၎င်း၊ ခေါ်သည်။ ဘုရားသခင်က ဣသရေလကိုအမ၊ ယုဒကိုညီမဟုခေါ်သည်။ ဣသရေလသည်ပြည့်တန်ဆာလုပ်၍ ဘုရားသခင်၏   စွန့်ပစ်ခြင်း ခံရသော်လည်း ညီမယုဒသည် မမှတ်ဘဲနေကြောင်းကိုဘုရားသခင်က၊ “ဖေါက်ပြန်သော ဣသရေလ အမျိုးပြုသောအမှုကိုသင်မြင်ပြီလော။ မြင့်သောတောင်ရှိသမျှသို့တက်၍၎င်း၊ စိမ်းသောသစ်ပင်ရှိသမျှအောက်၌၎င်း၊ ပြည့်တန်ဆာလုပ်လေပြီ။ သူသည်ထိုအမှုအလုံးစုံတို့ကိုပြုပြီးမှငါ့ထံသို့ ပြန်လာပါဟု ငါပြောသော်လည်း သူသည်ပြန်မလာ။ ထိုအမှုကိုသူ၏ညီမသစ္စာပျက်သောညီမယုဒသည်ကြည့်မြင်လေ၏။ ဖေါက်ပြန်သောဣသရေလသည် မတရားသော မေထုန်ကိုပြု၍မှားယွင်းသောအပြစ်များကြောင့် သူနှင့်ငါကွာ၍ ဖြတ်စာကို အပ်သော်လည်း သစ္စာပျက်သောညီမယုဒသည်လည်း မကြောက်ဘဲပြည့်တန်ဆာလုပ်ကြောင်းကိုငါမြင်ရ၏။ သူသည်မတရားသောမေထုန်ကိုပြု၍ အလွန်လော်လည်သောအားဖြင့်ပြည်ကိုညစ်ညူးစေ၍ ကျောက်နှင့်၎င်း၊ သစ်တုံးနှင့်၎င်း၊ မှားယွင်းလေ၏။ ထိုမျှလောက်အပြစ်ရှိသော်လည်း သစ္စာပျက်သောညီမယုဒသည် ငါထံသို့စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ပြန်မလာ၊ ပြန်လာဟန်ဆောင်သည်။”ဟုထာ၀ရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ (ယေရ ၃:၆-၁၀)။

ပြစ်ဒဏ်

ဘုရားသခင်သည် ခေတ်အဆက်ဆက်၌ နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ဣသရေလကို ဒဏ်ခတ်သော်လည်းမမှတ်ကြ။ ဆက်လက်မှားယွင်းကာရုပ်တုများ၊ အခြားသောဘုရားများကိုသာကိုးကွယ်မြဲကိုးကွယ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့်နောက်ဆုံး၌ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလအမျိုးကို အာရှုရိလက်၌၎င်း (၄ရာ ၁ရ)၊ ယုဒအမျိုးကို ဗာဗုလုန်လက်၎င်း (၄ရာ ၂၄-၂၅)၊ အပ်ထား၍ ကျွန်ခံစေသည်။ ထိုနောက်ပိုင်း၌သူတို့သည် ကိုယ့်မင်းကိုယ့်ချင်းနှင့်မနေနိုင်တော့ဘဲ တိုင်းတပါး၏ အုပ်စိုးခြင်းကို၎င်း၊ တိုင်းနိုင်ငံအရပ်ရပ်၌ထွက်ပြေး၍လူအမျိုးမျိုးတို့၏နှိပ်စက်ခြင်း၊သတ်ဖြတ်ခြင်းကို၎င်း ယနေ့တိုင်အောင်ခံစားရကြသည်။ ဣသရေလ လူမျိုးများကို ဘုရားသခင်က မဟာမေတ္တာဖြင့်ချစ်၍ ကမ္ဘာပေါ်၌အကောင်းဆုံးလူမျိုး ဖြစ်စေဘို့အကြံရှိသော်လည်း အပြစ်လုပ်၍၊ အထူးသဖြင့်ရုပ်တုကိုးကွယ်သောကြောင့် သူတို့၏သမိုင်းတလျှောက်လုံး၌ အလွန်ဆိုး၀ါးသောအိပ်မက်များကဲ့သို့ ကြေကွဲ၀မ်းနည်းဘွယ်ရာများခံစားနေရကြသည်။

ကျွန်ပ်တို့၌

ဓမ္မသစ်ကျမ်း၌ သားတော်ကိုယုံကြည်သောသူများသည် ခရစ်တော်၏ မိန်းမဖြစ်ကြရမှာဖြစ်သည်။ သို့သော်ကျွန်ပ်တို့လည်း ဣသရေလလူမျိုးများကဲ့ သို့ မှားယွင်းကြပြန်ပြီ။ ဘုရားသခင်ကိုစိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ချစ်ခိုင်းသော်လည်း မချစ်ကြ (မဿဲ ၂၂:၃ ရ- ၃၉၊ မာကု ၁၂:၃၀- ၃၁)။ ဘုရားသခင်ထက်လောကအရာများကိုသာ၍ချစ်ကြသည်။ လောကကိုချစ်သောသူသည်ခမည်းတော်ကိုချစ်ခြင်း မေတ္တာမရှိ (၁ ယော ၂:၁၅)။ ထို့ကြောင့်ကျွန်ပ်တို့သည်ဘုရားသခင်ထက်သာ၍ ချစ်သောအရာများနှင့်ပြည့်တန်ဆာလုပ်ကြပြီ။ လောဘလွန်ကျူးခြင်းဖြင့်ရုပ်တုကိုးကွယ်ကြပြီ (ဧဖက် ၅:၅)။ ၀မ်းဘုရားကိုကိုးကွယ်ကြပြီ (ဖိလိ ၃:၁၉)။ ထို့ကြောင့်ကျွန်ပ်တို့သည်လည်း ဣသရေလလူများကဲ့သို့ဖေါက်ပြန်၍ ပြည့်တန်ဆာလုပ်ကြပြီ။ ပြည့်တန်ဆာနဖူးရှိကြသည်မဟုတ်လော။ ကျမ်းစာကဤသို့ ဆိုသည်၊ “သူတို့သည်ပျက်ဆီးခြင်း၌လမ်းဆုံးတတ်ကြ၏။ သူတို့၏ဘုရားမူကား မိမိတို့၀မ်းပေတည်း။ မိမိတို့ရှက်ကြောက်ဘွယ်သောအကျင့်၌သာမိမိတို့ ါ ကြွားကြ၏။ လောကီအရာတို့ကိုသာစိတ်စွဲလန်းခြင်းရှိကြ၏။” (ဖိလိ ၃:၁၉)။

သင်ခန်းစာ (၉) မှမေးခွန်းများ

၁။ ဣသရေလ လူများသည် ဘုရားသခင်ကို မည်သို့ ချစ်ရမည်နည်း။ ————-

၂။ ဘုရားသခင်၏မိန်းမများသည်အဘယ်သူနည်း။ ———–

၃။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလကို အဘယ်ကြောင့်ချစ်သနည်း။ ————–

၄။ ဣသရေလသည် ဘုရားထက် အဘယ်အရာကို ချစ်သနည်း—————–

၅။ ရုပ်တုနှင့် မှားယွင်းခြင်းသည် ဘုရားအမြင်၌ အဘယ်အရာလုပ်ခြင်းဖြစ်သနည်း။ ———–

၆။ ဣသရေလများသည် မည်သည့်နဖူးရှိသနည်း။ ———— –

ရ။ ဘုရားသခင်သည် မည်သူကို ပြည့်တန်ဆာယူခိုင်းသနည်း။ ——-

၈။ ရောဗောင်လက်ထက်၌ နိုင်ငံတော်မည်ကဲ့သို့ဖြစ်သွားသနည်း။ ——————-

၉။ ဣသရေလသည် ———-ကျွန်၊ နှင့် ယုဒသည် ———-ကျွန်ခံခဲ့ကြသည်။

၁၀။ ကျွန်ပ်တို့ အဘယ်ကြောင့်ပြည့်တန်ဆာနဖူးရှိသနည်း။——– —–

 

သင်ခန်းစာ (၁၀)

ကိုယ်ခန္ဓာ၊ စိတ်၊ ၀ိညာဥ်

ဘုရားသခင်သည် လူကိုကိုယ်ခန္ဓာ စိတ် ၀ိညာဥ်သုံးမျိုးဖြင့်ဖန်ဆင်းသည် (၁ သက် ၅:၂၃)။ ဖန်ဆင်းစ၌ ထိုသုံးမျိုးစလုံးကောင်းမွန်သည်။ ၀ိညာဥ်သည်ဘုရားသခင်နှင့် အဆက်အသွယ်ရှိ၍စိတ်နှလုံးလည်းကောင်းမွန်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာလည်း ကျန်းမာ ၍သေဘို့အကြောင်းမရှိ။ ဘုရားသခင်သည်မိမိဖန်ဆင်းသမျှသောအရာတို့ကို   ကြည့်ရလျှင်အလွန်ကောင်းသည်ကိုမြင်တော်မူ၏ (က ၁:၃၁)။ ဘုရားသခင်က အကောင်းမြင်သောအရာများထဲတွင်လူလည်းပါ၀င်သည်။ ထို့ကြောင့်ကောင်းကြီး ပေးတော်မူ၏ (က ၁:၂၈)။ သို့သော်လူသည်အပြစ်လုပ်သောအခါသူ၏ကိုယ်ခန္ဓာ၊ စိတ်၊ ၀ိညာဥ်သည်ပျက်စီးသွားသည်။

ကိုယ်ခန္ဓာ

လူ့အမြင်၌ကိုယ်ခန္ဓာသည်ကောင်းသည်။ ကျန်းမာသည်ဟု ထင်တတ် သည်။ သို့သော်ဘုရားအမြင်၌၊ “သူ့ကိုအဘယ်သို့ဒဏ်ပေးရဦးမည်နည်း၊ အဘယ်သို့ဆုံးမရဦးမည်နည်း။ ဦးခေါင်းသည်အနာသက်သက်ရှိ၏။ နှလုံးသည်လည်းခွန်အားအလျှင်းမရှိ။ ခြေဖ၀ါးမှသည်ဦးခေါင်းတိုင်အောင်ကျန်းမာခြင်းမရှိ။ စုတ်ရှသောအနာ၊ ထိခိုက်၍ရောင်သောအနာ၊ ရိယွဲသောအနာသက်သက်ရှိ၏။” (ဟေရှာယ ၁:၅-၆)။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးများကို အကြိမ် ကြိမ်ဆုံးမသော်လည်းနားမလည်နိုင်။ ဒဏ်ခတ်သော်လည်းမထူးခြား။ မည်သို့ပင်ဆုံးမသော်လည်းမမှတ်တတ်။ သူတို့၏ကိုယ်ခန္ဓာလည်းအနာသက်သက်ဖြစ်၍ ဘုရားအမြင်၌ကျန်းမာခြင်းမရှိ။ ထို့နည်းတူကျွန်ပ်တို့လည်းဘုရားသခင်အမြင်၌ ကျန်းမာခြင်းမရှိ၊အချိန်မရွေးနာနေသော၊ နာနိုင်သောကိုယ်ခန္ဓာပိုင်ရှင်များဖြစ်ကြသည်။ တဖန်၊ “အမျက်တော်ထွက်သောကြောင့်အကျွန်ပ်အသားသည်ကျန်းမာခြင်းမရှိပါ။ ဒုစရိုက်အပြစ်ကြောင့်အရိုးများထဲမှာသက်သာခြင်းမရှိပါ။ အကျွန်ပ်ပြုမိသောဒုစရိုက်တို့သည်အကျွန်ပ်ခေါင်းကိုလွှမ်းမိုး၍ လေးသော၀န်ကဲ့သို့ အကျွန်ပ်မထမ်းနိုင်အောင်လေးကြပါ၏။ အကျွန်ပ်မိုက်သောအမှုကြောင့်အနာတို့သည်နံစော်၍ရိယွဲလျက်ရှိကြပါ၏။ အကျွန်ပ်သည်ပြင်းထန်စွာခံရ၍အလွန် နှိမ့်ချလျက် ကြမ်းတမ်းသောအ၀တ်ကို၀တ်လျက် တနေ့လုံးသွားရပါ၏။ အကျွန်ပ်ခါးသည်ပူလောင်သောအနာစွဲ၍ အသားသည်လည်းကျန်းမာခြင်းမရှိပါ။ နုန့်နဲ့ခြင်းကြေကွဲခြင်းရှိ၍ စိတ်နှလုံးလှုပ်ရှားသဖြင့် အော်ဟစ်ရပါ၏။” ဟုဆိုသည် (ဆာလံ ၃၈:၃-၈)။ ဆာလံဆရာသည် လူ့အမြင်၌ရောဂါသည်၊ အနာစိမ်းသည် မဟုတ်ပါ။ ဘုရားသခင်အမြင်၌သာရောဂါသည်၊ အနာစိမ်းသည်ဖြစ်သည်။ တကိုယ်လုံးမကျန်းမာခြင်းသည် ဘုရားသခင်အမျက်ထွက်သောကြောင့်၎င်း၊ မိုက်သောအမှုကြောင့်၎င်းဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူကျွန်ပ်တို့သည်လည်းဘုရား သခင်အမြင်၌တကိုယ်လုံးကျန်းမာခြင်းမရှိကြပါ။

စိတ်နှလုံး

လူသည်မိမိ စိတ်နှလုံးကောင်းသည်ဟုထင်တတ်သည်။ စိတ်ချုပ်တီး နိုင်မည်ဟုထင်တတ်သည်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်စိတ်ထားမွန်မြတ်ကြောင်း၊ သူတပါးကဲ့သို့ စိတ်ထားမယုတ်ကြောင်း၊ ပြောတတ်ကြသည်။ သို့သော်စိတ်နှလုံးသည် လုံး၀မကောင်းတော့ကြောင်း ကျမ်းစာအားဖြင့်သိရသည်။

အပြစ်အစစိတ်နှလုံးမှ

ဘုရားသခင်သည်ကောင်းကင်တမန်မင်း (လူစီဖာ)ကိုအကောင်း ပကတိဖန်ဆင်းခဲ့သည်။ အလွန်လည်းချီးမြှောက်ခဲ့သည် (ယေဇကျေလ ၂၈:၁၂-၁ရ)။ သို့သော်သူသည် စိတ်နှလုံးအထဲမှ ဘုရားဖြစ်ချင်လာသည် (ဟေရှာယ ၁၄:၁၂-၁၅)။ ထို့ကြောင့်သူ့ကိုဘုရားသခင်ကခုတ်လှဲလိုက်သည်။ ထိုအခါသူသည်ဘုရားသခင်၏ရန်သူတည်းဟူသော စာတန်အဖြစ်သို့ရောက်သွားသည်။ လူစီဖာသည် စိတ်နှလုံးအားဖြင့်စတင်ပျက်စီးခဲ့သည်။ လူစီဖာ၏စိတ်နှလုံးမှအပြစ် စတင်ခဲ့သည်။

လူ၏စိတ်နှလုံးသို့ ကူးစက်

ဘုရားသခင်ဖန်ဆင်းထားသော အာဒံနှင့်ဧ၀တို့၏စိတ်နှလုံးများသည် အကောင်းပကတိဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော်စာတန်ကကောင်းမကောင်းသိကျွမ်းရာအပင်၏အသီးကိုစားလျှင် ဘုရားသခင်ကဲ့သို့ဖြစ်မည်ဟု လိမ်ညာခဲ့သည်။ အာဒံ  နှင့်ဧ၀တို့သည် ဘုရားသခင်ကဲ့သို့ဖြစ်ချင်သောစိတ်ဖြစ်လာသည်။ ထိုကြောင့် ကောင်းမကောင်းသိကျွမ်းရာအသီးကိုစားကြသည်။ သူတို့၏စိတ်နှလုံးလည်း ယိုယွင်းပျက်စီးသွားသည်။ သူတို့မှမွေးဘွားလာသောလူသားတိုင်းလည်းစိတ် နှလုံးယိုယွင်းပျက်စီးပြီးသားနှင့်မွေးဘွားကြသည်။

အစဥ်မပြတ်ဆိုးညစ်

“မြေကြီးပေါ်တွင်လူအပြစ်ကြီး၍ သူ၏စိတ်နှလုံးအကြံအစည်ရှိသမျှ တို့သည် အစဥ်မပြတ်ဆိုးညစ်ခြင်းသက်သက်ရှိကြောင်းကို ဘုရားသခင်သိမြင် တော်မူလျှင် မြေကြီးပေါ်မှာလူကိုဖန်ဆင်းတော်မူသည်ကို နောင်တရ၍နှလုံးတော်ပူပန်လျက်ရှိတော်မူ၏။” (က ၆:၅)။ အဘယ်ကြောင့်ဘုရားသခင်သည် လူကိုထိုသို့မြင်ပါသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် မကောင်းမြင်၀ါဒရှိသလော။ ဤအရာကိုသိရှိနိုင်ရန် ဥပမာအားဖြင့်ပြောဘို့လိုသည်။ အစိုးရကသူပုန်ကိုအစဥ်မပြတ် ဆိုးညစ်ခြင်းသက်သက်ရှိသည်ဟုမြင်သည်။ အကျင့်ကောင်းသောသူပုန်နှင့်အ  ကျင့်ဆိုးသောသူပုန်သည် အစိုးရအမြင်၌ အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ သူတို့၏အကျင့်ကြောင့်မဟုတ်၊ အစိုးရ၏အုပ်စိုးခြင်းကို ၀န်မခံသောကြောင့်၊ သူ၏ရန်သူဖြစ်သောကြောင့်၊ ထိုသို့မြင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူလူလည်း ဘုရားသခင်၏ အုပ်စိုးခြင်းကိုမခံ၊ မိမိကိုယ်ကိုမိမိအုပ်စိုးသောကြောင့်၎င်း၊ ဘုရားသခင်၏ရန်သူ စာတန်ကိုထောက်ခံသောကြောင့်၎င်း၊ ဘုရားသခင်၏ရန်သူဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ရန်သူဖြစ်လျက်ပင်ဘုရားသခင်၏သားတော်အသေခံတော်မူခြင်းအားဖြင့် ငါတို့သည်ဘုရားသခင်နှင့်မိဿဟာယဖွဲ့ခြင်းကျေးဇူးကိုခံရသည်မှန်လျှင်၊”ဟုဆိုသည် (ရောမ ၅:၁၀)။ လူသည်ဘုရားသခင်၏ရန်သူ၊ သူပုန်ဖြစ်သည်။ ဘုရား သခင်သည် မိမိရန်သူကိုအကောင်းမမြင်နိုင်ချေ။ သူပုန်သည် အစိုးရအမြင်၌ ပြန်လည်ကောင်းလာဘို့ရန်မှာ အလင်း၀င်ဘို့သာလျှင်ရှိသည်။ ထို့နည်းတူလူသည် ဘုရားသခင်၏အမြင်၌ ပြန်လည်ကောင်းလာဘို့ရန်မှာ လက်မြှောက်အရှုံးခံဘို့ရန် သာရှိသည်။ ကိုယ်ကျင့်တရားမည်မျှပင်ပြုပြင်စေကာမူဘုရား၏ရန်သူဘ၀၌မကောင်းနိုင်ပါ။

ယိုယွင်းပြီ

“စိတ်နှလုံးသည် ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ထက် စဥ်းလဲတတ်၏ အလွန် ယိုယွင်းသောသဘောရှိ၏။ စိတ်နှလုံးသဘောကို အဘယ်သူသိနိုင်သနည်း။” (ယေရမိ ၁ရ:၉)။ ဘုရားအမြင်၌ စိတ်နှလုံးသည် ကောက်ကျစ်စဥ်းလဲသည်။ အလွန် ယိုယွင်းနေပြီဖြစ်သောကြောင့် ကောင်းကွက်မရှိတော့ပါ။ ယိုယွင်းနေသောအရာ တခုသည် အသုံးပြု၍မရတော့ပါ။ လွှင့်ပစ်ဘို့သာရှိသည်။ ထို့နည်းတူယိုယွင်းနေပြီဖြစ်သောစိတ်နှလုံးသည်လည်း ပြုပြင်၍မရပါ။ လွှင့်ပစ်ဘို့သာလျှင်ရှိသည်။

မကောင်းသောအရာသာထွက်

“သူတို့၏လည်ချောင်းသည်ဖွင့်ထားသောသင်္ချိုင်းတွင်းဖြစ်၏။” (ရောမ ၃:၁၃)။ သင်္ချိုင်းတွင်းကိုဖွင့်လျှင် အပုပ်အနံ့သာလျှင်ထွက်လာမည်။ ထို့နည်းတူ လည်ချောင်းသည် စိတ်နှလုံး၏အ၀ဖြစ်၍ စိတ်နှလုံးမကောင်းသောကြောင့် လည်ချောင်းမှမကောင်းသောအရာများသာလျှင်ထွက်တတ်သည်။ သခင်ယေရှုက၊ “ခံတွင်းမှထွက်သောအရာမူကား နှလုံးထဲမှထွက်လာ၍ လူကိုညစ်ညူးစေ သောအရာဖြစ်သည်။ မကောင်းသောကြံစည်ခြင်း၊ လူအသက်ကိုသတ်ခြင်း၊ သူ့မယားကိုပြစ်မှားခြင်း၊ မိန်းမလွတ်နှင့်မှားယွင်းခြင်း၊ သူ့ဥစ္စာကိုခိုးခြင်း၊ မမှန် သောသက်သေကိုခံခြင်း၊ သူ့အသရေကိုဖျက်ခြင်းအရာတို့သည် နှလုံးထဲမှထွက်လာ၍ လူကိုညစ်ညူးစေသောအရာဖြစ်ကြ၏။”ဟုဆိုသည် (မဿဲ ၁၅:၁၈-၁၉)။ အပြစ်ဒုစရိုက်ဟူသမျှကိုယ်ခန္ဓာအားဖြင့်လုပ်ရသော်လည်း ကိုယ်ခန္ဓာကိုစေခိုင်းသောသူသည်စိတ်နှလုံးဖြစ်သည်။ စိတ်နှလုံးသည်ကောင်းပါက ကိုယ်လက်အင်္ဂါများလည်း အကောင်းကိုသာပြုလုပ်ကြမှာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်က၊ “ငါသည်စိတ်နှလုံးကိုကြည့်ရှုသောဘုရားဖြစ်သည်။”ဟုဆိုသည် (ယေရမိ ၁၁:၂၀၊ ၁ရ:၁၀၊ ဆာ ရ:၉၊ ၁ရာ ၁၆:ရ)။ ထာ၀ရဘုရားသည် လူ့စိတ်နှလုံးကိုစစ်ဆေးသော အခါ လုံး၀မကောင်းကြောင်းတွေ့ရသည်။

ကျောက်ကဲ့သို့မာ

“စိတ်နှလုံးသစ်ကိုငါပေးမည်။ သဘောသစ်ကိုသွင်းထားမည်။ သင်တို့ ကိုယ်ခန္ဓာထဲကကျောက်နှလုံးကိုနှုတ်၍ အသားနှလုံးကိုပေးမည်။” (ယေဇ ၃၆:၂၆)။ လူသည်မိမိစိတ်နှလုံးပြောင်းလဲဘို့ကြိုးစားတတ်ကြသည်။ ပြောင်းလဲနိုင်မည်ဟုလည်းထင်တတ်သည်။ သို့သော်ဘုရားသခင်ကလူအထဲ၌ကျောက်နှလုံးရှိ၍ထိုနှလုံးကိုထုတ်ယူ၍ အသားနှလုံးနှင့်အစားထိုးမှသာရမည်ဟုဆိုသည်။ ထိုသို့ အစားထိုးရန် ဘုရားသခင်ကသာတတ်နိုင်သည်။ လူမတတ်နိုင်ပါ၊ မိတ်ဆွေ၏ စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်က အစားထိုးပေးဘို့ရန် သဘောတူပါသလား။

၀ိညာဥ်

ဘုရားသခင်သည် တိရစ္ဆာန်များကို ၀ိညာဥ်မပါဘဲဖန်ဆင်းသည်။ သို့သော်လူကိုဖန်ဆင်းသောအခါ ၀ိညာဥ်ထည့်ပေးထားသည်။ အကြောင်းမှာ ၀ိညာဥ်ရှိသောသူသည် ဘုရားသခင်ကိုကိုးကွယ်၍ မိဿဟာယဖွဲ့ဘို့ရန်ဖြစ်သည်။ နံ၀ိညာဥ်ရှိသောသူတိုင်း ဘုရားသခင်ကိုကိုးကွယ်ဘို့လိုသည်။ ကောင်းကင်တမန် များလည်း နံ၀ိညာဥ်ဖြစ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်ကိုကိုးကွယ်ကြသည်။ လူတိုင်း၌နံ၀ိညာဥ်ရှိသောကြောင့် ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ရမည်။ သို့ဖြစ်၍ နံ၀ိညာဥ် ရှိသောလူသည် ဘုရားသခင်ကို မကိုးကွယ်လျှင်တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သည်။

ဝိညာဥ်ပိုင်းသေ

အာဒံနှင့်ဧ၀သည် အစပိုင်း၌ဘုရားသခင်နှင့်မိဿဟယဖွဲ့နိုင်သည်။    ၀ိညာဥ်ရေးရာ၌ ဘုရားနှင့်အဆက်အသွယ်ရှိခဲ့သည်။ သို့သော်အပြစ်ကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့်အဆက်အသွယ်ပြတ်တောက်သွားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏၀ိညာဥ်နှင့်လူ၏၀ိညာဥ်အဆက်အသွယ်မရှိသောကြောင့် ၀ိညာဥ်ပိုင်းဆိုင်ရာ၌အသေ ဖြစ်သည်။ ၀ိညာဥ်ပိုင်းသေခြင်းသည် ကိုယ်ကာယသေခြင်းနှင့်မတူ။ ကိုယ်ကာယ သေလျှင် ခံစားချက်မရှိတော့ချေ။ သို့သော်၀ိညာဥ်သည် ခံစားချက်ရှိသေးသည်။ ၀ိညာဥ်သည် ခံစားချက်မရှိပါက မီးငရဲအိုင်၌ ဒုက္ခဆင်းရဲခံစရာအကြောင်းမရှိ။ ၀ိညာဥ်ပိုင်းသေခြင်းသည် ဘုရားနှင့်အဆက်အသွယ်ပြတ်၍ ဘုရား၏အလိုတော် လည်းနားမလည်ခြင်းဖြစ်သည်။

ဘုရားကိုဆာငတ်

လူ၏၀ိညာဥ်သည် ဘုရားသခင်ကိုပြန်လည်ဆာငတ်နေသည်။ “သမင်ဒရယ်တို့သည် ရေစီးသောချောင်းကိုတောင့်တသကဲ့သို့ အကျွန်ပ်၀ိညာဥ်သည် ကိုယ်တော်ကို တောင့်တပါသည်ဘုရား။ ငါ့၀ိညာဥ်သည် ဘုရားသခင်တည်း ဟူသော အသက်ရှင်တော်မူသောဘုရားကိုငတ်လှ၏။ အဘယ်ကာလမှဘုရား သခင်အထံတော်သို့ရောက်၍မျက်နှာပြရအံ့နည်း။” (ဆာ ၄၂:၁-၅)။ နွေခေါင်ခေါင်၌တောထဲတွင်စိမ့်စမ်းရေများခန်းချောက်၍ မြစ်ချောင်းများ၌သာရေရှိတော့သည်။ ထိုအခါသမင်ဒရယ်များသည် ရေအလွန်ဆာသောကြောင့် ရန်သူကို ပင်မမှုနိုင်တော့ဘဲ မြစ်ချောင်းရှိရာသို့ရေသောက်ဘို့သွားတတ်သည်။ ထို့နည်းတူလူ၏၀ိညာဥ်သည် ဘုရားသခင်ကိုငတ်လှသည်။ လူ၏၀ိညာဥ်သည် ဘုရားသခင်ကိုငတ်သောကြောင့် အနီးဆုံးဖြစ်သောစိတ်သည် ငြိမ်သက်မှုမရှိနိုင်ချေ။ စိတ်နှ လုံးငြိမ်သက်မှုရှိစေရန်အရက်၊ မူးယစ်ဆေး၀ါး၊ ရုပ်ရှင်၊ အပျော်အပါး၊ ပွဲများငွေ၊ မိန်းမ၊ ယောက်ျား၊အားကစား၊ နိုင်ငံရေး၊ လူမှုရေး၊ လူမျိုးရေး၊ ပညာရေး၊ အလုပ်၊ ၀ါသနာ တခုခုဖြင့်ရှာဖွေကြသည်။ သို့သော်ထိုအရာများသည် ဆားရေသောက် သကဲ့သို့ပို၍ငတ်စေသည်။ စစ်မှန်သောငြိမ်သက်မှုကိုမပေးနိုင်ချေ။ အမှန်မှာ၀ိညာဥ်ငြိမ်သက်မှုရှိမှငြိမ်သက်မှုရရှိမှာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်မိတ်ဆွေအပါအ၀င် လူတိုင်း၏၀ိညာဥ်စိတ်သည် ဘုရားသခင်ကိုဆာငတ်လျက်ရှိသည်။ မိတ်ဆွေ၏ ၀ိညာဥ်သည် ဘုရားသခင်နှင့်တွေ့မှသာတင်းတိမ်ရောင့်ရဲမှာဖြစ်သလို၊ ထာ၀ရအသက်လည်းရရှိမှာဖြစ်သည်။ သို့သော်အရေးကြီးသည်မှာ မိတ်ဆွေသည်ကိုယ်ခန္ဓာအသက်ရှင်စဥ်သာ ဘုရားသခင်နှင့်တွေ့ဘို့ရန်အခွင့်ရှိသည်။ ကိုယ်ခန္ဓာသေပြီးမှဆိုလျှင် အလွန်နောက်ကျသွားပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်မိတ်ဆွေမသေမှီမိတ်ဆွေ၏၀ိညာဥ်သည် ထာ၀ရဘုရားနှင့်တွေ့ဘို့လိုကြောင်းအသိပေးလိုသည်။

သင်ခန်းစာ (၁၀) မှမေးခွန်းများ

၁။ ဘုရားသခင်ကလူ၏ ခန္ဓာ စိတ် ၀ိညာဥ်ဖန်ဆင်းစ၌မည်ကဲ့သို့ ရှိခဲ့သနည်း။ ————–

၂။ လူ၏ခန္ဓာသည် အဘယ်ကြောင့်နံစော်၍ ရိယွဲလျက်ရှိသနည်း။ ————

၃။ မိတ်ဆွေသည် ဘုရားအမြင်၌ကျန်းမာပါသလား။ —— —-

၄။ အပြစ်၏အစသည် အဘယ်ကဖြစ်သနည်း။ —————-

၅။ မည်သူ၏ စိတ်နှလုံး၌အပြစ်စသနည်း။ —————

၆။ လူ့စိတ်သည် အစဥ်မပြတ် မည်ကဲ့သို့ ရှိသနည်း————-

ရ။ လူကို မည်သည့်အရာကညစ်ညူးစေသနည်း။ ————–

၈။ ကျောက်ကဲ့သို့မာသော စိတ်အစား ဘုရားသခင်က မည်ကဲ့သို့သောစိတ်ကို ပေးမည်နည်း။ ———–

၉။ ၀ိညာဥ်ပိုင်းသေခြင်းသည် မည်သူနှင့်အဆက်ပြတ်ခြင်းဖြစ်သနည်း————-

၁၀။ လူ၏၀ိညာဥ်သည် မည်သူကိုဆာငတ်သနည်း။ ————-

 

သင်ခန်းစာ (၁၁)

ပညတ်တော်

လူသည်ဘုရားသခင်ထံပြန်ရောက်ဘို့ရန် ပညတ်တော်ကျင့်ဘို့လိုသည်ဟုခံယူထားကြသည်။ ထိုသို့ခံယူယုံကြည်ခြင်းသည် ပညတ်တော်၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကို မသိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ပညတ်တော်နှင့်ပတ်သက်၍ ကျမ်းစာထဲ၌ပညတ္တိကျမ်း (၅) ကျမ်းရှိသည်။ ယင်းတို့ မှာ

(၁) ကမ္ဘာဦးကျမ်း

(၂) ထွက်မြောက်ရာကျမ်း

(၃) ၀တ်ပြုရာကျမ်း

(၄) တောလည်ရာကျမ်း

(၅) တရားဟောရာကျမ်းတို့ဖြစ်သည်။

ထိုပညတ္တိကျမ်းများ၌ ပညတ်တော်ပေါင်း (၆၁၃) ခုရှိသည်။

လေးပိုင်း

ပညတ်တော်များကို လေးပိုင်းပိုင်းနိုင်သည်။ ၎င်းတို့မှာ

(က) ၀တ်ပြုခြင်းဆိုင်ရာပညတ်တော် (Ceremonial law))

(ခ) အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာပညတ်တော် (Civil law))

(ဂ) ကိုယ်ကျင့်တရားပိုင်းဆိုင်ရာပညတ်တော် (Moral law))

(ဃ) စားသောက်ခြင်းဆိုင်ရာပညတ် (Dietary law)

တို့ ဖြစ်သည်။

ပညတ်တော်များသည် ဘုရားသခင်က ဣသရေလများထံ ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ထာ၀ရဘုရားသည် ငါတို့၏ပညတ်တရားရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။” ဟုဆိုထားသည် (ဟေရှာယ ၃၃:၂၂)။ ရှင်ယာကုပ်ကလည်း၊ “ပညတ်တရားကိုထားပိုင်သောသူ၊ စစ်ကြောစီရင်ပိုင်သောသူတပါးတည်းသာရှိ တော်မူ၏။”ဟုဆိုသည် (ယာ ၄:၁၂)။ ထိုတပါးတည်းသောသူသည် ထာ၀ရဘုရား ပင်ဖြစ်သည်။ ထာ၀ရဘုရားသည် ပညတ်တရားကို ဣသရေလလူမျိုးများထံ၌ သာပေးခဲ့သည်။ သို့သော်ယနေ့ တပါးအမျိုးသားများကပညတ်တရားသည် သူတို့နှင့်ဆိုင်သည်ဟုထင်တတ်ကြသည်။ ကျမ်းစာက၊ “သာသနာပလူတို့သည် ပညတ်တရားကိုမသိဘဲ ကိုယ်အလိုအလျောက်တရားတော်ကိုကျင့်သောအခါ။”ဟုဆို သည် (ရောမ ၂:၁၄)။ (အင်္ဂလိပ်ကျမ်းစာ၌ အထက်ပါကျမ်းကို တပါးအမျိုးသား တို့သည်ပညတ်တရားမရှိဟု ဆိုထားသည်) သို့သော်သာသနာပ (သို့) တပါး အမျိုးသားတို့သည် ပညတ်တရားကိုလိုက်ဘို့ကြိုးစားတတ်ကြသည်။ ရှင်ပေါလုကဆက်လက်၍ တပါးအမျိုးသားများသည် ပညတ်တော်နှင့်မသက်ဆိုင်ကြောင်း ဤသို့ရေးထားသည်၊ “ထိုအခါသင်တို့သည် ခရစ်တော်ကိုမသိ၊ ဣသရေလ အပေါင်းအသင်း၌မ၀င်၊ ဂတိတော်ပါသောပဋ္ဋိညာဥ်တရားတို့နှင့်မဆိုင်၊ မျှော်  လင့်ခြင်းမရှိ၊ လောက၌တရားမဲ့နေကြသည်ကို၎င်း၊ အောက်မြေ့ကြလော့။” (ဧဖက် ၂:၁၂)။ ထို့ကြောင့်ပညတ်တော်သည် တပါးအမျိုးသားများနှင့်မဆိုင်၊ ဣသရေလ လူမျိုးများနှင့်သာဆိုင်သည်။

မလိုက်လျှောက်နိုင်

လူသည်ပညတ်တော်ကိုလိုက်လျှောက်မည်ဟုပြောသော်လည်း မလိုက်လျှောက်နိုင်ပါ။ သခင်ယေရှုက၊ “မောရှေသည်ပညတ်တရားကိုသင်တို့အား ပေးသည်မဟုတ်လော။ ထိုတရားကိုသင်တို့တွင်တစုံတယောက်မျှမကျင့်၊” ဟုဆိုသည် (ယော ရ:၁၉)။ ရှင်ပေါလုကလည်း၊ “ကောင်းသောအကျင့်ကိုကျင့်သော သူမရှိ၊ တယောက်မျှမရှိ။”ဟုဆိုထားသည် (ရော ၃:၁၂)။ ထို့ကြောင့်ပညတ်တော်ကိုလိုက်လျှောက်နိုင်သောသူတယောက်မျှမရှိပါ။

မဖြောင့်မတ်နိုင်

ပညတ်တော်လိုက်လျှောက်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းမရနိုင်ကြောင်းကို အောက်ပါကျမ်းချက်များအားဖြင့်သိရသည်၊ “ထိုသို့ပညတ်တရားသည်အပြစ်ကိုထင်ရှားစေသည်ဖြစ်သောကြောင့် ပညတ်တရား၏အကျင့်အား  ဖြင့်ဘုရားသခင်ရှေ့တော်၌ အဘယ်သူမျှဖြောင့်မတ်ရာသို့မရောက်နိုင်ရာ။”(ရော ၃:၂၀)။ “လူသည်ပညတ်တရား၏အကျင့်အားဖြင့်ဖြောင့်မတ်ရာသို့မရောက်။” (ဂလာ ၂:၁၅)။ “ပညတ်တရားကိုအမှီပြု၍ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်နိုင်လျှင် ခရစ်တော်သည်အချည်းနှီးအသေခံတော်မူပြီ။” (ဂလာ ၂:၂၁)

ကျိန်ခြင်းခံစေ

ပညတ်တရား၏သဘောတရားနားမလည်သောသူများကပညတ်တော် လိုက်လျှောက်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်မည်ဟု အပြင်းအထန်ပြောဆို တတ်ကြသည်။ သို့သော်ပညတ်တော်သည် လူကိုကျိန်ခြင်းခံစေကြောင်းမသိကြ။ ကျမ်းစာက၊ “ပညတ်တရားအလုံးစုံကိုလိုက်လျှောက်သည်တွင် တစုံတခု၌မှား ယွင်းမိလျှင် ပညတ်တရားအလုံးစုံကို လွန်ကျူးသောအပြစ်ရှိ၏။”ဟုဆိုထား သည် (ယာကုပ် ၂:၁၀)။ ထို့အပြင်၊ “ပညတ်တရား၏အကျင့်ကိုအမှီပြုသောသူရှိသမျှတို့သည် အကျိန်နှင့်စပ်ဆိုင်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား ပညတ္တိကျမ်းစာ၌ ပါသမျှသောစကားတို့ကို အမြဲမကျင့်သောသူတိုင်း ကျိန်တော်မူခြင်းကိုခံစေသတည်းဟု ကျမ်းစာလာ၏။” (ဂလာ ၃:၁၀) ဟုပါရှိသည်။ ထို့ကြောင့်ပညတ်တရားကိုလိုက်လျှောက်ရာတွင် ပညတ်တရားအလုံးစုံကိုတခုမကျန် နေ့တိုင်း အဆက်မပြတ်လိုက်လျှောက်ဘို့လိုသည်။ သို့သော်ထိုသို့လိုက်လျှောက်ရန်မှာမ ဖြစ်နိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့်ပညတ်တရားသည်လူကိုကျိန်ခြင်းခံစေသည်။

လူကိုသတ်သည်

လူတိုင်းကပညတ်တရားသည် လူကိုအသက်ရှင်စေသည်ဟု ထင်မှတ်ကြပေလိမ့်မည်။ သို့သော်ပညတ်တရားသည် လူကိုအသက်မရှင်စေဘဲ အသက်သေစေကြောင်း ရှင်ပေါလုကဤသို့ရေးသားထားသည်၊ “ပညတ်တရားမရှိလျှင် အပြစ်သေ၏။ အထက်ကပညတ်တရားမရှိသဖြင့် ငါသည်အသက်ရှင် ၏။ ပညတ်တရားပေါ် သောအခါ အပြစ်တရားသည်ရှင်ပြန်၏။ ငါသည်လည်း သေ၏။ အသက်ရှင်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သော ပညတ်တရားသည် သေခြင်းနှင့်ဆိုင်သည်ကိုငါတွေ့ရ၏။ အပြစ်တရားသည် ပညတ်တရားအားဖြင့်အခွင့်ရလျှင် ငါ့ကိုလှည့်ဖျား၍ ထိုတရားအားဖြင့် ငါ့ကိုသတ်လေ၏။”ဟုဆိုသည် (ရော ရ:၈-၁၁)။ ဆိုလိုသည်မှာပညတ်တရားကြောင့်အပြစ်တရားသည်ရှင်ပြီး ငါ့ကိုသတ်၍ သေစေသည်။ ထို့ကြောင့်ပညတ်တရားသည် လူကိုအသက်ရှင်စေသည်မဟုတ်ဘဲ သေစေကြောင်းတွေ့ရသည်။

အပြစ်သိရန်

ထိုသို့ဖြောင့်မတ်ခြင်းလည်းမပေးနိုင်သည်သာမက ကျိန်ခြင်းနှင့်သေခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သောပညတ်တရားကို ဘုရားသခင်သည်အဘယ်ကြောင့်ပေးသေးသနည်း။ အကြောင်းမှာလူသည် မိမိအပြစ်ကိုနားမလည်နိုင်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလူ ကောင်းအပြစ်မရှိဟုထင်တတ်သည်။ ထို့ကြောင့်လူ၏အပြစ်ကိုဖေါ်ပြဘို့ရန် ပညတ်တရားကိုပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ထိုသို့ ပညတ်တရားသည် အပြစ်ကိုထင်ရှားစေသည်ဖြစ်သောကြောင့် ပညတ်တရား၏အကျင့်အားဖြင့် ဘုရားသခင်ရှေ့တော်၌ အဘယ်သူမျှဖြောင့်မတ်ရာသို့မရောက်နိုင်ရာ၊”ဟုဆိုသည် (ရော ၃:၂၀)။ ထို့အပြင်၊ “ပညတ်တရားအားဖြင့်သာအပြစ်သဘောကိုငါသိရ၏။ အဘယ်သို့ နည်းဟူမူကား လောဘစိတ်မရှိနှင့်ဟု ပညတ်တရားမဆိုလျှင်လောဘ သဘောကိုငါမသိ။”ဟုဆိုသေးသည် (ရော ရ:ရ)။ ထို့ကြောင့်ပညတ်တရား၏ အလုပ်မှာလူများမိမိတို့၏အပြစ်ကိုသိစေဘို့ရန်ဖြစ်သည်။

ခရစ်တော်ထံသို့ပို့ဆောင်

ပညတ်တရားသည် သူကိုယ်တိုင်ဖြောင့်မတ်ခြင်းမပေးနိုင်၊ သူ့ကိုအမှီ ပြုလျှင် ကျိန်ခြင်းနှင့်သေခြင်းကိုသာဖြစ်စေသည်။ သို့သော်ဖြောင့်မတ်ခြင်းရနိုင်ဘို့ရန် လူများကိုခရစ်တော်ထံသို့ ပို့ဆောင်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ငါတို့သည် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်စေခြင်းငှါ ပညတ်တရားသည် ခရစ်တော်ထံသို့ ငါတို့ကိုပို့ဆောင်၍ ငါတို့၏အထိန်းဖြစ်သတည်း။” ဟုပါရှိသည် (ဂလာ ၃:၂၄)။ ထို့ကြောင့်ပညတ်တရားသည် ခရစ်တော်ကိုယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်စေခြင်းငှါ အထောက်အကူဖြစ်သည်။ သို့သော်ပညတ်တရားကိုသာအားကိုးလျှင် သေခြင်းကိုသာဖြစ်စေသည်။

သင်ခန်းစာ (၁၁) မှမေးခွန်းများ

၁။ ပညတ္တိကျမ်းများကိုဖေါ်ပြပါ။ ——————————————

၂။ ပညတ်တရားကိုမည်သူကပေးသနည်း။ ————-

၃။ တပါးအမျိုးသားများထံပညတ်ပေးသလော။ —————

၄။ ပညတ်တရားလိုက်လျှောက်နိုင်သူရှိသလော။ ————-

၅။ ပညတ်တရားအားဖြင့်ဖြောင့်မတ်နိုင်သလော။ ————

၆။ ပညတ်တရားမလိုက်လျှောက်နိုင်လျှင်ဘာခံရမည်နည်း——–

ရ။ ပညတ်တရားသည်သေစေသလောရှင်စေသလော။ ———-

၈။ ပညတ်တရားသည်ဘာကိုသိစေသနည်း။ —————–

၉။ ပညတ်တရားသည်မည်သူ့ထံသို့ပို့ဆောင်သနည်း။ ———

၁၀။ မည်သူကိုယုံကြည်မှဖြောင့်မတ်နိုင်သနည်း။ ————–

 

သင်ခန်းစာ (၁၂)

လူမတတ်နိုင်

ယခင်သင်ခန်းစာများ၌ လူ၏အခြေအနေသည် အလွန်ဆိုး၀ါး၍ မကောင်းကြောင်းတွေ့ရသည်။ အမျိုးလည်းမကောင်း အကျင့်အားဖြင့်ကြည့်လျှင်လည်းမကောင်းပါ။ ထို့ကြောင့်အပြစ်ကင်းရန်၊ ဖြောင့်မတ်ဘို့ရန်၊ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ရောက်ဘို့ရန်၊ လူမတတ်နိုင်ပါ။ ထိုအရာများကိုအတိုချုံး၍ဆက်လေ့လာကြစို့။

အပြစ်နှင့်ပတ်သက်၍

လူသည်အပြစ်ကင်းဘို့ရန်မတတ်နိုင်ပါ။ ကျမ်းစာက၊ “အဲသယောပိလူသည် မိမိအရေ၏အဆင်းကို၎င်း၊ ကျားသစ်သည် မိမိအကွက်အကျားကို၎င်း၊ ပြောင်းလဲနိုင်သလော။ ပြောင်းလဲနိုင်လျှင်ဒုစရိုက်ကိုပြုလေ့ရှိသောသူတို့သည် သုစရိုက်ကို ပြုခြင်းငှါ တတ်နိုင်ကြလိမ့်မည်။” ဟုဆိုသည် (ယေရမိ ၁၃:၂၃)။ လူသည် အပြစ်မလုပ်ဘဲမနေနိုင်ပါ။ အဲသယောပိလူ (လူမဲ) သည် အသားဖြူလာမှကျားသစ်သည် အကွက်အကျားပြောင်းလာမှ လူသည်အပြစ်မလုပ်ဘဲနေနိုင်မည်။

အပြစ်အခနှင့်ပတ်သက်၍

ကျမ်းစာက၊ “အပြစ်၏အခသည်သေခြင်းပေတည်း။”ဟုဆိုသည် (ရော ၆:၂၃)။ လူသည်အပြစ်၏အခအတွက်အသေခံပါကမည်ကဲ့သို့ ထာ၀ရအသက်ရနိုင်မည်နည်း။ လူသည်မိမိအပြစ်အတွက်အသေခံလျှင် ငရဲကျဘို့ သာလျှင်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့်လူသည် အပြစ်၏အခအတွက်မပေးဆပ်နိုင်ချေ။

အပြစ်ဆေးကြောခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍

လူသည်နောင်တရ၍နောက်ထပ်အပြစ်မကျူးလွန်ဘို့ရန်ကြိုးစားတတ်သည်။ သို့သော်အပြစ်မလုပ်ဘဲမနေနိုင်ပါ။ ထိုမျှသာမကကျူးလွန်ပြီးသော အပြစ်များ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်စေဘို့ရန်မတတ်နိုင်ပါ။ ကျမ်းစာက၊ “လူ၏အပြစ်ကို ဖြေသောအရာကားအသွေးဖြစ်သတည်း။”ဟုဆိုသည် (၀တ်ပြုရာ ၁ရ:၁၁)။ တဖန်၊ “အသွေးမသွန်းလောင်းဘဲအပြစ်ဖြေလွှတ်ခြင်းမရှိ။”ဟုဆိုပြန်သည် (ဟေဗြဲ ၉:၂၂)။ လူသည်မိမိအပြစ်သန့်ရှင်းစေဘို့ရန်အသွေးသွန်းစရာမရှိပါ။ တိရစ္ဆာန်အသွေးအားဖြင့်လည်း ဘုရားသခင်ကလက်မခံနိုင်တော့ပါ။ မိမိအသွေးသွန်းလျှင်လည်း အပြစ်သား၏အသွေးသည်မသန့်ရှင်းပါ။ ထို့ကြောင့်လူသည်အပြစ်ကင်းအောင်မတတ်နိုင်ပါ။

ကုသိုလ်ကောင်းမှုနှင့်ပတ်သက်၍

လူသည်ဘုရားသခင်ကလက်ခံလာအောင် ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အားကိုးတတ်သည်။ ဆယ်ဘို့တဘို့လှူခြင်း၊ အလှူငွေထည့်ခြင်း၊ ဆင်းရဲသားများကိုမစခြင်း၊ ဘာသာရေးလုပ်ငန်းများ၌ပါ၀င်လှူဒါန်းခြင်းတို့ ဖြင့် အပြစ်ပြသနာ ပြေလည်မည်ဟုထင်တတ်သည်။ သို့သော်ကျမ်းစာက၊ “အကျွန်ပ်တို့ ရှိသမျှသည် စင်ကြယ်ခြင်းမရှိပါ။ ပြုဘူးသမျှသောကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့ သည်လည်း ညစ်သောအ၀တ်နှင့်တူကြပါ၏။” ဟုဆိုထားပါသည် (ဟေရှာယ ၆၄:၆)။ လူ၏ ကုသိုလ်သည်လူ့အမြင်၌ကောင်းသော်လည်း ဘုရားအမြင်၌ညစ်သောအ၀တ်နှင့် တူသည်။ ထိုမျှမကကုသိုလ်ကောင်းမဖြင့်အပြစ်ပြသနာကိုမဖြေရှင်းနိုင်ပါ။ ဥပမာလူသတ်သမားတဦးသည် ကုသိုလ်မည်မျှပင်ပြုသော်လည်း အပြစ်မပြေနိုင်ပါ။ လူသတ်မှုအတွက် ပြစ်ဒဏ်ခံရဦးမည်သာဖြစ်သည်။

ပညတ်တော်နှင့်ပတ်သက်၍

လူသည်ပညတ်တော်လိုက်လျှောက်ခြင်းအားဖြင့်အပြစ်ကင်းမည်၊ ထာ၀ရအသက်ရမည်ဟုထင်တတ်သည်။ သို့သော်လည်းကျမ်းစာက၊ “ပညတ်တရားအလုံးစုံကိုစောင့်ရှောက်သည်တွင် တစုံတခု၌မှားမိလျှင် ပညတ်အလုံးစုံကို လွန်ကျူးသောအပြစ်ရှိ၏။”ဟုဆိုပါသည် (ယာကုပ် ၂:၁၀)။ လူသည်ပညတ်တရားအလုံးစုံကိုမလျှောက်နိုင်ပါ။ လိုက်လျှောက်မည်ဟုသာပြောတတ်ကြသည်။ လိုက်လျှောက်၍ကြိုးစားသူမများပါ။ ထိုမျှသာမကပညတ်တော်မလိုက်လျှောက်နိုင်သောကြောင့် ကျိန်ခြင်းနှင့်သေခြင်းကိုသာဖြစ်စေသည် (ဂလာ ၃:၁၀၊ ရောမ ရ:၁၁)။ ထိုကြောင့်လူသည်ပညတ်တရားနှင့်ပတ်သက်၍ ဘာမျှမလုပ်နိုင်ပါ။

ဒုတိယမွေးဘွားခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍

လူသည်ပဌမမွေးဘွားသောအခါ အာဒံ၏သားသမီးအဖြစ်မွေးဘွားသည်။ ပဌမမွေးဘွားခြင်းသည် မိခင်၀မ်းထဲမှကိုယ်ခန္ဓာအားဖြင့်မွေးဘွားသည်။ ထိုမွေးဘွားခြင်းပင်လျှင်မိမိလုပ်ဆောင်ချက်မပါပါ။ ထိုမျှသာမကသခင်ယေရှုက၊ “ဒုတိယမွေးဘွားခြင်းမခံသောသူမည်သည်ကား ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကိုမမြင်ရဟု ငါအမှန်အကန်ဆိုသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။” (ယော ၃:၃)။ ပဌမမွေးဘွားခြင်းမခံသောသူသည် ဤလောကထဲသို့မရောက်ရုံသာမက ဤလောကိုလည်း မမြင်ရပါ။ ထို့နည်းတူ ဒုတိယမွေးဘွားခြင်းမခံသောသူသည် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကိုမရောက်ရုံမကမြင်လည်းမမြင်ရပါ။ သခင်ယေရှုကရေနှင့်၀ိညာဥ်တော်အားဖြင့်မွေးဘွားရမည်ဟုဆိုသည်။ မည်ကဲ့သို့ရေနှင့်၀ိညာဥ်တော်အားဖြင့် မွေးဘွားရမည်နည်း။ ရေနှစ်ခြင်းခံခြင်းဖြင့် မွေးဘွားရမည်လော။ ရေနှစ်ခြင်း အားဖြင့်ဖြစ်လျှင် ရေနှစ်ခြင်းခံသူတိုင်း ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ရောက်မည်။ သို့သော်ရေနှစ်ခြင်းခံသူတိုင်း ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော် ရောက်မည်မဟုတ်။       ၀ိညာဥ်တော်အားဖြင့်မည်သို့မွေးရမည်နည်း။ လူအားဖြင့်မဖြစ်နိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့် ဒုတိယမွေးဘွားခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍လည်းဘာမျှမတတ်နိုင်ပါ။

ထာ၀ရအသက်နှင့်ပတ်သက်၍

လူသည်ထာ၀ရအသက်ရဘို့အကျင့်ကောင်းခြင်း၊ ပညတ်တော်လိုက်လျှောက်ခြင်း၊ အလှူပေးခြင်း၊ ဘာသာရေးလိုက်စားခြင်း၊ စသည်ဖြင့်အမျိုးမျိုး ကြိုးစားတတ်ကြသည်။ သို့သော်ထာ၀ရအသက်သည် ထိုအရာများ၌မရှိ။ ဘုရားသခင်ကထာ၀ရအသက်ကိုခရစ်တော်၌ထည့်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် ခရစ်တော်ရမှသာ ထာ၀ရအသက်ရနိုင်ပေမည် (၁ ယော ၅:၁၁-၁၂)။ သို့ဖြစ်လျှင် ခရစ်တော်မပါဘဲ မည်ကဲ့သို့ထာ၀ရအသက်ရနိုင်မည်နည်း။ လူသည်ထာ၀ရအသက်ရဘို့ရန်မည်သို့ မျှမလုပ်တတ်ပါ။

စာတန်နှင့်ပတ်သက်၍

လူသည်စာတန်၏သားသမီးဖြစ်သည်။ သခင်ယေရှုက၊ “သင်တို့သည် သင်တို့အဘတည်းဟူသောမာရ်နတ်မှဆင်းသက်ကြ၏။”ဟုဆိုသည် (ယော ၈:၄၄)။ အဘစာတန်နှင့်မည်ကဲ့သို့အဆက်ဖြတ်မည်နည်း။ လူအားဖြင့်မည်သို့ မျှမလုပ်တတ်ပါ။

အာဒံနှင့်ပတ်သက်၍

လူသားတိုင်းအာဒံမှဆင်းသက်ကြသည်။ ထို့ကြောင့်အာဒံနည်းတူအပြစ်နှင့်ကျိန်ခြင်းခံရသည်။ မွေးရာပါအပြစ်ရှိကြသည်။ ထိုကြောင့်အာဒံနှင့် အဆက်ပြတ်ဘို့လိုသည်။ ထိုသို့အာဒံနှင့်အဆက်ပြတ်ဘို့ရန် မည်သို့လုပ်ရမည်နည်း။ လူအားဖြင့်မတတ်နိုင်ပါ။

သို့ဖြစ်လျှင်မည်သို့ လုပ်ရမည်နည်း

ဤမေးခွန်းသည်လူတိုင်းမေးသင့်သောမေးခွန်းဖြစ်သည်။ ဤမေးခွန်းမမေးသူများသည်မိမိတို့၏အခြေအနေကိုမသိ၊ ပြသနာလည်းမရှိ။ ထို့ကြောင့်ကြောက်ရမှန်းလည်းမသိသောကြောင့်လွတ်လမ်းကိုလည်းမရှာ၊ မိမိတို့ အပြစ်၌ပျက်စီးမည်သာဖြစ်သည်။ ဤမေးခွန်းကို ဣသရေလလူမျိုးများကတမန်တော်များထံမေးခဲ့ဘူးသည် (တမန် ၂:၃ရ)။ ထိုဣသရေလလူများအနေဖြင့်မိမိတို့၌ဘာမျှမလို၊ ဘုရားဖက်၌စိတ်အားကြီး၍ ဘုရားတရားနှင့်နေသောသူများ ဟူ၍ထင်မှတ်ကြသည်။ ဘုရားဖက်၌စိတ်အားကြီးသောကြောင့် သူတို့အမြင်၌ သခင်ယေရှုကိုလမ်းလွှဲဦးဆောင်သူဟူ၍သတ်လိုက်ကြသည်။ သို့သော်မိမိတို့ လုပ်ဆောင်ချက်မှားယွင်းကြောင်းနှင့်ကယ်တင်ခြင်းနှင့်အပြစ်လွှတ်ခြင်းအဘို့ အလို့ငှါမတတ်နိုင်ကြောင်းသိရှိလာကြသောအခါ တမန်တော်များထံအဘယ်သို့ ပြုရမည်နည်းဟုမေးကြသည်။ ထိုမေးခွန်းကို ဖိလိပ္ပိမြို့ထောင်မှူးကလည်းရှင်ပေါလုနှင့်သိလတို့ထံမေးခဲ့ဘူးသည်။ ပေါလုနှင့်သိလတို့သည် ထောင်ထဲ၌ ဘုရားသခင်ကိုချီးမွမ်းကြသောအခါ ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးတော်ကြောင့် ထောင်တံခါးများပွင့်ကုန်သည်။ ထိုအခါထောင်သားများထွက်ကုန်ပြီဟုထင်မှတ်သဖြင့် ထောင်မှူးသည် ကိုယ်ကိုယ်ကိုသတ်သေဘို့ကြံစည်သည်။ သို့သော်ပေါလုနှင့်သိလတို့ကတားကြသည်။ ထိုအခါထောင်မှူးသည် ပေါလုနှင့်သိလတို့၏ခြေရင်း၌တုန် လှုပ်ပြတ်၀ပ်လေ၏။ သူတို့ကိုပြင်သို့ထုတ်ပြီးလျှင်၊ “သခင်တို့အကျွန်ပ်သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်အံ့သောငှါ အဘယ်သို့ ပြုရမည်နည်းဟုမေးလျှောက်လေ၏။” (တမန် ၁၆:၂၅-၃၀)။ ထိုသို့သောမေးခွန်းကိုဘေးကြပ်နံကြပ်တွေ့သူများ၊ လူ့အပိုင်း၌အခက်အခဲကြုံ၍ ဘာမှမလုပ်တတ်သောအခြေအနေမျိုးရှိသူများကသာလျှင်မေးလေ့ရှိသည်။ မိတ်ဆွေသည်ထိုမေးခွန်းကိုမေးပြီလော။ သို့မဟုတ် မေးစရာမလိုဟုထင်သလော။

သင်ခန်းစာ (၁၂)မှ မေးခွန်းများ

၁။ လူသည်ပြစ်မလုပ်ဘဲနေနိုင်ပါသလား။ ——————

၂။ လူသည်သုစရိုက်တည်းဟူသောကောင်းမလုပ်ရန် လူမဲသည်ဘာလုပ်ရမည် နည်း။ ——–

၃။ လူသည်အပြစ်၏အခသေခြင်းကိုပေးဆပ်နိုင်ပါသလား။ —- —

၄။ လူ့အပြစ်ဆေးကြောရန်လူ၌သန့်ရှင်းသောအသွေးရှိပါသလား။ ————-

၅။ ကုသိုလ်ကောင်းမှုသည် အပြစ်ပြသနာကိုဖြေရှင်းနိုင်ပါသလား။ ————-

၆။ ပညတ်တရားသည်မည်သည့်အရာသာဖြစ်စေနိုင်သနည်း။ —————-

ရ။ ဒုတိယမွေးဘွားရန်လူသည်တတ်နိုင်ပါသလား။ —————-

၈။ ခရစ်တော်မပါဘဲထာ၀ရအသက်ရနိုင်ပါသလား။ —————

၉။ စတန်နှင့်အာဒံအမျိုးမှမည်သို့ပြတ်နိုင်မည်နည်း။ ——————

၁၀။ ထောင်မှူးကမည်သို့ မေးသနည်း———————-

 

သင်ခန်းစာ (၁၃)

ဘုရားသခင်၏ကယ်တင်ခြင်း

သင်ခန်းစာ (၁၂)၌ လူသည်ကယ်တင်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍မည်သို့မျှမတတ်ိနုင်ကြောင်းသိခဲ့ရပြီ။ သို့သော်လူမတတ်နိုင်သောအမှုမှာ ဘုရားသခင်တတ် နိုင်တော်မူ၏ (မ ၁၉:၂၃-၂၆)။ ဘုရားသခင်သည် လူမတတ်နိုင်သောအမှုကို ခရစ်တော်အားဖြင့်ဖြေရှင်းပေးကြောင်း ဆက်လက်လေ့လာကြပါစို့။

ကျူးလွန်သောအပြစ်

ပဌမဦးစွာဘုရားသခင်သည် ဒုစရိုက်အပြစ်ကို မည်ကဲ့သို့ဖြေရှင်းပေးကြောင်းကိုလေ့လာကြရအောင်။ ကျူးလွန်သောအပြစ်သည် အပြစ်သားကကျူး လွန်သောအပြစ်ဖြစ်သည်။ ထိုအပြစ်သည် ဘုရားသခင်၏အမြင်၌ သာမကလူအမြင်၌လည်းအပြစ်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့်ကျူးလွန်သောအပြစ်သည် လူ၏စိတ်ကို ထိခိုက်စေသည်။ ကျူးလွန်သောအပြစ်ပြုသူသည် မိမိအပြစ်ကိုသိသဖြင့် ဘုရား သခင်၏ကျေးဇူးတော်ကိုပင်လက်မခံရဲလောက်အောင် စိတ်အနှောက်အရှက်ပေးနိုင်သည်။ ထိုအပြစ်နှင့်ကင်းမှသာ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်၌ရွှင်လန်း၀မ်းမြောက်နိုင်မှာဖြစ်ပါသည်။

အသွေးအားဖြင့်

ကျူးလွန်သောအပြစ်ကို အသွေးအားဖြင့်ဖြေလွှတ်နိုင်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “သင်တို့ပြုသောအပြစ်ကိုဖြေစေခြင်းငှါ ထိုအသွေးကိုယဇ်ပလ္လင်ပေါ်မှာ ငါပေးပြီ။ လူအပြစ်ကိုဖြေသောအရာကား အသွေးဖြစ်သတည်း။”ဟုပါရှိသည် (၀တ်ပြု ၁ရ:၁၁)။ တဖန်၊ “ပညတ်တရားအတိုင်း ခပ်သိမ်းသောရာတို့ကိုကုန်မတတ်အသွေးအားဖြင့်စင်ကြယ်စေတတ်၏။ အသွေးသွန်းလောင်းခြင်းမရှိဘဲ အပြစ်ဖြေလွှတ်ခြင်းမရှိ။”ဟုဆိုသည် (ဟေ ၉:၂၂)။ ဘုရားသခင်က လူ၏အပြစ်ကို အသွေးအားဖြင့်သာဖြေလွှတ်နိုင်သည်ဟုဆိုသည်။ သို့ဖြစ်လျှင်အပြစ်ကိုအသွေးအားဖြင့် မည်သို့ဖြေလွှတ်မည်နည်း။ ဤအကြောင်းကိုသိနိုင်ရန် ဣသရေလလူများ၏ အပြစ်ဖြေရာယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကြောင်းကို လေ့လာဘို့လိုအပ်လာသည်။ တဖန် ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကြောင်းနားလည်းနိုင်ရန် တဲတော်အကြောင်းကိုလည်း သိထားဘို့လိုသည်။ တဲတော်အစစ်သည်ကောင်းကင်ဘုံ၌ရှိသည်။ ဘုရားသခင်သည် မောရှေအား သိနာတောင်ပေါ်၌ ထိုကောင်းကင်တဲတော်ကိုပြသခဲ့သည်။ ထိုကောင်း ကင်တဲတော်နှင့်တူသောတဲတော်ကို မြေကြီးပေါ်၌ဆောက်ခိုင်းသည် (ထွက်မြောက် ၂၅:၉)။ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းမှန်သမျှကို ထိုတဲတော်၌ပြုလုပ်ရသည်။ တဲတော်၌ယဇ်ပူဇော်နည်းကိုနားလည်ခြင်းဖြင့် ကောင်းကင်၌မည်ကဲ့သို့ ယဇ်ပူဇော် သည်ကိုနားလည်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်ယဇ်ပူဇော်ခြင်းနှင့်တဲတော် အကြောင်းကို သိဘို့ရန်အလွန်အရေးကြီးသည်။

(၁) တဲတော်၀င်းအကာ

တဲတော်၀င်းကိုပိတ်ချောဖြင့်ကာထား၍ အလျားအတောင်တရာ၊ အနံအတောင်ငါးဆယ်၊ အမြင့်ငါးတောင်ရှိသည် (ထွက် ၂ရ:၉)။ လူများတဲတော်၀င်းထဲသို့မ၀င်နိုင်ရန် ကာထားသောအရာဖြစ်၍ ပညတ်တော်ကိုပုံဆောင်သည်။

(၂) တဲတော်၀င်းတံခါး

တဲတော်၀င်းတံခါးသည် အရှေ့ဘက်၌ရှိ၍ အတောင်နှစ်ဆယ်ကျယ်သည်။ ပြာသောအထည်၊ မောင်းသောအထည်နှင့်နီသောအထည်ပိတ်ချောဖြင့် လုပ်ထားသည် (ထွက်မြောက် ၂ရ:၁၆)။ တဲတော်တံခါး၀သည်သခင်ယေရှုကို ပုံဆောင်သည်။ တဲတော်၀င်းထဲသို့တံခါး၀အားဖြင့်သာ၀င်နိုင်သကဲ့သို့ ကောင်းကင် တဲတော်ထဲသို့ ခရစ်တော်တည်းဟူသောတံခါးအားဖြင့်သာ၀င်နိုင်သည်။

(၃) တဲတော်

တဲတော်သည် ၀င်းအတွင်း အနောက်ဖက်ကပ်၍ ဆောက်ထားသည်။ အလျားအတောင်သုံးဆယ်၊ အနံအတောင်တစ်ဆယ်ရှိသည်။

(၄) အသန့်ရှင်းဆုံးဌါန

တဲတော်ကိုနှစ်ပိုင်းပိုင်း၍ အတွင်းဘက်အခန်းကို အသန့်ရှင်းဆုံးဌါနဟု ခေါ်သည်။ ထိုနေရာ၌ ပဋ္ဋိညာဥ်သေတ္တာရှိ၍ အထဲ၌ပညတ်တော်ဆယ်ပါရေး ထားသော ပဋ္ဋိညာဥ်ကျောက်ပြားနှစ်ချပ်ထည့်ထားသည် (ထွက် ၂၆:၃၃)။

(၅) သန့်ရှင်းရာဌာန

တဲတော်၏အပြင်ဘက်ခန်းသည် သန့်ရှင်းရာဌါနဟုခေါ်သည်။ အလျားအတောင်နှစ်ဆယ်၊ အနံဆယ်တောင်ရှိသည်။ ထိုအခန်းထဲ၌ နံ့သာပေါင်းမွှေးမီရှို့ရာယဇ်ပလ္လင်၊ ရွှေမီးခုံနှင့် ရှေ့တော်မုန့်တင်သောစားပွဲသာလျှင်ရှိသည်။ ထိုအခန်းထဲသို့ ယဇ်ပုယော်ဟိတ်များသည် နေ့တိုင်းနံနက်တစ်ခါ ညနေတစ်ခါ နံ့သာပေါင်းမွှေးမီးရှို့ဘို့ရန်နှင့် ရွှေမီးခွက်များ၌ သံလွင်ဆီထည့်ဘို့ရန် ၀င်တတ်သည် (ထွက် ၂၆:၃၃)။

(၆) ကုလားကာ

သန့်ရှင်းရာဌါနနှင့်အသန့်ရှင်းဆုံးဌါနကို ကာထားသောကုလားကာ ဖြစ်သည် (ထွက် ၂၆:၃၃)။ အသန့်ရှင်းဆုံးဌါနထဲသို့ ဘိသိတ်ခံသော ယဇ်ပုယောဟိတ်၀င်သောအခါ ထိုကုလားကာကိုဖြတ်ကျော်ရသည်။ ထိုကုလားကာသည် ခရစ်တော်၏ကိုယ်ခန္ဓာကိုပုံဆောင်သည် (ဟေ ၁၀:၂၀)။

(ရ) ပဋ္ဋိညာဥ်သေတ္တာ

ပဋ္ဋိညာဥ်သေတ္တာသည် အကာရှသစ်သားဖြင့်ပြုလုပ်၍ ရွှေဖြင့်အ တွင်းအပြင်မွမ်းမံထားသည်။ ပဋ္ဋိညာဥ်သေတ္တာအပေါဖုံးကို ရွှေစင်ဖြင့်ပြုလုပ်၍ ရွှေဖြင့်ပြုလုပ်သော ကောင်းကင်တမန်နှစ်ပါးသည် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိသည်။ ထိုသေတ္တာအဖုံးကို ဂရုဏာပလ္လင်ဟုခေါ်၍ ကောင်းကင်ဘုံ၌ရှိသော ဘုရားသခင်၏ ပလ္လင်တော်ကို ပုံဆောင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ပလ္လင်တော်အပေါ်၌ မိုးတိမ်အားဖြင့်ကျိန်း၀ပ်သည်။ ယခုတွင် ဘုရားသခင်၏ ပလ္လင်တော်သည် ဂရုဏာပလ္လင်တော်ဖြစ်သေးသည်။ မကြာမှီ ထိုပလ္လင်တော်သည် တရားစီရင်ရာပလ္လင်ဖြစ်လိမ့်မည်။ ထိုအချိန်၌ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ရှိနိုင်တော့မည်မဟုတ်။ ထို့ကြောင့်ယခု အမြန်ဆုံးကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်ဘို့အရေးကြီးသည်။

(၈) နံ့သာပေါင်းမွှေးမီးရှို့ရာယဇ်ပလ္လင်

အကာရှသားဖြင့်ပြုလုပ်၍ ရွှေဖြင့်မွမ်းမံထားသည်။ ထိုယဇ်ပလ္လင်ပေါ် ၌ ယဇ်ပုရောဟိတ်များသည် နံနက်တခါညနေတခါ နံ့သာပေါင်းမွှေးကို မီးရှို့တတ်သည်။ နံ့သာပေါင်းမွှေးမီးရှို့ခြင်းသည် သန့်ရှင်းသူများ၏ ဆုတောင်းခြင်းကို ပုံဆောင်သည် (ဆာလံ ၁၄၁:၂၊ ဗျာဒိတ် ၅:၈၊ ၈:၃)။ သန့်ရှင်းသူများ၏ ဆုတောင်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်ရှေ့၌ နံ့သာပေါင်းမွှေးမီးရိ့ခြင်းနှင့်တူသည်။

(၉) ရွှေမီးခုံ

သန့်ရှင်းရာဌာနတောင်ဘက်တွင်ထားရှိသည်။ ရွှေစင်ဖြင့်ပြုလုပ်သည်။ ရွှေမီးခုံ၌ မီးခွက်ခုနှစ်လုံးရှိသည်။ ထိုမီးခွက်ခုနှစ်လုံးသည် အသင်းတော်ကို ပုံဆောင်သည် ( ဗျာဒိတ် ၁:၂၀)။ မီးခွက်ထဲ၌ရှိသောသံလွင်ဆီသည် သန့်ရှင်းသော ၀ိညာဥ်တော်ကိုပုံဆောင်သည်။ အသင်းတော်များသည် ၀ိညာဥ်တော်ရှိမှသာလျှင် လင်းနိုင်သည်။ ယနေ့များစွာသောအသင်းတော်များ၌ သန့်ရှင်းသော၀ိညာဥ်တော် မရှိသောကြောင့်မှောင်မိုက်နေသည်။

(၁၀) ရှေ့တော်မုန့်တင်သောစားပွဲ

အကာရှသစ်သားဖြင့်ပြုလုပ်၍ ရွှေဖြင့်မွမ်းမံသည်။ သန့်ရှင်းရာဌါနမြောက်ဖက်တွင်ထားသည်။ တဆေးမဲ့မုန့်ဆယ့်နှစ်ချပ်ကိုတင်ထား၍ ဣသရေလ လူမျိုးဆယ်နှစ်မျိုး၏ ဆက်ကပ်ခြင်းကိုပုံဆောင်သည်။ သူတို့ကိုထာ၀ရဘုရားထံဆက်ကပ်သည်။ သို့သော်ထာ၀ရဘုရားကိုယ်စား ယဇ်ပုရောဟိတ်များကသာ စားခွင့်ရှိသည်။ ဥပုသ်နေ့တိုင်းအသစ်လဲရသည် (ထွက် ၂၅:၂၃-၃၀)။

(၁၁) ကြေး၀ါအင်တုံ

ကြေး၀ါအင်တုံသည်ကြေး၀ါဖြင့်ပြုလုပ်၍ တဲတော်ရှေ့၊ တဲတော်နှင့် မီးရိ့ရာယဇ်ပလ္လင်ကြီးအကြားတွင်ထားရှိသည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်များ ခြေလက် ဆေးဘို့ရန် ရေထည့်ထားသည်။ လူ၏စိတ်နှလုံးကိုသန့်ရှင်းစေနိုင်သော နှုတ်က ပတ်တော်ကိုပုံဆောင်သည်။

(၁၂) ကြေး၀ါယဇ်ပလ္လင်ကြီး

ကြေး၀ါယဇ်ပလ္လင်ကြီးကို မီးရှို့ရာယဇ်ပလ္လင်ဟုလည်းခေါ်သည်။ အလျားငါးတောင်အနံငါးတောင် အမြင့်သုံးတောင်ရှိ၍ အကာရှသစ်သားကို ကြေး၀ါဖြင့် မွမ်းမံထားသည်။ ယဇ်ကောင်များမီးရိ့ရာနေရာဖြစ်သည် (ထွက် ၂ရ:၁ -ရ)။ လက်၀ါးကပ်တိုင်ကိုပုံဆောင်သည်။

(၁၃) ပရိသတ်စည်းဝေးရာတဲတော် တံခါးရှေ့

ပရိသတ်များ စည်းဝေးသောနေရာဖြစ်သည်။ ပရိသတ်များတဲတော် အတွင်းသို့၀င်ခွင့်မရှိ။ ကြေး၀ါယဇ်လ္လင်ကြီးနှင့်ကြေး၀ါအင်တုံပတ်၀န်းကျင်၌ သာနေခွင့်ရှိသည်။ ယဇ်ကောင်များဘုရားသခင်ထံဆက်ကပ်သောနေရာဖြစ် သည်။

မှတ်ချက်။။ တဲတော်နှင့် တဲတော် တန်ဆာများကို အလွတ် ကျက်ပါ။

သင်ခန်းစာ (၁၃) မှမေးခွန်းများ

၁။ ကျူးလွန်သောအပြစ်ကိုမည်သည့်အရာအားဖြင့်လွှတ်နိုင်သနည်း။ ———-

၂။ တဲတော်အကြောင်းကိုအဘယ်ကြောင့်သိဘို့လိုသနည်း။ ——————

၃။ တဲတော်အစစ်သည် အဘယ်မှာရှိသနည်း။ ————–

၄။ တဲတော်အတွင်းခန်းကို မည်သို့ခေါ်သနည်း။ ————–

၅။ အသန့်ရှင်းဆုံးဌါန၌ မည်သည့်အရာရှိသနည်း။ ————

၆။ သန့်ရှင်းရာ၊ ဌာနရှိပစ္စည်းများကို ဖေါ်ပြပါ။ ———————————————————-

ရ။ ကုလားကာသည် မည်သည့်နေရာ၌ရှိသနည်း။ ————————————————

၈။ ကြေး၀ါအင်တုံသည် မည်သည့်အတွက်ဖြစ်သနည်း။ ———-

၉။ ကြေး၀ါယဇ်ပလ္လင်သည် မည်သည့်အရာကိုပုံဆောင်သနည်း။ —–

၁၀။ ယဇ်ကောင်များကိုမည်သည့်နေရာတွင်ဆက်ကပ်ရသနည်း။ ———————————

 

သင်ခန်းစာ (၁၄)

အသွေးအားဖြင့်အပြစ်လွှတ်ခြင်း

သင်ခန်းစာ (၁၃)၌ တဲတော်အကြောင်း သိခဲ့ရပြီ။ ထိုတဲတော်၌ အပြစ်များကို အသွေးအားဖြင့် မည်သို့ ဖြေလွှတ် ကြောင်းကို ဆက်လက်လေ့လာကြပါစို့။ ထာ၀ရ ဘုရားက၊ “လူ၏ အပြစ်ကို ဖြေသော အရာကား အသွေး ဖြစ်သတည်း။” ဟုဆိုထားသည် (၀တ်ပြုရာ ၁ရ:၁၁)။ အသွေးအားဖြင့် အပြစ်ကို မည်ကဲ့သို့ ဖြေလွှတ်မည်နည်း။

အပြစ်တင်ပိုင်သောသူ

လူကို အပြစ် တင်ပိုင်သောသူ၊ တရားစီရင်ပိုင်သော သူသည် ထာ၀ရ ဘုရားသခင် သာလျှင် ဖြစ်သည်ဟု သင်ခန်းစာ (၂)၌ သင်ခဲ့ရပြီ။ ကျမ်းစာ၌၊ “ထာ၀ရဘုရား အပြစ်တင်တော်မူခြင်းနှင့်ကင်းလွတ်၍ လှည့်စားတတ်သော စိတ် သဘောနှင့်ကင်းစင်သောသူသည် မင်္ဂလာရှိ၏။”ဟုဆိုထားပါသည် (ဆာ ၃၂:၂)။ ထို့ကြောင့် အပြစ်တင်ပိုင်လွှတ်ပိုင်သောသူသည် ထာ၀ရဘုရားသာလျှင် ဖြစ်သည်။

အသွေးအားဖြင့်

အပြစ်တင်ပိုင်၊ လွှတ်ပိုင်သော ထာ၀ရဘုရားကလူ၏အပြစ်ကို ဖြေဘို့ရန် အသွေးကိုတောင်းဆိုသည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ကိုယ်ခန္ဓာအသက်သည် အသွေး၌ တည်၏။ သင်တို့ပြုသောအပြစ်ကိုဖြေစေခြင်းငှါ ထိုအသွေးကိုသင်တို့အား ယဇ်ပလ္လင်ပေါ်၌ငါပေးပြီ။ လူ၏အပြစ်ကိုဖြေသောအရာကား အသွေးဖြစ်သတည်း။” (၀တ်ပြုရာ ၁ရ:၁၁) ဟူ၍၎င်း၊ “အသွေးမသွန်းလောင်းဘဲ အပြစ်လွှတ်ခြင်းမရှိ။” (ဟေဗြဲ (၉:၂၂) ဟူ၍၎င်း၊ ဆိုထားသည်။ ထို့ကြောင့်အပြစ်လွှတ်ဘို့ရန် အသွေးအားဖြင့်သာဖြစ်နိုင်သည်။

အသွေးသည်အသက်

အဘယ်ကြောင့်ဘုရားသခင်သည် အပြစ်အတွက်အသွေးကိုတောင်းသနည်း။ အမှန်မှာအပြစ်၏အခသည်သေခြင်းဖြစ်သည် (ရောမ ၆:၂၃)။ အပြစ်ကြောင့်အပြစ်သားသည် သေရမှာဖြစ်သည်။ အခြားပြစ်ဒဏ်တည်း ဟူသော ထောင်ဒဏ်၊ ငွေဒဏ်အလုပ်ကြမ်းတို့မရှိ။ ထာရဘုရား၏တရားရုံးတော်မှချမှတ်သောပြစ်ဒဏ်သည် သေဒဏ်သာလျှင်ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်အပြစ်သားအား သေဒဏ်ခတ်သနည်း။ ခလေးလေးတယောက်သည် အဘိုးတန်သောနာရီ၊ ကက်ဆက်တို့နှင့်ဆော့ပါကတခဏခြင်းတွင်ပျက်စီးသွားမှာဖြစ်သောကြောင့် မိဘများကသူလက်ထဲမှဆွဲယူလိုက်မှာဖြစ်သည်။ ခလေးသည်ထိုအရာများကိုမကိုင် တွယ်တတ်သဖြင့်ဖျက်ဆီးမှာဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူလူ့အသက်သည် ဘုရားသခင်ကပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ လူသည်ထိုအသက်ကို ဘုရားသခင်၏အလိုတော် အတိုင်းအသုံးပြုဘို့ဖြစ်သည်။ သို့သော်လူသည် ဘုရားအလိုတော်အတိုင်းမသုံးဘဲ မိမိအလိုဆန္ဒအတိုင်းအသုံးပြုသည်။ ထိုသို့မိမိဆန္ဒအတိုင်း လူ့အသက်တာကို အသုံးပြုခြင်းသည်အပြစ်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့လူသည် ဘုရားအလိုတော်ကိုလုံး၀ဂရုမစိုက်ဘဲ မိမိဆန္ဒပြည့်ဘို့ရန်သာအဓိကထား၍ အသက်တာကိုအသုံးပြုသောကြောင့် ဘုရားသခင်ကလူ၏အသက်ကိုပြန်တောင်းသည်။ လူထံမှအသက်ကို ပြန်တောင်းသောအခါ လူသည်သေရသည်။ ခန္ဓာကိုယ်အသက်သည် အသွေး၌ တည်သည်ဟုဆိုသောကြောင့် အသွေးတောင်းခြင်းသည် အသက်တောင်းခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်လူသည် မိမိအသက်မပေးနိုင်ပါ။ အကြောင်းမှာအသက်ကို ပေးပါကအပြစ်သားဖြစ်သောကြောင့် ငရဲသို့သွားရမှာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မည်သို့ မျှလူသည် မိမိအသက်မပေးနိုင်။ သို့သော်ဘုရားသခင်သည် လူကိုသနားသောကြောင့် သူ့ကိုယ်စားအသက်ပေးမည့်သူ၊ တနည်းအားဖြင့်အသေခံမည့်သူကို စီစဥ်ပေးသည်။ သို့သော်လူသည် ထိုအရာကိုနားလည်နိုင်မှာမဟုတ်သောကြောင့် ဣသရေလ လူမျိုးများကိုရွေးကောက်ကာ အပြစ်အတွက်မည်ကဲ့သို့အသက်ပေးမည့်အကြောင်းကိုသင်ပေးခဲ့သည်။

အရိပ်

ထာ၀ရဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးများအား အပြစ်အတွက် အသွေးတောင်းတတ်သည်။ ထိုအရာသည်အရိပ်ဖြစ်သည်။ ၀တ်ပြုရာ ၄:၁-၁၂ ၌ ဘိသိက်ခံသောယဇ်ပုရောဟိတ်သည် ထာ၀ရဘုရား၏ပညတ်တော်ကိုမသိဘဲ လွန်ကျူးပြစ်မှားမိလျှင် နောင်တရရုံဖြင့်အပြစ်မလွှတ်ပါ။ ထိုအပြစ်အတွက် အသက်ပျိုသောနွားထီးတစ်ကောင်ကို ပရိသတ်စည်းဝေးရာတဲတော်တံခါးနားထာ၀ရဘုရားရှေ့တော်၌ဆက်ရမည်။ နွားခေါင်းပေါ်တွင် မိမိလက်ကိုတင်၍ နွားကို သတ်ရမည်။ နွားအသွေးကိုယူ၍ တဲတော်အထဲရှိ သန့်ရှင်းရာဌါန ကုလားကာရှေ့တွင်ခုနှစ်ကြိမ်ဖြန်းရမည်။ ထို့နောက်နံ့သာပေါင်းမွှေးမီးရှို့ရာယဇ်ပလ္လင်ဦးချိုတို့၌ နွားသွေးအချို့ကိုထည့်၍ ကျန်သောအသွေးကို တဲတော်အပြင်ဘက်ရှိကြေး၀ါယဇ်ပုလ္လင်ကြီး ခြေရင်းနားမှာသွန်ရမည်။ နွား၏၀မ်းတွင်းဆီဥမှန်သမျှ နှင့်ကျောက်ကပ်နှစ်ခု၊ ခေါင်း၊ ခြေတောက်၊ အအူ၊ ချေးနုနှင့်တကွ အရေအသားရှိသမျှကို တပ်ပြင်ဘက်ပြာသွန်ရာအရပ်၌ မီးရှို့ရမည်။ ထိုသို့ထာ၀ရဘုရားစေခိုင်းသည့်အတိုင်း ပူဇော်ပြီးမှသာလျှင် ထာ၀ရဘုရားက ယဇ်ပုရောဟိတ်၏အပြစ်ကို ဖြေလွှတ်ပေးသည်။ ထာ၀ရဘုရားတောင်းဆိုသော အသွေးကိုမပေးဘဲ အပြစ် အတွက်နောင်တရပါပြီ၊ နောက်နောင်တွင်ပညတ်တော်ကို မကျူးလွန်တော့ပါ၊ ဟု ကတိပြုရုံဖြင့် အပြစ်လွှတ်ခြင်း မရနိုင်ပါ။ ထာ၀ရဘုရားသည် နွားအသွေးကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် အပြစ်ကိုလွှတ်သည်။ နွားအသွေးသည် နွား၏အသက်၊ နွားအသက်သည်အပြစ်ကျူးလွန်သော ယဇ်ပုရောဟိတ်၏အသက်ကို ကိုယ်စားပြုသည်။ နွား၏အသက်ပေးခြင်းအားဖြင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်သည် အပြစ်အတွက် အသေခံပြီ။ အပြစ်ကိုအသက်အားဖြင့်ပေးဆပ်ပြီဟုအဓိပ္ပါယ်ရသည်။

အကောင်အထည်

ဣသရေလ လူများ၏ ပူဇော်ခြင်း အားလုံးသည် သခင်ခရစ်တော် ကမိမိကိုယ်ကို ပူဇော်မည့်အရာကို ပုံဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။ “နွား၊ ဆိတ်၏ အသွေးသည် အပြစ်ကိုမပယ်နိုင်ရာ။”ဟုဆိုသည် (ဟေဗြဲ ၁၀:၄)။ အကြောင်းမှာ တိရစ္ဆာန်သည် လူထက်နိမ့်ကျသောကြောင့် လူကိုကိုယ်စားမပြုနိုင်ချေ။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ပ်တို့အတွက် ထာ၀ရဘုရားထံ အပြစ်ကြွေးဆပ်ဘို့ရန် အသွေးလိုလာသည်။ တိရစ္ဆာန်အသွေးကို ဘုရားသခင်က လက်မခံနိုင်။ ကိုယ့်အသွေးပေးလျှင်လည်း သေဆုံး၍ ငရဲကျရုံသာရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ထာ၀ရဘုရားကိုယ်တော် တိုင် အပြစ်အနာအဆာနှင့်ကင်းသော ခရစ်တော်၏ ကိုယ်ခန္ဓာတော်နှင့် အသွေးကို ကျွန်ပ်တို့အတွက် ပြင်ဆင်တော်မူ၏ (ဟေဗြဲ ၁၀:၅)။ ဓမ္မဟောင်းကာလ နှစ်ပေါင်း၁၅၀၀ အတွင်း ဣသရေလများပူဇော်သောယဇ်အားလုံးသည် အရိပ်ဖြစ်၍ အကောင်အထည်မှာ သခင်ခရစ်တော်ပင်ဖြစ်သည် (ကော ၂:၁ရ)။

ခရစ်တော်၏ အသွေးပူဇော်

တလောကလုံးရှိ လူသားများ၌ ဘုရားသခင်ထံဆက်သရန် သန့်ရှင်းသောအသွေးမရှိကြ။ ထို့ကြောင့် ထာ၀ရဘုရား စီစဥ်ပေးသည့်အတိုင်း ခရစ်တော်သည် မိမိအသွေးကိုပူဇော်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ယခုတွင် လူ့လက်ဖြင့်မလုပ်၊ ဤလောကဓါတ်နှင့်မစပ်ဆိုင်၊ သာ၍ကြီးမြတ်စုံလင်သောတဲတော်၌ နောက်မင်္ဂလာ အကျိုးတို့၏ ယဇ်ပုယောဟိတ်မင်းဖြစ်သောခရစ်တော်သည် ငါတို့အဘို့ထာ၀ရ ရွေးနှုတ်ခြင်းကျေးဇူးကိုခံရ၍ ဆိတ်အသွေး၊ နွားကလေးအသွေးနှင့်မဟုတ်၊ မိမိ အသွေးတော်နှင့် သန့်ရှင်းရာဌါနတော်ထဲသို့ တခါတည်း၀င်တော်မူ၏။”ဟုဆိုထားပါသည် (ဟေဗြဲ ၉:၁၁-၁၂)။ အထက်ပါကျမ်းပိုဒ်အရ ခရစ်တော်သည် ငါတို့၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းဖြစ်သည်။ ယဇ်ကောင်လည်း ခရစ်တော်ပင်ဖြစ်သည်။ တဲတော်လည်း ဤလောက၌ လူ့လက်ဖြင့်ဆောက်သော တဲတော်မဟုတ်ဘဲ ကောင်းကင်တဲတော်ဖြစ်သည်။ အပြစ်လွှတ်ခြင်းကာလလည်း ထာ၀ရကာလ အတွက်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ယခင်ဣသရေလလူများပူဇော်သော ယဇ်ထက် ယခုခရစ်တော်ပူဇော်သောယဇ်သည် သာ၍ကောင်းသည်။ အောက်ပါဇယား၌ ယခင်အရိပ်ခေတ်ပူဇော်သောယဇ်နှင့် ယခုခေတ်ပူဇော်သောယဇ်ကို နိင်းယှဥ် ထားပါသည်။

ဘုရားသခင်ကျေနပ်

လူသားများ၏အပြစ်လွှတ်မည့်သူသည် ထာ၀ရဘုရားဖြစ်သည်။ သူတောင်းသောအရာသည် အသက်ဖြစ်သည်။ ထိုအသက်သည် အပြစ်ကင်းသောသူဖြစ်ရမည်။ ထိုအသက်ပေးကြောင်းကို အသွေးအားဖြင့်ဖေါ်ပြရမှာဖြစ်သည်။ လူသားများအနေဖြင့် မိမိတို့အသက်နှင့်အသွေးကို ပေးစရာမရှိသောအခါ ထာ၀ရ ဘုရားကိုယ်တိုင် သားတော်ယေရှုခရစ်ကို ဤလောကသို့စေလွှတ်၍ လူ့ဇာတိ ခံယူကာ အသက်ကိုစွန့်စေသည်။ သားတော်သည် တလောကလုံးအတွက် မိမိ အသက်ကိုစွန့်၍ အသွေးကို ခမည်းတော်ရှေ့၌ ပူဇော်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာက၊ “ထိုသခင်မူကား၊ အပြစ်ကိုဖြေခြင်းငှါ ယဇ်တခုတည်းကို ပူဇော်ပြီးမှစ၍၊ ဘုရားသခင်၏ လကျ်ာတော်ဘက်၌ အစဥ်အမြဲထိုင်၍၊”ဟုဆိုသည် (ဟေဗြဲ ၁၀:၁၂)။ ခရစ်တော်၏ပူဇော်ခြင်းကို ခမည်းတော်ဘုရားသည် လက်ခံ၍ ကျေနပ် ခဲ့ပြီ။ ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်၏တရားရုံးတော်မှ အပြစ်လွှတ်ခြင်းကို ကျေညာခဲ့ပြီ။ ဘုရားသခင်က၊ “ထိုအပြစ်များကိုလွှတ်ပြီးလျှင် နောက်တဖန်အပြစ်ဖြေသော ယဇ်ပူဇော်စရာ အကြောင်းမရှိ၊”ဟုဆိုထားပါသည် (ဟေဗြဲ ၁၀:၁၈)။

သန့်ရှင်းပြီ

လောကသားများအပြစ်ရှိသည်ဟုမြင်သောသူသည် ဘုရားသခင် ဖြစ်သည်။ သို့သော်သခင်ယေရှု၏အသွေးတော်အားဖြင့် သန့်ရှင်းပြီဟုဆိုပါသည်။ ကျမ်းစာက၊ “ဘုရားသခင်၏သားတော် ယေရှုခရစ်၏အသွေးတော်သည် ငါတို့ အပြစ်ရှိသမျှကို ဆေးကြောတော်မူပြီ။”ဟုဆိုသည် (၁ ယော ၁:ရ)။ လူသား အားလုံးသည် တနည်းအားဖြင့် အပြစ်ပြသနာမရှိတော့ချေ။ အကြောင်းမှာ ခရစ်တော်၏ အသွေးအားဖြင့် သူတို့၏အပြစ်များကို သန့်ရှင်းစေပြီ။ သို့သော်လူအများစုသည် မလိုအပ်ဘဲ ငရဲထဲသို့သွားရကြဦးမည်။ အကြောင်းမူကား ခရစ်တော်၏အသွေးအားဖြင့် အပြစ်လွှတ်ခြင်းကိုမသိ၊ မယုံကြည်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

လက်ခံဘို့လိုသည်

မိတ်ဆွေအနေဖြင့် ဘုရားသခင်၏လုပ်ဆောင်ချက်ကို ယုံကြည်လက်ခံဘို့ လိုသည်။ မိတ်ဆွေသည် အပြစ်မလုပ်သည်မဟုတ်။ နေ့စဥ်နှင့်အမျှအပြစ် လုပ်နေမှာဖြစ်သည်။ သို့သော်ခရစ်တော်၏ အသွေးအားဖြင့် အားလုံးသန့်ရှင်းစေပြီ။ ထိုအရာသည် ဘုရားသခင်၏လုပ်ဆောင်ချက်ဖြစ်၍ သူကိုယ်တိုင်ကျေနပ် ပြီ။ ထို့ကြောင့်ကျမ်းစာ၌၊ “ထာ၀ရဘုရား အပြစ်တင်တော်မူခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်၍ လှည့်စားတတ်သော စိတ်သဘောနှင့် ကင်းစင်သောသူသည် မင်္ဂလာရှိသည်။” ဟု ဆာလံ ၃၂:၂ ၌ဆိုထားသည်။ ဘုရားသခင်ကမိတ်ဆွေကို အပြစ်မတင်တော့ချေ။ ထို့နည်းတူ မိတ်ဆွေကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို မလှည့်ဖြားဘို့အရေးကြီးသည်။

သင်ခန်းစာ (၁၄) မေးခွန်းများ

၁။ အပြစ်တင်ပိုင်လွှတ်ပိုင်သောသူသည် အဘယ်သူနည်း။——–

၂။ ထာ၀ရဘုရားကအပြစ်ကို မည်သည့်အရာအားဖြင့် လွှတ်နိုင်သည်ဟု ဆိုသနည်း။ ————-

၃။ မိမိဆန္ဒအတိုင်း အသက်တာကိုအသုံးပြုခြင်းသည် —– ဖြစ်သည်။

၄။ အသွေးတောင်းခြင်းသည် အဘယ်အရာတောင်းခြင်းဖြစ်သနည်း။ —–

၅။ အဘယ်ကြောင့်အပြစ်အတွက် အသက်တောင်းသနည်း။ —————-

၆။ ယဇ်ပုရောဟိတ်သည် အပြစ်အတွက် နောင်တရခြင်းအားဖြင့် အပြစ်လွှတ်နိုင်သလော။ ———–

ရ။ နွား၏အ—-သည် နွား၏ အ—–၊ နွား၏အ—–သည် အပြစ်ကျူးလွန်သူ၏ အ—-ကိုကိုယ်စားပြုသည်။

၈။ ဣသရေလ လူများ၏ပူဇော်ခြင်းအားလုံးသည် မည်သူ၌ပြည့်စုံသနည်း။ —–

၉။ ငါတို့၏ယဇ်ပုရောဟိတ်သည် ———- ဖြစ်သည်။

၁၀။ ငါတို့၏ယဇ်ကောင်သည် ——— ဖြစ်သည်။

၁၁။ ယခင်တဲတော်သည် ဤ———–၌ ရှိ၍ ယခုတဲတော်သည် ———၌ရှိသည်။

၁၂။ ခရစ်တော်၏အသက်ပူဇော်ပြီးနောက် ယဇ်ပူဇော်စရာလိုသေးသလော။ ——-ဘယ်ကြောင့်နည်း။ ——–၁၃။ မိတ်ဆွေ၏အပြစ်သည် ဖြေလွှတ်ပြီးပြီလော။ ———–

၁၄။ လောကသားများသည် ငရဲကျစရာလိုသလော။ ——–အဘယ်ကြောင့်ကျရဦးမည်နည်း။ —————-၁၅။ ဘုရားသခင်က အပြစ်မတင်သည်သာမက ကိုယ်ကိုယ်ကိုမ—–ဘို့လည်း အရေးကြီးသည်။

 

သင်ခန်းစာ (၁၅)

အသွေးတော်၏လုပ်ဆောင်ချက်များ

သင်ခန်းစာ (၁၄)၌ အသွေးတော်အားဖြင့် အပြစ်လွှတ်ခြင်းအကြောင်း သိရှိရပြီ။ အသွေးအားဖြင့် အပြစ်လွှတ်ခြင်းသာမက အခြားအရာများလည်း လုပ်ဆောင်သည်။ ထိုအရာများကိုလေ့လာကြပါစို့။

တရားစီရင်ခြင်းမှလွတ်ခြင်း

အသွေးအားဖြင့်ထာ၀ရဘုရား၏တရားစီရင်ခြင်းမှလွတ်စေသည်။ ဣသရေလလူများသည် အဲဂုတ္တုကျွန်ခံရာမှ လွတ်မြောက်မည့်ညတွင် ထာ၀ရ ဘုရားက သိုးသူငယ်ကိုသတ်၍ ညတွင်းချင်းအသားကိုစားခိုင်းသည်။ သိုးသူငယ်၏အသားကို စားသောအိမ်၏ တံခါးထုပ်နှင့်တံခါးတိုင်၌ သိုးသူငယ်၏ အသွေးကိုထိုးခိုင်းသည်။ ထိုညတွင် ထာ၀ရဘုရားသည် အဲဂုတ္တုပြည်ကို တရားစီရင်မှာဖြစ်သည်။ သိုးသူငယ်၏အသွေးသည် ဣသရေလလူတို့၏ လက္ခဏာသက်သေဖြစ်၍ ထိုအသွေးကို မြင်သောအခါ ဘုရားသခင်က တရားမစီရင်ဘဲ သူတို့ကိုကျော်သွားမှာဖြစ်သည်။ အသွေးမသုတ်သော အိမ်များတွင်မူတရားစီရင်၍ သားဦးနှင့်တိရစ္ဆာန်သားဦးများ သေရမှာဖြစ်သည် (ထွက် ၁၂:ရ- ၁၃)။ “ထိုညသန်းခေါင်အချိန်၌ ထာ၀ရဘုရားသည် နန်းထိုင်သော ဖါရောဘုရင် ၏သားဦးမှစ၍ ထောင်ထဲမှာအချုပ်ခံရသောသူ၏သားဦးတိုင်အောင် အဲဂုတ္တု ပြည်၌ သားဦးရှိသမျှကို၎င်း၊ တိရစ္ဆာန်ရှိသမျှ၏သားဦးများကို၎င်း၊ ဒဏ်ခတ် တော်မူ၏။” (ထွက် ၁၂:၂၉)။ သို့သော် ဣသရေလလူမျိုးများ၏သားဦးများမူကား မသေကြ။ ဒဏ်ခတ်ခြင်းမခံရကြ။ ထိုသို့ဒဏ်ခတ်ခြင်းမှလွတ်မြောက်ခြင်းသည် သူတို့၏အကျင့်ကောင်းသောကြောင့်မဟုတ်၊ သိုးသူငယ်၏အသွေးကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထာ၀ရဘုရားသည် အသွေးကိုကြည့်၍လွန်သွားသည်။ ထို့နည်းတူတလောကလုံးတရားစီရင်ခြင်းမှကင်းလွတ်ဘို့ရန် အသွေးလိုအပ်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်လက်ခံနိုင်သည့်သန့်ရှင်းသောအသွေးမရှိသောအခါ ဘုရားသခင်အစီစဥ်အားဖြင့်ခရစ်တော်၏အသွေးကိုသွန်းခဲ့ပြီ။ ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင်က၊ “ဤခွက်ကားပဋ္ဋိညာဥ်တရားသစ်နှင့်ဆိုင်၍ လူအများ၏အပြစ်ကိုလွှတ်စေခြင်းငှါ သွန်းသောငါ၏အသွေးဖြစ်၏။”ဟုဆိုသည် (မဿဲ ၂၆:၂၈)။ ထိုအသွေးကြောင့် အပြစ်လွှတ်ခြင်းခံရပါက အပြစ်အတွက်နောက်တဖန်တရားစီရင်ခြင်းခံစရာမလိုတော့ချေ။ ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင်က၊ “သားတော်ကိုယုံကြည်သောသူသည် အပြစ်စီရင်ခြင်းကိုမခံရ။”ဟုဆိုသည် (ယော ၃:၁၈)။ မိတ်ဆွေ၏အပြစ်များကို ခရစ်တော်၏အသွေးတော်အားဖြင့်လွှတ်လျက် ဘုရားသခင်ကတရားမစီရင်တော့ဘဲ လွန်သွားခဲ့ပြီ။ ထိုသမ္မာတရားကို မိတ်ဆွေလက်ခံနိုင်ပါသလား။ ဣသရေလလူမျိုးများ တရားစီရင်ခြင်းမှ လွတ်ကင်းစေသောသူသည် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်ဖြစ်သည်။ အ သွေးအားဖြင့်လွတ်စေသည်။ ထိုနည်းတူ ၊ တလောကလုံး ခရစ်တော်၏ အသွေးအားဖြင့် လွတ်ဘို့စီစဥ်သောသူသည် ဘုရားသခင်ပင်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် ခရစ်တော်၏အသွေးကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် တရားမစီရင်ဘဲ နေခြင်းကို မိတ်ဆွေယုံကြည်လက်ခံဘို့သာလိုပါသည်။

ပြည့်တန်ဆာရာခပ်

ဣသရေလ လူမျိုးများသည် ခါနန်ပြည်မ၀င်မှီရှိတ္တိမ်မြို့၌ နေစဥ်တွင် ယောရှုသည် ယေရိခေါမြို့ကို စုံစမ်းဘို့ရန်၊ သူလျှိုနှစ်ယောက်ကိုစေလွှတ်ခဲ့သည်။ ထိုသူလျှို နှစ်ယောက်တို့သည် ယေရိခေါမြို့ရှိ ပြည့်တန်ဆာရာခပ်အိမ်တွင် ခိုလှုံ ကြသည်။ ထိုအခါရာခပ်က ဣသရေလလူများသည် ယေရိခေါမြို့ကို သိမ်းပိုက် သောအခါ သူနှင့်တကွအိမ်သူအိမ်သားများကို မသတ်ဘို့ရန် သူလျှိုများထံဂတိ တောင်းခံခဲ့သည်။ ထိုသူလျှိုနှစ်ယောက်ကလည်း ဂတိပေးခဲ့သည်။ သို့သော် ယေရိခေါမြို့ကိုသိမ်းပိုက်သောအခါ ပြည့်တန်ဆာရာခပ်၏အိမ်ကို သိနိုင်ဘို့ရန် သူလျှိုများက ကြိုးနီလေးကိုပေး၍ ပြုတင်းပေါက်၌ချည်ထားခိုင်းသည်။ သူလျှိုများက ဤကြိုးနီကိုချည်ထား၍ သင့်မိဘမောင်နှမများသည် အိမ်ထဲ၌ခေါ်ထားရမည်။ အိမ်ပြင်ထွက်၍သေလျှင် ကိုယ်တိုင်သေပြစ်ခံစေဟုဆိုကြသည် (ယောရှု ၂:၁-၂၁)။ ဣသရေလလူများသည် ထာ၀ရဘုရားက ယေရိခေါမြို့ကိုပေးသော အခါ ကြိုးနီချည်ထားသောအိမ်ထဲ၌ရှိသော ပြည့်တန်ဆာရာခပ်၏မိသားစုကို အသက်ချမ်းသာပေးကြသည် (ယောရှု ၆:၂၃)။ ပြည်တန်ဆာရာခပ်သည် အကျင့်ကောင်းသောသူမဟုတ်ပါ။ ပြည့်တန်ဆာဖြစ်သည်။ သို့သော်သူသည် ဘုရားသခင်ကိုကြောက်ရွံ့ယုံကြည်သောသူဖြစ်သည်။ ထိုသို့ကြောက်ရွံ့ရုံဖြင့်မပြီးသေးပါ။ သူမ၏ယုံကြည်ခြင်းကို လက်တွေ့ပြသခဲ့သည်။ မည်သို့ပြသခဲ့သနည်းဟူမူကား ဣသရေလသူလျှိုများကို ကာကွယ်သည်။ ထိုသို့ကာကွယ်မစခြင်းဖြင့် သူ့အသက် သေနိုင်သည်။ သို့သော်ထိုအရာကိုမမှုဘဲ ကူညီမစခဲ့သည်။ တအိမ်သားလုံးသေဘေးမှလွတ်မြောက်ခြင်းသည် ကြိုးနီလေးကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကြိုးနီတပ်ထားသောအိမ်ထဲမှာနေသမျှသောသူတို့သည် လွတ်မြောက်ကြသည်။ ကြိုးနီအပြင်ဘက်မှာနေသမျှသောတမြို့လုံးသည် သေရကြသည်။ ထိုကြိုးနီလေးသည် သခင်ယေရှု၏အသွေးတော်ကိုပုံဆောင်သည်။ ကြိုးနီလေးသည် ပြည့်တန်ဆာရာခပ်ပိုင်သည်မဟုတ်။ သူလျှိုများကပေးသည်။ ထိုနည်းတူ ခရစ်တော်၏အသွေးသည် ကျွန်ပ်တို့အားဖြင့်မဟုတ်။ ဘုရားသခင်ကပေးသောအရာဖြစ်သည်။ ကြိုးနီလေး ၏ကွယ်ကာမှု ကြောင့်သေဘေးမှလွတ်သကဲ့သို့ ခရစ်တော်၏အသွေးကြောင့်သေဘေးမှလွတ်သောအခွင့်ရကြပြီ။ ထိုအသွေးတော်ကို မိတ်ဆွေလက်ခံ အား ကိုးဘို့သာလျှင်ရှိသည်။ ခရစ်တော်၏အသွေးတော်ကြောင့် သေဘေးမှလွတ် မြောက်ကြသည်။ ကျမ်းစာက၊ “လက်၀ါးကပ်တိုင်မှာသွန်းသောအသွေးတော် အားဖြင့် ရန်ကိုငြိမ်းစေ၍ ကောင်းကင်အရာဖြစ်စေ၊ မြေကြီးအရာဖြစ်စေ၊ ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ကို သားတော်အားဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့်မိဿဟာရဖွဲ့စေခြင်းငှါ အလိုတော်ရှိ၏။” ဟုဆိုထားသည် (ကော ၁:၂၀)။

ဖြောင့်မတ်စေပြီ

လူသည်ဘုရားသခင်ရှေ့၌ မိမိလုပ်ဆောင်ချက်ဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းမရနိုင်ကြောင်းသိခဲ့ရပြီ။ သို့သော်ဘုရားသခင်သည် ယေရှုခရစ်၏အသွေးတော်အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်စေခဲ့ပြီ။ အာဒံ၏သားအာဗေလသည် သိုးသူငယ်အားဖြင့် ဘုရားသခင်အားပူဇော်ခဲ့သည် (ကမ္ဘာ ၄:၄)။ အာဗေလ၏ပူဇော်ခြင်းကို ဘုရားသခင်ကလက် ခံသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ သူသည် ဘုရားသခင်ရှေ့၌ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိသည်။ သူပူဇော်သောသိုးသူငယ်၏အသွေးသည် ခရစ်တော်အသွေး၏ပုံရိပ်ဖြစ်သည်။ ယခုတွင် ဘုရားသခင်သည် ခရစ်တော်၏အသွေးအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုပေးနေပြီဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ယခုတွင် အသွေးတော်အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်ပြီးမှ ထိုသခင်အားဖြင့် အပြစ်ငရဲမှကယ်ချွတ်တော်မူခြင်းသို့ ရောက်မည်ဟု သာ၍မျှော်လင့်စရာရှိ၏။”ဟုဆိုသည် (ရောမ ၅:၉)။ ထို့ကြောင့် အသွေးတော် အားဖြင့်ဖြောင့်မတ်စေသည်သာမက ခရစ်တော်အားဖြင့်အပြစ်ငရဲမှလည်း ကယ်ချွတ်ပြီးပြီ။ မိတ်ဆွေအနေဖြင့် ထိုအသွေးအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်စေခြင်းကို ယုံကြည်လက်ခံဘို့သာလျှင်လိုပါသည်။ ဘေးဒဏ်ကြီးကာလအတွင်း ယုံကြည်သူ များလည်း ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို အသွေးတော်အားဖြင့်ရရှိကြောင်းတွေ့ရသည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ဤသူတို့သည် ကြီးစွာသောဒုက္ခထဲကထွက်မြောက်၍ မိမိတို့၀တ်လုံကို သိုးသူငယ်၏အသွေး၌လျှော်၍ ဖြူစေသောသူဖြစ်ကြသတည်း။”ဟု ဆိုသည် (ဗျာ ရ:၁၄)။ မိတ်ဆွေ၏၀တ်လုံကို သိုးသူငယ်တည်းဟူသော ခရစ်တော်၏ အသွေးတော်အားဖြင့်ဖြူစင်စေပြီလော။ ပညတ်တော်အားဖြင့်မရနိုင်သောဖြောင့် မတ်ခြင်းကို ခရစ်တော်၏အသွေးအားဖြင့် ရစေတော်မူသောဘုရားသခင်သည် ထာ၀ရချီးမွမ်းခြင်းခံရပါစေသော်။

ရွေးနှုတ်ပြီ

ငါတို့သည်အစ၌လောကီသားများထဲ၌ မွေးဘွားကြသည်။ ထိုလောကီသားများသည် မာရ်နတ်၏လက်၌ရှိသည် (၁ ယော ၅:၁၉)။ ထိုမာရ်နတ်၏လက်မှငါတို့သည်မထွက်တတ်၊ ဘုရားသခင်၏လက်ထဲသို့မရောက်နိုင်။ ထိုအခါ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် ငါတို့ကို ခရစ်တော်၏အသွေးတော်အားဖြင့် ရွေးနှုတ်တော်မူ၏။ ကျမ်းစာ၌ “ကိုယ်တော် ( ခရစ်တော်) သည်အသေသတ်ခြင်းကို ခံတော်မူသောအားဖြင့် အသီးသီးဘာသာစကားကိုပြောသော လူအမျိုးအနွယ်ခပ်သိမ်းတို့အထဲမှ အကျွန်ပ်တို့ကိုယူ၍ အသွေးတော်နှင့်ဘုရားသခင်အဘို့ ရွေးနှုတ်တော်မူ၏။” ဟုရေးထားသည် (ဗျာ ၅:၉)။ ခရစ်တော်သည် အသွေးတော်အားဖြင့် ငါတို့ကိုဘုရားသခင်အဘို့ ရွေးနှုတ်တော်မူပြီဖြစ်သောကြောင့် ငါတို့သည် ဘုရားသခင်အဘို့ဖြစ်ကြပြီ။ ယခင်ဘ၀၌ ငါတို့သည်လောကီထုံးစံသို့လိုက်၍ အချည်းနှီးသောအကျင့်တို့ကိုကျင့်ကြံကြသည်။ ထိုအထဲမှ ခရစ်တော် ၏အသွေးတော်အားဖြင့် ရွေးနှုတ်ခြင်းကို ရှင်ပေတရုက၊ “မိစဥ်ဘဆက်ကျင်လည်သော အချည်းနှီးကျင့်ကြံပြုမူခြင်းမှ ရွှေငွေအစရှိသော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သော ဥစ္စာနှင့်သင်တို့ကို ရွေးနှုတ်တော်မူသည်မဟုတ်။ အဘယ်အပြစ်မျှမရှိအညစ်အကြေးနှင့်ကင်းစင်သော သိုးသူငယ်ကဲ့သို့သော ခရစ်တော်၏အသွေးတော်မြတ်နှင့် ရွေးနှုတ်တော်မူသည်ကိုသိမှတ်ကြလော့။” ဟုဆိုသည် (၁ ပေ ၁:၁၈-၁၉)။ လူသည်မိစဥ်ဘဆက်ကျင့်သောအကျင့်များကို နှစ်သက်တတ်ကြသည်။ ထိုအကျင့်များသည်အချည်းနှီးအကျိုးမရှိ။ ထိုကြောင့်ထိုအထဲမှ ခရစ်တော်၏အသွေးတော်အားဖြင့် ရွေး၀ယ်ခဲ့သောကြောင့် မိမိကိုယ်ကိုမပိုင်ပါ။ ရှင်ပေါလုက၊ “သင်တို့သည် အဘိုးနှင့်၀ယ်ယူတော်မူသောသူဖြစ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်ပိုင်တော်မူသော သင်တို့၏ကိုယ်ခန္ဓာနှင့်စိတ်၀ိညာဥ်အားဖြင့် ဘုရား သခင်၏ဂုဏ်တော်ကို ထင်ရှားစေကြလော့၊”ဟုမှာထားသည် ( ၁ ကော ၆:၂၀)။

သင်ခန်းစာ (၁၅) မှမေးခွန်းများ

၁။ ဣသရေလလူမျိုးများသည် ဘယ်အရာအားဖြင့် တရားစီရင်ခြင်းမှလွတ်ကြသနည်း။ ————–

၂။ ကျွန်ပ်တို့သည် မည်သူ၏အသွေးအားဖြင့် တရားစီရင်ခြင်းမှလွတ်နိုင်ကြမည်နည်း။ —————

၃။ ပြည့်တန်ဆာရာခပ်ကို သူလျှိုများက မည်သည့်အရာကိုပေးသနည်း။ ——–

၄။ ကြိုးနီလေးသည် ဘာကိုပုံဆောင်သနည်း။ ————

၅။ မိတ်ဆွေသည် ခရစ်တော်၏အသွေးအားဖြင့် တရားစီရင်ခြင်းမှ လွတ်မြောက်ပြီဟု ယုံပါသလား။ ———

၆။ ပညတ်တော်အားဖြင့်မရနိုင်သောဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဘာအားဖြင့်ရနိုင်သနည်း။ ————–

ရ။ ဘုရားနှင့်လူကို ဘယ်အရာအားဖြင့် ရန်ငြိမ်းစေသနည်း။ ——————

၈။ ဘေးဒဏ်ကြီးကာလယုံကြည်သူများသည် ဘယ်အရာအားဖြင့် မိမိတို့၀တ်လုံကို ဖြူစင်စေကြသနည်း။ —–

၉။ လောကီသားများထဲမှငါတို့ကို မည်သည့်အရာအားဖြင့် ရွေး၀ယ်သနည်း။ —————

၁၀။ ခရစ်တော်၏အသွေးဖြင့် ရွေး၀ယ်ပြီဖြစ်၍ သင်သည်မည်သူ့အဘို့ဖြစ်သနည်း။ ————-

 

သင်ခန်းစာ (၁၆)

ကိုယ်စားခံခြင်း

သင်ခန်းစာ (၁၄)၌ အသွေးအားဖြင့် အပြစ်လွတ်ခြင်းနှင့်သင်ခန်းစာ (၁၅)တွင် အသွေး၏လုပ်ဆောင်ချက်များသိခဲ့ရပြီ။ ယခုကိုယ်စားခံခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍လေ့လာကြစို့။ အချို့ကိစ္စများ၌ ကိုယ်စားခံခြင်းသည်မဖြစ်နိုင်ပါ။ ဥပမာ၊ သူတပါးအတွက် ထမင်းစားပေး၍မရပါ။ ကိုယ်တိုင်စားဘို့လိုသည်။ သို့သော်အချို့ကိစ္စများ၌ ကိုယ်စားခံပေးနိုင်ကြောင်းတွေ့ရသည်။ ဥပမာ၊ အကြွေးကိုကိုယ်စားပေးနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်အပြစ်နှင့်ပတ်သက်၍ ကိုယ်စားခံခြင်းကို နားလည်ဘို့လိုသည်။

ဆိတ်ခေါင်းပေါ်တင်

ဣသရေလလူမျိုးများသည် အပြစ်ဖြေရာနေ့၌ မိမိတို့အပြစ်ဖြေဘို့ရန် အသက်ရှင်သောဆိတ်တစ်ကောင်ကို ယဇ်ပုရောဟိတ်ထံသို့ ယူဆောင်လာတတ်ကြသည်။ ထိုအခါဘိသိက်ခံသောယဇ်ပုရောဟိတ်သည် အသက်ရှင်သော ဆိတ်ခေါင်းပေါ်၌ လက်နှစ်ဖက်ကိုတင်လျက် ဣသရေလလူမျိုးတို့၏ အပြစ်မှစ၍ ပြစ်မှားသောအပြစ်အမျိုးမျိုးရှိသမျှတို့ကိုဘော်ပြ၍ ဆိတ်ခေါင်းပေါ်တွင်တင်ပြီးလျှင် တော်လျော်သောလူတွင် တောသို့စေလွှတ်ရမည်။ သူတို့အပြစ်ရှိသမျှကို လူမနေသောအရပ်သို့ ဆောင်သွားသောထိုဆိတ်ကို တော၌လွှတ်လိုက်ရမည်။ (၀တ်ပြုရာ ၁၆:၂၁)။ ဣသရေလလူမျိုးများ၏ အပြစ်ရှိသမျှသည် ထာ၀ရဘုရား စီရင်တော်မူသည်အတိုင်း ဆိတ်ခေါင်းပေါ်သို့ရောက်ရှိသွားသည်။ ထိုအပြစ်ပါသောဆိတ်ကို တောသို့လွှတ်သောအခါ အပြစ်လည်းပါသွားပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ဣသရေလလူတို့ထံ၌ အပြစ်မရှိတော့ပါ။ အပြစ်တင်ပိုင်လွှတ်ပိုင်သောသူသည် ထာ၀ရဘုရားဖြစ်သည်။ ထာ၀ရဘုရားကိုယ်တော်တိုင် ထိုသို့စီရင်သောကြောင့် ဣသရေလလူမျိုးများသည် အပြစ်နှင့်လွတ်လျက်ရှိကြသည်။

ခရစ်တော်အပေါ်တင်

ယခုတွင်တလောကလုံးရှိ လူသားများ၏အပြစ်ကို ခရစ်တော် အပေါ်၌တင်လျက် ခရစ်တော်ကအပြစ်၏ အခသေခြင်းကိုခံပေးသည်။ ကျမ်းစာက၊ “ငါတို့ ရှိသမျှသည် သိုးကဲ့သို့လမ်းလွဲလျက် ကိုယ့်လမ်းသို့အသီးသီးလိုက်သွားကြသည်ဖြစ်၍ ထာ၀ရဘုရားသည် ခပ်သိမ်းသောငါတို့၏အပြစ်များကိုသူ့အပေါ် ၌တင်တော်မူ၏။” ဟုဆိုသည် (ဟေရှာယ ၅၃:၆)။ ကျမ်းစာက ခပ်သိမ်းသောငါတို့၏အပြစ်များကို သူ့အပေါ်၌တင်တော်မူ၏ဟုဆိုသောကြောင့် ငါတို့ဟုဆိုသော သူများအထဲ၌ မိတ်ဆွေလည်းပါ၀င်နေပြီဖြစ်သည်။ ယုံကြည်သူမယုံကြည်သူ တလောကလုံးရှိလူသားအားလုံးပါ၀င်ပြီးဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်မိတ်ဆွေအပေါ်၌ အပြစ်လုံး၀မရှိတော့ချေ။ ခပ်သိမ်းသောငါတို့၏အပြစ်ဟုဆိုသောကြောင့် ယခင်အပြစ်၊ ယခုအပြစ်၊ အနာဂတ်၌ပြုလုပ်မည့်အပြစ်အားလုံးပါသွားပြီးဖြစ်သည်။ သူ့အပေါ်ဟုဆိုရာတွင် သခင်ခရစ်တော်ကိုဆိုလိုသည်။ ဗတ္တိဇံယောဟန်က ခရစ်တော်ကိုမြင်သောအခါ၊ “ဤလောက၏အပြစ်ကို ယူဆောင်သွားသော ဘုရားသခင်၏သိုးသူငယ်။”ဟုဆိုသည် (ယော ၁:၂၉)။ ရှင်ပေါလုကလည်း၊ “ခရစ်တော်သည်ငါတို့အပြစ်များကြောင့်အသေခံတော်မူ၏။”ဟုဆိုသည် (၁ ကော ၁၅:၃)။ ထိုကြောင့်ငါတို့၏အပြစ်များကို ယူတင်ဆောင်ရွက်သောသူသည် ခရစ်တော်ပင်ဖြစ်သည်။

အပြစ်တင်ပိုင်သူ

ဣသရေလများ၏အပြစ်ကို ယဇ်ပုရောဟိတ်ကသာ ဆိတ်ခေါင်းပေါ်သို့တင်ပိုင်သည်။ သူတို့ကိုယ်တိုင်တင်ပိုင်ခွင့်မရှိ။ ထိုနည်းတူတလောကလုံး၏အပြစ်များကို ဘုရားသခင်ကသာ ခရစ်တော်အပေါ်၌တင်ပိုင်သည်။ ကျမ်းစာက၊ “ဘုရားသခင်သည် အပြစ်နှင့်ကင်းစင်သောသူကို ငါတို့အတွက်ကြောင့် အပြစ်ရှိသောသူဖြစ်စေတော်မူ၏။” ဟုဆိုထားသည် (၂ ကော ၅:၂၁)။ အပြစ်နှင့်ကင်းစင်သောသူသည် ခရစ်တော်ပင်ဖြစ် သည်။ ထာ၀ရဘုရားကခရစ်တော်ကို ငါတို့အတွက်ကြောင့် အပြစ်ရှိသောသူဖြစ်စေပြီ။ ထိုသို့ဖြစ်စေခြင်းသည် လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင်ခန့်ကဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေအနေဖြင့် ထာ၀ရဘုရားပြုလုပ်သောအရာကို ယုံကြည်လက်ခံဘို့သာရှိသည်။ ထိုသို့ယုံကြည်လျှင် ဘုရားအမြင်၌ မိတ်ဆွေသည် အပြစ်ကင်းသည်။ ထိုအရာသည် သတင်းကောင်းဖြစ်ပါသည်။

အပြစ်အခသေခြင်း

ယခုငါတို့၏အပြစ်များသည် ခရစ်တော်အပေါ်၌ ရောက်ရှိသွားပြီ။ အပြစ်၏ အခသည် သေခြင်းဖြစ်သည် (ရော ၆:၂၃)။ ထို့ကြောင့်ငါတို့ကိုယ်စား ခရစ်တော်အသေ ခံခဲ့ရသည် (ဟေဗြဲ ၉:၂၈)။ သို့ဖြစ်၍အပြစ်အတွက် မည်သူမျှနောက်တဖန် သေစရာမလိုတော့ပါ။ တလောကလုံး၌ အပြစ်ကြောင့် သေရမည့်သူ မရှိတော့ပါ။ ခရစ်တော်သည် တလောကလုံးအတွက် အသေခံခဲ့ပြီ။ ကျမ်းစာက၊ “ထိုသခင်သည် ငါတို့၏အပြစ်မကလောကီသားအပေါင်းတို့၏ အပြစ်ဖြေစရာအကြောင်းဖြစ်တော်မူ၏။”ဟုဆိုသည် (၁ ယော ၂:၂)။ သို့သော်များစွာသောသူများသည် ထိုအရာကိုမသိသောကြောင့်၎င်း၊ မယုံကြည်သောကြောင့်၎င်း၊ ငရဲမီးအိုင်ထဲသို့ဆင်းကြရဦးမည်ဖြစ်သည်။

ပညတ်တရား၏ကျိန်ခြင်း

သင်ခန်းစာ (၁၁)၌ လူသည် ပညတ်တရားမလိုက်လျှောက် နိုင်သော ကြောင့် ကျိန်ခြင်းခံရကြောင်းသိခဲ့ရပြီ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ပညတ်တရား လျှောက်ရာတွင် တခုမကျန် မခြားမလပ် လိုက်လျှောက်ဘို့လိုသည်။ မိတ်ဆွေအပါအ၀င် လူသားတိုင်းသည် ပညတ်တော်မလိုက်လျှောက်နိုင်သောကြောင့် ကျိန်ခြင်းခံရကြသည် (ဂလာ ၃:၁၀- ၁၃)။ ကျိန်ခြင်းခံသောသူသည် သစ်တိုင်မှာဆွဲထားခြင်းခံရမည်။ သို့သော် ခရစ်တော်သည် ငါတို့အတွက်ကြောင့် ကျိန်ခြင်းကိုခံသောသူဖြစ်၍ ငါတို့ကို ပညတ်တရား၏ကျိန်ခြင်းမှ ရွေးနှုတ်တော်မူပြီ (ဂလာ ၃:၁၃)။ ခရစ်တော်သည် ငါတို့ကိုယ်စားကျိန်ခြင်းခံခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်သစ်တိုင်တည်းဟူသော လက်၀ါးကပ်တိုင်ပေါ်မှာ ဆွဲထားခြင်းခံခဲ့ရသည်။ သို့ဖြစ်၍ မိတ်ဆွေသည် ကျိန်ခြင်းမှ လွတ် မြောက်ပြီ။ သစ်တိုင်ပေါ်မှာ ဆွဲထားခြင်းခံစရာ မလိုတော့ချေ။ ကျိန်ခြင်းနှင့် သေခြင်းမှလွတ်မြောက်ခြင်းသည် မိတ်ဆွေ၏ကြိုးစားမှုနှင့် အကျင့်ကြောင့်မဟုတ်၊ ဘုရားသခင်၏စီစဥ်ပေးမှုဖြင့် ခရစ်တော်ကကိုယ်စားခံပေးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်သက်သက်ကြောင့်သာလျှင်ဖြစ်သည်။ ထိုအရာကို ယုံကြည်လက်ခံဘို့လိုသည်။

အသေခံခြင်း

လူသည် အာဒံ၏အပြစ်ကြောင့် အသေခံရသည်ဟုသင်ခဲ့ရပြီ။ သေခြင်းသုံးမျိုးရှိသည်။ ၎င်းတို့မှာ

(၁) ဝိညာဥ်ပိုင်းသေခြင်း၊ လူ၏၀ိညာဥ်နှင့် ထာ၀ရဘုရား၏ ၀ိညာဥ်အဆက်ပြတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ လူတိုင်းအာဒံကြောင့် မွေးစကပင် ၀ိညာဥ်ပိုင်းသေနေကြသည်။

(၂) ကိုယ်ခန္ဓာပိုင်းသေခြင်း၊ လူ၏ကိုယ်ခန္ဓာနှင့်၀ိညာဥ်အဆက်ပြတ်သောအခါ ကိုယ်ခန္ဓာသေဆုံးသည်ဟုဆိုသည်။ မိတ်ဆွေအထဲ၌ ၀ိညာဥ်ရှိသေးသောကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာအသက်ရှင်ရခြင်းဖြစ်သည်။

(၃) ဒုတိယသေခြင်း၊ မယုံကြည်သူများကိုယ်ခန္ဓာသေဆုံးသောအခါ သူတို့၏စိတ် ၀ိညာဥ်ထာ၀ရမီးအိုင်ထဲသို့ရောက်သွားခြင်းကို ဒုတိယသေခြင်းဟုခေါ်သည်။

ထိုသေခြင်းများကို လူတိုင်းမလွှဲမသွေရင်ဆိုင်ရမှာဖြစ်သည်။ သို့သော်ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကြောင့် ငါတို့ကိုယ်စားသားတော်ယေရှုကို အသေခံစေသည်။ ထိုသို့ အားဖြင့် လူသည်သေခြင်းမှလွတ်မြောက်နိုင်သည်။ ခရစ်တော်သည် လက်၀ါးကပ်တိုင်မှာအသေခံ သောအခါ သေခြင်းအားလုံးအတွက်ခံပြီးဖြစ်သည်။ ၀ိညာဥ်ပိုင်းသေခြင်းအတွက် ငါတို့ကိုယ်စား အဘခမည်းတော်နှင့်အဆက်ပြတ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်၊ “အကျွန်ုပ်ဘုရား အဘယ့်ကြောင့်အကျွန်ုပ်ကို စွန့်ပစ်တော်မူသနည်း။”ဟုအော်ခဲ့သည် (မဿဲ ၂ရ:၄၆)။ ထိုသို့ခရစ်တော်အသေခံခဲ့သောကြောင့် ငါတို့သည်ဘုရားသခင်နှင့် ပြန်လည်ဆက်ရသောအခွင့်ရကြပြီ။ ခရစ်တော်သည်ကိုယ်ခန္ဓာအားဖြင့် အသေခံခဲ့သောကြောင့် ငါတို့၏ကိုယ်ခန္ဓာသည် အနာရောဂါများငြိမ်းရသောအခွင့်နှင့်ကိုယ်ခန္ဓာထာ၀ရပျက်စီးခြင်းမှကင်းလွတ်စေသည်။ ငါတို့၏ကိုယ်ခန္ဓာသည် သေခဲ့သည်ရှိသော် ခရစ်တော်ကြွလာသောအခါ မပုပ်ပျက်တတ်သောကိုယ်ခန္ဓာဖြင့် ပြန်ထလာမည် ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်ကြွလာသောအခါ အသက်ရှင်သေးခဲ့သော် မသေတော့ဘဲ အရှင်လတ်လတ် ချီဆောင်ခြင်းခံရမှာဖြစ်သည် (၁ ကော ၁၅:၅၁-၅၅၊ ၁ သက် ၄:၁၃-၁ရ)။ ခရစ်တော်အသေခံခြင်းကြောင့် ဒုတိယသေခြင်းတည်းဟူသော ထာ၀ရ မီးအိုင်မှလည်း လွတ်မြောက်သွားပြီဖြစ်သည်။ သို့သော်ဤအရာများကိုခံစားနိုင်ရန် ယုံကြည်ခြင်းရှိဘို့လိုသည်။

သင်ခန်းစာ (၁၆) မှမေးခွန်းများ

၁။ ဣသရေလ များ၏အပြစ်သည် မည်သည့်အပေါ် တင်သနည်း—–

၂။ မည်သူကတင်သနည်း။ —————

၃။ လူသားအားလုံး၏အပြစ် မည်သူ့အပေါ်တင်သနည်း———-

၄။ မည်သူကတင်သနည်း။ —————

၅။ ငါတို့၏အပြစ် မည်မျှတင်သနည်း။ ————

၆။ မိတ်ဆွေ၌အပြစ်ရှိပါသေးသလား၊ ————–

ရ။ ပညတ်တော်ကျိန်ခြင်းမှမည်သို့လွတ်နိုင်သနည်း။ ———–

၈။ မိတ်ဆွေကျိန်ခြင်းမှလွတ်မြောက်ပြီလော———–

၉။ မိတ်ဆွေဘုရားသခင်နှင့် ပြန်ဆက်ခွင့်ရပြီလော။ ————

၁၀။ ခရစ်တော်ကြွလာလျှင် မည်ကဲ့သို့ဖြစ်မည်နည်း။ ———–

 

သင်ခန်းစာ (၁ရ)

လူဟောင်းသေခြင်း

ကျူးလွန်သော အပြစ်ကို ခရစ်တော်၏ အသွေးတော် အားဖြင့် ဆေးကြောဖြေလွှတ်ခြင်းကို သင်ခန်းစာ (၁၄)၌ သင်ခဲ့ရပြီ။ အသွေးတော်၏ လုပ်ဆောင်ချက် များကို သင်ခန်းစာ (၁၅)၊ ကိုယ်စားခံခြင်းကို သင်ခန်းစာ (၁၆)၌ ၎င်းသင်ခဲ့ရပြီ။ ယခုအပြစ် ပြုလုပ် သူလူဟောင်းအကြောင်း လေ့လာဘို့ ဖြစ်သည်။

အပြစ်ပွားများလျှင်ကျေးဇူးတော်ကြွယ်၀

ကျမ်းစာ၌၊ “အပြစ် ပွါးများသည့်အရာမှာကျေးဇူးတော် သာ၍ ကြွယ်၀၏။”ဟုဆိုသည် (ရော ၅:၂၀)။ ဆိုလိုသည် မှာအပြစ်များလေလေကျေးဇူးတော် ခံစား လေလေ ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်လျှင် ကျေးဇူးတော်များများ ခံစား ဘို့ရန် အပြစ်များများ လုပ်ရမည်လောဟု မေးစရာ ရှိလာသည်။ ထိုကြောင့်ကျမ်းစာက၊ “ထိုသို့ မှန်လျှင် အဘယ်သို့ ပြုရမည်နည်း။ ကျေးဇူးတော် ပွားများ စေခြင်းငှါ အပြစ် တရားကို ကျင့်၍ နေရမည်လော။ ထိုသို့ မနေ ရ။ အပြစ် တရား၌ စုတေ့သော သူသည် ထိုတရား၌ အဘယ်သို့ ရှင်ရဦးမည်နည်း။”ဟုဆိုသည် (ရော ၆:၁-၂)။ သို့ဖြစ်၍ အပြစ် တရား၌ သေခြင်း အကြောင်းကို လေ့လာကြစို့။

အလင်းနိုင်ငံ၌

ဘုရားသခင်သည် အာဒံအား အလင်းနိုင်ငံ၌ ထားခဲ့သည်။ အလင်းနိုင်ငံ ဆိုသည်မှာ အပြစ် ကင်းမဲ့သော နေရာ ဘုရားသခင် အုပ်စိုးသော နိုင်ငံကို ဆိုလိုသည်။ အလင်းနိုင်ငံ၌ အပြစ် မရှိသောကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့် ပေါင်းဖေါ်၍ ရသည်။ ကြောက်ရွံ့ခြင်း၊ ရှက်ခြင်းများမရှိ။

အမှောင်နိုင်ငံသို့

အာဒံသည် ဘုရားသခင်၏ စကားကို နားမထောင်သော အားဖြင့် အလင်းနိုင်ငံမှ အမှောင်နိုင်ငံသို့ ကူးပြောင်း သွားသည်။ အမှောင်နိုင်ငံ ဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင် မအုပ်စိုးသော နေရာ ဤလောကကို ဆိုလိုသည်။

အမှောင်နိုင်ငံ၏ သခင်အပြစ်

အမှောင်နိုင်ငံ၏ သခင်သည် အပြစ် ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်က၊ “ဒုစရိုက်အပြစ် ပြုသမျှသော သူတို့သည် ဒုစရိုက်၏ ကျွန် ဖြစ်သည်၊” ဟုဆိုသည် (ယော ၈:၃၄)။ အာဒံသည် ဘုရား စကား နားမထောင်သောကြောင့် အမှောင်နိုင်ငံ၌ အပြစ်၏ ကျွန် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

မွေးဘွားခြင်းဖြင့်

အာဒံသည် စကား နားမထောင်ခြင်း ဖြင့် အပြစ်၏ ကျွန်ခံရသည်။ သူ၏ သားသမီး များသည် အမှောင်နိုင်ငံ၌ မွေးဘွားခြင်း အားဖြင့် ရောက်ရှိ၍ အပြစ်၏ ကျွန်ခံရ ကြသည်။ ငါတို့သည် အာဒံ၏ သားများဖြစ်သောကြောင့် ငါတို့၏ သခင်သည် အပြစ် ဖြစ်သည်။

လူမတတ်နိုင်

ဘုရားသခင်သည် မိတ်ဆွေ၏ အပြစ်များကို ဖြေလွှတ် သော်လည်း မိတ်ဆွေသည် အမှောင်နယ်မြေထဲမှာ အပြစ်၏ ကျွန်ခံနေရလျှင် အပြစ် ဆက်လုပ်နေရဦးမှာ ဖြစ်သည်။ လူသည် အမှောင်နယ်မြေမှ ထွက်ဘို့ရန် သော်၎င်း၊ အပြစ် ကျွန်မှလွတ်ဘို့ရန် သော်၎င်း၊ မတတ်နိုင်။

သားတော်စေလွှတ်

ဘုရားသခင်သည် အမှောင်နယ်မြေ၌ အပြစ်၏ ကျွန်ခံ နေရသော လူသား များကို ကယ်တင်ဘို့ရန် သားတော် ယေရကို အမှောင် နယ်မြေထဲသို့ စေလွှတ်သည် (ဟေဗြဲ ၂:၁၄-၁၅၊ မ၄:၁၄-၁၆)။ သခင်ယေရှုသည် အမှောင် နယ်မြေထဲ၌ နေရသော်လည်း အပြစ်၏ ကျွန်မခံချေ (၁ ပေ ၂:၂၂)။ ထို့ကြာင့် အမှောင်နယ်မြေ ထဲမှာအပြစ်၏ ကျွန်ခံနေရသော သူတို့ကို ကယ်တင်ခြင်းငှာ တတ်စွမ်း နိုင်သည်။

ခရစ်တော်၌

လူသည် အမှောင်နယ်မြေထဲသို့ မွေးဘွားခြင်း အားဖြင့် ရောက်ရှိလာသည်။ ထို့ကြောင့် သေခြင်း ဖြင့် သာပြန်ထွက်နိုင်သည်။ ဥပမာမိသား စုထဲ၌ မွေးဘွားခြင်း ဖြင့် ရောက်လာ၍ သေခြင်း ဖြင့် ပြန်ထွက်ရသည်။ ထိုနည်းတူ လူသည် သေခြင်း ဖြင့် အမှောင်နယ်မှပြန်ထွက်ရမည်။ သို့သော်ကိုယ်ခန္ဓာသေလျှင် ငရဲရောက်ဘို့ သာရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်က လူကို ခရစ်တော် အထဲ၌ ထည့်လိုက်သည် (၁ ကော ၁:၃၀)။ ထိုသို့ ဘုရားသခင်က လူကို ခရစ်တော် အထဲ၌ ထည့်ခြင်းကို ယုံကြည်ခြင်း အားဖြင့် လက်ခံဘို့ လိုသည်။

လူဟောင်းသေ

အမှောင်နယ်မြေ၌ မွေးဘွား၍ အပြစ်၏ ကျွန်ခံနေရသော လူကို လူဟောင်းဟု ခေါ်သည်။ ထိုလူဟောင်းသည် ဘုရား စကားကို နားမထောင်နိုင်။ အကြောင်းမှာ သူ့သခင်အပြစ်၏ စကား နားထောင်ဘို့ လိုသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထိုလူဟောင်းကို ဘာသာရေး သမားများ ကကောင်းသော အကျင့်ကျင့်ဘို့ရန် သွန်သင်သော်လည်း မရ။ ဘုရားသခင် အနေဖြင့် ထိုလူဟောင်းကို ပြုပြင်ဘို့ မကြိုးစား။ ထို့ထက် အဆုံးစီရင်ဘို့ အကြံရှိသည်။ ထို့ကြောင့် လူဟောင်းကို ခရစ်တော် အထဲ၌ ထည့်လျက် ခရစ်တော်နှင့်အတူ လက်၀ါးကပ်တိုင်၌ အသေခံ စေသည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ငါတို့၏ လူဟောင်းသည် ထိုသခင်နှင့်အတူ လက်၀ါးကပ်တိုင်၌ အသေသတ်ခြင်း ခံရပြီဟု ငါတို့ သိကြ၏။ အကြောင်းမူကား ငါတို့သည် နောက်မှအပြစ် တရား၏ အစေကို မခံစေခြင်းငှါ အပြစ် တရား၏ကိုယ်ကို ဖျက်စီးမည့် အကြောင်း တည်း။”ဟုဆိုထားသည် (ရော ၆:၆)။ လူဟောင်းသည် အပြစ် ကျွန်ခံရာမှ ခရစ်တော်နှင့်အတူ အသေခံ သောအခါ အပြစ်၏ ကျွန်မှ လွတ်မြောက်သွားသည်။ အကြောင်းမူကား၊ “သေသော သူသည် အပြစ်တရား၏ လက်မှလွတ်လျက် ရှိ၏။” (ရော ၆:ရ)။ လူသေကို မည်သူမျှ မစေခိုင်းနိုင်ချေ။ ထို့နည်းတူ သေနေသော လူဟောင်းကို အပြစ် တရားက မအုပ်ချုပ် နိုင်တော့ချေ။ ထိုနည်းဖြင့် လူဟောင်းသည် အပြစ်၏ ကျွန်မှ၎င်း၊ အမှောင် နယ်မြေမှ၎င်း လွတ်မြောက် လာသည်။

ဘုရားအမြင်နှင့်လူ့အမြင်

လူ့အမြင်၌ လက်၀ါးကပ်တိုင်ပေါ်မှာ ခရစ်တော် အသေခံသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ခရစ်တော် သေဘို့ရန် မဟုတ်။ လူဟောင်းသေဘို့ရန် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် လူဟောင်းကို ခရစ်တော် အထဲ၌ ထည့်လျက် ခရစ်တော်နှင့်အတူ အသေခံ စေသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရား အမြင်၌ လက်၀ါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် လူဟောင်း သေနေသည်။

ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်လက်ခံ

မိတ်ဆွေ အနေဖြင့် ခရစ်တော်နှင့် အသေခံခြင်းကို လက် ခံဘို့ရန် ခက်နေပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကို ယုံကြည်ခြင်း အားဖြင့် လက်ခံဘို့ လိုသည်။ ရှင်ပေါလု သည်လည်း ခရစ်တော် အသေခံ သောအခါ ယုံကြည်သူ မဟုတ်သေးပါ။ သို့သော်နောက်ပိုင်း၌ “ငါသည် ခရစ်တော်နှင့် အတူ လက်၀ါးကပ်တိုင်၌ အသေခံ ပြီ။”ဟု ၀န်ခံခဲ့သည် (ဂလာ ၂:၂၀)။

မြှုပ်နှံဗတ္တိဇံခံ

လူသည် သေသွား သောအခါ သင်္ချိုင်းထဲ၌ မြှုပ်နှံရသည်။ ထိုနည်းတူ ခရစ်တော်နှင့်အတူ သေသော လူဟောင်းကိုလည်း ခရစ်တော်နှင့်အတူ မြှုပ်နှံခြင်း ခံရသည်။ မြှုပ်နှံခြင်းကို ဗတ္တိဇံဟု ခေါ်သည်။ ရှင်ပေါလုက၊ “အသေခံ တော်မူခြင်း၌ ဗတ္တိဇံကို ခံသော အားဖြင့် ထိုသခင်နှင့်အတူ သင်္ဂြိုလ်ခြင်းကို ခံရကြ၏။”ဟုဆိုသည် (ရောမ ၆:၄)။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေသည် ခရစ်တော်နှင့်အတူ သင်္ဂြိုလ်ခြင်းကို ခံရသည်။ မိတ်ဆွေ၏ လူဟောင်းသည် လက်၀ါးကပ်တိုင်၌ အသေခံ၍ သင်္ချိုင်း၌ အဆုံးသတ်သည်။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေသည် အပြစ် ကျွန်မှ လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီး ဖြစ်ပါသည်။

ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း

သခင်ယေရှုသည် သေခြင်း မှရှင်ပြန်ထမြောက် ခဲ့သည်။ ထိုနည်းတူ ငါတို့ သည်လည်း အသစ်သော အသက်တာ အားဖြင့် ရှင်ပြန်ထမြောက် ကြပြီ။ ကျမ်းစာ၌၊ “ခရစ်တော်သည် ခမည်းတော်၏ ဘုန်းတန်ခိုးအားဖြင့် သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက် တော်မူ သည့်နည်းတူ၊ ငါတို့လည်း အသစ်သော အသက်တာ၌ ကျင်လည် ရကြသတည်း။”ဟု ဆိုသည် (ရော ၆:၄)။ တဖန် ကျမ်းစာက၊ “ဗတ္တိဇံအားဖြင့် ထိုသခင်နှင့်အတူ သင်္ဂြိုလ်ခြင်းကို ခံကြ၏။ ခရစ်တော်ကို သေခြင်း မှထမြောက် စေ တော်မူသော ဘုရားသခင်၏ ပြုပြင်အား ထုတ် တော်မူခြင်းကို ယုံကြည်သော အားဖြင့် ဗတ္တိဇံကို ခံ၍ ထိုသခင်နှင့်အတူ ထမြောက် ခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။ (ကော ၂:၁၂)။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေလည်း ထမြောက်ပြီး ဖြစ်သည်။

အသစ်သောအသက်တာဖြင့်

ထိုသို့ ရှင်ပြန်ထမြောက် သောအခါ လူဟောင်းထမြောက် သည် မဟုတ်၊ အသစ်သော အသက်တာ၊ လူသစ်ထမြောက် သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “အချင်းလူမိုက်သင်စိုက်သော မျိုးစေ့ မပျက်လျှင် မရှင်တတ်။ ထိုမှတပါး မျိုးစေ့ကို စိုက် သောအခါ နောက် ဖြစ်လတံ့သော ကိုယ်ကို မစိုက်။ ဂျုံးစပါး ဖြစ်စေ အခြားသော စပါး ဖြစ်စေ အစေ့သက်သက်ကို စိုက်တတ်၏။ ဘုရားသခင်သည် အလိုတော် ရှိသည့်အတိုင်းကိုယ်ကို ပေးတော်မူ၏။” (၁ ကော ၁၅:၃၆-၃၈)။ ဆိုလိုသည် မှာစိုက်သော အစေ့နှင့် ပေါက်လာသော အပင်သည် ပုံသဏ္ဍန်ခြင်း မတူညီပါ။ စပါးစေ့သည် ချောက်၍ သေသော လက္ခဏာရှိ၏။ ပေါက်လာသော အပင်သည် စိမ်းစို၍ အသက် ရှင်သော လက္ခဏာရှိ၏။ ထို့နည်းတူ ခရစ်တော်နှင့်အတူ သေသော လူဟောင်းနှင့် ရှင်ပြန်ထမြောက်သော လူသစ်သည် မတူတော့ပါ။ “လူမည်သည် ကား ခရစ်တော်၌ ရှိလျှင် အသစ်သော သတ္တ၀ါ ဖြစ်၏။ ဟောင်းသော အရာတို့သည် ကုန်လွန်၍ ခပ်သိမ်းသော အရာတို့သည် အသစ် ဖြစ်ကြပြီ” (၂ ကော ၅:၁ရ)။ ထိုသို့ ခရစ်တော်၌ အသစ်သော အသက်တာဖြင့် မွေးဘွားလာသော သူကို ဒုတိယ မွေးဘွားသူဟု ခေါ်သည်။ များသော အားဖြင့် ဒုတိယ မွေးဘွားခြင်း born again သည် အကျင့်ပြောင်းလဲခြင်း သို့မဟုတ် စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းကို ဆိုလိုတတ် ကြသည်။ ထိုကြောင့်အကျင့်အလွန် ကောင်းလျှင်၎င်း၊ ဘုရား တရားအလွန် ကြိုးစားလျှင်၎င်း၊ အလွန် born again ဖြစ်သည်ဟုဆိုတတ် ကြသည်။ ခလေး မွေးဘွား သောအခါ အလွန် မွေးသည်ဟု မရှိဘူးပါ။ အကျင့်ပြောင်းလဲခြင်း ဖြင့် မွေးနိုင်လျှင် ခရစ်တော် ကြလာပြီး အသေခံစရာ မလိုပါ။ ထိုကြောင့်ဒုတိယ မွေးဘွားခြင်းသည် လူအားဖြင့် မဟုတ်၊ ဘုရားသခင်က သားတော် အားဖြင့် လုပ်ဆောင်သော အရာ ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်၍ မည်သူမျှဒုတိယ မွေးဘွားခြင်း မဖြစ်နိုင်သော သူမရှိ။ ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်ချက် မသိခြင်းကြောင့် သာလျှင် ဒုတိယမ မွေးဘွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒုတိယ မွေးဘွားရန်လုပ်ဆောင်စရာ မရှိ။ ယုံကြည်ခြင်း ဖြင့် လက်ခံဘို့ သာလျှင် မိတ်ဆွေ၏ တာ၀န် ဖြစ်သည်။

သင်ခန်းစာ (၁ရ) မှမေးခွန်းများ

၁။ အပြစ် ပွားများလျှင် ————-သာ၍ ကြွယ်၀သည်။

၂။ အာဒံသည် အမှောင်နိုင်ငံသို့ မည်သို့ ရောက်သနည်း။ ——–

၃။ အမှောင်နယ်မြေသို့ သင်မည်သို့ ရောက်သနည်း———-

၄။ အမှောင်နယ်၏ သခင်သည် ——- ဖြစ်သည်။

၅။ မိတ်ဆွေကို မည်သူအထဲ၌ ထည့်သနည်း။ ————–

၆။ ခရစ်တော်နှင့်အတူ သေပြီလော။ ————–

ရ။ မြုပ်နှံခြင်းကို မည်သို့ ခေါ်သနည်း။ ————–

၈။ သင်သည် ခရစ်တော်နှင့်အတူ ထမြောက် ပြီလော။ ———-

၉။ ထမြောက် သောအခါ လူ—– ဖြစ်သည်။

၁၀။ ဒုတိယ မွေးဘွားခြင်းသည် အကျင့်ပြောင်းလဲခြင်း ဖြစ်သလော။ —

 

 

သင်ခန်းစာ (၁၈)

ခရစ်တော်ကြောင့်ခံစားရသောအရာများ

ငါတို့သည် ခရစ်တော်နှင့်အတူ ရှင်ပြန်ထမြောက် လာ သောအခါ အောက်ပါ အကျိုးများကို ခံစားရကြသည်။

ဒုတိယအကြိမ်မွေးဘွားပြီ

သခင်ယေရှုက၊ “ဒုတိယ မွေးဘွားခြင်းကို မခံသော သူ မည်သည် ကား ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကို မမြင်ရဟု ဆိုသည်။” (ယော ၃:၃)။ သို့ဖြစ်လျှင် မည်ကဲ့သို့ ဒုတိယအကြိမ် မွေးဘွားရမည်နည်း။ သခင်ယေရှုက၊ “ရေနှင့် ၀ိညာဥ်တော် အားဖြင့် မွေးဘွားရမည်။” ဟုဆိုသည် (ယော ၃:၅)။ ရေဟုဆိုသောကြောင့် အချို့သော သူများက ရေနှစ်ခြင်း အားဖြင့် ဒုတိယအကြိမ် မွေးဘွားပြီဟု ယူဆ ကြသည်။ သို့သော်ရေနှစ်ခြင်း ဖြင့် ဒုတိယအကြိမ်မ မွေးဘွားနိုင်ပါ။ မွေးဘွားနိုင်လျှင် ခရစ်တော် ဤလောကသို့ ကြွလာစရာ မလို။ ဒုတိယ မွေးဘွားခြင်း အကြောင်း သိဘို့ရန် အတွက် ပဌမ မွေးဘွားခြင်း အကြောင်း သိဘို့ လိုအပ်သည်။ ပဌမ မွေးဘွားခြင်းသည် မိခင် ၀မ်းထဲမှ မွေးဘွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ပဌမ မွေး ဘွား သောအခါ အာဒံ အမျိုး၊ အာဒံမိသား စုထဲ၌ မွေးဘွားသည်။ အာဒံအမျိုးသည် လူဟောင်း ဖြစ်၍ အပြစ်သား ဖြစ်သည်။ ထိုပဌမ မွေးဘွားခြင်း ဖြင့် ကောင်းကင်သို့ မ၀င်နိုင်ပါ။ ဒုတိယပြန်မမွေးလျှင် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကို မ၀င်ရသည် သာမကမြင်လည်း မမြင်ရပါ။ ဒုတိယ မွေးဘွားဘို့ရန် ရေနှစ်ခြင်း၊ အကျင့်ပြောင်းလဲခြင်း၊ ဘုရား တရား ကြိုးစားခြင်း၊ ပညတ်တော် လိုက်လျှောက်ခြင်း ဖြင့် မရပါ။ ဘုရားသခင်သည် လူဟောင်းအာဒံအမျိုးကို ခရစ်တော်နှင့် အတူ လက်၀ါးကပ်တိုင်၌ ရိုက်သတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သင်္ချိုင်းထဲ၌ မြှပ်နှံ၍ ရှင်ပြန်ထမြောက် စေသည်။ ထိုသို့ ထမြောက် လာ သောအခါ လူဟောင်း မဟုတ်တော့ဘဲ လူသစ်ဖြင့် ထမြောက် စေသည်။ ထိုသို့ လူသစ် ဖြစ်ဘို့ရန် လူမတတ်နိုင်ပါ။ ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးအားဖြင့် သာ ဖြစ်သည် (၂ ကော ၅:၁၈)။ ထိုသို့ လူသစ်အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိခြင်းသည် သာလျှင် ဒုတိယ မွေးဘွားခြင်း ဖြစ်သည်။

သားတော် နိုင်ငံသို့ရောက်ပြီ

ယခင်လူဟောင်းဘ၀တွင် အမှောင်နယ်မြေ၌ နေရသည်။ ထို အမှောင်နယ်ထဲမှ မထွက် တတ်သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် ခရစ်တော် အားဖြင့် ငါတို့ကို ဆွဲနှုတ်လိုက်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “မှောင်မိုက်တန်ခိုးမှလည်း ငါတို့ကို နှုတ်၍ ချစ် တော်မူသော သားတော်၏ နိုင်ငံထဲသို့ သွင်း တော်မူ၏။” ဟုဆိုသည် (ကော ၁:၁၃)။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေသည် မှောင်မိုက်တန်ခိုး၌ မရှိတော့ချေ။ ခရစ်တော်၏ နိုင်ငံသို့ ရောက်ပြီ။ တဖန်၊ “ယေရှုခရစ်အားဖြင့် ငါတို့ကိုထမြောက်စေ၍ ကောင်းကင်အရပ်၌ နေရာပေး တော်မူပြီ။”ဟုဆိုသည် (ဧဖက် ၂:၆)။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေသည် ယာယီတဲ ဖြစ်သော မိတ်ဆွေ၏ မြေအိမ် (ကိုယ်ခန္ဓာ) ပျက်လျှင် ကောင်းကင် ဘုံ၌ လူ့လက်ဖြင့် မလုပ်ဘဲ ဘုရားသခင် ပြင်ဆင် တော်မူသော နိစ္စထာ၀ရ နေအိမ်ရှိပြီ (၂ ကော ၅:၁)။ မိတ်ဆွေသည် ကောင်းကင်၌ နေရာမဲ့ ဖြစ်မည် မဟုတ်သောကြောင့် ဤလောကကို မစွဲလန်း သင့်ပါ။ ဤလောက၌ ကောင်းကင် ကိုယ်စားလှယ် အဖြစ် နေသင့်သည်။

ထာ၀ရအသက်ရပြီ

မိတ်ဆွေသည်၊ “ကယ်တင်ခြင်း အကြောင်းနှင့် ယှဥ်သော ဧ၀ံဂေလိ တရားတည်း ဟူသော သမ္မာတရားကို ကြားနာ၍ ထိုခရစ်တော်ကို ယုံကြည် ပြီးမှကတိတော်နှင့် ယှဥ်သော သန့်ရှင်းသော ၀ိညာဥ်တော်၏ တံဆိပ်ခပ်ခြင်းကို ခံရပြီ။” (ဧ ၁:၁၃)။ သန့်ရှင်းသော ၀ိညာဥ်တော်၏ တံဆိပ်ခပ်ခြင်းကို ခံရလျှင် ခရစ်တော်ကို ရရှိပြီ။ ခရစ်တော်ကို ရရှိသောကြောင့် ထာ၀ရအသက် ကိုလည်းရရှိပြီ။ ထိုသို့ ရရှိကြောင်းကို မိတ်ဆွေကိုယ်တိုင်နားလည်ဘို့ လိုသည် (၁ ယော ၅:၁၁-၁၃)။

ဘုရားသားဖြစ်ပြီ

မိတ်ဆွေသည် ပဌမ မွေးဘွား သောအခါ စာတန်သား ဖြစ်ခဲ့သည် (ယော ၈:၄၄)။ သို့သော်ယေရှု ခရစ်ကို လက်ခံချိန်မှစ၍ ဘုရားသား ဖြစ်ရသော အခွင့်ကို ရပြီ (ယော ၁:၁၂)။ ထို့ကြောင့်၊ “ငါတို့သည် ဘုရားသား ဖြစ်ရကြသည်ဟု ၀ိညာဥ်တော်သည် ငါတို့ ၀ိညာဥ်နှင့်အတူ သက်သေခံ တော်မူ၏။” (ရော ၈:၁၆)။သား ဖြစ်သောကြောင့် အမွေစား မွေခံ များလည်း ဖြစ်ကြပြီ (ရော ၈:၁ရ)။

ဘုရားလက်ထဲ၌

မိတ်ဆွေ၏ အသက်သည် ဘုရားသခင်ထံ၌ ရှိပြီ။ ကျမ်းစာ၌၊ “သင်တို့သည် သေသောသူ ဖြစ်၍ သင်တို့၏ အသက်သည် ခရစ်တော်နှင့်အတူ ဘုရားသခင်၌ ၀ှက်ထားလျက် ရှိ၏။”ဟုဆိုသည် (ကော ၃:၃)။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေ၏ အသက်ကို စာတန်သည် မထိခိုက်နိုင်တော့ချေ။ ထို့အပြင် ခရစ်တော်က၊ “ငါ့သိုးတို့သည် ငါစကား သံကို နားထောင်၍ ငါ့နောက်သို့ လိုက်ကြ၏။ ထိုသိုးတို့ကို ငါသိ၏။ ထာ၀ရအသက် ကိုလည်း ငါပေး၏။ ထိုသိုးတို့သည် ပျက်စီးခြင်းနှင့် အစဥ်မပြတ် ကင်းလွတ် ကြလိမ့်မည်။ အဘယ်သူ မျှထိုသိုးတို့ကို ငါ့ လက်မှမနှုတ်မယူရာ။ ထိုသိုးတို့ကို ငါ့လက်၌ အပ်ပေး တော်မူသော ငါ့ခမည်းတော်သည် ခပ်သိမ်းသော သူတို့ထက် ကြီး မြတ် တော်မူသည် ဖြစ်၍ အဘယ်သူ မျှ ထိုသိုးတို့ကို ငါ့ခမည်းတော်၏ လက်မှမနှုတ်မယူရာ။” ဟုဆိုသည် (ယော ၁၀:၂ရ- ၂၉)။ ယခုမိတ်ဆွေသည် ခရစ်တော်၏ သိုး ဖြစ်သောကြောင့် ထာ၀ရအသက် ရှင်ပြီ။ ပျက်စီးခြင်း နှင့်လည်း အစဥ်ကင်းလွတ် သောသူ ဖြစ်သည်။ ပျက်စီးခြင်း ဆိုသည်မှာ ငရဲသွားခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ မိတ်ဆွေသည် ခမည်းတော်နှင့် ခရစ်တော်၏ လက်ထဲ၌ ရိှသောကြောင့် စာတန်သည် မိတ်ဆွေကို မထိခိုက်မဆွဲနှုတ်နိုင်တော့ချေ။ သို့သော်အပြစ် ပြုလုပ် ဘို့ရန် သွေးဆောင်နိုင် သေး သောကြောင့် သတိထားရမည်။

ဖြောင့်မတ်သူဖြစ်ပြီ

ပညတ်တရားအားဖြင့် မရနိုင်သော ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို မိတ်ဆွေသည် ရရှိပြီ ဖြစ်သည်။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဘုရားသခင်က သာပေးပိုင်သည်။ ကျမ်းစာက၊ “ဖြောင့်မတ်ရာ၌ တည်စေသော သူကား ဘုရားသခင် ပေတည်း။”ဟုဆိုသည် (ရော ၈:၃၃)။ ဘုရားသခင်သည် ခရစ်တော်၏ အသွေးအားဖြင့် မိတ်ဆွေကို ဖြောင့်မတ်စေပြီ။ ကျမ်းစာ၌၊ “ယခုတွင် အသွေးတော် အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်ပြီ။” ဟုဆိုသည် (ရော ၅:၉)။ ထိုဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် လူ့အမြင်၌ မဟုတ်။ ဘုရား အမြင်၌သာ ဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “ဘုရားသခင်သည် အပြစ်နှင့် ကင်းစင်သော သူကို ငါတို့ အတွက်ကြောင့် အပြစ် ရှိသောသူ ဖြစ်စေ တော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား ငါတို့သည် ထိုသူအားဖြင့် ဘုရားသခင် ရှေ့တော်၌ ဖြောင့်မတ်သောသူ ဖြစ်မည့် အကြောင်း တည်း။”ဟုဆိုသည် (၂ ကော ၅:၂၁)။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေသည် ဘုရား အမြင်၌ ဖြောင့်မတ်ပြီ။ သို့ဖြစ်၍ ဖြောင့်မတ်သော သူကဲ့သို့ အသက် ရှင်ဘို့ လိုလာသည်။

ဘုရားသခင်၏အပေါင်းအသင်းဖြစ်ပြီ

ယခင်ဘ၀၌ မိတ်ဆွေသည် ဘုရားသခင်နှင့် မည်သို့ မျှမခဲ့ဆိုင်ခဲ့ပါ။ ထိုမျှ သာမက ဘုရားသခင်၏ ရန်သူ ဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော်၊ “ယခုတွင် မှောင်မိုက် ထဲမှအံ့ဘွယ်သော အလင်းတော်သို့ ခေါ်သွင်း တော်မူသော သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော် များကို ဖေါ်ပြစေခြင်းငှါ ရွေးချယ် တော်မူသော အမျိုး ဖြစ်ပြီ။ မင်းစည်းစိမ် ရှိသော ယဇ်ပုရောဟိတ် မျိုး၊ သန့်ရှင်းသော လူမျိုး၊ ပိုင်ထိုက် တော်မူသော အပေါင်းအသင်း ဖြစ်ပြီ။ အထက်က အပေါင်းအသင်း မဟုတ်။ ယခုတွင် ဘုရားသခင်၏ အပေါင်းအသင်း ဖြစ်ပြီ။ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်ကို အထက်က မခံရသော်လည်း ယခုတွင် ခံရပြီ။” (၁ ပေ ၂:၉-၁၀) မိတ်ဆွေသည် ယဇ်ပုရောဟိတ် မျိုး ဖြစ်သောကြောင့် မင်းစည်းစိမ်ခံစား ခွင့်ရှိသည် သာမကကိုယ်တိုင် ဆုတောင်း နိုင်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အပေါင်းအသင်း ဖြစ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့် အစဥ်မပြတ် မိဿဟာရဖွဲ့နိုင်သည်။ ကျေးဇူးတော် ခံစားသော သူလည်း ဖြစ်ပြီ။

သင်ခန်းစာ (၁၈) မှမေးခွန်းများ

၁။ ပဌမ မွေးဘွားခြင်းသည် ———-မှ မွေးဘွားခြင်း ဖြစ်သည်။

၂။ ဒုတိယ မွေးဘွားခြင်းသည် ခရစ်တော်နှင့်အတူ ———- သောအခါ ဖြစ်သည်။

၃။ မိတ်ဆွေကို ——-တန်ခိုးမှနတ်၍ ချစ် တော်မူသော —— -၏ နိုင်ငံသို့ ပို့ဆောင်ပြီ။

၄။ မိတ်ဆွေသည် လောက၌ ———–ကိုယ်စားလှယ် ဖြစ်သည်။

၅။ မိတ်ဆွေသည် ———–၏ တံဆိပ်ခပ်ခြင်း ခံရပြီ။

၆။ မိတ်ဆွေသည် သခင်ယေရှုကို ယုံကြည် သောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ ——– ဖြစ်ပြီ။

ရ။ မိတ်ဆွေသည် ခရစ်တော် ——–ထဲ၌ ရှိသောကြောင့် စာတန်သည် မိတ်ဆွေကို မ—ခိုက်နိုင်ချေ။

၈။ မိတ်ဆွေသည် ဘုရားသခင်၏ အမြင်၌ ———-ပြီ။

၉။ မိတ်ဆွေသည် မင်းစည်းစိမ်ရှိသော ——— ဖြစ်ပြီ။

၁၀။ မိတ်ဆွေသည် ——-၏ အပေါင်းအသင်း ဖြစ်ပြီ။

 

 

သင်ခန်းစာ (၁၉)

ကယ်တင်ခြင်းစိတ်ချမှု

ကယ်တင်ခြင်းသည် အစအဆုံး ဘုရားသခင်က လုပ်ဆောင်သွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ခမည်းတော်ဘုရားသခင်က ငါတို့ကို သားတော်အားဖြင့် ကယ်တင်ဘို့ ကမ္ဘာမတည်မရှိမှီကပင် ကြံစည်ပြီးသားဖြစ်သည် (၁ ပေ ၁:၂၀)။ သားတော်ဘုရားက လူ့ဇာတိခံယူ၍ အသေခံခြင်းနှင့် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း အားဖြင့် ပြည့်စုံစေခဲ့ပြီ။ သန့်ရှင်းသော၀ိညာဥ်တော်ဘုရားက နှုတ်ကပတ်တော်ကိုအသုံးပြု၍ ထိုအရာများကို နားလည်သဘောပေါက်စေသည်။ ကျွန်ပ်တို့ကယုံကြည်ခြင်းတခုတည်းဖြင့် လက်ခံရယူရသည်။ ကျွန်ပ်တို့၏လုပ်ဆောင်ချက် တခုမျှမရှိပါ။

နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့်

ဘုရားသခင်က ကျွန်ပ်တို့ကိုကယ်တင်ကြောင်း၊ အပြစ်လွှတ်ကြောင်း၊ ထာ၀ရအသက်ပေးကြောင်း၊ လက်ခံကြောင်းများကိုမည်ကဲ့သို့ သိနိုင်မည်နည်း။ ဓမ္မဟောင်းခေတ်၌ ဘုရားသခင်ကို လူလူချင်းစကား ပြောသကဲ့သို့ မေးမြန်းနိုင်သည်။ သားတော်လက်ထက်၌ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြောဆို မေးမြန်းနိုင်သည်။ သို့သော်၊ ယခုသန့်ရှင်းသော၀ိညာဥ်တော်ခေတ်၌ နှုတ်ကပတ်တော် အားဖြင့် ဘုရား၏လုပ်ဆောင်ချက်များကို သိနိုင်သည်။ ထို့ကြာင့်၊ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖတ်ရလေ့လာဘို့လိုသည်။

နှုတ်ကပတ်တော်ကမည်သို့ဆိုသနည်း

လူလူချင်းစာရေးကြသောအခါ တယောက်နှင့်တယောက် စာထဲ၌ ရေးထားသည့်အတိုင်း ယုံကြည်တတ်ကြသည်။ ထိုနည်းတူ၊ ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များကို ကျမ်းစာထဲ၌ရေးထားသည့်အတိုင်း စိတ်ချယုံကြည်နိုင် သည်။ အချို့သောသူများသည် ကျမ်းစာအပေါ်၌ ယုံကြည်မှုအပြည့်အ၀မရှိ သောအခါ အခြားသောနည်းအားဖြင့် ယုံကြည်ဘို့ရှာတတ်ကြသည်။ ခံစားမှုရှိဘို့ရန်သော်၎င်း၊ နိမိတ်လက္ခဏာအားဖြင့်၎င်း၊ ယုံကြည်ဘို့ရှာသောအခါ စာတန်၏ လှည့်ကွက်ထဲမှာရောက်သွားတတ်သည်။ ဘုရားသခင်ကိုယုံကြည်နိုင်ရန်၊ “ယုဒလူတို့သည် နိမိတ်လက္ခဏာကို တောင်းတတ်ကြ၏။ ဟေလသလူ (ဂရိတ်လူ) တို့သည် ပညာကိုရှာတတ်ကြ၏။ ငါတို့မူကား လက်၀ါးကပ်တိုင်မှာ အသေခံတော်မူသော ခရစ်တော်၏အကြောင်းအရာကို ဟောပြောကြ၏။” ဟု ကျမ်းစာ၌ရေးသည် (၁ ကော ၁:၂၂-၂၃)။ ထို့ကြောင့်၊ ဘုရားကိုယုံဘို့ရန် ကျမ်းစာသည်လုံလောက်သည်။

အပြစ်စီရင်ခြင်းမခံရ

အပြစ်နှင့်ပတ်သက်၍ သခင်ယေရှုကဤသို့ ဆိုခဲ့သည်၊ “လောကီသားတို့အား အပြစ်စီရင်ခြင်းငှါ ဘုရားသခင်သည် သားတော်ကို ဤလောကသို့ စေလွှတ်တော်မူသည်မဟုတ်။ လောကီသားတို့သည် ကိုယ်တော် အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်မည့်အကြောင်း စေလွှတ်တော်မူ၏။ သားတော်ကို ယုံကြည်သောသူသည် အပြစ်စီရင်ခြင်းကိုမခံရ။” (ယော ၃:၁ ရ- ၁၈)။ ကျမ်းစာက၊ သားတော်ကိုယုံကြည်သောသူသည် အပြစ်စီရင်ခြင်းကိုမခံရဟုဆိုထားရာ၊ ကျွန်ပ်တို့သည် သားတော်ကိုယုံကြည်သောကြောင့် အပြစ်စီရင်ခြင်းကို မခံရဟုယုံကြည်စိတ်ချနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် မုသာမပြောတတ်ပါ။ “လူပြောသော စကားကို ယုံရလျှင် ဘုရားသခင် ပြောသော စကားသည် သာ၍ ယုံဘွယ်ရာ အကြောင်းရှိ၏။” (၁ ယော ၅:၉)။

ကျွန်ပ်တို့ကိုလက်ခံသည်

လူသားများသည် ကိုယ်ထံသို့လာသောသူကို တခါတရံနှင်ထုတ်တတ်ကြသည်။ သို့သော်သခင်ယေရှုက၊ “ငါ့ထံသို့လာသောသူကို ငါသည်အလျှင်းမပယ်။”ဟု ကတိပြုထားပါသည် (ယော ၆:၃ရ)။ မိတ်ဆွေသည်၊ သခင်ယေရှုထံသို့ အမှန်တကယ် လာလျှင် သူသည်သင့်ကို လက်ခံကြောင်းစိတ်ချနိုင်သည်။ သူကိုယ်တိုင် နှုတ်အားဖြင့် မပြောတော့သော်လည်း သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်ကျမ်းစာအားဖြင့် မိတ်ဆွေကိုလက်ခံကြောင်းသိနိုင်သည်။

ထာ၀ရအသက်ရပြီ

ထာ၀ရအသက်ဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ ကောင်းကင်ဘုံ၌ နေခြင်းကိုဆိုလိုသည်။ လူ၏၀ိညာဥ်သည် ငရဲမီးအိုင်ထဲ၌လည်း ထာ၀ရအသက်ရှင်ရမှာ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ငရဲမီးအိုင်၌ ထာ၀ရအသက်ရှင်ခြင်းကို သေခြင်း (သို့) ဒုတိယသေခြင်းဟုခေါ်သည် (ဗျာ ၂၀:၁၄)။ သခင်ယေရှုက၊ “သားတော်ကိုယုံကြည်သောသူ အပေါင်းတို့သည် ပျက်စီးခြင်းသို့မရောက်ထာ၀ရအသက်ကိုရမည့်အကြောင်း တည်း။” ဟုဆိုသည် (ယော ၃:၁၅)။ ဗတ္တိဇံယောဟန်ကလည်း၊ “သားတော်ကို ယုံကြည်သောသူသည် ထာ၀ရအသက်ကိုရ၏။ သားတော်ကိုပယ်သောသူမူကား ထာ၀ရအသက်ကိုမတွေ့ရ။ ထိုသူ၏အပေါ်၌ ဘုရားသခင်၏အမျက်တော် တည်နေသည်။”ဟုဟောလေ၏ (ယော ၃:၃၆)။ ယခုမိတ်ဆွေသည် သားတော်ကိုယုံကြည် သောကြောင့် ထာ၀ရအသက်ရပြီဟု နှုတ်ကပတ်တော်အရစိတ်ချနိုင်သည်။ ထာ၀ရအသက်သည် သေပြီးမှရမည့်အရာမဟုတ်။ ယခုအသက်ရှင်စဥ်ပင် ရမည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ထိုအသက်ရရန် ပြည့်စုံမှ၊ အပြစ်ကင်းမှမဟုတ်၊ သားတော်ကိုယုံကြည်လျှင်ရနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်နှုတ်ကပတ်တော်ကိုစိတ်ချဘို့လိုသည်။

သန့်ရှင်းသောဝိညာဥ်တော်ရရှိပြီ မိတ်ဆွေသည် သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်လက်ခံသောအခါ သန့်ရှင်းသော ၀ိညာဥ်တော် ကိုလည်းရရှိပြီဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “သင်တို့သည် ကယ်တင်ခြင်း အကြောင်းနှင့်ယှဥ်သော ဧ၀ံဂေလိတရားတည်းဟူသော သမ္မာတရားကိုကြားနာ၍ ထိုခရစ်တော်ကိုယုံကြည်ပြီးမှ ကတိတော်နှင့်ယှဥ်သော သန့်ရှင်းသော၀ိညာဥ်တော်၏ တံဆိပ်ခပ်ခြင်းကိုခံရပြီ။” ဟုဆိုသည်(ဧ ၁:၁၃)။ “ထိုသန့်ရှင်းသော၀ိညာဥ်တော်သည် ရွေးနှုတ်ခြင်းနေ့ရက်တိုင်အောင် တံဆိပ်ခပ်ထားသည်။” (ဧ ၄:၃၀)။ ထို့ကြောင့် မိတ်ဆွေသည် သန့်ရှင်းသော၀ိညာဥ်တော် (သို့) ခရစ်တော်၏၀ိညာဥ်ကို ရရှိထားသောသူဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသော၀ိညာဥ်တော်နှင့်ခရစ်တော်၏၀ိညာဥ်သည် အတူတူပင် ဖြစ်သည်။

သင်ခန်းစာ (၁၉) မေးခွန်းများ

၁။ ကယ်တင်ခြင်းသည် အစအဆုံး——–က လုပ်ဆောင်သွားသည်။

၂။ ကယ်တင်ခြင်းလုပ်ငန်းကို ——ကကြံစည်၍ ——-က ပြည့်စုံစေသည်။

၃။ သန့်ရှင်းသော၀ိညာဥ်တော်ခေတ်၌ ဘုရားသခင်၏လုပ်ဆောင်မှုများကို…………….. အားဖြင့်သိနိုင်သည်။

၄။ ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များကို ——–၌ ရေးထားသည့်အတိုင်း စိတ်ချနိုင်သည်။

၅။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ဘို့ရန် နိမိတ်လက္ခဏာလိုပါသလား။ —– ——-

၆။ သားတော်ကို ယုံကြည်သောသူသည် အပြစ်စီရင်ခြင်း ခံရပါမည်လော။———-

ရ။ မိတ်ဆွေကို သခင်ယေရှုက လက်ခံကြောင်း မည်သို့သိနိုင်သနည်း။———-

၈။ သားတော်ကို ယုံကြည်သောသူသည် ——-ကိုရ၏။

၉။ မိတ်ဆွေသည် သန့်ရှင်းသော ၀ိညာဥ်တော်ကိုရရှိပြီလော။ ——မည်ကဲ့သို့သိနိုင်သနည်း။ —————–

၁၀။ ထာ၀ရအသက်သည် ယခုရနိုင်သလော၊ သေပြီးမှရရမည်လော။ …………….

 

 

သင်ခန်းစာ (၂၀)

ခရစ်ယာန်နှစ်မျိုး

ယုံကြည်ခါစခရစ်ယာန်တိုင်း မှားတတ်သောအရာတခုရှိသည်။ ထိုအရာမှာ ခရစ်တော်ကိုယုံကြည်သောသူသည် အပြစ်မလုပ်ရ၊ ထိုမျှမကအပြစ်မလုပ်နိုင်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ယုံကြည်သူ တယောက်အပြစ် ပြန်လုပ်လျှင် ထာ၀ရအသက် ပြန်လည်ဆုံးရှုံးမည်ဟု ထင်မှတ်တတ်သည်။ အမှန်မှာ ထာ၀ရအသက်သည် အပြစ်ကင်းသောကြောင့်၎င်း၊ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အတိုင်း နေနိုင်သောကြောင့်သော်၎င်း၊ ရသည်မဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်သက်သက်ကြောင့်ရရှိသည်ဖြစ်၍ ပြန်လည်မဆုံးရှံးနိုင်ချေ။ အကယ်၍ အပြစ်လုပ်တိုင်း ထာ၀ရအသက်ဆုံးရှုံးလျှင် ထာ၀ရအသက်မဟုတ်တော့ချေ။ ထာ၀ရအသက်သည် တဆက်တည်းဖြစ်၍ တခါရရှိလျှင် ထာ၀ရတည်တန့်သည်။ ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ အပြစ်လုပ် သောအခါ ထာ၀ရအသက်ဆုံးရှုံး၍ ပြန်လည်နောင်တရသောအခါတိုင်း ပြန်ရရှိနိုင်လျှင် ထာ၀ရအသက်မဟုတ်၊ ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းအသက်တာဖြစ်မည်။ ဘုရားသခင်က ယုံကြည်သူကို ထာ၀ရအသက်ပေးသောအခါ ထိုက်တန်၍ပေးသည် မဟုတ်၊ သနားသောအားဖြင့်သာပေးသည်ကို သိထားဘို့လိုသည် (ဧဖက် ၂:၈-၉)။ ထိုမျှသာမကယုံကြည်သူများသည် အပြစ်လုပ်နိုင်သေးကြောင်းရှင်ယောဟန်ကဤသို့ ရေးသားထားသည်၊ “ကိုယ်အပြစ်မရှိဟုငါတို့သည်ဆိုလျှင် ကိုယ်ကိုကိုယ်လှည့်ဖျားကြ၏။ ဒုစရိုက်မပြုပြီဟု ငါတို့သည်ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်ကိုမုသာအပြစ်တင်ကြ၏။ နှုတ်ကပတ်တော်လည်း ငါတို့၌မရှိ။” (၁ ယော ၁:၈၊ ၁၀)။ အမှန်မှာ ယုံကြည်သူအပြစ် လုပ်လျှင် ၀ိညာဥ်ဖျားနာခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာဖျားနာသောအခါ အသက်ကုန်ဆုံးသွားသည်မဟုတ်။ သို့သော်ဘာမျှမလုပ်နိုင်ဘဲ အိပ်ရာပေါ်၌ လဲနေသကဲ့သို့ ယုံကြည်သူ အပြစ်လုပ်လျှင် ၀ိညာဥ်ရေးရာ၌ အလုပ်မလုပ်နိုင်ဘဲ ဖျားနာနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဤလောက၌ လူသုံးမျိုးသုံးစားရှိကြောင်း သမ္မာကျမ်းစာအားဖြင့် သိရသည်။ ၎င်းတို့မှာ၊

ဇာတိပကတိလူ

ဇာတိပကတိလူသည် ခရစ်တော်ကိုမယုံကြည်။ ခရစ်တော်ကိုလက်မခံသောသူဖြစ်သောကြောင့် ခရစ်တော်နှင့်မဆိုင် (ရော ၈:၉)။ ခရစ်တော်မရသောကြောင့် ထာ၀ရအသက်မရ (၁ ယော ၅:၁၂)။ ခရစ်တော်ကိုမယုံကြည်သောကြောင့် ယခုပင်အပြစ်စီရင်ခြင်းကိုခံရသောသူဖြစ်သည် (ယော ၃:၁၈)။ သူသည်ခရစ်တော်ကို မရသောကြောင့် စိတ်နှလုံးအထဲရှိပလ္လင်ပေါ်၌ ငါတည်းဟူသောမာန်မာနကအုပ်စိုးသည်။ ရှင်ပေါလုက ဇာတိပကတိလူနှင့်ပတ်သက်၍ ဤသို့ဆိုသည်၊ “ဇာတိပကတိ လူသည် ဘုရားသခင်၏၀ိညာဥ်တော်အရာကိုမခံမယူ။ ထိုအရာတို့ကို မိုက်မဲသော အရာအရာဖြစ်သည်ဟုထင်တတ်သည်။ ထိုအရာကို ၀ိညာဥ်အားဖြင့်သာပိုင်းခြား၍ နားလည်နိုင်သောကြောင့် ဇာတိပကတိလူသည် နားမလည်နိုင်။” (၁ ကော ၂:၁၄)။

 

ဇာတိပကတိလူသည် ၀ိညာဥ်အရာကိုနားမလည်သောကြောင့်မလိုချင်၊မြေကြီးအရာကိုသာ စိတ်စွဲလန်းခြင်းရှိသည်။ သူ၏အသက်တာ၊ အပြုအမူ၊ အကျင့် အကြံများ ကြည့်လျှင်လည်း ၀ိညာဥ်သဘောမရှိချေ။ တည်ငြိမ်ခြင်း၊ ၀မ်းမြောက်ခြင်း မရှိ။ အလွန်ပျော်ရွှင်လိုက်၊ အလွန်၀မ်းနည်းလိုက်၊ စိတ်တိုလိုက်၊ စိတ်ဆိုးလိုက်၊ စိုးရိမ် ပူပန်လိုက်ဖြင့် မငြိမ်သက်သောအသက်တာဖြင့် အသက်ရှင်သည်။ ဇာတိပကတိ အသက်တာသည် သာသနာပလူများ၌သာမက ခရစ်ယာန်များထဲ၌လည်းများစွာရှိသည်။ သင်းအုပ်ဆရာများမှစ၍၊ အသင်းတော်လူကြီးများ၊ အမျိုးသမီးခေါင်းဆောင်များ၊ လူငယ်ခေါင်းဆောင်များ၊ အသင်းသူအသင်းသားများစွာတို့သည် အပြင်ပန်းအားဖြင့် ခရစ်ယာန်ဟုထင်ရသော်လည်း ခရစ်တော်ကိုမရရှိသောကြောင့် ဇာတိပကတိလူများဖြစ်ကြသည်။ ဤအသက်တာမျိုးဖြင့် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို မလိုက်နိုင်။ လိုက်ချင်စိတ်လည်းမရှိကြ။ ဘုရားအလိုတော်ထက် မိမိတို့အလိုဆန္ဒကို လိုက်ဘို့ အလေးထား ကြသည်။ ဘုရား၏ ဘုန်းရှုတ်ချစရာ ဖြစ်စေသည်။

ဝိညာဥ်ပကတိခရစ်ယာန်

ဝိညာဥ်ပကတိ ခရစ်ယာန်သည်ခရစ်တော်ကို စိတ်နှလုံးထဲ၌ လက်ခံသည် သာမကသူ၏ အသက်တာကို အုပ်စိုးခွင့် ပြုသောသူ ဖြစ်သည်။ ငါတည်း ဟူသော မာန်မာနကို အောက်သို့ ချသည်။

 

ဤလူသည် ခရစ်တော် ရရှိသောကြောင့် စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန် ဖြစ်သည်။ ထာ၀ရအသက် ကိုလည်းရရှိသည် (၁ ယော ၅:၁၂)။ အပြစ် စီရင်ခြင်း မှလည်း လွတ်မြောက်သောသူ ဖြစ်သည် (ယော ၃:၁၈)။ ဘုရားသခင် ရှေ့တော်၌ ဖြောင့်မတ်သောသူ၊ သန့်ရှင်းသောသူ ဖြစ်သည် (၁ ကော ၁:၂၊ ၃၀)။ ဤလူသည် အသက်တာကိုကိုယ်တိုင်မ အုပ်ချုပ်ဘဲ ခရစ်တော်ကို အုပ်စိုးစေသောကြောင့် ဘုရား အလိုတော် အတိုင်း အသက် ရှင်သောသူ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ၀ိညာဥ်တော်၏ အသီးတည်း ဟူသော ချစ်ခြင်း၊ ၀မ်းမြောက်ခြင်း၊ ငြိမ်သက်ခြင်း၊ စိတ်ရှည်ခြင်း၊ ကျေးဇူး ပြုခြင်း၊ ကောင်းမြတ်ခြင်း၊ သစ္စာ စောင့်ခြင်း၊ နူးညံ့ သိမ်မွေ့ခြင်း၊ ကာမဂုဏ် ချုပ်တည်းခြင်း၊ စသော ၀ိညာဥ်တော်၏ အသီးများကို သူ၏ အသက်တာ၌ တွေ့ရသည် (ဂလာ ၅:၂၂-၂၃)။

 

ဤလူ၏ အသက်တာသည် အဓိပ္ပါယ်ရှိ၍ ပန်းတိုင်လည်းရှိသည်။ အပြောအဆို အပြု အမူ အကြံအစည် တို့သည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော် အတိုင်း ဖြစ်သောကြောင့် သူတပါးအတွက်လည်း တည် ဆောက်စရာ ဖြစ်၍ လူများကို ဆွဲဆောင်နိုင်သောသူ ဖြစ်သည်။ သူ၏ အသက်တာသည် ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော်ကို ထင်ရှားစေ၍ လူတိုင်း၏ လေးစား နှစ်သက်ချစ်ခင် မြတ်နိုးခြင်းကို ခံရသည်။ ယုံကြည်သူ တိုင်းသည် ထိုကဲ့သို့သော အသက်တာဖြင့် အသက် ရှင်ရမည် ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော သူကို သာသနာ ပလူများ ကလည်း လေးစား၍ သူ့အားဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည် လာကြမှာ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ စိတ်တော်နှင့် တွေ့၍ ယုံကြည်သူ တိုင်း မျှော်လင့်တောင့်တသော အသက်တာ ဖြစ်သည်။

ဇာတိပကတိခရစ်ယာန်

ဇာတိပကတိ ခရစ်ယာန်သည် ခရစ်တော်ကို စိတ်နှလုံး ထဲ၌ ရရှိသောကြောင့် ထာ၀ရအသက် ကို ရရှိသောသူ၊ အပြစ် စီရင်ခြင်း မှကင်းလွတ် သောသူ ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန် တယောက် ရသင့်ရထိုက်သော အခွင့်အရေးများကို ရသည်။ သို့သော် ခရစ်တော်ကို အသက်တာ၌ အုပ်စိုးခွင့် မပေး။ ငါတည်း ဟူသော အတ္တမာန်မာနဖြင့် အသက်တာကို အုပ်စိုးသည်။ ထို့ကြောင့် ခရစ်ယာန် ဖြစ်သော်လည်း ခရစ်ယာန် မဟုတ် သကဲ့သို့ ဇာတိ သဘော ဖြင့် အသက် ရှင်သည်။ ဤလူသည် ခရစ်တော်ကို ရရ ှိ သောကြောင့် ထာ၀ရအသက် မဆုံးရှုံးသော်လည်း ဇာတိအလို အားဖြင့် အသက် ရှင်သောကြောင့် သူ၏ အသက်တာ၌ ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော် မထင်ရှားသည် သာမရတ်ချစရာ ဖြစ်သည်။ ဇာတိပကတိ လူကဲ့သို့ ပင်ဂလာ ၅:၁၉-၂၁ ထဲ၌ ဖေါ်ပြသော ဇာတိ အသီးများကို သာသီးသည်။

 

ကောရိန်သုအသင်းတော်

ကောရိန်သုအသင်းတော်လည်း ဇာတိအားဖြင့် အသက်ရှင် ကြသောကြောင့် ရှင်ပေါလုကဤသို့ ဆူခဲ့သည်၊ “ညီအကိုတို့ အထက် ကငါသည် ၀ိညာဥ်လူတို့အား ဟောပြော သကဲ့သို့ သင်တို့အား ဟောပြောရသော အခွင့်မရှိဘဲ ဇာတိပကတိ လူတို့ အား၎င်း၊ ခရစ်တော်၌ သူငယ်ကလေးတို့ အား၎င်း၊ ဟောပြော သကဲ့သို့ ဟောပြောရ၏။ ယခုပင်လည်း ဇာတိပကတိ လူဖြစ်ကြသေး၏။ ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်း၊ အချင်းချင်း ကွဲပြားခြင်းရှိကြသည် ဖြစ်၍ သင်တို့သည် ဇာတိပကတိ လူဖြစ်ကြသည် မဟုတ်လော။ လောကီ ထုံးစံအတိုင်း ကျင့်ဆောင်ကြသည် မဟုတ်လော။” (၁ ကော ၃:၁၊ ၃)။ ကောရိန်သု အသင်းတော်သည် ဇာတိအားဖြင့် အသက် ရှင်သော်လည်း ကယ်တင်ခြင်း မဆုံးရှုံး ကြောင်း ရှင်ပေါလု၏ နတ်ဆက်စာ၌ ဤသို့ တွေ့ရသည်၊ ” ယေရှုခရစ် အားဖြင့် အပြစ်နှင့် ကင်းစင်၍ သန့်ရှင်းသူအရာ၌ ခန့်ထားသော သူ၊” (၁ ကော ၁:၂) ဟု ရေးထားသည်။ ထိုမျှသာမကထို သူများသည် သခင် ခရစ်တော် ကြွလာ သောအခါ သူတို့ ခံစားရမည့် အရာများကို ဤသို့ ရေးသား ခဲ့သည်၊ “နောက်ဆုံးသော တံပိုးမှုတ် သောအခါ တခဏခြင်းတွင် မျက်စိတမှိတ်၌ ငါတို့ ရှိမျှ (ကောရိန်သု အသင်းသားများ အပါအ၀င်) သည် ပြောင်းလဲခြင်းသို့ ရောက်ရကြမည်၊” (၁ ကော ၁၅:၅၂)။ ဤသို့ ဇာတိပကတိ ခရစ်ယာန် များသည် ကယ်တင်ခြင်း မဆုံးရှုံးသော်လည်း ဘုရား အလိုတော်နှင့် ပြည့်စုံသော အသက်တာ မဟုတ်သူတပါးထိခိုက်စရာ အသက်တာဖြင့် အသက် ရှင်သောကြောင့် ဘုရား ဘုန်းတော်လည်း သူတို့ကြောင့် ရတ်ချစရာ ဖြစ်သည်။ သူတို့ကိုယ် တိုင်လည်း ပျော်ရွှင်ငြိမ်သက်မှုမရှိ။ စိတ်ပျက်ဖွယ်ရာအသက်တာဖြင့် အသက် ရှင်ရသည်။ ထိုအသက်တာမျိုးဖြင့် အသက် မရှင်ဘဲ ၀ိညာဥ်တော် အုပ်စိုးသော အသက်တာဖြင့် အသက် ရှင်ရကြမည်။

ခရစ်တော်ကိုအုပ်စိုးစေခြင်းဖြင့်

ဇာတိပကတိ ခရစ်ယာန်၏ အသက်တာသည် “ငါ” အားဖြင့် အုပ်စိုး၍ ခရစ်တော်ကို နေရာမပေးခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်ဟု သိရပြီ။ ထိုသို့ ဇာတိ သဘော ဖြင့် ဆက်လက်အသက် ရှင်ပါက ဘုရားသခင်၏ စိတ်တော်နှင့် မတွေ့နိုင်။ ဘုရားသခင်နှင့် ဆန့်ကျင် ဘက် ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်၏ တရားတော် အလိုသို့ မလိုက်တတ်၊ ထိုမျှမကမလိုက်နိုင် (ရော ၈:ရ- ၈)။ ထို့ကြောင့် ခရစ်တော် အုပ်စိုးသော အသက်တာ ၀ိညာဥ်တော် ပြည့်၀သော အသက်တာဖြင့် ပြန်လည်အသက် ရှင်နိုင်ရန် မိမိ အပြစ်ကို ၀န်ချတောင်းပန်၍ ခရစ်တော်ကို အသက်တာ၌ သခင်အဖြစ် ပြန်လည် အုပ်စိုးခွင့် ပေးရမည်။ စိတ်နှလုံး နှိမ့်ချ၍ မိမိ အသက်တာကို ခရစ်တော် ထံ၌ ပြန်လည်ပုံအပ်ရမည်။ ထိုသို့ ခရစ်တော်ကို အမှန်တကယ် အုပ်စိုးခွင့် ပေးလျှင် သူသည် မိတ်ဆွေ၏ အသက်တာကို အုပ်စိုးမှာအမှန် ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော် အုပ်စိုးသော အသက်တာသည် ၀ိညာဥ်ပကတိအသက်တာ ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော် အတိုင်း ပြန်လည်အသက် ရှင်နိုင်ပေမည်။ ၀ိညာဥ်အသီးများ ကိုလည်း ပြန်လည် သီးလာနိုင်ပေမည်။

သင်ခန်းစာ (၂၀)မှ မေးခွန်းများ

၁။ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည် ပြီးသော သူသည် အပြစ် လုပ်နိုင်ပါသေးသလား။ ———–

၂။ ယုံကြည်သူ များသည် အပြစ်ကြောင့် ထာ၀ရအသက် ဆုံးရှုံးနိုင်ပါသလား။ ———–

၃။ ဇာတိပကတိ ခရစ်ယာန်သည် ခရစ်တော်ကို ရပါသလား။ ——–

၄။ ခရစ်ယာန်များအထဲ၌ ဇာတိပကတိ လူများရှိပါသလား။ ——-အဘယ့်ကြောင့်နည်း။ ———–

၅။ ဇာတိအသီးများ ဖေါ်ပြပါ။ —————————————————————————

၆။ မည်သို့သော သူသည် ၀ိညာဥ်ပကတိ ခရစ်ယာန် ဖြစ်သနည်း————

ရ။ ၀ိညာဥ်အသီးများ ဖေါ်ပြပါ။ —————————————————-

၈။ ဇာတိ ခရစ်ယာန်သည် မည်သူကအုပ်စိုးသနည်း။ ———-

၉။ ဇာတိ ခရစ်ယာန် ကယ်တင်ခြင်း ဆုံးရှုံးမည်လော။ ————

၁၀။ မည်ကဲ့သို့ ၀ိညာဥ် ခရစ်ယာန် ဖြစ်မည်နည်း။ ————–

 

 

သင်ခန်းစာ (၂၁)

ရပ်တည်ချက်နှင့်လုပ်ဆောင်ချက်

ခရစ်ယာန်တယောက်အနေဖြင့် ရပ်တည်ချက် (standing) နှင့် လုပ်ဆောင်ချက် (state)ကို သေချာစွာ ပိုင်းခြားနားလည်ဘို့လိုအပ်သည်။ ရပ်တည်ချက်ဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်က ယုံကြည်သူများအတွက် ခရစ်တော်၌ လုပ်ဆောင်ပေးသော အရာများဖြစ်သည်။ အိမ်နှင့်နှိုင်းပါက အုတ်မြစ်နှင့် တူသည်။ လုပ်ဆောင်မှုသည် နေ့စဥ်ယုံကြည်သူ၏ လုပ်ဆောင်မှုကိုဆိုလိုသည်။ ရပ်တည်ချက်အချို့ကိုဖေါ်ပြရပါက၊

အပြစ်နှင့်ကင်းစင်သည်

ယုံကြည်သူတယောက်သည် နေ့စဥ်နှင့်အမျှ စိတ်အားဖြင့်၎င်း၊ ကိုယ်ကာယအားဖြင့်၎င်း၊ တနည်းမဟုတ်တနည်း အပြစ်ကျူးလွန်မှာ ဖြစ်သည်။ သို့သော်သူသည် ခရစ်တော်၌ အပြစ်ကင်းစင်သောသူဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်အပြစ်စီရင်ခြင်းမှ ကင်းလွတ်သောသူဖြစ်သည် (ယော ၃:၁၈)။ အပြစ် ကျူးလွန်မှုအတွက် အဘသည်သားကို ဆုံးမတတ်သကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏ ဆုံးမခြင်းခံရမှာဖြစ်သည် (ဟေဗြဲ ၁၂:၅-၁၁)။ အပြစ်စီရင်ခြင်းသည် အပြစ်သား များနှင့်ဆိုင်၍ ဆုံးမခြင်းသည်သားများနှင့်သာဆိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်ယုံကြည်သူများသည် အချိန်မရွေး ဘုရားသခင်၏ဆုံးမခြင်းကိုခံနိုင်သော်လည်း အပြစ် အတွက် တရားစီရင်ခြင်းမှကင်းလွတ်ပြီးသောသူများဖြစ်သည်။ ထိုသို့ယုံကြည်သူ တယောက်အပြစ်နှင့်ကင်းစင်ခြင်းသည် ခရစ်တော်၌ခံစားရသော ရပ်တည်ချက်တခုဖြစ်သည်။ ယုံကြည်သူကိုယ်တိုင်အကျင့်အကြံအားဖြင့် အပြစ်ရှိသော်လည်း ခရစ်တော်၌ အပြစ်ကင်းစင်သည်။ တနည်းအားဖြင့်ဆိုလျှင် ရပ်တည်ချက်သည် ဘုရားသခင်၏အမြင်၌ဖြစ်၍ လူ့အမြင်၌မဟုတ်။ ဤအရာကိုနားလည်နိုင်ဘို့ရန် ရှင်ပေါလုကကောရိန်သုအသင်းတော် ထံရေးသော စာကိုကြည့်ကြစို့။ ထိုအသင်းတော်သည် အပြစ်နှင့်မကင်းပါ။ သူတို့သည် ဇာတိပကတိလူဖြစ်ကြသေးသည်။ ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်း၊ အချင်းချင်းကွဲပြားခြင်းရှိကြသေးသည် (၁ ကော ၃:၃)။ ထိုမျှသာမက အဘ၏ မယားကို သိမ်းပိုက်သော သူလည်း သူတို့ အထဲ၌ ရှိသည်။ ကျန်သော သူများ ကလည်း ထိုအပြစ် အတွက် စိတ်မသာညည်းတွားခြင်း မရှိ။ မာန ထောင်လွှားလျက် ရှိကြသည် (၁ ကော ၅:၁-၂)။ ကောရိန်သုအသင်းတော်သည် သန့်ရှင်းခြင်း မရှိချေ။ သို့သော်ရှင်ပေါလုကသူတို့ ထံစာရေး သောအခါ၊ “ယေရှုခရစ်အားဖြင့် အပြစ်နှင့် ကင်းစင်၍ သန့်ရှင်းသူအရာ၌ ခန့်ထားသော သူတည်း ဟူသော ကောရိန်သုမြို့၌ ရှိသော ဘုရားသခင်၏ အသင်းတော်။”ဟု ရေးခဲ့သည် (၁ ကော ၁:၂)။ အဘယ်ကြောင့်ထိုသို့ ရေးသနည်း။ အစ၌ သူတို့၏ အပြစ်ကို မသိသောကြောင့် လော။ မဟုတ်ပါ။ သူတို့၏ အပြစ်များကို ရှင်ပေါလုကောင်းကောင်းသိပါသည်။ ရှင်ပေါလုဆိုလိုသည် မှာကောရိန်သုအသင်းတော်သည် ခရစ်တော်၌ အပြစ်နှင့် ကင်းစင်၍ သန့်ရှင်းခြင်းကို ဘုရားသခင်က ယေရှုခရစ် အားဖြင့် ပေးခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ထိုအရာသည် ယေရ ခရစ်၌ သူတို့၏ ရပ်တည်ချက် ဖြစ်သည်။ သူတို့၏ လုပ်ဆောင်ချက် သည် မကောင်းပါ။ ရန်တွေ့ခြင်း၊ ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်း အချင်းချင်းကဲွပြားခြင်း တို့သည် သူတို့၏ လုပ်ဆောင်ချက် များ ဖြစ်ပါသည်။ ထိုအရာများသည် အပြစ် ရှိ၍ လုံး၀မကောင်းပါ။ သို့သော် သူတို့၏ ရပ်တည်ချက်သည် ခရစ်တော်၌ ဖြစ်သောကြောင့် အပြစ်နှင့် ကင်းစင်၍ သန့်ရှင်းသည်။ အကြောင်းမှာ ခရစ်တော်၏ သန့်ရှင်း ခြင်းသည် သူတို့၏ အသန့်ရှင်းခြင်း ဖြစ်သည် (၁ ကော ၁:၃၀)။ ရပ်တည်ချက်သည် ဘုရား၏ အမြင်၌ ဖြစ်၍ လူ့အမြင် မဟုတ်။ ဘုရားသခင်က ကောရိန်သုအသင်းတော်ကို ခရစ်တော်၌ မြင်သည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့သည် ခရစ်တော်၌ အပြစ် ကင်း၍ သန့်ရှင်းသည်။ လူသည် လုပ်ဆောင်ချက်ကို သာမြင်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် လုပ်ဆောင်မှု အပေါ်မှာ သာတယောက်နှင့် တယောက် ဆုံးဖြတ် ကြသည်။ ထိုသို့ ဆိုသော် ဘုရားသခင်သည် လုပ်ဆောင်မှုကို ဂရုမစိုက် သလောဟု မေးစရာ ရှိလာသည်။ ဘုရားသခင်သည် ယုံကြည်သူ၏ လုပ်ဆောင်မှု ကိုလည်း ဂရုစိုက်ပါသည်။ သို့သော် ထိုအရာအားဖြင့် ယုံကြည်သူ၏ ခရစ်တော်၌ ရရှိထားသော သန့်ရှင်းခြင်းကို မထိခိုက်နိုင်ချေ။ လုပ်ဆောင်မှု အတွက် အဘသည် သားကို ဆုံးမ သကဲ့သို့ ဆုံးမမှာ ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ဆုံးမခြင်းကို နားမထောင်ပါက သူ၏ကိုယ်ခန္ဓာရုပ်သိမ်းခြင်း အထိ ပြုလုပ် နိုင်သည်။

ဖြောင့်မတ်ခြင်း

ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ဆိုင်သည်။ ယုံကြည်သူ တစ်ယောက်သည် ခရစ်တော်၌ ရှိသောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ အမြင်၌ ဖြောင့်မတ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရှင်ပေါလုက၊ “ဘုရားသခင်သည် အပြစ်နှင့် ကင်းစင်သော သူကို ငါတို့ အတွက်ကြောင့် အပြစ် ရှိသောသူ ဖြစ်စေ တော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား ငါတို့သည် ထိုသူအားဖြင့် ဘုရားသခင် ရှေ့၌ ဖြောင့်မတ်သောသူ ဖြစ်မည့် အကြောင်း တည်း။”ဟုဆိုသည် (၂ ကော ၅:၂၁)။ ဘုရားသခင်က အပြစ်နှင့် ကင်းစင်သောသူ တည်း ဟူသော ခရစ်တော်ကို ငါတို့ အတွက်ကြောင့် အပြစ် ရှိသောသူ ဖြစ်စေသည်။ အကြောင်းမှာ ငါတို့သည် ခရစ်တော် အားဖြင့် (ငါတို့၏ လုပ်ဆောင်ချက် ကြောင့် မဟုတ်) ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ (လူရှေ့၌ မဟုတ်) ဖြောင့်မတ်မည့် အကြောင်း တည်းဟုဆိုထားသည်။ သို့ဖြစ်၍ ယုံကြည်သူ များသည် ဘုရား အမြင်၌ ခရစ်တော်ကြောင့် ဖြောင့်မတ် ကြသည်။ ထိုအရာသည် ယုံကြည်သူ များ၏ ရပ်တည်ချက် ဖြစ်သည်။ သူတို့၏ လုပ်ဆောင်မှု အပေါ် ဆုံးဖြတ်သည် မဟုတ်။ လူ့အမြင် အားဖြင့်လည်း မဟုတ်။ ရပ်တည်ချက်သည် ခရစ်တော် အပေါ်မူတည်သည်။ သို့ဖြစ်၍ ယုံကြည်သူ တိုင်း၏ ရပ်တည် ချက်သည်အတူ တူပင် ဖြစ်၍ ပြောင်းလဲခြင်းလည်း မရှိချေ။ လုပ်ဆောင်မှုမူကား မိမိ၏ လုပ်ဆောင်မှု အပေါ်မူတည်သောကြောင့် တယောက်နှင့် တယောက် ကွာခြားကွဲပြား ကြသည်။ ရပ်တည်ချက်နှင့် လုပ်ဆောင်ချက် မခွဲခြားပါကရပ်ထွေးမများ ဖြစ်လာမည်။ မည်သူမျှအပြစ် မလုပ်ဘဲ မနေနိုင်ကြ။ သို့ဖြစ်၍ ယုံကြည်သူများအပြစ် ပြန်လုပ်မိ သောအခါ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၊ သန့်ရှင်းခြင်းများ ဆုံးရှုံး သွားပြီဟု ထင်တတ်သည်။ ဘုရားသခင် ရှေ့မှာ ယေရ ခရစ်အားဖြင့် ရရှိသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် သန့်ရှင်းခြင်းသည် ယေရ ခရစ် မပြောင်းလဲ သကဲ့သိုု့ပြောင်းလဲခြင်း မရှိချေ။ သို့သော်အပြစ်ကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့် မိဿဟာရပြတ်၍ ၀မ်းမြောက်မဆုံးရှုံးမည်။ မိဘစကား နားမထောင်သော သားသမီး သည် သားသမီး အဖြစ်မှ စွန့်လွှတ်ခြင်း မခံရသော်လည်း၀မ်းမြောက်မှုမရှိတော့ချေ။ မိဘရှေ့မှာ မျက်နှာမရဘဲ မျက်နှာငယ်နေရသည်။ ထို့နည်းတူအပြစ် လုပ်သော ယုံကြည်သူ သည် ဘုရားသခင် ရှေ့မှာ မျက်နှာငယ်ရသည်။ ဒါ၀ိဒ်မင်းသည် ဗာသရှေဗနှင့် မှားယွင်း သောအခါ ၀မ်းမမြောက်နိုင်သောကြောင့် ဤသို့ ပြန်လည် ဆုတောင်းသည်၊ “စိတ်သက်သာ ၀မ်းမြောက်မူရှိမည့် အကြောင်း စကားကို အကျွန်ပ်အား ကြားစေ တော်မူပါ။သို့ ပြုလျှင် ချိုးဖဲ့ တော်မူသော အရိုးတို့သည် ရွှင်မြူးခြင်းရှိကြပါလိမ့်မည်။ ကယ်တင် တော်မူခြင်း နှင့် ယှဥ်သော ၀မ်းမြောက်ခြင်း အခွင့်ကို ပြန်၍ ပေးသနား တော်မူပါ။ ကြည်ညိုသော စေတနာစိတ် သဘောသည် အကျွန်ပ်ကို ထောက်မပါစေသော်။” (ဆာ ၅၁:၈၊ ၁၂)။ ကောရိန်သု အသင်းသား များသည် အသက်တာ၌ သန့်ရှင်းမှု မရှိကြသော်လည်း ၀ိညာဥ်ဆု ကျေးဇူးများရရှိ ကြသည်။ ထိုမျှသာမက သန့်ရှင်း သူများကို သခင်ယေရှုက ချီဆောင်ခြင်း၌ လည်း ပါ၀င်ရကြမှာ ဖြစ်ကြောင်း ရှင်ပေါလုကဤသို့ ရေးထားသည်၊ “ငါတို့ ရှိသမျှသည် အိပ်ပျော် (သေ) ရကြမည် မဟုတ်။ သို့သော်လည်း နောက်ဆုံးသော တံပိုးမှုတ် သောအခါ တခဏခြင်းတွင် မျက်စိတမှိတ်၌ ငါတို့ ရိှသမျှ (ကောရိန်သု အသင်းသားများ အပါအ၀င်) သည် ပြောင်းလဲခြင်းသို့ ရောက်ရကြမည် (၁ ကော ၁၅:၅၁-၅၂)။ ဆိုလိုသည် မှာ ခရစ်တော် ကြွလာ သောအခါ ဇာတိပကတိ အတိုင်း အသက် ရှင်ခဲ့ကြသော ကောရိန်သု အသင်းသား များလည်း ကိုယ်ခန္ဓာ ပြောင်းလဲ ခြင်းသို့ ရောက်ကြမည်။ ဇာတိအတိုင်း အသက် ရှင်ခြင်း အားဖြင့် သူတို့၏ ကယ်တင်ခြင်း မဆုံးရှုံးချေ။ ထိုသို့ မဆုံးရှုံးသောကြောင့် ဇာတိအတိုင်း အသက် ရှင်ကြဘို့ မဟုတ်ပါ။ ဇာတိအလို အတိုင်း အသက် ရှင်ခြင်း အားဖြင့် ဆုံးရှုံးသော အရာများကို ပြန်လည်လေ့လာရကြမည်။

မိဿဟာယပြတ်သည်

ယုံကြည်သူ တယောက်သည် ခရစ်တော် လက်ခံချိန်မှစ၍ ဘုရားသခင်၏သား ဖြစ်ရပြီ (ယော ၁:၁၂)။ ဇာတိ အလိုလိုက်၍ အပြစ် ကျူးလွန် နေချိန်၌ ပင်လျှင် ဘုရားသခင်၏သား ဖြစ်သည်။ သားသမီး များသည် မိဘစကား နားထောင်သော အချိန်၌သာ သားသမီး များဖြစ်သည် မဟုတ်။ စကား နားမထောင်သော အချိန်၌ ပင်လျှင် သားသမီး များဖြစ်ကြသည် မဟုတ်လော။ စကား နားထောင် သောကြောင့် သားသမီး ဖြစ်ကြသည် မဟုတ်။ မွေးဘွားခြင်းကြောင့် သားသမီး ဖြစ်ကြရသည်။ ထို့ကြောင့် စကား နားမထောင်ခြင်း အားဖြင့် သားသမီး အရာမဆုံးရှုံးနိုင်ပါ။ သားသမီး ဖြစ်ခြင်းသည် ကြိုးစားခြင်း၊ ကောင်းမြတ်ခြင်း အားဖြင့် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါ။ မိခင်မှ မွေးဘွားခြင်း အားဖြင့် ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူ ဘုရားသခင်၏သား ဖြစ်ခြင်းသည် အကျင့်နှင့် ကြိုးစားခြင်း အားဖြင့် မဟုတ်၊ ၀ိညာဥ်နှင့် မွေးဘွားခြင်း အားဖြင့် သာလျှင် ဖြစ်သည်။ ထိုအရာသည် ရပ်တည်ချက် ဖြစ်သည်။ လူ၏ လုပ်ဆောင်မှုကြောင့် မဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်မှု ဖြစ်၍ မပြောင်းလဲနိုင်တော့ချေ။ သခင်ယေရှု ခရစ်ပေးသော ဥပမာ၌လည်း ပျောက်သော သားသည် သုံးဖြုန်း၍ မကောင်းသော အကျင့်များ ကျင့်လျက် ဖခင်ထံမှ ထွက်သွားသော်လည်း သူ့ဖခင်၏သား ပင် ဖြစ်သည်။ သူ့ဖခင်ထံမှ ထွက်သွားသောကြောင့် ဖခင်နှင့် မိဿဟာယ ပြတ်၍ ဖခင်၏ စည်းစိမ် မခံစားရသော်လည်း ဖခင်၏သား ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်သည်။ သူပြန်လာ သောအခါ သူ့ဖခင်ကသား ဟု လက်ခံသည် (လု ၁၅:၂၄)။ သားသမီး များသည် မိဘစကား နားထောင်ဘို့ ဖြစ်သည်။ မိဘစကား နားထောင်မှ မိဘမျက်နှာပွင့်လန်းသည်။ ထို့နည်းတူယုံကြည်သူများဘုရား စကား နားထောင် ရမည်။ သို့မှသာ ဘုရား၏ ဘုန်းထင်ရှားမှာ ဖြစ်သည်။ ဘုရား၏ သားများအကျင့်ဆိုးနေပါကဘုရား၏ ဘုန်းရတ်ချစရာ ဖြစ်သည်။

သင်ခန်းစာ (၂၁) မေးခွန်းများ

၁။ ရပ်တည်ချက်သည် ———–၏ လုပ်ဆောင်ချက် ဖြစ်သည်။

၂။ လုပ်ဆောင်ချက် သည် ———-၏ လုပ်ဆောင်ချက် ဖြစ်သည်။

၃။ ရပ်တည်ချက်သည် ———၏ အမြင်၌ ဖြစ်သည်။

၄။ ကောရိန်သုအသင်းတော်သည် ခရစ်တော်၌ သန့်ရှင်း ခြင်းသည် သူတို့၏ ———ချက် ဖြစ်သည်။

၅။ ကောရိန်သုအသင်းတော်သည် ဇာတိအပြစ် ကျူးလွန်ခြင်း သည် သူတို့၏ ———ချက် ဖြစ်သည်။

၆။ ယုံကြည်သူ သည် ——၌ ရှိသောကြောင့် ———အမြင်၌ ဖြောင့်မတ်သည်။

ရ။ ယေရ ခရစ်၌ ရသော အရာများ မပြောင်းသော်လည်အပြစ် လုပ်လျှင် ဘာရှုံးမည်နည်း——————-

၈။ ဒါ၀ိဒ်သည် မှားယွင်း သောအခါ ဘာရှုံးသနည်း————-

၉။ ဘုရားသား ဖြစ်ခြင်းသည် ———-ချက် ဖြစ်သည်။

၁၀။ အပြစ် လုပ်လျှင် မည်သည့်အရာရှုံးမည်နည်း————မည်သည့်အရာမရှုံးနိုင်သနည်း။ ————-

 

 

သင်ခန်းစာ (၂၂)

ကြီးထွားခြင်းနှင့်ရင့်ကျက်ခြင်း

သက်ရှိသတ္တ၀ါနှင့် အပင်တိုင်းသည် ကြီး ထွား ကြသည်။ ကြီး ထွားပြီးမှရင့်ကျက်ကာသီးပွင့် ကြသည်။ သို့မှသာ ပွါးများ နိုင်သည်။ လူသား များလည်း မွေးဘွားပြီးလျှင် ကြီး ထွား ကြသည်။ ခလေး မွေးသော်လည်း မကြီး ထွားလျှင် မိဘများ စိတ်ဆင်းရဲ မှာသေချာသည်။ မကကြီး ထွားသော သူတိုင်းလည်း မရင့်ကျက်ကြပါ။ လူကောင်ကြီးသော်လည်း ခလေး စိတ်ရှိနေသေးပါကအားကိုး ၍ မရ၊ ခလေး ကဲ့သို့ ကြည့်ရှို့ဘို့ လိုအပ် ပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် လူတိုင်း မွေးဘွားရုံဖြင့် မပြီးပါ။အချိန် တန်လျှင် ကြီး ထွားဘို့နှင့် ရင့်ကျက်ဘို့ လိုသည်။ ထို့နည်းတူ၀ိညာဥ်ပိုင်းဆိုင်ရာ၌လည်း ယုံကြည်သူ များသည် ခရစ်တော်၌ ဒုတိယ မွေးဘွားရုံနှင့် မပြီးပါ။ ကြီး ထွားခြင်းနှင့် ရင့်ကျက်ခြင်းရှိဘို့ လိုအပ်သည်။အချိန် တန်သော်လည်း မကြီး ထွား မရင့်ကျက်ပါက ပြသနာ များစွာ ပေါ်ပေါက်နိုင်သည်။

ဇာတိ၌ကျင်လည်

ယုံကြည်သူများကြီး ထွားရင့်ကျက်ခြင်း မရှိလျှင် ၀ိညာဥ် သဘော ဖြင့် အသက် မရှင်နိုင်၊ ဇာတိ သဘော ဖြင့် သာအသက် ရှင်နေမည်။ ကောရိန်သုအသင်းတော်သည် ကြီး ထွားရင့်ကျက်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ရှင်ပေါလုက၊ “ညီအစ်ကိုတို့ အထက် ကငါသည် ၀ိညာဥ်လူတို့အား ဟောပြော သကဲ့သို့ သင်တို့အား ဟောပြောရသော အခွင့်မရိှဘဲ ဇာတိပကတိ လူတို့ အား၎င်း၊ ခရစ်တော်၌ သူငယ်ခလေးတို့ အား၎င်းဟောပြော သကဲ့သို့ ဟောပြောရ၏။” ဟု စာရေးခဲ့သည် (၁ ကော ၃:၁)။ ဇာတိ ပကတိ လူဆိုသည်မှာ ဘုရား မသိသောသူ၊ မယုံကြည်သော သူကို ဆိုလိုသည်။ ယုံကြည်သူ များသည် မကြီးထွား မရင့်ကျက်လျှင် လောကီသား များနှင့် ခွဲခြား၍ မရပေ။

ကြေခဲသောအစာ

ခလေး သူငယ်များသည် ကြေခဲသော အစာများကို မစားနိုင်ကြ။ နို့ကို သာသုံးဆောင် ကြသည်။ ထို့နည်း တူ၀ိညာဥ်ပိုင်း ခလေး သူငယ်များလည်း ကြေခဲသော အစာကို မစားနိုင်၀ိညာဥ်နို့များကို သာသုံးဆောင် ကြသည်။ ရှင်ပေါလုက၊ “ယခုတိုင်အောင် သင်တို့သည် ခဲဘွယ် စားဘွယ်ကို မကြေနိုင်ကြသောကြောင့် ငါမကွေျးရ၊ နို့ကို သာတိုက်ရ၏။ ယခုပင်လည်း မကြေနိုင်ကြသေး၊” ဟု ရေးခဲ့သည် (၁ ကော ၃:၂)။ ဟေဗြဲစာရေးသော သူကလည်း၊ “ထိုမေလခိဇဒက်၏ အကြောင်းကို ငါပြောစရာ အများရှိ၏။ သို့သော်လည်း သင်တို့သည် ကာလ ကြာ သောကြောင့် ဆရာအဖြစ်သို့ ရောက်သင့်သော်လည်း ဘုရားသခင်၏ ဗျာဒိတ်တော်၌ ရှေ့ဦးစွာ သင်ရသော တရားနုတို့ကို သူတပါးထံ၌ တဖန် သင်ရသော အကြောင်းရှိသည် ဖြစ်၍ ကြေခဲသော အစာကို မသုံးဆောင်နို့ကို သာသုံးဆောင်သောသူ ဖြစ်ကြ၏။”ဟု ရေးခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၅:၁၁-၁၂)။ ကြေခဲသော အစာမစားခြင်း ဖြင့် အဘယ် ပြသနာ ရှိသနည်းဟု မေးနိုင်သည်။ နို့ကို သာသုံးဆောင်သော သူသည်အား မရှိ၊ အလုပ်မလုပ်နိုင်။ ကြေခဲသော အစာစားမှသာအားရှိ၍ အလုပ်လုပ်နိုင်သည်။ ထိုနည်း တူ၀ိညာဥ်နို့ကို သာသောက်သော သူသည် ဘုရားသခင်၏ အသုံးတော် မခံနိုင်။ ခလေး ကဲ့သို့ သူတပါးကို မှီခိုအားကိုးဘို့ လိုအပ်နေပေလိမ့်မည်။ ခလေး များသည် အလုပ် မလုပ်နိုင်သည် သာမက သားသမီး များလည်း မမွေးဘွားနို င်ပါ။ ထို့နည်းတူ၀ိညာဥ်ခလေး များသည် ၀ိညာဥ် သားသမီး များမ မွေးဘွား နိုင်ချေ။ သူတို့ကို တချိန်လုံးစောင့်ရှောက်ဘို့ လိုအပ်သည်။

အပြစ်၌ပျော်မွေ့

ခလေး များသည် ညစ်ညူးသော အရာများကို ရွံရှာခြင်း မရှိ၊ နှစ်သက် ကြသည်။ တွေ့သမျှသော အရာကို ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့် တတ်သည်။ ကျန်းမာရေးလည်း မသိ၊ မိမိ အတွက် ဘေးအန္တရာယ် ရှိမရှိကိုလည်း နားမလည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ကို တချိန်လုံးစောင့်ရှောက်ဘို့ လိုအပ်သည်။ ထိုနည်းတူ ၀ိညာဥ် မကြီး ထွားမရင့်ကျက်သော သူတို့သည် အပြစ်၌ ပျော်မွေ့တတ်သည်။ မိမိ အတွက် အန္တရာယ် ရိှမရှိ မစဥ်းစားဘဲ ဇာတိ၏ အလိုကို လိုက်လျှောက် တတ်သောကြောင့် သူတို့ကို တချိန်လုံး စောင့်ရှောက်ဘို့ လိုအပ်သည်။ ကောရိန်သုအသင်းတော်လည်း မကြီးထွား မရင့်ကျက်သောကြောင့် ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်း၊ အချင်းချင်းကွဲပြား ကြသည် (၁ ကော ၃:၃)။ ထိုအကျင့်များသည် ယုံကြည်သူများ၌ မရှိသင့်။ သို့သော်လည်း ၀ိညာဥ်ရေးရာ၌ ခလေး ဖြစ်နေလျှင် မလွှဲ မရှောင်သာ ရှိနေပေမည်။ ၀ိညာဥ်ရေးရာမကြီး ထွားမရင့်ကျက်ခြင်းသည် မိမိ အတွက် သာမကအခြား သူများ အတွက်လည်း မကောင်းချေ။ ယုံကြည်သူ ညီအစ်ကို မောင်နှမ များကိုအား နည်းစေသည်။ ယုံကြည်သူများ အကြား၌ ပြသနာများ၍ ကွဲပြား စေသည်။ ထိုမျှသာမက၊ မယုံကြည်သူများ အတွက် ထိမိလဲစရာ ဖြစ်သည်။ မရင့်ကျက် သူများ၏ အသက်တာကို ကြည့်ခြင်း အားဖြင့် မယုံကြည်သူ များသည် ဘုရားသခင်ကို မမြင်နိုင်ရံုသာမကအဟန့်အတား ဖြစ်စေသည်။ ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော်ကို မထင်ရှား စေသည် သာမက နာမတော်ကို ရတ်ချစရာ ဖြစ်စေသည်။ ထို့ကြောင့် ယုံကြည်သူ တိုင်း ကြီး ထွားရင့်ကျက်ဘို့ လိုအပ်သည်။

 

အသက် ရှင်သော အသင်းတော်များ၌ ၀ိညာဥ်ပိုင်းကြီး ထွားရင့်ကျက်မှုမရှိပါက ပြသနာ ပေါင်းစုံနှင့် တွေ့ကြုံရမှာ သေချာ နေပါသည်။ ကောရိန်သု အသင်းတော် ကဲ့သို့ ၀ိညာဥ် ဆုကျေးဇူးရရှိသော်လည်း ပြသနာ မပြေလည်နိုင်အောင် ရှုပ်ထွေးမှု ရှိနိုင်သည်။ ခလေးများများရှိသော နေရာ၌ ပြသနာများ၍ အဘယ်အရာကို မျှလုပ်ဆောင်၍ မရချေ။ ကြီး ထွားရင့်ကျက်မှသာလျှင် ပြသနာ များကို ဖြေရှင်း နိုင်မှာ ဖြစ်သည်။ ကြီး ထွားရင့်ကျက်ခြင်း မရှိလျှင် ကောက်ရိုးမီးလောင် သကဲ့သို့ ချက်ချင်း တက်ကြသော်လည်း မကြာမှီပြန်လည်ငြိမ်ကျသွားတတ်သည်။ အဘယ်ခလေး မှကြီးမားသော အမကို မလုပ်နိုင်။

အချို့သော အသင်းတော်များ၌ ၀ိညာဥ်ပိုင်း ခလေးများ သာလျှင် ရှိသောကြောင့် တချိန်လုံးခလေး ထိန်းကြီး တည်း ဟူသော သင်းအုပ်ဆရာကို သာတမ်းတ နေကြသည်။ သင်းအုပ်ဆရာမရှိလျှင် ဘာမျှမလုပ်တတ်ကြတော့ချေ။ သင်းအုပ်ဆရာလည်း ခလေး ကြီး ဖြစ်နေပါကမည်ကဲ့သို့ ခလေးများကြီး ထွားရင့်ကျက်အောင် ပြုစု ကျွေးမွေး ရမည်ကို မသိ။ နို့ဘူးကြီးနှင့် တနဂ်နွေနေ့တွင် ၀ိညာဥ်ခလေး များကို ရေရောသော နို့ကြဲကြဲ (လူ့အကြိုက် တရားများ) ကို တိုက်တတ်သည်။ ထို့ကြောင့် ၀ိညာဥ်ခလေး များသည် မကြီး ထွား၊ ပြသနာ များသည်။ သို့ဖြစ်၍ မိတ်ဆွေလည်း ၀ိညာဥ်ရေး၌ ကြီး ထွားရင့်ကျက်ဘို့ လိုအပ်သည်။

သင်ခန်းစာ (၂၂) မေးခွန်းများ

၁။ ခလေးများမွေးဘွားပြီးလျှင် ဘာ ဖြစ်ဘို့ လိုသေးသနည်း——–

၂။ ခလေး မကြီး ထွားလျှင် မည်သူစိတ်ဆင်းရဲ သနည်း။ ————

၃။ ဒုတိယ မွေးဘွားပြီးလျှင် ဘာလိုသေးသနည်း။ —————

၄။ ၀ိညာဥ် သဘောနှင့် အသက် ရှင်နိုင်ရန်ဘာလိုသနည်း———-

၅။ ဇာတိပကတိ လူသည် အဘယ်သို့သော သူနည်း။ ————

၆။ ခလေးများမည်ကဲ့သို့သော အစာ စားသနည်း။ ————-

ရ။ အလုပ်လုပ်နိုင်ရန်မည်ကဲ့သို့သော အစာစားရသနည်း——–

၈။ ခလေး များသည် မည်သည့်အရာနှင့် ပျော်တတ်သနည်း———

၉။ မကြီး ထွားခြင်း၏ ပြသနာများရေးပါ။ ———————————————

၁၀။ အဘယ်ကြောင့်အသင်းတော်များ၌ ပြသနာများသနည်း။ ——

၁၁။ အဘယ်ကြောင့် ယုံကြည်သူများ ကြီးမားသော အရာ မလုပ် နိုင်သနည်း။ ——————

၁၂။ အဘယ့်ကြောင့် သင်းအုပ်ဆရာကို မှီနေသနည်း၊ ————

 

 

သင်ခန်းစာ (၂၃)

ကြီးထွားရင့်ကျက်နည်း

ခလေးများကြီး ထွားဘို့ရန် အောက်ပါ အချက်များရှိဘို့ လိုအပ်သည်။ ကျန်းမာခြင်း၊ အစာစားသောက်ခြင်း၊ ကိုယ်လက် လှုပ်ရှားခြင်း၊ အနားယူခြင်းနှင့် အချိန်များ လိုအပ်သည်။ ထိုအရာများ ပြည့်စုံပါကကြီး ထွားခြင်းသည် အလိုလို ဖြစ်သည်။

အစားအစာ

ခလေးများကြီး ထွားရန်ပဌမ ဦးဆုံးနို့စို့ရသည်။ မိခင် နို့သည် ခလေးများအတွက် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူ ၀ိညာဥ်ပိုင်း၌လည်း၀ိညာဥ်နို့သောက်ဘို့ လိုသည်။ ကျမ်းစာက၊ “ထို့ကြောင့် သင်တို့သည် သခင်ဘုရား၏ ကျေးဇူးတော်ကို မြည်းစမ်း ကြသည် ဖြစ်၍ အမျိုးမျိုးသော မနာလိုခြင်း၊ လှည့်ဖျားခြင်း၊ လျှို့၀ှက်ခြင်း၊ ငြူစူခြင်း၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းရှိသမျှကို ပယ်ရှား၍ ကယ်တင်ခြင်း အလိုငှါ နှုတ်ကပတ်တော် တရား၏ နို့စစ်အားဖြင့် ကြီး ပွားမည့် အကြောင်း ဘွားစသော သူငယ်ကဲ့သို့ ထိုတရားနို့ကို အလွန် လိုချင်သော စိတ်ရှိကြလော့။” ဟု၍ ဆိုသည် (၁ ပေ ၂:၁-၃)။ ခလေး နို့မစို့လျှင် မကြီး ထွားနိုင် သကဲ့သို့ ၀ိညာဥ်လူလည်း နှုတ်ကပတ်တော် နို့စစ်ကို မစို့လျှင် မကြီး ထွားနိုင်ချေ။ နှုတ်ကပတ်တော်သည် ၀ိညာဥ် နို့ ဖြစ်သောကြောင့် ဖတ်ရှု လေ့လာ ရမည်။ အချို့သော သူများသည် ကြားနာခြင်း အားဖြင့် သာလျှင် နှုတ်ကပတ်တော်ကို ခံယူ ကြသည်။ ကိုယ်တိုင် ဖတ်ရလေ့လာခြင်း မရှိ။ ထိုသို့သော သူသည် မကြီး ထွားနိုင်။ နှုတ်ကပတ်တော် မဖတ်ဘဲ ကြီး ထွား နိုင်သော ဖြတ်လမ်းမရှိ။ ထိုကြောင့်ကြီး ထွားလိုလျှင် နှုတ်ကပတ် တော်ကို ဖတ်ရလေ့လာရမည်။

ဆုတောင်းရမည်

ကိုယ့်အစွမ်းအစ အားဖြင့် ဘုရားသား မဖြစ်နိုင် သကဲ့သို့ ကိုယ့်အစွမ်းအစ အားဖြင့် ခရစ်ယာန် အသက်တာ အသက် မရှင်နိုင်ပါ။ ခရစ်ယာန် အသက်တာကို ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးအားဖြင့် သာရှင်နိုင်သည်။ သခင်ယေရှုက၊ “ငါနှင့် ကွာလျှင် သင်တို့သည် အဘယ်အမှုကိုမျှ မတတ် နိုင်ကြ။”ဟု ဆိုခဲ့သည် (ယော ၁၅:၅)။ ထို့ကြောင့် ကြီး ထွားရင့်ကျက်ရန် ဆုတောင်းဘို့ လိုသည်။ ဆုတောင်းခြင်း သည် လက်မြှောက် အရှုံးပေးခြင်း ဘုရားသခင်ကို လုံး၀ဥသုန်အားကိုးခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်နှင့် အစဥ်မပြတ် ဆက်သွယ်ဘို့ လိုသည်။

မိဿဟာရဖွဲ့ခြင်း

ခလေးများကြီး ထွားဘို့ရန် ဆော့ကစားခြင်းလည်း လိုအပ်သည်။ ထို့နည်းတူယုံကြည်သူ များလည်း အခြား သူများနှင့် ထိတွေ့မ၊ မိဿဟာယဖွဲ့ဘို့ လိုအပ်သည်။ ယုံကြည်သူ များနှင့် တွေ့လျှင် အချင်းချင်း တိုက်တွန်းခြင်း၊ သက်သေခံခြင်း၊ ကျေးဇူးတော် ချီးမွမ်းခြင်း ဆုံးမ သွန်သင် ခြင်းများ ပြုလုပ်ခြင်း အားဖြင့် ၀ိညာဥ်ရေးရာ၌ ကြီး ထွားရင့် ကျက်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ “အချင်းချင်းစည်းဝေးခြင်း အမှုကို မရှောင်မလွှဲကြနှင့်။ အချင်းချင်းတို့ကို တိုက်တွန်း နိုးဆော်ကြလော့။ ကာလအချိန် ရောက်လုနီးသည်ကို ထောက်သဖြင့် သာ၍ ကြိုးစား ကြလော့။” ဟုဆိုထားသည် (ဟေဗြဲ ၁၀:၂၅)။

 

အနားယူခြင်း

ခလေးများကြီး ထွားရန် အိပ်စက်အနားယူဘို့ လိုသည်။ ခလေး ငယ်လေလေ ပို၍ အအိပ်များ လေလေ ဖြစ်သည်။ ၀ိညာဥ် ရေးရာ၌လည်း အနားယူဘို့ လိုအပ်သည်။ မည်ကဲ့သို့ အနားယူမည်နည်း။ အနားယူခြင်းသည် အလုပ်မလုပ်ခြင်း၊ သူတပါးကို အားကိုးခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို အားကိုးခြင်း အားဖြင့် အနားယူနိုင်သည်။ သခင်ယေရှုက၊ “၀န်လေး၍ ပင်ပန်း သောသူ အပေါင်းတို့ ငါ့ထံသို့ လာကြလော့။ ငါသည် ချမ်းသာ ပေးမည်။”ဟု လက်ကမ်း ကြိုနေသည် (မဿဲ ၁၁:၂၈)။ လူတိုင်း၌ ၀န်ထုတ် ၀န်ပိုးများ ရှိကြသည်။ ထိုအရာများကို သခင် ခရစ်တော်က ထမ်းပေး ချင်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ကို မိမိ၏ ၀န်ထုတ်များ အပ်နှံဘို့ လိုအပ်သည်။ ၀န်ထုတ်၀န်ပိုးများရိှနေလျှင် ၀ိညာဥ်ရေးရာ၌ မကြီးထွား မရင့်ကျက်နိုင်ပါ။ လောက၌ ရှိကြသေး သောကြောင့် ဆင်းရဲ ဒုက္ခများရိှရဦးမှာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှုက၊ “သင်တို့သည် ဤလောက၌ ဆင်းရဲ ဒုက္ခကို ခံကြလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း မစိုးရိမ်နှင့် ငါသည်လောကကိုအောင် ပြီ။”ဟု မိန့်တော်မူ၏ (ယော ၁၆:၃၃)။ ခရစ်တော်၌ များများ အနားယူခြင်း ဖြင့် ၀ိညာဥ်ပိုင်း၌ ပို၍ ကြီး ထွားနိုင်သည်။ ဆက်လက်၍၊ “အဘယ်သူသည် စိုးရိမ်ခြင်း အားဖြင့် မိမိ အသက်တာကို တတောင်ခန့်မျှတိုးပွါးစေနိုင်သနည်း။”ဟုဆိုသည် (မဿဲ ၆:၂ရ)။ စိုးရိမ် ပိုပန်ခြင်း ဖြင့် ၀ိညာဥ်ပိုင်းနေမကောင်း ဖြစ်စေသည်။ ထို့ကြောင့်၊ “ထာ၀ရ ဘုရားကို စိတ်နှလုံး အကြွင်းမဲ့ကိုး စားလော့။ ကိုယ့်ဥာဏ်ကို အမှီမပြုနှင့်။ သွားလေရာရာ၌ ထာ၀ရ ဘုရားကို မျက်မှောက်ပြုလော့။သို့ ပြုလျှင် သင်၏ လမ်းခရီး တို့ကို ပဲ့ပြင် တော်မူမည်။ ငါသည် ပညာရှိသည် ဟုကိုယ်ကို မထင်နှင့်။ ထာ၀ရ ဘုရားကို ကြောက်ရွံ့၍ ဒုစရိုက်ကို ရှောင်လေ့ာ။သို့ ပြုလျှင် သင်၏ အကြောတို့သည်အား သန်၍ အရိုးတို့သည် ခြင်ဆီနှင့် ပြည့်စုံ ကြလိမ့်မည်။” (သုတ္တံ ၃:၅-၈)။

ကျန်းမာဘို့လိုသည်

ခလေးများကြီး ထွားဘို့ရန် ကျန်းမာဘို့ လိုသည်။ မည်မျှပင် စားသော်လည်း မကျန်းမာပါကကြီး ထွားနိုင်မည် မဟုတ်။ ထို့နည်းတူ၀ိညာဥ်ပိုင်း၌လည်း ကျန်းမာဘို့ လိုသည်။ ၀ိညာဥ်ပိုင်း နေမကောင်း စေသော အရာသည် အပြစ် ဖြစ်သည်။ ယုံကြည်သူ တယောက် အပြစ် ကျူးလွန် သောအခါ ကြီး ထွားမကို ရပ်တန့်စေသည်။ ဆာလံဆရာက၊ “ငါသည် အပြစ်ကို မဖေါ်ပြဘဲ နေစဥ်အခါ တနေ့လုံး ညည်းတွားသော အားဖြင့် ငါ့အရိုးတို့သည် ဆွေးမြေ့ခြင်းသို့ ရောက်ရကြ၏။ နေ့ည မပြတ်ကိုယ်တော်၏ လက်သည် အကျွန်ပ် အပေါ်မှာ လေး၍ အကျွန်ပ်၏ ချွေးရည်သည် နွေကာလ၌ ခြောက်သွေ့ခြင်း ကဲ့သို့ဖြစ်၏။”ဟုဆိုသည် (ဆာ ၃၂:၃-၄)။ နေမကောင်းသော သူကို ဂရုစိုက်ရသည်။ ဆေးသောက်ရသည်။ သည်၊ ကုသပေးရသည်။ သို့မှသာလျှင် ကျန်းမာ၍ ကြီး ထွားနိုင်ပေမည်။ ထို့နည်းတူ ၀ိညာဥ်ပိုင်း ကျန်းမာဘို့ရန် အပြစ်များကို ဘုရားသခင် ထံ၀န်ချ တောင်းပန်ရမည်။ ကျမ်းစာက၊ “တဖန် အကျွန်ပ်သည် ကိုယ် အပြစ်ကို ရှေ့တော်၌ ၀န်ချပါ၏။ ပြုမိသော ဒုစရိုက်ကို ၀ှက်၍ မထားပါ။ ငါလွန်ကျူးသော အရာကို ထာ၀ရ ဘုရားအား ဖေါ်ပြ တောင်းပန်မည်ဟု ပြောဆို သောအခါ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ပ်ပြစ်မှားခြင်း အပြစ်ကို လွှတ် တော်မူ၏။” (ဆာ ၃၂:၅)။ လူသည် အပြစ် မရှိလျှင် ရောဂါမရှိ။ ရောဂါမရှိလျှင် ကျန်းမာ၍ ကြီး ထွားဘို့ရန် သာရှိတော့သည်။

အချိန်စောင့်ဘို့လိုသည်

ခလေး ကြီး ထွားရန်အချိန် စောင့်ဘို့ လိုသည်။ မည်မျှပင် ဂရုစိုက် ကျွေးမွေး ပြုစုသော်လည်း နေ့ချင်း ညချင်း မကြီး ထွားနိုင်ချေ။ ထို့နည်းတူ ၀ိညာဥ်ပိုင်း၌လည်းအချိန် စောင့်ဘို့ လိုသည်။ ဟေဗြဲစာရေးသော သူကဤသို့ ရေးသည်၊ “သင်တို့သည် ကာလ ကြာသောကြောင့် ဆရာအဖြစ်သို့ ရောက်သင့်သော်လည်း ကြေခဲသော အစာကို မသုံးဆောင်။ နို့ကို သာသုံးဆောင်ရသောသူ ဖြစ်ကြ၏။” (ဟေ ၅:၁၂)။ ဤနေရာ၌ ကာလအချိန် ကြာ သောအခါ ကြီး ထွားရင့်ကျက်သော ဆရာအဖြစ်သို့ ရောက်သင့်ကြောင်း သိရသည်။ ထို့ကြောင့် ယုံကြည်သူ များသည် ကြီး ထွားရင့်ကျက်ဘို့အချိန် စောင့်ဘို့ လိုသည်။

ရင့်ကျက်ခြင်း

ရင့်ကျက်ခြင်းသည် ကြီး ထွားခြင်း၏ အသီးအပွင့် သို့မဟုတ် အဆက် ဖြစ်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာရင့်ကျက်ခြင်းသည် မျိုးဆက် ပြန့်ပွါးစေနိုင်သည်။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကြီး ထွားခြင်းသည် အသိဥာဏ် ဗဟု သုတ ပွားများခြင်း ဖြင့် ရရှိနိုင်သည်။ ရင့်ကျက်ခြင်း မူကား ရရှိထားသော အသိဥာဏ်ကို အသုံးပြုခြင်း အားဖြင့် ရရှိနိုင်သည်။ ကျောင်းသား ဖြစ်စဥ်တွင် ရင့်ကျက်ခြင်း မရှိသော်လည်း ကြီး ထွားသည်။ ထိုကျောင်းသားသည် ဆရာ ဖြစ်လာ သောအခါ ကြီး ထွားခြင်းရပ်၍ ရင့်ကျက်လာသည်။ ကြီး ထွားစဥ်တွင် ဆော့ကစားချင်၍ ဣန္ဒြေ စောင့်ခြင်း မရှိ။ သို့သော်ဆရာ ဖြစ်လာ သောအခါ ရင့်ကျက်ခြင်း၏ လက္ခဏာ ဖြစ်သော ဣန္ဒြေစောင့်ခြင်းသည် အလိုလို ဖြစ်လာသည်။ ထိုဆရာသည် ကျောင်းပြန်တက်ပါကကြီး ထွားပြန်၍ ခလေး စိတ် ပြန်၀င်လာမှာ ဖြစ်သည်။

 

တပည့်တော် များလည်း သခင်ယေရှုနှင့် နေစဥ်တွင် အလွန် ခလေး ဆန် ကြသည်။ ယောဟန်နှင့် ယာကုပ်ညီအစ်ကို တို့လည်းလောကီရာထူးရရှိဘို့ သခင်ယေရှုထံ၌ တောင်းခဲ့ ကြသည်။ ကျန်သော တပည့်တော်များကလည်း ခလေး စိတ်ရှိကြသောကြောင့် ထိုညီအစ်ကို နှစ်ယောက် အပေါ်တွင် မနာလို ဖြစ်၍ စိတ်ဆိုးခဲ့ကြသည် (မ ၂၀:၂၀- ၂၄)။ အဘယ်သူသည် အကြီး မြတ်ဆုံး ဖြစ်ကြောင်း ကိုလည်း သိချင် ကြသည် (မ ၁၈:၁)။ ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်းသည် သင်တန်းသား ဖြစ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူတို့ သခင်နှင့် ခွဲခွါပြီး သောအခါတွင် မူရင့်ကျက်လာကြသောကြောင့် ခလေး အကျင့်များ မတွေ့ရတော့ဘဲ လူကြီး ကဲ့သို့ ပြောဆို ကြသည်။ သတ္တိလည်းရှိကြသည်။ လူအကြီး အကဲများ ကိုလည်း မကြောက်တော့ဘဲ ပြတ်ပြတ်သားသားရင်ဆိုင်ရဲ ကြသည်။

 

ထို့ကြောင့် ၀ိညာဥ်ရေးရာ၌လည်း သူတပါးထံ၌ သင်ယူ နေစဥ် ကြီးထွားခြင်း ရှိသော်လည်း ရင့်ကျက်ခြင်း မရှိနိုင်ပါ။ ကြီး ထွားလိုလျှင် သင်တန်းသား လုပ်၍ ရင့်ကျက်လိုလျှင် ဆရာလုပ်ရမည်။ တပြိုင်တည်း ကြီး ထွားရင့်ကျက်လိုလျှင် သူတပါးထံ၌ တပည့်ခံ၍ အခြား သူများ ကိုလည်း သင်ပေးရမည်။ ကြီး ထွားရင့်ကျက်သော သူသည် လုပ်ငန်းအောင်မြင် နိုင်သည်။ ပြသနာ ကိုလည်း ဖြေရှင်း နိုင်သည်။ သူတပါးကိုလည်း တည်ဆောက်နိုင်သည်။ ဘုရား၏ ဘုန်းတော်လည်း ထင်ရှား၍ လူများကို ဆွဲဆောင်နိုင်၊ ဦးဆောင်နိုင်သည်။

သင်ခန်းစာ (၂၃) မေးခွန်းများ

၁။ ၀ိညာဥ်ပိုင်းအတွက် နို့သည် ———– ဖြစ်သည်။

၂။ ကျမ်းစာ မဖတ်ဘဲ ကြီး ထွားနိုင်သလော ————

၃။ ဆုတောင်းခြင်း သည် ———— ဖြစ်သည်။

၄။ မိဿဟာယဖွဲ့ခြင်း အဘယ်ကြောင့်ရေးကြီး သနည်း။ ————————

၅။ အနားယူခြင်းသည် ———- ဖြစ်သည်။

၆။ ၀ိညာဥ်နေမကောင်းစေခြင်းသည် ——- ဖြစ်သည်။

ရ။ အပြစ်သည် ၀ိညာဥ်ကြီး ထွားမကို ——–စေသည်။

၈။ ၀ိညာဥ်ပိုင်းကြီး ထွားရင့်ကျက်ရန် ——-လိုသည်။

၉။ တပည့်ခံခြင်း ဖြင့် ——၍ သူတပါးကို သင်ပေးခြင်း ဖြင့် ——-စေသည်။

၁၀။ ကြီး ထွားရင့်ကျက်ခြင်း၏ အကျိုးများ ဖေါ်ပြပါ။ ——————————–

 

 

သင်ခန်းစာ (၂၄)

ယုံကြည်သူများ၏ရန်သူများ

ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကြောင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားကြပြီ။ ခရစ်ယာန် အသက်တာလည်း လျှောက်လှမ်းနေပြီ။ သို့သော် ထင်မှတ်သလောက် ခရီး မပေါက် ရောက်ဘဲ အနှောက်အယှက်များ ရှိကာအသက်တာ၌ ပျော်ရွှင် ၀မ်းမြောက် သင့်သလောက် မ၀မ်းမြောက်၊ လုပ်ဆောင် သင့်သလောက် မလုပ်ဆောင်နိုင်၊ ထိုမျှသာမက ဘုရား တရား ဘက်၌ စိတ်မ၀င်စားတော့ဘဲ အသက်တာ၌ ခမ်းခြောက်မကို ခံစား နိုင်သည်။ ထိုအချိန်တွင် အခြား ယုံကြည်သူများ နှင့်လည်း မတွေ့ချင်၊ မိဿဟာယလည်း မဖွဲ့လို၊ ကျမ်းစာလည်း မဖတ်၊ ဆုလည်း မတောင်း၊ ဘုရား ကျောင်းလည်း မတက်ချင်၊ တက်လျှင်လည်းအားရမှုမရှိ၊ ဩတ္တပ္ပစိတ်ကျေဘို့လောက်သာတက်သည်။ ထို အချင်းအရာ များသည် ယုံကြည်သူများ၌ အနည်းအများ ဖြစ်တတ်သော အရာများ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်း၏ အကြောင်း ရင်းများသည် ယုံကြည်သူများ၌ ရန်သူ၏ တိုက်ခိုက်ခြင်း ခံရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ရန်သူသုံးမျိုး

ယုံကြည်သူများ၌ ရန်သူသုံးမျိုးရှိသည်။ ယင်းတို့မှာ၊ စာတန် မာရ်နတ်၊ လောကနှင့် ဇာတိတို့ ဖြစ်သည်။ ထိုရန် သူများ အကြောင်းကို လေ့လာ၍ မည်ကဲ့သို့ တော် လှန်တိုက်ခိုက် မည်ကို လေ့လာကြစို့။

စာတန်မာရ်နတ်

ပဌမ ဦးစွာ ယုံကြည်သူ များ၏ ဘုံရန်သူ ဖြစ်သော စာတန် မာရ်နတ် အကြောင်းကို လေ့လာကြစို့။ မြန်မာစကား ပုံ၌ ကုလားမနိုင်ရခိုင်မဲဆိုသလို စာတန်သည် ဘုရား မနိုင် သောအခါ ဘုရားသခင်၏ အချစ်ဆုံးလူကို မဲလာသည်။ ပဌမ ဦးဆုံးသူ၏ ဖျက်ဆီးခြင်း အလုပ်ကို အာဒံနှင့် ဧ၀တို့ ထံ၌ တွေ့နိုင်သည်။ သူသည် အာဒံနှင့် ဧ၀ကို မသတ် နိုင်သော်လည်း ဘုရားသခင် ထံတော် မှလမ်းလွှဲသွားရန်လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြောင်း တွေ့ရသည်။

စာတန်၏ရည်ရွယ်ချက်

သူ၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်နှင့် အလုပ်မှာ လူသား များကို ဘုရားသခင် ထံ မရောက်ဘို့ရန်၊ ထာ၀ရ မီးအိုင် ထဲသို့ သူနှင့်အတူ ဆင်းရဲ ခံစေခြင်းငှာ ဖျားယောင်းသွေးဆောင်ဘို့ ဖြစ်သည်။ လူများကို ဘုရားသခင် ထံမှ ခွါပြီး ဘုရားသခင်နှင့် ဝေးနိ်င်သမျှ ဝေးသွားအောင် လုပ်ဆောင်လိုသည်။ လူများကို ဖျက်ဆီးလိုသည်။ သခင်ယေရှုက၊ “သူခိုးသည် ခိုးခြင်း သတ်ခြင်း ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ သာလာတတ်၏။”ဟုဆိုသည် (ယော ၁၀:၁၀)။ ဤနေရာ၌ သူခိုးသည် စာတန်ကို ဆိုလိုခြင်း ဖြစ်သည်။ စာတန်သည် လူသားများဘုရားသခင်နှင့် ဆက်သွယ်၍ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးပေးခြင်းကို မမြင်လို။ ထို့ကြောင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ မရောက် သေးသော သူများကို ကယ်တင်ခြင်း အကြောင်း မကြားရလေအောင် သူတို့၏ နားများကို ပိတ်၍ သူတို့၏ မျက်စိများ ကိုလည်း ဖုံးထားသည်။ ရှင်ပေါလုက၊ “ထိုသို့ မယုံကြည်သော သူတို့ မူကား ဘုရားသခင်၏်ပုံသဍာန်တော် တည်း ဟူသော ခရစ်တော်၏ ဘုန်းအသရေနှင့် ပြည့်စုံသော ဧ၀ံဂေလိတရား၏ အရောင်သည် အလင်းကို မပေးစေခြင်းငှါ ဤလောကကို အစိုးရသော ဘုရားသည် သူတို့၏ ဥာဏ်မျက်စိကို ကွယ်စေ၏။”ဟုဆိုသည် (၂ ကော ၄:၄)။ ခရစ်တော်၏ ဧ၀ံဂေလိတရားသည် လူများကို ကယ်တင်နိုင်သော တန်ခိုးရှိသည် (၁ ကော ၁:၁၈)။ လူသည် ထိုတရားစကားကို ကြားလျှင် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်သွားနိုင်သည်။ ထိုကြောင့် စာတန်သည် တတ်နိုင်သမျှ လူများ ကထိုသတင်း စကားကို မကြားနိုင်အောင် သူတို့၏ နားကို ပိတ်၊ မျက်စိကို ဖုံးထားသည်။ ထိုသို့ လူများကို မျက်စိဖုံးနားပိတ်ဘို့ရန် အသုံးပြုသော လက်နက်များ မှာလောက ပစ္စည်းများ တပ်မက်စေခြင်း၊ ရာထူး ဂုဏ်ထူးများ အားဖြင့် လှည့်ဖျားခြင်း၊ ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲများ အားဖြင့် ဆဲွဆောင်ခြင်း၊ ငွေကို တပ်မက်၍ ငွေနောက်တကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်စေခြင်း၊ လွှဲမှားသော ဘာသာရေးများ စွဲလမ်းစေခြင်း၊ နာမည်ခံ ခရစ်ယာန် ဘ၀နှင့် ကျေနပ် စေခြင်း၊ ခရစ်တော်နှင့် သမ္မာတရားထက် ဂုိဏ်းဂဏကို ပို၍ အဓိကထားစေခြင်း၊ နိုင်ငံရေး၊ လူမျိုးရေး၊ လူမရေး၊ ပညာရေး၊ ယဥ်ကျေးမများ လိုက်စားခြင်း အားဖြင့် ဘုရားသခင် ထံမှ ဝေးသွားအောင် ဆဲွဆောင်သည်၊ လမ်းလွှဲစေသည်။ ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးသော သူများလည်း သူ့လက်မှလွတ်သွားသော်လည်း လက်မလျှော့ဘဲ ဘုရား ဖက်၌ စိတ်အား မကြီး နိုင်ရန်သော်၎င်း၊ အခြား သူများ ခရစ်တော် ထံသို့ မဆဲွဆောင်နိုင်ရန်အား လျော့ဘို့ရန် တတ်နိုင်သမျှအား ထုတ်လျက် အနှောက်အယှက် ပေးနေသည်။ ဤအကြောင်း အရာနှင့် ပတ်သက်၍ ယောဘ၏ အသက်တာ၌ စာတန်၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကို တွေ့နိုင်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်၍ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို လိုက်စားသော ယောဘကို ဖျက်စီးဘို့ရန် စာတန်သည် ဘုရားသခင် ထံ၌ တောင်းဆိုခဲ့သည် (ယောဘ ၁)။ တမန်တော် ပေတရုအားဖြင့်လည်း သခင်ယေရှုသည် သေခြင်းကို ရှောင်ကွင်းရန်အကြံပေးခဲ့သည် (မ ၁၆:၂၃)။ သခင်ယေရှု ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် ရက်ပေါင်း လေးဆယ် အစာရှောင်၍ ခန္ဓာကိုယ်အား နည်းချိန်တွင် သုံးကြိမ်အပြစ် လုပ်ဘို့ သွေးဆောင် ခဲ့သည် (မ ၄)။ အကယ်၍ သခင်ယေရှုက စာတန်၏ သွေးဆောင်မကို မငြင်းပယ်နိုင်ခဲ့လျှင် သူသည် စာတန် လက်အောက်၌ ကျရောက်၍ လူသား များကို ကယ်တင်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။

စာတန်၏လူများ

ယုံကြည်သူ များသည် ဘုရား သားများဖြစ် သကဲ့သို့ မယုံကြည်သူ များသည် စာတန်၏ သားများဖြစ် ကြသည်။ သခင်ယေရှုကယုဒလူတို့ အား၊ “သင်တို့သည် သင်တို့ အဘတည်း ဟူသော မာရ်နတ်မှဆင်းသက်ကြ၏။” (ယော ၈:၄၄) ဟုဆိုခဲ့သည်။ တမန်တော် ယောဟန်ကလည်း၊ “ငါတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် စပ်ဆိုင်သည်ကို၎င်း၊လောကီသား အပေါင်းတို့သည် မာရ်နတ်၏ လက်၌ ရှိကြသည်ကို၎င်း၊ ငါတို့ သိကြ၏၊” ဟုဆိုသည် (၁ ယော ၅:၁၉)။ ထို့ကြောင့် ယုံကြည်သူ များသည်လောကီသား များနှင့် ပေါင်း ဖေါ် သောအခါ သမ္မာသတိရှိဘို့ လိုသည်။ မယုံကြည်သူ များနှင့် မညီသော ထမ်းပိုးကို မထမ်းဘို့ ရှင်ပေါလုကသတိပေးခဲ့သည် (၂ ကော ၆:၁၄)။ ထိုသတိပေးချက်ကို ဂရုမစိုက်ဘဲ မယုံကြည်သူ များနှင့် တွဲသော သူများသည် ပြသနာ ပေါင်းစုံတွေ့ကာ ၀ိညာဥ်ရေးရာ၌ ကျဆင်း၍ ဘုရား ဖက်၌အား နည်းတတ် ကြသည်။

စာတန်အသင်းတော်

စာတန်သည် ဘုရားသခင်ကို အမြဲတိုက်ခိုက် အံတု ချင်သည့်အတိုင်း ဘုရား လုပ်သမျှကို လုပ်လိုသည်။ ဘုရားသခင်၌ အသင်းတော် ရှိသကဲ့သို့ သူ၌လည်း အသင်းတော် ရှိသည်။ အစပိုင်း၌ အသင်းတော်ကို တတ်နိုင်သမျှ တိုက်ခိုက် ဖျက်စီးသည်။ ရှောလုကိုလည်း အသုံးပြု၍ အသင်းတော်ကို ဖျက်စီးခဲ့သည်။ သို့သော်အသင်းတော်သည် မပျက်စီးသည် သာမကပို၍ ပို၍ အားကြီး လာ သောအခါ စာတန်သည် သူ၏ နည်းဗြူဟာကို ပြောင်းလိုက်သည်။ အဘယ်သို့ ပြောင်းသနည်းဟူမူကား၊ အသင်းတော်ကို မတိုက်ခိုက် တော့ဘဲ သူကိုယ်တိုင် အသင်းသား ၀င်လိုက်ကာ အသင်းတော် အထဲမှ အလုပ်လုပ်သည်။ အသင်းသားများ သမ္မာတရား လမ်းမှလွှဲသွားအောင် သွန်သင်သည်။ ထို့ကြောင့် များစွာသော အသင်းတော် များသည် အပြင်ပန်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အသင်းတော် များဟု ထင်မှတ်ရသော်လည်း အတွင်း ၌ စာတန်၏ အသင်းတော်များဖြစ် နေကြသည်။

စာတန်အသင်းတော်မည်သို့သိနိုင်သနည်း

စာတန်၏ အသင်းတော်ဟုတ် မဟုတ်မည်ကဲ့သို့ သိနိုင်မည်နည်း ဟူမူကား၊ ကယ်တင်ခြင်း အကြောင်း မပြော၊ ပြောသော သူကိုလည်း မုန်း၍ တားဆီးလျှင် စာတန်၏ အသင်းတော် ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော အသင်းတော်များ၌ ကျမ်းစာကို အဓိကမထား၊ လူ့ပညာအတွေးအခေါ်များကို ဦးစားပေးကာ ဟောပြော ကြသည်။ ဘုရား၏ အလိုတော် ဆောင်ဘို့ထက် လူမရေး၊ ပညာရေး၊ နိုင်ငံရေး၊ လူမျိုးရေးများကို ဦးစားပေး ကြသည်။ ၀ိညာဥ်ရေးရာထက်ကိုယ်ကာယပိုင်း ပျော်ရွင်ဘို့ ဦးစားပေးသည်။ သမ္မာတရား ဟောပြောသော သူများကို မုန်းသည်။ ထိုသို့သော အသင်းတော် များသည် ဟန်ရှိသော်လည်း ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုသော အသင်းတော်များမဟုတ်ချေ။

စာတန်ကျမ်းစာကျောင်း

စာတန်၌ အသင်းတော် သာမက ကျမ်းစာ ကျောင်းများလည်း ရှိသည်။ ထိုကျမ်းစာ ကျောင်းများ၌ ကျမ်းစာ ယုံကြည်ဘို့ သင်ပေးသည်ထက် သံသယရှိဘို့ သင်ပေးသည်။ ကျမ်းစာထက် လူ့အတွေး အခေါ်များကို သင်ပေးသည်။ ထိုကျမ်းစာ ကျောင်းများ၌ တက်သည်ထက် မတက်လျှင် သာ၍ ကောင်းသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ယုံကြည်ခြင်းကို ပျောက်စေ၍ ဘုရားသခင်နှင့် နီးစေသည် ထက် သာ၍ ဝေးစေသည်။

စာတန်၏လက်နက်များ

စာတန်၏ အဓိကလက်နက်မှာ လိမ်လည်လှည့်ဖျားမှု ဖြစ်သည်။ ထိုလက်နက်ဖြင့် လူသား အားလုံး၏ မိခင် ဖြစ်သော ဧ၀ကို ဖျက်စီးခဲ့သည်။ စာတန်သည် ဧ၀ကို ကောင်းမကောင်းသိကျွမ်းရာအသီးကို စားခိုင်းသည် မဟုတ်။ သို့သော်စားချင် လာအောင် လိမ်လည်ခဲ့သည်။ ဧ၀သည် အဘယ်ကြောင့်အလိမ်လည် ခံရသနည်းဟူမူကား ဘုရားသခင်၏ စကားကို မယုံကြည် သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ စာတန်သည် လူတိုင်းကို လိမ်လည်လှည့်ဖျားသည် သာမက သခင်ယေရှုကို ပင်လှည့်ဖျားခဲ့သည်။ စာတန်သည် သခင်ယေရှုကို အစာအားဖြင့်၎င်း၊ လောက ဘုန်းစည်းစိမ် အားဖြင့်၎င်း၊ တန်ခိုးပြ၍ ၀ါကြွားဘို့ရန် ၎င်း၊ ဖျားယောင်း ခဲ့သည် (မဿဲ ၄:၁-၁၁)။ သခင်ယေရှုသည် စာတန်၏ လှည့်ဖျားမကို ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော် အားဖြင့် အောင်မြင် ခဲ့သည်။ ထို့နည်းတူယုံကြည်သူ များလည်း ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို အလေးအနက် ထားကာ အသုံးပြုဘို့ လိုသည်။

စာတန်ကိုအောင်နိုင်သောလက်နက်

စာတန်သည် အသွေးအသားရှိသည် မဟုတ်။ ထိုကြောင့် အသွေးအသား လက်နက်များ ဖြင့် တိုက်ခိုက်၍ မရချေ။ ရှင်ပေါလုက၊ “ညီအစ်ကိုတို့ သခင်ဘုရား အားဖြင့်၎င်း၊ တန်ခိုးတော် အရှိန်အားဖြင့်၎င်း၊ ခိုင်ခန့်ခြင်းရှိကြလော့။ မာရ်နတ်၏ ပရိယာယ်တို့ကို ဆီးတားနိုင်မည့် အကြောင်း ဘုရားသခင် ပြင်ဆင် တော်မူသော လက်နက်စုံတို့ကို ၀တ်ဆောင်ကြလော့။ အကြောင်းမူကား ငါတို့သည် အသွေးအသား ရှိသော ရန်သူတို့နှင့် ဆိုင်ပြိုင် တိုက်လှန် ကြသည် မဟုတ်။ အထွဋ္ဋ်အမြတ်တို့နှင့်၎င်း၊ အာဏာစက် တို့နှင့်၎င်း၊ လောကီ မှောင်မိုက်၌ အစိုးတရ ပြုလုပ်သော မင်းတို့နှင့်၎င်း၊ မိုဃ်းကောင်းကင်၌ နေသော နတ်ဆိုး တို့နှင့်၎င်း၊ ဆိုင်ပြိုင် တိုက်လှန်ရ ကြသည်။”ဟု ဆိုသည် (ဧဖက် ၆:၁၀- ၁၂)။ ထိုသို့ စာတန်သည် ဇာတိလက်နက်ဖြင့် တိုက်၍ မရကြောင်း သိခြင်းသည် အောင်မြင်ခြင်း၏ အစ ဖြစ်သည်။ စည်းကမ်းရှိခြင်း၊ စည်းလုံးညီညွတ်ခြင်း၊ ကြိုးစားအား ထုတ်ခြင်း၊ ကိုယ်ကာယခွန်အား စိုက်ထုတ်ခြင်း၊ ငွေကြေးအသုံးပြုခြင်း၊ ပညာကို အသုံးပြုခြင်း တို့သည် ကောင်းသော်လည်း ထိုအရာများ ဖြင့် စာတန်ကို မနိုင်နိုင်ပါ။ ထိုကြောင့်ဘုရား ပြင်ဆင် ပေးသော လက်နက်များကို အသုံးပြုရမည်။

ဘုရားပြင်ဆင်ပေးသောလက်နက်များ

ဘုရားသခင်သည် သူ၏ သားသမီး များအတွက် အောက် ပါလက်နက်များကို တပ်ဆင်ပေးသည်။ ထိုလက်နက်များကို အသုံးပြုရမည်။

သစ္စာ ( သမ္မာတရား) တည်းဟူသောခါးပန်း

ခါးပန်းသည် ခါးကို တင်းကျပ်စေသည်။ ထို့အပြင်ဓါးကိုလည်း ခါပန်း၌ ချိတ်ထားရသည်။ စစ်သား တယောက်၌ လိုအပ်သော လက်နက် တခု ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူ ယုံကြည်သူ၌ သစ္စာ တည်း ဟူသော သမ္မာတရား မသိမရှိလျှင် စာတန်၏ အလွယ်တကူအောင် နိုင်ခြင်းကို ခံရမှာ ဖြစ်သည်။ ထိုကြောင့် သမ္မာတရား နားလည်ဘို့ လိုသည် (၂ တိ ၂:၁၅)။ ထိုမျှ သာမက သမ္မာတရား၌ ကျင်လည်ဘို့ လိုသည် (၂ ယော ၁:၂-၃၊ ၃ ယော ၁:၃-၄)။

ဖြောင့်မတ်ခြင်းပါရမီတည်းဟူသောရင်အုပ်တန်ဆာ

ရင်အုပ်တန်ဆာသည် ရန်သူထိုးမည့် ခုတ်မည့် အရာကို ကာထားသည်။ ရင်အုပ်သည် ရန်သူ၏ အဓိကပစ်မှတ် ဖြစ်သည်။ ရင်အုပ်မကာ ထားပါက ရန်သူအတွက် အကွက်ကောင်း ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူ ယုံကြည်သူ တယောက်၌ ဘုရား ပေးထားသော ဖြောင့်မတ် ခြင်းကို လက်ခံဘို့ လိုသည် (ရော ၄:၅)။ ထိုသို့ ခရစ်တော် အားဖြင့် ဖြောင့်သော သူများသည် ဖြောင့်မတ်စွာ အသက် ရှင်ရမည် (၁ ယော ၃:ရ)။ ဖြောင့်မတ်စွာ အသက် ရှင်လျှင် စာတန်နှင့် သူ၏ အပေါင်းပါများသည် အပြစ် အမျိုးမျိုး ရှာသော်လည်း မတွေ့၊ ယုံကြည်သူကို မထိုးသတ်နိုင်ချေ။

ဧ၀ံဂေလိဟောပြောရန်အသင့်ပြင်သောခြေစွပ်

ငြိမ်သက် ခြင်းနှင့် ယှဥ်သော ဧ၀ံဂေလိတရားကို ဟောပြော အံသောငှါ ပြင်ဆင်သော အဖြစ်တည်း ဟူသော ခြေစွပ်ကို စွပ်ရမည်။ ထိုအရာသည် ဧ၀ံဂေလိတရားကို ဟောပြောဘို့ရန် အဆင်သင့်ရှိခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ စာတန်နှင့် သူ၏ လူများကို ဧ၀ံဂေလိတရားဟောပြောခြင်း အားဖြင့် အနိုင်ယူရမည်။ ဧ၀ံဂေလိတရားကို နေရာမရွေး၊ အခိျန်မရွေးပြောနိုင်ရမည်။ ဧ၀ံဂေလိဟောပြောဘို့ အဆင်သင့်မရှိသော သူသည် ရန်သူရှေ့၌ ဆုံးရှုံးပြီ။

ယုံကြည်ခြင်းတည်းဟူသောလွှား

မာရ်နတ်ပစ်ခတ်သော မီးစက် လက်နက်ကို ကာ သတ်နိုင်သော ယုံကြည်ခြင်း တည်း ဟူသော လွှား။ လွှားသည် ရန်သူ့ထား၊ လှံများ အားလုံးကို ကာကွယ်သော အရာ ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူရန်သူတည်း ဟူသော စာတန် ပစ်ခတ်သော မီးစက်လက်နက်များ တည်း ဟူသော စာတန် သားသမီး များ၏ ဝေဖန်ခြင်း၊ အပြစ် တင်ခြင်း၊ အထင်အမြင် သေးခြင်း များကို ဘုရားသခင် အပေါ်ယုံကြည်ခြင်း အားဖြင့် အောင်မြင် နိုင်သည်။ ထိုယုံကြည်ခြင်း မရှိသော သူသည် သူတပါးဝေဖန်ခြင်းကို မခံနိုင်ဘဲ မလုပ်သင့်သော အရာများကို လုပ်နိုင်သည်။ ထိုမျှသာမကစိတ်ဓါတ်ကျကာဘာမျှမလုပ်နိုင်၊ မလုပ်ချင်ဘဲ ဖြစ်နိုင်သည်။ ထိုသို့ဖြစ်လျှင် စစ်ရှုံးပြီ။

ကယ်တင်ခြင်းတည်းဟူသောသံခမောက်လုံး

သံခမောက်လုံးသည် ဦးခေါင်း လုံခြုံရေးအတွက် အလွန် အရေး ကြီးသည်။ ကယ်တင်ခြင်း တည်း ဟူသော သံ ခမောက်လုံးဟုဆိုရာတွင် အပြစ်မှ ကယ်တင်၍ ကောင်းကင် နိုင်ငံ၀င်ခွင့်ရသော ကယ်တင်ခြင်းကို မဆိုလို။ အကြောင်းမှာ ဤလက်နက်ကို ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးသော သူအတွက် ပေးသော လက်နက် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤ ကယ်တင်ခြင်းသည် ခရစ်ယာန် အသက်တာ၌ စာတန်နှင့် တိုက်ခိုက် သောအခါ ဘုရားသခင်၏ ကူညီမစခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ယုံကြည်သူ သည်အချိန် တိုင်း ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်း၊ တနည်းအားဖြင့် ကူညီမစခြင်းကို ခံဘို့ လိုသည်။ သို့မှသာ စာတန်ကို အောင်မြင် နိုင်မည်။ ကိုယ့်အစွမ်းအစကိုအား မကိုးရပါ။

နှုတ်ကပတ်တော်တည်းဟူသောဝိညာဉ်တော်ထား

ဖေါ်ပြခဲ့ပြီးသော လက်နက်များသည် ခံစစ်လက်နက်များ ဖြစ်သည်။ ထို လက်နက် များသည် အလွန် အရေးကြီးသော်လည်းရန်သူကို ထိုလက်နက်များ အားဖြင့် ထိုးစစ်မစင်နိုင်သောကြောင့် ရန်သူသည် ကြောက်လန့်လိမ့်မည် မဟုတ်။ သို့ဖြစ်၍ ရန်သူကို တိုက်ခိုက် ဘို့ရန် ဝိညာဥ်တော် ထားတည်း ဟူသော နှုတ်ကပတ်တော်ကို အသုံးပြုရမည်။ စာတန်နှင့် သူ၏ လူများသည် လူ၏ အတွေးအခေါ်၊ အပြောကောင်းခြင်း များကို မမှုချေ။ ဘုရားသခင်၏ နတ်ထွက်စကား များကို သာကြောက်ရွံ့သည်။ အကြောင်းမှာ နှုတ်ကပတ်တော်သည် သန်လျက် တကာတို့ထက် ထက်သည် (ဟေဗြဲ ၄:၁၂)။ ခရစ်တော်လည်း စာတန်ကို နှုတ်ကပတ်တော် အားဖြင့် အနိုင်ယူခဲ့သည် (မ ၄:၁-၁၁)။ ထို့ကြောင့် နှုတ်ကပတ်တော်ကို အလွတ်ကျက်ရမည်။ ကောင်းစွာ အဓိပ္ပါယ်နားလည်၍ အသုံးပြုရမည်။

သင်ခန်းစာ (၂၄) မေးခွန်းများ

၁။ ယုံကြည်သူများ၌ ရန်သူဘယ်နှစ်မျိုးရှိသနည်း။ —–မျိုး။ အားလုံး ဖေါ်ပြပါ။ —————————-

၂။ စာတန်၏ ရည်ရွယ်ချက်သည် အဘယ်အရာနည်း။ ———–

၃။ စာတန်သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ မရောက်သော သူများ၏ —– များကို ——၍ သူတို့၏ ——များ ကိုလည်း ——ထားသည်။

၄။ လူများ ကယ်တင်ခြင်းသို့ မရောက်နိုင်အောင် အသုံးပြုသော စာတန်၏ လက်နက်များကို ဖေါ်ပြပါ။ ———

၅။ အဘယ်ကြောင့် စာတန်သည် ယုံကြည်သူ များကို နှောက်ယှက်သနည်း။ ———————–

၆။ စာတန်၏ လူများသည်မည် သူများ နည်း။ —————————-

ရ။ စာတန်၏ အသင်းတော် များကို မည်ကဲ့သို့ သိနိုင်သနည်း။ ————————————-

၈။ စာတန်၏ ကျမ်းစာ ကျောင်းများ၌ မည်သည့်အရာများ သင်သနည်း။ —————————–ထိုကျောင်းများ၌ တက်လိုပါသလား။ ————–

၉။ စာတန်၏ လက်နက်သည် အဘယ်အရာနည်း။ ——————-

၁၀။ စာတန်ကို အဘယ်ကြောင့်အသွေးအသား လက်နက်ဖြင့် မနိုင်နိုင်သနည်း။ ——————

၁၁။ သခင်ယေရှုသည် ———-အားဖြင့် စာတန်ကို နိုင်သည်။

၁၂။ ဘုရား ပြင်ဆင် ပေးသော လက်နက်များကို ဖေါ်ပြပါ။ ——————————–

 

Shwe Canaan